Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evito
|
ich rege an |
| 2. Person Singular |
evitas
|
du regst an |
| 3. Person Singular |
evitat
|
er/sie/es regt an |
| 1. Person Plural |
evitamus
|
wir regen an |
| 2. Person Plural |
evitatis
|
ihr regt an |
| 3. Person Plural |
evitant
|
sie regen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitor
|
ich werde angeregt |
| 2. Person Singular |
evitaris evitare
|
du wirst angeregt |
| 3. Person Singular |
evitatur
|
er/sie/es wird angeregt |
| 1. Person Plural |
evitamur
|
wir werden angeregt |
| 2. Person Plural |
evitamini
|
ihr werdet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitantur
|
sie werden angeregt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitem
|
ich rege an |
| 2. Person Singular |
evites
|
du regest an |
| 3. Person Singular |
evitet
|
er/sie/es rege an |
| 1. Person Plural |
evitemus
|
wir regen an |
| 2. Person Plural |
evitetis
|
ihr reget an |
| 3. Person Plural |
evitent
|
sie regen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
eviter
|
ich werde angeregt |
| 2. Person Singular |
eviteris evitere
|
du werdest angeregt |
| 3. Person Singular |
evitetur
|
er/sie/es werde angeregt |
| 1. Person Plural |
evitemur
|
wir werden angeregt |
| 2. Person Plural |
evitemini
|
ihr werdet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitentur
|
sie werden angeregt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabam
|
ich regte an |
| 2. Person Singular |
evitabas
|
du regtest an |
| 3. Person Singular |
evitabat
|
er/sie/es regte an |
| 1. Person Plural |
evitabamus
|
wir regten an |
| 2. Person Plural |
evitabatis
|
ihr regtet an |
| 3. Person Plural |
evitabant
|
sie regten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabar
|
ich wurde angeregt |
| 2. Person Singular |
evitabaris evitabare
|
du wurdest angeregt |
| 3. Person Singular |
evitabatur
|
er/sie/es wurde angeregt |
| 1. Person Plural |
evitabamur
|
wir wurden angeregt |
| 2. Person Plural |
evitabamini
|
ihr wurdet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitabantur
|
sie wurden angeregt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarem
|
ich regte an |
| 2. Person Singular |
evitares
|
du regtest an |
| 3. Person Singular |
evitaret
|
er/sie/es regte an |
| 1. Person Plural |
evitaremus
|
wir regten an |
| 2. Person Plural |
evitaretis
|
ihr regtet an |
| 3. Person Plural |
evitarent
|
sie regten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarer
|
ich würde angeregt |
| 2. Person Singular |
evitareris evitarere
|
du würdest angeregt |
| 3. Person Singular |
evitaretur
|
er/sie/es würde angeregt |
| 1. Person Plural |
evitaremur
|
wir würden angeregt |
| 2. Person Plural |
evitaremini
|
ihr würdet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitarentur
|
sie würden angeregt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabo
|
ich werde anregen |
| 2. Person Singular |
evitabis
|
du wirst anregen |
| 3. Person Singular |
evitabit
|
er/sie/es wird anregen |
| 1. Person Plural |
evitabimus
|
wir werden anregen |
| 2. Person Plural |
evitabitis
|
ihr werdet anregen |
| 3. Person Plural |
evitabunt
|
sie werden anregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabor
|
ich werde angeregt |
| 2. Person Singular |
evitaberis evitabere
|
du wirst angeregt |
| 3. Person Singular |
evitabitur
|
er/sie/es wird angeregt |
| 1. Person Plural |
evitabimur
|
wir werden angeregt |
| 2. Person Plural |
evitabimini
|
ihr werdet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitabuntur
|
sie werden angeregt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavi
|
ich habe angeregt |
| 2. Person Singular |
evitavisti
|
du hast angeregt |
| 3. Person Singular |
evitavit
|
er/sie/es hat angeregt |
| 1. Person Plural |
evitavimus
|
wir haben angeregt |
| 2. Person Plural |
evitavistis
|
ihr habt angeregt |
| 3. Person Plural |
evitaverunt evitavere
|
sie haben angeregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sum
|
ich bin angeregt worden |
| 2. Person Singular |
evitatus es
|
du bist angeregt worden |
| 3. Person Singular |
evitatus est
|
er/sie/es ist angeregt worden |
| 1. Person Plural |
evitati sumus
|
wir sind angeregt worden |
| 2. Person Plural |
evitati estis
|
ihr seid angeregt worden |
| 3. Person Plural |
evitati sunt
|
sie sind angeregt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaverim
|
ich habe angeregt |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du habest angeregt |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es habe angeregt |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir haben angeregt |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr habet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie haben angeregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sim
|
ich sei angeregt worden |
| 2. Person Singular |
evitatus sis
|
du seiest angeregt worden |
| 3. Person Singular |
evitatus sit
|
er/sie/es sei angeregt worden |
| 1. Person Plural |
evitati simus
|
wir seien angeregt worden |
| 2. Person Plural |
evitati sitis
|
ihr seiet angeregt worden |
| 3. Person Plural |
evitati sint
|
sie seien angeregt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaveram
|
ich hatte angeregt |
| 2. Person Singular |
evitaveras
|
du hattest angeregt |
| 3. Person Singular |
evitaverat
|
er/sie/es hatte angeregt |
| 1. Person Plural |
evitaveramus
|
wir hatten angeregt |
| 2. Person Plural |
evitaveratis
|
ihr hattet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitaverant
|
sie hatten angeregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus eram
|
ich war angeregt worden |
| 2. Person Singular |
evitatus eras
|
du warst angeregt worden |
| 3. Person Singular |
evitatus erat
|
er/sie/es war angeregt worden |
| 1. Person Plural |
evitati eramus
|
wir waren angeregt worden |
| 2. Person Plural |
evitati eratis
|
ihr warst angeregt worden |
| 3. Person Plural |
evitati erant
|
sie waren angeregt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavissem
|
ich hätte angeregt |
| 2. Person Singular |
evitavisses
|
du hättest angeregt |
| 3. Person Singular |
evitavisset
|
er/sie/es hätte angeregt |
| 1. Person Plural |
evitavissemus
|
wir hätten angeregt |
| 2. Person Plural |
evitavissetis
|
ihr hättet angeregt |
| 3. Person Plural |
evitavissent
|
sie hätten angeregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus essem
|
ich wäre angeregt worden |
| 2. Person Singular |
evitatus esses
|
du wärest angeregt worden |
| 3. Person Singular |
evitatus esset
|
er/sie/es wäre angeregt worden |
| 1. Person Plural |
evitati essemus
|
wir wären angeregt worden |
| 2. Person Plural |
evitati essetis
|
ihr wäret angeregt worden |
| 3. Person Plural |
evitati essent
|
sie wären angeregt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavero
|
ich werde angeregt haben |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du wirst angeregt haben |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es wird angeregt haben |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir werden angeregt haben |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr werdet angeregt haben |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie werden angeregt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus ero
|
ich werde angeregt worden sein |
| 2. Person Singular |
evitatus eris
|
du werdest angeregt worden sein |
| 3. Person Singular |
evitatus erit
|
er/sie/es werde angeregt worden sein |
| 1. Person Plural |
evitati erimus
|
wir werden angeregt worden sein |
| 2. Person Plural |
evitati eritis
|
ihr werdet angeregt worden sein |
| 3. Person Plural |
evitati erunt
|
sie werden angeregt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitare
|
anregen |
| Vorzeitigkeit |
evitavisse
|
angeregt haben |
| Nachzeitigkeit |
evitaturum esse
|
anregen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitari evitarier
|
angeregt werden |
| Vorzeitigkeit |
evitatum esse
|
angeregt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
evitatum iri
|
künftig angeregt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
evita
|
rege an! |
| 2. Person Plural |
evitate
|
regt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
evitato
|
| 3. Person Singular |
evitato
|
| 2. Person Plural |
evitatote
|
| 3. Person Plural |
evitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
evitare
|
das Anregen |
| Genitiv |
evitandi
|
des Anregens |
| Dativ |
evitando
|
dem Anregen |
| Akkusativ |
evitandum
|
das Anregen |
| Ablativ |
evitando
|
durch das Anregen |
| Vokativ |
evitande
|
Anregen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitandus
|
evitanda
|
evitandum
|
| Genitiv |
evitandi
|
evitandae
|
evitandi
|
| Dativ |
evitando
|
evitandae
|
evitando
|
| Akkusativ |
evitandum
|
evitandam
|
evitandum
|
| Ablativ |
evitando
|
evitanda
|
evitando
|
| Vokativ |
evitande
|
evitanda
|
evitandum
|
Plural
| Nominativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
| Genitiv |
evitandorum
|
evitandarum
|
evitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
evitandos
|
evitandas
|
evitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
| Genitiv |
evitantis
|
evitantis
|
evitantis
|
| Dativ |
evitanti
|
evitanti
|
evitanti
|
| Akkusativ |
evitantem
|
evitantem
|
evitans
|
| Ablativ |
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
| Vokativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
Plural
| Nominativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Genitiv |
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
| Dativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Akkusativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Ablativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Vokativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitatus
|
evitata
|
evitatum
|
| Genitiv |
evitati
|
evitatae
|
evitati
|
| Dativ |
evitato
|
evitatae
|
evitato
|
| Akkusativ |
evitatum
|
evitatam
|
evitatum
|
| Ablativ |
evitato
|
evitata
|
evitato
|
| Vokativ |
evitate
|
evitata
|
evitatum
|
Plural
| Nominativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
| Genitiv |
evitatorum
|
evitatarum
|
evitatorum
|
| Dativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Akkusativ |
evitatos
|
evitatas
|
evitata
|
| Ablativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Vokativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitaturus
|
evitatura
|
evitaturum
|
| Genitiv |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitaturi
|
| Dativ |
evitaturo
|
evitaturae
|
evitaturo
|
| Akkusativ |
evitaturum
|
evitaturam
|
evitaturum
|
| Ablativ |
evitaturo
|
evitatura
|
evitaturo
|
| Vokativ |
evitature
|
evitatura
|
evitaturum
|
Plural
| Nominativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
| Genitiv |
evitaturorum
|
evitaturarum
|
evitaturorum
|
| Dativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Akkusativ |
evitaturos
|
evitaturas
|
evitatura
|
| Ablativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Vokativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
evitatum
|
evitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evito
|
ich scheuche auf |
| 2. Person Singular |
evitas
|
du scheuchst auf |
| 3. Person Singular |
evitat
|
er/sie/es scheucht auf |
| 1. Person Plural |
evitamus
|
wir scheuchen auf |
| 2. Person Plural |
evitatis
|
ihr scheucht auf |
| 3. Person Plural |
evitant
|
sie scheuchen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitor
|
ich werde aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitaris evitare
|
du wirst aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitatur
|
er/sie/es wird aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitamur
|
wir werden aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitamini
|
ihr werdet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitantur
|
sie werden aufgescheucht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitem
|
ich scheuche auf |
| 2. Person Singular |
evites
|
du scheuchest auf |
| 3. Person Singular |
evitet
|
er/sie/es scheuche auf |
| 1. Person Plural |
evitemus
|
wir scheuchen auf |
| 2. Person Plural |
evitetis
|
ihr scheuchet auf |
| 3. Person Plural |
evitent
|
sie scheuchen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
eviter
|
ich werde aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
eviteris evitere
|
du werdest aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitetur
|
er/sie/es werde aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitemur
|
wir werden aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitemini
|
ihr werdet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitentur
|
sie werden aufgescheucht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabam
|
ich scheuchte auf |
| 2. Person Singular |
evitabas
|
du scheuchtest auf |
| 3. Person Singular |
evitabat
|
er/sie/es scheuchte auf |
| 1. Person Plural |
evitabamus
|
wir scheuchten auf |
| 2. Person Plural |
evitabatis
|
ihr scheuchtet auf |
| 3. Person Plural |
evitabant
|
sie scheuchten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabar
|
ich wurde aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitabaris evitabare
|
du wurdest aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitabatur
|
er/sie/es wurde aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitabamur
|
wir wurden aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitabamini
|
ihr wurdet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitabantur
|
sie wurden aufgescheucht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarem
|
ich scheuchte auf |
| 2. Person Singular |
evitares
|
du scheuchtest auf |
| 3. Person Singular |
evitaret
|
er/sie/es scheuchte auf |
| 1. Person Plural |
evitaremus
|
wir scheuchten auf |
| 2. Person Plural |
evitaretis
|
ihr scheuchtet auf |
| 3. Person Plural |
evitarent
|
sie scheuchten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarer
|
ich würde aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitareris evitarere
|
du würdest aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitaretur
|
er/sie/es würde aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitaremur
|
wir würden aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitaremini
|
ihr würdet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitarentur
|
sie würden aufgescheucht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabo
|
ich werde aufscheuchen |
| 2. Person Singular |
evitabis
|
du wirst aufscheuchen |
| 3. Person Singular |
evitabit
|
er/sie/es wird aufscheuchen |
| 1. Person Plural |
evitabimus
|
wir werden aufscheuchen |
| 2. Person Plural |
evitabitis
|
ihr werdet aufscheuchen |
| 3. Person Plural |
evitabunt
|
sie werden aufscheuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabor
|
ich werde aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitaberis evitabere
|
du wirst aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitabitur
|
er/sie/es wird aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitabimur
|
wir werden aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitabimini
|
ihr werdet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitabuntur
|
sie werden aufgescheucht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavi
|
ich habe aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitavisti
|
du hast aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitavit
|
er/sie/es hat aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitavimus
|
wir haben aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitavistis
|
ihr habt aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitaverunt evitavere
|
sie haben aufgescheucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sum
|
ich bin aufgescheucht worden |
| 2. Person Singular |
evitatus es
|
du bist aufgescheucht worden |
| 3. Person Singular |
evitatus est
|
er/sie/es ist aufgescheucht worden |
| 1. Person Plural |
evitati sumus
|
wir sind aufgescheucht worden |
| 2. Person Plural |
evitati estis
|
ihr seid aufgescheucht worden |
| 3. Person Plural |
evitati sunt
|
sie sind aufgescheucht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaverim
|
ich habe aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du habest aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es habe aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir haben aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr habet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie haben aufgescheucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sim
|
ich sei aufgescheucht worden |
| 2. Person Singular |
evitatus sis
|
du seiest aufgescheucht worden |
| 3. Person Singular |
evitatus sit
|
er/sie/es sei aufgescheucht worden |
| 1. Person Plural |
evitati simus
|
wir seien aufgescheucht worden |
| 2. Person Plural |
evitati sitis
|
ihr seiet aufgescheucht worden |
| 3. Person Plural |
evitati sint
|
sie seien aufgescheucht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaveram
|
ich hatte aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitaveras
|
du hattest aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitaverat
|
er/sie/es hatte aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitaveramus
|
wir hatten aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitaveratis
|
ihr hattet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitaverant
|
sie hatten aufgescheucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus eram
|
ich war aufgescheucht worden |
| 2. Person Singular |
evitatus eras
|
du warst aufgescheucht worden |
| 3. Person Singular |
evitatus erat
|
er/sie/es war aufgescheucht worden |
| 1. Person Plural |
evitati eramus
|
wir waren aufgescheucht worden |
| 2. Person Plural |
evitati eratis
|
ihr warst aufgescheucht worden |
| 3. Person Plural |
evitati erant
|
sie waren aufgescheucht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavissem
|
ich hätte aufgescheucht |
| 2. Person Singular |
evitavisses
|
du hättest aufgescheucht |
| 3. Person Singular |
evitavisset
|
er/sie/es hätte aufgescheucht |
| 1. Person Plural |
evitavissemus
|
wir hätten aufgescheucht |
| 2. Person Plural |
evitavissetis
|
ihr hättet aufgescheucht |
| 3. Person Plural |
evitavissent
|
sie hätten aufgescheucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus essem
|
ich wäre aufgescheucht worden |
| 2. Person Singular |
evitatus esses
|
du wärest aufgescheucht worden |
| 3. Person Singular |
evitatus esset
|
er/sie/es wäre aufgescheucht worden |
| 1. Person Plural |
evitati essemus
|
wir wären aufgescheucht worden |
| 2. Person Plural |
evitati essetis
|
ihr wäret aufgescheucht worden |
| 3. Person Plural |
evitati essent
|
sie wären aufgescheucht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavero
|
ich werde aufgescheucht haben |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du wirst aufgescheucht haben |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es wird aufgescheucht haben |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir werden aufgescheucht haben |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr werdet aufgescheucht haben |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie werden aufgescheucht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus ero
|
ich werde aufgescheucht worden sein |
| 2. Person Singular |
evitatus eris
|
du werdest aufgescheucht worden sein |
| 3. Person Singular |
evitatus erit
|
er/sie/es werde aufgescheucht worden sein |
| 1. Person Plural |
evitati erimus
|
wir werden aufgescheucht worden sein |
| 2. Person Plural |
evitati eritis
|
ihr werdet aufgescheucht worden sein |
| 3. Person Plural |
evitati erunt
|
sie werden aufgescheucht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitare
|
aufscheuchen |
| Vorzeitigkeit |
evitavisse
|
aufgescheucht haben |
| Nachzeitigkeit |
evitaturum esse
|
aufscheuchen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitari evitarier
|
aufgescheucht werden |
| Vorzeitigkeit |
evitatum esse
|
aufgescheucht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
evitatum iri
|
künftig aufgescheucht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
evita
|
scheuche auf! |
| 2. Person Plural |
evitate
|
scheucht auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
evitato
|
| 3. Person Singular |
evitato
|
| 2. Person Plural |
evitatote
|
| 3. Person Plural |
evitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
evitare
|
das Aufscheuchen |
| Genitiv |
evitandi
|
des Aufscheuchens |
| Dativ |
evitando
|
dem Aufscheuchen |
| Akkusativ |
evitandum
|
das Aufscheuchen |
| Ablativ |
evitando
|
durch das Aufscheuchen |
| Vokativ |
evitande
|
Aufscheuchen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitandus
|
evitanda
|
evitandum
|
| Genitiv |
evitandi
|
evitandae
|
evitandi
|
| Dativ |
evitando
|
evitandae
|
evitando
|
| Akkusativ |
evitandum
|
evitandam
|
evitandum
|
| Ablativ |
evitando
|
evitanda
|
evitando
|
| Vokativ |
evitande
|
evitanda
|
evitandum
|
Plural
| Nominativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
| Genitiv |
evitandorum
|
evitandarum
|
evitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
evitandos
|
evitandas
|
evitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
| Genitiv |
evitantis
|
evitantis
|
evitantis
|
| Dativ |
evitanti
|
evitanti
|
evitanti
|
| Akkusativ |
evitantem
|
evitantem
|
evitans
|
| Ablativ |
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
| Vokativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
Plural
| Nominativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Genitiv |
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
| Dativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Akkusativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Ablativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Vokativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitatus
|
evitata
|
evitatum
|
| Genitiv |
evitati
|
evitatae
|
evitati
|
| Dativ |
evitato
|
evitatae
|
evitato
|
| Akkusativ |
evitatum
|
evitatam
|
evitatum
|
| Ablativ |
evitato
|
evitata
|
evitato
|
| Vokativ |
evitate
|
evitata
|
evitatum
|
Plural
| Nominativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
| Genitiv |
evitatorum
|
evitatarum
|
evitatorum
|
| Dativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Akkusativ |
evitatos
|
evitatas
|
evitata
|
| Ablativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Vokativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitaturus
|
evitatura
|
evitaturum
|
| Genitiv |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitaturi
|
| Dativ |
evitaturo
|
evitaturae
|
evitaturo
|
| Akkusativ |
evitaturum
|
evitaturam
|
evitaturum
|
| Ablativ |
evitaturo
|
evitatura
|
evitaturo
|
| Vokativ |
evitature
|
evitatura
|
evitaturum
|
Plural
| Nominativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
| Genitiv |
evitaturorum
|
evitaturarum
|
evitaturorum
|
| Dativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Akkusativ |
evitaturos
|
evitaturas
|
evitatura
|
| Ablativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Vokativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
evitatum
|
evitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evito
|
ich entgehe |
| 2. Person Singular |
evitas
|
du entgehst |
| 3. Person Singular |
evitat
|
er/sie/es entgeht |
| 1. Person Plural |
evitamus
|
wir entgehen |
| 2. Person Plural |
evitatis
|
ihr entgeht |
| 3. Person Plural |
evitant
|
sie entgehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitor
|
ich werde entgangen |
| 2. Person Singular |
evitaris evitare
|
du wirst entgangen |
| 3. Person Singular |
evitatur
|
er/sie/es wird entgangen |
| 1. Person Plural |
evitamur
|
wir werden entgangen |
| 2. Person Plural |
evitamini
|
ihr werdet entgangen |
| 3. Person Plural |
evitantur
|
sie werden entgangen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitem
|
ich entgehe |
| 2. Person Singular |
evites
|
du entgehest |
| 3. Person Singular |
evitet
|
er/sie/es entgehe |
| 1. Person Plural |
evitemus
|
wir entgehen |
| 2. Person Plural |
evitetis
|
ihr entgehet |
| 3. Person Plural |
evitent
|
sie entgehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
eviter
|
ich werde entgangen |
| 2. Person Singular |
eviteris evitere
|
du werdest entgangen |
| 3. Person Singular |
evitetur
|
er/sie/es werde entgangen |
| 1. Person Plural |
evitemur
|
wir werden entgangen |
| 2. Person Plural |
evitemini
|
ihr werdet entgangen |
| 3. Person Plural |
evitentur
|
sie werden entgangen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabam
|
ich entging |
| 2. Person Singular |
evitabas
|
du entgingst |
| 3. Person Singular |
evitabat
|
er/sie/es entging |
| 1. Person Plural |
evitabamus
|
wir entgingen |
| 2. Person Plural |
evitabatis
|
ihr entgingt |
| 3. Person Plural |
evitabant
|
sie entgingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabar
|
ich wurde entgangen |
| 2. Person Singular |
evitabaris evitabare
|
du wurdest entgangen |
| 3. Person Singular |
evitabatur
|
er/sie/es wurde entgangen |
| 1. Person Plural |
evitabamur
|
wir wurden entgangen |
| 2. Person Plural |
evitabamini
|
ihr wurdet entgangen |
| 3. Person Plural |
evitabantur
|
sie wurden entgangen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarem
|
ich entginge |
| 2. Person Singular |
evitares
|
du entgingest |
| 3. Person Singular |
evitaret
|
er/sie/es entginge |
| 1. Person Plural |
evitaremus
|
wir entgingen |
| 2. Person Plural |
evitaretis
|
ihr entginget |
| 3. Person Plural |
evitarent
|
sie entgingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarer
|
ich würde entgangen |
| 2. Person Singular |
evitareris evitarere
|
du würdest entgangen |
| 3. Person Singular |
evitaretur
|
er/sie/es würde entgangen |
| 1. Person Plural |
evitaremur
|
wir würden entgangen |
| 2. Person Plural |
evitaremini
|
ihr würdet entgangen |
| 3. Person Plural |
evitarentur
|
sie würden entgangen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabo
|
ich werde entgehen |
| 2. Person Singular |
evitabis
|
du wirst entgehen |
| 3. Person Singular |
evitabit
|
er/sie/es wird entgehen |
| 1. Person Plural |
evitabimus
|
wir werden entgehen |
| 2. Person Plural |
evitabitis
|
ihr werdet entgehen |
| 3. Person Plural |
evitabunt
|
sie werden entgehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabor
|
ich werde entgangen |
| 2. Person Singular |
evitaberis evitabere
|
du wirst entgangen |
| 3. Person Singular |
evitabitur
|
er/sie/es wird entgangen |
| 1. Person Plural |
evitabimur
|
wir werden entgangen |
| 2. Person Plural |
evitabimini
|
ihr werdet entgangen |
| 3. Person Plural |
evitabuntur
|
sie werden entgangen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavi
|
ich bin entgangen |
| 2. Person Singular |
evitavisti
|
du bist entgangen |
| 3. Person Singular |
evitavit
|
er/sie/es ist entgangen |
| 1. Person Plural |
evitavimus
|
wir sind entgangen |
| 2. Person Plural |
evitavistis
|
ihr seid entgangen |
| 3. Person Plural |
evitaverunt evitavere
|
sie sind entgangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sum
|
ich bin entgangen worden |
| 2. Person Singular |
evitatus es
|
du bist entgangen worden |
| 3. Person Singular |
evitatus est
|
er/sie/es ist entgangen worden |
| 1. Person Plural |
evitati sumus
|
wir sind entgangen worden |
| 2. Person Plural |
evitati estis
|
ihr seid entgangen worden |
| 3. Person Plural |
evitati sunt
|
sie sind entgangen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaverim
|
ich sei entgangen |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du seiest entgangen |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es sei entgangen |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir seien entgangen |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr seiet entgangen |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie seien entgangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sim
|
ich sei entgangen worden |
| 2. Person Singular |
evitatus sis
|
du seiest entgangen worden |
| 3. Person Singular |
evitatus sit
|
er/sie/es sei entgangen worden |
| 1. Person Plural |
evitati simus
|
wir seien entgangen worden |
| 2. Person Plural |
evitati sitis
|
ihr seiet entgangen worden |
| 3. Person Plural |
evitati sint
|
sie seien entgangen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaveram
|
ich war entgangen |
| 2. Person Singular |
evitaveras
|
du warst entgangen |
| 3. Person Singular |
evitaverat
|
er/sie/es war entgangen |
| 1. Person Plural |
evitaveramus
|
wir waren entgangen |
| 2. Person Plural |
evitaveratis
|
ihr wart entgangen |
| 3. Person Plural |
evitaverant
|
sie waren entgangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus eram
|
ich war entgangen worden |
| 2. Person Singular |
evitatus eras
|
du warst entgangen worden |
| 3. Person Singular |
evitatus erat
|
er/sie/es war entgangen worden |
| 1. Person Plural |
evitati eramus
|
wir waren entgangen worden |
| 2. Person Plural |
evitati eratis
|
ihr warst entgangen worden |
| 3. Person Plural |
evitati erant
|
sie waren entgangen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavissem
|
ich wäre entgangen |
| 2. Person Singular |
evitavisses
|
du wärest entgangen |
| 3. Person Singular |
evitavisset
|
er/sie/es wäre entgangen |
| 1. Person Plural |
evitavissemus
|
wir wären entgangen |
| 2. Person Plural |
evitavissetis
|
ihr wäret entgangen |
| 3. Person Plural |
evitavissent
|
sie wären entgangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus essem
|
ich wäre entgangen worden |
| 2. Person Singular |
evitatus esses
|
du wärest entgangen worden |
| 3. Person Singular |
evitatus esset
|
er/sie/es wäre entgangen worden |
| 1. Person Plural |
evitati essemus
|
wir wären entgangen worden |
| 2. Person Plural |
evitati essetis
|
ihr wäret entgangen worden |
| 3. Person Plural |
evitati essent
|
sie wären entgangen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavero
|
ich werde entgangen sein |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du wirst entgangen sein |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es wird entgangen sein |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir werden entgangen sein |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr werdet entgangen sein |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie werden entgangen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus ero
|
ich werde entgangen worden sein |
| 2. Person Singular |
evitatus eris
|
du werdest entgangen worden sein |
| 3. Person Singular |
evitatus erit
|
er/sie/es werde entgangen worden sein |
| 1. Person Plural |
evitati erimus
|
wir werden entgangen worden sein |
| 2. Person Plural |
evitati eritis
|
ihr werdet entgangen worden sein |
| 3. Person Plural |
evitati erunt
|
sie werden entgangen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitare
|
entgehen |
| Vorzeitigkeit |
evitavisse
|
entgangen haben |
| Nachzeitigkeit |
evitaturum esse
|
entgehen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitari evitarier
|
entgangen werden |
| Vorzeitigkeit |
evitatum esse
|
entgangen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
evitatum iri
|
künftig entgangen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
evita
|
entgehe; entgeh! |
| 2. Person Plural |
evitate
|
entgeht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
evitato
|
| 3. Person Singular |
evitato
|
| 2. Person Plural |
evitatote
|
| 3. Person Plural |
evitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
evitare
|
das Entgehen |
| Genitiv |
evitandi
|
des Entgehens |
| Dativ |
evitando
|
dem Entgehen |
| Akkusativ |
evitandum
|
das Entgehen |
| Ablativ |
evitando
|
durch das Entgehen |
| Vokativ |
evitande
|
Entgehen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitandus
|
evitanda
|
evitandum
|
| Genitiv |
evitandi
|
evitandae
|
evitandi
|
| Dativ |
evitando
|
evitandae
|
evitando
|
| Akkusativ |
evitandum
|
evitandam
|
evitandum
|
| Ablativ |
evitando
|
evitanda
|
evitando
|
| Vokativ |
evitande
|
evitanda
|
evitandum
|
Plural
| Nominativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
| Genitiv |
evitandorum
|
evitandarum
|
evitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
evitandos
|
evitandas
|
evitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
| Genitiv |
evitantis
|
evitantis
|
evitantis
|
| Dativ |
evitanti
|
evitanti
|
evitanti
|
| Akkusativ |
evitantem
|
evitantem
|
evitans
|
| Ablativ |
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
| Vokativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
Plural
| Nominativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Genitiv |
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
| Dativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Akkusativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Ablativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Vokativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitatus
|
evitata
|
evitatum
|
| Genitiv |
evitati
|
evitatae
|
evitati
|
| Dativ |
evitato
|
evitatae
|
evitato
|
| Akkusativ |
evitatum
|
evitatam
|
evitatum
|
| Ablativ |
evitato
|
evitata
|
evitato
|
| Vokativ |
evitate
|
evitata
|
evitatum
|
Plural
| Nominativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
| Genitiv |
evitatorum
|
evitatarum
|
evitatorum
|
| Dativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Akkusativ |
evitatos
|
evitatas
|
evitata
|
| Ablativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Vokativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitaturus
|
evitatura
|
evitaturum
|
| Genitiv |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitaturi
|
| Dativ |
evitaturo
|
evitaturae
|
evitaturo
|
| Akkusativ |
evitaturum
|
evitaturam
|
evitaturum
|
| Ablativ |
evitaturo
|
evitatura
|
evitaturo
|
| Vokativ |
evitature
|
evitatura
|
evitaturum
|
Plural
| Nominativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
| Genitiv |
evitaturorum
|
evitaturarum
|
evitaturorum
|
| Dativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Akkusativ |
evitaturos
|
evitaturas
|
evitatura
|
| Ablativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Vokativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
evitatum
|
evitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evito
|
ich vermeide |
| 2. Person Singular |
evitas
|
du vermeidest |
| 3. Person Singular |
evitat
|
er/sie/es vermeidet |
| 1. Person Plural |
evitamus
|
wir vermeiden |
| 2. Person Plural |
evitatis
|
ihr vermeidet |
| 3. Person Plural |
evitant
|
sie vermeiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitor
|
ich werde vermieden |
| 2. Person Singular |
evitaris evitare
|
du wirst vermieden |
| 3. Person Singular |
evitatur
|
er/sie/es wird vermieden |
| 1. Person Plural |
evitamur
|
wir werden vermieden |
| 2. Person Plural |
evitamini
|
ihr werdet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitantur
|
sie werden vermieden |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitem
|
ich vermeide |
| 2. Person Singular |
evites
|
du vermeidest |
| 3. Person Singular |
evitet
|
er/sie/es vermeide |
| 1. Person Plural |
evitemus
|
wir vermeiden |
| 2. Person Plural |
evitetis
|
ihr vermeidet |
| 3. Person Plural |
evitent
|
sie vermeiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
eviter
|
ich werde vermieden |
| 2. Person Singular |
eviteris evitere
|
du werdest vermieden |
| 3. Person Singular |
evitetur
|
er/sie/es werde vermieden |
| 1. Person Plural |
evitemur
|
wir werden vermieden |
| 2. Person Plural |
evitemini
|
ihr werdet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitentur
|
sie werden vermieden |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabam
|
ich vermied |
| 2. Person Singular |
evitabas
|
du vermiedest |
| 3. Person Singular |
evitabat
|
er/sie/es vermied |
| 1. Person Plural |
evitabamus
|
wir vermieden |
| 2. Person Plural |
evitabatis
|
ihr vermiedet |
| 3. Person Plural |
evitabant
|
sie vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabar
|
ich wurde vermieden |
| 2. Person Singular |
evitabaris evitabare
|
du wurdest vermieden |
| 3. Person Singular |
evitabatur
|
er/sie/es wurde vermieden |
| 1. Person Plural |
evitabamur
|
wir wurden vermieden |
| 2. Person Plural |
evitabamini
|
ihr wurdet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitabantur
|
sie wurden vermieden |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarem
|
ich vermiede |
| 2. Person Singular |
evitares
|
du vermiedest |
| 3. Person Singular |
evitaret
|
er/sie/es vermiede |
| 1. Person Plural |
evitaremus
|
wir vermieden |
| 2. Person Plural |
evitaretis
|
ihr vermiedet |
| 3. Person Plural |
evitarent
|
sie vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitarer
|
ich würde vermieden |
| 2. Person Singular |
evitareris evitarere
|
du würdest vermieden |
| 3. Person Singular |
evitaretur
|
er/sie/es würde vermieden |
| 1. Person Plural |
evitaremur
|
wir würden vermieden |
| 2. Person Plural |
evitaremini
|
ihr würdet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitarentur
|
sie würden vermieden |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabo
|
ich werde vermeiden |
| 2. Person Singular |
evitabis
|
du wirst vermeiden |
| 3. Person Singular |
evitabit
|
er/sie/es wird vermeiden |
| 1. Person Plural |
evitabimus
|
wir werden vermeiden |
| 2. Person Plural |
evitabitis
|
ihr werdet vermeiden |
| 3. Person Plural |
evitabunt
|
sie werden vermeiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitabor
|
ich werde vermieden |
| 2. Person Singular |
evitaberis evitabere
|
du wirst vermieden |
| 3. Person Singular |
evitabitur
|
er/sie/es wird vermieden |
| 1. Person Plural |
evitabimur
|
wir werden vermieden |
| 2. Person Plural |
evitabimini
|
ihr werdet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitabuntur
|
sie werden vermieden |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavi
|
ich habe vermieden |
| 2. Person Singular |
evitavisti
|
du hast vermieden |
| 3. Person Singular |
evitavit
|
er/sie/es hat vermieden |
| 1. Person Plural |
evitavimus
|
wir haben vermieden |
| 2. Person Plural |
evitavistis
|
ihr habt vermieden |
| 3. Person Plural |
evitaverunt evitavere
|
sie haben vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sum
|
ich bin vermieden worden |
| 2. Person Singular |
evitatus es
|
du bist vermieden worden |
| 3. Person Singular |
evitatus est
|
er/sie/es ist vermieden worden |
| 1. Person Plural |
evitati sumus
|
wir sind vermieden worden |
| 2. Person Plural |
evitati estis
|
ihr seid vermieden worden |
| 3. Person Plural |
evitati sunt
|
sie sind vermieden worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaverim
|
ich habe vermieden |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du habest vermieden |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es habe vermieden |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir haben vermieden |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr habet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie haben vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus sim
|
ich sei vermieden worden |
| 2. Person Singular |
evitatus sis
|
du seiest vermieden worden |
| 3. Person Singular |
evitatus sit
|
er/sie/es sei vermieden worden |
| 1. Person Plural |
evitati simus
|
wir seien vermieden worden |
| 2. Person Plural |
evitati sitis
|
ihr seiet vermieden worden |
| 3. Person Plural |
evitati sint
|
sie seien vermieden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitaveram
|
ich hatte vermieden |
| 2. Person Singular |
evitaveras
|
du hattest vermieden |
| 3. Person Singular |
evitaverat
|
er/sie/es hatte vermieden |
| 1. Person Plural |
evitaveramus
|
wir hatten vermieden |
| 2. Person Plural |
evitaveratis
|
ihr hattet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitaverant
|
sie hatten vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus eram
|
ich war vermieden worden |
| 2. Person Singular |
evitatus eras
|
du warst vermieden worden |
| 3. Person Singular |
evitatus erat
|
er/sie/es war vermieden worden |
| 1. Person Plural |
evitati eramus
|
wir waren vermieden worden |
| 2. Person Plural |
evitati eratis
|
ihr warst vermieden worden |
| 3. Person Plural |
evitati erant
|
sie waren vermieden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavissem
|
ich hätte vermieden |
| 2. Person Singular |
evitavisses
|
du hättest vermieden |
| 3. Person Singular |
evitavisset
|
er/sie/es hätte vermieden |
| 1. Person Plural |
evitavissemus
|
wir hätten vermieden |
| 2. Person Plural |
evitavissetis
|
ihr hättet vermieden |
| 3. Person Plural |
evitavissent
|
sie hätten vermieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus essem
|
ich wäre vermieden worden |
| 2. Person Singular |
evitatus esses
|
du wärest vermieden worden |
| 3. Person Singular |
evitatus esset
|
er/sie/es wäre vermieden worden |
| 1. Person Plural |
evitati essemus
|
wir wären vermieden worden |
| 2. Person Plural |
evitati essetis
|
ihr wäret vermieden worden |
| 3. Person Plural |
evitati essent
|
sie wären vermieden worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
evitavero
|
ich werde vermieden haben |
| 2. Person Singular |
evitaveris
|
du wirst vermieden haben |
| 3. Person Singular |
evitaverit
|
er/sie/es wird vermieden haben |
| 1. Person Plural |
evitaverimus
|
wir werden vermieden haben |
| 2. Person Plural |
evitaveritis
|
ihr werdet vermieden haben |
| 3. Person Plural |
evitaverint
|
sie werden vermieden haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
evitatus ero
|
ich werde vermieden worden sein |
| 2. Person Singular |
evitatus eris
|
du werdest vermieden worden sein |
| 3. Person Singular |
evitatus erit
|
er/sie/es werde vermieden worden sein |
| 1. Person Plural |
evitati erimus
|
wir werden vermieden worden sein |
| 2. Person Plural |
evitati eritis
|
ihr werdet vermieden worden sein |
| 3. Person Plural |
evitati erunt
|
sie werden vermieden worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitare
|
vermeiden |
| Vorzeitigkeit |
evitavisse
|
vermieden haben |
| Nachzeitigkeit |
evitaturum esse
|
vermeiden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
evitari evitarier
|
vermieden werden |
| Vorzeitigkeit |
evitatum esse
|
vermieden worden sein |
| Nachzeitigkeit |
evitatum iri
|
künftig vermieden werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
evita
|
vermeide! |
| 2. Person Plural |
evitate
|
vermeidet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
evitato
|
| 3. Person Singular |
evitato
|
| 2. Person Plural |
evitatote
|
| 3. Person Plural |
evitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
evitare
|
das Vermeiden |
| Genitiv |
evitandi
|
des Vermeidens |
| Dativ |
evitando
|
dem Vermeiden |
| Akkusativ |
evitandum
|
das Vermeiden |
| Ablativ |
evitando
|
durch das Vermeiden |
| Vokativ |
evitande
|
Vermeiden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitandus
|
evitanda
|
evitandum
|
| Genitiv |
evitandi
|
evitandae
|
evitandi
|
| Dativ |
evitando
|
evitandae
|
evitando
|
| Akkusativ |
evitandum
|
evitandam
|
evitandum
|
| Ablativ |
evitando
|
evitanda
|
evitando
|
| Vokativ |
evitande
|
evitanda
|
evitandum
|
Plural
| Nominativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
| Genitiv |
evitandorum
|
evitandarum
|
evitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
evitandos
|
evitandas
|
evitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
evitandi
|
evitandae
|
evitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
| Genitiv |
evitantis
|
evitantis
|
evitantis
|
| Dativ |
evitanti
|
evitanti
|
evitanti
|
| Akkusativ |
evitantem
|
evitantem
|
evitans
|
| Ablativ |
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
evitanti evitante
|
| Vokativ |
evitans
|
evitans
|
evitans
|
Plural
| Nominativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Genitiv |
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
evitantium evitantum
|
| Dativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Akkusativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
| Ablativ |
evitantibus
|
evitantibus
|
evitantibus
|
| Vokativ |
evitantes
|
evitantes
|
evitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitatus
|
evitata
|
evitatum
|
| Genitiv |
evitati
|
evitatae
|
evitati
|
| Dativ |
evitato
|
evitatae
|
evitato
|
| Akkusativ |
evitatum
|
evitatam
|
evitatum
|
| Ablativ |
evitato
|
evitata
|
evitato
|
| Vokativ |
evitate
|
evitata
|
evitatum
|
Plural
| Nominativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
| Genitiv |
evitatorum
|
evitatarum
|
evitatorum
|
| Dativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Akkusativ |
evitatos
|
evitatas
|
evitata
|
| Ablativ |
evitatis
|
evitatis
|
evitatis
|
| Vokativ |
evitati
|
evitatae
|
evitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
evitaturus
|
evitatura
|
evitaturum
|
| Genitiv |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitaturi
|
| Dativ |
evitaturo
|
evitaturae
|
evitaturo
|
| Akkusativ |
evitaturum
|
evitaturam
|
evitaturum
|
| Ablativ |
evitaturo
|
evitatura
|
evitaturo
|
| Vokativ |
evitature
|
evitatura
|
evitaturum
|
Plural
| Nominativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
| Genitiv |
evitaturorum
|
evitaturarum
|
evitaturorum
|
| Dativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Akkusativ |
evitaturos
|
evitaturas
|
evitatura
|
| Ablativ |
evitaturis
|
evitaturis
|
evitaturis
|
| Vokativ |
evitaturi
|
evitaturae
|
evitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
evitatum
|
evitatu
|