| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| discumbere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | hinlegen ins Bett gehen sich zum Essen setzen zu Tische gehen |
| discumbens | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Nominativ Singular Partizip Präsens Aktiv | Partizip von hinlegen |
| discumbens | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Vokativ Singular Partizip Präsens Aktiv | Partizip von hinlegen |
| discumbens | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Akkusativ Neutrum Singular Partizip Präsens Aktiv | Partizip von hinlegen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo |
ich lege hin |
| 2. Person Singular | discumbis |
du legst hin |
| 3. Person Singular | discumbit |
er/sie/es legt hin |
| 1. Person Plural | discumbimus |
wir legen hin |
| 2. Person Plural | discumbitis |
ihr legt hin |
| 3. Person Plural | discumbunt |
sie legen hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor |
ich werde hingelegt |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
du wirst hingelegt |
| 3. Person Singular | discumbitur |
er/sie/es wird hingelegt |
| 1. Person Plural | discumbimur |
wir werden hingelegt |
| 2. Person Plural | discumbimini |
ihr werdet hingelegt |
| 3. Person Plural | discumbuntur |
sie werden hingelegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
ich lege hin |
| 2. Person Singular | discumbas |
du legest hin |
| 3. Person Singular | discumbat |
er/sie/es lege hin |
| 1. Person Plural | discumbamus |
wir legen hin |
| 2. Person Plural | discumbatis |
ihr leget hin |
| 3. Person Plural | discumbant |
sie legen hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
ich werde hingelegt |
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare |
du werdest hingelegt |
| 3. Person Singular | discumbatur |
er/sie/es werde hingelegt |
| 1. Person Plural | discumbamur |
wir werden hingelegt |
| 2. Person Plural | discumbamini |
ihr werdet hingelegt |
| 3. Person Plural | discumbantur |
sie werden hingelegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam |
ich legte hin |
| 2. Person Singular | discumbebas |
du legtest hin |
| 3. Person Singular | discumbebat |
er/sie/es legte hin |
| 1. Person Plural | discumbebamus |
wir legten hin |
| 2. Person Plural | discumbebatis |
ihr legtet hin |
| 3. Person Plural | discumbebant |
sie legten hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar |
ich wurde hingelegt |
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare |
du wurdest hingelegt |
| 3. Person Singular | discumbebatur |
er/sie/es wurde hingelegt |
| 1. Person Plural | discumbebamur |
wir wurden hingelegt |
| 2. Person Plural | discumbebamini |
ihr wurdet hingelegt |
| 3. Person Plural | discumbebantur |
sie wurden hingelegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem |
ich legte hin |
| 2. Person Singular | discumberes |
du legtest hin |
| 3. Person Singular | discumberet |
er/sie/es legte hin |
| 1. Person Plural | discumberemus |
wir legten hin |
| 2. Person Plural | discumberetis |
ihr legtet hin |
| 3. Person Plural | discumberent |
sie legten hin |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer |
ich würde hingelegt |
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere |
du würdest hingelegt |
| 3. Person Singular | discumberetur |
er/sie/es würde hingelegt |
| 1. Person Plural | discumberemur |
wir würden hingelegt |
| 2. Person Plural | discumberemini |
ihr würdet hingelegt |
| 3. Person Plural | discumberentur |
sie würden hingelegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
ich werde hinlegen |
| 2. Person Singular | discumbes |
du wirst hinlegen |
| 3. Person Singular | discumbet |
er/sie/es wird hinlegen |
| 1. Person Plural | discumbemus |
wir werden hinlegen |
| 2. Person Plural | discumbetis |
ihr werdet hinlegen |
| 3. Person Plural | discumbent |
sie werden hinlegen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
ich werde hingelegt |
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
du wirst hingelegt |
| 3. Person Singular | discumbetur |
er/sie/es wird hingelegt |
| 1. Person Plural | discumbemur |
wir werden hingelegt |
| 2. Person Plural | discumbemini |
ihr werdet hingelegt |
| 3. Person Plural | discumbentur |
sie werden hingelegt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui |
ich habe hingelegt |
| 2. Person Singular | discubuisti |
du hast hingelegt |
| 3. Person Singular | discubuit |
er/sie/es hat hingelegt |
| 1. Person Plural | discubuimus |
wir haben hingelegt |
| 2. Person Plural | discubuistis |
ihr habt hingelegt |
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere |
sie haben hingelegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum |
ich bin hingelegt worden |
| 2. Person Singular | discubitus es |
du bist hingelegt worden |
| 3. Person Singular | discubitus est |
er/sie/es ist hingelegt worden |
| 1. Person Plural | discubiti sumus |
wir sind hingelegt worden |
| 2. Person Plural | discubiti estis |
ihr seid hingelegt worden |
| 3. Person Plural | discubiti sunt |
sie sind hingelegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim |
ich habe hingelegt |
| 2. Person Singular | discubueris |
du habest hingelegt |
| 3. Person Singular | discubuerit |
er/sie/es habe hingelegt |
| 1. Person Plural | discubuerimus |
wir haben hingelegt |
| 2. Person Plural | discubueritis |
ihr habet hingelegt |
| 3. Person Plural | discubuerint |
sie haben hingelegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim |
ich sei hingelegt worden |
| 2. Person Singular | discubitus sis |
du seiest hingelegt worden |
| 3. Person Singular | discubitus sit |
er/sie/es sei hingelegt worden |
| 1. Person Plural | discubiti simus |
wir seien hingelegt worden |
| 2. Person Plural | discubiti sitis |
ihr seiet hingelegt worden |
| 3. Person Plural | discubiti sint |
sie seien hingelegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram |
ich hatte hingelegt |
| 2. Person Singular | discubueras |
du hattest hingelegt |
| 3. Person Singular | discubuerat |
er/sie/es hatte hingelegt |
| 1. Person Plural | discubueramus |
wir hatten hingelegt |
| 2. Person Plural | discubueratis |
ihr hattet hingelegt |
| 3. Person Plural | discubuerant |
sie hatten hingelegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram |
ich war hingelegt worden |
| 2. Person Singular | discubitus eras |
du warst hingelegt worden |
| 3. Person Singular | discubitus erat |
er/sie/es war hingelegt worden |
| 1. Person Plural | discubiti eramus |
wir waren hingelegt worden |
| 2. Person Plural | discubiti eratis |
ihr warst hingelegt worden |
| 3. Person Plural | discubiti erant |
sie waren hingelegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem |
ich hätte hingelegt |
| 2. Person Singular | discubuisses |
du hättest hingelegt |
| 3. Person Singular | discubuisset |
er/sie/es hätte hingelegt |
| 1. Person Plural | discubuissemus |
wir hätten hingelegt |
| 2. Person Plural | discubuissetis |
ihr hättet hingelegt |
| 3. Person Plural | discubuissent |
sie hätten hingelegt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem |
ich wäre hingelegt worden |
| 2. Person Singular | discubitus esses |
du wärest hingelegt worden |
| 3. Person Singular | discubitus esset |
er/sie/es wäre hingelegt worden |
| 1. Person Plural | discubiti essemus |
wir wären hingelegt worden |
| 2. Person Plural | discubiti essetis |
ihr wäret hingelegt worden |
| 3. Person Plural | discubiti essent |
sie wären hingelegt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero |
ich werde hingelegt haben |
| 2. Person Singular | discubueris |
du wirst hingelegt haben |
| 3. Person Singular | discubuerit |
er/sie/es wird hingelegt haben |
| 1. Person Plural | discubuerimus |
wir werden hingelegt haben |
| 2. Person Plural | discubueritis |
ihr werdet hingelegt haben |
| 3. Person Plural | discubuerint |
sie werden hingelegt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero |
ich werde hingelegt worden sein |
| 2. Person Singular | discubitus eris |
du werdest hingelegt worden sein |
| 3. Person Singular | discubitus erit |
er/sie/es werde hingelegt worden sein |
| 1. Person Plural | discubiti erimus |
wir werden hingelegt worden sein |
| 2. Person Plural | discubiti eritis |
ihr werdet hingelegt worden sein |
| 3. Person Plural | discubiti erunt |
sie werden hingelegt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere |
hinlegen |
| Vorzeitigkeit | discubuisse |
hingelegt haben |
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse |
hinlegen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier |
hingelegt werden |
| Vorzeitigkeit | discubitum esse |
hingelegt worden sein |
| Nachzeitigkeit | discubitum iri |
künftig hingelegt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb |
lege hin! |
| 2. Person Plural | discumbite |
legt hin! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito |
| 3. Person Singular | discumbito |
| 2. Person Plural | discumbitote |
| 3. Person Plural | discumbunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere |
das Hinlegen |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
des Hinlegens |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
dem Hinlegen |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
das Hinlegen |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
durch das Hinlegen |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
Hinlegen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbendi discumbundi |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
discumbendae discumbundae |
discumbendo discumbundo |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
discumbendam discumbundam |
discumbendum discumbundum |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
discumbenda discumbunda |
discumbendo discumbundo |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Nominativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum |
discumbendarum discumbundarum |
discumbendorum discumbundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | discumbendos discumbundos |
discumbendas discumbundas |
discumbenda discumbunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Genitiv | discumbentis |
discumbentis |
discumbentis |
| Dativ | discumbenti |
discumbenti |
discumbenti |
| Akkusativ | discumbentem |
discumbentem |
discumbens |
| Ablativ | discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
| Vokativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Nominativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Genitiv | discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
| Dativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Akkusativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Ablativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Vokativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus |
discubita |
discubitum |
| Genitiv | discubiti |
discubitae |
discubiti |
| Dativ | discubito |
discubitae |
discubito |
| Akkusativ | discubitum |
discubitam |
discubitum |
| Ablativ | discubito |
discubita |
discubito |
| Vokativ | discubite |
discubita |
discubitum |
| Nominativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Genitiv | discubitorum |
discubitarum |
discubitorum |
| Dativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Akkusativ | discubitos |
discubitas |
discubita |
| Ablativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Vokativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus |
discubitura |
discubiturum |
| Genitiv | discubituri |
discubiturae |
discubituri |
| Dativ | discubituro |
discubiturae |
discubituro |
| Akkusativ | discubiturum |
discubituram |
discubiturum |
| Ablativ | discubituro |
discubitura |
discubituro |
| Vokativ | discubiture |
discubitura |
discubiturum |
| Nominativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Genitiv | discubiturorum |
discubiturarum |
discubiturorum |
| Dativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Akkusativ | discubituros |
discubituras |
discubitura |
| Ablativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Vokativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Supin I | Supin II |
| discubitum |
discubitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo |
|
| 2. Person Singular | discumbis |
|
| 3. Person Singular | discumbit |
|
| 1. Person Plural | discumbimus |
|
| 2. Person Plural | discumbitis |
|
| 3. Person Plural | discumbunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor |
|
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
|
| 3. Person Singular | discumbitur |
|
| 1. Person Plural | discumbimur |
|
| 2. Person Plural | discumbimini |
|
| 3. Person Plural | discumbuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
|
| 2. Person Singular | discumbas |
|
| 3. Person Singular | discumbat |
|
| 1. Person Plural | discumbamus |
|
| 2. Person Plural | discumbatis |
|
| 3. Person Plural | discumbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
|
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare |
|
| 3. Person Singular | discumbatur |
|
| 1. Person Plural | discumbamur |
|
| 2. Person Plural | discumbamini |
|
| 3. Person Plural | discumbantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam |
|
| 2. Person Singular | discumbebas |
|
| 3. Person Singular | discumbebat |
|
| 1. Person Plural | discumbebamus |
|
| 2. Person Plural | discumbebatis |
|
| 3. Person Plural | discumbebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar |
|
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare |
|
| 3. Person Singular | discumbebatur |
|
| 1. Person Plural | discumbebamur |
|
| 2. Person Plural | discumbebamini |
|
| 3. Person Plural | discumbebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem |
|
| 2. Person Singular | discumberes |
|
| 3. Person Singular | discumberet |
|
| 1. Person Plural | discumberemus |
|
| 2. Person Plural | discumberetis |
|
| 3. Person Plural | discumberent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer |
|
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere |
|
| 3. Person Singular | discumberetur |
|
| 1. Person Plural | discumberemur |
|
| 2. Person Plural | discumberemini |
|
| 3. Person Plural | discumberentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
|
| 2. Person Singular | discumbes |
|
| 3. Person Singular | discumbet |
|
| 1. Person Plural | discumbemus |
|
| 2. Person Plural | discumbetis |
|
| 3. Person Plural | discumbent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
|
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
|
| 3. Person Singular | discumbetur |
|
| 1. Person Plural | discumbemur |
|
| 2. Person Plural | discumbemini |
|
| 3. Person Plural | discumbentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui |
|
| 2. Person Singular | discubuisti |
|
| 3. Person Singular | discubuit |
|
| 1. Person Plural | discubuimus |
|
| 2. Person Plural | discubuistis |
|
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum |
|
| 2. Person Singular | discubitus es |
|
| 3. Person Singular | discubitus est |
|
| 1. Person Plural | discubiti sumus |
|
| 2. Person Plural | discubiti estis |
|
| 3. Person Plural | discubiti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim |
|
| 2. Person Singular | discubueris |
|
| 3. Person Singular | discubuerit |
|
| 1. Person Plural | discubuerimus |
|
| 2. Person Plural | discubueritis |
|
| 3. Person Plural | discubuerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim |
|
| 2. Person Singular | discubitus sis |
|
| 3. Person Singular | discubitus sit |
|
| 1. Person Plural | discubiti simus |
|
| 2. Person Plural | discubiti sitis |
|
| 3. Person Plural | discubiti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram |
|
| 2. Person Singular | discubueras |
|
| 3. Person Singular | discubuerat |
|
| 1. Person Plural | discubueramus |
|
| 2. Person Plural | discubueratis |
|
| 3. Person Plural | discubuerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram |
|
| 2. Person Singular | discubitus eras |
|
| 3. Person Singular | discubitus erat |
|
| 1. Person Plural | discubiti eramus |
|
| 2. Person Plural | discubiti eratis |
|
| 3. Person Plural | discubiti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem |
|
| 2. Person Singular | discubuisses |
|
| 3. Person Singular | discubuisset |
|
| 1. Person Plural | discubuissemus |
|
| 2. Person Plural | discubuissetis |
|
| 3. Person Plural | discubuissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem |
|
| 2. Person Singular | discubitus esses |
|
| 3. Person Singular | discubitus esset |
|
| 1. Person Plural | discubiti essemus |
|
| 2. Person Plural | discubiti essetis |
|
| 3. Person Plural | discubiti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero |
|
| 2. Person Singular | discubueris |
|
| 3. Person Singular | discubuerit |
|
| 1. Person Plural | discubuerimus |
|
| 2. Person Plural | discubueritis |
|
| 3. Person Plural | discubuerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero |
|
| 2. Person Singular | discubitus eris |
|
| 3. Person Singular | discubitus erit |
|
| 1. Person Plural | discubiti erimus |
|
| 2. Person Plural | discubiti eritis |
|
| 3. Person Plural | discubiti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere |
|
| Vorzeitigkeit | discubuisse |
|
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier |
|
| Vorzeitigkeit | discubitum esse |
|
| Nachzeitigkeit | discubitum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb |
! |
| 2. Person Plural | discumbite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito |
| 3. Person Singular | discumbito |
| 2. Person Plural | discumbitote |
| 3. Person Plural | discumbunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere |
das |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
des es |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
dem |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
das |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
durch das |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbendi discumbundi |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
discumbendae discumbundae |
discumbendo discumbundo |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
discumbendam discumbundam |
discumbendum discumbundum |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
discumbenda discumbunda |
discumbendo discumbundo |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Nominativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum |
discumbendarum discumbundarum |
discumbendorum discumbundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | discumbendos discumbundos |
discumbendas discumbundas |
discumbenda discumbunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Genitiv | discumbentis |
discumbentis |
discumbentis |
| Dativ | discumbenti |
discumbenti |
discumbenti |
| Akkusativ | discumbentem |
discumbentem |
discumbens |
| Ablativ | discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
| Vokativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Nominativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Genitiv | discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
| Dativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Akkusativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Ablativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Vokativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus |
discubita |
discubitum |
| Genitiv | discubiti |
discubitae |
discubiti |
| Dativ | discubito |
discubitae |
discubito |
| Akkusativ | discubitum |
discubitam |
discubitum |
| Ablativ | discubito |
discubita |
discubito |
| Vokativ | discubite |
discubita |
discubitum |
| Nominativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Genitiv | discubitorum |
discubitarum |
discubitorum |
| Dativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Akkusativ | discubitos |
discubitas |
discubita |
| Ablativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Vokativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus |
discubitura |
discubiturum |
| Genitiv | discubituri |
discubiturae |
discubituri |
| Dativ | discubituro |
discubiturae |
discubituro |
| Akkusativ | discubiturum |
discubituram |
discubiturum |
| Ablativ | discubituro |
discubitura |
discubituro |
| Vokativ | discubiture |
discubitura |
discubiturum |
| Nominativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Genitiv | discubiturorum |
discubiturarum |
discubiturorum |
| Dativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Akkusativ | discubituros |
discubituras |
discubitura |
| Ablativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Vokativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Supin I | Supin II |
| discubitum |
discubitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo |
|
| 2. Person Singular | discumbis |
|
| 3. Person Singular | discumbit |
|
| 1. Person Plural | discumbimus |
|
| 2. Person Plural | discumbitis |
|
| 3. Person Plural | discumbunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor |
|
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
|
| 3. Person Singular | discumbitur |
|
| 1. Person Plural | discumbimur |
|
| 2. Person Plural | discumbimini |
|
| 3. Person Plural | discumbuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
|
| 2. Person Singular | discumbas |
|
| 3. Person Singular | discumbat |
|
| 1. Person Plural | discumbamus |
|
| 2. Person Plural | discumbatis |
|
| 3. Person Plural | discumbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
|
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare |
|
| 3. Person Singular | discumbatur |
|
| 1. Person Plural | discumbamur |
|
| 2. Person Plural | discumbamini |
|
| 3. Person Plural | discumbantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam |
|
| 2. Person Singular | discumbebas |
|
| 3. Person Singular | discumbebat |
|
| 1. Person Plural | discumbebamus |
|
| 2. Person Plural | discumbebatis |
|
| 3. Person Plural | discumbebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar |
|
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare |
|
| 3. Person Singular | discumbebatur |
|
| 1. Person Plural | discumbebamur |
|
| 2. Person Plural | discumbebamini |
|
| 3. Person Plural | discumbebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem |
|
| 2. Person Singular | discumberes |
|
| 3. Person Singular | discumberet |
|
| 1. Person Plural | discumberemus |
|
| 2. Person Plural | discumberetis |
|
| 3. Person Plural | discumberent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer |
|
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere |
|
| 3. Person Singular | discumberetur |
|
| 1. Person Plural | discumberemur |
|
| 2. Person Plural | discumberemini |
|
| 3. Person Plural | discumberentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
|
| 2. Person Singular | discumbes |
|
| 3. Person Singular | discumbet |
|
| 1. Person Plural | discumbemus |
|
| 2. Person Plural | discumbetis |
|
| 3. Person Plural | discumbent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
|
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
|
| 3. Person Singular | discumbetur |
|
| 1. Person Plural | discumbemur |
|
| 2. Person Plural | discumbemini |
|
| 3. Person Plural | discumbentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui |
|
| 2. Person Singular | discubuisti |
|
| 3. Person Singular | discubuit |
|
| 1. Person Plural | discubuimus |
|
| 2. Person Plural | discubuistis |
|
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum |
|
| 2. Person Singular | discubitus es |
|
| 3. Person Singular | discubitus est |
|
| 1. Person Plural | discubiti sumus |
|
| 2. Person Plural | discubiti estis |
|
| 3. Person Plural | discubiti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim |
|
| 2. Person Singular | discubueris |
|
| 3. Person Singular | discubuerit |
|
| 1. Person Plural | discubuerimus |
|
| 2. Person Plural | discubueritis |
|
| 3. Person Plural | discubuerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim |
|
| 2. Person Singular | discubitus sis |
|
| 3. Person Singular | discubitus sit |
|
| 1. Person Plural | discubiti simus |
|
| 2. Person Plural | discubiti sitis |
|
| 3. Person Plural | discubiti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram |
|
| 2. Person Singular | discubueras |
|
| 3. Person Singular | discubuerat |
|
| 1. Person Plural | discubueramus |
|
| 2. Person Plural | discubueratis |
|
| 3. Person Plural | discubuerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram |
|
| 2. Person Singular | discubitus eras |
|
| 3. Person Singular | discubitus erat |
|
| 1. Person Plural | discubiti eramus |
|
| 2. Person Plural | discubiti eratis |
|
| 3. Person Plural | discubiti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem |
|
| 2. Person Singular | discubuisses |
|
| 3. Person Singular | discubuisset |
|
| 1. Person Plural | discubuissemus |
|
| 2. Person Plural | discubuissetis |
|
| 3. Person Plural | discubuissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem |
|
| 2. Person Singular | discubitus esses |
|
| 3. Person Singular | discubitus esset |
|
| 1. Person Plural | discubiti essemus |
|
| 2. Person Plural | discubiti essetis |
|
| 3. Person Plural | discubiti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero |
|
| 2. Person Singular | discubueris |
|
| 3. Person Singular | discubuerit |
|
| 1. Person Plural | discubuerimus |
|
| 2. Person Plural | discubueritis |
|
| 3. Person Plural | discubuerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero |
|
| 2. Person Singular | discubitus eris |
|
| 3. Person Singular | discubitus erit |
|
| 1. Person Plural | discubiti erimus |
|
| 2. Person Plural | discubiti eritis |
|
| 3. Person Plural | discubiti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere |
|
| Vorzeitigkeit | discubuisse |
|
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier |
|
| Vorzeitigkeit | discubitum esse |
|
| Nachzeitigkeit | discubitum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb |
! |
| 2. Person Plural | discumbite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito |
| 3. Person Singular | discumbito |
| 2. Person Plural | discumbitote |
| 3. Person Plural | discumbunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere |
das |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
des es |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
dem |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
das |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
durch das |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbendi discumbundi |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
discumbendae discumbundae |
discumbendo discumbundo |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
discumbendam discumbundam |
discumbendum discumbundum |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
discumbenda discumbunda |
discumbendo discumbundo |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Nominativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum |
discumbendarum discumbundarum |
discumbendorum discumbundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | discumbendos discumbundos |
discumbendas discumbundas |
discumbenda discumbunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Genitiv | discumbentis |
discumbentis |
discumbentis |
| Dativ | discumbenti |
discumbenti |
discumbenti |
| Akkusativ | discumbentem |
discumbentem |
discumbens |
| Ablativ | discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
| Vokativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Nominativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Genitiv | discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
| Dativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Akkusativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Ablativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Vokativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus |
discubita |
discubitum |
| Genitiv | discubiti |
discubitae |
discubiti |
| Dativ | discubito |
discubitae |
discubito |
| Akkusativ | discubitum |
discubitam |
discubitum |
| Ablativ | discubito |
discubita |
discubito |
| Vokativ | discubite |
discubita |
discubitum |
| Nominativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Genitiv | discubitorum |
discubitarum |
discubitorum |
| Dativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Akkusativ | discubitos |
discubitas |
discubita |
| Ablativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Vokativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus |
discubitura |
discubiturum |
| Genitiv | discubituri |
discubiturae |
discubituri |
| Dativ | discubituro |
discubiturae |
discubituro |
| Akkusativ | discubiturum |
discubituram |
discubiturum |
| Ablativ | discubituro |
discubitura |
discubituro |
| Vokativ | discubiture |
discubitura |
discubiturum |
| Nominativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Genitiv | discubiturorum |
discubiturarum |
discubiturorum |
| Dativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Akkusativ | discubituros |
discubituras |
discubitura |
| Ablativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Vokativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Supin I | Supin II |
| discubitum |
discubitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbo |
|
| 2. Person Singular | discumbis |
|
| 3. Person Singular | discumbit |
|
| 1. Person Plural | discumbimus |
|
| 2. Person Plural | discumbitis |
|
| 3. Person Plural | discumbunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbor |
|
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
|
| 3. Person Singular | discumbitur |
|
| 1. Person Plural | discumbimur |
|
| 2. Person Plural | discumbimini |
|
| 3. Person Plural | discumbuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
|
| 2. Person Singular | discumbas |
|
| 3. Person Singular | discumbat |
|
| 1. Person Plural | discumbamus |
|
| 2. Person Plural | discumbatis |
|
| 3. Person Plural | discumbant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
|
| 2. Person Singular | discumbaris discumbare |
|
| 3. Person Singular | discumbatur |
|
| 1. Person Plural | discumbamur |
|
| 2. Person Plural | discumbamini |
|
| 3. Person Plural | discumbantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebam |
|
| 2. Person Singular | discumbebas |
|
| 3. Person Singular | discumbebat |
|
| 1. Person Plural | discumbebamus |
|
| 2. Person Plural | discumbebatis |
|
| 3. Person Plural | discumbebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbebar |
|
| 2. Person Singular | discumbebaris discumbebare |
|
| 3. Person Singular | discumbebatur |
|
| 1. Person Plural | discumbebamur |
|
| 2. Person Plural | discumbebamini |
|
| 3. Person Plural | discumbebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumberem |
|
| 2. Person Singular | discumberes |
|
| 3. Person Singular | discumberet |
|
| 1. Person Plural | discumberemus |
|
| 2. Person Plural | discumberetis |
|
| 3. Person Plural | discumberent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumberer |
|
| 2. Person Singular | discumbereris discumberere |
|
| 3. Person Singular | discumberetur |
|
| 1. Person Plural | discumberemur |
|
| 2. Person Plural | discumberemini |
|
| 3. Person Plural | discumberentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discumbam |
|
| 2. Person Singular | discumbes |
|
| 3. Person Singular | discumbet |
|
| 1. Person Plural | discumbemus |
|
| 2. Person Plural | discumbetis |
|
| 3. Person Plural | discumbent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discumbar |
|
| 2. Person Singular | discumberis discumbere |
|
| 3. Person Singular | discumbetur |
|
| 1. Person Plural | discumbemur |
|
| 2. Person Plural | discumbemini |
|
| 3. Person Plural | discumbentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubui |
|
| 2. Person Singular | discubuisti |
|
| 3. Person Singular | discubuit |
|
| 1. Person Plural | discubuimus |
|
| 2. Person Plural | discubuistis |
|
| 3. Person Plural | discubuerunt discubuere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sum |
|
| 2. Person Singular | discubitus es |
|
| 3. Person Singular | discubitus est |
|
| 1. Person Plural | discubiti sumus |
|
| 2. Person Plural | discubiti estis |
|
| 3. Person Plural | discubiti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuerim |
|
| 2. Person Singular | discubueris |
|
| 3. Person Singular | discubuerit |
|
| 1. Person Plural | discubuerimus |
|
| 2. Person Plural | discubueritis |
|
| 3. Person Plural | discubuerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus sim |
|
| 2. Person Singular | discubitus sis |
|
| 3. Person Singular | discubitus sit |
|
| 1. Person Plural | discubiti simus |
|
| 2. Person Plural | discubiti sitis |
|
| 3. Person Plural | discubiti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubueram |
|
| 2. Person Singular | discubueras |
|
| 3. Person Singular | discubuerat |
|
| 1. Person Plural | discubueramus |
|
| 2. Person Plural | discubueratis |
|
| 3. Person Plural | discubuerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus eram |
|
| 2. Person Singular | discubitus eras |
|
| 3. Person Singular | discubitus erat |
|
| 1. Person Plural | discubiti eramus |
|
| 2. Person Plural | discubiti eratis |
|
| 3. Person Plural | discubiti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuissem |
|
| 2. Person Singular | discubuisses |
|
| 3. Person Singular | discubuisset |
|
| 1. Person Plural | discubuissemus |
|
| 2. Person Plural | discubuissetis |
|
| 3. Person Plural | discubuissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus essem |
|
| 2. Person Singular | discubitus esses |
|
| 3. Person Singular | discubitus esset |
|
| 1. Person Plural | discubiti essemus |
|
| 2. Person Plural | discubiti essetis |
|
| 3. Person Plural | discubiti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | discubuero |
|
| 2. Person Singular | discubueris |
|
| 3. Person Singular | discubuerit |
|
| 1. Person Plural | discubuerimus |
|
| 2. Person Plural | discubueritis |
|
| 3. Person Plural | discubuerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | discubitus ero |
|
| 2. Person Singular | discubitus eris |
|
| 3. Person Singular | discubitus erit |
|
| 1. Person Plural | discubiti erimus |
|
| 2. Person Plural | discubiti eritis |
|
| 3. Person Plural | discubiti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbere |
|
| Vorzeitigkeit | discubuisse |
|
| Nachzeitigkeit | discubiturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | discumbi discumbier |
|
| Vorzeitigkeit | discubitum esse |
|
| Nachzeitigkeit | discubitum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | discumbe discumb |
! |
| 2. Person Plural | discumbite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | discumbito |
| 3. Person Singular | discumbito |
| 2. Person Plural | discumbitote |
| 3. Person Plural | discumbunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | discumbere |
das |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
des es |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
dem |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
das |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
durch das |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbendus discumbundus |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Genitiv | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbendi discumbundi |
| Dativ | discumbendo discumbundo |
discumbendae discumbundae |
discumbendo discumbundo |
| Akkusativ | discumbendum discumbundum |
discumbendam discumbundam |
discumbendum discumbundum |
| Ablativ | discumbendo discumbundo |
discumbenda discumbunda |
discumbendo discumbundo |
| Vokativ | discumbende discumbunde |
discumbenda discumbunda |
discumbendum discumbundum |
| Nominativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Genitiv | discumbendorum discumbundorum |
discumbendarum discumbundarum |
discumbendorum discumbundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | discumbendos discumbundos |
discumbendas discumbundas |
discumbenda discumbunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | discumbendi discumbundi |
discumbendae discumbundae |
discumbenda discumbunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Genitiv | discumbentis |
discumbentis |
discumbentis |
| Dativ | discumbenti |
discumbenti |
discumbenti |
| Akkusativ | discumbentem |
discumbentem |
discumbens |
| Ablativ | discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
discumbenti discumbente |
| Vokativ | discumbens |
discumbens |
discumbens |
| Nominativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Genitiv | discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
discumbentium discumbentum |
| Dativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Akkusativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Ablativ | discumbentibus |
discumbentibus |
discumbentibus |
| Vokativ | discumbentes |
discumbentes |
discumbentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubitus |
discubita |
discubitum |
| Genitiv | discubiti |
discubitae |
discubiti |
| Dativ | discubito |
discubitae |
discubito |
| Akkusativ | discubitum |
discubitam |
discubitum |
| Ablativ | discubito |
discubita |
discubito |
| Vokativ | discubite |
discubita |
discubitum |
| Nominativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Genitiv | discubitorum |
discubitarum |
discubitorum |
| Dativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Akkusativ | discubitos |
discubitas |
discubita |
| Ablativ | discubitis |
discubitis |
discubitis |
| Vokativ | discubiti |
discubitae |
discubita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | discubiturus |
discubitura |
discubiturum |
| Genitiv | discubituri |
discubiturae |
discubituri |
| Dativ | discubituro |
discubiturae |
discubituro |
| Akkusativ | discubiturum |
discubituram |
discubiturum |
| Ablativ | discubituro |
discubitura |
discubituro |
| Vokativ | discubiture |
discubitura |
discubiturum |
| Nominativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Genitiv | discubiturorum |
discubiturarum |
discubiturorum |
| Dativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Akkusativ | discubituros |
discubituras |
discubitura |
| Ablativ | discubituris |
discubituris |
discubituris |
| Vokativ | discubituri |
discubiturae |
discubitura |
| Supin I | Supin II |
| discubitum |
discubitu |