Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepo
|
ich weiche ab |
| 2. Person Singular |
discrepas
|
du weichst ab |
| 3. Person Singular |
discrepat
|
er/sie/es weicht ab |
| 1. Person Plural |
discrepamus
|
wir weichen ab |
| 2. Person Plural |
discrepatis
|
ihr weicht ab |
| 3. Person Plural |
discrepant
|
sie weichen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepor
|
ich werde abgewichen |
| 2. Person Singular |
discreparis discrepare
|
du wirst abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepatur
|
er/sie/es wird abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepamur
|
wir werden abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepamini
|
ihr werdet abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepantur
|
sie werden abgewichen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepem
|
ich weiche ab |
| 2. Person Singular |
discrepes
|
du weichest ab |
| 3. Person Singular |
discrepet
|
er/sie/es weiche ab |
| 1. Person Plural |
discrepemus
|
wir weichen ab |
| 2. Person Plural |
discrepetis
|
ihr weichet ab |
| 3. Person Plural |
discrepent
|
sie weichen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discreper
|
ich werde abgewichen |
| 2. Person Singular |
discreperis discrepere
|
du werdest abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepetur
|
er/sie/es werde abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepemur
|
wir werden abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepemini
|
ihr werdet abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepentur
|
sie werden abgewichen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabam
|
ich wich ab; weichte ab |
| 2. Person Singular |
discrepabas
|
du wichst ab; weichtest ab |
| 3. Person Singular |
discrepabat
|
er/sie/es wich ab; weichte ab |
| 1. Person Plural |
discrepabamus
|
wir wichen ab; weichten ab |
| 2. Person Plural |
discrepabatis
|
ihr wicht ab; weichtet ab |
| 3. Person Plural |
discrepabant
|
sie wichen ab; weichten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabar
|
ich wurde abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepabaris discrepabare
|
du wurdest abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepabatur
|
er/sie/es wurde abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepabamur
|
wir wurden abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepabamini
|
ihr wurdet abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepabantur
|
sie wurden abgewichen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discreparem
|
ich wiche ab |
| 2. Person Singular |
discrepares
|
du wichest ab |
| 3. Person Singular |
discreparet
|
er/sie/es wiche ab |
| 1. Person Plural |
discreparemus
|
wir wichen ab |
| 2. Person Plural |
discreparetis
|
ihr wichet ab |
| 3. Person Plural |
discreparent
|
sie wichen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discreparer
|
ich würde abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepareris discreparere
|
du würdest abgewichen |
| 3. Person Singular |
discreparetur
|
er/sie/es würde abgewichen |
| 1. Person Plural |
discreparemur
|
wir würden abgewichen |
| 2. Person Plural |
discreparemini
|
ihr würdet abgewichen |
| 3. Person Plural |
discreparentur
|
sie würden abgewichen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabo
|
ich werde abweichen |
| 2. Person Singular |
discrepabis
|
du wirst abweichen |
| 3. Person Singular |
discrepabit
|
er/sie/es wird abweichen |
| 1. Person Plural |
discrepabimus
|
wir werden abweichen |
| 2. Person Plural |
discrepabitis
|
ihr werdet abweichen |
| 3. Person Plural |
discrepabunt
|
sie werden abweichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabor
|
ich werde abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepaberis discrepabere
|
du wirst abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepabitur
|
er/sie/es wird abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepabimur
|
wir werden abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepabimini
|
ihr werdet abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepabuntur
|
sie werden abgewichen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavi
|
ich bin abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepavisti
|
du bist abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepavit
|
er/sie/es ist abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepavimus
|
wir sind abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepavistis
|
ihr seid abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepaverunt discrepavere
|
sie sind abgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus sum
|
ich bin abgewichen worden |
| 2. Person Singular |
discrepatus es
|
du bist abgewichen worden |
| 3. Person Singular |
discrepatus est
|
er/sie/es ist abgewichen worden |
| 1. Person Plural |
discrepati sumus
|
wir sind abgewichen worden |
| 2. Person Plural |
discrepati estis
|
ihr seid abgewichen worden |
| 3. Person Plural |
discrepati sunt
|
sie sind abgewichen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepaverim
|
ich sei abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepaveris
|
du seiest abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepaverit
|
er/sie/es sei abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepaverimus
|
wir seien abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepaveritis
|
ihr seiet abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepaverint
|
sie seien abgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus sim
|
ich sei abgewichen worden |
| 2. Person Singular |
discrepatus sis
|
du seiest abgewichen worden |
| 3. Person Singular |
discrepatus sit
|
er/sie/es sei abgewichen worden |
| 1. Person Plural |
discrepati simus
|
wir seien abgewichen worden |
| 2. Person Plural |
discrepati sitis
|
ihr seiet abgewichen worden |
| 3. Person Plural |
discrepati sint
|
sie seien abgewichen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepaveram
|
ich war abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepaveras
|
du warst abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepaverat
|
er/sie/es war abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepaveramus
|
wir waren abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepaveratis
|
ihr wart abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepaverant
|
sie waren abgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus eram
|
ich war abgewichen worden |
| 2. Person Singular |
discrepatus eras
|
du warst abgewichen worden |
| 3. Person Singular |
discrepatus erat
|
er/sie/es war abgewichen worden |
| 1. Person Plural |
discrepati eramus
|
wir waren abgewichen worden |
| 2. Person Plural |
discrepati eratis
|
ihr warst abgewichen worden |
| 3. Person Plural |
discrepati erant
|
sie waren abgewichen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavissem
|
ich wäre abgewichen |
| 2. Person Singular |
discrepavisses
|
du wärest abgewichen |
| 3. Person Singular |
discrepavisset
|
er/sie/es wäre abgewichen |
| 1. Person Plural |
discrepavissemus
|
wir wären abgewichen |
| 2. Person Plural |
discrepavissetis
|
ihr wäret abgewichen |
| 3. Person Plural |
discrepavissent
|
sie wären abgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus essem
|
ich wäre abgewichen worden |
| 2. Person Singular |
discrepatus esses
|
du wärest abgewichen worden |
| 3. Person Singular |
discrepatus esset
|
er/sie/es wäre abgewichen worden |
| 1. Person Plural |
discrepati essemus
|
wir wären abgewichen worden |
| 2. Person Plural |
discrepati essetis
|
ihr wäret abgewichen worden |
| 3. Person Plural |
discrepati essent
|
sie wären abgewichen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavero
|
ich werde abgewichen sein |
| 2. Person Singular |
discrepaveris
|
du wirst abgewichen sein |
| 3. Person Singular |
discrepaverit
|
er/sie/es wird abgewichen sein |
| 1. Person Plural |
discrepaverimus
|
wir werden abgewichen sein |
| 2. Person Plural |
discrepaveritis
|
ihr werdet abgewichen sein |
| 3. Person Plural |
discrepaverint
|
sie werden abgewichen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus ero
|
ich werde abgewichen worden sein |
| 2. Person Singular |
discrepatus eris
|
du werdest abgewichen worden sein |
| 3. Person Singular |
discrepatus erit
|
er/sie/es werde abgewichen worden sein |
| 1. Person Plural |
discrepati erimus
|
wir werden abgewichen worden sein |
| 2. Person Plural |
discrepati eritis
|
ihr werdet abgewichen worden sein |
| 3. Person Plural |
discrepati erunt
|
sie werden abgewichen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
discrepare
|
abweichen |
| Vorzeitigkeit |
discrepavisse
|
abgewichen haben |
| Nachzeitigkeit |
discrepaturum esse
|
abweichen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
discrepari discreparier
|
abgewichen werden |
| Vorzeitigkeit |
discrepatum esse
|
abgewichen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
discrepatum iri
|
künftig abgewichen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
discrepa
|
weiche ab! |
| 2. Person Plural |
discrepate
|
weicht ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
discrepato
|
| 3. Person Singular |
discrepato
|
| 2. Person Plural |
discrepatote
|
| 3. Person Plural |
discrepanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
discrepare
|
das Abweichen |
| Genitiv |
discrepandi
|
des Abweichens |
| Dativ |
discrepando
|
dem Abweichen |
| Akkusativ |
discrepandum
|
das Abweichen |
| Ablativ |
discrepando
|
durch das Abweichen |
| Vokativ |
discrepande
|
Abweichen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepandus
|
discrepanda
|
discrepandum
|
| Genitiv |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepandi
|
| Dativ |
discrepando
|
discrepandae
|
discrepando
|
| Akkusativ |
discrepandum
|
discrepandam
|
discrepandum
|
| Ablativ |
discrepando
|
discrepanda
|
discrepando
|
| Vokativ |
discrepande
|
discrepanda
|
discrepandum
|
Plural
| Nominativ |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepanda
|
| Genitiv |
discrepandorum
|
discrepandarum
|
discrepandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
discrepandos
|
discrepandas
|
discrepanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepans
|
discrepans
|
discrepans
|
| Genitiv |
discrepantis
|
discrepantis
|
discrepantis
|
| Dativ |
discrepanti
|
discrepanti
|
discrepanti
|
| Akkusativ |
discrepantem
|
discrepantem
|
discrepans
|
| Ablativ |
discrepanti discrepante
|
discrepanti discrepante
|
discrepanti discrepante
|
| Vokativ |
discrepans
|
discrepans
|
discrepans
|
Plural
| Nominativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
| Genitiv |
discrepantium discrepantum
|
discrepantium discrepantum
|
discrepantium discrepantum
|
| Dativ |
discrepantibus
|
discrepantibus
|
discrepantibus
|
| Akkusativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
| Ablativ |
discrepantibus
|
discrepantibus
|
discrepantibus
|
| Vokativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepatus
|
discrepata
|
discrepatum
|
| Genitiv |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepati
|
| Dativ |
discrepato
|
discrepatae
|
discrepato
|
| Akkusativ |
discrepatum
|
discrepatam
|
discrepatum
|
| Ablativ |
discrepato
|
discrepata
|
discrepato
|
| Vokativ |
discrepate
|
discrepata
|
discrepatum
|
Plural
| Nominativ |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepata
|
| Genitiv |
discrepatorum
|
discrepatarum
|
discrepatorum
|
| Dativ |
discrepatis
|
discrepatis
|
discrepatis
|
| Akkusativ |
discrepatos
|
discrepatas
|
discrepata
|
| Ablativ |
discrepatis
|
discrepatis
|
discrepatis
|
| Vokativ |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepaturus
|
discrepatura
|
discrepaturum
|
| Genitiv |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepaturi
|
| Dativ |
discrepaturo
|
discrepaturae
|
discrepaturo
|
| Akkusativ |
discrepaturum
|
discrepaturam
|
discrepaturum
|
| Ablativ |
discrepaturo
|
discrepatura
|
discrepaturo
|
| Vokativ |
discrepature
|
discrepatura
|
discrepaturum
|
Plural
| Nominativ |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepatura
|
| Genitiv |
discrepaturorum
|
discrepaturarum
|
discrepaturorum
|
| Dativ |
discrepaturis
|
discrepaturis
|
discrepaturis
|
| Akkusativ |
discrepaturos
|
discrepaturas
|
discrepatura
|
| Ablativ |
discrepaturis
|
discrepaturis
|
discrepaturis
|
| Vokativ |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
discrepatum
|
discrepatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepo
|
|
| 2. Person Singular |
discrepas
|
|
| 3. Person Singular |
discrepat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepamus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepatis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepor
|
|
| 2. Person Singular |
discreparis discrepare
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepamur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepamini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepes
|
|
| 3. Person Singular |
discrepet
|
|
| 1. Person Plural |
discrepemus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepetis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discreper
|
|
| 2. Person Singular |
discreperis discrepere
|
|
| 3. Person Singular |
discrepetur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepemur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepemini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabam
|
|
| 2. Person Singular |
discrepabas
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabamus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabatis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabar
|
|
| 2. Person Singular |
discrepabaris discrepabare
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabatur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabamur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabamini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discreparem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepares
|
|
| 3. Person Singular |
discreparet
|
|
| 1. Person Plural |
discreparemus
|
|
| 2. Person Plural |
discreparetis
|
|
| 3. Person Plural |
discreparent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discreparer
|
|
| 2. Person Singular |
discrepareris discreparere
|
|
| 3. Person Singular |
discreparetur
|
|
| 1. Person Plural |
discreparemur
|
|
| 2. Person Plural |
discreparemini
|
|
| 3. Person Plural |
discreparentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabo
|
|
| 2. Person Singular |
discrepabis
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabitis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabor
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaberis discrepabere
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabitur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabimur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabimini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavi
|
|
| 2. Person Singular |
discrepavisti
|
|
| 3. Person Singular |
discrepavit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepavimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepavistis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverunt discrepavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus es
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus est
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati estis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepaverim
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaveris
|
|
| 3. Person Singular |
discrepaverit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati simus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepaveram
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaveras
|
|
| 3. Person Singular |
discrepaverat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavissem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepavisses
|
|
| 3. Person Singular |
discrepavisset
|
|
| 1. Person Plural |
discrepavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavero
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaveris
|
|
| 3. Person Singular |
discrepaverit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
discrepare
|
|
| Vorzeitigkeit |
discrepavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
discrepaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
discrepari discreparier
|
|
| Vorzeitigkeit |
discrepatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
discrepatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
discrepa
|
! |
| 2. Person Plural |
discrepate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
discrepato
|
| 3. Person Singular |
discrepato
|
| 2. Person Plural |
discrepatote
|
| 3. Person Plural |
discrepanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
discrepare
|
das |
| Genitiv |
discrepandi
|
des es |
| Dativ |
discrepando
|
dem |
| Akkusativ |
discrepandum
|
das |
| Ablativ |
discrepando
|
durch das |
| Vokativ |
discrepande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepandus
|
discrepanda
|
discrepandum
|
| Genitiv |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepandi
|
| Dativ |
discrepando
|
discrepandae
|
discrepando
|
| Akkusativ |
discrepandum
|
discrepandam
|
discrepandum
|
| Ablativ |
discrepando
|
discrepanda
|
discrepando
|
| Vokativ |
discrepande
|
discrepanda
|
discrepandum
|
Plural
| Nominativ |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepanda
|
| Genitiv |
discrepandorum
|
discrepandarum
|
discrepandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
discrepandos
|
discrepandas
|
discrepanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepans
|
discrepans
|
discrepans
|
| Genitiv |
discrepantis
|
discrepantis
|
discrepantis
|
| Dativ |
discrepanti
|
discrepanti
|
discrepanti
|
| Akkusativ |
discrepantem
|
discrepantem
|
discrepans
|
| Ablativ |
discrepanti discrepante
|
discrepanti discrepante
|
discrepanti discrepante
|
| Vokativ |
discrepans
|
discrepans
|
discrepans
|
Plural
| Nominativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
| Genitiv |
discrepantium discrepantum
|
discrepantium discrepantum
|
discrepantium discrepantum
|
| Dativ |
discrepantibus
|
discrepantibus
|
discrepantibus
|
| Akkusativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
| Ablativ |
discrepantibus
|
discrepantibus
|
discrepantibus
|
| Vokativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepatus
|
discrepata
|
discrepatum
|
| Genitiv |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepati
|
| Dativ |
discrepato
|
discrepatae
|
discrepato
|
| Akkusativ |
discrepatum
|
discrepatam
|
discrepatum
|
| Ablativ |
discrepato
|
discrepata
|
discrepato
|
| Vokativ |
discrepate
|
discrepata
|
discrepatum
|
Plural
| Nominativ |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepata
|
| Genitiv |
discrepatorum
|
discrepatarum
|
discrepatorum
|
| Dativ |
discrepatis
|
discrepatis
|
discrepatis
|
| Akkusativ |
discrepatos
|
discrepatas
|
discrepata
|
| Ablativ |
discrepatis
|
discrepatis
|
discrepatis
|
| Vokativ |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepaturus
|
discrepatura
|
discrepaturum
|
| Genitiv |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepaturi
|
| Dativ |
discrepaturo
|
discrepaturae
|
discrepaturo
|
| Akkusativ |
discrepaturum
|
discrepaturam
|
discrepaturum
|
| Ablativ |
discrepaturo
|
discrepatura
|
discrepaturo
|
| Vokativ |
discrepature
|
discrepatura
|
discrepaturum
|
Plural
| Nominativ |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepatura
|
| Genitiv |
discrepaturorum
|
discrepaturarum
|
discrepaturorum
|
| Dativ |
discrepaturis
|
discrepaturis
|
discrepaturis
|
| Akkusativ |
discrepaturos
|
discrepaturas
|
discrepatura
|
| Ablativ |
discrepaturis
|
discrepaturis
|
discrepaturis
|
| Vokativ |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
discrepatum
|
discrepatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepo
|
|
| 2. Person Singular |
discrepas
|
|
| 3. Person Singular |
discrepat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepamus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepatis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepor
|
|
| 2. Person Singular |
discreparis discrepare
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepamur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepamini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepes
|
|
| 3. Person Singular |
discrepet
|
|
| 1. Person Plural |
discrepemus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepetis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discreper
|
|
| 2. Person Singular |
discreperis discrepere
|
|
| 3. Person Singular |
discrepetur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepemur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepemini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabam
|
|
| 2. Person Singular |
discrepabas
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabamus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabatis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabar
|
|
| 2. Person Singular |
discrepabaris discrepabare
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabatur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabamur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabamini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discreparem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepares
|
|
| 3. Person Singular |
discreparet
|
|
| 1. Person Plural |
discreparemus
|
|
| 2. Person Plural |
discreparetis
|
|
| 3. Person Plural |
discreparent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discreparer
|
|
| 2. Person Singular |
discrepareris discreparere
|
|
| 3. Person Singular |
discreparetur
|
|
| 1. Person Plural |
discreparemur
|
|
| 2. Person Plural |
discreparemini
|
|
| 3. Person Plural |
discreparentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabo
|
|
| 2. Person Singular |
discrepabis
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabitis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepabor
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaberis discrepabere
|
|
| 3. Person Singular |
discrepabitur
|
|
| 1. Person Plural |
discrepabimur
|
|
| 2. Person Plural |
discrepabimini
|
|
| 3. Person Plural |
discrepabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavi
|
|
| 2. Person Singular |
discrepavisti
|
|
| 3. Person Singular |
discrepavit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepavimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepavistis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverunt discrepavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus es
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus est
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati estis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepaverim
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaveris
|
|
| 3. Person Singular |
discrepaverit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati simus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepaveram
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaveras
|
|
| 3. Person Singular |
discrepaverat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavissem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepavisses
|
|
| 3. Person Singular |
discrepavisset
|
|
| 1. Person Plural |
discrepavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepavero
|
|
| 2. Person Singular |
discrepaveris
|
|
| 3. Person Singular |
discrepaverit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
discrepatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
discrepatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
discrepatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
discrepati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
discrepati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
discrepati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
discrepare
|
|
| Vorzeitigkeit |
discrepavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
discrepaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
discrepari discreparier
|
|
| Vorzeitigkeit |
discrepatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
discrepatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
discrepa
|
! |
| 2. Person Plural |
discrepate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
discrepato
|
| 3. Person Singular |
discrepato
|
| 2. Person Plural |
discrepatote
|
| 3. Person Plural |
discrepanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
discrepare
|
das |
| Genitiv |
discrepandi
|
des es |
| Dativ |
discrepando
|
dem |
| Akkusativ |
discrepandum
|
das |
| Ablativ |
discrepando
|
durch das |
| Vokativ |
discrepande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepandus
|
discrepanda
|
discrepandum
|
| Genitiv |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepandi
|
| Dativ |
discrepando
|
discrepandae
|
discrepando
|
| Akkusativ |
discrepandum
|
discrepandam
|
discrepandum
|
| Ablativ |
discrepando
|
discrepanda
|
discrepando
|
| Vokativ |
discrepande
|
discrepanda
|
discrepandum
|
Plural
| Nominativ |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepanda
|
| Genitiv |
discrepandorum
|
discrepandarum
|
discrepandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
discrepandos
|
discrepandas
|
discrepanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
discrepandi
|
discrepandae
|
discrepanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepans
|
discrepans
|
discrepans
|
| Genitiv |
discrepantis
|
discrepantis
|
discrepantis
|
| Dativ |
discrepanti
|
discrepanti
|
discrepanti
|
| Akkusativ |
discrepantem
|
discrepantem
|
discrepans
|
| Ablativ |
discrepanti discrepante
|
discrepanti discrepante
|
discrepanti discrepante
|
| Vokativ |
discrepans
|
discrepans
|
discrepans
|
Plural
| Nominativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
| Genitiv |
discrepantium discrepantum
|
discrepantium discrepantum
|
discrepantium discrepantum
|
| Dativ |
discrepantibus
|
discrepantibus
|
discrepantibus
|
| Akkusativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
| Ablativ |
discrepantibus
|
discrepantibus
|
discrepantibus
|
| Vokativ |
discrepantes
|
discrepantes
|
discrepantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepatus
|
discrepata
|
discrepatum
|
| Genitiv |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepati
|
| Dativ |
discrepato
|
discrepatae
|
discrepato
|
| Akkusativ |
discrepatum
|
discrepatam
|
discrepatum
|
| Ablativ |
discrepato
|
discrepata
|
discrepato
|
| Vokativ |
discrepate
|
discrepata
|
discrepatum
|
Plural
| Nominativ |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepata
|
| Genitiv |
discrepatorum
|
discrepatarum
|
discrepatorum
|
| Dativ |
discrepatis
|
discrepatis
|
discrepatis
|
| Akkusativ |
discrepatos
|
discrepatas
|
discrepata
|
| Ablativ |
discrepatis
|
discrepatis
|
discrepatis
|
| Vokativ |
discrepati
|
discrepatae
|
discrepata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
discrepaturus
|
discrepatura
|
discrepaturum
|
| Genitiv |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepaturi
|
| Dativ |
discrepaturo
|
discrepaturae
|
discrepaturo
|
| Akkusativ |
discrepaturum
|
discrepaturam
|
discrepaturum
|
| Ablativ |
discrepaturo
|
discrepatura
|
discrepaturo
|
| Vokativ |
discrepature
|
discrepatura
|
discrepaturum
|
Plural
| Nominativ |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepatura
|
| Genitiv |
discrepaturorum
|
discrepaturarum
|
discrepaturorum
|
| Dativ |
discrepaturis
|
discrepaturis
|
discrepaturis
|
| Akkusativ |
discrepaturos
|
discrepaturas
|
discrepatura
|
| Ablativ |
discrepaturis
|
discrepaturis
|
discrepaturis
|
| Vokativ |
discrepaturi
|
discrepaturae
|
discrepatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
discrepatum
|
discrepatu
|