Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devito
|
ich vermeide |
| 2. Person Singular |
devitas
|
du vermeidest |
| 3. Person Singular |
devitat
|
er/sie/es vermeidet |
| 1. Person Plural |
devitamus
|
wir vermeiden |
| 2. Person Plural |
devitatis
|
ihr vermeidet |
| 3. Person Plural |
devitant
|
sie vermeiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitor
|
ich werde vermieden |
| 2. Person Singular |
devitaris devitare
|
du wirst vermieden |
| 3. Person Singular |
devitatur
|
er/sie/es wird vermieden |
| 1. Person Plural |
devitamur
|
wir werden vermieden |
| 2. Person Plural |
devitamini
|
ihr werdet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitantur
|
sie werden vermieden |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitem
|
ich vermeide |
| 2. Person Singular |
devites
|
du vermeidest |
| 3. Person Singular |
devitet
|
er/sie/es vermeide |
| 1. Person Plural |
devitemus
|
wir vermeiden |
| 2. Person Plural |
devitetis
|
ihr vermeidet |
| 3. Person Plural |
devitent
|
sie vermeiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
deviter
|
ich werde vermieden |
| 2. Person Singular |
deviteris devitere
|
du werdest vermieden |
| 3. Person Singular |
devitetur
|
er/sie/es werde vermieden |
| 1. Person Plural |
devitemur
|
wir werden vermieden |
| 2. Person Plural |
devitemini
|
ihr werdet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitentur
|
sie werden vermieden |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitabam
|
ich vermied |
| 2. Person Singular |
devitabas
|
du vermiedest |
| 3. Person Singular |
devitabat
|
er/sie/es vermied |
| 1. Person Plural |
devitabamus
|
wir vermieden |
| 2. Person Plural |
devitabatis
|
ihr vermiedet |
| 3. Person Plural |
devitabant
|
sie vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitabar
|
ich wurde vermieden |
| 2. Person Singular |
devitabaris devitabare
|
du wurdest vermieden |
| 3. Person Singular |
devitabatur
|
er/sie/es wurde vermieden |
| 1. Person Plural |
devitabamur
|
wir wurden vermieden |
| 2. Person Plural |
devitabamini
|
ihr wurdet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitabantur
|
sie wurden vermieden |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitarem
|
ich vermiede |
| 2. Person Singular |
devitares
|
du vermiedest |
| 3. Person Singular |
devitaret
|
er/sie/es vermiede |
| 1. Person Plural |
devitaremus
|
wir vermieden |
| 2. Person Plural |
devitaretis
|
ihr vermiedet |
| 3. Person Plural |
devitarent
|
sie vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitarer
|
ich würde vermieden |
| 2. Person Singular |
devitareris devitarere
|
du würdest vermieden |
| 3. Person Singular |
devitaretur
|
er/sie/es würde vermieden |
| 1. Person Plural |
devitaremur
|
wir würden vermieden |
| 2. Person Plural |
devitaremini
|
ihr würdet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitarentur
|
sie würden vermieden |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitabo
|
ich werde vermeiden |
| 2. Person Singular |
devitabis
|
du wirst vermeiden |
| 3. Person Singular |
devitabit
|
er/sie/es wird vermeiden |
| 1. Person Plural |
devitabimus
|
wir werden vermeiden |
| 2. Person Plural |
devitabitis
|
ihr werdet vermeiden |
| 3. Person Plural |
devitabunt
|
sie werden vermeiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitabor
|
ich werde vermieden |
| 2. Person Singular |
devitaberis devitabere
|
du wirst vermieden |
| 3. Person Singular |
devitabitur
|
er/sie/es wird vermieden |
| 1. Person Plural |
devitabimur
|
wir werden vermieden |
| 2. Person Plural |
devitabimini
|
ihr werdet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitabuntur
|
sie werden vermieden |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitavi
|
ich habe vermieden |
| 2. Person Singular |
devitavisti
|
du hast vermieden |
| 3. Person Singular |
devitavit
|
er/sie/es hat vermieden |
| 1. Person Plural |
devitavimus
|
wir haben vermieden |
| 2. Person Plural |
devitavistis
|
ihr habt vermieden |
| 3. Person Plural |
devitaverunt devitavere
|
sie haben vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitatus sum
|
ich bin vermieden worden |
| 2. Person Singular |
devitatus es
|
du bist vermieden worden |
| 3. Person Singular |
devitatus est
|
er/sie/es ist vermieden worden |
| 1. Person Plural |
devitati sumus
|
wir sind vermieden worden |
| 2. Person Plural |
devitati estis
|
ihr seid vermieden worden |
| 3. Person Plural |
devitati sunt
|
sie sind vermieden worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitaverim
|
ich habe vermieden |
| 2. Person Singular |
devitaveris
|
du habest vermieden |
| 3. Person Singular |
devitaverit
|
er/sie/es habe vermieden |
| 1. Person Plural |
devitaverimus
|
wir haben vermieden |
| 2. Person Plural |
devitaveritis
|
ihr habet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitaverint
|
sie haben vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitatus sim
|
ich sei vermieden worden |
| 2. Person Singular |
devitatus sis
|
du seiest vermieden worden |
| 3. Person Singular |
devitatus sit
|
er/sie/es sei vermieden worden |
| 1. Person Plural |
devitati simus
|
wir seien vermieden worden |
| 2. Person Plural |
devitati sitis
|
ihr seiet vermieden worden |
| 3. Person Plural |
devitati sint
|
sie seien vermieden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitaveram
|
ich hatte vermieden |
| 2. Person Singular |
devitaveras
|
du hattest vermieden |
| 3. Person Singular |
devitaverat
|
er/sie/es hatte vermieden |
| 1. Person Plural |
devitaveramus
|
wir hatten vermieden |
| 2. Person Plural |
devitaveratis
|
ihr hattet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitaverant
|
sie hatten vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitatus eram
|
ich war vermieden worden |
| 2. Person Singular |
devitatus eras
|
du warst vermieden worden |
| 3. Person Singular |
devitatus erat
|
er/sie/es war vermieden worden |
| 1. Person Plural |
devitati eramus
|
wir waren vermieden worden |
| 2. Person Plural |
devitati eratis
|
ihr warst vermieden worden |
| 3. Person Plural |
devitati erant
|
sie waren vermieden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitavissem
|
ich hätte vermieden |
| 2. Person Singular |
devitavisses
|
du hättest vermieden |
| 3. Person Singular |
devitavisset
|
er/sie/es hätte vermieden |
| 1. Person Plural |
devitavissemus
|
wir hätten vermieden |
| 2. Person Plural |
devitavissetis
|
ihr hättet vermieden |
| 3. Person Plural |
devitavissent
|
sie hätten vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitatus essem
|
ich wäre vermieden worden |
| 2. Person Singular |
devitatus esses
|
du wärest vermieden worden |
| 3. Person Singular |
devitatus esset
|
er/sie/es wäre vermieden worden |
| 1. Person Plural |
devitati essemus
|
wir wären vermieden worden |
| 2. Person Plural |
devitati essetis
|
ihr wäret vermieden worden |
| 3. Person Plural |
devitati essent
|
sie wären vermieden worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devitavero
|
ich werde vermieden haben |
| 2. Person Singular |
devitaveris
|
du wirst vermieden haben |
| 3. Person Singular |
devitaverit
|
er/sie/es wird vermieden haben |
| 1. Person Plural |
devitaverimus
|
wir werden vermieden haben |
| 2. Person Plural |
devitaveritis
|
ihr werdet vermieden haben |
| 3. Person Plural |
devitaverint
|
sie werden vermieden haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devitatus ero
|
ich werde vermieden worden sein |
| 2. Person Singular |
devitatus eris
|
du werdest vermieden worden sein |
| 3. Person Singular |
devitatus erit
|
er/sie/es werde vermieden worden sein |
| 1. Person Plural |
devitati erimus
|
wir werden vermieden worden sein |
| 2. Person Plural |
devitati eritis
|
ihr werdet vermieden worden sein |
| 3. Person Plural |
devitati erunt
|
sie werden vermieden worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
devitare
|
vermeiden |
| Vorzeitigkeit |
devitavisse
|
vermieden haben |
| Nachzeitigkeit |
devitaturum esse
|
vermeiden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
devitari devitarier
|
vermieden werden |
| Vorzeitigkeit |
devitatum esse
|
vermieden worden sein |
| Nachzeitigkeit |
devitatum iri
|
künftig vermieden werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
devita
|
vermeide! |
| 2. Person Plural |
devitate
|
vermeidet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
devitato
|
| 3. Person Singular |
devitato
|
| 2. Person Plural |
devitatote
|
| 3. Person Plural |
devitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
devitare
|
das Vermeiden |
| Genitiv |
devitandi
|
des Vermeidens |
| Dativ |
devitando
|
dem Vermeiden |
| Akkusativ |
devitandum
|
das Vermeiden |
| Ablativ |
devitando
|
durch das Vermeiden |
| Vokativ |
devitande
|
Vermeiden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devitandus
|
devitanda
|
devitandum
|
| Genitiv |
devitandi
|
devitandae
|
devitandi
|
| Dativ |
devitando
|
devitandae
|
devitando
|
| Akkusativ |
devitandum
|
devitandam
|
devitandum
|
| Ablativ |
devitando
|
devitanda
|
devitando
|
| Vokativ |
devitande
|
devitanda
|
devitandum
|
Plural
| Nominativ |
devitandi
|
devitandae
|
devitanda
|
| Genitiv |
devitandorum
|
devitandarum
|
devitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
devitandos
|
devitandas
|
devitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
devitandi
|
devitandae
|
devitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devitans
|
devitans
|
devitans
|
| Genitiv |
devitantis
|
devitantis
|
devitantis
|
| Dativ |
devitanti
|
devitanti
|
devitanti
|
| Akkusativ |
devitantem
|
devitantem
|
devitans
|
| Ablativ |
devitanti devitante
|
devitanti devitante
|
devitanti devitante
|
| Vokativ |
devitans
|
devitans
|
devitans
|
Plural
| Nominativ |
devitantes
|
devitantes
|
devitantia
|
| Genitiv |
devitantium devitantum
|
devitantium devitantum
|
devitantium devitantum
|
| Dativ |
devitantibus
|
devitantibus
|
devitantibus
|
| Akkusativ |
devitantes
|
devitantes
|
devitantia
|
| Ablativ |
devitantibus
|
devitantibus
|
devitantibus
|
| Vokativ |
devitantes
|
devitantes
|
devitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devitatus
|
devitata
|
devitatum
|
| Genitiv |
devitati
|
devitatae
|
devitati
|
| Dativ |
devitato
|
devitatae
|
devitato
|
| Akkusativ |
devitatum
|
devitatam
|
devitatum
|
| Ablativ |
devitato
|
devitata
|
devitato
|
| Vokativ |
devitate
|
devitata
|
devitatum
|
Plural
| Nominativ |
devitati
|
devitatae
|
devitata
|
| Genitiv |
devitatorum
|
devitatarum
|
devitatorum
|
| Dativ |
devitatis
|
devitatis
|
devitatis
|
| Akkusativ |
devitatos
|
devitatas
|
devitata
|
| Ablativ |
devitatis
|
devitatis
|
devitatis
|
| Vokativ |
devitati
|
devitatae
|
devitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devitaturus
|
devitatura
|
devitaturum
|
| Genitiv |
devitaturi
|
devitaturae
|
devitaturi
|
| Dativ |
devitaturo
|
devitaturae
|
devitaturo
|
| Akkusativ |
devitaturum
|
devitaturam
|
devitaturum
|
| Ablativ |
devitaturo
|
devitatura
|
devitaturo
|
| Vokativ |
devitature
|
devitatura
|
devitaturum
|
Plural
| Nominativ |
devitaturi
|
devitaturae
|
devitatura
|
| Genitiv |
devitaturorum
|
devitaturarum
|
devitaturorum
|
| Dativ |
devitaturis
|
devitaturis
|
devitaturis
|
| Akkusativ |
devitaturos
|
devitaturas
|
devitatura
|
| Ablativ |
devitaturis
|
devitaturis
|
devitaturis
|
| Vokativ |
devitaturi
|
devitaturae
|
devitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
devitatum
|
devitatu
|