| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| dispicere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | erspähen umsehen wahrnehmen |
| dispicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst umgesehen du wirst wahrgenommen |
| dispicere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | sieh um nimm wahr |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispicio |
|
| 2. Person Singular | dispicis |
|
| 3. Person Singular | dispicit |
|
| 1. Person Plural | dispicimus |
|
| 2. Person Plural | dispicitis |
|
| 3. Person Plural | dispiciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispicior |
|
| 2. Person Singular | dispiceris dispicere |
|
| 3. Person Singular | dispicitur |
|
| 1. Person Plural | dispicimur |
|
| 2. Person Plural | dispicimini |
|
| 3. Person Plural | dispiciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciam |
|
| 2. Person Singular | dispicias |
|
| 3. Person Singular | dispiciat |
|
| 1. Person Plural | dispiciamus |
|
| 2. Person Plural | dispiciatis |
|
| 3. Person Plural | dispiciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciar |
|
| 2. Person Singular | dispiciaris dispiciare |
|
| 3. Person Singular | dispiciatur |
|
| 1. Person Plural | dispiciamur |
|
| 2. Person Plural | dispiciamini |
|
| 3. Person Plural | dispiciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciebam |
|
| 2. Person Singular | dispiciebas |
|
| 3. Person Singular | dispiciebat |
|
| 1. Person Plural | dispiciebamus |
|
| 2. Person Plural | dispiciebatis |
|
| 3. Person Plural | dispiciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciebar |
|
| 2. Person Singular | dispiciebaris dispiciebare |
|
| 3. Person Singular | dispiciebatur |
|
| 1. Person Plural | dispiciebamur |
|
| 2. Person Plural | dispiciebamini |
|
| 3. Person Plural | dispiciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispicerem |
|
| 2. Person Singular | dispiceres |
|
| 3. Person Singular | dispiceret |
|
| 1. Person Plural | dispiceremus |
|
| 2. Person Plural | dispiceretis |
|
| 3. Person Plural | dispicerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispicerer |
|
| 2. Person Singular | dispicereris dispicerere |
|
| 3. Person Singular | dispiceretur |
|
| 1. Person Plural | dispiceremur |
|
| 2. Person Plural | dispiceremini |
|
| 3. Person Plural | dispicerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciam |
|
| 2. Person Singular | dispicies |
|
| 3. Person Singular | dispiciet |
|
| 1. Person Plural | dispiciemus |
|
| 2. Person Plural | dispicietis |
|
| 3. Person Plural | dispicient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciar |
|
| 2. Person Singular | dispicieris dispiciere |
|
| 3. Person Singular | dispicietur |
|
| 1. Person Plural | dispiciemur |
|
| 2. Person Plural | dispiciemini |
|
| 3. Person Plural | dispicientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexi |
|
| 2. Person Singular | dispexisti |
|
| 3. Person Singular | dispexit |
|
| 1. Person Plural | dispeximus |
|
| 2. Person Plural | dispexistis |
|
| 3. Person Plural | dispexerunt dispexere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus sum |
|
| 2. Person Singular | dispectus es |
|
| 3. Person Singular | dispectus est |
|
| 1. Person Plural | dispecti sumus |
|
| 2. Person Plural | dispecti estis |
|
| 3. Person Plural | dispecti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexerim |
|
| 2. Person Singular | dispexeris |
|
| 3. Person Singular | dispexerit |
|
| 1. Person Plural | dispexerimus |
|
| 2. Person Plural | dispexeritis |
|
| 3. Person Plural | dispexerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus sim |
|
| 2. Person Singular | dispectus sis |
|
| 3. Person Singular | dispectus sit |
|
| 1. Person Plural | dispecti simus |
|
| 2. Person Plural | dispecti sitis |
|
| 3. Person Plural | dispecti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexeram |
|
| 2. Person Singular | dispexeras |
|
| 3. Person Singular | dispexerat |
|
| 1. Person Plural | dispexeramus |
|
| 2. Person Plural | dispexeratis |
|
| 3. Person Plural | dispexerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus eram |
|
| 2. Person Singular | dispectus eras |
|
| 3. Person Singular | dispectus erat |
|
| 1. Person Plural | dispecti eramus |
|
| 2. Person Plural | dispecti eratis |
|
| 3. Person Plural | dispecti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexissem |
|
| 2. Person Singular | dispexisses |
|
| 3. Person Singular | dispexisset |
|
| 1. Person Plural | dispexissemus |
|
| 2. Person Plural | dispexissetis |
|
| 3. Person Plural | dispexissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus essem |
|
| 2. Person Singular | dispectus esses |
|
| 3. Person Singular | dispectus esset |
|
| 1. Person Plural | dispecti essemus |
|
| 2. Person Plural | dispecti essetis |
|
| 3. Person Plural | dispecti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexero |
|
| 2. Person Singular | dispexeris |
|
| 3. Person Singular | dispexerit |
|
| 1. Person Plural | dispexerimus |
|
| 2. Person Plural | dispexeritis |
|
| 3. Person Plural | dispexerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus ero |
|
| 2. Person Singular | dispectus eris |
|
| 3. Person Singular | dispectus erit |
|
| 1. Person Plural | dispecti erimus |
|
| 2. Person Plural | dispecti eritis |
|
| 3. Person Plural | dispecti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | dispicere |
|
| Vorzeitigkeit | dispexisse |
|
| Nachzeitigkeit | dispecturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | dispici dispicier |
|
| Vorzeitigkeit | dispectum esse |
|
| Nachzeitigkeit | dispectum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | dispice dispic |
! |
| 2. Person Plural | dispicite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | dispicito |
| 3. Person Singular | dispicito |
| 2. Person Plural | dispicitote |
| 3. Person Plural | dispicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | dispicere |
das |
| Genitiv | dispiciendi dispiciundi |
des es |
| Dativ | dispiciendo dispiciundo |
dem |
| Akkusativ | dispiciendum dispiciundum |
das |
| Ablativ | dispiciendo dispiciundo |
durch das |
| Vokativ | dispiciende dispiciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispiciendus dispiciundus |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendum dispiciundum |
| Genitiv | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispiciendi dispiciundi |
| Dativ | dispiciendo dispiciundo |
dispiciendae dispiciundae |
dispiciendo dispiciundo |
| Akkusativ | dispiciendum dispiciundum |
dispiciendam dispiciundam |
dispiciendum dispiciundum |
| Ablativ | dispiciendo dispiciundo |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendo dispiciundo |
| Vokativ | dispiciende dispiciunde |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendum dispiciundum |
| Nominativ | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispicienda dispiciunda |
| Genitiv | dispiciendorum dispiciundorum |
dispiciendarum dispiciundarum |
dispiciendorum dispiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | dispiciendos dispiciundos |
dispiciendas dispiciundas |
dispicienda dispiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispicienda dispiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispiciens |
dispiciens |
dispiciens |
| Genitiv | dispicientis |
dispicientis |
dispicientis |
| Dativ | dispicienti |
dispicienti |
dispicienti |
| Akkusativ | dispicientem |
dispicientem |
dispiciens |
| Ablativ | dispicienti dispiciente |
dispicienti dispiciente |
dispicienti dispiciente |
| Vokativ | dispiciens |
dispiciens |
dispiciens |
| Nominativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Genitiv | dispicientium dispicientum |
dispicientium dispicientum |
dispicientium dispicientum |
| Dativ | dispicientibus |
dispicientibus |
dispicientibus |
| Akkusativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Ablativ | dispicientibus |
dispicientibus |
dispicientibus |
| Vokativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispectus |
dispecta |
dispectum |
| Genitiv | dispecti |
dispectae |
dispecti |
| Dativ | dispecto |
dispectae |
dispecto |
| Akkusativ | dispectum |
dispectam |
dispectum |
| Ablativ | dispecto |
dispecta |
dispecto |
| Vokativ | dispecte |
dispecta |
dispectum |
| Nominativ | dispecti |
dispectae |
dispecta |
| Genitiv | dispectorum |
dispectarum |
dispectorum |
| Dativ | dispectis |
dispectis |
dispectis |
| Akkusativ | dispectos |
dispectas |
dispecta |
| Ablativ | dispectis |
dispectis |
dispectis |
| Vokativ | dispecti |
dispectae |
dispecta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispecturus |
dispectura |
dispecturum |
| Genitiv | dispecturi |
dispecturae |
dispecturi |
| Dativ | dispecturo |
dispecturae |
dispecturo |
| Akkusativ | dispecturum |
dispecturam |
dispecturum |
| Ablativ | dispecturo |
dispectura |
dispecturo |
| Vokativ | dispecture |
dispectura |
dispecturum |
| Nominativ | dispecturi |
dispecturae |
dispectura |
| Genitiv | dispecturorum |
dispecturarum |
dispecturorum |
| Dativ | dispecturis |
dispecturis |
dispecturis |
| Akkusativ | dispecturos |
dispecturas |
dispectura |
| Ablativ | dispecturis |
dispecturis |
dispecturis |
| Vokativ | dispecturi |
dispecturae |
dispectura |
| Supin I | Supin II |
| dispectum |
dispectu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispicio |
ich sehe um |
| 2. Person Singular | dispicis |
du siehst um |
| 3. Person Singular | dispicit |
er/sie/es sieht um |
| 1. Person Plural | dispicimus |
wir sehen um |
| 2. Person Plural | dispicitis |
ihr seht um |
| 3. Person Plural | dispiciunt |
sie sehen um |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispicior |
ich werde umgesehen |
| 2. Person Singular | dispiceris dispicere |
du wirst umgesehen |
| 3. Person Singular | dispicitur |
er/sie/es wird umgesehen |
| 1. Person Plural | dispicimur |
wir werden umgesehen |
| 2. Person Plural | dispicimini |
ihr werdet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispiciuntur |
sie werden umgesehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciam |
ich sehe um |
| 2. Person Singular | dispicias |
du sehest um |
| 3. Person Singular | dispiciat |
er/sie/es sehe um |
| 1. Person Plural | dispiciamus |
wir sehen um |
| 2. Person Plural | dispiciatis |
ihr sehet um |
| 3. Person Plural | dispiciant |
sie sehen um |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciar |
ich werde umgesehen |
| 2. Person Singular | dispiciaris dispiciare |
du werdest umgesehen |
| 3. Person Singular | dispiciatur |
er/sie/es werde umgesehen |
| 1. Person Plural | dispiciamur |
wir werden umgesehen |
| 2. Person Plural | dispiciamini |
ihr werdet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispiciantur |
sie werden umgesehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciebam |
ich sah um |
| 2. Person Singular | dispiciebas |
du sah(e)st um |
| 3. Person Singular | dispiciebat |
er/sie/es sah um |
| 1. Person Plural | dispiciebamus |
wir sahen um |
| 2. Person Plural | dispiciebatis |
ihr saht um |
| 3. Person Plural | dispiciebant |
sie sahen um |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciebar |
ich wurde umgesehen |
| 2. Person Singular | dispiciebaris dispiciebare |
du wurdest umgesehen |
| 3. Person Singular | dispiciebatur |
er/sie/es wurde umgesehen |
| 1. Person Plural | dispiciebamur |
wir wurden umgesehen |
| 2. Person Plural | dispiciebamini |
ihr wurdet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispiciebantur |
sie wurden umgesehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispicerem |
ich sähe um |
| 2. Person Singular | dispiceres |
du sähest um |
| 3. Person Singular | dispiceret |
er/sie/es sähe um |
| 1. Person Plural | dispiceremus |
wir sähen um |
| 2. Person Plural | dispiceretis |
ihr sähet um |
| 3. Person Plural | dispicerent |
sie sähen um |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispicerer |
ich würde umgesehen |
| 2. Person Singular | dispicereris dispicerere |
du würdest umgesehen |
| 3. Person Singular | dispiceretur |
er/sie/es würde umgesehen |
| 1. Person Plural | dispiceremur |
wir würden umgesehen |
| 2. Person Plural | dispiceremini |
ihr würdet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispicerentur |
sie würden umgesehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciam |
ich werde umsehen |
| 2. Person Singular | dispicies |
du wirst umsehen |
| 3. Person Singular | dispiciet |
er/sie/es wird umsehen |
| 1. Person Plural | dispiciemus |
wir werden umsehen |
| 2. Person Plural | dispicietis |
ihr werdet umsehen |
| 3. Person Plural | dispicient |
sie werden umsehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciar |
ich werde umgesehen |
| 2. Person Singular | dispicieris dispiciere |
du wirst umgesehen |
| 3. Person Singular | dispicietur |
er/sie/es wird umgesehen |
| 1. Person Plural | dispiciemur |
wir werden umgesehen |
| 2. Person Plural | dispiciemini |
ihr werdet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispicientur |
sie werden umgesehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexi |
ich habe umgesehen |
| 2. Person Singular | dispexisti |
du hast umgesehen |
| 3. Person Singular | dispexit |
er/sie/es hat umgesehen |
| 1. Person Plural | dispeximus |
wir haben umgesehen |
| 2. Person Plural | dispexistis |
ihr habt umgesehen |
| 3. Person Plural | dispexerunt dispexere |
sie haben umgesehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus sum |
ich bin umgesehen worden |
| 2. Person Singular | dispectus es |
du bist umgesehen worden |
| 3. Person Singular | dispectus est |
er/sie/es ist umgesehen worden |
| 1. Person Plural | dispecti sumus |
wir sind umgesehen worden |
| 2. Person Plural | dispecti estis |
ihr seid umgesehen worden |
| 3. Person Plural | dispecti sunt |
sie sind umgesehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexerim |
ich habe umgesehen |
| 2. Person Singular | dispexeris |
du habest umgesehen |
| 3. Person Singular | dispexerit |
er/sie/es habe umgesehen |
| 1. Person Plural | dispexerimus |
wir haben umgesehen |
| 2. Person Plural | dispexeritis |
ihr habet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispexerint |
sie haben umgesehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus sim |
ich sei umgesehen worden |
| 2. Person Singular | dispectus sis |
du seiest umgesehen worden |
| 3. Person Singular | dispectus sit |
er/sie/es sei umgesehen worden |
| 1. Person Plural | dispecti simus |
wir seien umgesehen worden |
| 2. Person Plural | dispecti sitis |
ihr seiet umgesehen worden |
| 3. Person Plural | dispecti sint |
sie seien umgesehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexeram |
ich hatte umgesehen |
| 2. Person Singular | dispexeras |
du hattest umgesehen |
| 3. Person Singular | dispexerat |
er/sie/es hatte umgesehen |
| 1. Person Plural | dispexeramus |
wir hatten umgesehen |
| 2. Person Plural | dispexeratis |
ihr hattet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispexerant |
sie hatten umgesehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus eram |
ich war umgesehen worden |
| 2. Person Singular | dispectus eras |
du warst umgesehen worden |
| 3. Person Singular | dispectus erat |
er/sie/es war umgesehen worden |
| 1. Person Plural | dispecti eramus |
wir waren umgesehen worden |
| 2. Person Plural | dispecti eratis |
ihr warst umgesehen worden |
| 3. Person Plural | dispecti erant |
sie waren umgesehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexissem |
ich hätte umgesehen |
| 2. Person Singular | dispexisses |
du hättest umgesehen |
| 3. Person Singular | dispexisset |
er/sie/es hätte umgesehen |
| 1. Person Plural | dispexissemus |
wir hätten umgesehen |
| 2. Person Plural | dispexissetis |
ihr hättet umgesehen |
| 3. Person Plural | dispexissent |
sie hätten umgesehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus essem |
ich wäre umgesehen worden |
| 2. Person Singular | dispectus esses |
du wärest umgesehen worden |
| 3. Person Singular | dispectus esset |
er/sie/es wäre umgesehen worden |
| 1. Person Plural | dispecti essemus |
wir wären umgesehen worden |
| 2. Person Plural | dispecti essetis |
ihr wäret umgesehen worden |
| 3. Person Plural | dispecti essent |
sie wären umgesehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexero |
ich werde umgesehen haben |
| 2. Person Singular | dispexeris |
du wirst umgesehen haben |
| 3. Person Singular | dispexerit |
er/sie/es wird umgesehen haben |
| 1. Person Plural | dispexerimus |
wir werden umgesehen haben |
| 2. Person Plural | dispexeritis |
ihr werdet umgesehen haben |
| 3. Person Plural | dispexerint |
sie werden umgesehen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus ero |
ich werde umgesehen worden sein |
| 2. Person Singular | dispectus eris |
du werdest umgesehen worden sein |
| 3. Person Singular | dispectus erit |
er/sie/es werde umgesehen worden sein |
| 1. Person Plural | dispecti erimus |
wir werden umgesehen worden sein |
| 2. Person Plural | dispecti eritis |
ihr werdet umgesehen worden sein |
| 3. Person Plural | dispecti erunt |
sie werden umgesehen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | dispicere |
umsehen |
| Vorzeitigkeit | dispexisse |
umgesehen haben |
| Nachzeitigkeit | dispecturum esse |
umsehen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | dispici dispicier |
umgesehen werden |
| Vorzeitigkeit | dispectum esse |
umgesehen worden sein |
| Nachzeitigkeit | dispectum iri |
künftig umgesehen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | dispice dispic |
sieh um! |
| 2. Person Plural | dispicite |
seht um! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | dispicito |
| 3. Person Singular | dispicito |
| 2. Person Plural | dispicitote |
| 3. Person Plural | dispicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | dispicere |
das Umsehen |
| Genitiv | dispiciendi dispiciundi |
des Umsehens |
| Dativ | dispiciendo dispiciundo |
dem Umsehen |
| Akkusativ | dispiciendum dispiciundum |
das Umsehen |
| Ablativ | dispiciendo dispiciundo |
durch das Umsehen |
| Vokativ | dispiciende dispiciunde |
Umsehen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispiciendus dispiciundus |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendum dispiciundum |
| Genitiv | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispiciendi dispiciundi |
| Dativ | dispiciendo dispiciundo |
dispiciendae dispiciundae |
dispiciendo dispiciundo |
| Akkusativ | dispiciendum dispiciundum |
dispiciendam dispiciundam |
dispiciendum dispiciundum |
| Ablativ | dispiciendo dispiciundo |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendo dispiciundo |
| Vokativ | dispiciende dispiciunde |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendum dispiciundum |
| Nominativ | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispicienda dispiciunda |
| Genitiv | dispiciendorum dispiciundorum |
dispiciendarum dispiciundarum |
dispiciendorum dispiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | dispiciendos dispiciundos |
dispiciendas dispiciundas |
dispicienda dispiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispicienda dispiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispiciens |
dispiciens |
dispiciens |
| Genitiv | dispicientis |
dispicientis |
dispicientis |
| Dativ | dispicienti |
dispicienti |
dispicienti |
| Akkusativ | dispicientem |
dispicientem |
dispiciens |
| Ablativ | dispicienti dispiciente |
dispicienti dispiciente |
dispicienti dispiciente |
| Vokativ | dispiciens |
dispiciens |
dispiciens |
| Nominativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Genitiv | dispicientium dispicientum |
dispicientium dispicientum |
dispicientium dispicientum |
| Dativ | dispicientibus |
dispicientibus |
dispicientibus |
| Akkusativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Ablativ | dispicientibus |
dispicientibus |
dispicientibus |
| Vokativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispectus |
dispecta |
dispectum |
| Genitiv | dispecti |
dispectae |
dispecti |
| Dativ | dispecto |
dispectae |
dispecto |
| Akkusativ | dispectum |
dispectam |
dispectum |
| Ablativ | dispecto |
dispecta |
dispecto |
| Vokativ | dispecte |
dispecta |
dispectum |
| Nominativ | dispecti |
dispectae |
dispecta |
| Genitiv | dispectorum |
dispectarum |
dispectorum |
| Dativ | dispectis |
dispectis |
dispectis |
| Akkusativ | dispectos |
dispectas |
dispecta |
| Ablativ | dispectis |
dispectis |
dispectis |
| Vokativ | dispecti |
dispectae |
dispecta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispecturus |
dispectura |
dispecturum |
| Genitiv | dispecturi |
dispecturae |
dispecturi |
| Dativ | dispecturo |
dispecturae |
dispecturo |
| Akkusativ | dispecturum |
dispecturam |
dispecturum |
| Ablativ | dispecturo |
dispectura |
dispecturo |
| Vokativ | dispecture |
dispectura |
dispecturum |
| Nominativ | dispecturi |
dispecturae |
dispectura |
| Genitiv | dispecturorum |
dispecturarum |
dispecturorum |
| Dativ | dispecturis |
dispecturis |
dispecturis |
| Akkusativ | dispecturos |
dispecturas |
dispectura |
| Ablativ | dispecturis |
dispecturis |
dispecturis |
| Vokativ | dispecturi |
dispecturae |
dispectura |
| Supin I | Supin II |
| dispectum |
dispectu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispicio |
ich nehme wahr |
| 2. Person Singular | dispicis |
du nimmst wahr |
| 3. Person Singular | dispicit |
er/sie/es nimmt wahr |
| 1. Person Plural | dispicimus |
wir nehmen wahr |
| 2. Person Plural | dispicitis |
ihr nehmt wahr |
| 3. Person Plural | dispiciunt |
sie nehmen wahr |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispicior |
ich werde wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispiceris dispicere |
du wirst wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispicitur |
er/sie/es wird wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispicimur |
wir werden wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispicimini |
ihr werdet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispiciuntur |
sie werden wahrgenommen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciam |
ich nehme wahr |
| 2. Person Singular | dispicias |
du nehmest wahr |
| 3. Person Singular | dispiciat |
er/sie/es nehme wahr |
| 1. Person Plural | dispiciamus |
wir nehmen wahr |
| 2. Person Plural | dispiciatis |
ihr nehmet wahr |
| 3. Person Plural | dispiciant |
sie nehmen wahr |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciar |
ich werde wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispiciaris dispiciare |
du werdest wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispiciatur |
er/sie/es werde wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispiciamur |
wir werden wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispiciamini |
ihr werdet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispiciantur |
sie werden wahrgenommen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciebam |
ich nahm wahr |
| 2. Person Singular | dispiciebas |
du nahmst wahr |
| 3. Person Singular | dispiciebat |
er/sie/es nahm wahr |
| 1. Person Plural | dispiciebamus |
wir nahmen wahr |
| 2. Person Plural | dispiciebatis |
ihr nahmt wahr |
| 3. Person Plural | dispiciebant |
sie nahmen wahr |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciebar |
ich wurde wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispiciebaris dispiciebare |
du wurdest wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispiciebatur |
er/sie/es wurde wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispiciebamur |
wir wurden wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispiciebamini |
ihr wurdet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispiciebantur |
sie wurden wahrgenommen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispicerem |
ich nähme wahr |
| 2. Person Singular | dispiceres |
du nähmest wahr |
| 3. Person Singular | dispiceret |
er/sie/es nähme wahr |
| 1. Person Plural | dispiceremus |
wir nähmen wahr |
| 2. Person Plural | dispiceretis |
ihr nähmet wahr |
| 3. Person Plural | dispicerent |
sie nähmen wahr |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispicerer |
ich würde wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispicereris dispicerere |
du würdest wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispiceretur |
er/sie/es würde wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispiceremur |
wir würden wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispiceremini |
ihr würdet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispicerentur |
sie würden wahrgenommen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciam |
ich werde wahrnehmen |
| 2. Person Singular | dispicies |
du wirst wahrnehmen |
| 3. Person Singular | dispiciet |
er/sie/es wird wahrnehmen |
| 1. Person Plural | dispiciemus |
wir werden wahrnehmen |
| 2. Person Plural | dispicietis |
ihr werdet wahrnehmen |
| 3. Person Plural | dispicient |
sie werden wahrnehmen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispiciar |
ich werde wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispicieris dispiciere |
du wirst wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispicietur |
er/sie/es wird wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispiciemur |
wir werden wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispiciemini |
ihr werdet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispicientur |
sie werden wahrgenommen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexi |
ich habe wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispexisti |
du hast wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispexit |
er/sie/es hat wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispeximus |
wir haben wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispexistis |
ihr habt wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispexerunt dispexere |
sie haben wahrgenommen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus sum |
ich bin wahrgenommen worden |
| 2. Person Singular | dispectus es |
du bist wahrgenommen worden |
| 3. Person Singular | dispectus est |
er/sie/es ist wahrgenommen worden |
| 1. Person Plural | dispecti sumus |
wir sind wahrgenommen worden |
| 2. Person Plural | dispecti estis |
ihr seid wahrgenommen worden |
| 3. Person Plural | dispecti sunt |
sie sind wahrgenommen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexerim |
ich habe wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispexeris |
du habest wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispexerit |
er/sie/es habe wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispexerimus |
wir haben wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispexeritis |
ihr habet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispexerint |
sie haben wahrgenommen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus sim |
ich sei wahrgenommen worden |
| 2. Person Singular | dispectus sis |
du seiest wahrgenommen worden |
| 3. Person Singular | dispectus sit |
er/sie/es sei wahrgenommen worden |
| 1. Person Plural | dispecti simus |
wir seien wahrgenommen worden |
| 2. Person Plural | dispecti sitis |
ihr seiet wahrgenommen worden |
| 3. Person Plural | dispecti sint |
sie seien wahrgenommen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexeram |
ich hatte wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispexeras |
du hattest wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispexerat |
er/sie/es hatte wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispexeramus |
wir hatten wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispexeratis |
ihr hattet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispexerant |
sie hatten wahrgenommen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus eram |
ich war wahrgenommen worden |
| 2. Person Singular | dispectus eras |
du warst wahrgenommen worden |
| 3. Person Singular | dispectus erat |
er/sie/es war wahrgenommen worden |
| 1. Person Plural | dispecti eramus |
wir waren wahrgenommen worden |
| 2. Person Plural | dispecti eratis |
ihr warst wahrgenommen worden |
| 3. Person Plural | dispecti erant |
sie waren wahrgenommen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexissem |
ich hätte wahrgenommen |
| 2. Person Singular | dispexisses |
du hättest wahrgenommen |
| 3. Person Singular | dispexisset |
er/sie/es hätte wahrgenommen |
| 1. Person Plural | dispexissemus |
wir hätten wahrgenommen |
| 2. Person Plural | dispexissetis |
ihr hättet wahrgenommen |
| 3. Person Plural | dispexissent |
sie hätten wahrgenommen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus essem |
ich wäre wahrgenommen worden |
| 2. Person Singular | dispectus esses |
du wärest wahrgenommen worden |
| 3. Person Singular | dispectus esset |
er/sie/es wäre wahrgenommen worden |
| 1. Person Plural | dispecti essemus |
wir wären wahrgenommen worden |
| 2. Person Plural | dispecti essetis |
ihr wäret wahrgenommen worden |
| 3. Person Plural | dispecti essent |
sie wären wahrgenommen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | dispexero |
ich werde wahrgenommen haben |
| 2. Person Singular | dispexeris |
du wirst wahrgenommen haben |
| 3. Person Singular | dispexerit |
er/sie/es wird wahrgenommen haben |
| 1. Person Plural | dispexerimus |
wir werden wahrgenommen haben |
| 2. Person Plural | dispexeritis |
ihr werdet wahrgenommen haben |
| 3. Person Plural | dispexerint |
sie werden wahrgenommen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | dispectus ero |
ich werde wahrgenommen worden sein |
| 2. Person Singular | dispectus eris |
du werdest wahrgenommen worden sein |
| 3. Person Singular | dispectus erit |
er/sie/es werde wahrgenommen worden sein |
| 1. Person Plural | dispecti erimus |
wir werden wahrgenommen worden sein |
| 2. Person Plural | dispecti eritis |
ihr werdet wahrgenommen worden sein |
| 3. Person Plural | dispecti erunt |
sie werden wahrgenommen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | dispicere |
wahrnehmen |
| Vorzeitigkeit | dispexisse |
wahrgenommen haben |
| Nachzeitigkeit | dispecturum esse |
wahrnehmen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | dispici dispicier |
wahrgenommen werden |
| Vorzeitigkeit | dispectum esse |
wahrgenommen worden sein |
| Nachzeitigkeit | dispectum iri |
künftig wahrgenommen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | dispice dispic |
nimm wahr! |
| 2. Person Plural | dispicite |
nehmt wahr! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | dispicito |
| 3. Person Singular | dispicito |
| 2. Person Plural | dispicitote |
| 3. Person Plural | dispicunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | dispicere |
das Wahrnehmen |
| Genitiv | dispiciendi dispiciundi |
des Wahrnehmens |
| Dativ | dispiciendo dispiciundo |
dem Wahrnehmen |
| Akkusativ | dispiciendum dispiciundum |
das Wahrnehmen |
| Ablativ | dispiciendo dispiciundo |
durch das Wahrnehmen |
| Vokativ | dispiciende dispiciunde |
Wahrnehmen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispiciendus dispiciundus |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendum dispiciundum |
| Genitiv | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispiciendi dispiciundi |
| Dativ | dispiciendo dispiciundo |
dispiciendae dispiciundae |
dispiciendo dispiciundo |
| Akkusativ | dispiciendum dispiciundum |
dispiciendam dispiciundam |
dispiciendum dispiciundum |
| Ablativ | dispiciendo dispiciundo |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendo dispiciundo |
| Vokativ | dispiciende dispiciunde |
dispicienda dispiciunda |
dispiciendum dispiciundum |
| Nominativ | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispicienda dispiciunda |
| Genitiv | dispiciendorum dispiciundorum |
dispiciendarum dispiciundarum |
dispiciendorum dispiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | dispiciendos dispiciundos |
dispiciendas dispiciundas |
dispicienda dispiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | dispiciendi dispiciundi |
dispiciendae dispiciundae |
dispicienda dispiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispiciens |
dispiciens |
dispiciens |
| Genitiv | dispicientis |
dispicientis |
dispicientis |
| Dativ | dispicienti |
dispicienti |
dispicienti |
| Akkusativ | dispicientem |
dispicientem |
dispiciens |
| Ablativ | dispicienti dispiciente |
dispicienti dispiciente |
dispicienti dispiciente |
| Vokativ | dispiciens |
dispiciens |
dispiciens |
| Nominativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Genitiv | dispicientium dispicientum |
dispicientium dispicientum |
dispicientium dispicientum |
| Dativ | dispicientibus |
dispicientibus |
dispicientibus |
| Akkusativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Ablativ | dispicientibus |
dispicientibus |
dispicientibus |
| Vokativ | dispicientes |
dispicientes |
dispicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispectus |
dispecta |
dispectum |
| Genitiv | dispecti |
dispectae |
dispecti |
| Dativ | dispecto |
dispectae |
dispecto |
| Akkusativ | dispectum |
dispectam |
dispectum |
| Ablativ | dispecto |
dispecta |
dispecto |
| Vokativ | dispecte |
dispecta |
dispectum |
| Nominativ | dispecti |
dispectae |
dispecta |
| Genitiv | dispectorum |
dispectarum |
dispectorum |
| Dativ | dispectis |
dispectis |
dispectis |
| Akkusativ | dispectos |
dispectas |
dispecta |
| Ablativ | dispectis |
dispectis |
dispectis |
| Vokativ | dispecti |
dispectae |
dispecta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | dispecturus |
dispectura |
dispecturum |
| Genitiv | dispecturi |
dispecturae |
dispecturi |
| Dativ | dispecturo |
dispecturae |
dispecturo |
| Akkusativ | dispecturum |
dispecturam |
dispecturum |
| Ablativ | dispecturo |
dispectura |
dispecturo |
| Vokativ | dispecture |
dispectura |
dispecturum |
| Nominativ | dispecturi |
dispecturae |
dispectura |
| Genitiv | dispecturorum |
dispecturarum |
dispecturorum |
| Dativ | dispecturis |
dispecturis |
dispecturis |
| Akkusativ | dispecturos |
dispecturas |
dispectura |
| Ablativ | dispecturis |
dispecturis |
dispecturis |
| Vokativ | dispecturi |
dispecturae |
dispectura |
| Supin I | Supin II |
| dispectum |
dispectu |