Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamo
|
ich preise |
| 2. Person Singular |
diffamas
|
du preisest |
| 3. Person Singular |
diffamat
|
er/sie/es preiset |
| 1. Person Plural |
diffamamus
|
wir preisen |
| 2. Person Plural |
diffamatis
|
ihr preiset |
| 3. Person Plural |
diffamant
|
sie preisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamor
|
ich werde gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamaris diffamare
|
du wirst gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamatur
|
er/sie/es wird gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamamur
|
wir werden gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamamini
|
ihr werdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamantur
|
sie werden gepriesen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamem
|
ich preise |
| 2. Person Singular |
diffames
|
du preisest |
| 3. Person Singular |
diffamet
|
er/sie/es preise |
| 1. Person Plural |
diffamemus
|
wir preisen |
| 2. Person Plural |
diffametis
|
ihr preiset |
| 3. Person Plural |
diffament
|
sie preisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamer
|
ich werde gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffameris diffamere
|
du werdest gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffametur
|
er/sie/es werde gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamemur
|
wir werden gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamemini
|
ihr werdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamentur
|
sie werden gepriesen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabam
|
ich pries |
| 2. Person Singular |
diffamabas
|
du priesest |
| 3. Person Singular |
diffamabat
|
er/sie/es pries |
| 1. Person Plural |
diffamabamus
|
wir priesen |
| 2. Person Plural |
diffamabatis
|
ihr prieset |
| 3. Person Plural |
diffamabant
|
sie priesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabar
|
ich wurde gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamabaris diffamabare
|
du wurdest gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamabatur
|
er/sie/es wurde gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamabamur
|
wir wurden gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamabamini
|
ihr wurdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamabantur
|
sie wurden gepriesen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamarem
|
ich priese |
| 2. Person Singular |
diffamares
|
du priesest |
| 3. Person Singular |
diffamaret
|
er/sie/es priese |
| 1. Person Plural |
diffamaremus
|
wir priesen |
| 2. Person Plural |
diffamaretis
|
ihr prieset |
| 3. Person Plural |
diffamarent
|
sie priesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamarer
|
ich würde gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamareris diffamarere
|
du würdest gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamaretur
|
er/sie/es würde gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamaremur
|
wir würden gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamaremini
|
ihr würdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamarentur
|
sie würden gepriesen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabo
|
ich werde preisen |
| 2. Person Singular |
diffamabis
|
du wirst preisen |
| 3. Person Singular |
diffamabit
|
er/sie/es wird preisen |
| 1. Person Plural |
diffamabimus
|
wir werden preisen |
| 2. Person Plural |
diffamabitis
|
ihr werdet preisen |
| 3. Person Plural |
diffamabunt
|
sie werden preisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabor
|
ich werde gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamaberis diffamabere
|
du wirst gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamabitur
|
er/sie/es wird gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamabimur
|
wir werden gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamabimini
|
ihr werdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamabuntur
|
sie werden gepriesen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavi
|
ich habe gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamavisti
|
du hast gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamavit
|
er/sie/es hat gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamavimus
|
wir haben gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamavistis
|
ihr habt gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamaverunt diffamavere
|
sie haben gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus sum
|
ich bin gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus es
|
du bist gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus est
|
er/sie/es ist gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
diffamati sumus
|
wir sind gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
diffamati estis
|
ihr seid gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
diffamati sunt
|
sie sind gepriesen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamaverim
|
ich habe gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamaveris
|
du habest gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamaverit
|
er/sie/es habe gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamaverimus
|
wir haben gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamaveritis
|
ihr habet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamaverint
|
sie haben gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus sim
|
ich sei gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus sis
|
du seiest gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus sit
|
er/sie/es sei gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
diffamati simus
|
wir seien gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
diffamati sitis
|
ihr seiet gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
diffamati sint
|
sie seien gepriesen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamaveram
|
ich hatte gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamaveras
|
du hattest gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamaverat
|
er/sie/es hatte gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamaveramus
|
wir hatten gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamaveratis
|
ihr hattet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamaverant
|
sie hatten gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus eram
|
ich war gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus eras
|
du warst gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus erat
|
er/sie/es war gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
diffamati eramus
|
wir waren gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
diffamati eratis
|
ihr warst gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
diffamati erant
|
sie waren gepriesen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavissem
|
ich hätte gepriesen |
| 2. Person Singular |
diffamavisses
|
du hättest gepriesen |
| 3. Person Singular |
diffamavisset
|
er/sie/es hätte gepriesen |
| 1. Person Plural |
diffamavissemus
|
wir hätten gepriesen |
| 2. Person Plural |
diffamavissetis
|
ihr hättet gepriesen |
| 3. Person Plural |
diffamavissent
|
sie hätten gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus essem
|
ich wäre gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus esses
|
du wärest gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus esset
|
er/sie/es wäre gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
diffamati essemus
|
wir wären gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
diffamati essetis
|
ihr wäret gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
diffamati essent
|
sie wären gepriesen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavero
|
ich werde gepriesen haben |
| 2. Person Singular |
diffamaveris
|
du wirst gepriesen haben |
| 3. Person Singular |
diffamaverit
|
er/sie/es wird gepriesen haben |
| 1. Person Plural |
diffamaverimus
|
wir werden gepriesen haben |
| 2. Person Plural |
diffamaveritis
|
ihr werdet gepriesen haben |
| 3. Person Plural |
diffamaverint
|
sie werden gepriesen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus ero
|
ich werde gepriesen worden sein |
| 2. Person Singular |
diffamatus eris
|
du werdest gepriesen worden sein |
| 3. Person Singular |
diffamatus erit
|
er/sie/es werde gepriesen worden sein |
| 1. Person Plural |
diffamati erimus
|
wir werden gepriesen worden sein |
| 2. Person Plural |
diffamati eritis
|
ihr werdet gepriesen worden sein |
| 3. Person Plural |
diffamati erunt
|
sie werden gepriesen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
diffamare
|
preisen |
| Vorzeitigkeit |
diffamavisse
|
gepriesen haben |
| Nachzeitigkeit |
diffamaturum esse
|
preisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
diffamari diffamarier
|
gepriesen werden |
| Vorzeitigkeit |
diffamatum esse
|
gepriesen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
diffamatum iri
|
künftig gepriesen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
diffama
|
preise! |
| 2. Person Plural |
diffamate
|
preiset! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
diffamato
|
| 3. Person Singular |
diffamato
|
| 2. Person Plural |
diffamatote
|
| 3. Person Plural |
diffamanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
diffamare
|
das Preisen |
| Genitiv |
diffamandi
|
des Preisens |
| Dativ |
diffamando
|
dem Preisen |
| Akkusativ |
diffamandum
|
das Preisen |
| Ablativ |
diffamando
|
durch das Preisen |
| Vokativ |
diffamande
|
Preisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamandus
|
diffamanda
|
diffamandum
|
| Genitiv |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamandi
|
| Dativ |
diffamando
|
diffamandae
|
diffamando
|
| Akkusativ |
diffamandum
|
diffamandam
|
diffamandum
|
| Ablativ |
diffamando
|
diffamanda
|
diffamando
|
| Vokativ |
diffamande
|
diffamanda
|
diffamandum
|
Plural
| Nominativ |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamanda
|
| Genitiv |
diffamandorum
|
diffamandarum
|
diffamandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
diffamandos
|
diffamandas
|
diffamanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamans
|
diffamans
|
diffamans
|
| Genitiv |
diffamantis
|
diffamantis
|
diffamantis
|
| Dativ |
diffamanti
|
diffamanti
|
diffamanti
|
| Akkusativ |
diffamantem
|
diffamantem
|
diffamans
|
| Ablativ |
diffamanti diffamante
|
diffamanti diffamante
|
diffamanti diffamante
|
| Vokativ |
diffamans
|
diffamans
|
diffamans
|
Plural
| Nominativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
| Genitiv |
diffamantium diffamantum
|
diffamantium diffamantum
|
diffamantium diffamantum
|
| Dativ |
diffamantibus
|
diffamantibus
|
diffamantibus
|
| Akkusativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
| Ablativ |
diffamantibus
|
diffamantibus
|
diffamantibus
|
| Vokativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamatus
|
diffamata
|
diffamatum
|
| Genitiv |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamati
|
| Dativ |
diffamato
|
diffamatae
|
diffamato
|
| Akkusativ |
diffamatum
|
diffamatam
|
diffamatum
|
| Ablativ |
diffamato
|
diffamata
|
diffamato
|
| Vokativ |
diffamate
|
diffamata
|
diffamatum
|
Plural
| Nominativ |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamata
|
| Genitiv |
diffamatorum
|
diffamatarum
|
diffamatorum
|
| Dativ |
diffamatis
|
diffamatis
|
diffamatis
|
| Akkusativ |
diffamatos
|
diffamatas
|
diffamata
|
| Ablativ |
diffamatis
|
diffamatis
|
diffamatis
|
| Vokativ |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamaturus
|
diffamatura
|
diffamaturum
|
| Genitiv |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamaturi
|
| Dativ |
diffamaturo
|
diffamaturae
|
diffamaturo
|
| Akkusativ |
diffamaturum
|
diffamaturam
|
diffamaturum
|
| Ablativ |
diffamaturo
|
diffamatura
|
diffamaturo
|
| Vokativ |
diffamature
|
diffamatura
|
diffamaturum
|
Plural
| Nominativ |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamatura
|
| Genitiv |
diffamaturorum
|
diffamaturarum
|
diffamaturorum
|
| Dativ |
diffamaturis
|
diffamaturis
|
diffamaturis
|
| Akkusativ |
diffamaturos
|
diffamaturas
|
diffamatura
|
| Ablativ |
diffamaturis
|
diffamaturis
|
diffamaturis
|
| Vokativ |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
diffamatum
|
diffamatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamo
|
ich rühme |
| 2. Person Singular |
diffamas
|
du rühmst |
| 3. Person Singular |
diffamat
|
er/sie/es rühmt |
| 1. Person Plural |
diffamamus
|
wir rühmen |
| 2. Person Plural |
diffamatis
|
ihr rühmt |
| 3. Person Plural |
diffamant
|
sie rühmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamor
|
ich werde gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamaris diffamare
|
du wirst gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamatur
|
er/sie/es wird gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamamur
|
wir werden gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamamini
|
ihr werdet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamantur
|
sie werden gerühmt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamem
|
ich rühme |
| 2. Person Singular |
diffames
|
du rühmest |
| 3. Person Singular |
diffamet
|
er/sie/es rühme |
| 1. Person Plural |
diffamemus
|
wir rühmen |
| 2. Person Plural |
diffametis
|
ihr rühmet |
| 3. Person Plural |
diffament
|
sie rühmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamer
|
ich werde gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffameris diffamere
|
du werdest gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffametur
|
er/sie/es werde gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamemur
|
wir werden gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamemini
|
ihr werdet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamentur
|
sie werden gerühmt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabam
|
ich rühmte |
| 2. Person Singular |
diffamabas
|
du rühmtest |
| 3. Person Singular |
diffamabat
|
er/sie/es rühmte |
| 1. Person Plural |
diffamabamus
|
wir rühmten |
| 2. Person Plural |
diffamabatis
|
ihr rühmtet |
| 3. Person Plural |
diffamabant
|
sie rühmten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabar
|
ich wurde gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamabaris diffamabare
|
du wurdest gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamabatur
|
er/sie/es wurde gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamabamur
|
wir wurden gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamabamini
|
ihr wurdet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamabantur
|
sie wurden gerühmt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamarem
|
ich rühmte |
| 2. Person Singular |
diffamares
|
du rühmtest |
| 3. Person Singular |
diffamaret
|
er/sie/es rühmte |
| 1. Person Plural |
diffamaremus
|
wir rühmten |
| 2. Person Plural |
diffamaretis
|
ihr rühmtet |
| 3. Person Plural |
diffamarent
|
sie rühmten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamarer
|
ich würde gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamareris diffamarere
|
du würdest gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamaretur
|
er/sie/es würde gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamaremur
|
wir würden gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamaremini
|
ihr würdet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamarentur
|
sie würden gerühmt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabo
|
ich werde rühmen |
| 2. Person Singular |
diffamabis
|
du wirst rühmen |
| 3. Person Singular |
diffamabit
|
er/sie/es wird rühmen |
| 1. Person Plural |
diffamabimus
|
wir werden rühmen |
| 2. Person Plural |
diffamabitis
|
ihr werdet rühmen |
| 3. Person Plural |
diffamabunt
|
sie werden rühmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabor
|
ich werde gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamaberis diffamabere
|
du wirst gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamabitur
|
er/sie/es wird gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamabimur
|
wir werden gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamabimini
|
ihr werdet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamabuntur
|
sie werden gerühmt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavi
|
ich habe gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamavisti
|
du hast gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamavit
|
er/sie/es hat gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamavimus
|
wir haben gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamavistis
|
ihr habt gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamaverunt diffamavere
|
sie haben gerühmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus sum
|
ich bin gerühmt worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus es
|
du bist gerühmt worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus est
|
er/sie/es ist gerühmt worden |
| 1. Person Plural |
diffamati sumus
|
wir sind gerühmt worden |
| 2. Person Plural |
diffamati estis
|
ihr seid gerühmt worden |
| 3. Person Plural |
diffamati sunt
|
sie sind gerühmt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamaverim
|
ich habe gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamaveris
|
du habest gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamaverit
|
er/sie/es habe gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamaverimus
|
wir haben gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamaveritis
|
ihr habet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamaverint
|
sie haben gerühmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus sim
|
ich sei gerühmt worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus sis
|
du seiest gerühmt worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus sit
|
er/sie/es sei gerühmt worden |
| 1. Person Plural |
diffamati simus
|
wir seien gerühmt worden |
| 2. Person Plural |
diffamati sitis
|
ihr seiet gerühmt worden |
| 3. Person Plural |
diffamati sint
|
sie seien gerühmt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamaveram
|
ich hatte gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamaveras
|
du hattest gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamaverat
|
er/sie/es hatte gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamaveramus
|
wir hatten gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamaveratis
|
ihr hattet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamaverant
|
sie hatten gerühmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus eram
|
ich war gerühmt worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus eras
|
du warst gerühmt worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus erat
|
er/sie/es war gerühmt worden |
| 1. Person Plural |
diffamati eramus
|
wir waren gerühmt worden |
| 2. Person Plural |
diffamati eratis
|
ihr warst gerühmt worden |
| 3. Person Plural |
diffamati erant
|
sie waren gerühmt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavissem
|
ich hätte gerühmt |
| 2. Person Singular |
diffamavisses
|
du hättest gerühmt |
| 3. Person Singular |
diffamavisset
|
er/sie/es hätte gerühmt |
| 1. Person Plural |
diffamavissemus
|
wir hätten gerühmt |
| 2. Person Plural |
diffamavissetis
|
ihr hättet gerühmt |
| 3. Person Plural |
diffamavissent
|
sie hätten gerühmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus essem
|
ich wäre gerühmt worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus esses
|
du wärest gerühmt worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus esset
|
er/sie/es wäre gerühmt worden |
| 1. Person Plural |
diffamati essemus
|
wir wären gerühmt worden |
| 2. Person Plural |
diffamati essetis
|
ihr wäret gerühmt worden |
| 3. Person Plural |
diffamati essent
|
sie wären gerühmt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavero
|
ich werde gerühmt haben |
| 2. Person Singular |
diffamaveris
|
du wirst gerühmt haben |
| 3. Person Singular |
diffamaverit
|
er/sie/es wird gerühmt haben |
| 1. Person Plural |
diffamaverimus
|
wir werden gerühmt haben |
| 2. Person Plural |
diffamaveritis
|
ihr werdet gerühmt haben |
| 3. Person Plural |
diffamaverint
|
sie werden gerühmt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus ero
|
ich werde gerühmt worden sein |
| 2. Person Singular |
diffamatus eris
|
du werdest gerühmt worden sein |
| 3. Person Singular |
diffamatus erit
|
er/sie/es werde gerühmt worden sein |
| 1. Person Plural |
diffamati erimus
|
wir werden gerühmt worden sein |
| 2. Person Plural |
diffamati eritis
|
ihr werdet gerühmt worden sein |
| 3. Person Plural |
diffamati erunt
|
sie werden gerühmt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
diffamare
|
rühmen |
| Vorzeitigkeit |
diffamavisse
|
gerühmt haben |
| Nachzeitigkeit |
diffamaturum esse
|
rühmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
diffamari diffamarier
|
gerühmt werden |
| Vorzeitigkeit |
diffamatum esse
|
gerühmt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
diffamatum iri
|
künftig gerühmt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
diffama
|
rühme! |
| 2. Person Plural |
diffamate
|
rühmt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
diffamato
|
| 3. Person Singular |
diffamato
|
| 2. Person Plural |
diffamatote
|
| 3. Person Plural |
diffamanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
diffamare
|
das Rühmen |
| Genitiv |
diffamandi
|
des Rühmens |
| Dativ |
diffamando
|
dem Rühmen |
| Akkusativ |
diffamandum
|
das Rühmen |
| Ablativ |
diffamando
|
durch das Rühmen |
| Vokativ |
diffamande
|
Rühmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamandus
|
diffamanda
|
diffamandum
|
| Genitiv |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamandi
|
| Dativ |
diffamando
|
diffamandae
|
diffamando
|
| Akkusativ |
diffamandum
|
diffamandam
|
diffamandum
|
| Ablativ |
diffamando
|
diffamanda
|
diffamando
|
| Vokativ |
diffamande
|
diffamanda
|
diffamandum
|
Plural
| Nominativ |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamanda
|
| Genitiv |
diffamandorum
|
diffamandarum
|
diffamandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
diffamandos
|
diffamandas
|
diffamanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamans
|
diffamans
|
diffamans
|
| Genitiv |
diffamantis
|
diffamantis
|
diffamantis
|
| Dativ |
diffamanti
|
diffamanti
|
diffamanti
|
| Akkusativ |
diffamantem
|
diffamantem
|
diffamans
|
| Ablativ |
diffamanti diffamante
|
diffamanti diffamante
|
diffamanti diffamante
|
| Vokativ |
diffamans
|
diffamans
|
diffamans
|
Plural
| Nominativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
| Genitiv |
diffamantium diffamantum
|
diffamantium diffamantum
|
diffamantium diffamantum
|
| Dativ |
diffamantibus
|
diffamantibus
|
diffamantibus
|
| Akkusativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
| Ablativ |
diffamantibus
|
diffamantibus
|
diffamantibus
|
| Vokativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamatus
|
diffamata
|
diffamatum
|
| Genitiv |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamati
|
| Dativ |
diffamato
|
diffamatae
|
diffamato
|
| Akkusativ |
diffamatum
|
diffamatam
|
diffamatum
|
| Ablativ |
diffamato
|
diffamata
|
diffamato
|
| Vokativ |
diffamate
|
diffamata
|
diffamatum
|
Plural
| Nominativ |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamata
|
| Genitiv |
diffamatorum
|
diffamatarum
|
diffamatorum
|
| Dativ |
diffamatis
|
diffamatis
|
diffamatis
|
| Akkusativ |
diffamatos
|
diffamatas
|
diffamata
|
| Ablativ |
diffamatis
|
diffamatis
|
diffamatis
|
| Vokativ |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamaturus
|
diffamatura
|
diffamaturum
|
| Genitiv |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamaturi
|
| Dativ |
diffamaturo
|
diffamaturae
|
diffamaturo
|
| Akkusativ |
diffamaturum
|
diffamaturam
|
diffamaturum
|
| Ablativ |
diffamaturo
|
diffamatura
|
diffamaturo
|
| Vokativ |
diffamature
|
diffamatura
|
diffamaturum
|
Plural
| Nominativ |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamatura
|
| Genitiv |
diffamaturorum
|
diffamaturarum
|
diffamaturorum
|
| Dativ |
diffamaturis
|
diffamaturis
|
diffamaturis
|
| Akkusativ |
diffamaturos
|
diffamaturas
|
diffamatura
|
| Ablativ |
diffamaturis
|
diffamaturis
|
diffamaturis
|
| Vokativ |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
diffamatum
|
diffamatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamo
|
ich verleumde |
| 2. Person Singular |
diffamas
|
du verleumdest |
| 3. Person Singular |
diffamat
|
er/sie/es verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamamus
|
wir verleumden |
| 2. Person Plural |
diffamatis
|
ihr verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamant
|
sie verleumden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamor
|
ich werde verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamaris diffamare
|
du wirst verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamatur
|
er/sie/es wird verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamamur
|
wir werden verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamamini
|
ihr werdet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamantur
|
sie werden verleumdet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamem
|
ich verleumde |
| 2. Person Singular |
diffames
|
du verleumdest |
| 3. Person Singular |
diffamet
|
er/sie/es verleumde |
| 1. Person Plural |
diffamemus
|
wir verleumden |
| 2. Person Plural |
diffametis
|
ihr verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffament
|
sie verleumden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamer
|
ich werde verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffameris diffamere
|
du werdest verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffametur
|
er/sie/es werde verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamemur
|
wir werden verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamemini
|
ihr werdet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamentur
|
sie werden verleumdet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabam
|
ich verleumdete |
| 2. Person Singular |
diffamabas
|
du verleumdetest |
| 3. Person Singular |
diffamabat
|
er/sie/es verleumdete |
| 1. Person Plural |
diffamabamus
|
wir verleumdeten |
| 2. Person Plural |
diffamabatis
|
ihr verleumdetet |
| 3. Person Plural |
diffamabant
|
sie verleumdeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabar
|
ich wurde verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamabaris diffamabare
|
du wurdest verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamabatur
|
er/sie/es wurde verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamabamur
|
wir wurden verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamabamini
|
ihr wurdet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamabantur
|
sie wurden verleumdet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamarem
|
ich verleumdete |
| 2. Person Singular |
diffamares
|
du verleumdetest |
| 3. Person Singular |
diffamaret
|
er/sie/es verleumdete |
| 1. Person Plural |
diffamaremus
|
wir verleumdeten |
| 2. Person Plural |
diffamaretis
|
ihr verleumdetet |
| 3. Person Plural |
diffamarent
|
sie verleumdeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamarer
|
ich würde verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamareris diffamarere
|
du würdest verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamaretur
|
er/sie/es würde verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamaremur
|
wir würden verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamaremini
|
ihr würdet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamarentur
|
sie würden verleumdet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabo
|
ich werde verleumden |
| 2. Person Singular |
diffamabis
|
du wirst verleumden |
| 3. Person Singular |
diffamabit
|
er/sie/es wird verleumden |
| 1. Person Plural |
diffamabimus
|
wir werden verleumden |
| 2. Person Plural |
diffamabitis
|
ihr werdet verleumden |
| 3. Person Plural |
diffamabunt
|
sie werden verleumden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamabor
|
ich werde verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamaberis diffamabere
|
du wirst verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamabitur
|
er/sie/es wird verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamabimur
|
wir werden verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamabimini
|
ihr werdet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamabuntur
|
sie werden verleumdet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavi
|
ich habe verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamavisti
|
du hast verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamavit
|
er/sie/es hat verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamavimus
|
wir haben verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamavistis
|
ihr habt verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamaverunt diffamavere
|
sie haben verleumdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus sum
|
ich bin verleumdet worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus es
|
du bist verleumdet worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus est
|
er/sie/es ist verleumdet worden |
| 1. Person Plural |
diffamati sumus
|
wir sind verleumdet worden |
| 2. Person Plural |
diffamati estis
|
ihr seid verleumdet worden |
| 3. Person Plural |
diffamati sunt
|
sie sind verleumdet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamaverim
|
ich habe verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamaveris
|
du habest verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamaverit
|
er/sie/es habe verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamaverimus
|
wir haben verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamaveritis
|
ihr habet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamaverint
|
sie haben verleumdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus sim
|
ich sei verleumdet worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus sis
|
du seiest verleumdet worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus sit
|
er/sie/es sei verleumdet worden |
| 1. Person Plural |
diffamati simus
|
wir seien verleumdet worden |
| 2. Person Plural |
diffamati sitis
|
ihr seiet verleumdet worden |
| 3. Person Plural |
diffamati sint
|
sie seien verleumdet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamaveram
|
ich hatte verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamaveras
|
du hattest verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamaverat
|
er/sie/es hatte verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamaveramus
|
wir hatten verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamaveratis
|
ihr hattet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamaverant
|
sie hatten verleumdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus eram
|
ich war verleumdet worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus eras
|
du warst verleumdet worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus erat
|
er/sie/es war verleumdet worden |
| 1. Person Plural |
diffamati eramus
|
wir waren verleumdet worden |
| 2. Person Plural |
diffamati eratis
|
ihr warst verleumdet worden |
| 3. Person Plural |
diffamati erant
|
sie waren verleumdet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavissem
|
ich hätte verleumdet |
| 2. Person Singular |
diffamavisses
|
du hättest verleumdet |
| 3. Person Singular |
diffamavisset
|
er/sie/es hätte verleumdet |
| 1. Person Plural |
diffamavissemus
|
wir hätten verleumdet |
| 2. Person Plural |
diffamavissetis
|
ihr hättet verleumdet |
| 3. Person Plural |
diffamavissent
|
sie hätten verleumdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus essem
|
ich wäre verleumdet worden |
| 2. Person Singular |
diffamatus esses
|
du wärest verleumdet worden |
| 3. Person Singular |
diffamatus esset
|
er/sie/es wäre verleumdet worden |
| 1. Person Plural |
diffamati essemus
|
wir wären verleumdet worden |
| 2. Person Plural |
diffamati essetis
|
ihr wäret verleumdet worden |
| 3. Person Plural |
diffamati essent
|
sie wären verleumdet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamavero
|
ich werde verleumdet haben |
| 2. Person Singular |
diffamaveris
|
du wirst verleumdet haben |
| 3. Person Singular |
diffamaverit
|
er/sie/es wird verleumdet haben |
| 1. Person Plural |
diffamaverimus
|
wir werden verleumdet haben |
| 2. Person Plural |
diffamaveritis
|
ihr werdet verleumdet haben |
| 3. Person Plural |
diffamaverint
|
sie werden verleumdet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
diffamatus ero
|
ich werde verleumdet worden sein |
| 2. Person Singular |
diffamatus eris
|
du werdest verleumdet worden sein |
| 3. Person Singular |
diffamatus erit
|
er/sie/es werde verleumdet worden sein |
| 1. Person Plural |
diffamati erimus
|
wir werden verleumdet worden sein |
| 2. Person Plural |
diffamati eritis
|
ihr werdet verleumdet worden sein |
| 3. Person Plural |
diffamati erunt
|
sie werden verleumdet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
diffamare
|
verleumden |
| Vorzeitigkeit |
diffamavisse
|
verleumdet haben |
| Nachzeitigkeit |
diffamaturum esse
|
verleumden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
diffamari diffamarier
|
verleumdet werden |
| Vorzeitigkeit |
diffamatum esse
|
verleumdet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
diffamatum iri
|
künftig verleumdet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
diffama
|
verleumde! |
| 2. Person Plural |
diffamate
|
verleumdet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
diffamato
|
| 3. Person Singular |
diffamato
|
| 2. Person Plural |
diffamatote
|
| 3. Person Plural |
diffamanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
diffamare
|
das Verleumden |
| Genitiv |
diffamandi
|
des Verleumdens |
| Dativ |
diffamando
|
dem Verleumden |
| Akkusativ |
diffamandum
|
das Verleumden |
| Ablativ |
diffamando
|
durch das Verleumden |
| Vokativ |
diffamande
|
Verleumden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamandus
|
diffamanda
|
diffamandum
|
| Genitiv |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamandi
|
| Dativ |
diffamando
|
diffamandae
|
diffamando
|
| Akkusativ |
diffamandum
|
diffamandam
|
diffamandum
|
| Ablativ |
diffamando
|
diffamanda
|
diffamando
|
| Vokativ |
diffamande
|
diffamanda
|
diffamandum
|
Plural
| Nominativ |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamanda
|
| Genitiv |
diffamandorum
|
diffamandarum
|
diffamandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
diffamandos
|
diffamandas
|
diffamanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
diffamandi
|
diffamandae
|
diffamanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamans
|
diffamans
|
diffamans
|
| Genitiv |
diffamantis
|
diffamantis
|
diffamantis
|
| Dativ |
diffamanti
|
diffamanti
|
diffamanti
|
| Akkusativ |
diffamantem
|
diffamantem
|
diffamans
|
| Ablativ |
diffamanti diffamante
|
diffamanti diffamante
|
diffamanti diffamante
|
| Vokativ |
diffamans
|
diffamans
|
diffamans
|
Plural
| Nominativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
| Genitiv |
diffamantium diffamantum
|
diffamantium diffamantum
|
diffamantium diffamantum
|
| Dativ |
diffamantibus
|
diffamantibus
|
diffamantibus
|
| Akkusativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
| Ablativ |
diffamantibus
|
diffamantibus
|
diffamantibus
|
| Vokativ |
diffamantes
|
diffamantes
|
diffamantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamatus
|
diffamata
|
diffamatum
|
| Genitiv |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamati
|
| Dativ |
diffamato
|
diffamatae
|
diffamato
|
| Akkusativ |
diffamatum
|
diffamatam
|
diffamatum
|
| Ablativ |
diffamato
|
diffamata
|
diffamato
|
| Vokativ |
diffamate
|
diffamata
|
diffamatum
|
Plural
| Nominativ |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamata
|
| Genitiv |
diffamatorum
|
diffamatarum
|
diffamatorum
|
| Dativ |
diffamatis
|
diffamatis
|
diffamatis
|
| Akkusativ |
diffamatos
|
diffamatas
|
diffamata
|
| Ablativ |
diffamatis
|
diffamatis
|
diffamatis
|
| Vokativ |
diffamati
|
diffamatae
|
diffamata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
diffamaturus
|
diffamatura
|
diffamaturum
|
| Genitiv |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamaturi
|
| Dativ |
diffamaturo
|
diffamaturae
|
diffamaturo
|
| Akkusativ |
diffamaturum
|
diffamaturam
|
diffamaturum
|
| Ablativ |
diffamaturo
|
diffamatura
|
diffamaturo
|
| Vokativ |
diffamature
|
diffamatura
|
diffamaturum
|
Plural
| Nominativ |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamatura
|
| Genitiv |
diffamaturorum
|
diffamaturarum
|
diffamaturorum
|
| Dativ |
diffamaturis
|
diffamaturis
|
diffamaturis
|
| Akkusativ |
diffamaturos
|
diffamaturas
|
diffamatura
|
| Ablativ |
diffamaturis
|
diffamaturis
|
diffamaturis
|
| Vokativ |
diffamaturi
|
diffamaturae
|
diffamatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
diffamatum
|
diffamatu
|