Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ditto
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
dittas
|
du erklärst |
| 3. Person Singular |
dittat
|
er/sie/es erklärt |
| 1. Person Plural |
dittamus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
dittatis
|
ihr erklärt |
| 3. Person Plural |
dittant
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittor
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
dittaris dittare
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
dittatur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
dittamur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
dittamini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittantur
|
sie werden erklärt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittem
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
dittes
|
du erklärest |
| 3. Person Singular |
dittet
|
er/sie/es erkläre |
| 1. Person Plural |
dittemus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
dittetis
|
ihr erkläret |
| 3. Person Plural |
dittent
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ditter
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
ditteris dittere
|
du werdest erklärt |
| 3. Person Singular |
dittetur
|
er/sie/es werde erklärt |
| 1. Person Plural |
dittemur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
dittemini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittentur
|
sie werden erklärt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabam
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
dittabas
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
dittabat
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
dittabamus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
dittabatis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
dittabant
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabar
|
ich wurde erklärt |
| 2. Person Singular |
dittabaris dittabare
|
du wurdest erklärt |
| 3. Person Singular |
dittabatur
|
er/sie/es wurde erklärt |
| 1. Person Plural |
dittabamur
|
wir wurden erklärt |
| 2. Person Plural |
dittabamini
|
ihr wurdet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittabantur
|
sie wurden erklärt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittarem
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
dittares
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
dittaret
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
dittaremus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
dittaretis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
dittarent
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittarer
|
ich würde erklärt |
| 2. Person Singular |
dittareris dittarere
|
du würdest erklärt |
| 3. Person Singular |
dittaretur
|
er/sie/es würde erklärt |
| 1. Person Plural |
dittaremur
|
wir würden erklärt |
| 2. Person Plural |
dittaremini
|
ihr würdet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittarentur
|
sie würden erklärt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabo
|
ich werde erklären |
| 2. Person Singular |
dittabis
|
du wirst erklären |
| 3. Person Singular |
dittabit
|
er/sie/es wird erklären |
| 1. Person Plural |
dittabimus
|
wir werden erklären |
| 2. Person Plural |
dittabitis
|
ihr werdet erklären |
| 3. Person Plural |
dittabunt
|
sie werden erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabor
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
dittaberis dittabere
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
dittabitur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
dittabimur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
dittabimini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittabuntur
|
sie werden erklärt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavi
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
dittavisti
|
du hast erklärt |
| 3. Person Singular |
dittavit
|
er/sie/es hat erklärt |
| 1. Person Plural |
dittavimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
dittavistis
|
ihr habt erklärt |
| 3. Person Plural |
dittaverunt dittavere
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus sum
|
ich bin erklärt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus es
|
du bist erklärt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus est
|
er/sie/es ist erklärt worden |
| 1. Person Plural |
dittati sumus
|
wir sind erklärt worden |
| 2. Person Plural |
dittati estis
|
ihr seid erklärt worden |
| 3. Person Plural |
dittati sunt
|
sie sind erklärt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittaverim
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
dittaveris
|
du habest erklärt |
| 3. Person Singular |
dittaverit
|
er/sie/es habe erklärt |
| 1. Person Plural |
dittaverimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
dittaveritis
|
ihr habet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittaverint
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus sim
|
ich sei erklärt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus sis
|
du seiest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus sit
|
er/sie/es sei erklärt worden |
| 1. Person Plural |
dittati simus
|
wir seien erklärt worden |
| 2. Person Plural |
dittati sitis
|
ihr seiet erklärt worden |
| 3. Person Plural |
dittati sint
|
sie seien erklärt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittaveram
|
ich hatte erklärt |
| 2. Person Singular |
dittaveras
|
du hattest erklärt |
| 3. Person Singular |
dittaverat
|
er/sie/es hatte erklärt |
| 1. Person Plural |
dittaveramus
|
wir hatten erklärt |
| 2. Person Plural |
dittaveratis
|
ihr hattet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittaverant
|
sie hatten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus eram
|
ich war erklärt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus eras
|
du warst erklärt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus erat
|
er/sie/es war erklärt worden |
| 1. Person Plural |
dittati eramus
|
wir waren erklärt worden |
| 2. Person Plural |
dittati eratis
|
ihr warst erklärt worden |
| 3. Person Plural |
dittati erant
|
sie waren erklärt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavissem
|
ich hätte erklärt |
| 2. Person Singular |
dittavisses
|
du hättest erklärt |
| 3. Person Singular |
dittavisset
|
er/sie/es hätte erklärt |
| 1. Person Plural |
dittavissemus
|
wir hätten erklärt |
| 2. Person Plural |
dittavissetis
|
ihr hättet erklärt |
| 3. Person Plural |
dittavissent
|
sie hätten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus essem
|
ich wäre erklärt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus esses
|
du wärest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus esset
|
er/sie/es wäre erklärt worden |
| 1. Person Plural |
dittati essemus
|
wir wären erklärt worden |
| 2. Person Plural |
dittati essetis
|
ihr wäret erklärt worden |
| 3. Person Plural |
dittati essent
|
sie wären erklärt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavero
|
ich werde erklärt haben |
| 2. Person Singular |
dittaveris
|
du wirst erklärt haben |
| 3. Person Singular |
dittaverit
|
er/sie/es wird erklärt haben |
| 1. Person Plural |
dittaverimus
|
wir werden erklärt haben |
| 2. Person Plural |
dittaveritis
|
ihr werdet erklärt haben |
| 3. Person Plural |
dittaverint
|
sie werden erklärt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus ero
|
ich werde erklärt worden sein |
| 2. Person Singular |
dittatus eris
|
du werdest erklärt worden sein |
| 3. Person Singular |
dittatus erit
|
er/sie/es werde erklärt worden sein |
| 1. Person Plural |
dittati erimus
|
wir werden erklärt worden sein |
| 2. Person Plural |
dittati eritis
|
ihr werdet erklärt worden sein |
| 3. Person Plural |
dittati erunt
|
sie werden erklärt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dittare
|
erklären |
| Vorzeitigkeit |
dittavisse
|
erklärt haben |
| Nachzeitigkeit |
dittaturum esse
|
erklären werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dittari dittarier
|
erklärt werden |
| Vorzeitigkeit |
dittatum esse
|
erklärt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dittatum iri
|
künftig erklärt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ditta
|
erkläre! |
| 2. Person Plural |
dittate
|
erklärt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dittato
|
| 3. Person Singular |
dittato
|
| 2. Person Plural |
dittatote
|
| 3. Person Plural |
dittanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dittare
|
das Erklären |
| Genitiv |
dittandi
|
des Erklärens |
| Dativ |
dittando
|
dem Erklären |
| Akkusativ |
dittandum
|
das Erklären |
| Ablativ |
dittando
|
durch das Erklären |
| Vokativ |
dittande
|
Erklären! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittandus
|
dittanda
|
dittandum
|
| Genitiv |
dittandi
|
dittandae
|
dittandi
|
| Dativ |
dittando
|
dittandae
|
dittando
|
| Akkusativ |
dittandum
|
dittandam
|
dittandum
|
| Ablativ |
dittando
|
dittanda
|
dittando
|
| Vokativ |
dittande
|
dittanda
|
dittandum
|
Plural
| Nominativ |
dittandi
|
dittandae
|
dittanda
|
| Genitiv |
dittandorum
|
dittandarum
|
dittandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dittandos
|
dittandas
|
dittanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dittandi
|
dittandae
|
dittanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittans
|
dittans
|
dittans
|
| Genitiv |
dittantis
|
dittantis
|
dittantis
|
| Dativ |
dittanti
|
dittanti
|
dittanti
|
| Akkusativ |
dittantem
|
dittantem
|
dittans
|
| Ablativ |
dittanti dittante
|
dittanti dittante
|
dittanti dittante
|
| Vokativ |
dittans
|
dittans
|
dittans
|
Plural
| Nominativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
| Genitiv |
dittantium dittantum
|
dittantium dittantum
|
dittantium dittantum
|
| Dativ |
dittantibus
|
dittantibus
|
dittantibus
|
| Akkusativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
| Ablativ |
dittantibus
|
dittantibus
|
dittantibus
|
| Vokativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittatus
|
dittata
|
dittatum
|
| Genitiv |
dittati
|
dittatae
|
dittati
|
| Dativ |
dittato
|
dittatae
|
dittato
|
| Akkusativ |
dittatum
|
dittatam
|
dittatum
|
| Ablativ |
dittato
|
dittata
|
dittato
|
| Vokativ |
dittate
|
dittata
|
dittatum
|
Plural
| Nominativ |
dittati
|
dittatae
|
dittata
|
| Genitiv |
dittatorum
|
dittatarum
|
dittatorum
|
| Dativ |
dittatis
|
dittatis
|
dittatis
|
| Akkusativ |
dittatos
|
dittatas
|
dittata
|
| Ablativ |
dittatis
|
dittatis
|
dittatis
|
| Vokativ |
dittati
|
dittatae
|
dittata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittaturus
|
dittatura
|
dittaturum
|
| Genitiv |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittaturi
|
| Dativ |
dittaturo
|
dittaturae
|
dittaturo
|
| Akkusativ |
dittaturum
|
dittaturam
|
dittaturum
|
| Ablativ |
dittaturo
|
dittatura
|
dittaturo
|
| Vokativ |
dittature
|
dittatura
|
dittaturum
|
Plural
| Nominativ |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittatura
|
| Genitiv |
dittaturorum
|
dittaturarum
|
dittaturorum
|
| Dativ |
dittaturis
|
dittaturis
|
dittaturis
|
| Akkusativ |
dittaturos
|
dittaturas
|
dittatura
|
| Ablativ |
dittaturis
|
dittaturis
|
dittaturis
|
| Vokativ |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dittatum
|
dittatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ditto
|
ich verfasse |
| 2. Person Singular |
dittas
|
du verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittat
|
er/sie/es verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittamus
|
wir verfassen |
| 2. Person Plural |
dittatis
|
ihr verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittant
|
sie verfassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittor
|
ich werde verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittaris dittare
|
du wirst verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittatur
|
er/sie/es wird verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittamur
|
wir werden verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittamini
|
ihr werdet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittantur
|
sie werden verfaßt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittem
|
ich verfasse |
| 2. Person Singular |
dittes
|
du verfassest |
| 3. Person Singular |
dittet
|
er/sie/es verfasse |
| 1. Person Plural |
dittemus
|
wir verfassen |
| 2. Person Plural |
dittetis
|
ihr verfasset |
| 3. Person Plural |
dittent
|
sie verfassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ditter
|
ich werde verfaßt |
| 2. Person Singular |
ditteris dittere
|
du werdest verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittetur
|
er/sie/es werde verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittemur
|
wir werden verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittemini
|
ihr werdet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittentur
|
sie werden verfaßt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabam
|
ich verfaßte |
| 2. Person Singular |
dittabas
|
du verfaßtest |
| 3. Person Singular |
dittabat
|
er/sie/es verfaßte |
| 1. Person Plural |
dittabamus
|
wir verfaßten |
| 2. Person Plural |
dittabatis
|
ihr verfaßtet |
| 3. Person Plural |
dittabant
|
sie verfaßten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabar
|
ich wurde verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittabaris dittabare
|
du wurdest verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittabatur
|
er/sie/es wurde verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittabamur
|
wir wurden verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittabamini
|
ihr wurdet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittabantur
|
sie wurden verfaßt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittarem
|
ich verfaßte |
| 2. Person Singular |
dittares
|
du verfaßtest |
| 3. Person Singular |
dittaret
|
er/sie/es verfaßte |
| 1. Person Plural |
dittaremus
|
wir verfaßten |
| 2. Person Plural |
dittaretis
|
ihr verfaßtet |
| 3. Person Plural |
dittarent
|
sie verfaßten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittarer
|
ich würde verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittareris dittarere
|
du würdest verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittaretur
|
er/sie/es würde verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittaremur
|
wir würden verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittaremini
|
ihr würdet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittarentur
|
sie würden verfaßt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabo
|
ich werde verfassen |
| 2. Person Singular |
dittabis
|
du wirst verfassen |
| 3. Person Singular |
dittabit
|
er/sie/es wird verfassen |
| 1. Person Plural |
dittabimus
|
wir werden verfassen |
| 2. Person Plural |
dittabitis
|
ihr werdet verfassen |
| 3. Person Plural |
dittabunt
|
sie werden verfassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabor
|
ich werde verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittaberis dittabere
|
du wirst verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittabitur
|
er/sie/es wird verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittabimur
|
wir werden verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittabimini
|
ihr werdet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittabuntur
|
sie werden verfaßt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavi
|
ich habe verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittavisti
|
du hast verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittavit
|
er/sie/es hat verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittavimus
|
wir haben verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittavistis
|
ihr habt verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittaverunt dittavere
|
sie haben verfaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus sum
|
ich bin verfaßt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus es
|
du bist verfaßt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus est
|
er/sie/es ist verfaßt worden |
| 1. Person Plural |
dittati sumus
|
wir sind verfaßt worden |
| 2. Person Plural |
dittati estis
|
ihr seid verfaßt worden |
| 3. Person Plural |
dittati sunt
|
sie sind verfaßt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittaverim
|
ich habe verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittaveris
|
du habest verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittaverit
|
er/sie/es habe verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittaverimus
|
wir haben verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittaveritis
|
ihr habet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittaverint
|
sie haben verfaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus sim
|
ich sei verfaßt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus sis
|
du seiest verfaßt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus sit
|
er/sie/es sei verfaßt worden |
| 1. Person Plural |
dittati simus
|
wir seien verfaßt worden |
| 2. Person Plural |
dittati sitis
|
ihr seiet verfaßt worden |
| 3. Person Plural |
dittati sint
|
sie seien verfaßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittaveram
|
ich hatte verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittaveras
|
du hattest verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittaverat
|
er/sie/es hatte verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittaveramus
|
wir hatten verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittaveratis
|
ihr hattet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittaverant
|
sie hatten verfaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus eram
|
ich war verfaßt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus eras
|
du warst verfaßt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus erat
|
er/sie/es war verfaßt worden |
| 1. Person Plural |
dittati eramus
|
wir waren verfaßt worden |
| 2. Person Plural |
dittati eratis
|
ihr warst verfaßt worden |
| 3. Person Plural |
dittati erant
|
sie waren verfaßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavissem
|
ich hätte verfaßt |
| 2. Person Singular |
dittavisses
|
du hättest verfaßt |
| 3. Person Singular |
dittavisset
|
er/sie/es hätte verfaßt |
| 1. Person Plural |
dittavissemus
|
wir hätten verfaßt |
| 2. Person Plural |
dittavissetis
|
ihr hättet verfaßt |
| 3. Person Plural |
dittavissent
|
sie hätten verfaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus essem
|
ich wäre verfaßt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus esses
|
du wärest verfaßt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus esset
|
er/sie/es wäre verfaßt worden |
| 1. Person Plural |
dittati essemus
|
wir wären verfaßt worden |
| 2. Person Plural |
dittati essetis
|
ihr wäret verfaßt worden |
| 3. Person Plural |
dittati essent
|
sie wären verfaßt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavero
|
ich werde verfaßt haben |
| 2. Person Singular |
dittaveris
|
du wirst verfaßt haben |
| 3. Person Singular |
dittaverit
|
er/sie/es wird verfaßt haben |
| 1. Person Plural |
dittaverimus
|
wir werden verfaßt haben |
| 2. Person Plural |
dittaveritis
|
ihr werdet verfaßt haben |
| 3. Person Plural |
dittaverint
|
sie werden verfaßt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus ero
|
ich werde verfaßt worden sein |
| 2. Person Singular |
dittatus eris
|
du werdest verfaßt worden sein |
| 3. Person Singular |
dittatus erit
|
er/sie/es werde verfaßt worden sein |
| 1. Person Plural |
dittati erimus
|
wir werden verfaßt worden sein |
| 2. Person Plural |
dittati eritis
|
ihr werdet verfaßt worden sein |
| 3. Person Plural |
dittati erunt
|
sie werden verfaßt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dittare
|
verfassen |
| Vorzeitigkeit |
dittavisse
|
verfaßt haben |
| Nachzeitigkeit |
dittaturum esse
|
verfassen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dittari dittarier
|
verfaßt werden |
| Vorzeitigkeit |
dittatum esse
|
verfaßt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dittatum iri
|
künftig verfaßt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ditta
|
verfasse! |
| 2. Person Plural |
dittate
|
verfaßt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dittato
|
| 3. Person Singular |
dittato
|
| 2. Person Plural |
dittatote
|
| 3. Person Plural |
dittanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dittare
|
das Verfassen |
| Genitiv |
dittandi
|
des Verfassens |
| Dativ |
dittando
|
dem Verfassen |
| Akkusativ |
dittandum
|
das Verfassen |
| Ablativ |
dittando
|
durch das Verfassen |
| Vokativ |
dittande
|
Verfassen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittandus
|
dittanda
|
dittandum
|
| Genitiv |
dittandi
|
dittandae
|
dittandi
|
| Dativ |
dittando
|
dittandae
|
dittando
|
| Akkusativ |
dittandum
|
dittandam
|
dittandum
|
| Ablativ |
dittando
|
dittanda
|
dittando
|
| Vokativ |
dittande
|
dittanda
|
dittandum
|
Plural
| Nominativ |
dittandi
|
dittandae
|
dittanda
|
| Genitiv |
dittandorum
|
dittandarum
|
dittandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dittandos
|
dittandas
|
dittanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dittandi
|
dittandae
|
dittanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittans
|
dittans
|
dittans
|
| Genitiv |
dittantis
|
dittantis
|
dittantis
|
| Dativ |
dittanti
|
dittanti
|
dittanti
|
| Akkusativ |
dittantem
|
dittantem
|
dittans
|
| Ablativ |
dittanti dittante
|
dittanti dittante
|
dittanti dittante
|
| Vokativ |
dittans
|
dittans
|
dittans
|
Plural
| Nominativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
| Genitiv |
dittantium dittantum
|
dittantium dittantum
|
dittantium dittantum
|
| Dativ |
dittantibus
|
dittantibus
|
dittantibus
|
| Akkusativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
| Ablativ |
dittantibus
|
dittantibus
|
dittantibus
|
| Vokativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittatus
|
dittata
|
dittatum
|
| Genitiv |
dittati
|
dittatae
|
dittati
|
| Dativ |
dittato
|
dittatae
|
dittato
|
| Akkusativ |
dittatum
|
dittatam
|
dittatum
|
| Ablativ |
dittato
|
dittata
|
dittato
|
| Vokativ |
dittate
|
dittata
|
dittatum
|
Plural
| Nominativ |
dittati
|
dittatae
|
dittata
|
| Genitiv |
dittatorum
|
dittatarum
|
dittatorum
|
| Dativ |
dittatis
|
dittatis
|
dittatis
|
| Akkusativ |
dittatos
|
dittatas
|
dittata
|
| Ablativ |
dittatis
|
dittatis
|
dittatis
|
| Vokativ |
dittati
|
dittatae
|
dittata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittaturus
|
dittatura
|
dittaturum
|
| Genitiv |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittaturi
|
| Dativ |
dittaturo
|
dittaturae
|
dittaturo
|
| Akkusativ |
dittaturum
|
dittaturam
|
dittaturum
|
| Ablativ |
dittaturo
|
dittatura
|
dittaturo
|
| Vokativ |
dittature
|
dittatura
|
dittaturum
|
Plural
| Nominativ |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittatura
|
| Genitiv |
dittaturorum
|
dittaturarum
|
dittaturorum
|
| Dativ |
dittaturis
|
dittaturis
|
dittaturis
|
| Akkusativ |
dittaturos
|
dittaturas
|
dittatura
|
| Ablativ |
dittaturis
|
dittaturis
|
dittaturis
|
| Vokativ |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dittatum
|
dittatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ditto
|
ich wiederhole; hole wieder |
| 2. Person Singular |
dittas
|
du wiederholst; holst wieder |
| 3. Person Singular |
dittat
|
er/sie/es wiederholt; holt wieder |
| 1. Person Plural |
dittamus
|
wir wiederholen; holen wieder |
| 2. Person Plural |
dittatis
|
ihr wiederholt; holt wieder |
| 3. Person Plural |
dittant
|
sie wiederholen; holen wieder |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittor
|
ich werde wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittaris dittare
|
du wirst wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittatur
|
er/sie/es wird wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittamur
|
wir werden wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittamini
|
ihr werdet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittantur
|
sie werden wiederholt; wiedergeholt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittem
|
ich wiederhole; hole wieder |
| 2. Person Singular |
dittes
|
du wiederholest; holest wieder |
| 3. Person Singular |
dittet
|
er/sie/es wiederhole; hole wieder |
| 1. Person Plural |
dittemus
|
wir wiederholen; holen wieder |
| 2. Person Plural |
dittetis
|
ihr wiederholet; holet wieder |
| 3. Person Plural |
dittent
|
sie wiederholen; holen wieder |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ditter
|
ich werde wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
ditteris dittere
|
du werdest wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittetur
|
er/sie/es werde wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittemur
|
wir werden wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittemini
|
ihr werdet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittentur
|
sie werden wiederholt; wiedergeholt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabam
|
ich wiederholte; holte wieder |
| 2. Person Singular |
dittabas
|
du wiederholtest; holtest wieder |
| 3. Person Singular |
dittabat
|
er/sie/es wiederholte; holte wieder |
| 1. Person Plural |
dittabamus
|
wir wiederholten; holten wieder |
| 2. Person Plural |
dittabatis
|
ihr wiederholtet; holtet wieder |
| 3. Person Plural |
dittabant
|
sie wiederholten; holten wieder |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabar
|
ich wurde wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittabaris dittabare
|
du wurdest wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittabatur
|
er/sie/es wurde wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittabamur
|
wir wurden wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittabamini
|
ihr wurdet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittabantur
|
sie wurden wiederholt; wiedergeholt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittarem
|
ich wiederholte; holte wieder |
| 2. Person Singular |
dittares
|
du wiederholtest; holtest wieder |
| 3. Person Singular |
dittaret
|
er/sie/es wiederholte; holte wieder |
| 1. Person Plural |
dittaremus
|
wir wiederholten; holten wieder |
| 2. Person Plural |
dittaretis
|
ihr wiederholtet; holtet wieder |
| 3. Person Plural |
dittarent
|
sie wiederholten; holten wieder |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittarer
|
ich würde wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittareris dittarere
|
du würdest wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittaretur
|
er/sie/es würde wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittaremur
|
wir würden wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittaremini
|
ihr würdet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittarentur
|
sie würden wiederholt; wiedergeholt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabo
|
ich werde wiederholen |
| 2. Person Singular |
dittabis
|
du wirst wiederholen |
| 3. Person Singular |
dittabit
|
er/sie/es wird wiederholen |
| 1. Person Plural |
dittabimus
|
wir werden wiederholen |
| 2. Person Plural |
dittabitis
|
ihr werdet wiederholen |
| 3. Person Plural |
dittabunt
|
sie werden wiederholen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittabor
|
ich werde wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittaberis dittabere
|
du wirst wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittabitur
|
er/sie/es wird wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittabimur
|
wir werden wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittabimini
|
ihr werdet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittabuntur
|
sie werden wiederholt; wiedergeholt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavi
|
ich habe wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittavisti
|
du hast wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittavit
|
er/sie/es hat wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittavimus
|
wir haben wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittavistis
|
ihr habt wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittaverunt dittavere
|
sie haben wiederholt; wiedergeholt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus sum
|
ich bin wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus es
|
du bist wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus est
|
er/sie/es ist wiederholt; wiedergeholt worden |
| 1. Person Plural |
dittati sumus
|
wir sind wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Plural |
dittati estis
|
ihr seid wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Plural |
dittati sunt
|
sie sind wiederholt; wiedergeholt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittaverim
|
ich habe wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittaveris
|
du habest wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittaverit
|
er/sie/es habe wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittaverimus
|
wir haben wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittaveritis
|
ihr habet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittaverint
|
sie haben wiederholt; wiedergeholt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus sim
|
ich sei wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus sis
|
du seiest wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus sit
|
er/sie/es sei wiederholt; wiedergeholt worden |
| 1. Person Plural |
dittati simus
|
wir seien wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Plural |
dittati sitis
|
ihr seiet wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Plural |
dittati sint
|
sie seien wiederholt; wiedergeholt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittaveram
|
ich hatte wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittaveras
|
du hattest wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittaverat
|
er/sie/es hatte wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittaveramus
|
wir hatten wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittaveratis
|
ihr hattet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittaverant
|
sie hatten wiederholt; wiedergeholt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus eram
|
ich war wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus eras
|
du warst wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus erat
|
er/sie/es war wiederholt; wiedergeholt worden |
| 1. Person Plural |
dittati eramus
|
wir waren wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Plural |
dittati eratis
|
ihr warst wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Plural |
dittati erant
|
sie waren wiederholt; wiedergeholt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavissem
|
ich hätte wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Singular |
dittavisses
|
du hättest wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Singular |
dittavisset
|
er/sie/es hätte wiederholt; wiedergeholt |
| 1. Person Plural |
dittavissemus
|
wir hätten wiederholt; wiedergeholt |
| 2. Person Plural |
dittavissetis
|
ihr hättet wiederholt; wiedergeholt |
| 3. Person Plural |
dittavissent
|
sie hätten wiederholt; wiedergeholt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus essem
|
ich wäre wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Singular |
dittatus esses
|
du wärest wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Singular |
dittatus esset
|
er/sie/es wäre wiederholt; wiedergeholt worden |
| 1. Person Plural |
dittati essemus
|
wir wären wiederholt; wiedergeholt worden |
| 2. Person Plural |
dittati essetis
|
ihr wäret wiederholt; wiedergeholt worden |
| 3. Person Plural |
dittati essent
|
sie wären wiederholt; wiedergeholt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
dittavero
|
ich werde wiederholt; wiedergeholt haben |
| 2. Person Singular |
dittaveris
|
du wirst wiederholt; wiedergeholt haben |
| 3. Person Singular |
dittaverit
|
er/sie/es wird wiederholt; wiedergeholt haben |
| 1. Person Plural |
dittaverimus
|
wir werden wiederholt; wiedergeholt haben |
| 2. Person Plural |
dittaveritis
|
ihr werdet wiederholt; wiedergeholt haben |
| 3. Person Plural |
dittaverint
|
sie werden wiederholt; wiedergeholt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
dittatus ero
|
ich werde wiederholt; wiedergeholt worden sein |
| 2. Person Singular |
dittatus eris
|
du werdest wiederholt; wiedergeholt worden sein |
| 3. Person Singular |
dittatus erit
|
er/sie/es werde wiederholt; wiedergeholt worden sein |
| 1. Person Plural |
dittati erimus
|
wir werden wiederholt; wiedergeholt worden sein |
| 2. Person Plural |
dittati eritis
|
ihr werdet wiederholt; wiedergeholt worden sein |
| 3. Person Plural |
dittati erunt
|
sie werden wiederholt; wiedergeholt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dittare
|
wiederholen |
| Vorzeitigkeit |
dittavisse
|
wiederholt; wiedergeholt haben |
| Nachzeitigkeit |
dittaturum esse
|
wiederholen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
dittari dittarier
|
wiederholt; wiedergeholt werden |
| Vorzeitigkeit |
dittatum esse
|
wiederholt; wiedergeholt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
dittatum iri
|
künftig wiederholt; wiedergeholt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ditta
|
wiederhole; hole wieder! |
| 2. Person Plural |
dittate
|
wiederholt; holt wieder! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
dittato
|
| 3. Person Singular |
dittato
|
| 2. Person Plural |
dittatote
|
| 3. Person Plural |
dittanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
dittare
|
das Wiederholen |
| Genitiv |
dittandi
|
des Wiederholens |
| Dativ |
dittando
|
dem Wiederholen |
| Akkusativ |
dittandum
|
das Wiederholen |
| Ablativ |
dittando
|
durch das Wiederholen |
| Vokativ |
dittande
|
Wiederholen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittandus
|
dittanda
|
dittandum
|
| Genitiv |
dittandi
|
dittandae
|
dittandi
|
| Dativ |
dittando
|
dittandae
|
dittando
|
| Akkusativ |
dittandum
|
dittandam
|
dittandum
|
| Ablativ |
dittando
|
dittanda
|
dittando
|
| Vokativ |
dittande
|
dittanda
|
dittandum
|
Plural
| Nominativ |
dittandi
|
dittandae
|
dittanda
|
| Genitiv |
dittandorum
|
dittandarum
|
dittandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
dittandos
|
dittandas
|
dittanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
dittandi
|
dittandae
|
dittanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittans
|
dittans
|
dittans
|
| Genitiv |
dittantis
|
dittantis
|
dittantis
|
| Dativ |
dittanti
|
dittanti
|
dittanti
|
| Akkusativ |
dittantem
|
dittantem
|
dittans
|
| Ablativ |
dittanti dittante
|
dittanti dittante
|
dittanti dittante
|
| Vokativ |
dittans
|
dittans
|
dittans
|
Plural
| Nominativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
| Genitiv |
dittantium dittantum
|
dittantium dittantum
|
dittantium dittantum
|
| Dativ |
dittantibus
|
dittantibus
|
dittantibus
|
| Akkusativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
| Ablativ |
dittantibus
|
dittantibus
|
dittantibus
|
| Vokativ |
dittantes
|
dittantes
|
dittantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittatus
|
dittata
|
dittatum
|
| Genitiv |
dittati
|
dittatae
|
dittati
|
| Dativ |
dittato
|
dittatae
|
dittato
|
| Akkusativ |
dittatum
|
dittatam
|
dittatum
|
| Ablativ |
dittato
|
dittata
|
dittato
|
| Vokativ |
dittate
|
dittata
|
dittatum
|
Plural
| Nominativ |
dittati
|
dittatae
|
dittata
|
| Genitiv |
dittatorum
|
dittatarum
|
dittatorum
|
| Dativ |
dittatis
|
dittatis
|
dittatis
|
| Akkusativ |
dittatos
|
dittatas
|
dittata
|
| Ablativ |
dittatis
|
dittatis
|
dittatis
|
| Vokativ |
dittati
|
dittatae
|
dittata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
dittaturus
|
dittatura
|
dittaturum
|
| Genitiv |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittaturi
|
| Dativ |
dittaturo
|
dittaturae
|
dittaturo
|
| Akkusativ |
dittaturum
|
dittaturam
|
dittaturum
|
| Ablativ |
dittaturo
|
dittatura
|
dittaturo
|
| Vokativ |
dittature
|
dittatura
|
dittaturum
|
Plural
| Nominativ |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittatura
|
| Genitiv |
dittaturorum
|
dittaturarum
|
dittaturorum
|
| Dativ |
dittaturis
|
dittaturis
|
dittaturis
|
| Akkusativ |
dittaturos
|
dittaturas
|
dittatura
|
| Ablativ |
dittaturis
|
dittaturis
|
dittaturis
|
| Vokativ |
dittaturi
|
dittaturae
|
dittatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
dittatum
|
dittatu
|