Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divarico
|
ich reiße auf |
| 2. Person Singular |
divaricas
|
du reißt auf |
| 3. Person Singular |
divaricat
|
er/sie/es reißt auf |
| 1. Person Plural |
divaricamus
|
wir reißen auf |
| 2. Person Plural |
divaricatis
|
ihr reißt auf |
| 3. Person Plural |
divaricant
|
sie reißen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricor
|
ich werde aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricaris divaricare
|
du wirst aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricatur
|
er/sie/es wird aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricamur
|
wir werden aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricamini
|
ihr werdet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricantur
|
sie werden aufgerissen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricem
|
ich reiße auf |
| 2. Person Singular |
divarices
|
du reißest auf |
| 3. Person Singular |
divaricet
|
er/sie/es reiße auf |
| 1. Person Plural |
divaricemus
|
wir reißen auf |
| 2. Person Plural |
divaricetis
|
ihr reißet auf |
| 3. Person Plural |
divaricent
|
sie reißen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricer
|
ich werde aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divariceris divaricere
|
du werdest aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricetur
|
er/sie/es werde aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricemur
|
wir werden aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricemini
|
ihr werdet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricentur
|
sie werden aufgerissen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabam
|
ich riß auf |
| 2. Person Singular |
divaricabas
|
du rissest auf |
| 3. Person Singular |
divaricabat
|
er/sie/es riß auf |
| 1. Person Plural |
divaricabamus
|
wir rissen auf |
| 2. Person Plural |
divaricabatis
|
ihr risset auf |
| 3. Person Plural |
divaricabant
|
sie rissen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabar
|
ich wurde aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricabaris divaricabare
|
du wurdest aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricabatur
|
er/sie/es wurde aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricabamur
|
wir wurden aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricabamini
|
ihr wurdet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricabantur
|
sie wurden aufgerissen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricarem
|
ich risse auf |
| 2. Person Singular |
divaricares
|
du rissest auf |
| 3. Person Singular |
divaricaret
|
er/sie/es risse auf |
| 1. Person Plural |
divaricaremus
|
wir rissen auf |
| 2. Person Plural |
divaricaretis
|
ihr risset auf |
| 3. Person Plural |
divaricarent
|
sie rissen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricarer
|
ich würde aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricareris divaricarere
|
du würdest aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricaretur
|
er/sie/es würde aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricaremur
|
wir würden aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricaremini
|
ihr würdet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricarentur
|
sie würden aufgerissen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabo
|
ich werde aufreißen |
| 2. Person Singular |
divaricabis
|
du wirst aufreißen |
| 3. Person Singular |
divaricabit
|
er/sie/es wird aufreißen |
| 1. Person Plural |
divaricabimus
|
wir werden aufreißen |
| 2. Person Plural |
divaricabitis
|
ihr werdet aufreißen |
| 3. Person Plural |
divaricabunt
|
sie werden aufreißen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabor
|
ich werde aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricaberis divaricabere
|
du wirst aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricabitur
|
er/sie/es wird aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricabimur
|
wir werden aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricabimini
|
ihr werdet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricabuntur
|
sie werden aufgerissen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavi
|
ich habe aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricavisti
|
du hast aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricavit
|
er/sie/es hat aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricavimus
|
wir haben aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricavistis
|
ihr habt aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricaverunt divaricavere
|
sie haben aufgerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus sum
|
ich bin aufgerissen worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus es
|
du bist aufgerissen worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus est
|
er/sie/es ist aufgerissen worden |
| 1. Person Plural |
divaricati sumus
|
wir sind aufgerissen worden |
| 2. Person Plural |
divaricati estis
|
ihr seid aufgerissen worden |
| 3. Person Plural |
divaricati sunt
|
sie sind aufgerissen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricaverim
|
ich habe aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricaveris
|
du habest aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricaverit
|
er/sie/es habe aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricaverimus
|
wir haben aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricaveritis
|
ihr habet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricaverint
|
sie haben aufgerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus sim
|
ich sei aufgerissen worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus sis
|
du seiest aufgerissen worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus sit
|
er/sie/es sei aufgerissen worden |
| 1. Person Plural |
divaricati simus
|
wir seien aufgerissen worden |
| 2. Person Plural |
divaricati sitis
|
ihr seiet aufgerissen worden |
| 3. Person Plural |
divaricati sint
|
sie seien aufgerissen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricaveram
|
ich hatte aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricaveras
|
du hattest aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricaverat
|
er/sie/es hatte aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricaveramus
|
wir hatten aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricaveratis
|
ihr hattet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricaverant
|
sie hatten aufgerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus eram
|
ich war aufgerissen worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus eras
|
du warst aufgerissen worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus erat
|
er/sie/es war aufgerissen worden |
| 1. Person Plural |
divaricati eramus
|
wir waren aufgerissen worden |
| 2. Person Plural |
divaricati eratis
|
ihr warst aufgerissen worden |
| 3. Person Plural |
divaricati erant
|
sie waren aufgerissen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavissem
|
ich hätte aufgerissen |
| 2. Person Singular |
divaricavisses
|
du hättest aufgerissen |
| 3. Person Singular |
divaricavisset
|
er/sie/es hätte aufgerissen |
| 1. Person Plural |
divaricavissemus
|
wir hätten aufgerissen |
| 2. Person Plural |
divaricavissetis
|
ihr hättet aufgerissen |
| 3. Person Plural |
divaricavissent
|
sie hätten aufgerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus essem
|
ich wäre aufgerissen worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus esses
|
du wärest aufgerissen worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus esset
|
er/sie/es wäre aufgerissen worden |
| 1. Person Plural |
divaricati essemus
|
wir wären aufgerissen worden |
| 2. Person Plural |
divaricati essetis
|
ihr wäret aufgerissen worden |
| 3. Person Plural |
divaricati essent
|
sie wären aufgerissen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavero
|
ich werde aufgerissen haben |
| 2. Person Singular |
divaricaveris
|
du wirst aufgerissen haben |
| 3. Person Singular |
divaricaverit
|
er/sie/es wird aufgerissen haben |
| 1. Person Plural |
divaricaverimus
|
wir werden aufgerissen haben |
| 2. Person Plural |
divaricaveritis
|
ihr werdet aufgerissen haben |
| 3. Person Plural |
divaricaverint
|
sie werden aufgerissen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus ero
|
ich werde aufgerissen worden sein |
| 2. Person Singular |
divaricatus eris
|
du werdest aufgerissen worden sein |
| 3. Person Singular |
divaricatus erit
|
er/sie/es werde aufgerissen worden sein |
| 1. Person Plural |
divaricati erimus
|
wir werden aufgerissen worden sein |
| 2. Person Plural |
divaricati eritis
|
ihr werdet aufgerissen worden sein |
| 3. Person Plural |
divaricati erunt
|
sie werden aufgerissen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
divaricare
|
aufreißen |
| Vorzeitigkeit |
divaricavisse
|
aufgerissen haben |
| Nachzeitigkeit |
divaricaturum esse
|
aufreißen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
divaricari divaricarier
|
aufgerissen werden |
| Vorzeitigkeit |
divaricatum esse
|
aufgerissen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
divaricatum iri
|
künftig aufgerissen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
divarica
|
reiße auf! |
| 2. Person Plural |
divaricate
|
reißt auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
divaricato
|
| 3. Person Singular |
divaricato
|
| 2. Person Plural |
divaricatote
|
| 3. Person Plural |
divaricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
divaricare
|
das Aufreißen |
| Genitiv |
divaricandi
|
des Aufreißens |
| Dativ |
divaricando
|
dem Aufreißen |
| Akkusativ |
divaricandum
|
das Aufreißen |
| Ablativ |
divaricando
|
durch das Aufreißen |
| Vokativ |
divaricande
|
Aufreißen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricandus
|
divaricanda
|
divaricandum
|
| Genitiv |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricandi
|
| Dativ |
divaricando
|
divaricandae
|
divaricando
|
| Akkusativ |
divaricandum
|
divaricandam
|
divaricandum
|
| Ablativ |
divaricando
|
divaricanda
|
divaricando
|
| Vokativ |
divaricande
|
divaricanda
|
divaricandum
|
Plural
| Nominativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
| Genitiv |
divaricandorum
|
divaricandarum
|
divaricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
divaricandos
|
divaricandas
|
divaricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
| Genitiv |
divaricantis
|
divaricantis
|
divaricantis
|
| Dativ |
divaricanti
|
divaricanti
|
divaricanti
|
| Akkusativ |
divaricantem
|
divaricantem
|
divaricans
|
| Ablativ |
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
| Vokativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
Plural
| Nominativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
| Genitiv |
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
| Dativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
| Akkusativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
| Ablativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
| Vokativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricatus
|
divaricata
|
divaricatum
|
| Genitiv |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricati
|
| Dativ |
divaricato
|
divaricatae
|
divaricato
|
| Akkusativ |
divaricatum
|
divaricatam
|
divaricatum
|
| Ablativ |
divaricato
|
divaricata
|
divaricato
|
| Vokativ |
divaricate
|
divaricata
|
divaricatum
|
Plural
| Nominativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
| Genitiv |
divaricatorum
|
divaricatarum
|
divaricatorum
|
| Dativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
| Akkusativ |
divaricatos
|
divaricatas
|
divaricata
|
| Ablativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
| Vokativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricaturus
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
| Genitiv |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricaturi
|
| Dativ |
divaricaturo
|
divaricaturae
|
divaricaturo
|
| Akkusativ |
divaricaturum
|
divaricaturam
|
divaricaturum
|
| Ablativ |
divaricaturo
|
divaricatura
|
divaricaturo
|
| Vokativ |
divaricature
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
Plural
| Nominativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
| Genitiv |
divaricaturorum
|
divaricaturarum
|
divaricaturorum
|
| Dativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
| Akkusativ |
divaricaturos
|
divaricaturas
|
divaricatura
|
| Ablativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
| Vokativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
divaricatum
|
divaricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divarico
|
ich spreize |
| 2. Person Singular |
divaricas
|
du spreizt |
| 3. Person Singular |
divaricat
|
er/sie/es spreizt |
| 1. Person Plural |
divaricamus
|
wir spreizen |
| 2. Person Plural |
divaricatis
|
ihr spreizt |
| 3. Person Plural |
divaricant
|
sie spreizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricor
|
ich werde gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricaris divaricare
|
du wirst gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricatur
|
er/sie/es wird gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricamur
|
wir werden gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricamini
|
ihr werdet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricantur
|
sie werden gespreizt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricem
|
ich spreize |
| 2. Person Singular |
divarices
|
du spreizest |
| 3. Person Singular |
divaricet
|
er/sie/es spreize |
| 1. Person Plural |
divaricemus
|
wir spreizen |
| 2. Person Plural |
divaricetis
|
ihr spreizet |
| 3. Person Plural |
divaricent
|
sie spreizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricer
|
ich werde gespreizt |
| 2. Person Singular |
divariceris divaricere
|
du werdest gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricetur
|
er/sie/es werde gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricemur
|
wir werden gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricemini
|
ihr werdet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricentur
|
sie werden gespreizt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabam
|
ich spreizte |
| 2. Person Singular |
divaricabas
|
du spreiztest |
| 3. Person Singular |
divaricabat
|
er/sie/es spreizte |
| 1. Person Plural |
divaricabamus
|
wir spreizten |
| 2. Person Plural |
divaricabatis
|
ihr spreiztet |
| 3. Person Plural |
divaricabant
|
sie spreizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabar
|
ich wurde gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricabaris divaricabare
|
du wurdest gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricabatur
|
er/sie/es wurde gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricabamur
|
wir wurden gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricabamini
|
ihr wurdet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricabantur
|
sie wurden gespreizt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricarem
|
ich spreizte |
| 2. Person Singular |
divaricares
|
du spreiztest |
| 3. Person Singular |
divaricaret
|
er/sie/es spreizte |
| 1. Person Plural |
divaricaremus
|
wir spreizten |
| 2. Person Plural |
divaricaretis
|
ihr spreiztet |
| 3. Person Plural |
divaricarent
|
sie spreizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricarer
|
ich würde gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricareris divaricarere
|
du würdest gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricaretur
|
er/sie/es würde gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricaremur
|
wir würden gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricaremini
|
ihr würdet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricarentur
|
sie würden gespreizt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabo
|
ich werde spreizen |
| 2. Person Singular |
divaricabis
|
du wirst spreizen |
| 3. Person Singular |
divaricabit
|
er/sie/es wird spreizen |
| 1. Person Plural |
divaricabimus
|
wir werden spreizen |
| 2. Person Plural |
divaricabitis
|
ihr werdet spreizen |
| 3. Person Plural |
divaricabunt
|
sie werden spreizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabor
|
ich werde gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricaberis divaricabere
|
du wirst gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricabitur
|
er/sie/es wird gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricabimur
|
wir werden gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricabimini
|
ihr werdet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricabuntur
|
sie werden gespreizt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavi
|
ich habe gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricavisti
|
du hast gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricavit
|
er/sie/es hat gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricavimus
|
wir haben gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricavistis
|
ihr habt gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricaverunt divaricavere
|
sie haben gespreizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus sum
|
ich bin gespreizt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus es
|
du bist gespreizt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus est
|
er/sie/es ist gespreizt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati sumus
|
wir sind gespreizt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati estis
|
ihr seid gespreizt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati sunt
|
sie sind gespreizt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricaverim
|
ich habe gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricaveris
|
du habest gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricaverit
|
er/sie/es habe gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricaverimus
|
wir haben gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricaveritis
|
ihr habet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricaverint
|
sie haben gespreizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus sim
|
ich sei gespreizt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus sis
|
du seiest gespreizt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus sit
|
er/sie/es sei gespreizt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati simus
|
wir seien gespreizt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati sitis
|
ihr seiet gespreizt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati sint
|
sie seien gespreizt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricaveram
|
ich hatte gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricaveras
|
du hattest gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricaverat
|
er/sie/es hatte gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricaveramus
|
wir hatten gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricaveratis
|
ihr hattet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricaverant
|
sie hatten gespreizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus eram
|
ich war gespreizt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus eras
|
du warst gespreizt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus erat
|
er/sie/es war gespreizt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati eramus
|
wir waren gespreizt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati eratis
|
ihr warst gespreizt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati erant
|
sie waren gespreizt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavissem
|
ich hätte gespreizt |
| 2. Person Singular |
divaricavisses
|
du hättest gespreizt |
| 3. Person Singular |
divaricavisset
|
er/sie/es hätte gespreizt |
| 1. Person Plural |
divaricavissemus
|
wir hätten gespreizt |
| 2. Person Plural |
divaricavissetis
|
ihr hättet gespreizt |
| 3. Person Plural |
divaricavissent
|
sie hätten gespreizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus essem
|
ich wäre gespreizt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus esses
|
du wärest gespreizt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus esset
|
er/sie/es wäre gespreizt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati essemus
|
wir wären gespreizt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati essetis
|
ihr wäret gespreizt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati essent
|
sie wären gespreizt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavero
|
ich werde gespreizt haben |
| 2. Person Singular |
divaricaveris
|
du wirst gespreizt haben |
| 3. Person Singular |
divaricaverit
|
er/sie/es wird gespreizt haben |
| 1. Person Plural |
divaricaverimus
|
wir werden gespreizt haben |
| 2. Person Plural |
divaricaveritis
|
ihr werdet gespreizt haben |
| 3. Person Plural |
divaricaverint
|
sie werden gespreizt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus ero
|
ich werde gespreizt worden sein |
| 2. Person Singular |
divaricatus eris
|
du werdest gespreizt worden sein |
| 3. Person Singular |
divaricatus erit
|
er/sie/es werde gespreizt worden sein |
| 1. Person Plural |
divaricati erimus
|
wir werden gespreizt worden sein |
| 2. Person Plural |
divaricati eritis
|
ihr werdet gespreizt worden sein |
| 3. Person Plural |
divaricati erunt
|
sie werden gespreizt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
divaricare
|
spreizen |
| Vorzeitigkeit |
divaricavisse
|
gespreizt haben |
| Nachzeitigkeit |
divaricaturum esse
|
spreizen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
divaricari divaricarier
|
gespreizt werden |
| Vorzeitigkeit |
divaricatum esse
|
gespreizt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
divaricatum iri
|
künftig gespreizt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
divarica
|
spreize! |
| 2. Person Plural |
divaricate
|
spreizt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
divaricato
|
| 3. Person Singular |
divaricato
|
| 2. Person Plural |
divaricatote
|
| 3. Person Plural |
divaricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
divaricare
|
das Spreizen |
| Genitiv |
divaricandi
|
des Spreizens |
| Dativ |
divaricando
|
dem Spreizen |
| Akkusativ |
divaricandum
|
das Spreizen |
| Ablativ |
divaricando
|
durch das Spreizen |
| Vokativ |
divaricande
|
Spreizen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricandus
|
divaricanda
|
divaricandum
|
| Genitiv |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricandi
|
| Dativ |
divaricando
|
divaricandae
|
divaricando
|
| Akkusativ |
divaricandum
|
divaricandam
|
divaricandum
|
| Ablativ |
divaricando
|
divaricanda
|
divaricando
|
| Vokativ |
divaricande
|
divaricanda
|
divaricandum
|
Plural
| Nominativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
| Genitiv |
divaricandorum
|
divaricandarum
|
divaricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
divaricandos
|
divaricandas
|
divaricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
| Genitiv |
divaricantis
|
divaricantis
|
divaricantis
|
| Dativ |
divaricanti
|
divaricanti
|
divaricanti
|
| Akkusativ |
divaricantem
|
divaricantem
|
divaricans
|
| Ablativ |
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
| Vokativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
Plural
| Nominativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
| Genitiv |
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
| Dativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
| Akkusativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
| Ablativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
| Vokativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricatus
|
divaricata
|
divaricatum
|
| Genitiv |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricati
|
| Dativ |
divaricato
|
divaricatae
|
divaricato
|
| Akkusativ |
divaricatum
|
divaricatam
|
divaricatum
|
| Ablativ |
divaricato
|
divaricata
|
divaricato
|
| Vokativ |
divaricate
|
divaricata
|
divaricatum
|
Plural
| Nominativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
| Genitiv |
divaricatorum
|
divaricatarum
|
divaricatorum
|
| Dativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
| Akkusativ |
divaricatos
|
divaricatas
|
divaricata
|
| Ablativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
| Vokativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricaturus
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
| Genitiv |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricaturi
|
| Dativ |
divaricaturo
|
divaricaturae
|
divaricaturo
|
| Akkusativ |
divaricaturum
|
divaricaturam
|
divaricaturum
|
| Ablativ |
divaricaturo
|
divaricatura
|
divaricaturo
|
| Vokativ |
divaricature
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
Plural
| Nominativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
| Genitiv |
divaricaturorum
|
divaricaturarum
|
divaricaturorum
|
| Dativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
| Akkusativ |
divaricaturos
|
divaricaturas
|
divaricatura
|
| Ablativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
| Vokativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
divaricatum
|
divaricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divarico
|
ich strecke |
| 2. Person Singular |
divaricas
|
du streckst |
| 3. Person Singular |
divaricat
|
er/sie/es streckt |
| 1. Person Plural |
divaricamus
|
wir strecken |
| 2. Person Plural |
divaricatis
|
ihr streckt |
| 3. Person Plural |
divaricant
|
sie strecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricor
|
ich werde gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricaris divaricare
|
du wirst gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricatur
|
er/sie/es wird gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricamur
|
wir werden gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricamini
|
ihr werdet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricantur
|
sie werden gestreckt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricem
|
ich strecke |
| 2. Person Singular |
divarices
|
du streckest |
| 3. Person Singular |
divaricet
|
er/sie/es strecke |
| 1. Person Plural |
divaricemus
|
wir strecken |
| 2. Person Plural |
divaricetis
|
ihr strecket |
| 3. Person Plural |
divaricent
|
sie strecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricer
|
ich werde gestreckt |
| 2. Person Singular |
divariceris divaricere
|
du werdest gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricetur
|
er/sie/es werde gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricemur
|
wir werden gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricemini
|
ihr werdet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricentur
|
sie werden gestreckt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabam
|
ich streckte |
| 2. Person Singular |
divaricabas
|
du strecktest |
| 3. Person Singular |
divaricabat
|
er/sie/es streckte |
| 1. Person Plural |
divaricabamus
|
wir streckten |
| 2. Person Plural |
divaricabatis
|
ihr strecktet |
| 3. Person Plural |
divaricabant
|
sie streckten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabar
|
ich wurde gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricabaris divaricabare
|
du wurdest gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricabatur
|
er/sie/es wurde gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricabamur
|
wir wurden gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricabamini
|
ihr wurdet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricabantur
|
sie wurden gestreckt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricarem
|
ich streckte |
| 2. Person Singular |
divaricares
|
du strecktest |
| 3. Person Singular |
divaricaret
|
er/sie/es streckte |
| 1. Person Plural |
divaricaremus
|
wir streckten |
| 2. Person Plural |
divaricaretis
|
ihr strecktet |
| 3. Person Plural |
divaricarent
|
sie streckten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricarer
|
ich würde gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricareris divaricarere
|
du würdest gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricaretur
|
er/sie/es würde gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricaremur
|
wir würden gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricaremini
|
ihr würdet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricarentur
|
sie würden gestreckt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabo
|
ich werde strecken |
| 2. Person Singular |
divaricabis
|
du wirst strecken |
| 3. Person Singular |
divaricabit
|
er/sie/es wird strecken |
| 1. Person Plural |
divaricabimus
|
wir werden strecken |
| 2. Person Plural |
divaricabitis
|
ihr werdet strecken |
| 3. Person Plural |
divaricabunt
|
sie werden strecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricabor
|
ich werde gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricaberis divaricabere
|
du wirst gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricabitur
|
er/sie/es wird gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricabimur
|
wir werden gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricabimini
|
ihr werdet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricabuntur
|
sie werden gestreckt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavi
|
ich habe gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricavisti
|
du hast gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricavit
|
er/sie/es hat gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricavimus
|
wir haben gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricavistis
|
ihr habt gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricaverunt divaricavere
|
sie haben gestreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus sum
|
ich bin gestreckt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus es
|
du bist gestreckt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus est
|
er/sie/es ist gestreckt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati sumus
|
wir sind gestreckt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati estis
|
ihr seid gestreckt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati sunt
|
sie sind gestreckt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricaverim
|
ich habe gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricaveris
|
du habest gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricaverit
|
er/sie/es habe gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricaverimus
|
wir haben gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricaveritis
|
ihr habet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricaverint
|
sie haben gestreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus sim
|
ich sei gestreckt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus sis
|
du seiest gestreckt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus sit
|
er/sie/es sei gestreckt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati simus
|
wir seien gestreckt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati sitis
|
ihr seiet gestreckt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati sint
|
sie seien gestreckt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricaveram
|
ich hatte gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricaveras
|
du hattest gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricaverat
|
er/sie/es hatte gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricaveramus
|
wir hatten gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricaveratis
|
ihr hattet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricaverant
|
sie hatten gestreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus eram
|
ich war gestreckt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus eras
|
du warst gestreckt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus erat
|
er/sie/es war gestreckt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati eramus
|
wir waren gestreckt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati eratis
|
ihr warst gestreckt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati erant
|
sie waren gestreckt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavissem
|
ich hätte gestreckt |
| 2. Person Singular |
divaricavisses
|
du hättest gestreckt |
| 3. Person Singular |
divaricavisset
|
er/sie/es hätte gestreckt |
| 1. Person Plural |
divaricavissemus
|
wir hätten gestreckt |
| 2. Person Plural |
divaricavissetis
|
ihr hättet gestreckt |
| 3. Person Plural |
divaricavissent
|
sie hätten gestreckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus essem
|
ich wäre gestreckt worden |
| 2. Person Singular |
divaricatus esses
|
du wärest gestreckt worden |
| 3. Person Singular |
divaricatus esset
|
er/sie/es wäre gestreckt worden |
| 1. Person Plural |
divaricati essemus
|
wir wären gestreckt worden |
| 2. Person Plural |
divaricati essetis
|
ihr wäret gestreckt worden |
| 3. Person Plural |
divaricati essent
|
sie wären gestreckt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricavero
|
ich werde gestreckt haben |
| 2. Person Singular |
divaricaveris
|
du wirst gestreckt haben |
| 3. Person Singular |
divaricaverit
|
er/sie/es wird gestreckt haben |
| 1. Person Plural |
divaricaverimus
|
wir werden gestreckt haben |
| 2. Person Plural |
divaricaveritis
|
ihr werdet gestreckt haben |
| 3. Person Plural |
divaricaverint
|
sie werden gestreckt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
divaricatus ero
|
ich werde gestreckt worden sein |
| 2. Person Singular |
divaricatus eris
|
du werdest gestreckt worden sein |
| 3. Person Singular |
divaricatus erit
|
er/sie/es werde gestreckt worden sein |
| 1. Person Plural |
divaricati erimus
|
wir werden gestreckt worden sein |
| 2. Person Plural |
divaricati eritis
|
ihr werdet gestreckt worden sein |
| 3. Person Plural |
divaricati erunt
|
sie werden gestreckt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
divaricare
|
strecken |
| Vorzeitigkeit |
divaricavisse
|
gestreckt haben |
| Nachzeitigkeit |
divaricaturum esse
|
strecken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
divaricari divaricarier
|
gestreckt werden |
| Vorzeitigkeit |
divaricatum esse
|
gestreckt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
divaricatum iri
|
künftig gestreckt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
divarica
|
strecke! |
| 2. Person Plural |
divaricate
|
streckt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
divaricato
|
| 3. Person Singular |
divaricato
|
| 2. Person Plural |
divaricatote
|
| 3. Person Plural |
divaricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
divaricare
|
das Strecken |
| Genitiv |
divaricandi
|
des Streckens |
| Dativ |
divaricando
|
dem Strecken |
| Akkusativ |
divaricandum
|
das Strecken |
| Ablativ |
divaricando
|
durch das Strecken |
| Vokativ |
divaricande
|
Strecken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricandus
|
divaricanda
|
divaricandum
|
| Genitiv |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricandi
|
| Dativ |
divaricando
|
divaricandae
|
divaricando
|
| Akkusativ |
divaricandum
|
divaricandam
|
divaricandum
|
| Ablativ |
divaricando
|
divaricanda
|
divaricando
|
| Vokativ |
divaricande
|
divaricanda
|
divaricandum
|
Plural
| Nominativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
| Genitiv |
divaricandorum
|
divaricandarum
|
divaricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
divaricandos
|
divaricandas
|
divaricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
| Genitiv |
divaricantis
|
divaricantis
|
divaricantis
|
| Dativ |
divaricanti
|
divaricanti
|
divaricanti
|
| Akkusativ |
divaricantem
|
divaricantem
|
divaricans
|
| Ablativ |
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
| Vokativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
Plural
| Nominativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
| Genitiv |
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
| Dativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
| Akkusativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
| Ablativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
| Vokativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricatus
|
divaricata
|
divaricatum
|
| Genitiv |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricati
|
| Dativ |
divaricato
|
divaricatae
|
divaricato
|
| Akkusativ |
divaricatum
|
divaricatam
|
divaricatum
|
| Ablativ |
divaricato
|
divaricata
|
divaricato
|
| Vokativ |
divaricate
|
divaricata
|
divaricatum
|
Plural
| Nominativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
| Genitiv |
divaricatorum
|
divaricatarum
|
divaricatorum
|
| Dativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
| Akkusativ |
divaricatos
|
divaricatas
|
divaricata
|
| Ablativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
| Vokativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
divaricaturus
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
| Genitiv |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricaturi
|
| Dativ |
divaricaturo
|
divaricaturae
|
divaricaturo
|
| Akkusativ |
divaricaturum
|
divaricaturam
|
divaricaturum
|
| Ablativ |
divaricaturo
|
divaricatura
|
divaricaturo
|
| Vokativ |
divaricature
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
Plural
| Nominativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
| Genitiv |
divaricaturorum
|
divaricaturarum
|
divaricaturorum
|
| Dativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
| Akkusativ |
divaricaturos
|
divaricaturas
|
divaricatura
|
| Ablativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
| Vokativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
divaricatum
|
divaricatu
|