| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| dissignator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Grundform | Anordner |
| dissignator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Nominativ Singular von dissignator | der Anordner |
| dissignator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Vokativ Singular von dissignator | Anordner! |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | dissignator |
der Anordner |
| Genitiv | dissignatoris |
des Anordners |
| Dativ | dissignatori dissignatore |
dem Anordner |
| Akkusativ | dissignatorem |
den Anordner |
| Ablativ | dissignatore |
mit dem Anordner |
| Vokativ | dissignator |
Anordner! |
| Lokativ | dissignatori dissignatore |
Anordner als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | dissignatores dissignatoris |
die Anordner |
| Genitiv | dissignatorum dissignatorium |
der Anordner |
| Dativ | dissignatoribus |
den Anordnern |
| Akkusativ | dissignatoris dissignatores |
die Anordner |
| Ablativ | dissignatoribus |
mit den Anordnern |
| Vokativ | dissignatores |
Anordner! |
| Lokativ | dissignatoribus |
Anordner als Ortsangabe |