Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deocco
|
ich bestelle |
| 2. Person Singular |
deoccas
|
du bestellst |
| 3. Person Singular |
deoccat
|
er/sie/es bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccamus
|
wir bestellen |
| 2. Person Plural |
deoccatis
|
ihr bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccant
|
sie bestellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccor
|
ich werde bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccaris deoccare
|
du wirst bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccatur
|
er/sie/es wird bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccamur
|
wir werden bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccamini
|
ihr werdet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccantur
|
sie werden bestellt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccem
|
ich bestelle |
| 2. Person Singular |
deocces
|
du bestellest |
| 3. Person Singular |
deoccet
|
er/sie/es bestelle |
| 1. Person Plural |
deoccemus
|
wir bestellen |
| 2. Person Plural |
deoccetis
|
ihr bestellet |
| 3. Person Plural |
deoccent
|
sie bestellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccer
|
ich werde bestellt |
| 2. Person Singular |
deocceris deoccere
|
du werdest bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccetur
|
er/sie/es werde bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccemur
|
wir werden bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccemini
|
ihr werdet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccentur
|
sie werden bestellt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabam
|
ich bestellte |
| 2. Person Singular |
deoccabas
|
du bestelltest |
| 3. Person Singular |
deoccabat
|
er/sie/es bestellte |
| 1. Person Plural |
deoccabamus
|
wir bestellten |
| 2. Person Plural |
deoccabatis
|
ihr bestelltet |
| 3. Person Plural |
deoccabant
|
sie bestellten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabar
|
ich wurde bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccabaris deoccabare
|
du wurdest bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccabatur
|
er/sie/es wurde bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccabamur
|
wir wurden bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccabamini
|
ihr wurdet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccabantur
|
sie wurden bestellt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccarem
|
ich bestellte |
| 2. Person Singular |
deoccares
|
du bestelltest |
| 3. Person Singular |
deoccaret
|
er/sie/es bestellte |
| 1. Person Plural |
deoccaremus
|
wir bestellten |
| 2. Person Plural |
deoccaretis
|
ihr bestelltet |
| 3. Person Plural |
deoccarent
|
sie bestellten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccarer
|
ich würde bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccareris deoccarere
|
du würdest bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccaretur
|
er/sie/es würde bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccaremur
|
wir würden bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccaremini
|
ihr würdet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccarentur
|
sie würden bestellt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabo
|
ich werde bestellen |
| 2. Person Singular |
deoccabis
|
du wirst bestellen |
| 3. Person Singular |
deoccabit
|
er/sie/es wird bestellen |
| 1. Person Plural |
deoccabimus
|
wir werden bestellen |
| 2. Person Plural |
deoccabitis
|
ihr werdet bestellen |
| 3. Person Plural |
deoccabunt
|
sie werden bestellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabor
|
ich werde bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccaberis deoccabere
|
du wirst bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccabitur
|
er/sie/es wird bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccabimur
|
wir werden bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccabimini
|
ihr werdet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccabuntur
|
sie werden bestellt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccavi
|
ich habe bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccavisti
|
du hast bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccavit
|
er/sie/es hat bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccavimus
|
wir haben bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccavistis
|
ihr habt bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccaverunt deoccavere
|
sie haben bestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus sum
|
ich bin bestellt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus es
|
du bist bestellt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus est
|
er/sie/es ist bestellt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati sumus
|
wir sind bestellt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati estis
|
ihr seid bestellt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati sunt
|
sie sind bestellt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccaverim
|
ich habe bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccaveris
|
du habest bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccaverit
|
er/sie/es habe bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccaverimus
|
wir haben bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccaveritis
|
ihr habet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccaverint
|
sie haben bestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus sim
|
ich sei bestellt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus sis
|
du seiest bestellt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus sit
|
er/sie/es sei bestellt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati simus
|
wir seien bestellt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati sitis
|
ihr seiet bestellt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati sint
|
sie seien bestellt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccaveram
|
ich hatte bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccaveras
|
du hattest bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccaverat
|
er/sie/es hatte bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccaveramus
|
wir hatten bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccaveratis
|
ihr hattet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccaverant
|
sie hatten bestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus eram
|
ich war bestellt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus eras
|
du warst bestellt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus erat
|
er/sie/es war bestellt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati eramus
|
wir waren bestellt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati eratis
|
ihr warst bestellt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati erant
|
sie waren bestellt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccavissem
|
ich hätte bestellt |
| 2. Person Singular |
deoccavisses
|
du hättest bestellt |
| 3. Person Singular |
deoccavisset
|
er/sie/es hätte bestellt |
| 1. Person Plural |
deoccavissemus
|
wir hätten bestellt |
| 2. Person Plural |
deoccavissetis
|
ihr hättet bestellt |
| 3. Person Plural |
deoccavissent
|
sie hätten bestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus essem
|
ich wäre bestellt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus esses
|
du wärest bestellt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus esset
|
er/sie/es wäre bestellt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati essemus
|
wir wären bestellt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati essetis
|
ihr wäret bestellt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati essent
|
sie wären bestellt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccavero
|
ich werde bestellt haben |
| 2. Person Singular |
deoccaveris
|
du wirst bestellt haben |
| 3. Person Singular |
deoccaverit
|
er/sie/es wird bestellt haben |
| 1. Person Plural |
deoccaverimus
|
wir werden bestellt haben |
| 2. Person Plural |
deoccaveritis
|
ihr werdet bestellt haben |
| 3. Person Plural |
deoccaverint
|
sie werden bestellt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus ero
|
ich werde bestellt worden sein |
| 2. Person Singular |
deoccatus eris
|
du werdest bestellt worden sein |
| 3. Person Singular |
deoccatus erit
|
er/sie/es werde bestellt worden sein |
| 1. Person Plural |
deoccati erimus
|
wir werden bestellt worden sein |
| 2. Person Plural |
deoccati eritis
|
ihr werdet bestellt worden sein |
| 3. Person Plural |
deoccati erunt
|
sie werden bestellt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deoccare
|
bestellen |
| Vorzeitigkeit |
deoccavisse
|
bestellt haben |
| Nachzeitigkeit |
deoccaturum esse
|
bestellen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deoccari deoccarier
|
bestellt werden |
| Vorzeitigkeit |
deoccatum esse
|
bestellt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deoccatum iri
|
künftig bestellt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deocca
|
bestelle! |
| 2. Person Plural |
deoccate
|
bestellt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deoccato
|
| 3. Person Singular |
deoccato
|
| 2. Person Plural |
deoccatote
|
| 3. Person Plural |
deoccanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deoccare
|
das Bestellen |
| Genitiv |
deoccandi
|
des Bestellens |
| Dativ |
deoccando
|
dem Bestellen |
| Akkusativ |
deoccandum
|
das Bestellen |
| Ablativ |
deoccando
|
durch das Bestellen |
| Vokativ |
deoccande
|
Bestellen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccandus
|
deoccanda
|
deoccandum
|
| Genitiv |
deoccandi
|
deoccandae
|
deoccandi
|
| Dativ |
deoccando
|
deoccandae
|
deoccando
|
| Akkusativ |
deoccandum
|
deoccandam
|
deoccandum
|
| Ablativ |
deoccando
|
deoccanda
|
deoccando
|
| Vokativ |
deoccande
|
deoccanda
|
deoccandum
|
Plural
| Nominativ |
deoccandi
|
deoccandae
|
deoccanda
|
| Genitiv |
deoccandorum
|
deoccandarum
|
deoccandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deoccandos
|
deoccandas
|
deoccanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deoccandi
|
deoccandae
|
deoccanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccans
|
deoccans
|
deoccans
|
| Genitiv |
deoccantis
|
deoccantis
|
deoccantis
|
| Dativ |
deoccanti
|
deoccanti
|
deoccanti
|
| Akkusativ |
deoccantem
|
deoccantem
|
deoccans
|
| Ablativ |
deoccanti deoccante
|
deoccanti deoccante
|
deoccanti deoccante
|
| Vokativ |
deoccans
|
deoccans
|
deoccans
|
Plural
| Nominativ |
deoccantes
|
deoccantes
|
deoccantia
|
| Genitiv |
deoccantium deoccantum
|
deoccantium deoccantum
|
deoccantium deoccantum
|
| Dativ |
deoccantibus
|
deoccantibus
|
deoccantibus
|
| Akkusativ |
deoccantes
|
deoccantes
|
deoccantia
|
| Ablativ |
deoccantibus
|
deoccantibus
|
deoccantibus
|
| Vokativ |
deoccantes
|
deoccantes
|
deoccantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccatus
|
deoccata
|
deoccatum
|
| Genitiv |
deoccati
|
deoccatae
|
deoccati
|
| Dativ |
deoccato
|
deoccatae
|
deoccato
|
| Akkusativ |
deoccatum
|
deoccatam
|
deoccatum
|
| Ablativ |
deoccato
|
deoccata
|
deoccato
|
| Vokativ |
deoccate
|
deoccata
|
deoccatum
|
Plural
| Nominativ |
deoccati
|
deoccatae
|
deoccata
|
| Genitiv |
deoccatorum
|
deoccatarum
|
deoccatorum
|
| Dativ |
deoccatis
|
deoccatis
|
deoccatis
|
| Akkusativ |
deoccatos
|
deoccatas
|
deoccata
|
| Ablativ |
deoccatis
|
deoccatis
|
deoccatis
|
| Vokativ |
deoccati
|
deoccatae
|
deoccata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccaturus
|
deoccatura
|
deoccaturum
|
| Genitiv |
deoccaturi
|
deoccaturae
|
deoccaturi
|
| Dativ |
deoccaturo
|
deoccaturae
|
deoccaturo
|
| Akkusativ |
deoccaturum
|
deoccaturam
|
deoccaturum
|
| Ablativ |
deoccaturo
|
deoccatura
|
deoccaturo
|
| Vokativ |
deoccature
|
deoccatura
|
deoccaturum
|
Plural
| Nominativ |
deoccaturi
|
deoccaturae
|
deoccatura
|
| Genitiv |
deoccaturorum
|
deoccaturarum
|
deoccaturorum
|
| Dativ |
deoccaturis
|
deoccaturis
|
deoccaturis
|
| Akkusativ |
deoccaturos
|
deoccaturas
|
deoccatura
|
| Ablativ |
deoccaturis
|
deoccaturis
|
deoccaturis
|
| Vokativ |
deoccaturi
|
deoccaturae
|
deoccatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deoccatum
|
deoccatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deocco
|
ich egge |
| 2. Person Singular |
deoccas
|
du eggst |
| 3. Person Singular |
deoccat
|
er/sie/es eggt |
| 1. Person Plural |
deoccamus
|
wir eggen |
| 2. Person Plural |
deoccatis
|
ihr eggt |
| 3. Person Plural |
deoccant
|
sie eggen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccor
|
ich werde geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccaris deoccare
|
du wirst geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccatur
|
er/sie/es wird geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccamur
|
wir werden geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccamini
|
ihr werdet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccantur
|
sie werden geeggt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccem
|
ich egge |
| 2. Person Singular |
deocces
|
du eggest |
| 3. Person Singular |
deoccet
|
er/sie/es egge |
| 1. Person Plural |
deoccemus
|
wir eggen |
| 2. Person Plural |
deoccetis
|
ihr egget |
| 3. Person Plural |
deoccent
|
sie eggen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccer
|
ich werde geeggt |
| 2. Person Singular |
deocceris deoccere
|
du werdest geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccetur
|
er/sie/es werde geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccemur
|
wir werden geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccemini
|
ihr werdet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccentur
|
sie werden geeggt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabam
|
ich eggte |
| 2. Person Singular |
deoccabas
|
du eggtest |
| 3. Person Singular |
deoccabat
|
er/sie/es eggte |
| 1. Person Plural |
deoccabamus
|
wir eggten |
| 2. Person Plural |
deoccabatis
|
ihr eggtet |
| 3. Person Plural |
deoccabant
|
sie eggten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabar
|
ich wurde geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccabaris deoccabare
|
du wurdest geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccabatur
|
er/sie/es wurde geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccabamur
|
wir wurden geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccabamini
|
ihr wurdet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccabantur
|
sie wurden geeggt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccarem
|
ich eggte |
| 2. Person Singular |
deoccares
|
du eggtest |
| 3. Person Singular |
deoccaret
|
er/sie/es eggte |
| 1. Person Plural |
deoccaremus
|
wir eggten |
| 2. Person Plural |
deoccaretis
|
ihr eggtet |
| 3. Person Plural |
deoccarent
|
sie eggten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccarer
|
ich würde geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccareris deoccarere
|
du würdest geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccaretur
|
er/sie/es würde geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccaremur
|
wir würden geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccaremini
|
ihr würdet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccarentur
|
sie würden geeggt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabo
|
ich werde eggen |
| 2. Person Singular |
deoccabis
|
du wirst eggen |
| 3. Person Singular |
deoccabit
|
er/sie/es wird eggen |
| 1. Person Plural |
deoccabimus
|
wir werden eggen |
| 2. Person Plural |
deoccabitis
|
ihr werdet eggen |
| 3. Person Plural |
deoccabunt
|
sie werden eggen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccabor
|
ich werde geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccaberis deoccabere
|
du wirst geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccabitur
|
er/sie/es wird geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccabimur
|
wir werden geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccabimini
|
ihr werdet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccabuntur
|
sie werden geeggt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccavi
|
ich habe geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccavisti
|
du hast geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccavit
|
er/sie/es hat geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccavimus
|
wir haben geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccavistis
|
ihr habt geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccaverunt deoccavere
|
sie haben geeggt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus sum
|
ich bin geeggt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus es
|
du bist geeggt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus est
|
er/sie/es ist geeggt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati sumus
|
wir sind geeggt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati estis
|
ihr seid geeggt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati sunt
|
sie sind geeggt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccaverim
|
ich habe geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccaveris
|
du habest geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccaverit
|
er/sie/es habe geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccaverimus
|
wir haben geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccaveritis
|
ihr habet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccaverint
|
sie haben geeggt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus sim
|
ich sei geeggt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus sis
|
du seiest geeggt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus sit
|
er/sie/es sei geeggt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati simus
|
wir seien geeggt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati sitis
|
ihr seiet geeggt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati sint
|
sie seien geeggt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccaveram
|
ich hatte geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccaveras
|
du hattest geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccaverat
|
er/sie/es hatte geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccaveramus
|
wir hatten geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccaveratis
|
ihr hattet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccaverant
|
sie hatten geeggt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus eram
|
ich war geeggt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus eras
|
du warst geeggt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus erat
|
er/sie/es war geeggt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati eramus
|
wir waren geeggt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati eratis
|
ihr warst geeggt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati erant
|
sie waren geeggt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccavissem
|
ich hätte geeggt |
| 2. Person Singular |
deoccavisses
|
du hättest geeggt |
| 3. Person Singular |
deoccavisset
|
er/sie/es hätte geeggt |
| 1. Person Plural |
deoccavissemus
|
wir hätten geeggt |
| 2. Person Plural |
deoccavissetis
|
ihr hättet geeggt |
| 3. Person Plural |
deoccavissent
|
sie hätten geeggt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus essem
|
ich wäre geeggt worden |
| 2. Person Singular |
deoccatus esses
|
du wärest geeggt worden |
| 3. Person Singular |
deoccatus esset
|
er/sie/es wäre geeggt worden |
| 1. Person Plural |
deoccati essemus
|
wir wären geeggt worden |
| 2. Person Plural |
deoccati essetis
|
ihr wäret geeggt worden |
| 3. Person Plural |
deoccati essent
|
sie wären geeggt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccavero
|
ich werde geeggt haben |
| 2. Person Singular |
deoccaveris
|
du wirst geeggt haben |
| 3. Person Singular |
deoccaverit
|
er/sie/es wird geeggt haben |
| 1. Person Plural |
deoccaverimus
|
wir werden geeggt haben |
| 2. Person Plural |
deoccaveritis
|
ihr werdet geeggt haben |
| 3. Person Plural |
deoccaverint
|
sie werden geeggt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deoccatus ero
|
ich werde geeggt worden sein |
| 2. Person Singular |
deoccatus eris
|
du werdest geeggt worden sein |
| 3. Person Singular |
deoccatus erit
|
er/sie/es werde geeggt worden sein |
| 1. Person Plural |
deoccati erimus
|
wir werden geeggt worden sein |
| 2. Person Plural |
deoccati eritis
|
ihr werdet geeggt worden sein |
| 3. Person Plural |
deoccati erunt
|
sie werden geeggt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deoccare
|
eggen |
| Vorzeitigkeit |
deoccavisse
|
geeggt haben |
| Nachzeitigkeit |
deoccaturum esse
|
eggen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deoccari deoccarier
|
geeggt werden |
| Vorzeitigkeit |
deoccatum esse
|
geeggt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deoccatum iri
|
künftig geeggt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deocca
|
egge! |
| 2. Person Plural |
deoccate
|
eggt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deoccato
|
| 3. Person Singular |
deoccato
|
| 2. Person Plural |
deoccatote
|
| 3. Person Plural |
deoccanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deoccare
|
das Eggen |
| Genitiv |
deoccandi
|
des Eggens |
| Dativ |
deoccando
|
dem Eggen |
| Akkusativ |
deoccandum
|
das Eggen |
| Ablativ |
deoccando
|
durch das Eggen |
| Vokativ |
deoccande
|
Eggen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccandus
|
deoccanda
|
deoccandum
|
| Genitiv |
deoccandi
|
deoccandae
|
deoccandi
|
| Dativ |
deoccando
|
deoccandae
|
deoccando
|
| Akkusativ |
deoccandum
|
deoccandam
|
deoccandum
|
| Ablativ |
deoccando
|
deoccanda
|
deoccando
|
| Vokativ |
deoccande
|
deoccanda
|
deoccandum
|
Plural
| Nominativ |
deoccandi
|
deoccandae
|
deoccanda
|
| Genitiv |
deoccandorum
|
deoccandarum
|
deoccandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deoccandos
|
deoccandas
|
deoccanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deoccandi
|
deoccandae
|
deoccanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccans
|
deoccans
|
deoccans
|
| Genitiv |
deoccantis
|
deoccantis
|
deoccantis
|
| Dativ |
deoccanti
|
deoccanti
|
deoccanti
|
| Akkusativ |
deoccantem
|
deoccantem
|
deoccans
|
| Ablativ |
deoccanti deoccante
|
deoccanti deoccante
|
deoccanti deoccante
|
| Vokativ |
deoccans
|
deoccans
|
deoccans
|
Plural
| Nominativ |
deoccantes
|
deoccantes
|
deoccantia
|
| Genitiv |
deoccantium deoccantum
|
deoccantium deoccantum
|
deoccantium deoccantum
|
| Dativ |
deoccantibus
|
deoccantibus
|
deoccantibus
|
| Akkusativ |
deoccantes
|
deoccantes
|
deoccantia
|
| Ablativ |
deoccantibus
|
deoccantibus
|
deoccantibus
|
| Vokativ |
deoccantes
|
deoccantes
|
deoccantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccatus
|
deoccata
|
deoccatum
|
| Genitiv |
deoccati
|
deoccatae
|
deoccati
|
| Dativ |
deoccato
|
deoccatae
|
deoccato
|
| Akkusativ |
deoccatum
|
deoccatam
|
deoccatum
|
| Ablativ |
deoccato
|
deoccata
|
deoccato
|
| Vokativ |
deoccate
|
deoccata
|
deoccatum
|
Plural
| Nominativ |
deoccati
|
deoccatae
|
deoccata
|
| Genitiv |
deoccatorum
|
deoccatarum
|
deoccatorum
|
| Dativ |
deoccatis
|
deoccatis
|
deoccatis
|
| Akkusativ |
deoccatos
|
deoccatas
|
deoccata
|
| Ablativ |
deoccatis
|
deoccatis
|
deoccatis
|
| Vokativ |
deoccati
|
deoccatae
|
deoccata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deoccaturus
|
deoccatura
|
deoccaturum
|
| Genitiv |
deoccaturi
|
deoccaturae
|
deoccaturi
|
| Dativ |
deoccaturo
|
deoccaturae
|
deoccaturo
|
| Akkusativ |
deoccaturum
|
deoccaturam
|
deoccaturum
|
| Ablativ |
deoccaturo
|
deoccatura
|
deoccaturo
|
| Vokativ |
deoccature
|
deoccatura
|
deoccaturum
|
Plural
| Nominativ |
deoccaturi
|
deoccaturae
|
deoccatura
|
| Genitiv |
deoccaturorum
|
deoccaturarum
|
deoccaturorum
|
| Dativ |
deoccaturis
|
deoccaturis
|
deoccaturis
|
| Akkusativ |
deoccaturos
|
deoccaturas
|
deoccatura
|
| Ablativ |
deoccaturis
|
deoccaturis
|
deoccaturis
|
| Vokativ |
deoccaturi
|
deoccaturae
|
deoccatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deoccatum
|
deoccatu
|