| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch | 
|---|---|---|---|---|
| discumbere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | hinlegen ins Bett gehen sich zum Essen setzen zu Tische gehen  | 
          
| discubitus | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Nominativ Maskulin Singular Partizip Perfekt Passiv | Partizip von hinlegen | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo | 
    ich lege hin | 
| 2. Person Singular | discumbis | 
    du legst hin | 
| 3. Person Singular | discumbit | 
    er/sie/es legt hin | 
| 1. Person Plural | discumbimus | 
    wir legen hin | 
| 2. Person Plural | discumbitis | 
    ihr legt hin | 
| 3. Person Plural | discumbunt | 
    sie legen hin | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor | 
    ich werde hingelegt | 
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    du wirst hingelegt | 
| 3. Person Singular | discumbitur | 
    er/sie/es wird hingelegt | 
| 1. Person Plural | discumbimur | 
    wir werden hingelegt | 
| 2. Person Plural | discumbimini | 
    ihr werdet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discumbuntur | 
    sie werden hingelegt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    ich lege hin | 
| 2. Person Singular | discumbas | 
    du legest hin | 
| 3. Person Singular | discumbat | 
    er/sie/es lege hin | 
| 1. Person Plural | discumbamus | 
    wir legen hin | 
| 2. Person Plural | discumbatis | 
    ihr leget hin | 
| 3. Person Plural | discumbant | 
    sie legen hin | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    ich werde hingelegt | 
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare  | 
    du werdest hingelegt | 
| 3. Person Singular | discumbatur | 
    er/sie/es werde hingelegt | 
| 1. Person Plural | discumbamur | 
    wir werden hingelegt | 
| 2. Person Plural | discumbamini | 
    ihr werdet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discumbantur | 
    sie werden hingelegt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam | 
    ich legte hin | 
| 2. Person Singular | discumbebas | 
    du legtest hin | 
| 3. Person Singular | discumbebat | 
    er/sie/es legte hin | 
| 1. Person Plural | discumbebamus | 
    wir legten hin | 
| 2. Person Plural | discumbebatis | 
    ihr legtet hin | 
| 3. Person Plural | discumbebant | 
    sie legten hin | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar | 
    ich wurde hingelegt | 
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare  | 
    du wurdest hingelegt | 
| 3. Person Singular | discumbebatur | 
    er/sie/es wurde hingelegt | 
| 1. Person Plural | discumbebamur | 
    wir wurden hingelegt | 
| 2. Person Plural | discumbebamini | 
    ihr wurdet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discumbebantur | 
    sie wurden hingelegt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem | 
    ich legte hin | 
| 2. Person Singular | discumberes | 
    du legtest hin | 
| 3. Person Singular | discumberet | 
    er/sie/es legte hin | 
| 1. Person Plural | discumberemus | 
    wir legten hin | 
| 2. Person Plural | discumberetis | 
    ihr legtet hin | 
| 3. Person Plural | discumberent | 
    sie legten hin | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer | 
    ich würde hingelegt | 
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere  | 
    du würdest hingelegt | 
| 3. Person Singular | discumberetur | 
    er/sie/es würde hingelegt | 
| 1. Person Plural | discumberemur | 
    wir würden hingelegt | 
| 2. Person Plural | discumberemini | 
    ihr würdet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discumberentur | 
    sie würden hingelegt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    ich werde hinlegen | 
| 2. Person Singular | discumbes | 
    du wirst hinlegen | 
| 3. Person Singular | discumbet | 
    er/sie/es wird hinlegen | 
| 1. Person Plural | discumbemus | 
    wir werden hinlegen | 
| 2. Person Plural | discumbetis | 
    ihr werdet hinlegen | 
| 3. Person Plural | discumbent | 
    sie werden hinlegen | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    ich werde hingelegt | 
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    du wirst hingelegt | 
| 3. Person Singular | discumbetur | 
    er/sie/es wird hingelegt | 
| 1. Person Plural | discumbemur | 
    wir werden hingelegt | 
| 2. Person Plural | discumbemini | 
    ihr werdet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discumbentur | 
    sie werden hingelegt | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui | 
    ich habe hingelegt | 
| 2. Person Singular | discubuisti | 
    du hast hingelegt | 
| 3. Person Singular | discubuit | 
    er/sie/es hat hingelegt | 
| 1. Person Plural | discubuimus | 
    wir haben hingelegt | 
| 2. Person Plural | discubuistis | 
    ihr habt hingelegt | 
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere  | 
    sie haben hingelegt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum | 
    ich bin hingelegt worden | 
| 2. Person Singular | discubitus es | 
    du bist hingelegt worden | 
| 3. Person Singular | discubitus est | 
    er/sie/es ist hingelegt worden | 
| 1. Person Plural | discubiti sumus | 
    wir sind hingelegt worden | 
| 2. Person Plural | discubiti estis | 
    ihr seid hingelegt worden | 
| 3. Person Plural | discubiti sunt | 
    sie sind hingelegt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim | 
    ich habe hingelegt | 
| 2. Person Singular | discubueris | 
    du habest hingelegt | 
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    er/sie/es habe hingelegt | 
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    wir haben hingelegt | 
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    ihr habet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    sie haben hingelegt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim | 
    ich sei hingelegt worden | 
| 2. Person Singular | discubitus sis | 
    du seiest hingelegt worden | 
| 3. Person Singular | discubitus sit | 
    er/sie/es sei hingelegt worden | 
| 1. Person Plural | discubiti simus | 
    wir seien hingelegt worden | 
| 2. Person Plural | discubiti sitis | 
    ihr seiet hingelegt worden | 
| 3. Person Plural | discubiti sint | 
    sie seien hingelegt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram | 
    ich hatte hingelegt | 
| 2. Person Singular | discubueras | 
    du hattest hingelegt | 
| 3. Person Singular | discubuerat | 
    er/sie/es hatte hingelegt | 
| 1. Person Plural | discubueramus | 
    wir hatten hingelegt | 
| 2. Person Plural | discubueratis | 
    ihr hattet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discubuerant | 
    sie hatten hingelegt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram | 
    ich war hingelegt worden | 
| 2. Person Singular | discubitus eras | 
    du warst hingelegt worden | 
| 3. Person Singular | discubitus erat | 
    er/sie/es war hingelegt worden | 
| 1. Person Plural | discubiti eramus | 
    wir waren hingelegt worden | 
| 2. Person Plural | discubiti eratis | 
    ihr warst hingelegt worden | 
| 3. Person Plural | discubiti erant | 
    sie waren hingelegt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem | 
    ich hätte hingelegt | 
| 2. Person Singular | discubuisses | 
    du hättest hingelegt | 
| 3. Person Singular | discubuisset | 
    er/sie/es hätte hingelegt | 
| 1. Person Plural | discubuissemus | 
    wir hätten hingelegt | 
| 2. Person Plural | discubuissetis | 
    ihr hättet hingelegt | 
| 3. Person Plural | discubuissent | 
    sie hätten hingelegt | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem | 
    ich wäre hingelegt worden | 
| 2. Person Singular | discubitus esses | 
    du wärest hingelegt worden | 
| 3. Person Singular | discubitus esset | 
    er/sie/es wäre hingelegt worden | 
| 1. Person Plural | discubiti essemus | 
    wir wären hingelegt worden | 
| 2. Person Plural | discubiti essetis | 
    ihr wäret hingelegt worden | 
| 3. Person Plural | discubiti essent | 
    sie wären hingelegt worden | 
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero | 
    ich werde hingelegt haben | 
| 2. Person Singular | discubueris | 
    du wirst hingelegt haben | 
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    er/sie/es wird hingelegt haben | 
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    wir werden hingelegt haben | 
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    ihr werdet hingelegt haben | 
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    sie werden hingelegt haben | 
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero | 
    ich werde hingelegt worden sein | 
| 2. Person Singular | discubitus eris | 
    du werdest hingelegt worden sein | 
| 3. Person Singular | discubitus erit | 
    er/sie/es werde hingelegt worden sein | 
| 1. Person Plural | discubiti erimus | 
    wir werden hingelegt worden sein | 
| 2. Person Plural | discubiti eritis | 
    ihr werdet hingelegt worden sein | 
| 3. Person Plural | discubiti erunt | 
    sie werden hingelegt worden sein | 
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere | 
    hinlegen | 
| Vorzeitigkeit | discubuisse | 
    hingelegt haben | 
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse | 
    hinlegen werden | 
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier  | 
    hingelegt werden | 
| Vorzeitigkeit | discubitum esse | 
    hingelegt worden sein | 
| Nachzeitigkeit | discubitum iri | 
    künftig hingelegt werden | 
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb  | 
    lege hin! | 
| 2. Person Plural | discumbite | 
    legt hin! | 
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito | 
    
| 3. Person Singular | discumbito | 
    
| 2. Person Plural | discumbitote | 
    
| 3. Person Plural | discumbunto | 
    
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere | 
    das Hinlegen | 
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    des Hinlegens | 
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    dem Hinlegen | 
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    das Hinlegen | 
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    durch das Hinlegen | 
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    Hinlegen! | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendi discumbundi  | 
  
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    discumbendam discumbundam  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Nominativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum  | 
    discumbendarum discumbundarum  | 
    discumbendorum discumbundorum  | 
  
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Akkusativ | discumbendos discumbundos  | 
    discumbendas discumbundas  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Vokativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Genitiv | discumbentis | 
    discumbentis | 
    discumbentis | 
  
| Dativ | discumbenti | 
    discumbenti | 
    discumbenti | 
  
| Akkusativ | discumbentem | 
    discumbentem | 
    discumbens | 
  
| Ablativ | discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
  
| Vokativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Nominativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Genitiv | discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
  
| Dativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Akkusativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Ablativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Vokativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Genitiv | discubiti | 
    discubitae | 
    discubiti | 
  
| Dativ | discubito | 
    discubitae | 
    discubito | 
  
| Akkusativ | discubitum | 
    discubitam | 
    discubitum | 
  
| Ablativ | discubito | 
    discubita | 
    discubito | 
  
| Vokativ | discubite | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Nominativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Genitiv | discubitorum | 
    discubitarum | 
    discubitorum | 
  
| Dativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Akkusativ | discubitos | 
    discubitas | 
    discubita | 
  
| Ablativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Vokativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Genitiv | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubituri | 
  
| Dativ | discubituro | 
    discubiturae | 
    discubituro | 
  
| Akkusativ | discubiturum | 
    discubituram | 
    discubiturum | 
  
| Ablativ | discubituro | 
    discubitura | 
    discubituro | 
  
| Vokativ | discubiture | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Nominativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Genitiv | discubiturorum | 
    discubiturarum | 
    discubiturorum | 
  
| Dativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Akkusativ | discubituros | 
    discubituras | 
    discubitura | 
  
| Ablativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Vokativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Supin I | Supin II | 
| discubitum | 
    discubitu | 
  
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo | 
    |
| 2. Person Singular | discumbis | 
    |
| 3. Person Singular | discumbit | 
    |
| 1. Person Plural | discumbimus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbitis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbunt | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor | 
    |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbitur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbimur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbimini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbuntur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbas | 
    |
| 3. Person Singular | discumbat | 
    |
| 1. Person Plural | discumbamus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbatis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    |
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbatur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbamur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbamini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbantur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbebas | 
    |
| 3. Person Singular | discumbebat | 
    |
| 1. Person Plural | discumbebamus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbebatis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbebant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar | 
    |
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbebatur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbebamur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbebamini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbebantur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem | 
    |
| 2. Person Singular | discumberes | 
    |
| 3. Person Singular | discumberet | 
    |
| 1. Person Plural | discumberemus | 
    |
| 2. Person Plural | discumberetis | 
    |
| 3. Person Plural | discumberent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer | 
    |
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumberetur | 
    |
| 1. Person Plural | discumberemur | 
    |
| 2. Person Plural | discumberemini | 
    |
| 3. Person Plural | discumberentur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbes | 
    |
| 3. Person Singular | discumbet | 
    |
| 1. Person Plural | discumbemus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbetis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbetur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbemur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbemini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbentur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui | 
    |
| 2. Person Singular | discubuisti | 
    |
| 3. Person Singular | discubuit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubuistis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere  | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus es | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus est | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti sumus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti estis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti sunt | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim | 
    |
| 2. Person Singular | discubueris | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus sis | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus sit | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti simus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti sitis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti sint | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram | 
    |
| 2. Person Singular | discubueras | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerat | 
    |
| 1. Person Plural | discubueramus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueratis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus eras | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus erat | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti eramus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti eratis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti erant | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem | 
    |
| 2. Person Singular | discubuisses | 
    |
| 3. Person Singular | discubuisset | 
    |
| 1. Person Plural | discubuissemus | 
    |
| 2. Person Plural | discubuissetis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuissent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus esses | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus esset | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti essemus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti essetis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti essent | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero | 
    |
| 2. Person Singular | discubueris | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus eris | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus erit | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti erimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti eritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti erunt | 
    
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere | 
    |
| Vorzeitigkeit | discubuisse | 
    |
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse | 
    |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier  | 
    |
| Vorzeitigkeit | discubitum esse | 
    |
| Nachzeitigkeit | discubitum iri | 
    
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb  | 
    ! | 
| 2. Person Plural | discumbite | 
    ! | 
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito | 
    
| 3. Person Singular | discumbito | 
    
| 2. Person Plural | discumbitote | 
    
| 3. Person Plural | discumbunto | 
    
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere | 
    das | 
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    des es | 
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    dem | 
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    das | 
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    durch das | 
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    ! | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendi discumbundi  | 
  
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    discumbendam discumbundam  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Nominativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum  | 
    discumbendarum discumbundarum  | 
    discumbendorum discumbundorum  | 
  
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Akkusativ | discumbendos discumbundos  | 
    discumbendas discumbundas  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Vokativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Genitiv | discumbentis | 
    discumbentis | 
    discumbentis | 
  
| Dativ | discumbenti | 
    discumbenti | 
    discumbenti | 
  
| Akkusativ | discumbentem | 
    discumbentem | 
    discumbens | 
  
| Ablativ | discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
  
| Vokativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Nominativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Genitiv | discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
  
| Dativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Akkusativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Ablativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Vokativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Genitiv | discubiti | 
    discubitae | 
    discubiti | 
  
| Dativ | discubito | 
    discubitae | 
    discubito | 
  
| Akkusativ | discubitum | 
    discubitam | 
    discubitum | 
  
| Ablativ | discubito | 
    discubita | 
    discubito | 
  
| Vokativ | discubite | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Nominativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Genitiv | discubitorum | 
    discubitarum | 
    discubitorum | 
  
| Dativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Akkusativ | discubitos | 
    discubitas | 
    discubita | 
  
| Ablativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Vokativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Genitiv | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubituri | 
  
| Dativ | discubituro | 
    discubiturae | 
    discubituro | 
  
| Akkusativ | discubiturum | 
    discubituram | 
    discubiturum | 
  
| Ablativ | discubituro | 
    discubitura | 
    discubituro | 
  
| Vokativ | discubiture | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Nominativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Genitiv | discubiturorum | 
    discubiturarum | 
    discubiturorum | 
  
| Dativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Akkusativ | discubituros | 
    discubituras | 
    discubitura | 
  
| Ablativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Vokativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Supin I | Supin II | 
| discubitum | 
    discubitu | 
  
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo | 
    |
| 2. Person Singular | discumbis | 
    |
| 3. Person Singular | discumbit | 
    |
| 1. Person Plural | discumbimus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbitis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbunt | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor | 
    |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbitur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbimur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbimini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbuntur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbas | 
    |
| 3. Person Singular | discumbat | 
    |
| 1. Person Plural | discumbamus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbatis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    |
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbatur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbamur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbamini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbantur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbebas | 
    |
| 3. Person Singular | discumbebat | 
    |
| 1. Person Plural | discumbebamus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbebatis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbebant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar | 
    |
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbebatur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbebamur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbebamini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbebantur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem | 
    |
| 2. Person Singular | discumberes | 
    |
| 3. Person Singular | discumberet | 
    |
| 1. Person Plural | discumberemus | 
    |
| 2. Person Plural | discumberetis | 
    |
| 3. Person Plural | discumberent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer | 
    |
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumberetur | 
    |
| 1. Person Plural | discumberemur | 
    |
| 2. Person Plural | discumberemini | 
    |
| 3. Person Plural | discumberentur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbes | 
    |
| 3. Person Singular | discumbet | 
    |
| 1. Person Plural | discumbemus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbetis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbetur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbemur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbemini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbentur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui | 
    |
| 2. Person Singular | discubuisti | 
    |
| 3. Person Singular | discubuit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubuistis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere  | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus es | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus est | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti sumus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti estis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti sunt | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim | 
    |
| 2. Person Singular | discubueris | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus sis | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus sit | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti simus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti sitis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti sint | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram | 
    |
| 2. Person Singular | discubueras | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerat | 
    |
| 1. Person Plural | discubueramus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueratis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus eras | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus erat | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti eramus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti eratis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti erant | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem | 
    |
| 2. Person Singular | discubuisses | 
    |
| 3. Person Singular | discubuisset | 
    |
| 1. Person Plural | discubuissemus | 
    |
| 2. Person Plural | discubuissetis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuissent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus esses | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus esset | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti essemus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti essetis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti essent | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero | 
    |
| 2. Person Singular | discubueris | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus eris | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus erit | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti erimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti eritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti erunt | 
    
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere | 
    |
| Vorzeitigkeit | discubuisse | 
    |
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse | 
    |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier  | 
    |
| Vorzeitigkeit | discubitum esse | 
    |
| Nachzeitigkeit | discubitum iri | 
    
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb  | 
    ! | 
| 2. Person Plural | discumbite | 
    ! | 
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito | 
    
| 3. Person Singular | discumbito | 
    
| 2. Person Plural | discumbitote | 
    
| 3. Person Plural | discumbunto | 
    
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere | 
    das | 
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    des es | 
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    dem | 
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    das | 
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    durch das | 
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    ! | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendi discumbundi  | 
  
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    discumbendam discumbundam  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Nominativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum  | 
    discumbendarum discumbundarum  | 
    discumbendorum discumbundorum  | 
  
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Akkusativ | discumbendos discumbundos  | 
    discumbendas discumbundas  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Vokativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Genitiv | discumbentis | 
    discumbentis | 
    discumbentis | 
  
| Dativ | discumbenti | 
    discumbenti | 
    discumbenti | 
  
| Akkusativ | discumbentem | 
    discumbentem | 
    discumbens | 
  
| Ablativ | discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
  
| Vokativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Nominativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Genitiv | discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
  
| Dativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Akkusativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Ablativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Vokativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Genitiv | discubiti | 
    discubitae | 
    discubiti | 
  
| Dativ | discubito | 
    discubitae | 
    discubito | 
  
| Akkusativ | discubitum | 
    discubitam | 
    discubitum | 
  
| Ablativ | discubito | 
    discubita | 
    discubito | 
  
| Vokativ | discubite | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Nominativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Genitiv | discubitorum | 
    discubitarum | 
    discubitorum | 
  
| Dativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Akkusativ | discubitos | 
    discubitas | 
    discubita | 
  
| Ablativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Vokativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Genitiv | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubituri | 
  
| Dativ | discubituro | 
    discubiturae | 
    discubituro | 
  
| Akkusativ | discubiturum | 
    discubituram | 
    discubiturum | 
  
| Ablativ | discubituro | 
    discubitura | 
    discubituro | 
  
| Vokativ | discubiture | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Nominativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Genitiv | discubiturorum | 
    discubiturarum | 
    discubiturorum | 
  
| Dativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Akkusativ | discubituros | 
    discubituras | 
    discubitura | 
  
| Ablativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Vokativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Supin I | Supin II | 
| discubitum | 
    discubitu | 
  
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo | 
    |
| 2. Person Singular | discumbis | 
    |
| 3. Person Singular | discumbit | 
    |
| 1. Person Plural | discumbimus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbitis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbunt | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor | 
    |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbitur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbimur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbimini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbuntur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbas | 
    |
| 3. Person Singular | discumbat | 
    |
| 1. Person Plural | discumbamus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbatis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    |
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbatur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbamur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbamini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbantur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbebas | 
    |
| 3. Person Singular | discumbebat | 
    |
| 1. Person Plural | discumbebamus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbebatis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbebant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar | 
    |
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbebatur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbebamur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbebamini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbebantur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem | 
    |
| 2. Person Singular | discumberes | 
    |
| 3. Person Singular | discumberet | 
    |
| 1. Person Plural | discumberemus | 
    |
| 2. Person Plural | discumberetis | 
    |
| 3. Person Plural | discumberent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer | 
    |
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumberetur | 
    |
| 1. Person Plural | discumberemur | 
    |
| 2. Person Plural | discumberemini | 
    |
| 3. Person Plural | discumberentur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam | 
    |
| 2. Person Singular | discumbes | 
    |
| 3. Person Singular | discumbet | 
    |
| 1. Person Plural | discumbemus | 
    |
| 2. Person Plural | discumbetis | 
    |
| 3. Person Plural | discumbent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar | 
    |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere  | 
    |
| 3. Person Singular | discumbetur | 
    |
| 1. Person Plural | discumbemur | 
    |
| 2. Person Plural | discumbemini | 
    |
| 3. Person Plural | discumbentur | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui | 
    |
| 2. Person Singular | discubuisti | 
    |
| 3. Person Singular | discubuit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubuistis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere  | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus es | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus est | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti sumus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti estis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti sunt | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim | 
    |
| 2. Person Singular | discubueris | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus sis | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus sit | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti simus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti sitis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti sint | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram | 
    |
| 2. Person Singular | discubueras | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerat | 
    |
| 1. Person Plural | discubueramus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueratis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerant | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus eras | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus erat | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti eramus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti eratis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti erant | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem | 
    |
| 2. Person Singular | discubuisses | 
    |
| 3. Person Singular | discubuisset | 
    |
| 1. Person Plural | discubuissemus | 
    |
| 2. Person Plural | discubuissetis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuissent | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus esses | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus esset | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti essemus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti essetis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti essent | 
    
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero | 
    |
| 2. Person Singular | discubueris | 
    |
| 3. Person Singular | discubuerit | 
    |
| 1. Person Plural | discubuerimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubueritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubuerint | 
    
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero | 
    |
| 2. Person Singular | discubitus eris | 
    |
| 3. Person Singular | discubitus erit | 
    |
| 1. Person Plural | discubiti erimus | 
    |
| 2. Person Plural | discubiti eritis | 
    |
| 3. Person Plural | discubiti erunt | 
    
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere | 
    |
| Vorzeitigkeit | discubuisse | 
    |
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse | 
    |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier  | 
    |
| Vorzeitigkeit | discubitum esse | 
    |
| Nachzeitigkeit | discubitum iri | 
    
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb  | 
    ! | 
| 2. Person Plural | discumbite | 
    ! | 
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito | 
    
| 3. Person Singular | discumbito | 
    
| 2. Person Plural | discumbitote | 
    
| 3. Person Plural | discumbunto | 
    
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere | 
    das | 
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    des es | 
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    dem | 
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    das | 
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    durch das | 
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    ! | 
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Genitiv | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendi discumbundi  | 
  
| Dativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Akkusativ | discumbendum discumbundum  | 
    discumbendam discumbundam  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Ablativ | discumbendo discumbundo  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendo discumbundo  | 
  
| Vokativ | discumbende discumbunde  | 
    discumbenda discumbunda  | 
    discumbendum discumbundum  | 
  
| Nominativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum  | 
    discumbendarum discumbundarum  | 
    discumbendorum discumbundorum  | 
  
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Akkusativ | discumbendos discumbundos  | 
    discumbendas discumbundas  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
| Vokativ | discumbendi discumbundi  | 
    discumbendae discumbundae  | 
    discumbenda discumbunda  | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Genitiv | discumbentis | 
    discumbentis | 
    discumbentis | 
  
| Dativ | discumbenti | 
    discumbenti | 
    discumbenti | 
  
| Akkusativ | discumbentem | 
    discumbentem | 
    discumbens | 
  
| Ablativ | discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
    discumbenti discumbente  | 
  
| Vokativ | discumbens | 
    discumbens | 
    discumbens | 
  
| Nominativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Genitiv | discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
    discumbentium discumbentum  | 
  
| Dativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Akkusativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Ablativ | discumbentibus | 
    discumbentibus | 
    discumbentibus | 
  
| Vokativ | discumbentes | 
    discumbentes | 
    discumbentia | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Genitiv | discubiti | 
    discubitae | 
    discubiti | 
  
| Dativ | discubito | 
    discubitae | 
    discubito | 
  
| Akkusativ | discubitum | 
    discubitam | 
    discubitum | 
  
| Ablativ | discubito | 
    discubita | 
    discubito | 
  
| Vokativ | discubite | 
    discubita | 
    discubitum | 
  
| Nominativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Genitiv | discubitorum | 
    discubitarum | 
    discubitorum | 
  
| Dativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Akkusativ | discubitos | 
    discubitas | 
    discubita | 
  
| Ablativ | discubitis | 
    discubitis | 
    discubitis | 
  
| Vokativ | discubiti | 
    discubitae | 
    discubita | 
  
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Genitiv | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubituri | 
  
| Dativ | discubituro | 
    discubiturae | 
    discubituro | 
  
| Akkusativ | discubiturum | 
    discubituram | 
    discubiturum | 
  
| Ablativ | discubituro | 
    discubitura | 
    discubituro | 
  
| Vokativ | discubiture | 
    discubitura | 
    discubiturum | 
  
| Nominativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Genitiv | discubiturorum | 
    discubiturarum | 
    discubiturorum | 
  
| Dativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Akkusativ | discubituros | 
    discubituras | 
    discubitura | 
  
| Ablativ | discubituris | 
    discubituris | 
    discubituris | 
  
| Vokativ | discubituri | 
    discubiturae | 
    discubitura | 
  
| Supin I | Supin II | 
| discubitum | 
    discubitu |