| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| disicere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | auseinander werfen zerschlagen zersprengen |
| disicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst zerschlagen |
| disicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | zerschlage; zerschlag |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disicio |
|
| 2. Person Singular | disicis |
|
| 3. Person Singular | disicit |
|
| 1. Person Plural | disicimus |
|
| 2. Person Plural | disicitis |
|
| 3. Person Plural | disiciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disicior |
|
| 2. Person Singular | disiceris disicere |
|
| 3. Person Singular | disicitur |
|
| 1. Person Plural | disicimur |
|
| 2. Person Plural | disicimini |
|
| 3. Person Plural | disiciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciam |
|
| 2. Person Singular | disicias |
|
| 3. Person Singular | disiciat |
|
| 1. Person Plural | disiciamus |
|
| 2. Person Plural | disiciatis |
|
| 3. Person Plural | disiciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciar |
|
| 2. Person Singular | disiciaris disiciare |
|
| 3. Person Singular | disiciatur |
|
| 1. Person Plural | disiciamur |
|
| 2. Person Plural | disiciamini |
|
| 3. Person Plural | disiciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciebam |
|
| 2. Person Singular | disiciebas |
|
| 3. Person Singular | disiciebat |
|
| 1. Person Plural | disiciebamus |
|
| 2. Person Plural | disiciebatis |
|
| 3. Person Plural | disiciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciebar |
|
| 2. Person Singular | disiciebaris disiciebare |
|
| 3. Person Singular | disiciebatur |
|
| 1. Person Plural | disiciebamur |
|
| 2. Person Plural | disiciebamini |
|
| 3. Person Plural | disiciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disicerem |
|
| 2. Person Singular | disiceres |
|
| 3. Person Singular | disiceret |
|
| 1. Person Plural | disiceremus |
|
| 2. Person Plural | disiceretis |
|
| 3. Person Plural | disicerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disicerer |
|
| 2. Person Singular | disicereris disicerere |
|
| 3. Person Singular | disiceretur |
|
| 1. Person Plural | disiceremur |
|
| 2. Person Plural | disiceremini |
|
| 3. Person Plural | disicerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciam |
|
| 2. Person Singular | disicies |
|
| 3. Person Singular | disiciet |
|
| 1. Person Plural | disiciemus |
|
| 2. Person Plural | disicietis |
|
| 3. Person Plural | disicient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciar |
|
| 2. Person Singular | disicieris disiciere |
|
| 3. Person Singular | disicietur |
|
| 1. Person Plural | disiciemur |
|
| 2. Person Plural | disiciemini |
|
| 3. Person Plural | disicientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjeci |
|
| 2. Person Singular | disjecisti |
|
| 3. Person Singular | disjecit |
|
| 1. Person Plural | disjecimus |
|
| 2. Person Plural | disjecistis |
|
| 3. Person Plural | disjecerunt disjecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus sum |
|
| 2. Person Singular | disjectus es |
|
| 3. Person Singular | disjectus est |
|
| 1. Person Plural | disjecti sumus |
|
| 2. Person Plural | disjecti estis |
|
| 3. Person Plural | disjecti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecerim |
|
| 2. Person Singular | disjeceris |
|
| 3. Person Singular | disjecerit |
|
| 1. Person Plural | disjecerimus |
|
| 2. Person Plural | disjeceritis |
|
| 3. Person Plural | disjecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus sim |
|
| 2. Person Singular | disjectus sis |
|
| 3. Person Singular | disjectus sit |
|
| 1. Person Plural | disjecti simus |
|
| 2. Person Plural | disjecti sitis |
|
| 3. Person Plural | disjecti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjeceram |
|
| 2. Person Singular | disjeceras |
|
| 3. Person Singular | disjecerat |
|
| 1. Person Plural | disjeceramus |
|
| 2. Person Plural | disjeceratis |
|
| 3. Person Plural | disjecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus eram |
|
| 2. Person Singular | disjectus eras |
|
| 3. Person Singular | disjectus erat |
|
| 1. Person Plural | disjecti eramus |
|
| 2. Person Plural | disjecti eratis |
|
| 3. Person Plural | disjecti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecissem |
|
| 2. Person Singular | disjecisses |
|
| 3. Person Singular | disjecisset |
|
| 1. Person Plural | disjecissemus |
|
| 2. Person Plural | disjecissetis |
|
| 3. Person Plural | disjecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus essem |
|
| 2. Person Singular | disjectus esses |
|
| 3. Person Singular | disjectus esset |
|
| 1. Person Plural | disjecti essemus |
|
| 2. Person Plural | disjecti essetis |
|
| 3. Person Plural | disjecti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecero |
|
| 2. Person Singular | disjeceris |
|
| 3. Person Singular | disjecerit |
|
| 1. Person Plural | disjecerimus |
|
| 2. Person Plural | disjeceritis |
|
| 3. Person Plural | disjecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus ero |
|
| 2. Person Singular | disjectus eris |
|
| 3. Person Singular | disjectus erit |
|
| 1. Person Plural | disjecti erimus |
|
| 2. Person Plural | disjecti eritis |
|
| 3. Person Plural | disjecti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | disicere |
|
| Vorzeitigkeit | disjecisse |
|
| Nachzeitigkeit | disjecturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | disici disicier |
|
| Vorzeitigkeit | disjectum esse |
|
| Nachzeitigkeit | disjectum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | disice disic |
! |
| 2. Person Plural | disicite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | disicito |
| 3. Person Singular | disicito |
| 2. Person Plural | disicitote |
| 3. Person Plural | disicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | disicere |
das |
| Genitiv | disiciendi disiciundi |
des es |
| Dativ | disiciendo disiciundo |
dem |
| Akkusativ | disiciendum disiciundum |
das |
| Ablativ | disiciendo disiciundo |
durch das |
| Vokativ | disiciende disiciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disiciendus disiciundus |
disicienda disiciunda |
disiciendum disiciundum |
| Genitiv | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disiciendi disiciundi |
| Dativ | disiciendo disiciundo |
disiciendae disiciundae |
disiciendo disiciundo |
| Akkusativ | disiciendum disiciundum |
disiciendam disiciundam |
disiciendum disiciundum |
| Ablativ | disiciendo disiciundo |
disicienda disiciunda |
disiciendo disiciundo |
| Vokativ | disiciende disiciunde |
disicienda disiciunda |
disiciendum disiciundum |
| Nominativ | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disicienda disiciunda |
| Genitiv | disiciendorum disiciundorum |
disiciendarum disiciundarum |
disiciendorum disiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | disiciendos disiciundos |
disiciendas disiciundas |
disicienda disiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disicienda disiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disiciens |
disiciens |
disiciens |
| Genitiv | disicientis |
disicientis |
disicientis |
| Dativ | disicienti |
disicienti |
disicienti |
| Akkusativ | disicientem |
disicientem |
disiciens |
| Ablativ | disicienti disiciente |
disicienti disiciente |
disicienti disiciente |
| Vokativ | disiciens |
disiciens |
disiciens |
| Nominativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Genitiv | disicientium disicientum |
disicientium disicientum |
disicientium disicientum |
| Dativ | disicientibus |
disicientibus |
disicientibus |
| Akkusativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Ablativ | disicientibus |
disicientibus |
disicientibus |
| Vokativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disjectus |
disjecta |
disjectum |
| Genitiv | disjecti |
disjectae |
disjecti |
| Dativ | disjecto |
disjectae |
disjecto |
| Akkusativ | disjectum |
disjectam |
disjectum |
| Ablativ | disjecto |
disjecta |
disjecto |
| Vokativ | disjecte |
disjecta |
disjectum |
| Nominativ | disjecti |
disjectae |
disjecta |
| Genitiv | disjectorum |
disjectarum |
disjectorum |
| Dativ | disjectis |
disjectis |
disjectis |
| Akkusativ | disjectos |
disjectas |
disjecta |
| Ablativ | disjectis |
disjectis |
disjectis |
| Vokativ | disjecti |
disjectae |
disjecta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disjecturus |
disjectura |
disjecturum |
| Genitiv | disjecturi |
disjecturae |
disjecturi |
| Dativ | disjecturo |
disjecturae |
disjecturo |
| Akkusativ | disjecturum |
disjecturam |
disjecturum |
| Ablativ | disjecturo |
disjectura |
disjecturo |
| Vokativ | disjecture |
disjectura |
disjecturum |
| Nominativ | disjecturi |
disjecturae |
disjectura |
| Genitiv | disjecturorum |
disjecturarum |
disjecturorum |
| Dativ | disjecturis |
disjecturis |
disjecturis |
| Akkusativ | disjecturos |
disjecturas |
disjectura |
| Ablativ | disjecturis |
disjecturis |
disjecturis |
| Vokativ | disjecturi |
disjecturae |
disjectura |
| Supin I | Supin II |
| disjectum |
disjectu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disicio |
ich zerschlage |
| 2. Person Singular | disicis |
du zerschlägst |
| 3. Person Singular | disicit |
er/sie/es zerschlägt |
| 1. Person Plural | disicimus |
wir zerschlagen |
| 2. Person Plural | disicitis |
ihr zerschlagt |
| 3. Person Plural | disiciunt |
sie zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disicior |
ich werde zerschlagen |
| 2. Person Singular | disiceris disicere |
du wirst zerschlagen |
| 3. Person Singular | disicitur |
er/sie/es wird zerschlagen |
| 1. Person Plural | disicimur |
wir werden zerschlagen |
| 2. Person Plural | disicimini |
ihr werdet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disiciuntur |
sie werden zerschlagen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciam |
ich zerschlage |
| 2. Person Singular | disicias |
du zerschlagest |
| 3. Person Singular | disiciat |
er/sie/es zerschlage |
| 1. Person Plural | disiciamus |
wir zerschlagen |
| 2. Person Plural | disiciatis |
ihr zerschlaget |
| 3. Person Plural | disiciant |
sie zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciar |
ich werde zerschlagen |
| 2. Person Singular | disiciaris disiciare |
du werdest zerschlagen |
| 3. Person Singular | disiciatur |
er/sie/es werde zerschlagen |
| 1. Person Plural | disiciamur |
wir werden zerschlagen |
| 2. Person Plural | disiciamini |
ihr werdet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disiciantur |
sie werden zerschlagen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciebam |
ich zerschlug |
| 2. Person Singular | disiciebas |
du zerschlugst |
| 3. Person Singular | disiciebat |
er/sie/es zerschlug |
| 1. Person Plural | disiciebamus |
wir zerschlugen |
| 2. Person Plural | disiciebatis |
ihr zerschlugt |
| 3. Person Plural | disiciebant |
sie zerschlugen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciebar |
ich wurde zerschlagen |
| 2. Person Singular | disiciebaris disiciebare |
du wurdest zerschlagen |
| 3. Person Singular | disiciebatur |
er/sie/es wurde zerschlagen |
| 1. Person Plural | disiciebamur |
wir wurden zerschlagen |
| 2. Person Plural | disiciebamini |
ihr wurdet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disiciebantur |
sie wurden zerschlagen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disicerem |
ich zerschlüge |
| 2. Person Singular | disiceres |
du zerschlügest |
| 3. Person Singular | disiceret |
er/sie/es zerschlüge |
| 1. Person Plural | disiceremus |
wir zerschlügen |
| 2. Person Plural | disiceretis |
ihr zerschlüget |
| 3. Person Plural | disicerent |
sie zerschlügen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disicerer |
ich würde zerschlagen |
| 2. Person Singular | disicereris disicerere |
du würdest zerschlagen |
| 3. Person Singular | disiceretur |
er/sie/es würde zerschlagen |
| 1. Person Plural | disiceremur |
wir würden zerschlagen |
| 2. Person Plural | disiceremini |
ihr würdet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disicerentur |
sie würden zerschlagen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciam |
ich werde zerschlagen |
| 2. Person Singular | disicies |
du wirst zerschlagen |
| 3. Person Singular | disiciet |
er/sie/es wird zerschlagen |
| 1. Person Plural | disiciemus |
wir werden zerschlagen |
| 2. Person Plural | disicietis |
ihr werdet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disicient |
sie werden zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciar |
ich werde zerschlagen |
| 2. Person Singular | disicieris disiciere |
du wirst zerschlagen |
| 3. Person Singular | disicietur |
er/sie/es wird zerschlagen |
| 1. Person Plural | disiciemur |
wir werden zerschlagen |
| 2. Person Plural | disiciemini |
ihr werdet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disicientur |
sie werden zerschlagen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjeci |
ich habe zerschlagen |
| 2. Person Singular | disjecisti |
du hast zerschlagen |
| 3. Person Singular | disjecit |
er/sie/es hat zerschlagen |
| 1. Person Plural | disjecimus |
wir haben zerschlagen |
| 2. Person Plural | disjecistis |
ihr habt zerschlagen |
| 3. Person Plural | disjecerunt disjecere |
sie haben zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus sum |
ich bin zerschlagen worden |
| 2. Person Singular | disjectus es |
du bist zerschlagen worden |
| 3. Person Singular | disjectus est |
er/sie/es ist zerschlagen worden |
| 1. Person Plural | disjecti sumus |
wir sind zerschlagen worden |
| 2. Person Plural | disjecti estis |
ihr seid zerschlagen worden |
| 3. Person Plural | disjecti sunt |
sie sind zerschlagen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecerim |
ich habe zerschlagen |
| 2. Person Singular | disjeceris |
du habest zerschlagen |
| 3. Person Singular | disjecerit |
er/sie/es habe zerschlagen |
| 1. Person Plural | disjecerimus |
wir haben zerschlagen |
| 2. Person Plural | disjeceritis |
ihr habet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disjecerint |
sie haben zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus sim |
ich sei zerschlagen worden |
| 2. Person Singular | disjectus sis |
du seiest zerschlagen worden |
| 3. Person Singular | disjectus sit |
er/sie/es sei zerschlagen worden |
| 1. Person Plural | disjecti simus |
wir seien zerschlagen worden |
| 2. Person Plural | disjecti sitis |
ihr seiet zerschlagen worden |
| 3. Person Plural | disjecti sint |
sie seien zerschlagen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjeceram |
ich hatte zerschlagen |
| 2. Person Singular | disjeceras |
du hattest zerschlagen |
| 3. Person Singular | disjecerat |
er/sie/es hatte zerschlagen |
| 1. Person Plural | disjeceramus |
wir hatten zerschlagen |
| 2. Person Plural | disjeceratis |
ihr hattet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disjecerant |
sie hatten zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus eram |
ich war zerschlagen worden |
| 2. Person Singular | disjectus eras |
du warst zerschlagen worden |
| 3. Person Singular | disjectus erat |
er/sie/es war zerschlagen worden |
| 1. Person Plural | disjecti eramus |
wir waren zerschlagen worden |
| 2. Person Plural | disjecti eratis |
ihr warst zerschlagen worden |
| 3. Person Plural | disjecti erant |
sie waren zerschlagen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecissem |
ich hätte zerschlagen |
| 2. Person Singular | disjecisses |
du hättest zerschlagen |
| 3. Person Singular | disjecisset |
er/sie/es hätte zerschlagen |
| 1. Person Plural | disjecissemus |
wir hätten zerschlagen |
| 2. Person Plural | disjecissetis |
ihr hättet zerschlagen |
| 3. Person Plural | disjecissent |
sie hätten zerschlagen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus essem |
ich wäre zerschlagen worden |
| 2. Person Singular | disjectus esses |
du wärest zerschlagen worden |
| 3. Person Singular | disjectus esset |
er/sie/es wäre zerschlagen worden |
| 1. Person Plural | disjecti essemus |
wir wären zerschlagen worden |
| 2. Person Plural | disjecti essetis |
ihr wäret zerschlagen worden |
| 3. Person Plural | disjecti essent |
sie wären zerschlagen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecero |
ich werde zerschlagen haben |
| 2. Person Singular | disjeceris |
du wirst zerschlagen haben |
| 3. Person Singular | disjecerit |
er/sie/es wird zerschlagen haben |
| 1. Person Plural | disjecerimus |
wir werden zerschlagen haben |
| 2. Person Plural | disjeceritis |
ihr werdet zerschlagen haben |
| 3. Person Plural | disjecerint |
sie werden zerschlagen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus ero |
ich werde zerschlagen worden sein |
| 2. Person Singular | disjectus eris |
du werdest zerschlagen worden sein |
| 3. Person Singular | disjectus erit |
er/sie/es werde zerschlagen worden sein |
| 1. Person Plural | disjecti erimus |
wir werden zerschlagen worden sein |
| 2. Person Plural | disjecti eritis |
ihr werdet zerschlagen worden sein |
| 3. Person Plural | disjecti erunt |
sie werden zerschlagen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | disicere |
zerschlagen |
| Vorzeitigkeit | disjecisse |
zerschlagen haben |
| Nachzeitigkeit | disjecturum esse |
zerschlagen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | disici disicier |
zerschlagen werden |
| Vorzeitigkeit | disjectum esse |
zerschlagen worden sein |
| Nachzeitigkeit | disjectum iri |
künftig zerschlagen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | disice disic |
zerschlage; zerschlag! |
| 2. Person Plural | disicite |
zerschlagt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | disicito |
| 3. Person Singular | disicito |
| 2. Person Plural | disicitote |
| 3. Person Plural | disicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | disicere |
das Zerschlagen |
| Genitiv | disiciendi disiciundi |
des Zerschlagens |
| Dativ | disiciendo disiciundo |
dem Zerschlagen |
| Akkusativ | disiciendum disiciundum |
das Zerschlagen |
| Ablativ | disiciendo disiciundo |
durch das Zerschlagen |
| Vokativ | disiciende disiciunde |
Zerschlagen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disiciendus disiciundus |
disicienda disiciunda |
disiciendum disiciundum |
| Genitiv | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disiciendi disiciundi |
| Dativ | disiciendo disiciundo |
disiciendae disiciundae |
disiciendo disiciundo |
| Akkusativ | disiciendum disiciundum |
disiciendam disiciundam |
disiciendum disiciundum |
| Ablativ | disiciendo disiciundo |
disicienda disiciunda |
disiciendo disiciundo |
| Vokativ | disiciende disiciunde |
disicienda disiciunda |
disiciendum disiciundum |
| Nominativ | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disicienda disiciunda |
| Genitiv | disiciendorum disiciundorum |
disiciendarum disiciundarum |
disiciendorum disiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | disiciendos disiciundos |
disiciendas disiciundas |
disicienda disiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disicienda disiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disiciens |
disiciens |
disiciens |
| Genitiv | disicientis |
disicientis |
disicientis |
| Dativ | disicienti |
disicienti |
disicienti |
| Akkusativ | disicientem |
disicientem |
disiciens |
| Ablativ | disicienti disiciente |
disicienti disiciente |
disicienti disiciente |
| Vokativ | disiciens |
disiciens |
disiciens |
| Nominativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Genitiv | disicientium disicientum |
disicientium disicientum |
disicientium disicientum |
| Dativ | disicientibus |
disicientibus |
disicientibus |
| Akkusativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Ablativ | disicientibus |
disicientibus |
disicientibus |
| Vokativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disjectus |
disjecta |
disjectum |
| Genitiv | disjecti |
disjectae |
disjecti |
| Dativ | disjecto |
disjectae |
disjecto |
| Akkusativ | disjectum |
disjectam |
disjectum |
| Ablativ | disjecto |
disjecta |
disjecto |
| Vokativ | disjecte |
disjecta |
disjectum |
| Nominativ | disjecti |
disjectae |
disjecta |
| Genitiv | disjectorum |
disjectarum |
disjectorum |
| Dativ | disjectis |
disjectis |
disjectis |
| Akkusativ | disjectos |
disjectas |
disjecta |
| Ablativ | disjectis |
disjectis |
disjectis |
| Vokativ | disjecti |
disjectae |
disjecta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disjecturus |
disjectura |
disjecturum |
| Genitiv | disjecturi |
disjecturae |
disjecturi |
| Dativ | disjecturo |
disjecturae |
disjecturo |
| Akkusativ | disjecturum |
disjecturam |
disjecturum |
| Ablativ | disjecturo |
disjectura |
disjecturo |
| Vokativ | disjecture |
disjectura |
disjecturum |
| Nominativ | disjecturi |
disjecturae |
disjectura |
| Genitiv | disjecturorum |
disjecturarum |
disjecturorum |
| Dativ | disjecturis |
disjecturis |
disjecturis |
| Akkusativ | disjecturos |
disjecturas |
disjectura |
| Ablativ | disjecturis |
disjecturis |
disjecturis |
| Vokativ | disjecturi |
disjecturae |
disjectura |
| Supin I | Supin II |
| disjectum |
disjectu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disicio |
|
| 2. Person Singular | disicis |
|
| 3. Person Singular | disicit |
|
| 1. Person Plural | disicimus |
|
| 2. Person Plural | disicitis |
|
| 3. Person Plural | disiciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disicior |
|
| 2. Person Singular | disiceris disicere |
|
| 3. Person Singular | disicitur |
|
| 1. Person Plural | disicimur |
|
| 2. Person Plural | disicimini |
|
| 3. Person Plural | disiciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciam |
|
| 2. Person Singular | disicias |
|
| 3. Person Singular | disiciat |
|
| 1. Person Plural | disiciamus |
|
| 2. Person Plural | disiciatis |
|
| 3. Person Plural | disiciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciar |
|
| 2. Person Singular | disiciaris disiciare |
|
| 3. Person Singular | disiciatur |
|
| 1. Person Plural | disiciamur |
|
| 2. Person Plural | disiciamini |
|
| 3. Person Plural | disiciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciebam |
|
| 2. Person Singular | disiciebas |
|
| 3. Person Singular | disiciebat |
|
| 1. Person Plural | disiciebamus |
|
| 2. Person Plural | disiciebatis |
|
| 3. Person Plural | disiciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciebar |
|
| 2. Person Singular | disiciebaris disiciebare |
|
| 3. Person Singular | disiciebatur |
|
| 1. Person Plural | disiciebamur |
|
| 2. Person Plural | disiciebamini |
|
| 3. Person Plural | disiciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disicerem |
|
| 2. Person Singular | disiceres |
|
| 3. Person Singular | disiceret |
|
| 1. Person Plural | disiceremus |
|
| 2. Person Plural | disiceretis |
|
| 3. Person Plural | disicerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disicerer |
|
| 2. Person Singular | disicereris disicerere |
|
| 3. Person Singular | disiceretur |
|
| 1. Person Plural | disiceremur |
|
| 2. Person Plural | disiceremini |
|
| 3. Person Plural | disicerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disiciam |
|
| 2. Person Singular | disicies |
|
| 3. Person Singular | disiciet |
|
| 1. Person Plural | disiciemus |
|
| 2. Person Plural | disicietis |
|
| 3. Person Plural | disicient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disiciar |
|
| 2. Person Singular | disicieris disiciere |
|
| 3. Person Singular | disicietur |
|
| 1. Person Plural | disiciemur |
|
| 2. Person Plural | disiciemini |
|
| 3. Person Plural | disicientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjeci |
|
| 2. Person Singular | disjecisti |
|
| 3. Person Singular | disjecit |
|
| 1. Person Plural | disjecimus |
|
| 2. Person Plural | disjecistis |
|
| 3. Person Plural | disjecerunt disjecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus sum |
|
| 2. Person Singular | disjectus es |
|
| 3. Person Singular | disjectus est |
|
| 1. Person Plural | disjecti sumus |
|
| 2. Person Plural | disjecti estis |
|
| 3. Person Plural | disjecti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecerim |
|
| 2. Person Singular | disjeceris |
|
| 3. Person Singular | disjecerit |
|
| 1. Person Plural | disjecerimus |
|
| 2. Person Plural | disjeceritis |
|
| 3. Person Plural | disjecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus sim |
|
| 2. Person Singular | disjectus sis |
|
| 3. Person Singular | disjectus sit |
|
| 1. Person Plural | disjecti simus |
|
| 2. Person Plural | disjecti sitis |
|
| 3. Person Plural | disjecti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjeceram |
|
| 2. Person Singular | disjeceras |
|
| 3. Person Singular | disjecerat |
|
| 1. Person Plural | disjeceramus |
|
| 2. Person Plural | disjeceratis |
|
| 3. Person Plural | disjecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus eram |
|
| 2. Person Singular | disjectus eras |
|
| 3. Person Singular | disjectus erat |
|
| 1. Person Plural | disjecti eramus |
|
| 2. Person Plural | disjecti eratis |
|
| 3. Person Plural | disjecti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecissem |
|
| 2. Person Singular | disjecisses |
|
| 3. Person Singular | disjecisset |
|
| 1. Person Plural | disjecissemus |
|
| 2. Person Plural | disjecissetis |
|
| 3. Person Plural | disjecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus essem |
|
| 2. Person Singular | disjectus esses |
|
| 3. Person Singular | disjectus esset |
|
| 1. Person Plural | disjecti essemus |
|
| 2. Person Plural | disjecti essetis |
|
| 3. Person Plural | disjecti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | disjecero |
|
| 2. Person Singular | disjeceris |
|
| 3. Person Singular | disjecerit |
|
| 1. Person Plural | disjecerimus |
|
| 2. Person Plural | disjeceritis |
|
| 3. Person Plural | disjecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | disjectus ero |
|
| 2. Person Singular | disjectus eris |
|
| 3. Person Singular | disjectus erit |
|
| 1. Person Plural | disjecti erimus |
|
| 2. Person Plural | disjecti eritis |
|
| 3. Person Plural | disjecti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | disicere |
|
| Vorzeitigkeit | disjecisse |
|
| Nachzeitigkeit | disjecturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | disici disicier |
|
| Vorzeitigkeit | disjectum esse |
|
| Nachzeitigkeit | disjectum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | disice disic |
! |
| 2. Person Plural | disicite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | disicito |
| 3. Person Singular | disicito |
| 2. Person Plural | disicitote |
| 3. Person Plural | disicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | disicere |
das |
| Genitiv | disiciendi disiciundi |
des es |
| Dativ | disiciendo disiciundo |
dem |
| Akkusativ | disiciendum disiciundum |
das |
| Ablativ | disiciendo disiciundo |
durch das |
| Vokativ | disiciende disiciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disiciendus disiciundus |
disicienda disiciunda |
disiciendum disiciundum |
| Genitiv | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disiciendi disiciundi |
| Dativ | disiciendo disiciundo |
disiciendae disiciundae |
disiciendo disiciundo |
| Akkusativ | disiciendum disiciundum |
disiciendam disiciundam |
disiciendum disiciundum |
| Ablativ | disiciendo disiciundo |
disicienda disiciunda |
disiciendo disiciundo |
| Vokativ | disiciende disiciunde |
disicienda disiciunda |
disiciendum disiciundum |
| Nominativ | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disicienda disiciunda |
| Genitiv | disiciendorum disiciundorum |
disiciendarum disiciundarum |
disiciendorum disiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | disiciendos disiciundos |
disiciendas disiciundas |
disicienda disiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | disiciendi disiciundi |
disiciendae disiciundae |
disicienda disiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disiciens |
disiciens |
disiciens |
| Genitiv | disicientis |
disicientis |
disicientis |
| Dativ | disicienti |
disicienti |
disicienti |
| Akkusativ | disicientem |
disicientem |
disiciens |
| Ablativ | disicienti disiciente |
disicienti disiciente |
disicienti disiciente |
| Vokativ | disiciens |
disiciens |
disiciens |
| Nominativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Genitiv | disicientium disicientum |
disicientium disicientum |
disicientium disicientum |
| Dativ | disicientibus |
disicientibus |
disicientibus |
| Akkusativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Ablativ | disicientibus |
disicientibus |
disicientibus |
| Vokativ | disicientes |
disicientes |
disicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disjectus |
disjecta |
disjectum |
| Genitiv | disjecti |
disjectae |
disjecti |
| Dativ | disjecto |
disjectae |
disjecto |
| Akkusativ | disjectum |
disjectam |
disjectum |
| Ablativ | disjecto |
disjecta |
disjecto |
| Vokativ | disjecte |
disjecta |
disjectum |
| Nominativ | disjecti |
disjectae |
disjecta |
| Genitiv | disjectorum |
disjectarum |
disjectorum |
| Dativ | disjectis |
disjectis |
disjectis |
| Akkusativ | disjectos |
disjectas |
disjecta |
| Ablativ | disjectis |
disjectis |
disjectis |
| Vokativ | disjecti |
disjectae |
disjecta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | disjecturus |
disjectura |
disjecturum |
| Genitiv | disjecturi |
disjecturae |
disjecturi |
| Dativ | disjecturo |
disjecturae |
disjecturo |
| Akkusativ | disjecturum |
disjecturam |
disjecturum |
| Ablativ | disjecturo |
disjectura |
disjecturo |
| Vokativ | disjecture |
disjectura |
disjecturum |
| Nominativ | disjecturi |
disjecturae |
disjectura |
| Genitiv | disjecturorum |
disjecturarum |
disjecturorum |
| Dativ | disjecturis |
disjecturis |
disjecturis |
| Akkusativ | disjecturos |
disjecturas |
disjectura |
| Ablativ | disjecturis |
disjecturis |
disjecturis |
| Vokativ | disjecturi |
disjecturae |
disjectura |
| Supin I | Supin II |
| disjectum |
disjectu |