| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| diacon | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Grundform | Diakon |
| diaconium | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Genitiv Plural von diacon | der Diakonen |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | diacon |
der Diakon |
| Genitiv | diaconis |
des Diakones |
| Dativ | diaconi diacone |
dem Diakon |
| Akkusativ | diaconem |
den Diakon |
| Ablativ | diacone |
mit dem Diakon |
| Vokativ | diacon |
Diakon! |
| Lokativ | diaconi diacone |
Diakon als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | diacones diaconis |
die Diakonen |
| Genitiv | diaconum diaconium |
der Diakonen |
| Dativ | diaconibus |
den Diakonen |
| Akkusativ | diaconis diacones |
die Diakonen |
| Ablativ | diaconibus |
mit den Diakonen |
| Vokativ | diacones |
Diakonen! |
| Lokativ | diaconibus |
Diakonen als Ortsangabe |