Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoro
|
ich entlasse |
| 2. Person Singular |
exauctoras
|
du entläßt |
| 3. Person Singular |
exauctorat
|
er/sie/es entläßt |
| 1. Person Plural |
exauctoramus
|
wir entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoratis
|
ihr entlaßt |
| 3. Person Plural |
exauctorant
|
sie entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoror
|
ich werde entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoraris exauctorare
|
du wirst entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoratur
|
er/sie/es wird entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoramur
|
wir werden entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoramini
|
ihr werdet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctorantur
|
sie werden entlassen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorem
|
ich entlasse |
| 2. Person Singular |
exauctores
|
du entlassest |
| 3. Person Singular |
exauctoret
|
er/sie/es entlasse |
| 1. Person Plural |
exauctoremus
|
wir entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoretis
|
ihr entlasset |
| 3. Person Plural |
exauctorent
|
sie entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorer
|
ich werde entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoreris exauctorere
|
du werdest entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoretur
|
er/sie/es werde entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoremur
|
wir werden entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoremini
|
ihr werdet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctorentur
|
sie werden entlassen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabam
|
ich entließ |
| 2. Person Singular |
exauctorabas
|
du entließest |
| 3. Person Singular |
exauctorabat
|
er/sie/es entließ |
| 1. Person Plural |
exauctorabamus
|
wir entließen |
| 2. Person Plural |
exauctorabatis
|
ihr entließt |
| 3. Person Plural |
exauctorabant
|
sie entließen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabar
|
ich wurde entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctorabaris exauctorabare
|
du wurdest entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctorabatur
|
er/sie/es wurde entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctorabamur
|
wir wurden entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctorabamini
|
ihr wurdet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctorabantur
|
sie wurden entlassen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorarem
|
ich entließe |
| 2. Person Singular |
exauctorares
|
du entließest |
| 3. Person Singular |
exauctoraret
|
er/sie/es entließe |
| 1. Person Plural |
exauctoraremus
|
wir entließen |
| 2. Person Plural |
exauctoraretis
|
ihr entließet |
| 3. Person Plural |
exauctorarent
|
sie entließen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorarer
|
ich würde entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctorareris exauctorarere
|
du würdest entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoraretur
|
er/sie/es würde entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoraremur
|
wir würden entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoraremini
|
ihr würdet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctorarentur
|
sie würden entlassen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabo
|
ich werde entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctorabis
|
du wirst entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctorabit
|
er/sie/es wird entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctorabimus
|
wir werden entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctorabitis
|
ihr werdet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctorabunt
|
sie werden entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabor
|
ich werde entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoraberis exauctorabere
|
du wirst entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctorabitur
|
er/sie/es wird entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctorabimur
|
wir werden entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctorabimini
|
ihr werdet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctorabuntur
|
sie werden entlassen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravi
|
ich habe entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoravisti
|
du hast entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoravit
|
er/sie/es hat entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoravimus
|
wir haben entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoravistis
|
ihr habt entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctoraverunt exauctoravere
|
sie haben entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus sum
|
ich bin entlassen worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus es
|
du bist entlassen worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus est
|
er/sie/es ist entlassen worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati sumus
|
wir sind entlassen worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati estis
|
ihr seid entlassen worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati sunt
|
sie sind entlassen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoraverim
|
ich habe entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoraveris
|
du habest entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoraverit
|
er/sie/es habe entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoraverimus
|
wir haben entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoraveritis
|
ihr habet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctoraverint
|
sie haben entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus sim
|
ich sei entlassen worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus sis
|
du seiest entlassen worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus sit
|
er/sie/es sei entlassen worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati simus
|
wir seien entlassen worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati sitis
|
ihr seiet entlassen worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati sint
|
sie seien entlassen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoraveram
|
ich hatte entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoraveras
|
du hattest entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoraverat
|
er/sie/es hatte entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoraveramus
|
wir hatten entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoraveratis
|
ihr hattet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctoraverant
|
sie hatten entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus eram
|
ich war entlassen worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus eras
|
du warst entlassen worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus erat
|
er/sie/es war entlassen worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati eramus
|
wir waren entlassen worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati eratis
|
ihr warst entlassen worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati erant
|
sie waren entlassen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravissem
|
ich hätte entlassen |
| 2. Person Singular |
exauctoravisses
|
du hättest entlassen |
| 3. Person Singular |
exauctoravisset
|
er/sie/es hätte entlassen |
| 1. Person Plural |
exauctoravissemus
|
wir hätten entlassen |
| 2. Person Plural |
exauctoravissetis
|
ihr hättet entlassen |
| 3. Person Plural |
exauctoravissent
|
sie hätten entlassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus essem
|
ich wäre entlassen worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus esses
|
du wärest entlassen worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus esset
|
er/sie/es wäre entlassen worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati essemus
|
wir wären entlassen worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati essetis
|
ihr wäret entlassen worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati essent
|
sie wären entlassen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravero
|
ich werde entlassen haben |
| 2. Person Singular |
exauctoraveris
|
du wirst entlassen haben |
| 3. Person Singular |
exauctoraverit
|
er/sie/es wird entlassen haben |
| 1. Person Plural |
exauctoraverimus
|
wir werden entlassen haben |
| 2. Person Plural |
exauctoraveritis
|
ihr werdet entlassen haben |
| 3. Person Plural |
exauctoraverint
|
sie werden entlassen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus ero
|
ich werde entlassen worden sein |
| 2. Person Singular |
exauctoratus eris
|
du werdest entlassen worden sein |
| 3. Person Singular |
exauctoratus erit
|
er/sie/es werde entlassen worden sein |
| 1. Person Plural |
exauctorati erimus
|
wir werden entlassen worden sein |
| 2. Person Plural |
exauctorati eritis
|
ihr werdet entlassen worden sein |
| 3. Person Plural |
exauctorati erunt
|
sie werden entlassen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exauctorare
|
entlassen |
| Vorzeitigkeit |
exauctoravisse
|
entlassen haben |
| Nachzeitigkeit |
exauctoraturum esse
|
entlassen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exauctorari exauctorarier
|
entlassen werden |
| Vorzeitigkeit |
exauctoratum esse
|
entlassen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exauctoratum iri
|
künftig entlassen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
exauctora
|
entlaß; entlasse! |
| 2. Person Plural |
exauctorate
|
entlaßt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exauctorato
|
| 3. Person Singular |
exauctorato
|
| 2. Person Plural |
exauctoratote
|
| 3. Person Plural |
exauctoranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exauctorare
|
das Entlassen |
| Genitiv |
exauctorandi
|
des Entlassens |
| Dativ |
exauctorando
|
dem Entlassen |
| Akkusativ |
exauctorandum
|
das Entlassen |
| Ablativ |
exauctorando
|
durch das Entlassen |
| Vokativ |
exauctorande
|
Entlassen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctorandus
|
exauctoranda
|
exauctorandum
|
| Genitiv |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctorandi
|
| Dativ |
exauctorando
|
exauctorandae
|
exauctorando
|
| Akkusativ |
exauctorandum
|
exauctorandam
|
exauctorandum
|
| Ablativ |
exauctorando
|
exauctoranda
|
exauctorando
|
| Vokativ |
exauctorande
|
exauctoranda
|
exauctorandum
|
Plural
| Nominativ |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctoranda
|
| Genitiv |
exauctorandorum
|
exauctorandarum
|
exauctorandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exauctorandos
|
exauctorandas
|
exauctoranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctoranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctorans
|
exauctorans
|
exauctorans
|
| Genitiv |
exauctorantis
|
exauctorantis
|
exauctorantis
|
| Dativ |
exauctoranti
|
exauctoranti
|
exauctoranti
|
| Akkusativ |
exauctorantem
|
exauctorantem
|
exauctorans
|
| Ablativ |
exauctoranti exauctorante
|
exauctoranti exauctorante
|
exauctoranti exauctorante
|
| Vokativ |
exauctorans
|
exauctorans
|
exauctorans
|
Plural
| Nominativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
| Genitiv |
exauctorantium exauctorantum
|
exauctorantium exauctorantum
|
exauctorantium exauctorantum
|
| Dativ |
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
| Akkusativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
| Ablativ |
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
| Vokativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctoratus
|
exauctorata
|
exauctoratum
|
| Genitiv |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorati
|
| Dativ |
exauctorato
|
exauctoratae
|
exauctorato
|
| Akkusativ |
exauctoratum
|
exauctoratam
|
exauctoratum
|
| Ablativ |
exauctorato
|
exauctorata
|
exauctorato
|
| Vokativ |
exauctorate
|
exauctorata
|
exauctoratum
|
Plural
| Nominativ |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorata
|
| Genitiv |
exauctoratorum
|
exauctoratarum
|
exauctoratorum
|
| Dativ |
exauctoratis
|
exauctoratis
|
exauctoratis
|
| Akkusativ |
exauctoratos
|
exauctoratas
|
exauctorata
|
| Ablativ |
exauctoratis
|
exauctoratis
|
exauctoratis
|
| Vokativ |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctoraturus
|
exauctoratura
|
exauctoraturum
|
| Genitiv |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoraturi
|
| Dativ |
exauctoraturo
|
exauctoraturae
|
exauctoraturo
|
| Akkusativ |
exauctoraturum
|
exauctoraturam
|
exauctoraturum
|
| Ablativ |
exauctoraturo
|
exauctoratura
|
exauctoraturo
|
| Vokativ |
exauctorature
|
exauctoratura
|
exauctoraturum
|
Plural
| Nominativ |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoratura
|
| Genitiv |
exauctoraturorum
|
exauctoraturarum
|
exauctoraturorum
|
| Dativ |
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
| Akkusativ |
exauctoraturos
|
exauctoraturas
|
exauctoratura
|
| Ablativ |
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
| Vokativ |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exauctoratum
|
exauctoratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoro
|
ich quittiere |
| 2. Person Singular |
exauctoras
|
du quittierst |
| 3. Person Singular |
exauctorat
|
er/sie/es quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoramus
|
wir quittieren |
| 2. Person Plural |
exauctoratis
|
ihr quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctorant
|
sie quittieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoror
|
ich werde quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoraris exauctorare
|
du wirst quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoratur
|
er/sie/es wird quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoramur
|
wir werden quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoramini
|
ihr werdet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctorantur
|
sie werden quittiert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorem
|
ich quittiere |
| 2. Person Singular |
exauctores
|
du quittierest |
| 3. Person Singular |
exauctoret
|
er/sie/es quittiere |
| 1. Person Plural |
exauctoremus
|
wir quittieren |
| 2. Person Plural |
exauctoretis
|
ihr quittieret |
| 3. Person Plural |
exauctorent
|
sie quittieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorer
|
ich werde quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoreris exauctorere
|
du werdest quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoretur
|
er/sie/es werde quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoremur
|
wir werden quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoremini
|
ihr werdet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctorentur
|
sie werden quittiert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabam
|
ich quittierte |
| 2. Person Singular |
exauctorabas
|
du quittiertest |
| 3. Person Singular |
exauctorabat
|
er/sie/es quittierte |
| 1. Person Plural |
exauctorabamus
|
wir quittierten |
| 2. Person Plural |
exauctorabatis
|
ihr quittiertet |
| 3. Person Plural |
exauctorabant
|
sie quittierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabar
|
ich wurde quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctorabaris exauctorabare
|
du wurdest quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctorabatur
|
er/sie/es wurde quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctorabamur
|
wir wurden quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctorabamini
|
ihr wurdet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctorabantur
|
sie wurden quittiert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorarem
|
ich quittierte |
| 2. Person Singular |
exauctorares
|
du quittiertest |
| 3. Person Singular |
exauctoraret
|
er/sie/es quittierte |
| 1. Person Plural |
exauctoraremus
|
wir quittierten |
| 2. Person Plural |
exauctoraretis
|
ihr quittiertet |
| 3. Person Plural |
exauctorarent
|
sie quittierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorarer
|
ich würde quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctorareris exauctorarere
|
du würdest quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoraretur
|
er/sie/es würde quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoraremur
|
wir würden quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoraremini
|
ihr würdet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctorarentur
|
sie würden quittiert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabo
|
ich werde quittieren |
| 2. Person Singular |
exauctorabis
|
du wirst quittieren |
| 3. Person Singular |
exauctorabit
|
er/sie/es wird quittieren |
| 1. Person Plural |
exauctorabimus
|
wir werden quittieren |
| 2. Person Plural |
exauctorabitis
|
ihr werdet quittieren |
| 3. Person Plural |
exauctorabunt
|
sie werden quittieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabor
|
ich werde quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoraberis exauctorabere
|
du wirst quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctorabitur
|
er/sie/es wird quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctorabimur
|
wir werden quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctorabimini
|
ihr werdet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctorabuntur
|
sie werden quittiert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravi
|
ich habe quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoravisti
|
du hast quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoravit
|
er/sie/es hat quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoravimus
|
wir haben quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoravistis
|
ihr habt quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctoraverunt exauctoravere
|
sie haben quittiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus sum
|
ich bin quittiert worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus es
|
du bist quittiert worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus est
|
er/sie/es ist quittiert worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati sumus
|
wir sind quittiert worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati estis
|
ihr seid quittiert worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati sunt
|
sie sind quittiert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoraverim
|
ich habe quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoraveris
|
du habest quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoraverit
|
er/sie/es habe quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoraverimus
|
wir haben quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoraveritis
|
ihr habet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctoraverint
|
sie haben quittiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus sim
|
ich sei quittiert worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus sis
|
du seiest quittiert worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus sit
|
er/sie/es sei quittiert worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati simus
|
wir seien quittiert worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati sitis
|
ihr seiet quittiert worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati sint
|
sie seien quittiert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoraveram
|
ich hatte quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoraveras
|
du hattest quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoraverat
|
er/sie/es hatte quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoraveramus
|
wir hatten quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoraveratis
|
ihr hattet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctoraverant
|
sie hatten quittiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus eram
|
ich war quittiert worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus eras
|
du warst quittiert worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus erat
|
er/sie/es war quittiert worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati eramus
|
wir waren quittiert worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati eratis
|
ihr warst quittiert worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati erant
|
sie waren quittiert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravissem
|
ich hätte quittiert |
| 2. Person Singular |
exauctoravisses
|
du hättest quittiert |
| 3. Person Singular |
exauctoravisset
|
er/sie/es hätte quittiert |
| 1. Person Plural |
exauctoravissemus
|
wir hätten quittiert |
| 2. Person Plural |
exauctoravissetis
|
ihr hättet quittiert |
| 3. Person Plural |
exauctoravissent
|
sie hätten quittiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus essem
|
ich wäre quittiert worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus esses
|
du wärest quittiert worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus esset
|
er/sie/es wäre quittiert worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati essemus
|
wir wären quittiert worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati essetis
|
ihr wäret quittiert worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati essent
|
sie wären quittiert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravero
|
ich werde quittiert haben |
| 2. Person Singular |
exauctoraveris
|
du wirst quittiert haben |
| 3. Person Singular |
exauctoraverit
|
er/sie/es wird quittiert haben |
| 1. Person Plural |
exauctoraverimus
|
wir werden quittiert haben |
| 2. Person Plural |
exauctoraveritis
|
ihr werdet quittiert haben |
| 3. Person Plural |
exauctoraverint
|
sie werden quittiert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus ero
|
ich werde quittiert worden sein |
| 2. Person Singular |
exauctoratus eris
|
du werdest quittiert worden sein |
| 3. Person Singular |
exauctoratus erit
|
er/sie/es werde quittiert worden sein |
| 1. Person Plural |
exauctorati erimus
|
wir werden quittiert worden sein |
| 2. Person Plural |
exauctorati eritis
|
ihr werdet quittiert worden sein |
| 3. Person Plural |
exauctorati erunt
|
sie werden quittiert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exauctorare
|
quittieren |
| Vorzeitigkeit |
exauctoravisse
|
quittiert haben |
| Nachzeitigkeit |
exauctoraturum esse
|
quittieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exauctorari exauctorarier
|
quittiert werden |
| Vorzeitigkeit |
exauctoratum esse
|
quittiert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exauctoratum iri
|
künftig quittiert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
exauctora
|
quittiere! |
| 2. Person Plural |
exauctorate
|
quittiert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exauctorato
|
| 3. Person Singular |
exauctorato
|
| 2. Person Plural |
exauctoratote
|
| 3. Person Plural |
exauctoranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exauctorare
|
das Quittieren |
| Genitiv |
exauctorandi
|
des Quittierens |
| Dativ |
exauctorando
|
dem Quittieren |
| Akkusativ |
exauctorandum
|
das Quittieren |
| Ablativ |
exauctorando
|
durch das Quittieren |
| Vokativ |
exauctorande
|
Quittieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctorandus
|
exauctoranda
|
exauctorandum
|
| Genitiv |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctorandi
|
| Dativ |
exauctorando
|
exauctorandae
|
exauctorando
|
| Akkusativ |
exauctorandum
|
exauctorandam
|
exauctorandum
|
| Ablativ |
exauctorando
|
exauctoranda
|
exauctorando
|
| Vokativ |
exauctorande
|
exauctoranda
|
exauctorandum
|
Plural
| Nominativ |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctoranda
|
| Genitiv |
exauctorandorum
|
exauctorandarum
|
exauctorandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exauctorandos
|
exauctorandas
|
exauctoranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctoranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctorans
|
exauctorans
|
exauctorans
|
| Genitiv |
exauctorantis
|
exauctorantis
|
exauctorantis
|
| Dativ |
exauctoranti
|
exauctoranti
|
exauctoranti
|
| Akkusativ |
exauctorantem
|
exauctorantem
|
exauctorans
|
| Ablativ |
exauctoranti exauctorante
|
exauctoranti exauctorante
|
exauctoranti exauctorante
|
| Vokativ |
exauctorans
|
exauctorans
|
exauctorans
|
Plural
| Nominativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
| Genitiv |
exauctorantium exauctorantum
|
exauctorantium exauctorantum
|
exauctorantium exauctorantum
|
| Dativ |
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
| Akkusativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
| Ablativ |
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
| Vokativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctoratus
|
exauctorata
|
exauctoratum
|
| Genitiv |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorati
|
| Dativ |
exauctorato
|
exauctoratae
|
exauctorato
|
| Akkusativ |
exauctoratum
|
exauctoratam
|
exauctoratum
|
| Ablativ |
exauctorato
|
exauctorata
|
exauctorato
|
| Vokativ |
exauctorate
|
exauctorata
|
exauctoratum
|
Plural
| Nominativ |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorata
|
| Genitiv |
exauctoratorum
|
exauctoratarum
|
exauctoratorum
|
| Dativ |
exauctoratis
|
exauctoratis
|
exauctoratis
|
| Akkusativ |
exauctoratos
|
exauctoratas
|
exauctorata
|
| Ablativ |
exauctoratis
|
exauctoratis
|
exauctoratis
|
| Vokativ |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctoraturus
|
exauctoratura
|
exauctoraturum
|
| Genitiv |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoraturi
|
| Dativ |
exauctoraturo
|
exauctoraturae
|
exauctoraturo
|
| Akkusativ |
exauctoraturum
|
exauctoraturam
|
exauctoraturum
|
| Ablativ |
exauctoraturo
|
exauctoratura
|
exauctoraturo
|
| Vokativ |
exauctorature
|
exauctoratura
|
exauctoraturum
|
Plural
| Nominativ |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoratura
|
| Genitiv |
exauctoraturorum
|
exauctoraturarum
|
exauctoraturorum
|
| Dativ |
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
| Akkusativ |
exauctoraturos
|
exauctoraturas
|
exauctoratura
|
| Ablativ |
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
| Vokativ |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exauctoratum
|
exauctoratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoro
|
ich verabschiede |
| 2. Person Singular |
exauctoras
|
du verabschiedest |
| 3. Person Singular |
exauctorat
|
er/sie/es verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoramus
|
wir verabschieden |
| 2. Person Plural |
exauctoratis
|
ihr verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorant
|
sie verabschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoror
|
ich werde verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoraris exauctorare
|
du wirst verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoratur
|
er/sie/es wird verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoramur
|
wir werden verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoramini
|
ihr werdet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorantur
|
sie werden verabschiedet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorem
|
ich verabschiede |
| 2. Person Singular |
exauctores
|
du verabschiedest |
| 3. Person Singular |
exauctoret
|
er/sie/es verabschiede |
| 1. Person Plural |
exauctoremus
|
wir verabschieden |
| 2. Person Plural |
exauctoretis
|
ihr verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorent
|
sie verabschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorer
|
ich werde verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoreris exauctorere
|
du werdest verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoretur
|
er/sie/es werde verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoremur
|
wir werden verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoremini
|
ihr werdet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorentur
|
sie werden verabschiedet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabam
|
ich verabschiedete |
| 2. Person Singular |
exauctorabas
|
du verabschiedetest |
| 3. Person Singular |
exauctorabat
|
er/sie/es verabschiedete |
| 1. Person Plural |
exauctorabamus
|
wir verabschiedeten |
| 2. Person Plural |
exauctorabatis
|
ihr verabschiedetet |
| 3. Person Plural |
exauctorabant
|
sie verabschiedeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabar
|
ich wurde verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctorabaris exauctorabare
|
du wurdest verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctorabatur
|
er/sie/es wurde verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctorabamur
|
wir wurden verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctorabamini
|
ihr wurdet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorabantur
|
sie wurden verabschiedet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorarem
|
ich verabschiedete |
| 2. Person Singular |
exauctorares
|
du verabschiedetest |
| 3. Person Singular |
exauctoraret
|
er/sie/es verabschiedete |
| 1. Person Plural |
exauctoraremus
|
wir verabschiedeten |
| 2. Person Plural |
exauctoraretis
|
ihr verabschiedetet |
| 3. Person Plural |
exauctorarent
|
sie verabschiedeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorarer
|
ich würde verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctorareris exauctorarere
|
du würdest verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoraretur
|
er/sie/es würde verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoraremur
|
wir würden verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoraremini
|
ihr würdet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorarentur
|
sie würden verabschiedet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabo
|
ich werde verabschieden |
| 2. Person Singular |
exauctorabis
|
du wirst verabschieden |
| 3. Person Singular |
exauctorabit
|
er/sie/es wird verabschieden |
| 1. Person Plural |
exauctorabimus
|
wir werden verabschieden |
| 2. Person Plural |
exauctorabitis
|
ihr werdet verabschieden |
| 3. Person Plural |
exauctorabunt
|
sie werden verabschieden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctorabor
|
ich werde verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoraberis exauctorabere
|
du wirst verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctorabitur
|
er/sie/es wird verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctorabimur
|
wir werden verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctorabimini
|
ihr werdet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctorabuntur
|
sie werden verabschiedet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravi
|
ich habe verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoravisti
|
du hast verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoravit
|
er/sie/es hat verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoravimus
|
wir haben verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoravistis
|
ihr habt verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctoraverunt exauctoravere
|
sie haben verabschiedet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus sum
|
ich bin verabschiedet worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus es
|
du bist verabschiedet worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus est
|
er/sie/es ist verabschiedet worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati sumus
|
wir sind verabschiedet worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati estis
|
ihr seid verabschiedet worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati sunt
|
sie sind verabschiedet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoraverim
|
ich habe verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoraveris
|
du habest verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoraverit
|
er/sie/es habe verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoraverimus
|
wir haben verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoraveritis
|
ihr habet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctoraverint
|
sie haben verabschiedet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus sim
|
ich sei verabschiedet worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus sis
|
du seiest verabschiedet worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus sit
|
er/sie/es sei verabschiedet worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati simus
|
wir seien verabschiedet worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati sitis
|
ihr seiet verabschiedet worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati sint
|
sie seien verabschiedet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoraveram
|
ich hatte verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoraveras
|
du hattest verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoraverat
|
er/sie/es hatte verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoraveramus
|
wir hatten verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoraveratis
|
ihr hattet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctoraverant
|
sie hatten verabschiedet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus eram
|
ich war verabschiedet worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus eras
|
du warst verabschiedet worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus erat
|
er/sie/es war verabschiedet worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati eramus
|
wir waren verabschiedet worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati eratis
|
ihr warst verabschiedet worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati erant
|
sie waren verabschiedet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravissem
|
ich hätte verabschiedet |
| 2. Person Singular |
exauctoravisses
|
du hättest verabschiedet |
| 3. Person Singular |
exauctoravisset
|
er/sie/es hätte verabschiedet |
| 1. Person Plural |
exauctoravissemus
|
wir hätten verabschiedet |
| 2. Person Plural |
exauctoravissetis
|
ihr hättet verabschiedet |
| 3. Person Plural |
exauctoravissent
|
sie hätten verabschiedet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus essem
|
ich wäre verabschiedet worden |
| 2. Person Singular |
exauctoratus esses
|
du wärest verabschiedet worden |
| 3. Person Singular |
exauctoratus esset
|
er/sie/es wäre verabschiedet worden |
| 1. Person Plural |
exauctorati essemus
|
wir wären verabschiedet worden |
| 2. Person Plural |
exauctorati essetis
|
ihr wäret verabschiedet worden |
| 3. Person Plural |
exauctorati essent
|
sie wären verabschiedet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoravero
|
ich werde verabschiedet haben |
| 2. Person Singular |
exauctoraveris
|
du wirst verabschiedet haben |
| 3. Person Singular |
exauctoraverit
|
er/sie/es wird verabschiedet haben |
| 1. Person Plural |
exauctoraverimus
|
wir werden verabschiedet haben |
| 2. Person Plural |
exauctoraveritis
|
ihr werdet verabschiedet haben |
| 3. Person Plural |
exauctoraverint
|
sie werden verabschiedet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exauctoratus ero
|
ich werde verabschiedet worden sein |
| 2. Person Singular |
exauctoratus eris
|
du werdest verabschiedet worden sein |
| 3. Person Singular |
exauctoratus erit
|
er/sie/es werde verabschiedet worden sein |
| 1. Person Plural |
exauctorati erimus
|
wir werden verabschiedet worden sein |
| 2. Person Plural |
exauctorati eritis
|
ihr werdet verabschiedet worden sein |
| 3. Person Plural |
exauctorati erunt
|
sie werden verabschiedet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exauctorare
|
verabschieden |
| Vorzeitigkeit |
exauctoravisse
|
verabschiedet haben |
| Nachzeitigkeit |
exauctoraturum esse
|
verabschieden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exauctorari exauctorarier
|
verabschiedet werden |
| Vorzeitigkeit |
exauctoratum esse
|
verabschiedet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exauctoratum iri
|
künftig verabschiedet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
exauctora
|
verabschiede! |
| 2. Person Plural |
exauctorate
|
verabschiedet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exauctorato
|
| 3. Person Singular |
exauctorato
|
| 2. Person Plural |
exauctoratote
|
| 3. Person Plural |
exauctoranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exauctorare
|
das Verabschieden |
| Genitiv |
exauctorandi
|
des Verabschiedens |
| Dativ |
exauctorando
|
dem Verabschieden |
| Akkusativ |
exauctorandum
|
das Verabschieden |
| Ablativ |
exauctorando
|
durch das Verabschieden |
| Vokativ |
exauctorande
|
Verabschieden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctorandus
|
exauctoranda
|
exauctorandum
|
| Genitiv |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctorandi
|
| Dativ |
exauctorando
|
exauctorandae
|
exauctorando
|
| Akkusativ |
exauctorandum
|
exauctorandam
|
exauctorandum
|
| Ablativ |
exauctorando
|
exauctoranda
|
exauctorando
|
| Vokativ |
exauctorande
|
exauctoranda
|
exauctorandum
|
Plural
| Nominativ |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctoranda
|
| Genitiv |
exauctorandorum
|
exauctorandarum
|
exauctorandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exauctorandos
|
exauctorandas
|
exauctoranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exauctorandi
|
exauctorandae
|
exauctoranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctorans
|
exauctorans
|
exauctorans
|
| Genitiv |
exauctorantis
|
exauctorantis
|
exauctorantis
|
| Dativ |
exauctoranti
|
exauctoranti
|
exauctoranti
|
| Akkusativ |
exauctorantem
|
exauctorantem
|
exauctorans
|
| Ablativ |
exauctoranti exauctorante
|
exauctoranti exauctorante
|
exauctoranti exauctorante
|
| Vokativ |
exauctorans
|
exauctorans
|
exauctorans
|
Plural
| Nominativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
| Genitiv |
exauctorantium exauctorantum
|
exauctorantium exauctorantum
|
exauctorantium exauctorantum
|
| Dativ |
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
| Akkusativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
| Ablativ |
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
exauctorantibus
|
| Vokativ |
exauctorantes
|
exauctorantes
|
exauctorantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctoratus
|
exauctorata
|
exauctoratum
|
| Genitiv |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorati
|
| Dativ |
exauctorato
|
exauctoratae
|
exauctorato
|
| Akkusativ |
exauctoratum
|
exauctoratam
|
exauctoratum
|
| Ablativ |
exauctorato
|
exauctorata
|
exauctorato
|
| Vokativ |
exauctorate
|
exauctorata
|
exauctoratum
|
Plural
| Nominativ |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorata
|
| Genitiv |
exauctoratorum
|
exauctoratarum
|
exauctoratorum
|
| Dativ |
exauctoratis
|
exauctoratis
|
exauctoratis
|
| Akkusativ |
exauctoratos
|
exauctoratas
|
exauctorata
|
| Ablativ |
exauctoratis
|
exauctoratis
|
exauctoratis
|
| Vokativ |
exauctorati
|
exauctoratae
|
exauctorata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exauctoraturus
|
exauctoratura
|
exauctoraturum
|
| Genitiv |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoraturi
|
| Dativ |
exauctoraturo
|
exauctoraturae
|
exauctoraturo
|
| Akkusativ |
exauctoraturum
|
exauctoraturam
|
exauctoraturum
|
| Ablativ |
exauctoraturo
|
exauctoratura
|
exauctoraturo
|
| Vokativ |
exauctorature
|
exauctoratura
|
exauctoraturum
|
Plural
| Nominativ |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoratura
|
| Genitiv |
exauctoraturorum
|
exauctoraturarum
|
exauctoraturorum
|
| Dativ |
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
| Akkusativ |
exauctoraturos
|
exauctoraturas
|
exauctoratura
|
| Ablativ |
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
exauctoraturis
|
| Vokativ |
exauctoraturi
|
exauctoraturae
|
exauctoratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exauctoratum
|
exauctoratu
|