Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equito
|
ich reite |
| 2. Person Singular |
equitas
|
du reitest |
| 3. Person Singular |
equitat
|
er/sie/es reitet |
| 1. Person Plural |
equitamus
|
wir reiten |
| 2. Person Plural |
equitatis
|
ihr reitet |
| 3. Person Plural |
equitant
|
sie reiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitor
|
ich werde geritten |
| 2. Person Singular |
equitaris equitare
|
du wirst geritten |
| 3. Person Singular |
equitatur
|
er/sie/es wird geritten |
| 1. Person Plural |
equitamur
|
wir werden geritten |
| 2. Person Plural |
equitamini
|
ihr werdet geritten |
| 3. Person Plural |
equitantur
|
sie werden geritten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitem
|
ich reite |
| 2. Person Singular |
equites
|
du reitest |
| 3. Person Singular |
equitet
|
er/sie/es reite |
| 1. Person Plural |
equitemus
|
wir reiten |
| 2. Person Plural |
equitetis
|
ihr reitet |
| 3. Person Plural |
equitent
|
sie reiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equiter
|
ich werde geritten |
| 2. Person Singular |
equiteris equitere
|
du werdest geritten |
| 3. Person Singular |
equitetur
|
er/sie/es werde geritten |
| 1. Person Plural |
equitemur
|
wir werden geritten |
| 2. Person Plural |
equitemini
|
ihr werdet geritten |
| 3. Person Plural |
equitentur
|
sie werden geritten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitabam
|
ich ritt |
| 2. Person Singular |
equitabas
|
du rittest |
| 3. Person Singular |
equitabat
|
er/sie/es ritt |
| 1. Person Plural |
equitabamus
|
wir ritten |
| 2. Person Plural |
equitabatis
|
ihr rittet |
| 3. Person Plural |
equitabant
|
sie ritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitabar
|
ich wurde geritten |
| 2. Person Singular |
equitabaris equitabare
|
du wurdest geritten |
| 3. Person Singular |
equitabatur
|
er/sie/es wurde geritten |
| 1. Person Plural |
equitabamur
|
wir wurden geritten |
| 2. Person Plural |
equitabamini
|
ihr wurdet geritten |
| 3. Person Plural |
equitabantur
|
sie wurden geritten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitarem
|
ich ritte |
| 2. Person Singular |
equitares
|
du rittest |
| 3. Person Singular |
equitaret
|
er/sie/es ritte |
| 1. Person Plural |
equitaremus
|
wir ritten |
| 2. Person Plural |
equitaretis
|
ihr rittet |
| 3. Person Plural |
equitarent
|
sie ritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitarer
|
ich würde geritten |
| 2. Person Singular |
equitareris equitarere
|
du würdest geritten |
| 3. Person Singular |
equitaretur
|
er/sie/es würde geritten |
| 1. Person Plural |
equitaremur
|
wir würden geritten |
| 2. Person Plural |
equitaremini
|
ihr würdet geritten |
| 3. Person Plural |
equitarentur
|
sie würden geritten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitabo
|
ich werde reiten |
| 2. Person Singular |
equitabis
|
du wirst reiten |
| 3. Person Singular |
equitabit
|
er/sie/es wird reiten |
| 1. Person Plural |
equitabimus
|
wir werden reiten |
| 2. Person Plural |
equitabitis
|
ihr werdet reiten |
| 3. Person Plural |
equitabunt
|
sie werden reiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitabor
|
ich werde geritten |
| 2. Person Singular |
equitaberis equitabere
|
du wirst geritten |
| 3. Person Singular |
equitabitur
|
er/sie/es wird geritten |
| 1. Person Plural |
equitabimur
|
wir werden geritten |
| 2. Person Plural |
equitabimini
|
ihr werdet geritten |
| 3. Person Plural |
equitabuntur
|
sie werden geritten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitavi
|
ich bin geritten |
| 2. Person Singular |
equitavisti
|
du bist geritten |
| 3. Person Singular |
equitavit
|
er/sie/es ist geritten |
| 1. Person Plural |
equitavimus
|
wir sind geritten |
| 2. Person Plural |
equitavistis
|
ihr seid geritten |
| 3. Person Plural |
equitaverunt equitavere
|
sie sind geritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitatus sum
|
ich bin geritten worden |
| 2. Person Singular |
equitatus es
|
du bist geritten worden |
| 3. Person Singular |
equitatus est
|
er/sie/es ist geritten worden |
| 1. Person Plural |
equitati sumus
|
wir sind geritten worden |
| 2. Person Plural |
equitati estis
|
ihr seid geritten worden |
| 3. Person Plural |
equitati sunt
|
sie sind geritten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitaverim
|
ich sei geritten |
| 2. Person Singular |
equitaveris
|
du seiest geritten |
| 3. Person Singular |
equitaverit
|
er/sie/es sei geritten |
| 1. Person Plural |
equitaverimus
|
wir seien geritten |
| 2. Person Plural |
equitaveritis
|
ihr seiet geritten |
| 3. Person Plural |
equitaverint
|
sie seien geritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitatus sim
|
ich sei geritten worden |
| 2. Person Singular |
equitatus sis
|
du seiest geritten worden |
| 3. Person Singular |
equitatus sit
|
er/sie/es sei geritten worden |
| 1. Person Plural |
equitati simus
|
wir seien geritten worden |
| 2. Person Plural |
equitati sitis
|
ihr seiet geritten worden |
| 3. Person Plural |
equitati sint
|
sie seien geritten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitaveram
|
ich war geritten |
| 2. Person Singular |
equitaveras
|
du warst geritten |
| 3. Person Singular |
equitaverat
|
er/sie/es war geritten |
| 1. Person Plural |
equitaveramus
|
wir waren geritten |
| 2. Person Plural |
equitaveratis
|
ihr wart geritten |
| 3. Person Plural |
equitaverant
|
sie waren geritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitatus eram
|
ich war geritten worden |
| 2. Person Singular |
equitatus eras
|
du warst geritten worden |
| 3. Person Singular |
equitatus erat
|
er/sie/es war geritten worden |
| 1. Person Plural |
equitati eramus
|
wir waren geritten worden |
| 2. Person Plural |
equitati eratis
|
ihr warst geritten worden |
| 3. Person Plural |
equitati erant
|
sie waren geritten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitavissem
|
ich wäre geritten |
| 2. Person Singular |
equitavisses
|
du wärest geritten |
| 3. Person Singular |
equitavisset
|
er/sie/es wäre geritten |
| 1. Person Plural |
equitavissemus
|
wir wären geritten |
| 2. Person Plural |
equitavissetis
|
ihr wäret geritten |
| 3. Person Plural |
equitavissent
|
sie wären geritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitatus essem
|
ich wäre geritten worden |
| 2. Person Singular |
equitatus esses
|
du wärest geritten worden |
| 3. Person Singular |
equitatus esset
|
er/sie/es wäre geritten worden |
| 1. Person Plural |
equitati essemus
|
wir wären geritten worden |
| 2. Person Plural |
equitati essetis
|
ihr wäret geritten worden |
| 3. Person Plural |
equitati essent
|
sie wären geritten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
equitavero
|
ich werde geritten sein |
| 2. Person Singular |
equitaveris
|
du wirst geritten sein |
| 3. Person Singular |
equitaverit
|
er/sie/es wird geritten sein |
| 1. Person Plural |
equitaverimus
|
wir werden geritten sein |
| 2. Person Plural |
equitaveritis
|
ihr werdet geritten sein |
| 3. Person Plural |
equitaverint
|
sie werden geritten sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
equitatus ero
|
ich werde geritten worden sein |
| 2. Person Singular |
equitatus eris
|
du werdest geritten worden sein |
| 3. Person Singular |
equitatus erit
|
er/sie/es werde geritten worden sein |
| 1. Person Plural |
equitati erimus
|
wir werden geritten worden sein |
| 2. Person Plural |
equitati eritis
|
ihr werdet geritten worden sein |
| 3. Person Plural |
equitati erunt
|
sie werden geritten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
equitare
|
reiten |
| Vorzeitigkeit |
equitavisse
|
geritten haben |
| Nachzeitigkeit |
equitaturum esse
|
reiten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
equitari equitarier
|
geritten werden |
| Vorzeitigkeit |
equitatum esse
|
geritten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
equitatum iri
|
künftig geritten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
equita
|
reite! |
| 2. Person Plural |
equitate
|
reitet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
equitato
|
| 3. Person Singular |
equitato
|
| 2. Person Plural |
equitatote
|
| 3. Person Plural |
equitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
equitare
|
das Reiten |
| Genitiv |
equitandi
|
des Reitens |
| Dativ |
equitando
|
dem Reiten |
| Akkusativ |
equitandum
|
das Reiten |
| Ablativ |
equitando
|
durch das Reiten |
| Vokativ |
equitande
|
Reiten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
equitandus
|
equitanda
|
equitandum
|
| Genitiv |
equitandi
|
equitandae
|
equitandi
|
| Dativ |
equitando
|
equitandae
|
equitando
|
| Akkusativ |
equitandum
|
equitandam
|
equitandum
|
| Ablativ |
equitando
|
equitanda
|
equitando
|
| Vokativ |
equitande
|
equitanda
|
equitandum
|
Plural
| Nominativ |
equitandi
|
equitandae
|
equitanda
|
| Genitiv |
equitandorum
|
equitandarum
|
equitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
equitandos
|
equitandas
|
equitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
equitandi
|
equitandae
|
equitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
equitans
|
equitans
|
equitans
|
| Genitiv |
equitantis
|
equitantis
|
equitantis
|
| Dativ |
equitanti
|
equitanti
|
equitanti
|
| Akkusativ |
equitantem
|
equitantem
|
equitans
|
| Ablativ |
equitanti equitante
|
equitanti equitante
|
equitanti equitante
|
| Vokativ |
equitans
|
equitans
|
equitans
|
Plural
| Nominativ |
equitantes
|
equitantes
|
equitantia
|
| Genitiv |
equitantium equitantum
|
equitantium equitantum
|
equitantium equitantum
|
| Dativ |
equitantibus
|
equitantibus
|
equitantibus
|
| Akkusativ |
equitantes
|
equitantes
|
equitantia
|
| Ablativ |
equitantibus
|
equitantibus
|
equitantibus
|
| Vokativ |
equitantes
|
equitantes
|
equitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
equitatus
|
equitata
|
equitatum
|
| Genitiv |
equitati
|
equitatae
|
equitati
|
| Dativ |
equitato
|
equitatae
|
equitato
|
| Akkusativ |
equitatum
|
equitatam
|
equitatum
|
| Ablativ |
equitato
|
equitata
|
equitato
|
| Vokativ |
equitate
|
equitata
|
equitatum
|
Plural
| Nominativ |
equitati
|
equitatae
|
equitata
|
| Genitiv |
equitatorum
|
equitatarum
|
equitatorum
|
| Dativ |
equitatis
|
equitatis
|
equitatis
|
| Akkusativ |
equitatos
|
equitatas
|
equitata
|
| Ablativ |
equitatis
|
equitatis
|
equitatis
|
| Vokativ |
equitati
|
equitatae
|
equitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
equitaturus
|
equitatura
|
equitaturum
|
| Genitiv |
equitaturi
|
equitaturae
|
equitaturi
|
| Dativ |
equitaturo
|
equitaturae
|
equitaturo
|
| Akkusativ |
equitaturum
|
equitaturam
|
equitaturum
|
| Ablativ |
equitaturo
|
equitatura
|
equitaturo
|
| Vokativ |
equitature
|
equitatura
|
equitaturum
|
Plural
| Nominativ |
equitaturi
|
equitaturae
|
equitatura
|
| Genitiv |
equitaturorum
|
equitaturarum
|
equitaturorum
|
| Dativ |
equitaturis
|
equitaturis
|
equitaturis
|
| Akkusativ |
equitaturos
|
equitaturas
|
equitatura
|
| Ablativ |
equitaturis
|
equitaturis
|
equitaturis
|
| Vokativ |
equitaturi
|
equitaturae
|
equitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
equitatum
|
equitatu
|