Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devoco
|
ich rufe herab |
| 2. Person Singular |
devocas
|
du rufst herab |
| 3. Person Singular |
devocat
|
er/sie/es ruft herab |
| 1. Person Plural |
devocamus
|
wir rufen herab |
| 2. Person Plural |
devocatis
|
ihr ruft herab |
| 3. Person Plural |
devocant
|
sie rufen herab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocor
|
ich werde herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocaris devocare
|
du wirst herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocatur
|
er/sie/es wird herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocamur
|
wir werden herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocamini
|
ihr werdet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocantur
|
sie werden herabgerufen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocem
|
ich rufe herab |
| 2. Person Singular |
devoces
|
du rufest herab |
| 3. Person Singular |
devocet
|
er/sie/es rufe herab |
| 1. Person Plural |
devocemus
|
wir rufen herab |
| 2. Person Plural |
devocetis
|
ihr rufet herab |
| 3. Person Plural |
devocent
|
sie rufen herab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocer
|
ich werde herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devoceris devocere
|
du werdest herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocetur
|
er/sie/es werde herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocemur
|
wir werden herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocemini
|
ihr werdet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocentur
|
sie werden herabgerufen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocabam
|
ich rief herab |
| 2. Person Singular |
devocabas
|
du riefst herab |
| 3. Person Singular |
devocabat
|
er/sie/es rief herab |
| 1. Person Plural |
devocabamus
|
wir riefen herab |
| 2. Person Plural |
devocabatis
|
ihr rieft herab |
| 3. Person Plural |
devocabant
|
sie riefen herab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocabar
|
ich wurde herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocabaris devocabare
|
du wurdest herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocabatur
|
er/sie/es wurde herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocabamur
|
wir wurden herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocabamini
|
ihr wurdet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocabantur
|
sie wurden herabgerufen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocarem
|
ich riefe herab |
| 2. Person Singular |
devocares
|
du riefest herab |
| 3. Person Singular |
devocaret
|
er/sie/es riefe herab |
| 1. Person Plural |
devocaremus
|
wir riefen herab |
| 2. Person Plural |
devocaretis
|
ihr riefet herab |
| 3. Person Plural |
devocarent
|
sie riefen herab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocarer
|
ich würde herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocareris devocarere
|
du würdest herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocaretur
|
er/sie/es würde herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocaremur
|
wir würden herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocaremini
|
ihr würdet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocarentur
|
sie würden herabgerufen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocabo
|
ich werde herabrufen |
| 2. Person Singular |
devocabis
|
du wirst herabrufen |
| 3. Person Singular |
devocabit
|
er/sie/es wird herabrufen |
| 1. Person Plural |
devocabimus
|
wir werden herabrufen |
| 2. Person Plural |
devocabitis
|
ihr werdet herabrufen |
| 3. Person Plural |
devocabunt
|
sie werden herabrufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocabor
|
ich werde herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocaberis devocabere
|
du wirst herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocabitur
|
er/sie/es wird herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocabimur
|
wir werden herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocabimini
|
ihr werdet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocabuntur
|
sie werden herabgerufen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocavi
|
ich habe herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocavisti
|
du hast herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocavit
|
er/sie/es hat herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocavimus
|
wir haben herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocavistis
|
ihr habt herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocaverunt devocavere
|
sie haben herabgerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocatus sum
|
ich bin herabgerufen worden |
| 2. Person Singular |
devocatus es
|
du bist herabgerufen worden |
| 3. Person Singular |
devocatus est
|
er/sie/es ist herabgerufen worden |
| 1. Person Plural |
devocati sumus
|
wir sind herabgerufen worden |
| 2. Person Plural |
devocati estis
|
ihr seid herabgerufen worden |
| 3. Person Plural |
devocati sunt
|
sie sind herabgerufen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocaverim
|
ich habe herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocaveris
|
du habest herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocaverit
|
er/sie/es habe herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocaverimus
|
wir haben herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocaveritis
|
ihr habet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocaverint
|
sie haben herabgerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocatus sim
|
ich sei herabgerufen worden |
| 2. Person Singular |
devocatus sis
|
du seiest herabgerufen worden |
| 3. Person Singular |
devocatus sit
|
er/sie/es sei herabgerufen worden |
| 1. Person Plural |
devocati simus
|
wir seien herabgerufen worden |
| 2. Person Plural |
devocati sitis
|
ihr seiet herabgerufen worden |
| 3. Person Plural |
devocati sint
|
sie seien herabgerufen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocaveram
|
ich hatte herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocaveras
|
du hattest herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocaverat
|
er/sie/es hatte herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocaveramus
|
wir hatten herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocaveratis
|
ihr hattet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocaverant
|
sie hatten herabgerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocatus eram
|
ich war herabgerufen worden |
| 2. Person Singular |
devocatus eras
|
du warst herabgerufen worden |
| 3. Person Singular |
devocatus erat
|
er/sie/es war herabgerufen worden |
| 1. Person Plural |
devocati eramus
|
wir waren herabgerufen worden |
| 2. Person Plural |
devocati eratis
|
ihr warst herabgerufen worden |
| 3. Person Plural |
devocati erant
|
sie waren herabgerufen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocavissem
|
ich hätte herabgerufen |
| 2. Person Singular |
devocavisses
|
du hättest herabgerufen |
| 3. Person Singular |
devocavisset
|
er/sie/es hätte herabgerufen |
| 1. Person Plural |
devocavissemus
|
wir hätten herabgerufen |
| 2. Person Plural |
devocavissetis
|
ihr hättet herabgerufen |
| 3. Person Plural |
devocavissent
|
sie hätten herabgerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocatus essem
|
ich wäre herabgerufen worden |
| 2. Person Singular |
devocatus esses
|
du wärest herabgerufen worden |
| 3. Person Singular |
devocatus esset
|
er/sie/es wäre herabgerufen worden |
| 1. Person Plural |
devocati essemus
|
wir wären herabgerufen worden |
| 2. Person Plural |
devocati essetis
|
ihr wäret herabgerufen worden |
| 3. Person Plural |
devocati essent
|
sie wären herabgerufen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
devocavero
|
ich werde herabgerufen haben |
| 2. Person Singular |
devocaveris
|
du wirst herabgerufen haben |
| 3. Person Singular |
devocaverit
|
er/sie/es wird herabgerufen haben |
| 1. Person Plural |
devocaverimus
|
wir werden herabgerufen haben |
| 2. Person Plural |
devocaveritis
|
ihr werdet herabgerufen haben |
| 3. Person Plural |
devocaverint
|
sie werden herabgerufen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
devocatus ero
|
ich werde herabgerufen worden sein |
| 2. Person Singular |
devocatus eris
|
du werdest herabgerufen worden sein |
| 3. Person Singular |
devocatus erit
|
er/sie/es werde herabgerufen worden sein |
| 1. Person Plural |
devocati erimus
|
wir werden herabgerufen worden sein |
| 2. Person Plural |
devocati eritis
|
ihr werdet herabgerufen worden sein |
| 3. Person Plural |
devocati erunt
|
sie werden herabgerufen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
devocare
|
herabrufen |
| Vorzeitigkeit |
devocavisse
|
herabgerufen haben |
| Nachzeitigkeit |
devocaturum esse
|
herabrufen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
devocari devocarier
|
herabgerufen werden |
| Vorzeitigkeit |
devocatum esse
|
herabgerufen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
devocatum iri
|
künftig herabgerufen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
devoca
|
rufe herab; rufe hrab! |
| 2. Person Plural |
devocate
|
ruft herab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
devocato
|
| 3. Person Singular |
devocato
|
| 2. Person Plural |
devocatote
|
| 3. Person Plural |
devocanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
devocare
|
das Herabrufen |
| Genitiv |
devocandi
|
des Herabrufens |
| Dativ |
devocando
|
dem Herabrufen |
| Akkusativ |
devocandum
|
das Herabrufen |
| Ablativ |
devocando
|
durch das Herabrufen |
| Vokativ |
devocande
|
Herabrufen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devocandus
|
devocanda
|
devocandum
|
| Genitiv |
devocandi
|
devocandae
|
devocandi
|
| Dativ |
devocando
|
devocandae
|
devocando
|
| Akkusativ |
devocandum
|
devocandam
|
devocandum
|
| Ablativ |
devocando
|
devocanda
|
devocando
|
| Vokativ |
devocande
|
devocanda
|
devocandum
|
Plural
| Nominativ |
devocandi
|
devocandae
|
devocanda
|
| Genitiv |
devocandorum
|
devocandarum
|
devocandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
devocandos
|
devocandas
|
devocanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
devocandi
|
devocandae
|
devocanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devocans
|
devocans
|
devocans
|
| Genitiv |
devocantis
|
devocantis
|
devocantis
|
| Dativ |
devocanti
|
devocanti
|
devocanti
|
| Akkusativ |
devocantem
|
devocantem
|
devocans
|
| Ablativ |
devocanti devocante
|
devocanti devocante
|
devocanti devocante
|
| Vokativ |
devocans
|
devocans
|
devocans
|
Plural
| Nominativ |
devocantes
|
devocantes
|
devocantia
|
| Genitiv |
devocantium devocantum
|
devocantium devocantum
|
devocantium devocantum
|
| Dativ |
devocantibus
|
devocantibus
|
devocantibus
|
| Akkusativ |
devocantes
|
devocantes
|
devocantia
|
| Ablativ |
devocantibus
|
devocantibus
|
devocantibus
|
| Vokativ |
devocantes
|
devocantes
|
devocantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devocatus
|
devocata
|
devocatum
|
| Genitiv |
devocati
|
devocatae
|
devocati
|
| Dativ |
devocato
|
devocatae
|
devocato
|
| Akkusativ |
devocatum
|
devocatam
|
devocatum
|
| Ablativ |
devocato
|
devocata
|
devocato
|
| Vokativ |
devocate
|
devocata
|
devocatum
|
Plural
| Nominativ |
devocati
|
devocatae
|
devocata
|
| Genitiv |
devocatorum
|
devocatarum
|
devocatorum
|
| Dativ |
devocatis
|
devocatis
|
devocatis
|
| Akkusativ |
devocatos
|
devocatas
|
devocata
|
| Ablativ |
devocatis
|
devocatis
|
devocatis
|
| Vokativ |
devocati
|
devocatae
|
devocata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
devocaturus
|
devocatura
|
devocaturum
|
| Genitiv |
devocaturi
|
devocaturae
|
devocaturi
|
| Dativ |
devocaturo
|
devocaturae
|
devocaturo
|
| Akkusativ |
devocaturum
|
devocaturam
|
devocaturum
|
| Ablativ |
devocaturo
|
devocatura
|
devocaturo
|
| Vokativ |
devocature
|
devocatura
|
devocaturum
|
Plural
| Nominativ |
devocaturi
|
devocaturae
|
devocatura
|
| Genitiv |
devocaturorum
|
devocaturarum
|
devocaturorum
|
| Dativ |
devocaturis
|
devocaturis
|
devocaturis
|
| Akkusativ |
devocaturos
|
devocaturas
|
devocatura
|
| Ablativ |
devocaturis
|
devocaturis
|
devocaturis
|
| Vokativ |
devocaturi
|
devocaturae
|
devocatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
devocatum
|
devocatu
|