Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncino
|
ich betrüge |
| 2. Person Singular |
deruncinas
|
du betrügst |
| 3. Person Singular |
deruncinat
|
er/sie/es betrügt |
| 1. Person Plural |
deruncinamus
|
wir betrügen |
| 2. Person Plural |
deruncinatis
|
ihr betrügt |
| 3. Person Plural |
deruncinant
|
sie betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinor
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinaris deruncinare
|
du wirst betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinatur
|
er/sie/es wird betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinamur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinamini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinantur
|
sie werden betrogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinem
|
ich betrüge |
| 2. Person Singular |
deruncines
|
du betrügest |
| 3. Person Singular |
deruncinet
|
er/sie/es betrüge |
| 1. Person Plural |
deruncinemus
|
wir betrügen |
| 2. Person Plural |
deruncinetis
|
ihr betrüget |
| 3. Person Plural |
deruncinent
|
sie betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
derunciner
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncineris deruncinere
|
du werdest betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinetur
|
er/sie/es werde betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinemur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinemini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinentur
|
sie werden betrogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabam
|
ich betrog |
| 2. Person Singular |
deruncinabas
|
du betrogst |
| 3. Person Singular |
deruncinabat
|
er/sie/es betrog |
| 1. Person Plural |
deruncinabamus
|
wir betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinabatis
|
ihr betrogt |
| 3. Person Plural |
deruncinabant
|
sie betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabar
|
ich wurde betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinabaris deruncinabare
|
du wurdest betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinabatur
|
er/sie/es wurde betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinabamur
|
wir wurden betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinabamini
|
ihr wurdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinabantur
|
sie wurden betrogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinarem
|
ich betröge |
| 2. Person Singular |
deruncinares
|
du betrögest |
| 3. Person Singular |
deruncinaret
|
er/sie/es betröge |
| 1. Person Plural |
deruncinaremus
|
wir betrögen |
| 2. Person Plural |
deruncinaretis
|
ihr betröget |
| 3. Person Plural |
deruncinarent
|
sie betrögen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinarer
|
ich würde betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinareris deruncinarere
|
du würdest betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinaretur
|
er/sie/es würde betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinaremur
|
wir würden betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinaremini
|
ihr würdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinarentur
|
sie würden betrogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabo
|
ich werde betrügen |
| 2. Person Singular |
deruncinabis
|
du wirst betrügen |
| 3. Person Singular |
deruncinabit
|
er/sie/es wird betrügen |
| 1. Person Plural |
deruncinabimus
|
wir werden betrügen |
| 2. Person Plural |
deruncinabitis
|
ihr werdet betrügen |
| 3. Person Plural |
deruncinabunt
|
sie werden betrügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabor
|
ich werde betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinaberis deruncinabere
|
du wirst betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinabitur
|
er/sie/es wird betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinabimur
|
wir werden betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinabimini
|
ihr werdet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinabuntur
|
sie werden betrogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinavi
|
ich habe betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinavisti
|
du hast betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinavit
|
er/sie/es hat betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinavimus
|
wir haben betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinavistis
|
ihr habt betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinaverunt deruncinavere
|
sie haben betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus sum
|
ich bin betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus es
|
du bist betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus est
|
er/sie/es ist betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati sumus
|
wir sind betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati estis
|
ihr seid betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati sunt
|
sie sind betrogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinaverim
|
ich habe betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinaveris
|
du habest betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinaverit
|
er/sie/es habe betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinaverimus
|
wir haben betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinaveritis
|
ihr habet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinaverint
|
sie haben betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus sim
|
ich sei betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus sis
|
du seiest betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus sit
|
er/sie/es sei betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati simus
|
wir seien betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati sitis
|
ihr seiet betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati sint
|
sie seien betrogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinaveram
|
ich hatte betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinaveras
|
du hattest betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinaverat
|
er/sie/es hatte betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinaveramus
|
wir hatten betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinaveratis
|
ihr hattet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinaverant
|
sie hatten betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus eram
|
ich war betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus eras
|
du warst betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus erat
|
er/sie/es war betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati eramus
|
wir waren betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati eratis
|
ihr warst betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati erant
|
sie waren betrogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinavissem
|
ich hätte betrogen |
| 2. Person Singular |
deruncinavisses
|
du hättest betrogen |
| 3. Person Singular |
deruncinavisset
|
er/sie/es hätte betrogen |
| 1. Person Plural |
deruncinavissemus
|
wir hätten betrogen |
| 2. Person Plural |
deruncinavissetis
|
ihr hättet betrogen |
| 3. Person Plural |
deruncinavissent
|
sie hätten betrogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus essem
|
ich wäre betrogen worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus esses
|
du wärest betrogen worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus esset
|
er/sie/es wäre betrogen worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati essemus
|
wir wären betrogen worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati essetis
|
ihr wäret betrogen worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati essent
|
sie wären betrogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinavero
|
ich werde betrogen haben |
| 2. Person Singular |
deruncinaveris
|
du wirst betrogen haben |
| 3. Person Singular |
deruncinaverit
|
er/sie/es wird betrogen haben |
| 1. Person Plural |
deruncinaverimus
|
wir werden betrogen haben |
| 2. Person Plural |
deruncinaveritis
|
ihr werdet betrogen haben |
| 3. Person Plural |
deruncinaverint
|
sie werden betrogen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus ero
|
ich werde betrogen worden sein |
| 2. Person Singular |
deruncinatus eris
|
du werdest betrogen worden sein |
| 3. Person Singular |
deruncinatus erit
|
er/sie/es werde betrogen worden sein |
| 1. Person Plural |
deruncinati erimus
|
wir werden betrogen worden sein |
| 2. Person Plural |
deruncinati eritis
|
ihr werdet betrogen worden sein |
| 3. Person Plural |
deruncinati erunt
|
sie werden betrogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deruncinare
|
betrügen |
| Vorzeitigkeit |
deruncinavisse
|
betrogen haben |
| Nachzeitigkeit |
deruncinaturum esse
|
betrügen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deruncinari deruncinarier
|
betrogen werden |
| Vorzeitigkeit |
deruncinatum esse
|
betrogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deruncinatum iri
|
künftig betrogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deruncina
|
betrüge; betrüg! |
| 2. Person Plural |
deruncinate
|
betrügt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deruncinato
|
| 3. Person Singular |
deruncinato
|
| 2. Person Plural |
deruncinatote
|
| 3. Person Plural |
deruncinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deruncinare
|
das Betrügen |
| Genitiv |
deruncinandi
|
des Betrügens |
| Dativ |
deruncinando
|
dem Betrügen |
| Akkusativ |
deruncinandum
|
das Betrügen |
| Ablativ |
deruncinando
|
durch das Betrügen |
| Vokativ |
deruncinande
|
Betrügen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinandus
|
deruncinanda
|
deruncinandum
|
| Genitiv |
deruncinandi
|
deruncinandae
|
deruncinandi
|
| Dativ |
deruncinando
|
deruncinandae
|
deruncinando
|
| Akkusativ |
deruncinandum
|
deruncinandam
|
deruncinandum
|
| Ablativ |
deruncinando
|
deruncinanda
|
deruncinando
|
| Vokativ |
deruncinande
|
deruncinanda
|
deruncinandum
|
Plural
| Nominativ |
deruncinandi
|
deruncinandae
|
deruncinanda
|
| Genitiv |
deruncinandorum
|
deruncinandarum
|
deruncinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deruncinandos
|
deruncinandas
|
deruncinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deruncinandi
|
deruncinandae
|
deruncinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinans
|
deruncinans
|
deruncinans
|
| Genitiv |
deruncinantis
|
deruncinantis
|
deruncinantis
|
| Dativ |
deruncinanti
|
deruncinanti
|
deruncinanti
|
| Akkusativ |
deruncinantem
|
deruncinantem
|
deruncinans
|
| Ablativ |
deruncinanti deruncinante
|
deruncinanti deruncinante
|
deruncinanti deruncinante
|
| Vokativ |
deruncinans
|
deruncinans
|
deruncinans
|
Plural
| Nominativ |
deruncinantes
|
deruncinantes
|
deruncinantia
|
| Genitiv |
deruncinantium deruncinantum
|
deruncinantium deruncinantum
|
deruncinantium deruncinantum
|
| Dativ |
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
| Akkusativ |
deruncinantes
|
deruncinantes
|
deruncinantia
|
| Ablativ |
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
| Vokativ |
deruncinantes
|
deruncinantes
|
deruncinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinatus
|
deruncinata
|
deruncinatum
|
| Genitiv |
deruncinati
|
deruncinatae
|
deruncinati
|
| Dativ |
deruncinato
|
deruncinatae
|
deruncinato
|
| Akkusativ |
deruncinatum
|
deruncinatam
|
deruncinatum
|
| Ablativ |
deruncinato
|
deruncinata
|
deruncinato
|
| Vokativ |
deruncinate
|
deruncinata
|
deruncinatum
|
Plural
| Nominativ |
deruncinati
|
deruncinatae
|
deruncinata
|
| Genitiv |
deruncinatorum
|
deruncinatarum
|
deruncinatorum
|
| Dativ |
deruncinatis
|
deruncinatis
|
deruncinatis
|
| Akkusativ |
deruncinatos
|
deruncinatas
|
deruncinata
|
| Ablativ |
deruncinatis
|
deruncinatis
|
deruncinatis
|
| Vokativ |
deruncinati
|
deruncinatae
|
deruncinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinaturus
|
deruncinatura
|
deruncinaturum
|
| Genitiv |
deruncinaturi
|
deruncinaturae
|
deruncinaturi
|
| Dativ |
deruncinaturo
|
deruncinaturae
|
deruncinaturo
|
| Akkusativ |
deruncinaturum
|
deruncinaturam
|
deruncinaturum
|
| Ablativ |
deruncinaturo
|
deruncinatura
|
deruncinaturo
|
| Vokativ |
deruncinature
|
deruncinatura
|
deruncinaturum
|
Plural
| Nominativ |
deruncinaturi
|
deruncinaturae
|
deruncinatura
|
| Genitiv |
deruncinaturorum
|
deruncinaturarum
|
deruncinaturorum
|
| Dativ |
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
| Akkusativ |
deruncinaturos
|
deruncinaturas
|
deruncinatura
|
| Ablativ |
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
| Vokativ |
deruncinaturi
|
deruncinaturae
|
deruncinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deruncinatum
|
deruncinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncino
|
ich täusche |
| 2. Person Singular |
deruncinas
|
du täuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinat
|
er/sie/es täuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinamus
|
wir täuschen |
| 2. Person Plural |
deruncinatis
|
ihr täuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinant
|
sie täuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinor
|
ich werde getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinaris deruncinare
|
du wirst getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinatur
|
er/sie/es wird getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinamur
|
wir werden getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinamini
|
ihr werdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinantur
|
sie werden getäuscht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinem
|
ich täusche |
| 2. Person Singular |
deruncines
|
du täuschest |
| 3. Person Singular |
deruncinet
|
er/sie/es täusche |
| 1. Person Plural |
deruncinemus
|
wir täuschen |
| 2. Person Plural |
deruncinetis
|
ihr täuschet |
| 3. Person Plural |
deruncinent
|
sie täuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
derunciner
|
ich werde getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncineris deruncinere
|
du werdest getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinetur
|
er/sie/es werde getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinemur
|
wir werden getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinemini
|
ihr werdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinentur
|
sie werden getäuscht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabam
|
ich täuschte |
| 2. Person Singular |
deruncinabas
|
du täuschtest |
| 3. Person Singular |
deruncinabat
|
er/sie/es täuschte |
| 1. Person Plural |
deruncinabamus
|
wir täuschten |
| 2. Person Plural |
deruncinabatis
|
ihr täuschtet |
| 3. Person Plural |
deruncinabant
|
sie täuschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabar
|
ich wurde getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinabaris deruncinabare
|
du wurdest getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinabatur
|
er/sie/es wurde getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinabamur
|
wir wurden getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinabamini
|
ihr wurdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinabantur
|
sie wurden getäuscht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinarem
|
ich täuschte |
| 2. Person Singular |
deruncinares
|
du täuschtest |
| 3. Person Singular |
deruncinaret
|
er/sie/es täuschte |
| 1. Person Plural |
deruncinaremus
|
wir täuschten |
| 2. Person Plural |
deruncinaretis
|
ihr täuschtet |
| 3. Person Plural |
deruncinarent
|
sie täuschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinarer
|
ich würde getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinareris deruncinarere
|
du würdest getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinaretur
|
er/sie/es würde getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinaremur
|
wir würden getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinaremini
|
ihr würdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinarentur
|
sie würden getäuscht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabo
|
ich werde täuschen |
| 2. Person Singular |
deruncinabis
|
du wirst täuschen |
| 3. Person Singular |
deruncinabit
|
er/sie/es wird täuschen |
| 1. Person Plural |
deruncinabimus
|
wir werden täuschen |
| 2. Person Plural |
deruncinabitis
|
ihr werdet täuschen |
| 3. Person Plural |
deruncinabunt
|
sie werden täuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinabor
|
ich werde getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinaberis deruncinabere
|
du wirst getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinabitur
|
er/sie/es wird getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinabimur
|
wir werden getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinabimini
|
ihr werdet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinabuntur
|
sie werden getäuscht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinavi
|
ich habe getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinavisti
|
du hast getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinavit
|
er/sie/es hat getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinavimus
|
wir haben getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinavistis
|
ihr habt getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinaverunt deruncinavere
|
sie haben getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus sum
|
ich bin getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus es
|
du bist getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus est
|
er/sie/es ist getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati sumus
|
wir sind getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati estis
|
ihr seid getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati sunt
|
sie sind getäuscht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinaverim
|
ich habe getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinaveris
|
du habest getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinaverit
|
er/sie/es habe getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinaverimus
|
wir haben getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinaveritis
|
ihr habet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinaverint
|
sie haben getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus sim
|
ich sei getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus sis
|
du seiest getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus sit
|
er/sie/es sei getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati simus
|
wir seien getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati sitis
|
ihr seiet getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati sint
|
sie seien getäuscht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinaveram
|
ich hatte getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinaveras
|
du hattest getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinaverat
|
er/sie/es hatte getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinaveramus
|
wir hatten getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinaveratis
|
ihr hattet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinaverant
|
sie hatten getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus eram
|
ich war getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus eras
|
du warst getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus erat
|
er/sie/es war getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati eramus
|
wir waren getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati eratis
|
ihr warst getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati erant
|
sie waren getäuscht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinavissem
|
ich hätte getäuscht |
| 2. Person Singular |
deruncinavisses
|
du hättest getäuscht |
| 3. Person Singular |
deruncinavisset
|
er/sie/es hätte getäuscht |
| 1. Person Plural |
deruncinavissemus
|
wir hätten getäuscht |
| 2. Person Plural |
deruncinavissetis
|
ihr hättet getäuscht |
| 3. Person Plural |
deruncinavissent
|
sie hätten getäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus essem
|
ich wäre getäuscht worden |
| 2. Person Singular |
deruncinatus esses
|
du wärest getäuscht worden |
| 3. Person Singular |
deruncinatus esset
|
er/sie/es wäre getäuscht worden |
| 1. Person Plural |
deruncinati essemus
|
wir wären getäuscht worden |
| 2. Person Plural |
deruncinati essetis
|
ihr wäret getäuscht worden |
| 3. Person Plural |
deruncinati essent
|
sie wären getäuscht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinavero
|
ich werde getäuscht haben |
| 2. Person Singular |
deruncinaveris
|
du wirst getäuscht haben |
| 3. Person Singular |
deruncinaverit
|
er/sie/es wird getäuscht haben |
| 1. Person Plural |
deruncinaverimus
|
wir werden getäuscht haben |
| 2. Person Plural |
deruncinaveritis
|
ihr werdet getäuscht haben |
| 3. Person Plural |
deruncinaverint
|
sie werden getäuscht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deruncinatus ero
|
ich werde getäuscht worden sein |
| 2. Person Singular |
deruncinatus eris
|
du werdest getäuscht worden sein |
| 3. Person Singular |
deruncinatus erit
|
er/sie/es werde getäuscht worden sein |
| 1. Person Plural |
deruncinati erimus
|
wir werden getäuscht worden sein |
| 2. Person Plural |
deruncinati eritis
|
ihr werdet getäuscht worden sein |
| 3. Person Plural |
deruncinati erunt
|
sie werden getäuscht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deruncinare
|
täuschen |
| Vorzeitigkeit |
deruncinavisse
|
getäuscht haben |
| Nachzeitigkeit |
deruncinaturum esse
|
täuschen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
deruncinari deruncinarier
|
getäuscht werden |
| Vorzeitigkeit |
deruncinatum esse
|
getäuscht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
deruncinatum iri
|
künftig getäuscht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
deruncina
|
täusche! |
| 2. Person Plural |
deruncinate
|
täuscht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
deruncinato
|
| 3. Person Singular |
deruncinato
|
| 2. Person Plural |
deruncinatote
|
| 3. Person Plural |
deruncinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
deruncinare
|
das Täuschen |
| Genitiv |
deruncinandi
|
des Täuschens |
| Dativ |
deruncinando
|
dem Täuschen |
| Akkusativ |
deruncinandum
|
das Täuschen |
| Ablativ |
deruncinando
|
durch das Täuschen |
| Vokativ |
deruncinande
|
Täuschen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinandus
|
deruncinanda
|
deruncinandum
|
| Genitiv |
deruncinandi
|
deruncinandae
|
deruncinandi
|
| Dativ |
deruncinando
|
deruncinandae
|
deruncinando
|
| Akkusativ |
deruncinandum
|
deruncinandam
|
deruncinandum
|
| Ablativ |
deruncinando
|
deruncinanda
|
deruncinando
|
| Vokativ |
deruncinande
|
deruncinanda
|
deruncinandum
|
Plural
| Nominativ |
deruncinandi
|
deruncinandae
|
deruncinanda
|
| Genitiv |
deruncinandorum
|
deruncinandarum
|
deruncinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
deruncinandos
|
deruncinandas
|
deruncinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
deruncinandi
|
deruncinandae
|
deruncinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinans
|
deruncinans
|
deruncinans
|
| Genitiv |
deruncinantis
|
deruncinantis
|
deruncinantis
|
| Dativ |
deruncinanti
|
deruncinanti
|
deruncinanti
|
| Akkusativ |
deruncinantem
|
deruncinantem
|
deruncinans
|
| Ablativ |
deruncinanti deruncinante
|
deruncinanti deruncinante
|
deruncinanti deruncinante
|
| Vokativ |
deruncinans
|
deruncinans
|
deruncinans
|
Plural
| Nominativ |
deruncinantes
|
deruncinantes
|
deruncinantia
|
| Genitiv |
deruncinantium deruncinantum
|
deruncinantium deruncinantum
|
deruncinantium deruncinantum
|
| Dativ |
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
| Akkusativ |
deruncinantes
|
deruncinantes
|
deruncinantia
|
| Ablativ |
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
deruncinantibus
|
| Vokativ |
deruncinantes
|
deruncinantes
|
deruncinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinatus
|
deruncinata
|
deruncinatum
|
| Genitiv |
deruncinati
|
deruncinatae
|
deruncinati
|
| Dativ |
deruncinato
|
deruncinatae
|
deruncinato
|
| Akkusativ |
deruncinatum
|
deruncinatam
|
deruncinatum
|
| Ablativ |
deruncinato
|
deruncinata
|
deruncinato
|
| Vokativ |
deruncinate
|
deruncinata
|
deruncinatum
|
Plural
| Nominativ |
deruncinati
|
deruncinatae
|
deruncinata
|
| Genitiv |
deruncinatorum
|
deruncinatarum
|
deruncinatorum
|
| Dativ |
deruncinatis
|
deruncinatis
|
deruncinatis
|
| Akkusativ |
deruncinatos
|
deruncinatas
|
deruncinata
|
| Ablativ |
deruncinatis
|
deruncinatis
|
deruncinatis
|
| Vokativ |
deruncinati
|
deruncinatae
|
deruncinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
deruncinaturus
|
deruncinatura
|
deruncinaturum
|
| Genitiv |
deruncinaturi
|
deruncinaturae
|
deruncinaturi
|
| Dativ |
deruncinaturo
|
deruncinaturae
|
deruncinaturo
|
| Akkusativ |
deruncinaturum
|
deruncinaturam
|
deruncinaturum
|
| Ablativ |
deruncinaturo
|
deruncinatura
|
deruncinaturo
|
| Vokativ |
deruncinature
|
deruncinatura
|
deruncinaturum
|
Plural
| Nominativ |
deruncinaturi
|
deruncinaturae
|
deruncinatura
|
| Genitiv |
deruncinaturorum
|
deruncinaturarum
|
deruncinaturorum
|
| Dativ |
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
| Akkusativ |
deruncinaturos
|
deruncinaturas
|
deruncinatura
|
| Ablativ |
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
deruncinaturis
|
| Vokativ |
deruncinaturi
|
deruncinaturae
|
deruncinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
deruncinatum
|
deruncinatu
|