Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravo
|
ich verderbe |
| 2. Person Singular |
depravas
|
du verdirbst |
| 3. Person Singular |
depravat
|
er/sie/es verdirbt |
| 1. Person Plural |
depravamus
|
wir verderben |
| 2. Person Plural |
depravatis
|
ihr verderbt |
| 3. Person Plural |
depravant
|
sie verderben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravor
|
ich werde verdorben |
| 2. Person Singular |
depravaris depravare
|
du wirst verdorben |
| 3. Person Singular |
depravatur
|
er/sie/es wird verdorben |
| 1. Person Plural |
depravamur
|
wir werden verdorben |
| 2. Person Plural |
depravamini
|
ihr werdet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravantur
|
sie werden verdorben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravem
|
ich verderbe |
| 2. Person Singular |
depraves
|
du verderbest |
| 3. Person Singular |
depravet
|
er/sie/es verderbe |
| 1. Person Plural |
depravemus
|
wir verderben |
| 2. Person Plural |
depravetis
|
ihr verderbet |
| 3. Person Plural |
depravent
|
sie verderben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depraver
|
ich werde verdorben |
| 2. Person Singular |
depraveris depravere
|
du werdest verdorben |
| 3. Person Singular |
depravetur
|
er/sie/es werde verdorben |
| 1. Person Plural |
depravemur
|
wir werden verdorben |
| 2. Person Plural |
depravemini
|
ihr werdet verdorben |
| 3. Person Plural |
depraventur
|
sie werden verdorben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravabam
|
ich verdarb |
| 2. Person Singular |
depravabas
|
du verdarbst |
| 3. Person Singular |
depravabat
|
er/sie/es verdarb |
| 1. Person Plural |
depravabamus
|
wir verdarben |
| 2. Person Plural |
depravabatis
|
ihr verdarbt |
| 3. Person Plural |
depravabant
|
sie verdarben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravabar
|
ich wurde verdorben |
| 2. Person Singular |
depravabaris depravabare
|
du wurdest verdorben |
| 3. Person Singular |
depravabatur
|
er/sie/es wurde verdorben |
| 1. Person Plural |
depravabamur
|
wir wurden verdorben |
| 2. Person Plural |
depravabamini
|
ihr wurdet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravabantur
|
sie wurden verdorben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravarem
|
ich verdürbe |
| 2. Person Singular |
depravares
|
du verdürbest |
| 3. Person Singular |
depravaret
|
er/sie/es verdürbe |
| 1. Person Plural |
depravaremus
|
wir verdürben |
| 2. Person Plural |
depravaretis
|
ihr verdürbet |
| 3. Person Plural |
depravarent
|
sie verdürben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravarer
|
ich würde verdorben |
| 2. Person Singular |
depravareris depravarere
|
du würdest verdorben |
| 3. Person Singular |
depravaretur
|
er/sie/es würde verdorben |
| 1. Person Plural |
depravaremur
|
wir würden verdorben |
| 2. Person Plural |
depravaremini
|
ihr würdet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravarentur
|
sie würden verdorben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravabo
|
ich werde verderben |
| 2. Person Singular |
depravabis
|
du wirst verderben |
| 3. Person Singular |
depravabit
|
er/sie/es wird verderben |
| 1. Person Plural |
depravabimus
|
wir werden verderben |
| 2. Person Plural |
depravabitis
|
ihr werdet verderben |
| 3. Person Plural |
depravabunt
|
sie werden verderben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravabor
|
ich werde verdorben |
| 2. Person Singular |
depravaberis depravabere
|
du wirst verdorben |
| 3. Person Singular |
depravabitur
|
er/sie/es wird verdorben |
| 1. Person Plural |
depravabimur
|
wir werden verdorben |
| 2. Person Plural |
depravabimini
|
ihr werdet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravabuntur
|
sie werden verdorben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravavi
|
ich habe verdorben |
| 2. Person Singular |
depravavisti
|
du hast verdorben |
| 3. Person Singular |
depravavit
|
er/sie/es hat verdorben |
| 1. Person Plural |
depravavimus
|
wir haben verdorben |
| 2. Person Plural |
depravavistis
|
ihr habt verdorben |
| 3. Person Plural |
depravaverunt depravavere
|
sie haben verdorben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravatus sum
|
ich bin verdorben worden |
| 2. Person Singular |
depravatus es
|
du bist verdorben worden |
| 3. Person Singular |
depravatus est
|
er/sie/es ist verdorben worden |
| 1. Person Plural |
depravati sumus
|
wir sind verdorben worden |
| 2. Person Plural |
depravati estis
|
ihr seid verdorben worden |
| 3. Person Plural |
depravati sunt
|
sie sind verdorben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravaverim
|
ich habe verdorben |
| 2. Person Singular |
depravaveris
|
du habest verdorben |
| 3. Person Singular |
depravaverit
|
er/sie/es habe verdorben |
| 1. Person Plural |
depravaverimus
|
wir haben verdorben |
| 2. Person Plural |
depravaveritis
|
ihr habet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravaverint
|
sie haben verdorben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravatus sim
|
ich sei verdorben worden |
| 2. Person Singular |
depravatus sis
|
du seiest verdorben worden |
| 3. Person Singular |
depravatus sit
|
er/sie/es sei verdorben worden |
| 1. Person Plural |
depravati simus
|
wir seien verdorben worden |
| 2. Person Plural |
depravati sitis
|
ihr seiet verdorben worden |
| 3. Person Plural |
depravati sint
|
sie seien verdorben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravaveram
|
ich hatte verdorben |
| 2. Person Singular |
depravaveras
|
du hattest verdorben |
| 3. Person Singular |
depravaverat
|
er/sie/es hatte verdorben |
| 1. Person Plural |
depravaveramus
|
wir hatten verdorben |
| 2. Person Plural |
depravaveratis
|
ihr hattet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravaverant
|
sie hatten verdorben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravatus eram
|
ich war verdorben worden |
| 2. Person Singular |
depravatus eras
|
du warst verdorben worden |
| 3. Person Singular |
depravatus erat
|
er/sie/es war verdorben worden |
| 1. Person Plural |
depravati eramus
|
wir waren verdorben worden |
| 2. Person Plural |
depravati eratis
|
ihr warst verdorben worden |
| 3. Person Plural |
depravati erant
|
sie waren verdorben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravavissem
|
ich hätte verdorben |
| 2. Person Singular |
depravavisses
|
du hättest verdorben |
| 3. Person Singular |
depravavisset
|
er/sie/es hätte verdorben |
| 1. Person Plural |
depravavissemus
|
wir hätten verdorben |
| 2. Person Plural |
depravavissetis
|
ihr hättet verdorben |
| 3. Person Plural |
depravavissent
|
sie hätten verdorben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravatus essem
|
ich wäre verdorben worden |
| 2. Person Singular |
depravatus esses
|
du wärest verdorben worden |
| 3. Person Singular |
depravatus esset
|
er/sie/es wäre verdorben worden |
| 1. Person Plural |
depravati essemus
|
wir wären verdorben worden |
| 2. Person Plural |
depravati essetis
|
ihr wäret verdorben worden |
| 3. Person Plural |
depravati essent
|
sie wären verdorben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
depravavero
|
ich werde verdorben haben |
| 2. Person Singular |
depravaveris
|
du wirst verdorben haben |
| 3. Person Singular |
depravaverit
|
er/sie/es wird verdorben haben |
| 1. Person Plural |
depravaverimus
|
wir werden verdorben haben |
| 2. Person Plural |
depravaveritis
|
ihr werdet verdorben haben |
| 3. Person Plural |
depravaverint
|
sie werden verdorben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
depravatus ero
|
ich werde verdorben worden sein |
| 2. Person Singular |
depravatus eris
|
du werdest verdorben worden sein |
| 3. Person Singular |
depravatus erit
|
er/sie/es werde verdorben worden sein |
| 1. Person Plural |
depravati erimus
|
wir werden verdorben worden sein |
| 2. Person Plural |
depravati eritis
|
ihr werdet verdorben worden sein |
| 3. Person Plural |
depravati erunt
|
sie werden verdorben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
depravare
|
verderben |
| Vorzeitigkeit |
depravavisse
|
verdorben haben |
| Nachzeitigkeit |
depravaturum esse
|
verderben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
depravari depravarier
|
verdorben werden |
| Vorzeitigkeit |
depravatum esse
|
verdorben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
depravatum iri
|
künftig verdorben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deprava
|
verdirb! |
| 2. Person Plural |
depravate
|
verderbt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
depravato
|
| 3. Person Singular |
depravato
|
| 2. Person Plural |
depravatote
|
| 3. Person Plural |
depravanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
depravare
|
das Verderben |
| Genitiv |
depravandi
|
des Verderbens |
| Dativ |
depravando
|
dem Verderben |
| Akkusativ |
depravandum
|
das Verderben |
| Ablativ |
depravando
|
durch das Verderben |
| Vokativ |
depravande
|
Verderben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
depravandus
|
depravanda
|
depravandum
|
| Genitiv |
depravandi
|
depravandae
|
depravandi
|
| Dativ |
depravando
|
depravandae
|
depravando
|
| Akkusativ |
depravandum
|
depravandam
|
depravandum
|
| Ablativ |
depravando
|
depravanda
|
depravando
|
| Vokativ |
depravande
|
depravanda
|
depravandum
|
Plural
| Nominativ |
depravandi
|
depravandae
|
depravanda
|
| Genitiv |
depravandorum
|
depravandarum
|
depravandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
depravandos
|
depravandas
|
depravanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
depravandi
|
depravandae
|
depravanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
depravans
|
depravans
|
depravans
|
| Genitiv |
depravantis
|
depravantis
|
depravantis
|
| Dativ |
depravanti
|
depravanti
|
depravanti
|
| Akkusativ |
depravantem
|
depravantem
|
depravans
|
| Ablativ |
depravanti depravante
|
depravanti depravante
|
depravanti depravante
|
| Vokativ |
depravans
|
depravans
|
depravans
|
Plural
| Nominativ |
depravantes
|
depravantes
|
depravantia
|
| Genitiv |
depravantium depravantum
|
depravantium depravantum
|
depravantium depravantum
|
| Dativ |
depravantibus
|
depravantibus
|
depravantibus
|
| Akkusativ |
depravantes
|
depravantes
|
depravantia
|
| Ablativ |
depravantibus
|
depravantibus
|
depravantibus
|
| Vokativ |
depravantes
|
depravantes
|
depravantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
depravatus
|
depravata
|
depravatum
|
| Genitiv |
depravati
|
depravatae
|
depravati
|
| Dativ |
depravato
|
depravatae
|
depravato
|
| Akkusativ |
depravatum
|
depravatam
|
depravatum
|
| Ablativ |
depravato
|
depravata
|
depravato
|
| Vokativ |
depravate
|
depravata
|
depravatum
|
Plural
| Nominativ |
depravati
|
depravatae
|
depravata
|
| Genitiv |
depravatorum
|
depravatarum
|
depravatorum
|
| Dativ |
depravatis
|
depravatis
|
depravatis
|
| Akkusativ |
depravatos
|
depravatas
|
depravata
|
| Ablativ |
depravatis
|
depravatis
|
depravatis
|
| Vokativ |
depravati
|
depravatae
|
depravata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
depravaturus
|
depravatura
|
depravaturum
|
| Genitiv |
depravaturi
|
depravaturae
|
depravaturi
|
| Dativ |
depravaturo
|
depravaturae
|
depravaturo
|
| Akkusativ |
depravaturum
|
depravaturam
|
depravaturum
|
| Ablativ |
depravaturo
|
depravatura
|
depravaturo
|
| Vokativ |
depravature
|
depravatura
|
depravaturum
|
Plural
| Nominativ |
depravaturi
|
depravaturae
|
depravatura
|
| Genitiv |
depravaturorum
|
depravaturarum
|
depravaturorum
|
| Dativ |
depravaturis
|
depravaturis
|
depravaturis
|
| Akkusativ |
depravaturos
|
depravaturas
|
depravatura
|
| Ablativ |
depravaturis
|
depravaturis
|
depravaturis
|
| Vokativ |
depravaturi
|
depravaturae
|
depravatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
depravatum
|
depravatu
|