Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detracto
|
ich lehne ab |
| 2. Person Singular |
detractas
|
du lehnst ab |
| 3. Person Singular |
detractat
|
er/sie/es lehnt ab |
| 1. Person Plural |
detractamus
|
wir lehnen ab |
| 2. Person Plural |
detractatis
|
ihr lehnt ab |
| 3. Person Plural |
detractant
|
sie lehnen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractor
|
ich werde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractaris detractare
|
du wirst abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractatur
|
er/sie/es wird abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractamur
|
wir werden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractamini
|
ihr werdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractantur
|
sie werden abgelehnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractem
|
ich lehne ab |
| 2. Person Singular |
detractes
|
du lehnest ab |
| 3. Person Singular |
detractet
|
er/sie/es lehne ab |
| 1. Person Plural |
detractemus
|
wir lehnen ab |
| 2. Person Plural |
detractetis
|
ihr lehnet ab |
| 3. Person Plural |
detractent
|
sie lehnen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detracter
|
ich werde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detracteris detractere
|
du werdest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractetur
|
er/sie/es werde abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractemur
|
wir werden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractemini
|
ihr werdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractentur
|
sie werden abgelehnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabam
|
ich lehnte ab |
| 2. Person Singular |
detractabas
|
du lehntest ab |
| 3. Person Singular |
detractabat
|
er/sie/es lehnte ab |
| 1. Person Plural |
detractabamus
|
wir lehnten ab |
| 2. Person Plural |
detractabatis
|
ihr lehntet ab |
| 3. Person Plural |
detractabant
|
sie lehnten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabar
|
ich wurde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractabaris detractabare
|
du wurdest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractabatur
|
er/sie/es wurde abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractabamur
|
wir wurden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractabamini
|
ihr wurdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractabantur
|
sie wurden abgelehnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractarem
|
ich lehnte ab |
| 2. Person Singular |
detractares
|
du lehntest ab |
| 3. Person Singular |
detractaret
|
er/sie/es lehnte ab |
| 1. Person Plural |
detractaremus
|
wir lehnten ab |
| 2. Person Plural |
detractaretis
|
ihr lehntet ab |
| 3. Person Plural |
detractarent
|
sie lehnten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractarer
|
ich würde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractareris detractarere
|
du würdest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractaretur
|
er/sie/es würde abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractaremur
|
wir würden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractaremini
|
ihr würdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractarentur
|
sie würden abgelehnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabo
|
ich werde ablehnen |
| 2. Person Singular |
detractabis
|
du wirst ablehnen |
| 3. Person Singular |
detractabit
|
er/sie/es wird ablehnen |
| 1. Person Plural |
detractabimus
|
wir werden ablehnen |
| 2. Person Plural |
detractabitis
|
ihr werdet ablehnen |
| 3. Person Plural |
detractabunt
|
sie werden ablehnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabor
|
ich werde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractaberis detractabere
|
du wirst abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractabitur
|
er/sie/es wird abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractabimur
|
wir werden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractabimini
|
ihr werdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractabuntur
|
sie werden abgelehnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavi
|
ich habe abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractavisti
|
du hast abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractavit
|
er/sie/es hat abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractavimus
|
wir haben abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractavistis
|
ihr habt abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractaverunt detractavere
|
sie haben abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus sum
|
ich bin abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus es
|
du bist abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus est
|
er/sie/es ist abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
detractati sumus
|
wir sind abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
detractati estis
|
ihr seid abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
detractati sunt
|
sie sind abgelehnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractaverim
|
ich habe abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractaveris
|
du habest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractaverit
|
er/sie/es habe abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractaverimus
|
wir haben abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractaveritis
|
ihr habet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractaverint
|
sie haben abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus sim
|
ich sei abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus sis
|
du seiest abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus sit
|
er/sie/es sei abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
detractati simus
|
wir seien abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
detractati sitis
|
ihr seiet abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
detractati sint
|
sie seien abgelehnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractaveram
|
ich hatte abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractaveras
|
du hattest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractaverat
|
er/sie/es hatte abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractaveramus
|
wir hatten abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractaveratis
|
ihr hattet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractaverant
|
sie hatten abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus eram
|
ich war abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus eras
|
du warst abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus erat
|
er/sie/es war abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
detractati eramus
|
wir waren abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
detractati eratis
|
ihr warst abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
detractati erant
|
sie waren abgelehnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavissem
|
ich hätte abgelehnt |
| 2. Person Singular |
detractavisses
|
du hättest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
detractavisset
|
er/sie/es hätte abgelehnt |
| 1. Person Plural |
detractavissemus
|
wir hätten abgelehnt |
| 2. Person Plural |
detractavissetis
|
ihr hättet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
detractavissent
|
sie hätten abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus essem
|
ich wäre abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus esses
|
du wärest abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus esset
|
er/sie/es wäre abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
detractati essemus
|
wir wären abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
detractati essetis
|
ihr wäret abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
detractati essent
|
sie wären abgelehnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavero
|
ich werde abgelehnt haben |
| 2. Person Singular |
detractaveris
|
du wirst abgelehnt haben |
| 3. Person Singular |
detractaverit
|
er/sie/es wird abgelehnt haben |
| 1. Person Plural |
detractaverimus
|
wir werden abgelehnt haben |
| 2. Person Plural |
detractaveritis
|
ihr werdet abgelehnt haben |
| 3. Person Plural |
detractaverint
|
sie werden abgelehnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus ero
|
ich werde abgelehnt worden sein |
| 2. Person Singular |
detractatus eris
|
du werdest abgelehnt worden sein |
| 3. Person Singular |
detractatus erit
|
er/sie/es werde abgelehnt worden sein |
| 1. Person Plural |
detractati erimus
|
wir werden abgelehnt worden sein |
| 2. Person Plural |
detractati eritis
|
ihr werdet abgelehnt worden sein |
| 3. Person Plural |
detractati erunt
|
sie werden abgelehnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
detractare
|
ablehnen |
| Vorzeitigkeit |
detractavisse
|
abgelehnt haben |
| Nachzeitigkeit |
detractaturum esse
|
ablehnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
detractari detractarier
|
abgelehnt werden |
| Vorzeitigkeit |
detractatum esse
|
abgelehnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
detractatum iri
|
künftig abgelehnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
detracta
|
lehne ab! |
| 2. Person Plural |
detractate
|
lehnt ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
detractato
|
| 3. Person Singular |
detractato
|
| 2. Person Plural |
detractatote
|
| 3. Person Plural |
detractanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
detractare
|
das Ablehnen |
| Genitiv |
detractandi
|
des Ablehnens |
| Dativ |
detractando
|
dem Ablehnen |
| Akkusativ |
detractandum
|
das Ablehnen |
| Ablativ |
detractando
|
durch das Ablehnen |
| Vokativ |
detractande
|
Ablehnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractandus
|
detractanda
|
detractandum
|
| Genitiv |
detractandi
|
detractandae
|
detractandi
|
| Dativ |
detractando
|
detractandae
|
detractando
|
| Akkusativ |
detractandum
|
detractandam
|
detractandum
|
| Ablativ |
detractando
|
detractanda
|
detractando
|
| Vokativ |
detractande
|
detractanda
|
detractandum
|
Plural
| Nominativ |
detractandi
|
detractandae
|
detractanda
|
| Genitiv |
detractandorum
|
detractandarum
|
detractandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
detractandos
|
detractandas
|
detractanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
detractandi
|
detractandae
|
detractanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractans
|
detractans
|
detractans
|
| Genitiv |
detractantis
|
detractantis
|
detractantis
|
| Dativ |
detractanti
|
detractanti
|
detractanti
|
| Akkusativ |
detractantem
|
detractantem
|
detractans
|
| Ablativ |
detractanti detractante
|
detractanti detractante
|
detractanti detractante
|
| Vokativ |
detractans
|
detractans
|
detractans
|
Plural
| Nominativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
| Genitiv |
detractantium detractantum
|
detractantium detractantum
|
detractantium detractantum
|
| Dativ |
detractantibus
|
detractantibus
|
detractantibus
|
| Akkusativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
| Ablativ |
detractantibus
|
detractantibus
|
detractantibus
|
| Vokativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractatus
|
detractata
|
detractatum
|
| Genitiv |
detractati
|
detractatae
|
detractati
|
| Dativ |
detractato
|
detractatae
|
detractato
|
| Akkusativ |
detractatum
|
detractatam
|
detractatum
|
| Ablativ |
detractato
|
detractata
|
detractato
|
| Vokativ |
detractate
|
detractata
|
detractatum
|
Plural
| Nominativ |
detractati
|
detractatae
|
detractata
|
| Genitiv |
detractatorum
|
detractatarum
|
detractatorum
|
| Dativ |
detractatis
|
detractatis
|
detractatis
|
| Akkusativ |
detractatos
|
detractatas
|
detractata
|
| Ablativ |
detractatis
|
detractatis
|
detractatis
|
| Vokativ |
detractati
|
detractatae
|
detractata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractaturus
|
detractatura
|
detractaturum
|
| Genitiv |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractaturi
|
| Dativ |
detractaturo
|
detractaturae
|
detractaturo
|
| Akkusativ |
detractaturum
|
detractaturam
|
detractaturum
|
| Ablativ |
detractaturo
|
detractatura
|
detractaturo
|
| Vokativ |
detractature
|
detractatura
|
detractaturum
|
Plural
| Nominativ |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractatura
|
| Genitiv |
detractaturorum
|
detractaturarum
|
detractaturorum
|
| Dativ |
detractaturis
|
detractaturis
|
detractaturis
|
| Akkusativ |
detractaturos
|
detractaturas
|
detractatura
|
| Ablativ |
detractaturis
|
detractaturis
|
detractaturis
|
| Vokativ |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
detractatum
|
detractatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detracto
|
ich verweigere; verweigre |
| 2. Person Singular |
detractas
|
du verweigerst |
| 3. Person Singular |
detractat
|
er/sie/es verweigert |
| 1. Person Plural |
detractamus
|
wir verweigern |
| 2. Person Plural |
detractatis
|
ihr verweigert |
| 3. Person Plural |
detractant
|
sie verweigern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractor
|
ich werde verweigert |
| 2. Person Singular |
detractaris detractare
|
du wirst verweigert |
| 3. Person Singular |
detractatur
|
er/sie/es wird verweigert |
| 1. Person Plural |
detractamur
|
wir werden verweigert |
| 2. Person Plural |
detractamini
|
ihr werdet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractantur
|
sie werden verweigert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractem
|
ich verweigere; verweigre |
| 2. Person Singular |
detractes
|
du verweigerest; verweigrest |
| 3. Person Singular |
detractet
|
er/sie/es verweigere; verweigre |
| 1. Person Plural |
detractemus
|
wir verweigeren |
| 2. Person Plural |
detractetis
|
ihr verweigeret |
| 3. Person Plural |
detractent
|
sie verweigeren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detracter
|
ich werde verweigert |
| 2. Person Singular |
detracteris detractere
|
du werdest verweigert |
| 3. Person Singular |
detractetur
|
er/sie/es werde verweigert |
| 1. Person Plural |
detractemur
|
wir werden verweigert |
| 2. Person Plural |
detractemini
|
ihr werdet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractentur
|
sie werden verweigert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabam
|
ich verweigerte |
| 2. Person Singular |
detractabas
|
du verweigertest |
| 3. Person Singular |
detractabat
|
er/sie/es verweigerte |
| 1. Person Plural |
detractabamus
|
wir verweigerten |
| 2. Person Plural |
detractabatis
|
ihr verweigertet |
| 3. Person Plural |
detractabant
|
sie verweigerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabar
|
ich wurde verweigert |
| 2. Person Singular |
detractabaris detractabare
|
du wurdest verweigert |
| 3. Person Singular |
detractabatur
|
er/sie/es wurde verweigert |
| 1. Person Plural |
detractabamur
|
wir wurden verweigert |
| 2. Person Plural |
detractabamini
|
ihr wurdet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractabantur
|
sie wurden verweigert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractarem
|
ich verweigerte |
| 2. Person Singular |
detractares
|
du verweigertest |
| 3. Person Singular |
detractaret
|
er/sie/es verweigerte |
| 1. Person Plural |
detractaremus
|
wir verweigerten |
| 2. Person Plural |
detractaretis
|
ihr verweigertet |
| 3. Person Plural |
detractarent
|
sie verweigerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractarer
|
ich würde verweigert |
| 2. Person Singular |
detractareris detractarere
|
du würdest verweigert |
| 3. Person Singular |
detractaretur
|
er/sie/es würde verweigert |
| 1. Person Plural |
detractaremur
|
wir würden verweigert |
| 2. Person Plural |
detractaremini
|
ihr würdet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractarentur
|
sie würden verweigert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabo
|
ich werde verweigern |
| 2. Person Singular |
detractabis
|
du wirst verweigern |
| 3. Person Singular |
detractabit
|
er/sie/es wird verweigern |
| 1. Person Plural |
detractabimus
|
wir werden verweigern |
| 2. Person Plural |
detractabitis
|
ihr werdet verweigern |
| 3. Person Plural |
detractabunt
|
sie werden verweigern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabor
|
ich werde verweigert |
| 2. Person Singular |
detractaberis detractabere
|
du wirst verweigert |
| 3. Person Singular |
detractabitur
|
er/sie/es wird verweigert |
| 1. Person Plural |
detractabimur
|
wir werden verweigert |
| 2. Person Plural |
detractabimini
|
ihr werdet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractabuntur
|
sie werden verweigert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavi
|
ich habe verweigert |
| 2. Person Singular |
detractavisti
|
du hast verweigert |
| 3. Person Singular |
detractavit
|
er/sie/es hat verweigert |
| 1. Person Plural |
detractavimus
|
wir haben verweigert |
| 2. Person Plural |
detractavistis
|
ihr habt verweigert |
| 3. Person Plural |
detractaverunt detractavere
|
sie haben verweigert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus sum
|
ich bin verweigert worden |
| 2. Person Singular |
detractatus es
|
du bist verweigert worden |
| 3. Person Singular |
detractatus est
|
er/sie/es ist verweigert worden |
| 1. Person Plural |
detractati sumus
|
wir sind verweigert worden |
| 2. Person Plural |
detractati estis
|
ihr seid verweigert worden |
| 3. Person Plural |
detractati sunt
|
sie sind verweigert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractaverim
|
ich habe verweigert |
| 2. Person Singular |
detractaveris
|
du habest verweigert |
| 3. Person Singular |
detractaverit
|
er/sie/es habe verweigert |
| 1. Person Plural |
detractaverimus
|
wir haben verweigert |
| 2. Person Plural |
detractaveritis
|
ihr habet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractaverint
|
sie haben verweigert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus sim
|
ich sei verweigert worden |
| 2. Person Singular |
detractatus sis
|
du seiest verweigert worden |
| 3. Person Singular |
detractatus sit
|
er/sie/es sei verweigert worden |
| 1. Person Plural |
detractati simus
|
wir seien verweigert worden |
| 2. Person Plural |
detractati sitis
|
ihr seiet verweigert worden |
| 3. Person Plural |
detractati sint
|
sie seien verweigert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractaveram
|
ich hatte verweigert |
| 2. Person Singular |
detractaveras
|
du hattest verweigert |
| 3. Person Singular |
detractaverat
|
er/sie/es hatte verweigert |
| 1. Person Plural |
detractaveramus
|
wir hatten verweigert |
| 2. Person Plural |
detractaveratis
|
ihr hattet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractaverant
|
sie hatten verweigert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus eram
|
ich war verweigert worden |
| 2. Person Singular |
detractatus eras
|
du warst verweigert worden |
| 3. Person Singular |
detractatus erat
|
er/sie/es war verweigert worden |
| 1. Person Plural |
detractati eramus
|
wir waren verweigert worden |
| 2. Person Plural |
detractati eratis
|
ihr warst verweigert worden |
| 3. Person Plural |
detractati erant
|
sie waren verweigert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavissem
|
ich hätte verweigert |
| 2. Person Singular |
detractavisses
|
du hättest verweigert |
| 3. Person Singular |
detractavisset
|
er/sie/es hätte verweigert |
| 1. Person Plural |
detractavissemus
|
wir hätten verweigert |
| 2. Person Plural |
detractavissetis
|
ihr hättet verweigert |
| 3. Person Plural |
detractavissent
|
sie hätten verweigert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus essem
|
ich wäre verweigert worden |
| 2. Person Singular |
detractatus esses
|
du wärest verweigert worden |
| 3. Person Singular |
detractatus esset
|
er/sie/es wäre verweigert worden |
| 1. Person Plural |
detractati essemus
|
wir wären verweigert worden |
| 2. Person Plural |
detractati essetis
|
ihr wäret verweigert worden |
| 3. Person Plural |
detractati essent
|
sie wären verweigert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavero
|
ich werde verweigert haben |
| 2. Person Singular |
detractaveris
|
du wirst verweigert haben |
| 3. Person Singular |
detractaverit
|
er/sie/es wird verweigert haben |
| 1. Person Plural |
detractaverimus
|
wir werden verweigert haben |
| 2. Person Plural |
detractaveritis
|
ihr werdet verweigert haben |
| 3. Person Plural |
detractaverint
|
sie werden verweigert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus ero
|
ich werde verweigert worden sein |
| 2. Person Singular |
detractatus eris
|
du werdest verweigert worden sein |
| 3. Person Singular |
detractatus erit
|
er/sie/es werde verweigert worden sein |
| 1. Person Plural |
detractati erimus
|
wir werden verweigert worden sein |
| 2. Person Plural |
detractati eritis
|
ihr werdet verweigert worden sein |
| 3. Person Plural |
detractati erunt
|
sie werden verweigert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
detractare
|
verweigern |
| Vorzeitigkeit |
detractavisse
|
verweigert haben |
| Nachzeitigkeit |
detractaturum esse
|
verweigern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
detractari detractarier
|
verweigert werden |
| Vorzeitigkeit |
detractatum esse
|
verweigert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
detractatum iri
|
künftig verweigert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
detracta
|
verweigere; verweigre! |
| 2. Person Plural |
detractate
|
verweigert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
detractato
|
| 3. Person Singular |
detractato
|
| 2. Person Plural |
detractatote
|
| 3. Person Plural |
detractanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
detractare
|
das Verweigern |
| Genitiv |
detractandi
|
des Verweigernes |
| Dativ |
detractando
|
dem Verweigern |
| Akkusativ |
detractandum
|
das Verweigern |
| Ablativ |
detractando
|
durch das Verweigern |
| Vokativ |
detractande
|
Verweigern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractandus
|
detractanda
|
detractandum
|
| Genitiv |
detractandi
|
detractandae
|
detractandi
|
| Dativ |
detractando
|
detractandae
|
detractando
|
| Akkusativ |
detractandum
|
detractandam
|
detractandum
|
| Ablativ |
detractando
|
detractanda
|
detractando
|
| Vokativ |
detractande
|
detractanda
|
detractandum
|
Plural
| Nominativ |
detractandi
|
detractandae
|
detractanda
|
| Genitiv |
detractandorum
|
detractandarum
|
detractandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
detractandos
|
detractandas
|
detractanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
detractandi
|
detractandae
|
detractanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractans
|
detractans
|
detractans
|
| Genitiv |
detractantis
|
detractantis
|
detractantis
|
| Dativ |
detractanti
|
detractanti
|
detractanti
|
| Akkusativ |
detractantem
|
detractantem
|
detractans
|
| Ablativ |
detractanti detractante
|
detractanti detractante
|
detractanti detractante
|
| Vokativ |
detractans
|
detractans
|
detractans
|
Plural
| Nominativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
| Genitiv |
detractantium detractantum
|
detractantium detractantum
|
detractantium detractantum
|
| Dativ |
detractantibus
|
detractantibus
|
detractantibus
|
| Akkusativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
| Ablativ |
detractantibus
|
detractantibus
|
detractantibus
|
| Vokativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractatus
|
detractata
|
detractatum
|
| Genitiv |
detractati
|
detractatae
|
detractati
|
| Dativ |
detractato
|
detractatae
|
detractato
|
| Akkusativ |
detractatum
|
detractatam
|
detractatum
|
| Ablativ |
detractato
|
detractata
|
detractato
|
| Vokativ |
detractate
|
detractata
|
detractatum
|
Plural
| Nominativ |
detractati
|
detractatae
|
detractata
|
| Genitiv |
detractatorum
|
detractatarum
|
detractatorum
|
| Dativ |
detractatis
|
detractatis
|
detractatis
|
| Akkusativ |
detractatos
|
detractatas
|
detractata
|
| Ablativ |
detractatis
|
detractatis
|
detractatis
|
| Vokativ |
detractati
|
detractatae
|
detractata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractaturus
|
detractatura
|
detractaturum
|
| Genitiv |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractaturi
|
| Dativ |
detractaturo
|
detractaturae
|
detractaturo
|
| Akkusativ |
detractaturum
|
detractaturam
|
detractaturum
|
| Ablativ |
detractaturo
|
detractatura
|
detractaturo
|
| Vokativ |
detractature
|
detractatura
|
detractaturum
|
Plural
| Nominativ |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractatura
|
| Genitiv |
detractaturorum
|
detractaturarum
|
detractaturorum
|
| Dativ |
detractaturis
|
detractaturis
|
detractaturis
|
| Akkusativ |
detractaturos
|
detractaturas
|
detractatura
|
| Ablativ |
detractaturis
|
detractaturis
|
detractaturis
|
| Vokativ |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
detractatum
|
detractatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detracto
|
ich schrecke zurück |
| 2. Person Singular |
detractas
|
du schrickst zurück |
| 3. Person Singular |
detractat
|
er/sie/es schrickt zurück |
| 1. Person Plural |
detractamus
|
wir schrecken zurück |
| 2. Person Plural |
detractatis
|
ihr schreckt zurück |
| 3. Person Plural |
detractant
|
sie schrecken zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractor
|
ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractaris detractare
|
du wirst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractatur
|
er/sie/es wird zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractamur
|
wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractamini
|
ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractantur
|
sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractem
|
ich schrecke zurück |
| 2. Person Singular |
detractes
|
du schreckest zurück |
| 3. Person Singular |
detractet
|
er/sie/es schrecke zurück |
| 1. Person Plural |
detractemus
|
wir schrecken zurück |
| 2. Person Plural |
detractetis
|
ihr schrecket zurück |
| 3. Person Plural |
detractent
|
sie schrecken zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detracter
|
ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detracteris detractere
|
du werdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractetur
|
er/sie/es werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractemur
|
wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractemini
|
ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractentur
|
sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabam
|
ich schrak zurück; schreckte zurück |
| 2. Person Singular |
detractabas
|
du schrakst zurück; schrecktest zurück |
| 3. Person Singular |
detractabat
|
er/sie/es schrak zurück; schreckte zurück |
| 1. Person Plural |
detractabamus
|
wir schraken zurück; schreckten zurück |
| 2. Person Plural |
detractabatis
|
ihr schrakt zurück; schrecktet zurück |
| 3. Person Plural |
detractabant
|
sie schraken zurück; schreckten zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabar
|
ich wurde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractabaris detractabare
|
du wurdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractabatur
|
er/sie/es wurde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractabamur
|
wir wurden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractabamini
|
ihr wurdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractabantur
|
sie wurden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractarem
|
ich schräke zurück |
| 2. Person Singular |
detractares
|
du schräkest zurück |
| 3. Person Singular |
detractaret
|
er/sie/es schräke zurück |
| 1. Person Plural |
detractaremus
|
wir schräken zurück |
| 2. Person Plural |
detractaretis
|
ihr schräket zurück |
| 3. Person Plural |
detractarent
|
sie schräken zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractarer
|
ich würde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractareris detractarere
|
du würdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractaretur
|
er/sie/es würde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractaremur
|
wir würden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractaremini
|
ihr würdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractarentur
|
sie würden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabo
|
ich werde zurückschrecken |
| 2. Person Singular |
detractabis
|
du wirst zurückschrecken |
| 3. Person Singular |
detractabit
|
er/sie/es wird zurückschrecken |
| 1. Person Plural |
detractabimus
|
wir werden zurückschrecken |
| 2. Person Plural |
detractabitis
|
ihr werdet zurückschrecken |
| 3. Person Plural |
detractabunt
|
sie werden zurückschrecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractabor
|
ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractaberis detractabere
|
du wirst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractabitur
|
er/sie/es wird zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractabimur
|
wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractabimini
|
ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractabuntur
|
sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavi
|
ich bin zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractavisti
|
du bist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractavit
|
er/sie/es ist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractavimus
|
wir sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractavistis
|
ihr seid zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractaverunt detractavere
|
sie sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus sum
|
ich bin zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus es
|
du bist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus est
|
er/sie/es ist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 1. Person Plural |
detractati sumus
|
wir sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Plural |
detractati estis
|
ihr seid zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Plural |
detractati sunt
|
sie sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractaverim
|
ich sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractaveris
|
du seiest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractaverit
|
er/sie/es sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractaverimus
|
wir seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractaveritis
|
ihr seiet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractaverint
|
sie seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus sim
|
ich sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus sis
|
du seiest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus sit
|
er/sie/es sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 1. Person Plural |
detractati simus
|
wir seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Plural |
detractati sitis
|
ihr seiet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Plural |
detractati sint
|
sie seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractaveram
|
ich war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractaveras
|
du warst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractaverat
|
er/sie/es war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractaveramus
|
wir waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractaveratis
|
ihr wart zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractaverant
|
sie waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus eram
|
ich war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus eras
|
du warst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus erat
|
er/sie/es war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 1. Person Plural |
detractati eramus
|
wir waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Plural |
detractati eratis
|
ihr warst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Plural |
detractati erant
|
sie waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavissem
|
ich wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Singular |
detractavisses
|
du wärest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Singular |
detractavisset
|
er/sie/es wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 1. Person Plural |
detractavissemus
|
wir wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 2. Person Plural |
detractavissetis
|
ihr wäret zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| 3. Person Plural |
detractavissent
|
sie wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus essem
|
ich wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Singular |
detractatus esses
|
du wärest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Singular |
detractatus esset
|
er/sie/es wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 1. Person Plural |
detractati essemus
|
wir wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 2. Person Plural |
detractati essetis
|
ihr wäret zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
| 3. Person Plural |
detractati essent
|
sie wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
detractavero
|
ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein |
| 2. Person Singular |
detractaveris
|
du wirst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein |
| 3. Person Singular |
detractaverit
|
er/sie/es wird zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein |
| 1. Person Plural |
detractaverimus
|
wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein |
| 2. Person Plural |
detractaveritis
|
ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein |
| 3. Person Plural |
detractaverint
|
sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
detractatus ero
|
ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
| 2. Person Singular |
detractatus eris
|
du werdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
| 3. Person Singular |
detractatus erit
|
er/sie/es werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
| 1. Person Plural |
detractati erimus
|
wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
| 2. Person Plural |
detractati eritis
|
ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
| 3. Person Plural |
detractati erunt
|
sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
detractare
|
zurückschrecken |
| Vorzeitigkeit |
detractavisse
|
zurückgeschrocken; zurückgeschreckt haben |
| Nachzeitigkeit |
detractaturum esse
|
zurückschrecken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
detractari detractarier
|
zurückgeschrocken; zurückgeschreckt werden |
| Vorzeitigkeit |
detractatum esse
|
zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
detractatum iri
|
künftig zurückgeschrocken; zurückgeschreckt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
detracta
|
zurückschrick! |
| 2. Person Plural |
detractate
|
schreckt zurück! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
detractato
|
| 3. Person Singular |
detractato
|
| 2. Person Plural |
detractatote
|
| 3. Person Plural |
detractanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
detractare
|
das Zurückschrecken |
| Genitiv |
detractandi
|
des Zurückschreckens |
| Dativ |
detractando
|
dem Zurückschrecken |
| Akkusativ |
detractandum
|
das Zurückschrecken |
| Ablativ |
detractando
|
durch das Zurückschrecken |
| Vokativ |
detractande
|
Zurückschrecken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractandus
|
detractanda
|
detractandum
|
| Genitiv |
detractandi
|
detractandae
|
detractandi
|
| Dativ |
detractando
|
detractandae
|
detractando
|
| Akkusativ |
detractandum
|
detractandam
|
detractandum
|
| Ablativ |
detractando
|
detractanda
|
detractando
|
| Vokativ |
detractande
|
detractanda
|
detractandum
|
Plural
| Nominativ |
detractandi
|
detractandae
|
detractanda
|
| Genitiv |
detractandorum
|
detractandarum
|
detractandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
detractandos
|
detractandas
|
detractanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
detractandi
|
detractandae
|
detractanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractans
|
detractans
|
detractans
|
| Genitiv |
detractantis
|
detractantis
|
detractantis
|
| Dativ |
detractanti
|
detractanti
|
detractanti
|
| Akkusativ |
detractantem
|
detractantem
|
detractans
|
| Ablativ |
detractanti detractante
|
detractanti detractante
|
detractanti detractante
|
| Vokativ |
detractans
|
detractans
|
detractans
|
Plural
| Nominativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
| Genitiv |
detractantium detractantum
|
detractantium detractantum
|
detractantium detractantum
|
| Dativ |
detractantibus
|
detractantibus
|
detractantibus
|
| Akkusativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
| Ablativ |
detractantibus
|
detractantibus
|
detractantibus
|
| Vokativ |
detractantes
|
detractantes
|
detractantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractatus
|
detractata
|
detractatum
|
| Genitiv |
detractati
|
detractatae
|
detractati
|
| Dativ |
detractato
|
detractatae
|
detractato
|
| Akkusativ |
detractatum
|
detractatam
|
detractatum
|
| Ablativ |
detractato
|
detractata
|
detractato
|
| Vokativ |
detractate
|
detractata
|
detractatum
|
Plural
| Nominativ |
detractati
|
detractatae
|
detractata
|
| Genitiv |
detractatorum
|
detractatarum
|
detractatorum
|
| Dativ |
detractatis
|
detractatis
|
detractatis
|
| Akkusativ |
detractatos
|
detractatas
|
detractata
|
| Ablativ |
detractatis
|
detractatis
|
detractatis
|
| Vokativ |
detractati
|
detractatae
|
detractata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
detractaturus
|
detractatura
|
detractaturum
|
| Genitiv |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractaturi
|
| Dativ |
detractaturo
|
detractaturae
|
detractaturo
|
| Akkusativ |
detractaturum
|
detractaturam
|
detractaturum
|
| Ablativ |
detractaturo
|
detractatura
|
detractaturo
|
| Vokativ |
detractature
|
detractatura
|
detractaturum
|
Plural
| Nominativ |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractatura
|
| Genitiv |
detractaturorum
|
detractaturarum
|
detractaturorum
|
| Dativ |
detractaturis
|
detractaturis
|
detractaturis
|
| Akkusativ |
detractaturos
|
detractaturas
|
detractatura
|
| Ablativ |
detractaturis
|
detractaturis
|
detractaturis
|
| Vokativ |
detractaturi
|
detractaturae
|
detractatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
detractatum
|
detractatu
|