Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detracto
  | 
    ich lehne ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractas
  | 
    du lehnst ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractat
  | 
    er/sie/es lehnt ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractamus
  | 
    wir lehnen ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractatis
  | 
    ihr lehnt ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractant
  | 
    sie lehnen ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractor
  | 
    ich werde abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaris detractare
  | 
    du wirst abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatur
  | 
    er/sie/es wird abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractamur
  | 
    wir werden abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractamini
  | 
    ihr werdet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractantur
  | 
    sie werden abgelehnt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractem
  | 
    ich lehne ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractes
  | 
    du lehnest ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractet
  | 
    er/sie/es lehne ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractemus
  | 
    wir lehnen ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractetis
  | 
    ihr lehnet ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractent
  | 
    sie lehnen ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detracter
  | 
    ich werde abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detracteris detractere
  | 
    du werdest abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractetur
  | 
    er/sie/es werde abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractemur
  | 
    wir werden abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractemini
  | 
    ihr werdet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractentur
  | 
    sie werden abgelehnt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabam
  | 
    ich lehnte ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabas
  | 
    du lehntest ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabat
  | 
    er/sie/es lehnte ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabamus
  | 
    wir lehnten ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabatis
  | 
    ihr lehntet ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabant
  | 
    sie lehnten ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabar
  | 
    ich wurde abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabaris detractabare
  | 
    du wurdest abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabatur
  | 
    er/sie/es wurde abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabamur
  | 
    wir wurden abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabamini
  | 
    ihr wurdet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabantur
  | 
    sie wurden abgelehnt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractarem
  | 
    ich lehnte ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractares
  | 
    du lehntest ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaret
  | 
    er/sie/es lehnte ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaremus
  | 
    wir lehnten ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaretis
  | 
    ihr lehntet ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractarent
  | 
    sie lehnten ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractarer
  | 
    ich würde abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractareris detractarere
  | 
    du würdest abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaretur
  | 
    er/sie/es würde abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaremur
  | 
    wir würden abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaremini
  | 
    ihr würdet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractarentur
  | 
    sie würden abgelehnt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabo
  | 
    ich werde ablehnen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabis
  | 
    du wirst ablehnen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabit
  | 
    er/sie/es wird ablehnen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabimus
  | 
    wir werden ablehnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabitis
  | 
    ihr werdet ablehnen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabunt
  | 
    sie werden ablehnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabor
  | 
    ich werde abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaberis detractabere
  | 
    du wirst abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabitur
  | 
    er/sie/es wird abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabimur
  | 
    wir werden abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabimini
  | 
    ihr werdet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabuntur
  | 
    sie werden abgelehnt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavi
  | 
    ich habe abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractavisti
  | 
    du hast abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractavit
  | 
    er/sie/es hat abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractavimus
  | 
    wir haben abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractavistis
  | 
    ihr habt abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverunt detractavere
  | 
    sie haben abgelehnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus sum
  | 
    ich bin abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus es
  | 
    du bist abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus est
  | 
    er/sie/es ist abgelehnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati sumus
  | 
    wir sind abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati estis
  | 
    ihr seid abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati sunt
  | 
    sie sind abgelehnt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractaverim
  | 
    ich habe abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveris
  | 
    du habest abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverit
  | 
    er/sie/es habe abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaverimus
  | 
    wir haben abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveritis
  | 
    ihr habet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverint
  | 
    sie haben abgelehnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus sim
  | 
    ich sei abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus sis
  | 
    du seiest abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus sit
  | 
    er/sie/es sei abgelehnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati simus
  | 
    wir seien abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati sitis
  | 
    ihr seiet abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati sint
  | 
    sie seien abgelehnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractaveram
  | 
    ich hatte abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveras
  | 
    du hattest abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverat
  | 
    er/sie/es hatte abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaveramus
  | 
    wir hatten abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveratis
  | 
    ihr hattet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverant
  | 
    sie hatten abgelehnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus eram
  | 
    ich war abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus eras
  | 
    du warst abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus erat
  | 
    er/sie/es war abgelehnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati eramus
  | 
    wir waren abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati eratis
  | 
    ihr warst abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati erant
  | 
    sie waren abgelehnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavissem
  | 
    ich hätte abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractavisses
  | 
    du hättest abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractavisset
  | 
    er/sie/es hätte abgelehnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractavissemus
  | 
    wir hätten abgelehnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractavissetis
  | 
    ihr hättet abgelehnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractavissent
  | 
    sie hätten abgelehnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus essem
  | 
    ich wäre abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus esses
  | 
    du wärest abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus esset
  | 
    er/sie/es wäre abgelehnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati essemus
  | 
    wir wären abgelehnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati essetis
  | 
    ihr wäret abgelehnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati essent
  | 
    sie wären abgelehnt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavero
  | 
    ich werde abgelehnt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveris
  | 
    du wirst abgelehnt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverit
  | 
    er/sie/es wird abgelehnt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaverimus
  | 
    wir werden abgelehnt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveritis
  | 
    ihr werdet abgelehnt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverint
  | 
    sie werden abgelehnt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus ero
  | 
    ich werde abgelehnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus eris
  | 
    du werdest abgelehnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus erit
  | 
    er/sie/es werde abgelehnt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati erimus
  | 
    wir werden abgelehnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati eritis
  | 
    ihr werdet abgelehnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati erunt
  | 
    sie werden abgelehnt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    detractare
  | 
    ablehnen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    detractavisse
  | 
    abgelehnt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    detractaturum esse
  | 
    ablehnen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    detractari detractarier
  | 
    abgelehnt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    detractatum esse
  | 
    abgelehnt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    detractatum iri
  | 
    künftig abgelehnt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    detracta
  | 
    lehne ab! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractate
  | 
    lehnt ab! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    detractato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    detractato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    detractatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    detractanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    detractare
  | 
    das Ablehnen | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandi
  | 
    des Ablehnens | 
  
  
    | Dativ | 
    detractando
  | 
    dem Ablehnen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandum
  | 
    das Ablehnen | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractando
  | 
    durch das Ablehnen | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractande
  | 
    Ablehnen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractandus
  | 
    detractanda
  | 
    detractandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractando
  | 
    detractandae
  | 
    detractando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandum
  | 
    detractandam
  | 
    detractandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractando
  | 
    detractanda
  | 
    detractando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractande
  | 
    detractanda
  | 
    detractandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandorum
  | 
    detractandarum
  | 
    detractandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandos
  | 
    detractandas
  | 
    detractanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractantis
  | 
    detractantis
  | 
    detractantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractanti
  | 
    detractanti
  | 
    detractanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractantem
  | 
    detractantem
  | 
    detractans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractanti detractante
  | 
    detractanti detractante
  | 
    detractanti detractante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractantium detractantum
  | 
    detractantium detractantum
  | 
    detractantium detractantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractatus
  | 
    detractata
  | 
    detractatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractato
  | 
    detractatae
  | 
    detractato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractatum
  | 
    detractatam
  | 
    detractatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractato
  | 
    detractata
  | 
    detractato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractate
  | 
    detractata
  | 
    detractatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractatorum
  | 
    detractatarum
  | 
    detractatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractatos
  | 
    detractatas
  | 
    detractata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractaturus
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractaturo
  | 
    detractaturae
  | 
    detractaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractaturum
  | 
    detractaturam
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractaturo
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractature
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractaturorum
  | 
    detractaturarum
  | 
    detractaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractaturos
  | 
    detractaturas
  | 
    detractatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    detractatum
  | 
    detractatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detracto
  | 
    ich verweigere; verweigre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractas
  | 
    du verweigerst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractat
  | 
    er/sie/es verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractamus
  | 
    wir verweigern | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractatis
  | 
    ihr verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractant
  | 
    sie verweigern | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractor
  | 
    ich werde verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaris detractare
  | 
    du wirst verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatur
  | 
    er/sie/es wird verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractamur
  | 
    wir werden verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractamini
  | 
    ihr werdet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractantur
  | 
    sie werden verweigert | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractem
  | 
    ich verweigere; verweigre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractes
  | 
    du verweigerest; verweigrest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractet
  | 
    er/sie/es verweigere; verweigre | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractemus
  | 
    wir verweigeren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractetis
  | 
    ihr verweigeret | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractent
  | 
    sie verweigeren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detracter
  | 
    ich werde verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detracteris detractere
  | 
    du werdest verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractetur
  | 
    er/sie/es werde verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractemur
  | 
    wir werden verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractemini
  | 
    ihr werdet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractentur
  | 
    sie werden verweigert | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabam
  | 
    ich verweigerte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabas
  | 
    du verweigertest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabat
  | 
    er/sie/es verweigerte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabamus
  | 
    wir verweigerten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabatis
  | 
    ihr verweigertet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabant
  | 
    sie verweigerten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabar
  | 
    ich wurde verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabaris detractabare
  | 
    du wurdest verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabatur
  | 
    er/sie/es wurde verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabamur
  | 
    wir wurden verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabamini
  | 
    ihr wurdet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabantur
  | 
    sie wurden verweigert | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractarem
  | 
    ich verweigerte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractares
  | 
    du verweigertest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaret
  | 
    er/sie/es verweigerte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaremus
  | 
    wir verweigerten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaretis
  | 
    ihr verweigertet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractarent
  | 
    sie verweigerten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractarer
  | 
    ich würde verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractareris detractarere
  | 
    du würdest verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaretur
  | 
    er/sie/es würde verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaremur
  | 
    wir würden verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaremini
  | 
    ihr würdet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractarentur
  | 
    sie würden verweigert | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabo
  | 
    ich werde verweigern | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabis
  | 
    du wirst verweigern | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabit
  | 
    er/sie/es wird verweigern | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabimus
  | 
    wir werden verweigern | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabitis
  | 
    ihr werdet verweigern | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabunt
  | 
    sie werden verweigern | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabor
  | 
    ich werde verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaberis detractabere
  | 
    du wirst verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabitur
  | 
    er/sie/es wird verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabimur
  | 
    wir werden verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabimini
  | 
    ihr werdet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabuntur
  | 
    sie werden verweigert | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavi
  | 
    ich habe verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractavisti
  | 
    du hast verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractavit
  | 
    er/sie/es hat verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractavimus
  | 
    wir haben verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractavistis
  | 
    ihr habt verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverunt detractavere
  | 
    sie haben verweigert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus sum
  | 
    ich bin verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus es
  | 
    du bist verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus est
  | 
    er/sie/es ist verweigert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati sumus
  | 
    wir sind verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati estis
  | 
    ihr seid verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati sunt
  | 
    sie sind verweigert worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractaverim
  | 
    ich habe verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveris
  | 
    du habest verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverit
  | 
    er/sie/es habe verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaverimus
  | 
    wir haben verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveritis
  | 
    ihr habet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverint
  | 
    sie haben verweigert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus sim
  | 
    ich sei verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus sis
  | 
    du seiest verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus sit
  | 
    er/sie/es sei verweigert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati simus
  | 
    wir seien verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati sitis
  | 
    ihr seiet verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati sint
  | 
    sie seien verweigert worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractaveram
  | 
    ich hatte verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveras
  | 
    du hattest verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverat
  | 
    er/sie/es hatte verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaveramus
  | 
    wir hatten verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveratis
  | 
    ihr hattet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverant
  | 
    sie hatten verweigert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus eram
  | 
    ich war verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus eras
  | 
    du warst verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus erat
  | 
    er/sie/es war verweigert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati eramus
  | 
    wir waren verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati eratis
  | 
    ihr warst verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati erant
  | 
    sie waren verweigert worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavissem
  | 
    ich hätte verweigert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractavisses
  | 
    du hättest verweigert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractavisset
  | 
    er/sie/es hätte verweigert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractavissemus
  | 
    wir hätten verweigert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractavissetis
  | 
    ihr hättet verweigert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractavissent
  | 
    sie hätten verweigert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus essem
  | 
    ich wäre verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus esses
  | 
    du wärest verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verweigert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati essemus
  | 
    wir wären verweigert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati essetis
  | 
    ihr wäret verweigert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati essent
  | 
    sie wären verweigert worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavero
  | 
    ich werde verweigert haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveris
  | 
    du wirst verweigert haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverit
  | 
    er/sie/es wird verweigert haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaverimus
  | 
    wir werden verweigert haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveritis
  | 
    ihr werdet verweigert haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverint
  | 
    sie werden verweigert haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus ero
  | 
    ich werde verweigert worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus eris
  | 
    du werdest verweigert worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus erit
  | 
    er/sie/es werde verweigert worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati erimus
  | 
    wir werden verweigert worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati eritis
  | 
    ihr werdet verweigert worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati erunt
  | 
    sie werden verweigert worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    detractare
  | 
    verweigern | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    detractavisse
  | 
    verweigert haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    detractaturum esse
  | 
    verweigern werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    detractari detractarier
  | 
    verweigert werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    detractatum esse
  | 
    verweigert worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    detractatum iri
  | 
    künftig verweigert werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    detracta
  | 
    verweigere; verweigre! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractate
  | 
    verweigert! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    detractato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    detractato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    detractatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    detractanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    detractare
  | 
    das Verweigern | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandi
  | 
    des Verweigernes | 
  
  
    | Dativ | 
    detractando
  | 
    dem Verweigern | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandum
  | 
    das Verweigern | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractando
  | 
    durch das Verweigern | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractande
  | 
    Verweigern! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractandus
  | 
    detractanda
  | 
    detractandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractando
  | 
    detractandae
  | 
    detractando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandum
  | 
    detractandam
  | 
    detractandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractando
  | 
    detractanda
  | 
    detractando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractande
  | 
    detractanda
  | 
    detractandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandorum
  | 
    detractandarum
  | 
    detractandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandos
  | 
    detractandas
  | 
    detractanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractantis
  | 
    detractantis
  | 
    detractantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractanti
  | 
    detractanti
  | 
    detractanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractantem
  | 
    detractantem
  | 
    detractans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractanti detractante
  | 
    detractanti detractante
  | 
    detractanti detractante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractantium detractantum
  | 
    detractantium detractantum
  | 
    detractantium detractantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractatus
  | 
    detractata
  | 
    detractatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractato
  | 
    detractatae
  | 
    detractato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractatum
  | 
    detractatam
  | 
    detractatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractato
  | 
    detractata
  | 
    detractato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractate
  | 
    detractata
  | 
    detractatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractatorum
  | 
    detractatarum
  | 
    detractatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractatos
  | 
    detractatas
  | 
    detractata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractaturus
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractaturo
  | 
    detractaturae
  | 
    detractaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractaturum
  | 
    detractaturam
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractaturo
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractature
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractaturorum
  | 
    detractaturarum
  | 
    detractaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractaturos
  | 
    detractaturas
  | 
    detractatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    detractatum
  | 
    detractatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detracto
  | 
    ich schrecke zurück | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractas
  | 
    du schrickst zurück | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractat
  | 
    er/sie/es schrickt zurück | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractamus
  | 
    wir schrecken zurück | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractatis
  | 
    ihr schreckt zurück | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractant
  | 
    sie schrecken zurück | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractor
  | 
    ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaris detractare
  | 
    du wirst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatur
  | 
    er/sie/es wird zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractamur
  | 
    wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractamini
  | 
    ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractantur
  | 
    sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractem
  | 
    ich schrecke zurück | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractes
  | 
    du schreckest zurück | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractet
  | 
    er/sie/es schrecke zurück | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractemus
  | 
    wir schrecken zurück | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractetis
  | 
    ihr schrecket zurück | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractent
  | 
    sie schrecken zurück | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detracter
  | 
    ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detracteris detractere
  | 
    du werdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractetur
  | 
    er/sie/es werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractemur
  | 
    wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractemini
  | 
    ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractentur
  | 
    sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabam
  | 
    ich schrak zurück; schreckte zurück | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabas
  | 
    du schrakst zurück; schrecktest zurück | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabat
  | 
    er/sie/es schrak zurück; schreckte zurück | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabamus
  | 
    wir schraken zurück; schreckten zurück | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabatis
  | 
    ihr schrakt zurück; schrecktet zurück | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabant
  | 
    sie schraken zurück; schreckten zurück | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabar
  | 
    ich wurde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabaris detractabare
  | 
    du wurdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabatur
  | 
    er/sie/es wurde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabamur
  | 
    wir wurden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabamini
  | 
    ihr wurdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabantur
  | 
    sie wurden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractarem
  | 
    ich schräke zurück | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractares
  | 
    du schräkest zurück | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaret
  | 
    er/sie/es schräke zurück | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaremus
  | 
    wir schräken zurück | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaretis
  | 
    ihr schräket zurück | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractarent
  | 
    sie schräken zurück | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractarer
  | 
    ich würde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractareris detractarere
  | 
    du würdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaretur
  | 
    er/sie/es würde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaremur
  | 
    wir würden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaremini
  | 
    ihr würdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractarentur
  | 
    sie würden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabo
  | 
    ich werde zurückschrecken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractabis
  | 
    du wirst zurückschrecken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabit
  | 
    er/sie/es wird zurückschrecken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabimus
  | 
    wir werden zurückschrecken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabitis
  | 
    ihr werdet zurückschrecken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabunt
  | 
    sie werden zurückschrecken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractabor
  | 
    ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaberis detractabere
  | 
    du wirst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractabitur
  | 
    er/sie/es wird zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractabimur
  | 
    wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractabimini
  | 
    ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractabuntur
  | 
    sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavi
  | 
    ich bin zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractavisti
  | 
    du bist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractavit
  | 
    er/sie/es ist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractavimus
  | 
    wir sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractavistis
  | 
    ihr seid zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverunt detractavere
  | 
    sie sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus sum
  | 
    ich bin zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus es
  | 
    du bist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus est
  | 
    er/sie/es ist zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati sumus
  | 
    wir sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati estis
  | 
    ihr seid zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati sunt
  | 
    sie sind zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractaverim
  | 
    ich sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveris
  | 
    du seiest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverit
  | 
    er/sie/es sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaverimus
  | 
    wir seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveritis
  | 
    ihr seiet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverint
  | 
    sie seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus sim
  | 
    ich sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus sis
  | 
    du seiest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus sit
  | 
    er/sie/es sei zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati simus
  | 
    wir seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati sitis
  | 
    ihr seiet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati sint
  | 
    sie seien zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractaveram
  | 
    ich war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveras
  | 
    du warst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverat
  | 
    er/sie/es war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaveramus
  | 
    wir waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveratis
  | 
    ihr wart zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverant
  | 
    sie waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus eram
  | 
    ich war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus eras
  | 
    du warst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus erat
  | 
    er/sie/es war zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati eramus
  | 
    wir waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati eratis
  | 
    ihr warst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati erant
  | 
    sie waren zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavissem
  | 
    ich wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractavisses
  | 
    du wärest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractavisset
  | 
    er/sie/es wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractavissemus
  | 
    wir wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractavissetis
  | 
    ihr wäret zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractavissent
  | 
    sie wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus essem
  | 
    ich wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus esses
  | 
    du wärest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus esset
  | 
    er/sie/es wäre zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati essemus
  | 
    wir wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati essetis
  | 
    ihr wäret zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati essent
  | 
    sie wären zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractavero
  | 
    ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractaveris
  | 
    du wirst zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractaverit
  | 
    er/sie/es wird zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractaverimus
  | 
    wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractaveritis
  | 
    ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractaverint
  | 
    sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt sein | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    detractatus ero
  | 
    ich werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    detractatus eris
  | 
    du werdest zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    detractatus erit
  | 
    er/sie/es werde zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    detractati erimus
  | 
    wir werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractati eritis
  | 
    ihr werdet zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    detractati erunt
  | 
    sie werden zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    detractare
  | 
    zurückschrecken | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    detractavisse
  | 
    zurückgeschrocken; zurückgeschreckt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    detractaturum esse
  | 
    zurückschrecken werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    detractari detractarier
  | 
    zurückgeschrocken; zurückgeschreckt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    detractatum esse
  | 
    zurückgeschrocken; zurückgeschreckt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    detractatum iri
  | 
    künftig zurückgeschrocken; zurückgeschreckt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    detracta
  | 
    zurückschrick! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    detractate
  | 
    schreckt zurück! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    detractato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    detractato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    detractatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    detractanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    detractare
  | 
    das Zurückschrecken | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandi
  | 
    des Zurückschreckens | 
  
  
    | Dativ | 
    detractando
  | 
    dem Zurückschrecken | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandum
  | 
    das Zurückschrecken | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractando
  | 
    durch das Zurückschrecken | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractande
  | 
    Zurückschrecken! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractandus
  | 
    detractanda
  | 
    detractandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractando
  | 
    detractandae
  | 
    detractando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandum
  | 
    detractandam
  | 
    detractandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractando
  | 
    detractanda
  | 
    detractando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractande
  | 
    detractanda
  | 
    detractandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractandorum
  | 
    detractandarum
  | 
    detractandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractandos
  | 
    detractandas
  | 
    detractanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractandi
  | 
    detractandae
  | 
    detractanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractantis
  | 
    detractantis
  | 
    detractantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractanti
  | 
    detractanti
  | 
    detractanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractantem
  | 
    detractantem
  | 
    detractans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractanti detractante
  | 
    detractanti detractante
  | 
    detractanti detractante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
    detractans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractantium detractantum
  | 
    detractantium detractantum
  | 
    detractantium detractantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
    detractantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractantes
  | 
    detractantes
  | 
    detractantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractatus
  | 
    detractata
  | 
    detractatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractato
  | 
    detractatae
  | 
    detractato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractatum
  | 
    detractatam
  | 
    detractatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractato
  | 
    detractata
  | 
    detractato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractate
  | 
    detractata
  | 
    detractatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractatorum
  | 
    detractatarum
  | 
    detractatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractatos
  | 
    detractatas
  | 
    detractata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
    detractatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractati
  | 
    detractatae
  | 
    detractata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    detractaturus
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractaturo
  | 
    detractaturae
  | 
    detractaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractaturum
  | 
    detractaturam
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractaturo
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractature
  | 
    detractatura
  | 
    detractaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    detractaturorum
  | 
    detractaturarum
  | 
    detractaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    detractaturos
  | 
    detractaturas
  | 
    detractatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
    detractaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    detractaturi
  | 
    detractaturae
  | 
    detractatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    detractatum
  | 
    detractatu
  |