Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplano
|
ich passe an |
| 2. Person Singular |
deplanas
|
du paßt an |
| 3. Person Singular |
deplanat
|
er/sie/es paßt an |
| 1. Person Plural |
deplanamus
|
wir passen an |
| 2. Person Plural |
deplanatis
|
ihr paßt an |
| 3. Person Plural |
deplanant
|
sie passen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanor
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanaris deplanare
|
du wirst angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanatur
|
er/sie/es wird angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanamur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanamini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanantur
|
sie werden angepaßt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanem
|
ich passe an |
| 2. Person Singular |
deplanes
|
du passest an |
| 3. Person Singular |
deplanet
|
er/sie/es passe an |
| 1. Person Plural |
deplanemus
|
wir passen an |
| 2. Person Plural |
deplanetis
|
ihr passet an |
| 3. Person Plural |
deplanent
|
sie passen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplaner
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplaneris deplanere
|
du werdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanetur
|
er/sie/es werde angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanemur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanemini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanentur
|
sie werden angepaßt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabam
|
ich paßte an |
| 2. Person Singular |
deplanabas
|
du paßtest an |
| 3. Person Singular |
deplanabat
|
er/sie/es paßte an |
| 1. Person Plural |
deplanabamus
|
wir paßten an |
| 2. Person Plural |
deplanabatis
|
ihr paßtet an |
| 3. Person Plural |
deplanabant
|
sie paßten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabar
|
ich wurde angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanabaris deplanabare
|
du wurdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanabatur
|
er/sie/es wurde angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanabamur
|
wir wurden angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanabamini
|
ihr wurdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanabantur
|
sie wurden angepaßt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanarem
|
ich paßte an |
| 2. Person Singular |
deplanares
|
du paßtest an |
| 3. Person Singular |
deplanaret
|
er/sie/es paßte an |
| 1. Person Plural |
deplanaremus
|
wir paßten an |
| 2. Person Plural |
deplanaretis
|
ihr paßtet an |
| 3. Person Plural |
deplanarent
|
sie paßten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanarer
|
ich würde angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanareris deplanarere
|
du würdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanaretur
|
er/sie/es würde angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanaremur
|
wir würden angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanaremini
|
ihr würdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanarentur
|
sie würden angepaßt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabo
|
ich werde anpassen |
| 2. Person Singular |
deplanabis
|
du wirst anpassen |
| 3. Person Singular |
deplanabit
|
er/sie/es wird anpassen |
| 1. Person Plural |
deplanabimus
|
wir werden anpassen |
| 2. Person Plural |
deplanabitis
|
ihr werdet anpassen |
| 3. Person Plural |
deplanabunt
|
sie werden anpassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabor
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanaberis deplanabere
|
du wirst angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanabitur
|
er/sie/es wird angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanabimur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanabimini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanabuntur
|
sie werden angepaßt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavi
|
ich habe angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanavisti
|
du hast angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanavit
|
er/sie/es hat angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanavimus
|
wir haben angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanavistis
|
ihr habt angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanaverunt deplanavere
|
sie haben angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus sum
|
ich bin angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus es
|
du bist angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus est
|
er/sie/es ist angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati sumus
|
wir sind angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati estis
|
ihr seid angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati sunt
|
sie sind angepaßt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanaverim
|
ich habe angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanaveris
|
du habest angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanaverit
|
er/sie/es habe angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanaverimus
|
wir haben angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanaveritis
|
ihr habet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanaverint
|
sie haben angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus sim
|
ich sei angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus sis
|
du seiest angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus sit
|
er/sie/es sei angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati simus
|
wir seien angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati sitis
|
ihr seiet angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati sint
|
sie seien angepaßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanaveram
|
ich hatte angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanaveras
|
du hattest angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanaverat
|
er/sie/es hatte angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanaveramus
|
wir hatten angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanaveratis
|
ihr hattet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanaverant
|
sie hatten angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus eram
|
ich war angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus eras
|
du warst angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus erat
|
er/sie/es war angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati eramus
|
wir waren angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati eratis
|
ihr warst angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati erant
|
sie waren angepaßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavissem
|
ich hätte angepaßt |
| 2. Person Singular |
deplanavisses
|
du hättest angepaßt |
| 3. Person Singular |
deplanavisset
|
er/sie/es hätte angepaßt |
| 1. Person Plural |
deplanavissemus
|
wir hätten angepaßt |
| 2. Person Plural |
deplanavissetis
|
ihr hättet angepaßt |
| 3. Person Plural |
deplanavissent
|
sie hätten angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus essem
|
ich wäre angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus esses
|
du wärest angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus esset
|
er/sie/es wäre angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati essemus
|
wir wären angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati essetis
|
ihr wäret angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati essent
|
sie wären angepaßt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavero
|
ich werde angepaßt haben |
| 2. Person Singular |
deplanaveris
|
du wirst angepaßt haben |
| 3. Person Singular |
deplanaverit
|
er/sie/es wird angepaßt haben |
| 1. Person Plural |
deplanaverimus
|
wir werden angepaßt haben |
| 2. Person Plural |
deplanaveritis
|
ihr werdet angepaßt haben |
| 3. Person Plural |
deplanaverint
|
sie werden angepaßt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus ero
|
ich werde angepaßt worden sein |
| 2. Person Singular |
deplanatus eris
|
du werdest angepaßt worden sein |
| 3. Person Singular |
deplanatus erit
|
er/sie/es werde angepaßt worden sein |
| 1. Person Plural |
deplanati erimus
|
wir werden angepaßt worden sein |
| 2. Person Plural |
deplanati eritis
|
ihr werdet angepaßt worden sein |
| 3. Person Plural |
deplanati erunt
|
sie werden angepaßt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deplanare
|
anpassen |
| Vorzeitigkeit |
deplanavisse
|
angepaßt haben |
| Nachzeitigkeit |
deplanaturum esse
|
anpassen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deplanari deplanarier
|
angepaßt werden |
| Vorzeitigkeit |
deplanatum esse
|
angepaßt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deplanatum iri
|
künftig angepaßt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deplana
|
passe an! |
| 2. Person Plural |
deplanate
|
paßt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deplanato
|
| 3. Person Singular |
deplanato
|
| 2. Person Plural |
deplanatote
|
| 3. Person Plural |
deplananto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deplanare
|
das Anpassen |
| Genitiv |
deplanandi
|
des Anpassens |
| Dativ |
deplanando
|
dem Anpassen |
| Akkusativ |
deplanandum
|
das Anpassen |
| Ablativ |
deplanando
|
durch das Anpassen |
| Vokativ |
deplanande
|
Anpassen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanandus
|
deplananda
|
deplanandum
|
| Genitiv |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplanandi
|
| Dativ |
deplanando
|
deplanandae
|
deplanando
|
| Akkusativ |
deplanandum
|
deplanandam
|
deplanandum
|
| Ablativ |
deplanando
|
deplananda
|
deplanando
|
| Vokativ |
deplanande
|
deplananda
|
deplanandum
|
Plural
| Nominativ |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplananda
|
| Genitiv |
deplanandorum
|
deplanandarum
|
deplanandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deplanandos
|
deplanandas
|
deplananda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplananda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanans
|
deplanans
|
deplanans
|
| Genitiv |
deplanantis
|
deplanantis
|
deplanantis
|
| Dativ |
deplananti
|
deplananti
|
deplananti
|
| Akkusativ |
deplanantem
|
deplanantem
|
deplanans
|
| Ablativ |
deplananti deplanante
|
deplananti deplanante
|
deplananti deplanante
|
| Vokativ |
deplanans
|
deplanans
|
deplanans
|
Plural
| Nominativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
| Genitiv |
deplanantium deplanantum
|
deplanantium deplanantum
|
deplanantium deplanantum
|
| Dativ |
deplanantibus
|
deplanantibus
|
deplanantibus
|
| Akkusativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
| Ablativ |
deplanantibus
|
deplanantibus
|
deplanantibus
|
| Vokativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanatus
|
deplanata
|
deplanatum
|
| Genitiv |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanati
|
| Dativ |
deplanato
|
deplanatae
|
deplanato
|
| Akkusativ |
deplanatum
|
deplanatam
|
deplanatum
|
| Ablativ |
deplanato
|
deplanata
|
deplanato
|
| Vokativ |
deplanate
|
deplanata
|
deplanatum
|
Plural
| Nominativ |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanata
|
| Genitiv |
deplanatorum
|
deplanatarum
|
deplanatorum
|
| Dativ |
deplanatis
|
deplanatis
|
deplanatis
|
| Akkusativ |
deplanatos
|
deplanatas
|
deplanata
|
| Ablativ |
deplanatis
|
deplanatis
|
deplanatis
|
| Vokativ |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanaturus
|
deplanatura
|
deplanaturum
|
| Genitiv |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanaturi
|
| Dativ |
deplanaturo
|
deplanaturae
|
deplanaturo
|
| Akkusativ |
deplanaturum
|
deplanaturam
|
deplanaturum
|
| Ablativ |
deplanaturo
|
deplanatura
|
deplanaturo
|
| Vokativ |
deplanature
|
deplanatura
|
deplanaturum
|
Plural
| Nominativ |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanatura
|
| Genitiv |
deplanaturorum
|
deplanaturarum
|
deplanaturorum
|
| Dativ |
deplanaturis
|
deplanaturis
|
deplanaturis
|
| Akkusativ |
deplanaturos
|
deplanaturas
|
deplanatura
|
| Ablativ |
deplanaturis
|
deplanaturis
|
deplanaturis
|
| Vokativ |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deplanatum
|
deplanatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplano
|
ich gleiche aus |
| 2. Person Singular |
deplanas
|
du gleichst aus |
| 3. Person Singular |
deplanat
|
er/sie/es gleicht aus |
| 1. Person Plural |
deplanamus
|
wir gleichen aus |
| 2. Person Plural |
deplanatis
|
ihr gleicht aus |
| 3. Person Plural |
deplanant
|
sie gleichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanor
|
ich werde ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanaris deplanare
|
du wirst ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanatur
|
er/sie/es wird ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanamur
|
wir werden ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanamini
|
ihr werdet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanantur
|
sie werden ausgeglichen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanem
|
ich gleiche aus |
| 2. Person Singular |
deplanes
|
du gleichest aus |
| 3. Person Singular |
deplanet
|
er/sie/es gleiche aus |
| 1. Person Plural |
deplanemus
|
wir gleichen aus |
| 2. Person Plural |
deplanetis
|
ihr gleichet aus |
| 3. Person Plural |
deplanent
|
sie gleichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplaner
|
ich werde ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplaneris deplanere
|
du werdest ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanetur
|
er/sie/es werde ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanemur
|
wir werden ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanemini
|
ihr werdet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanentur
|
sie werden ausgeglichen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabam
|
ich glich aus |
| 2. Person Singular |
deplanabas
|
du glichst aus |
| 3. Person Singular |
deplanabat
|
er/sie/es glich aus |
| 1. Person Plural |
deplanabamus
|
wir glichen aus |
| 2. Person Plural |
deplanabatis
|
ihr glicht aus |
| 3. Person Plural |
deplanabant
|
sie glichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabar
|
ich wurde ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanabaris deplanabare
|
du wurdest ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanabatur
|
er/sie/es wurde ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanabamur
|
wir wurden ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanabamini
|
ihr wurdet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanabantur
|
sie wurden ausgeglichen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanarem
|
ich gliche aus |
| 2. Person Singular |
deplanares
|
du glichest aus |
| 3. Person Singular |
deplanaret
|
er/sie/es gliche aus |
| 1. Person Plural |
deplanaremus
|
wir glichen aus |
| 2. Person Plural |
deplanaretis
|
ihr glichet aus |
| 3. Person Plural |
deplanarent
|
sie glichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanarer
|
ich würde ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanareris deplanarere
|
du würdest ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanaretur
|
er/sie/es würde ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanaremur
|
wir würden ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanaremini
|
ihr würdet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanarentur
|
sie würden ausgeglichen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabo
|
ich werde ausgleichen |
| 2. Person Singular |
deplanabis
|
du wirst ausgleichen |
| 3. Person Singular |
deplanabit
|
er/sie/es wird ausgleichen |
| 1. Person Plural |
deplanabimus
|
wir werden ausgleichen |
| 2. Person Plural |
deplanabitis
|
ihr werdet ausgleichen |
| 3. Person Plural |
deplanabunt
|
sie werden ausgleichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabor
|
ich werde ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanaberis deplanabere
|
du wirst ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanabitur
|
er/sie/es wird ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanabimur
|
wir werden ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanabimini
|
ihr werdet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanabuntur
|
sie werden ausgeglichen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavi
|
ich habe ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanavisti
|
du hast ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanavit
|
er/sie/es hat ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanavimus
|
wir haben ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanavistis
|
ihr habt ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanaverunt deplanavere
|
sie haben ausgeglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus sum
|
ich bin ausgeglichen worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus es
|
du bist ausgeglichen worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus est
|
er/sie/es ist ausgeglichen worden |
| 1. Person Plural |
deplanati sumus
|
wir sind ausgeglichen worden |
| 2. Person Plural |
deplanati estis
|
ihr seid ausgeglichen worden |
| 3. Person Plural |
deplanati sunt
|
sie sind ausgeglichen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanaverim
|
ich habe ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanaveris
|
du habest ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanaverit
|
er/sie/es habe ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanaverimus
|
wir haben ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanaveritis
|
ihr habet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanaverint
|
sie haben ausgeglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus sim
|
ich sei ausgeglichen worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus sis
|
du seiest ausgeglichen worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus sit
|
er/sie/es sei ausgeglichen worden |
| 1. Person Plural |
deplanati simus
|
wir seien ausgeglichen worden |
| 2. Person Plural |
deplanati sitis
|
ihr seiet ausgeglichen worden |
| 3. Person Plural |
deplanati sint
|
sie seien ausgeglichen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanaveram
|
ich hatte ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanaveras
|
du hattest ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanaverat
|
er/sie/es hatte ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanaveramus
|
wir hatten ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanaveratis
|
ihr hattet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanaverant
|
sie hatten ausgeglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus eram
|
ich war ausgeglichen worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus eras
|
du warst ausgeglichen worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus erat
|
er/sie/es war ausgeglichen worden |
| 1. Person Plural |
deplanati eramus
|
wir waren ausgeglichen worden |
| 2. Person Plural |
deplanati eratis
|
ihr warst ausgeglichen worden |
| 3. Person Plural |
deplanati erant
|
sie waren ausgeglichen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavissem
|
ich hätte ausgeglichen |
| 2. Person Singular |
deplanavisses
|
du hättest ausgeglichen |
| 3. Person Singular |
deplanavisset
|
er/sie/es hätte ausgeglichen |
| 1. Person Plural |
deplanavissemus
|
wir hätten ausgeglichen |
| 2. Person Plural |
deplanavissetis
|
ihr hättet ausgeglichen |
| 3. Person Plural |
deplanavissent
|
sie hätten ausgeglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus essem
|
ich wäre ausgeglichen worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus esses
|
du wärest ausgeglichen worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus esset
|
er/sie/es wäre ausgeglichen worden |
| 1. Person Plural |
deplanati essemus
|
wir wären ausgeglichen worden |
| 2. Person Plural |
deplanati essetis
|
ihr wäret ausgeglichen worden |
| 3. Person Plural |
deplanati essent
|
sie wären ausgeglichen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavero
|
ich werde ausgeglichen haben |
| 2. Person Singular |
deplanaveris
|
du wirst ausgeglichen haben |
| 3. Person Singular |
deplanaverit
|
er/sie/es wird ausgeglichen haben |
| 1. Person Plural |
deplanaverimus
|
wir werden ausgeglichen haben |
| 2. Person Plural |
deplanaveritis
|
ihr werdet ausgeglichen haben |
| 3. Person Plural |
deplanaverint
|
sie werden ausgeglichen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus ero
|
ich werde ausgeglichen worden sein |
| 2. Person Singular |
deplanatus eris
|
du werdest ausgeglichen worden sein |
| 3. Person Singular |
deplanatus erit
|
er/sie/es werde ausgeglichen worden sein |
| 1. Person Plural |
deplanati erimus
|
wir werden ausgeglichen worden sein |
| 2. Person Plural |
deplanati eritis
|
ihr werdet ausgeglichen worden sein |
| 3. Person Plural |
deplanati erunt
|
sie werden ausgeglichen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deplanare
|
ausgleichen |
| Vorzeitigkeit |
deplanavisse
|
ausgeglichen haben |
| Nachzeitigkeit |
deplanaturum esse
|
ausgleichen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deplanari deplanarier
|
ausgeglichen werden |
| Vorzeitigkeit |
deplanatum esse
|
ausgeglichen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deplanatum iri
|
künftig ausgeglichen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deplana
|
gleiche aus! |
| 2. Person Plural |
deplanate
|
gleicht aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deplanato
|
| 3. Person Singular |
deplanato
|
| 2. Person Plural |
deplanatote
|
| 3. Person Plural |
deplananto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deplanare
|
das Ausgleichen |
| Genitiv |
deplanandi
|
des Ausgleichens |
| Dativ |
deplanando
|
dem Ausgleichen |
| Akkusativ |
deplanandum
|
das Ausgleichen |
| Ablativ |
deplanando
|
durch das Ausgleichen |
| Vokativ |
deplanande
|
Ausgleichen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanandus
|
deplananda
|
deplanandum
|
| Genitiv |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplanandi
|
| Dativ |
deplanando
|
deplanandae
|
deplanando
|
| Akkusativ |
deplanandum
|
deplanandam
|
deplanandum
|
| Ablativ |
deplanando
|
deplananda
|
deplanando
|
| Vokativ |
deplanande
|
deplananda
|
deplanandum
|
Plural
| Nominativ |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplananda
|
| Genitiv |
deplanandorum
|
deplanandarum
|
deplanandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deplanandos
|
deplanandas
|
deplananda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplananda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanans
|
deplanans
|
deplanans
|
| Genitiv |
deplanantis
|
deplanantis
|
deplanantis
|
| Dativ |
deplananti
|
deplananti
|
deplananti
|
| Akkusativ |
deplanantem
|
deplanantem
|
deplanans
|
| Ablativ |
deplananti deplanante
|
deplananti deplanante
|
deplananti deplanante
|
| Vokativ |
deplanans
|
deplanans
|
deplanans
|
Plural
| Nominativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
| Genitiv |
deplanantium deplanantum
|
deplanantium deplanantum
|
deplanantium deplanantum
|
| Dativ |
deplanantibus
|
deplanantibus
|
deplanantibus
|
| Akkusativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
| Ablativ |
deplanantibus
|
deplanantibus
|
deplanantibus
|
| Vokativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanatus
|
deplanata
|
deplanatum
|
| Genitiv |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanati
|
| Dativ |
deplanato
|
deplanatae
|
deplanato
|
| Akkusativ |
deplanatum
|
deplanatam
|
deplanatum
|
| Ablativ |
deplanato
|
deplanata
|
deplanato
|
| Vokativ |
deplanate
|
deplanata
|
deplanatum
|
Plural
| Nominativ |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanata
|
| Genitiv |
deplanatorum
|
deplanatarum
|
deplanatorum
|
| Dativ |
deplanatis
|
deplanatis
|
deplanatis
|
| Akkusativ |
deplanatos
|
deplanatas
|
deplanata
|
| Ablativ |
deplanatis
|
deplanatis
|
deplanatis
|
| Vokativ |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanaturus
|
deplanatura
|
deplanaturum
|
| Genitiv |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanaturi
|
| Dativ |
deplanaturo
|
deplanaturae
|
deplanaturo
|
| Akkusativ |
deplanaturum
|
deplanaturam
|
deplanaturum
|
| Ablativ |
deplanaturo
|
deplanatura
|
deplanaturo
|
| Vokativ |
deplanature
|
deplanatura
|
deplanaturum
|
Plural
| Nominativ |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanatura
|
| Genitiv |
deplanaturorum
|
deplanaturarum
|
deplanaturorum
|
| Dativ |
deplanaturis
|
deplanaturis
|
deplanaturis
|
| Akkusativ |
deplanaturos
|
deplanaturas
|
deplanatura
|
| Ablativ |
deplanaturis
|
deplanaturis
|
deplanaturis
|
| Vokativ |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deplanatum
|
deplanatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplano
|
ich pendle ein |
| 2. Person Singular |
deplanas
|
du pendelst ein |
| 3. Person Singular |
deplanat
|
er/sie/es pendelt ein |
| 1. Person Plural |
deplanamus
|
wir pendeln ein |
| 2. Person Plural |
deplanatis
|
ihr pendelt ein |
| 3. Person Plural |
deplanant
|
sie pendeln ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanor
|
ich werde eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanaris deplanare
|
du wirst eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanatur
|
er/sie/es wird eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanamur
|
wir werden eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanamini
|
ihr werdet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanantur
|
sie werden eingependelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanem
|
ich pendle ein |
| 2. Person Singular |
deplanes
|
du pendlest ein |
| 3. Person Singular |
deplanet
|
er/sie/es pendle ein |
| 1. Person Plural |
deplanemus
|
wir pendlen ein |
| 2. Person Plural |
deplanetis
|
ihr pendlet ein |
| 3. Person Plural |
deplanent
|
sie pendlen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplaner
|
ich werde eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplaneris deplanere
|
du werdest eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanetur
|
er/sie/es werde eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanemur
|
wir werden eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanemini
|
ihr werdet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanentur
|
sie werden eingependelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabam
|
ich pendelte ein |
| 2. Person Singular |
deplanabas
|
du pendeltest ein |
| 3. Person Singular |
deplanabat
|
er/sie/es pendelte ein |
| 1. Person Plural |
deplanabamus
|
wir pendelten ein |
| 2. Person Plural |
deplanabatis
|
ihr pendeltet ein |
| 3. Person Plural |
deplanabant
|
sie pendelten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabar
|
ich wurde eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanabaris deplanabare
|
du wurdest eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanabatur
|
er/sie/es wurde eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanabamur
|
wir wurden eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanabamini
|
ihr wurdet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanabantur
|
sie wurden eingependelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanarem
|
ich pendelte ein |
| 2. Person Singular |
deplanares
|
du pendeltest ein |
| 3. Person Singular |
deplanaret
|
er/sie/es pendelte ein |
| 1. Person Plural |
deplanaremus
|
wir pendelten ein |
| 2. Person Plural |
deplanaretis
|
ihr pendeltet ein |
| 3. Person Plural |
deplanarent
|
sie pendelten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanarer
|
ich würde eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanareris deplanarere
|
du würdest eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanaretur
|
er/sie/es würde eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanaremur
|
wir würden eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanaremini
|
ihr würdet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanarentur
|
sie würden eingependelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabo
|
ich werde einpendeln |
| 2. Person Singular |
deplanabis
|
du wirst einpendeln |
| 3. Person Singular |
deplanabit
|
er/sie/es wird einpendeln |
| 1. Person Plural |
deplanabimus
|
wir werden einpendeln |
| 2. Person Plural |
deplanabitis
|
ihr werdet einpendeln |
| 3. Person Plural |
deplanabunt
|
sie werden einpendeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanabor
|
ich werde eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanaberis deplanabere
|
du wirst eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanabitur
|
er/sie/es wird eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanabimur
|
wir werden eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanabimini
|
ihr werdet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanabuntur
|
sie werden eingependelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavi
|
ich habe eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanavisti
|
du hast eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanavit
|
er/sie/es hat eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanavimus
|
wir haben eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanavistis
|
ihr habt eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanaverunt deplanavere
|
sie haben eingependelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus sum
|
ich bin eingependelt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus es
|
du bist eingependelt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus est
|
er/sie/es ist eingependelt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati sumus
|
wir sind eingependelt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati estis
|
ihr seid eingependelt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati sunt
|
sie sind eingependelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanaverim
|
ich habe eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanaveris
|
du habest eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanaverit
|
er/sie/es habe eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanaverimus
|
wir haben eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanaveritis
|
ihr habet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanaverint
|
sie haben eingependelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus sim
|
ich sei eingependelt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus sis
|
du seiest eingependelt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus sit
|
er/sie/es sei eingependelt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati simus
|
wir seien eingependelt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati sitis
|
ihr seiet eingependelt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati sint
|
sie seien eingependelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanaveram
|
ich hatte eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanaveras
|
du hattest eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanaverat
|
er/sie/es hatte eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanaveramus
|
wir hatten eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanaveratis
|
ihr hattet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanaverant
|
sie hatten eingependelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus eram
|
ich war eingependelt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus eras
|
du warst eingependelt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus erat
|
er/sie/es war eingependelt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati eramus
|
wir waren eingependelt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati eratis
|
ihr warst eingependelt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati erant
|
sie waren eingependelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavissem
|
ich hätte eingependelt |
| 2. Person Singular |
deplanavisses
|
du hättest eingependelt |
| 3. Person Singular |
deplanavisset
|
er/sie/es hätte eingependelt |
| 1. Person Plural |
deplanavissemus
|
wir hätten eingependelt |
| 2. Person Plural |
deplanavissetis
|
ihr hättet eingependelt |
| 3. Person Plural |
deplanavissent
|
sie hätten eingependelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus essem
|
ich wäre eingependelt worden |
| 2. Person Singular |
deplanatus esses
|
du wärest eingependelt worden |
| 3. Person Singular |
deplanatus esset
|
er/sie/es wäre eingependelt worden |
| 1. Person Plural |
deplanati essemus
|
wir wären eingependelt worden |
| 2. Person Plural |
deplanati essetis
|
ihr wäret eingependelt worden |
| 3. Person Plural |
deplanati essent
|
sie wären eingependelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanavero
|
ich werde eingependelt haben |
| 2. Person Singular |
deplanaveris
|
du wirst eingependelt haben |
| 3. Person Singular |
deplanaverit
|
er/sie/es wird eingependelt haben |
| 1. Person Plural |
deplanaverimus
|
wir werden eingependelt haben |
| 2. Person Plural |
deplanaveritis
|
ihr werdet eingependelt haben |
| 3. Person Plural |
deplanaverint
|
sie werden eingependelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deplanatus ero
|
ich werde eingependelt worden sein |
| 2. Person Singular |
deplanatus eris
|
du werdest eingependelt worden sein |
| 3. Person Singular |
deplanatus erit
|
er/sie/es werde eingependelt worden sein |
| 1. Person Plural |
deplanati erimus
|
wir werden eingependelt worden sein |
| 2. Person Plural |
deplanati eritis
|
ihr werdet eingependelt worden sein |
| 3. Person Plural |
deplanati erunt
|
sie werden eingependelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deplanare
|
einpendeln |
| Vorzeitigkeit |
deplanavisse
|
eingependelt haben |
| Nachzeitigkeit |
deplanaturum esse
|
einpendeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deplanari deplanarier
|
eingependelt werden |
| Vorzeitigkeit |
deplanatum esse
|
eingependelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deplanatum iri
|
künftig eingependelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deplana
|
pendle ein! |
| 2. Person Plural |
deplanate
|
pendelt ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deplanato
|
| 3. Person Singular |
deplanato
|
| 2. Person Plural |
deplanatote
|
| 3. Person Plural |
deplananto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deplanare
|
das Einpendeln |
| Genitiv |
deplanandi
|
des Einpendelnes |
| Dativ |
deplanando
|
dem Einpendeln |
| Akkusativ |
deplanandum
|
das Einpendeln |
| Ablativ |
deplanando
|
durch das Einpendeln |
| Vokativ |
deplanande
|
Einpendeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanandus
|
deplananda
|
deplanandum
|
| Genitiv |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplanandi
|
| Dativ |
deplanando
|
deplanandae
|
deplanando
|
| Akkusativ |
deplanandum
|
deplanandam
|
deplanandum
|
| Ablativ |
deplanando
|
deplananda
|
deplanando
|
| Vokativ |
deplanande
|
deplananda
|
deplanandum
|
Plural
| Nominativ |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplananda
|
| Genitiv |
deplanandorum
|
deplanandarum
|
deplanandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deplanandos
|
deplanandas
|
deplananda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deplanandi
|
deplanandae
|
deplananda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanans
|
deplanans
|
deplanans
|
| Genitiv |
deplanantis
|
deplanantis
|
deplanantis
|
| Dativ |
deplananti
|
deplananti
|
deplananti
|
| Akkusativ |
deplanantem
|
deplanantem
|
deplanans
|
| Ablativ |
deplananti deplanante
|
deplananti deplanante
|
deplananti deplanante
|
| Vokativ |
deplanans
|
deplanans
|
deplanans
|
Plural
| Nominativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
| Genitiv |
deplanantium deplanantum
|
deplanantium deplanantum
|
deplanantium deplanantum
|
| Dativ |
deplanantibus
|
deplanantibus
|
deplanantibus
|
| Akkusativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
| Ablativ |
deplanantibus
|
deplanantibus
|
deplanantibus
|
| Vokativ |
deplanantes
|
deplanantes
|
deplanantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanatus
|
deplanata
|
deplanatum
|
| Genitiv |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanati
|
| Dativ |
deplanato
|
deplanatae
|
deplanato
|
| Akkusativ |
deplanatum
|
deplanatam
|
deplanatum
|
| Ablativ |
deplanato
|
deplanata
|
deplanato
|
| Vokativ |
deplanate
|
deplanata
|
deplanatum
|
Plural
| Nominativ |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanata
|
| Genitiv |
deplanatorum
|
deplanatarum
|
deplanatorum
|
| Dativ |
deplanatis
|
deplanatis
|
deplanatis
|
| Akkusativ |
deplanatos
|
deplanatas
|
deplanata
|
| Ablativ |
deplanatis
|
deplanatis
|
deplanatis
|
| Vokativ |
deplanati
|
deplanatae
|
deplanata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deplanaturus
|
deplanatura
|
deplanaturum
|
| Genitiv |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanaturi
|
| Dativ |
deplanaturo
|
deplanaturae
|
deplanaturo
|
| Akkusativ |
deplanaturum
|
deplanaturam
|
deplanaturum
|
| Ablativ |
deplanaturo
|
deplanatura
|
deplanaturo
|
| Vokativ |
deplanature
|
deplanatura
|
deplanaturum
|
Plural
| Nominativ |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanatura
|
| Genitiv |
deplanaturorum
|
deplanaturarum
|
deplanaturorum
|
| Dativ |
deplanaturis
|
deplanaturis
|
deplanaturis
|
| Akkusativ |
deplanaturos
|
deplanaturas
|
deplanatura
|
| Ablativ |
deplanaturis
|
deplanaturis
|
deplanaturis
|
| Vokativ |
deplanaturi
|
deplanaturae
|
deplanatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deplanatum
|
deplanatu
|