Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissigno
|
ich ordne an |
| 2. Person Singular |
dissignas
|
du ordnest an |
| 3. Person Singular |
dissignat
|
er/sie/es ordnet an |
| 1. Person Plural |
dissignamus
|
wir ordnen an |
| 2. Person Plural |
dissignatis
|
ihr ordnet an |
| 3. Person Plural |
dissignant
|
sie ordnen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignor
|
ich werde angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignaris dissignare
|
du wirst angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignatur
|
er/sie/es wird angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignamur
|
wir werden angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignamini
|
ihr werdet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignantur
|
sie werden angeordnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignem
|
ich ordne an |
| 2. Person Singular |
dissignes
|
du ordnest an |
| 3. Person Singular |
dissignet
|
er/sie/es ordne an |
| 1. Person Plural |
dissignemus
|
wir ordnen an |
| 2. Person Plural |
dissignetis
|
ihr ordnet an |
| 3. Person Plural |
dissignent
|
sie ordnen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissigner
|
ich werde angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissigneris dissignere
|
du werdest angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignetur
|
er/sie/es werde angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignemur
|
wir werden angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignemini
|
ihr werdet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignentur
|
sie werden angeordnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabam
|
ich ordnete an |
| 2. Person Singular |
dissignabas
|
du ordnetest an |
| 3. Person Singular |
dissignabat
|
er/sie/es ordnete an |
| 1. Person Plural |
dissignabamus
|
wir ordneten an |
| 2. Person Plural |
dissignabatis
|
ihr ordnetet an |
| 3. Person Plural |
dissignabant
|
sie ordneten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabar
|
ich wurde angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignabaris dissignabare
|
du wurdest angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignabatur
|
er/sie/es wurde angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignabamur
|
wir wurden angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignabamini
|
ihr wurdet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignabantur
|
sie wurden angeordnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignarem
|
ich ordnete an |
| 2. Person Singular |
dissignares
|
du ordnetest an |
| 3. Person Singular |
dissignaret
|
er/sie/es ordnete an |
| 1. Person Plural |
dissignaremus
|
wir ordneten an |
| 2. Person Plural |
dissignaretis
|
ihr ordnetet an |
| 3. Person Plural |
dissignarent
|
sie ordneten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignarer
|
ich würde angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignareris dissignarere
|
du würdest angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignaretur
|
er/sie/es würde angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignaremur
|
wir würden angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignaremini
|
ihr würdet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignarentur
|
sie würden angeordnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabo
|
ich werde anordnen |
| 2. Person Singular |
dissignabis
|
du wirst anordnen |
| 3. Person Singular |
dissignabit
|
er/sie/es wird anordnen |
| 1. Person Plural |
dissignabimus
|
wir werden anordnen |
| 2. Person Plural |
dissignabitis
|
ihr werdet anordnen |
| 3. Person Plural |
dissignabunt
|
sie werden anordnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabor
|
ich werde angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignaberis dissignabere
|
du wirst angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignabitur
|
er/sie/es wird angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignabimur
|
wir werden angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignabimini
|
ihr werdet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignabuntur
|
sie werden angeordnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavi
|
ich habe angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignavisti
|
du hast angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignavit
|
er/sie/es hat angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignavimus
|
wir haben angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignavistis
|
ihr habt angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignaverunt dissignavere
|
sie haben angeordnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus sum
|
ich bin angeordnet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus es
|
du bist angeordnet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus est
|
er/sie/es ist angeordnet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati sumus
|
wir sind angeordnet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati estis
|
ihr seid angeordnet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati sunt
|
sie sind angeordnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignaverim
|
ich habe angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignaveris
|
du habest angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignaverit
|
er/sie/es habe angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignaverimus
|
wir haben angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignaveritis
|
ihr habet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignaverint
|
sie haben angeordnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus sim
|
ich sei angeordnet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus sis
|
du seiest angeordnet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus sit
|
er/sie/es sei angeordnet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati simus
|
wir seien angeordnet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati sitis
|
ihr seiet angeordnet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati sint
|
sie seien angeordnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignaveram
|
ich hatte angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignaveras
|
du hattest angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignaverat
|
er/sie/es hatte angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignaveramus
|
wir hatten angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignaveratis
|
ihr hattet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignaverant
|
sie hatten angeordnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus eram
|
ich war angeordnet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus eras
|
du warst angeordnet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus erat
|
er/sie/es war angeordnet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati eramus
|
wir waren angeordnet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati eratis
|
ihr warst angeordnet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati erant
|
sie waren angeordnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavissem
|
ich hätte angeordnet |
| 2. Person Singular |
dissignavisses
|
du hättest angeordnet |
| 3. Person Singular |
dissignavisset
|
er/sie/es hätte angeordnet |
| 1. Person Plural |
dissignavissemus
|
wir hätten angeordnet |
| 2. Person Plural |
dissignavissetis
|
ihr hättet angeordnet |
| 3. Person Plural |
dissignavissent
|
sie hätten angeordnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus essem
|
ich wäre angeordnet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus esses
|
du wärest angeordnet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus esset
|
er/sie/es wäre angeordnet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati essemus
|
wir wären angeordnet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati essetis
|
ihr wäret angeordnet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati essent
|
sie wären angeordnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavero
|
ich werde angeordnet haben |
| 2. Person Singular |
dissignaveris
|
du wirst angeordnet haben |
| 3. Person Singular |
dissignaverit
|
er/sie/es wird angeordnet haben |
| 1. Person Plural |
dissignaverimus
|
wir werden angeordnet haben |
| 2. Person Plural |
dissignaveritis
|
ihr werdet angeordnet haben |
| 3. Person Plural |
dissignaverint
|
sie werden angeordnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus ero
|
ich werde angeordnet worden sein |
| 2. Person Singular |
dissignatus eris
|
du werdest angeordnet worden sein |
| 3. Person Singular |
dissignatus erit
|
er/sie/es werde angeordnet worden sein |
| 1. Person Plural |
dissignati erimus
|
wir werden angeordnet worden sein |
| 2. Person Plural |
dissignati eritis
|
ihr werdet angeordnet worden sein |
| 3. Person Plural |
dissignati erunt
|
sie werden angeordnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dissignare
|
anordnen |
| Vorzeitigkeit |
dissignavisse
|
angeordnet haben |
| Nachzeitigkeit |
dissignaturum esse
|
anordnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dissignari dissignarier
|
angeordnet werden |
| Vorzeitigkeit |
dissignatum esse
|
angeordnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dissignatum iri
|
künftig angeordnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dissigna
|
ordne an! |
| 2. Person Plural |
dissignate
|
ordnet an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dissignato
|
| 3. Person Singular |
dissignato
|
| 2. Person Plural |
dissignatote
|
| 3. Person Plural |
dissignanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dissignare
|
das Anordnen |
| Genitiv |
dissignandi
|
des Anordnens |
| Dativ |
dissignando
|
dem Anordnen |
| Akkusativ |
dissignandum
|
das Anordnen |
| Ablativ |
dissignando
|
durch das Anordnen |
| Vokativ |
dissignande
|
Anordnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignandus
|
dissignanda
|
dissignandum
|
| Genitiv |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignandi
|
| Dativ |
dissignando
|
dissignandae
|
dissignando
|
| Akkusativ |
dissignandum
|
dissignandam
|
dissignandum
|
| Ablativ |
dissignando
|
dissignanda
|
dissignando
|
| Vokativ |
dissignande
|
dissignanda
|
dissignandum
|
Plural
| Nominativ |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignanda
|
| Genitiv |
dissignandorum
|
dissignandarum
|
dissignandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dissignandos
|
dissignandas
|
dissignanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignans
|
dissignans
|
dissignans
|
| Genitiv |
dissignantis
|
dissignantis
|
dissignantis
|
| Dativ |
dissignanti
|
dissignanti
|
dissignanti
|
| Akkusativ |
dissignantem
|
dissignantem
|
dissignans
|
| Ablativ |
dissignanti dissignante
|
dissignanti dissignante
|
dissignanti dissignante
|
| Vokativ |
dissignans
|
dissignans
|
dissignans
|
Plural
| Nominativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
| Genitiv |
dissignantium dissignantum
|
dissignantium dissignantum
|
dissignantium dissignantum
|
| Dativ |
dissignantibus
|
dissignantibus
|
dissignantibus
|
| Akkusativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
| Ablativ |
dissignantibus
|
dissignantibus
|
dissignantibus
|
| Vokativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignatus
|
dissignata
|
dissignatum
|
| Genitiv |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignati
|
| Dativ |
dissignato
|
dissignatae
|
dissignato
|
| Akkusativ |
dissignatum
|
dissignatam
|
dissignatum
|
| Ablativ |
dissignato
|
dissignata
|
dissignato
|
| Vokativ |
dissignate
|
dissignata
|
dissignatum
|
Plural
| Nominativ |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignata
|
| Genitiv |
dissignatorum
|
dissignatarum
|
dissignatorum
|
| Dativ |
dissignatis
|
dissignatis
|
dissignatis
|
| Akkusativ |
dissignatos
|
dissignatas
|
dissignata
|
| Ablativ |
dissignatis
|
dissignatis
|
dissignatis
|
| Vokativ |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignaturus
|
dissignatura
|
dissignaturum
|
| Genitiv |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignaturi
|
| Dativ |
dissignaturo
|
dissignaturae
|
dissignaturo
|
| Akkusativ |
dissignaturum
|
dissignaturam
|
dissignaturum
|
| Ablativ |
dissignaturo
|
dissignatura
|
dissignaturo
|
| Vokativ |
dissignature
|
dissignatura
|
dissignaturum
|
Plural
| Nominativ |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignatura
|
| Genitiv |
dissignaturorum
|
dissignaturarum
|
dissignaturorum
|
| Dativ |
dissignaturis
|
dissignaturis
|
dissignaturis
|
| Akkusativ |
dissignaturos
|
dissignaturas
|
dissignatura
|
| Ablativ |
dissignaturis
|
dissignaturis
|
dissignaturis
|
| Vokativ |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dissignatum
|
dissignatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissigno
|
ich beschreibe |
| 2. Person Singular |
dissignas
|
du beschreibst |
| 3. Person Singular |
dissignat
|
er/sie/es beschreibt |
| 1. Person Plural |
dissignamus
|
wir beschreiben |
| 2. Person Plural |
dissignatis
|
ihr beschreibt |
| 3. Person Plural |
dissignant
|
sie beschreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignor
|
ich werde beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignaris dissignare
|
du wirst beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignatur
|
er/sie/es wird beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignamur
|
wir werden beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignamini
|
ihr werdet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignantur
|
sie werden beschrieben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignem
|
ich beschreibe |
| 2. Person Singular |
dissignes
|
du beschreibest |
| 3. Person Singular |
dissignet
|
er/sie/es beschreibe |
| 1. Person Plural |
dissignemus
|
wir beschreiben |
| 2. Person Plural |
dissignetis
|
ihr beschreibet |
| 3. Person Plural |
dissignent
|
sie beschreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissigner
|
ich werde beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissigneris dissignere
|
du werdest beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignetur
|
er/sie/es werde beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignemur
|
wir werden beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignemini
|
ihr werdet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignentur
|
sie werden beschrieben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabam
|
ich beschrieb |
| 2. Person Singular |
dissignabas
|
du beschriebst |
| 3. Person Singular |
dissignabat
|
er/sie/es beschrieb |
| 1. Person Plural |
dissignabamus
|
wir beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignabatis
|
ihr beschriebt |
| 3. Person Plural |
dissignabant
|
sie beschrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabar
|
ich wurde beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignabaris dissignabare
|
du wurdest beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignabatur
|
er/sie/es wurde beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignabamur
|
wir wurden beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignabamini
|
ihr wurdet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignabantur
|
sie wurden beschrieben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignarem
|
ich beschriebe |
| 2. Person Singular |
dissignares
|
du beschriebest |
| 3. Person Singular |
dissignaret
|
er/sie/es beschriebe |
| 1. Person Plural |
dissignaremus
|
wir beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignaretis
|
ihr beschriebet |
| 3. Person Plural |
dissignarent
|
sie beschrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignarer
|
ich würde beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignareris dissignarere
|
du würdest beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignaretur
|
er/sie/es würde beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignaremur
|
wir würden beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignaremini
|
ihr würdet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignarentur
|
sie würden beschrieben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabo
|
ich werde beschreiben |
| 2. Person Singular |
dissignabis
|
du wirst beschreiben |
| 3. Person Singular |
dissignabit
|
er/sie/es wird beschreiben |
| 1. Person Plural |
dissignabimus
|
wir werden beschreiben |
| 2. Person Plural |
dissignabitis
|
ihr werdet beschreiben |
| 3. Person Plural |
dissignabunt
|
sie werden beschreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabor
|
ich werde beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignaberis dissignabere
|
du wirst beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignabitur
|
er/sie/es wird beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignabimur
|
wir werden beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignabimini
|
ihr werdet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignabuntur
|
sie werden beschrieben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavi
|
ich habe beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignavisti
|
du hast beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignavit
|
er/sie/es hat beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignavimus
|
wir haben beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignavistis
|
ihr habt beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignaverunt dissignavere
|
sie haben beschrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus sum
|
ich bin beschrieben worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus es
|
du bist beschrieben worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus est
|
er/sie/es ist beschrieben worden |
| 1. Person Plural |
dissignati sumus
|
wir sind beschrieben worden |
| 2. Person Plural |
dissignati estis
|
ihr seid beschrieben worden |
| 3. Person Plural |
dissignati sunt
|
sie sind beschrieben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignaverim
|
ich habe beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignaveris
|
du habest beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignaverit
|
er/sie/es habe beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignaverimus
|
wir haben beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignaveritis
|
ihr habet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignaverint
|
sie haben beschrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus sim
|
ich sei beschrieben worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus sis
|
du seiest beschrieben worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus sit
|
er/sie/es sei beschrieben worden |
| 1. Person Plural |
dissignati simus
|
wir seien beschrieben worden |
| 2. Person Plural |
dissignati sitis
|
ihr seiet beschrieben worden |
| 3. Person Plural |
dissignati sint
|
sie seien beschrieben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignaveram
|
ich hatte beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignaveras
|
du hattest beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignaverat
|
er/sie/es hatte beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignaveramus
|
wir hatten beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignaveratis
|
ihr hattet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignaverant
|
sie hatten beschrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus eram
|
ich war beschrieben worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus eras
|
du warst beschrieben worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus erat
|
er/sie/es war beschrieben worden |
| 1. Person Plural |
dissignati eramus
|
wir waren beschrieben worden |
| 2. Person Plural |
dissignati eratis
|
ihr warst beschrieben worden |
| 3. Person Plural |
dissignati erant
|
sie waren beschrieben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavissem
|
ich hätte beschrieben |
| 2. Person Singular |
dissignavisses
|
du hättest beschrieben |
| 3. Person Singular |
dissignavisset
|
er/sie/es hätte beschrieben |
| 1. Person Plural |
dissignavissemus
|
wir hätten beschrieben |
| 2. Person Plural |
dissignavissetis
|
ihr hättet beschrieben |
| 3. Person Plural |
dissignavissent
|
sie hätten beschrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus essem
|
ich wäre beschrieben worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus esses
|
du wärest beschrieben worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus esset
|
er/sie/es wäre beschrieben worden |
| 1. Person Plural |
dissignati essemus
|
wir wären beschrieben worden |
| 2. Person Plural |
dissignati essetis
|
ihr wäret beschrieben worden |
| 3. Person Plural |
dissignati essent
|
sie wären beschrieben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavero
|
ich werde beschrieben haben |
| 2. Person Singular |
dissignaveris
|
du wirst beschrieben haben |
| 3. Person Singular |
dissignaverit
|
er/sie/es wird beschrieben haben |
| 1. Person Plural |
dissignaverimus
|
wir werden beschrieben haben |
| 2. Person Plural |
dissignaveritis
|
ihr werdet beschrieben haben |
| 3. Person Plural |
dissignaverint
|
sie werden beschrieben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus ero
|
ich werde beschrieben worden sein |
| 2. Person Singular |
dissignatus eris
|
du werdest beschrieben worden sein |
| 3. Person Singular |
dissignatus erit
|
er/sie/es werde beschrieben worden sein |
| 1. Person Plural |
dissignati erimus
|
wir werden beschrieben worden sein |
| 2. Person Plural |
dissignati eritis
|
ihr werdet beschrieben worden sein |
| 3. Person Plural |
dissignati erunt
|
sie werden beschrieben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dissignare
|
beschreiben |
| Vorzeitigkeit |
dissignavisse
|
beschrieben haben |
| Nachzeitigkeit |
dissignaturum esse
|
beschreiben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dissignari dissignarier
|
beschrieben werden |
| Vorzeitigkeit |
dissignatum esse
|
beschrieben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dissignatum iri
|
künftig beschrieben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dissigna
|
beschreibe; beschreib! |
| 2. Person Plural |
dissignate
|
beschreibt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dissignato
|
| 3. Person Singular |
dissignato
|
| 2. Person Plural |
dissignatote
|
| 3. Person Plural |
dissignanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dissignare
|
das Beschreiben |
| Genitiv |
dissignandi
|
des Beschreibens |
| Dativ |
dissignando
|
dem Beschreiben |
| Akkusativ |
dissignandum
|
das Beschreiben |
| Ablativ |
dissignando
|
durch das Beschreiben |
| Vokativ |
dissignande
|
Beschreiben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignandus
|
dissignanda
|
dissignandum
|
| Genitiv |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignandi
|
| Dativ |
dissignando
|
dissignandae
|
dissignando
|
| Akkusativ |
dissignandum
|
dissignandam
|
dissignandum
|
| Ablativ |
dissignando
|
dissignanda
|
dissignando
|
| Vokativ |
dissignande
|
dissignanda
|
dissignandum
|
Plural
| Nominativ |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignanda
|
| Genitiv |
dissignandorum
|
dissignandarum
|
dissignandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dissignandos
|
dissignandas
|
dissignanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignans
|
dissignans
|
dissignans
|
| Genitiv |
dissignantis
|
dissignantis
|
dissignantis
|
| Dativ |
dissignanti
|
dissignanti
|
dissignanti
|
| Akkusativ |
dissignantem
|
dissignantem
|
dissignans
|
| Ablativ |
dissignanti dissignante
|
dissignanti dissignante
|
dissignanti dissignante
|
| Vokativ |
dissignans
|
dissignans
|
dissignans
|
Plural
| Nominativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
| Genitiv |
dissignantium dissignantum
|
dissignantium dissignantum
|
dissignantium dissignantum
|
| Dativ |
dissignantibus
|
dissignantibus
|
dissignantibus
|
| Akkusativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
| Ablativ |
dissignantibus
|
dissignantibus
|
dissignantibus
|
| Vokativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignatus
|
dissignata
|
dissignatum
|
| Genitiv |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignati
|
| Dativ |
dissignato
|
dissignatae
|
dissignato
|
| Akkusativ |
dissignatum
|
dissignatam
|
dissignatum
|
| Ablativ |
dissignato
|
dissignata
|
dissignato
|
| Vokativ |
dissignate
|
dissignata
|
dissignatum
|
Plural
| Nominativ |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignata
|
| Genitiv |
dissignatorum
|
dissignatarum
|
dissignatorum
|
| Dativ |
dissignatis
|
dissignatis
|
dissignatis
|
| Akkusativ |
dissignatos
|
dissignatas
|
dissignata
|
| Ablativ |
dissignatis
|
dissignatis
|
dissignatis
|
| Vokativ |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignaturus
|
dissignatura
|
dissignaturum
|
| Genitiv |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignaturi
|
| Dativ |
dissignaturo
|
dissignaturae
|
dissignaturo
|
| Akkusativ |
dissignaturum
|
dissignaturam
|
dissignaturum
|
| Ablativ |
dissignaturo
|
dissignatura
|
dissignaturo
|
| Vokativ |
dissignature
|
dissignatura
|
dissignaturum
|
Plural
| Nominativ |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignatura
|
| Genitiv |
dissignaturorum
|
dissignaturarum
|
dissignaturorum
|
| Dativ |
dissignaturis
|
dissignaturis
|
dissignaturis
|
| Akkusativ |
dissignaturos
|
dissignaturas
|
dissignatura
|
| Ablativ |
dissignaturis
|
dissignaturis
|
dissignaturis
|
| Vokativ |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dissignatum
|
dissignatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissigno
|
ich richte ein |
| 2. Person Singular |
dissignas
|
du richtest ein |
| 3. Person Singular |
dissignat
|
er/sie/es richtet ein |
| 1. Person Plural |
dissignamus
|
wir richten ein |
| 2. Person Plural |
dissignatis
|
ihr richtet ein |
| 3. Person Plural |
dissignant
|
sie richten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignor
|
ich werde eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignaris dissignare
|
du wirst eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignatur
|
er/sie/es wird eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignamur
|
wir werden eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignamini
|
ihr werdet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignantur
|
sie werden eingerichtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignem
|
ich richte ein |
| 2. Person Singular |
dissignes
|
du richtest ein |
| 3. Person Singular |
dissignet
|
er/sie/es richte ein |
| 1. Person Plural |
dissignemus
|
wir richten ein |
| 2. Person Plural |
dissignetis
|
ihr richtet ein |
| 3. Person Plural |
dissignent
|
sie richten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissigner
|
ich werde eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissigneris dissignere
|
du werdest eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignetur
|
er/sie/es werde eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignemur
|
wir werden eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignemini
|
ihr werdet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignentur
|
sie werden eingerichtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabam
|
ich richtete ein |
| 2. Person Singular |
dissignabas
|
du richtetest ein |
| 3. Person Singular |
dissignabat
|
er/sie/es richtete ein |
| 1. Person Plural |
dissignabamus
|
wir richteten ein |
| 2. Person Plural |
dissignabatis
|
ihr richtetet ein |
| 3. Person Plural |
dissignabant
|
sie richteten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabar
|
ich wurde eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignabaris dissignabare
|
du wurdest eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignabatur
|
er/sie/es wurde eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignabamur
|
wir wurden eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignabamini
|
ihr wurdet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignabantur
|
sie wurden eingerichtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignarem
|
ich richtete ein |
| 2. Person Singular |
dissignares
|
du richtetest ein |
| 3. Person Singular |
dissignaret
|
er/sie/es richtete ein |
| 1. Person Plural |
dissignaremus
|
wir richteten ein |
| 2. Person Plural |
dissignaretis
|
ihr richtetet ein |
| 3. Person Plural |
dissignarent
|
sie richteten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignarer
|
ich würde eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignareris dissignarere
|
du würdest eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignaretur
|
er/sie/es würde eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignaremur
|
wir würden eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignaremini
|
ihr würdet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignarentur
|
sie würden eingerichtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabo
|
ich werde einrichten |
| 2. Person Singular |
dissignabis
|
du wirst einrichten |
| 3. Person Singular |
dissignabit
|
er/sie/es wird einrichten |
| 1. Person Plural |
dissignabimus
|
wir werden einrichten |
| 2. Person Plural |
dissignabitis
|
ihr werdet einrichten |
| 3. Person Plural |
dissignabunt
|
sie werden einrichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignabor
|
ich werde eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignaberis dissignabere
|
du wirst eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignabitur
|
er/sie/es wird eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignabimur
|
wir werden eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignabimini
|
ihr werdet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignabuntur
|
sie werden eingerichtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavi
|
ich habe eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignavisti
|
du hast eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignavit
|
er/sie/es hat eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignavimus
|
wir haben eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignavistis
|
ihr habt eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignaverunt dissignavere
|
sie haben eingerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus sum
|
ich bin eingerichtet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus es
|
du bist eingerichtet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus est
|
er/sie/es ist eingerichtet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati sumus
|
wir sind eingerichtet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati estis
|
ihr seid eingerichtet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati sunt
|
sie sind eingerichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignaverim
|
ich habe eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignaveris
|
du habest eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignaverit
|
er/sie/es habe eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignaverimus
|
wir haben eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignaveritis
|
ihr habet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignaverint
|
sie haben eingerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus sim
|
ich sei eingerichtet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus sis
|
du seiest eingerichtet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus sit
|
er/sie/es sei eingerichtet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati simus
|
wir seien eingerichtet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati sitis
|
ihr seiet eingerichtet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati sint
|
sie seien eingerichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignaveram
|
ich hatte eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignaveras
|
du hattest eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignaverat
|
er/sie/es hatte eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignaveramus
|
wir hatten eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignaveratis
|
ihr hattet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignaverant
|
sie hatten eingerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus eram
|
ich war eingerichtet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus eras
|
du warst eingerichtet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus erat
|
er/sie/es war eingerichtet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati eramus
|
wir waren eingerichtet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati eratis
|
ihr warst eingerichtet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati erant
|
sie waren eingerichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavissem
|
ich hätte eingerichtet |
| 2. Person Singular |
dissignavisses
|
du hättest eingerichtet |
| 3. Person Singular |
dissignavisset
|
er/sie/es hätte eingerichtet |
| 1. Person Plural |
dissignavissemus
|
wir hätten eingerichtet |
| 2. Person Plural |
dissignavissetis
|
ihr hättet eingerichtet |
| 3. Person Plural |
dissignavissent
|
sie hätten eingerichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus essem
|
ich wäre eingerichtet worden |
| 2. Person Singular |
dissignatus esses
|
du wärest eingerichtet worden |
| 3. Person Singular |
dissignatus esset
|
er/sie/es wäre eingerichtet worden |
| 1. Person Plural |
dissignati essemus
|
wir wären eingerichtet worden |
| 2. Person Plural |
dissignati essetis
|
ihr wäret eingerichtet worden |
| 3. Person Plural |
dissignati essent
|
sie wären eingerichtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignavero
|
ich werde eingerichtet haben |
| 2. Person Singular |
dissignaveris
|
du wirst eingerichtet haben |
| 3. Person Singular |
dissignaverit
|
er/sie/es wird eingerichtet haben |
| 1. Person Plural |
dissignaverimus
|
wir werden eingerichtet haben |
| 2. Person Plural |
dissignaveritis
|
ihr werdet eingerichtet haben |
| 3. Person Plural |
dissignaverint
|
sie werden eingerichtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dissignatus ero
|
ich werde eingerichtet worden sein |
| 2. Person Singular |
dissignatus eris
|
du werdest eingerichtet worden sein |
| 3. Person Singular |
dissignatus erit
|
er/sie/es werde eingerichtet worden sein |
| 1. Person Plural |
dissignati erimus
|
wir werden eingerichtet worden sein |
| 2. Person Plural |
dissignati eritis
|
ihr werdet eingerichtet worden sein |
| 3. Person Plural |
dissignati erunt
|
sie werden eingerichtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dissignare
|
einrichten |
| Vorzeitigkeit |
dissignavisse
|
eingerichtet haben |
| Nachzeitigkeit |
dissignaturum esse
|
einrichten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dissignari dissignarier
|
eingerichtet werden |
| Vorzeitigkeit |
dissignatum esse
|
eingerichtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dissignatum iri
|
künftig eingerichtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
dissigna
|
richte ein! |
| 2. Person Plural |
dissignate
|
richtet ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dissignato
|
| 3. Person Singular |
dissignato
|
| 2. Person Plural |
dissignatote
|
| 3. Person Plural |
dissignanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dissignare
|
das Einrichten |
| Genitiv |
dissignandi
|
des Einrichtens |
| Dativ |
dissignando
|
dem Einrichten |
| Akkusativ |
dissignandum
|
das Einrichten |
| Ablativ |
dissignando
|
durch das Einrichten |
| Vokativ |
dissignande
|
Einrichten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignandus
|
dissignanda
|
dissignandum
|
| Genitiv |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignandi
|
| Dativ |
dissignando
|
dissignandae
|
dissignando
|
| Akkusativ |
dissignandum
|
dissignandam
|
dissignandum
|
| Ablativ |
dissignando
|
dissignanda
|
dissignando
|
| Vokativ |
dissignande
|
dissignanda
|
dissignandum
|
Plural
| Nominativ |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignanda
|
| Genitiv |
dissignandorum
|
dissignandarum
|
dissignandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dissignandos
|
dissignandas
|
dissignanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dissignandi
|
dissignandae
|
dissignanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignans
|
dissignans
|
dissignans
|
| Genitiv |
dissignantis
|
dissignantis
|
dissignantis
|
| Dativ |
dissignanti
|
dissignanti
|
dissignanti
|
| Akkusativ |
dissignantem
|
dissignantem
|
dissignans
|
| Ablativ |
dissignanti dissignante
|
dissignanti dissignante
|
dissignanti dissignante
|
| Vokativ |
dissignans
|
dissignans
|
dissignans
|
Plural
| Nominativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
| Genitiv |
dissignantium dissignantum
|
dissignantium dissignantum
|
dissignantium dissignantum
|
| Dativ |
dissignantibus
|
dissignantibus
|
dissignantibus
|
| Akkusativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
| Ablativ |
dissignantibus
|
dissignantibus
|
dissignantibus
|
| Vokativ |
dissignantes
|
dissignantes
|
dissignantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignatus
|
dissignata
|
dissignatum
|
| Genitiv |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignati
|
| Dativ |
dissignato
|
dissignatae
|
dissignato
|
| Akkusativ |
dissignatum
|
dissignatam
|
dissignatum
|
| Ablativ |
dissignato
|
dissignata
|
dissignato
|
| Vokativ |
dissignate
|
dissignata
|
dissignatum
|
Plural
| Nominativ |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignata
|
| Genitiv |
dissignatorum
|
dissignatarum
|
dissignatorum
|
| Dativ |
dissignatis
|
dissignatis
|
dissignatis
|
| Akkusativ |
dissignatos
|
dissignatas
|
dissignata
|
| Ablativ |
dissignatis
|
dissignatis
|
dissignatis
|
| Vokativ |
dissignati
|
dissignatae
|
dissignata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dissignaturus
|
dissignatura
|
dissignaturum
|
| Genitiv |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignaturi
|
| Dativ |
dissignaturo
|
dissignaturae
|
dissignaturo
|
| Akkusativ |
dissignaturum
|
dissignaturam
|
dissignaturum
|
| Ablativ |
dissignaturo
|
dissignatura
|
dissignaturo
|
| Vokativ |
dissignature
|
dissignatura
|
dissignaturum
|
Plural
| Nominativ |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignatura
|
| Genitiv |
dissignaturorum
|
dissignaturarum
|
dissignaturorum
|
| Dativ |
dissignaturis
|
dissignaturis
|
dissignaturis
|
| Akkusativ |
dissignaturos
|
dissignaturas
|
dissignatura
|
| Ablativ |
dissignaturis
|
dissignaturis
|
dissignaturis
|
| Vokativ |
dissignaturi
|
dissignaturae
|
dissignatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dissignatum
|
dissignatu
|