Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
excepto
|
ich nehme auf |
| 2. Person Singular |
exceptas
|
du nimmst auf |
| 3. Person Singular |
exceptat
|
er/sie/es nimmt auf |
| 1. Person Plural |
exceptamus
|
wir nehmen auf |
| 2. Person Plural |
exceptatis
|
ihr nehmt auf |
| 3. Person Plural |
exceptant
|
sie nehmen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptor
|
ich werde aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaris exceptare
|
du wirst aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptatur
|
er/sie/es wird aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptamur
|
wir werden aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptamini
|
ihr werdet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptantur
|
sie werden aufgenommen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptem
|
ich nehme auf |
| 2. Person Singular |
exceptes
|
du nehmest auf |
| 3. Person Singular |
exceptet
|
er/sie/es nehme auf |
| 1. Person Plural |
exceptemus
|
wir nehmen auf |
| 2. Person Plural |
exceptetis
|
ihr nehmet auf |
| 3. Person Plural |
exceptent
|
sie nehmen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
excepter
|
ich werde aufgenommen |
| 2. Person Singular |
excepteris exceptere
|
du werdest aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptetur
|
er/sie/es werde aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptemur
|
wir werden aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptemini
|
ihr werdet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptentur
|
sie werden aufgenommen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabam
|
ich nahm auf |
| 2. Person Singular |
exceptabas
|
du nahmst auf |
| 3. Person Singular |
exceptabat
|
er/sie/es nahm auf |
| 1. Person Plural |
exceptabamus
|
wir nahmen auf |
| 2. Person Plural |
exceptabatis
|
ihr nahmt auf |
| 3. Person Plural |
exceptabant
|
sie nahmen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabar
|
ich wurde aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptabaris exceptabare
|
du wurdest aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptabatur
|
er/sie/es wurde aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptabamur
|
wir wurden aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptabamini
|
ihr wurdet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptabantur
|
sie wurden aufgenommen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptarem
|
ich nähme auf |
| 2. Person Singular |
exceptares
|
du nähmest auf |
| 3. Person Singular |
exceptaret
|
er/sie/es nähme auf |
| 1. Person Plural |
exceptaremus
|
wir nähmen auf |
| 2. Person Plural |
exceptaretis
|
ihr nähmet auf |
| 3. Person Plural |
exceptarent
|
sie nähmen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptarer
|
ich würde aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptareris exceptarere
|
du würdest aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptaretur
|
er/sie/es würde aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptaremur
|
wir würden aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptaremini
|
ihr würdet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptarentur
|
sie würden aufgenommen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabo
|
ich werde aufnehmen |
| 2. Person Singular |
exceptabis
|
du wirst aufnehmen |
| 3. Person Singular |
exceptabit
|
er/sie/es wird aufnehmen |
| 1. Person Plural |
exceptabimus
|
wir werden aufnehmen |
| 2. Person Plural |
exceptabitis
|
ihr werdet aufnehmen |
| 3. Person Plural |
exceptabunt
|
sie werden aufnehmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabor
|
ich werde aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaberis exceptabere
|
du wirst aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptabitur
|
er/sie/es wird aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptabimur
|
wir werden aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptabimini
|
ihr werdet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptabuntur
|
sie werden aufgenommen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavi
|
ich habe aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptavisti
|
du hast aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptavit
|
er/sie/es hat aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptavimus
|
wir haben aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptavistis
|
ihr habt aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptaverunt exceptavere
|
sie haben aufgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus sum
|
ich bin aufgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus es
|
du bist aufgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus est
|
er/sie/es ist aufgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati sumus
|
wir sind aufgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati estis
|
ihr seid aufgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati sunt
|
sie sind aufgenommen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptaverim
|
ich habe aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaveris
|
du habest aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptaverit
|
er/sie/es habe aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptaverimus
|
wir haben aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptaveritis
|
ihr habet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptaverint
|
sie haben aufgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus sim
|
ich sei aufgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus sis
|
du seiest aufgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus sit
|
er/sie/es sei aufgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati simus
|
wir seien aufgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati sitis
|
ihr seiet aufgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati sint
|
sie seien aufgenommen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptaveram
|
ich hatte aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaveras
|
du hattest aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptaverat
|
er/sie/es hatte aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptaveramus
|
wir hatten aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptaveratis
|
ihr hattet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptaverant
|
sie hatten aufgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus eram
|
ich war aufgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus eras
|
du warst aufgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus erat
|
er/sie/es war aufgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati eramus
|
wir waren aufgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati eratis
|
ihr warst aufgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati erant
|
sie waren aufgenommen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavissem
|
ich hätte aufgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptavisses
|
du hättest aufgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptavisset
|
er/sie/es hätte aufgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptavissemus
|
wir hätten aufgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptavissetis
|
ihr hättet aufgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptavissent
|
sie hätten aufgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus essem
|
ich wäre aufgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus esses
|
du wärest aufgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus esset
|
er/sie/es wäre aufgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati essemus
|
wir wären aufgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati essetis
|
ihr wäret aufgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati essent
|
sie wären aufgenommen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavero
|
ich werde aufgenommen haben |
| 2. Person Singular |
exceptaveris
|
du wirst aufgenommen haben |
| 3. Person Singular |
exceptaverit
|
er/sie/es wird aufgenommen haben |
| 1. Person Plural |
exceptaverimus
|
wir werden aufgenommen haben |
| 2. Person Plural |
exceptaveritis
|
ihr werdet aufgenommen haben |
| 3. Person Plural |
exceptaverint
|
sie werden aufgenommen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus ero
|
ich werde aufgenommen worden sein |
| 2. Person Singular |
exceptatus eris
|
du werdest aufgenommen worden sein |
| 3. Person Singular |
exceptatus erit
|
er/sie/es werde aufgenommen worden sein |
| 1. Person Plural |
exceptati erimus
|
wir werden aufgenommen worden sein |
| 2. Person Plural |
exceptati eritis
|
ihr werdet aufgenommen worden sein |
| 3. Person Plural |
exceptati erunt
|
sie werden aufgenommen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exceptare
|
aufnehmen |
| Vorzeitigkeit |
exceptavisse
|
aufgenommen haben |
| Nachzeitigkeit |
exceptaturum esse
|
aufnehmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exceptari exceptarier
|
aufgenommen werden |
| Vorzeitigkeit |
exceptatum esse
|
aufgenommen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exceptatum iri
|
künftig aufgenommen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
excepta
|
nimm auf! |
| 2. Person Plural |
exceptate
|
nehmt auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exceptato
|
| 3. Person Singular |
exceptato
|
| 2. Person Plural |
exceptatote
|
| 3. Person Plural |
exceptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exceptare
|
das Aufnehmen |
| Genitiv |
exceptandi
|
des Aufnehmens |
| Dativ |
exceptando
|
dem Aufnehmen |
| Akkusativ |
exceptandum
|
das Aufnehmen |
| Ablativ |
exceptando
|
durch das Aufnehmen |
| Vokativ |
exceptande
|
Aufnehmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptandus
|
exceptanda
|
exceptandum
|
| Genitiv |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptandi
|
| Dativ |
exceptando
|
exceptandae
|
exceptando
|
| Akkusativ |
exceptandum
|
exceptandam
|
exceptandum
|
| Ablativ |
exceptando
|
exceptanda
|
exceptando
|
| Vokativ |
exceptande
|
exceptanda
|
exceptandum
|
Plural
| Nominativ |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptanda
|
| Genitiv |
exceptandorum
|
exceptandarum
|
exceptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exceptandos
|
exceptandas
|
exceptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptans
|
exceptans
|
exceptans
|
| Genitiv |
exceptantis
|
exceptantis
|
exceptantis
|
| Dativ |
exceptanti
|
exceptanti
|
exceptanti
|
| Akkusativ |
exceptantem
|
exceptantem
|
exceptans
|
| Ablativ |
exceptanti exceptante
|
exceptanti exceptante
|
exceptanti exceptante
|
| Vokativ |
exceptans
|
exceptans
|
exceptans
|
Plural
| Nominativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
| Genitiv |
exceptantium exceptantum
|
exceptantium exceptantum
|
exceptantium exceptantum
|
| Dativ |
exceptantibus
|
exceptantibus
|
exceptantibus
|
| Akkusativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
| Ablativ |
exceptantibus
|
exceptantibus
|
exceptantibus
|
| Vokativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptatus
|
exceptata
|
exceptatum
|
| Genitiv |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptati
|
| Dativ |
exceptato
|
exceptatae
|
exceptato
|
| Akkusativ |
exceptatum
|
exceptatam
|
exceptatum
|
| Ablativ |
exceptato
|
exceptata
|
exceptato
|
| Vokativ |
exceptate
|
exceptata
|
exceptatum
|
Plural
| Nominativ |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptata
|
| Genitiv |
exceptatorum
|
exceptatarum
|
exceptatorum
|
| Dativ |
exceptatis
|
exceptatis
|
exceptatis
|
| Akkusativ |
exceptatos
|
exceptatas
|
exceptata
|
| Ablativ |
exceptatis
|
exceptatis
|
exceptatis
|
| Vokativ |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptaturus
|
exceptatura
|
exceptaturum
|
| Genitiv |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptaturi
|
| Dativ |
exceptaturo
|
exceptaturae
|
exceptaturo
|
| Akkusativ |
exceptaturum
|
exceptaturam
|
exceptaturum
|
| Ablativ |
exceptaturo
|
exceptatura
|
exceptaturo
|
| Vokativ |
exceptature
|
exceptatura
|
exceptaturum
|
Plural
| Nominativ |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptatura
|
| Genitiv |
exceptaturorum
|
exceptaturarum
|
exceptaturorum
|
| Dativ |
exceptaturis
|
exceptaturis
|
exceptaturis
|
| Akkusativ |
exceptaturos
|
exceptaturas
|
exceptatura
|
| Ablativ |
exceptaturis
|
exceptaturis
|
exceptaturis
|
| Vokativ |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exceptatum
|
exceptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
excepto
|
ich atme ein |
| 2. Person Singular |
exceptas
|
du atmest ein |
| 3. Person Singular |
exceptat
|
er/sie/es atmet ein |
| 1. Person Plural |
exceptamus
|
wir atmen ein |
| 2. Person Plural |
exceptatis
|
ihr atmet ein |
| 3. Person Plural |
exceptant
|
sie atmen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptor
|
ich werde eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptaris exceptare
|
du wirst eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptatur
|
er/sie/es wird eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptamur
|
wir werden eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptamini
|
ihr werdet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptantur
|
sie werden eingeatmet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptem
|
ich atme ein |
| 2. Person Singular |
exceptes
|
du atmest ein |
| 3. Person Singular |
exceptet
|
er/sie/es atme ein |
| 1. Person Plural |
exceptemus
|
wir atmen ein |
| 2. Person Plural |
exceptetis
|
ihr atmet ein |
| 3. Person Plural |
exceptent
|
sie atmen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
excepter
|
ich werde eingeatmet |
| 2. Person Singular |
excepteris exceptere
|
du werdest eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptetur
|
er/sie/es werde eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptemur
|
wir werden eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptemini
|
ihr werdet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptentur
|
sie werden eingeatmet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabam
|
ich atmete ein |
| 2. Person Singular |
exceptabas
|
du atmetest ein |
| 3. Person Singular |
exceptabat
|
er/sie/es atmete ein |
| 1. Person Plural |
exceptabamus
|
wir atmeten ein |
| 2. Person Plural |
exceptabatis
|
ihr atmetet ein |
| 3. Person Plural |
exceptabant
|
sie atmeten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabar
|
ich wurde eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptabaris exceptabare
|
du wurdest eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptabatur
|
er/sie/es wurde eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptabamur
|
wir wurden eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptabamini
|
ihr wurdet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptabantur
|
sie wurden eingeatmet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptarem
|
ich atmete ein |
| 2. Person Singular |
exceptares
|
du atmetest ein |
| 3. Person Singular |
exceptaret
|
er/sie/es atmete ein |
| 1. Person Plural |
exceptaremus
|
wir atmeten ein |
| 2. Person Plural |
exceptaretis
|
ihr atmetet ein |
| 3. Person Plural |
exceptarent
|
sie atmeten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptarer
|
ich würde eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptareris exceptarere
|
du würdest eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptaretur
|
er/sie/es würde eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptaremur
|
wir würden eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptaremini
|
ihr würdet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptarentur
|
sie würden eingeatmet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabo
|
ich werde einatmen |
| 2. Person Singular |
exceptabis
|
du wirst einatmen |
| 3. Person Singular |
exceptabit
|
er/sie/es wird einatmen |
| 1. Person Plural |
exceptabimus
|
wir werden einatmen |
| 2. Person Plural |
exceptabitis
|
ihr werdet einatmen |
| 3. Person Plural |
exceptabunt
|
sie werden einatmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabor
|
ich werde eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptaberis exceptabere
|
du wirst eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptabitur
|
er/sie/es wird eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptabimur
|
wir werden eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptabimini
|
ihr werdet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptabuntur
|
sie werden eingeatmet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavi
|
ich habe eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptavisti
|
du hast eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptavit
|
er/sie/es hat eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptavimus
|
wir haben eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptavistis
|
ihr habt eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptaverunt exceptavere
|
sie haben eingeatmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus sum
|
ich bin eingeatmet worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus es
|
du bist eingeatmet worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus est
|
er/sie/es ist eingeatmet worden |
| 1. Person Plural |
exceptati sumus
|
wir sind eingeatmet worden |
| 2. Person Plural |
exceptati estis
|
ihr seid eingeatmet worden |
| 3. Person Plural |
exceptati sunt
|
sie sind eingeatmet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptaverim
|
ich habe eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptaveris
|
du habest eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptaverit
|
er/sie/es habe eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptaverimus
|
wir haben eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptaveritis
|
ihr habet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptaverint
|
sie haben eingeatmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus sim
|
ich sei eingeatmet worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus sis
|
du seiest eingeatmet worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus sit
|
er/sie/es sei eingeatmet worden |
| 1. Person Plural |
exceptati simus
|
wir seien eingeatmet worden |
| 2. Person Plural |
exceptati sitis
|
ihr seiet eingeatmet worden |
| 3. Person Plural |
exceptati sint
|
sie seien eingeatmet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptaveram
|
ich hatte eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptaveras
|
du hattest eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptaverat
|
er/sie/es hatte eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptaveramus
|
wir hatten eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptaveratis
|
ihr hattet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptaverant
|
sie hatten eingeatmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus eram
|
ich war eingeatmet worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus eras
|
du warst eingeatmet worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus erat
|
er/sie/es war eingeatmet worden |
| 1. Person Plural |
exceptati eramus
|
wir waren eingeatmet worden |
| 2. Person Plural |
exceptati eratis
|
ihr warst eingeatmet worden |
| 3. Person Plural |
exceptati erant
|
sie waren eingeatmet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavissem
|
ich hätte eingeatmet |
| 2. Person Singular |
exceptavisses
|
du hättest eingeatmet |
| 3. Person Singular |
exceptavisset
|
er/sie/es hätte eingeatmet |
| 1. Person Plural |
exceptavissemus
|
wir hätten eingeatmet |
| 2. Person Plural |
exceptavissetis
|
ihr hättet eingeatmet |
| 3. Person Plural |
exceptavissent
|
sie hätten eingeatmet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus essem
|
ich wäre eingeatmet worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus esses
|
du wärest eingeatmet worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus esset
|
er/sie/es wäre eingeatmet worden |
| 1. Person Plural |
exceptati essemus
|
wir wären eingeatmet worden |
| 2. Person Plural |
exceptati essetis
|
ihr wäret eingeatmet worden |
| 3. Person Plural |
exceptati essent
|
sie wären eingeatmet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavero
|
ich werde eingeatmet haben |
| 2. Person Singular |
exceptaveris
|
du wirst eingeatmet haben |
| 3. Person Singular |
exceptaverit
|
er/sie/es wird eingeatmet haben |
| 1. Person Plural |
exceptaverimus
|
wir werden eingeatmet haben |
| 2. Person Plural |
exceptaveritis
|
ihr werdet eingeatmet haben |
| 3. Person Plural |
exceptaverint
|
sie werden eingeatmet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus ero
|
ich werde eingeatmet worden sein |
| 2. Person Singular |
exceptatus eris
|
du werdest eingeatmet worden sein |
| 3. Person Singular |
exceptatus erit
|
er/sie/es werde eingeatmet worden sein |
| 1. Person Plural |
exceptati erimus
|
wir werden eingeatmet worden sein |
| 2. Person Plural |
exceptati eritis
|
ihr werdet eingeatmet worden sein |
| 3. Person Plural |
exceptati erunt
|
sie werden eingeatmet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exceptare
|
einatmen |
| Vorzeitigkeit |
exceptavisse
|
eingeatmet haben |
| Nachzeitigkeit |
exceptaturum esse
|
einatmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exceptari exceptarier
|
eingeatmet werden |
| Vorzeitigkeit |
exceptatum esse
|
eingeatmet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exceptatum iri
|
künftig eingeatmet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
excepta
|
atme ein! |
| 2. Person Plural |
exceptate
|
atmet ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exceptato
|
| 3. Person Singular |
exceptato
|
| 2. Person Plural |
exceptatote
|
| 3. Person Plural |
exceptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exceptare
|
das Einatmen |
| Genitiv |
exceptandi
|
des Einatmens |
| Dativ |
exceptando
|
dem Einatmen |
| Akkusativ |
exceptandum
|
das Einatmen |
| Ablativ |
exceptando
|
durch das Einatmen |
| Vokativ |
exceptande
|
Einatmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptandus
|
exceptanda
|
exceptandum
|
| Genitiv |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptandi
|
| Dativ |
exceptando
|
exceptandae
|
exceptando
|
| Akkusativ |
exceptandum
|
exceptandam
|
exceptandum
|
| Ablativ |
exceptando
|
exceptanda
|
exceptando
|
| Vokativ |
exceptande
|
exceptanda
|
exceptandum
|
Plural
| Nominativ |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptanda
|
| Genitiv |
exceptandorum
|
exceptandarum
|
exceptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exceptandos
|
exceptandas
|
exceptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptans
|
exceptans
|
exceptans
|
| Genitiv |
exceptantis
|
exceptantis
|
exceptantis
|
| Dativ |
exceptanti
|
exceptanti
|
exceptanti
|
| Akkusativ |
exceptantem
|
exceptantem
|
exceptans
|
| Ablativ |
exceptanti exceptante
|
exceptanti exceptante
|
exceptanti exceptante
|
| Vokativ |
exceptans
|
exceptans
|
exceptans
|
Plural
| Nominativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
| Genitiv |
exceptantium exceptantum
|
exceptantium exceptantum
|
exceptantium exceptantum
|
| Dativ |
exceptantibus
|
exceptantibus
|
exceptantibus
|
| Akkusativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
| Ablativ |
exceptantibus
|
exceptantibus
|
exceptantibus
|
| Vokativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptatus
|
exceptata
|
exceptatum
|
| Genitiv |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptati
|
| Dativ |
exceptato
|
exceptatae
|
exceptato
|
| Akkusativ |
exceptatum
|
exceptatam
|
exceptatum
|
| Ablativ |
exceptato
|
exceptata
|
exceptato
|
| Vokativ |
exceptate
|
exceptata
|
exceptatum
|
Plural
| Nominativ |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptata
|
| Genitiv |
exceptatorum
|
exceptatarum
|
exceptatorum
|
| Dativ |
exceptatis
|
exceptatis
|
exceptatis
|
| Akkusativ |
exceptatos
|
exceptatas
|
exceptata
|
| Ablativ |
exceptatis
|
exceptatis
|
exceptatis
|
| Vokativ |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptaturus
|
exceptatura
|
exceptaturum
|
| Genitiv |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptaturi
|
| Dativ |
exceptaturo
|
exceptaturae
|
exceptaturo
|
| Akkusativ |
exceptaturum
|
exceptaturam
|
exceptaturum
|
| Ablativ |
exceptaturo
|
exceptatura
|
exceptaturo
|
| Vokativ |
exceptature
|
exceptatura
|
exceptaturum
|
Plural
| Nominativ |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptatura
|
| Genitiv |
exceptaturorum
|
exceptaturarum
|
exceptaturorum
|
| Dativ |
exceptaturis
|
exceptaturis
|
exceptaturis
|
| Akkusativ |
exceptaturos
|
exceptaturas
|
exceptatura
|
| Ablativ |
exceptaturis
|
exceptaturis
|
exceptaturis
|
| Vokativ |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exceptatum
|
exceptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
excepto
|
ich nehme heraus |
| 2. Person Singular |
exceptas
|
du nimmst heraus |
| 3. Person Singular |
exceptat
|
er/sie/es nimmt heraus |
| 1. Person Plural |
exceptamus
|
wir nehmen heraus |
| 2. Person Plural |
exceptatis
|
ihr nehmt heraus |
| 3. Person Plural |
exceptant
|
sie nehmen heraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptor
|
ich werde herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaris exceptare
|
du wirst herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptatur
|
er/sie/es wird herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptamur
|
wir werden herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptamini
|
ihr werdet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptantur
|
sie werden herausgenommen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptem
|
ich nehme heraus |
| 2. Person Singular |
exceptes
|
du nehmest heraus |
| 3. Person Singular |
exceptet
|
er/sie/es nehme heraus |
| 1. Person Plural |
exceptemus
|
wir nehmen heraus |
| 2. Person Plural |
exceptetis
|
ihr nehmet heraus |
| 3. Person Plural |
exceptent
|
sie nehmen heraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
excepter
|
ich werde herausgenommen |
| 2. Person Singular |
excepteris exceptere
|
du werdest herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptetur
|
er/sie/es werde herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptemur
|
wir werden herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptemini
|
ihr werdet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptentur
|
sie werden herausgenommen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabam
|
ich nahm heraus |
| 2. Person Singular |
exceptabas
|
du nahmst heraus |
| 3. Person Singular |
exceptabat
|
er/sie/es nahm heraus |
| 1. Person Plural |
exceptabamus
|
wir nahmen heraus |
| 2. Person Plural |
exceptabatis
|
ihr nahmt heraus |
| 3. Person Plural |
exceptabant
|
sie nahmen heraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabar
|
ich wurde herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptabaris exceptabare
|
du wurdest herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptabatur
|
er/sie/es wurde herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptabamur
|
wir wurden herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptabamini
|
ihr wurdet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptabantur
|
sie wurden herausgenommen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptarem
|
ich nähme heraus |
| 2. Person Singular |
exceptares
|
du nähmest heraus |
| 3. Person Singular |
exceptaret
|
er/sie/es nähme heraus |
| 1. Person Plural |
exceptaremus
|
wir nähmen heraus |
| 2. Person Plural |
exceptaretis
|
ihr nähmet heraus |
| 3. Person Plural |
exceptarent
|
sie nähmen heraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptarer
|
ich würde herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptareris exceptarere
|
du würdest herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptaretur
|
er/sie/es würde herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptaremur
|
wir würden herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptaremini
|
ihr würdet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptarentur
|
sie würden herausgenommen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabo
|
ich werde herausnehmen |
| 2. Person Singular |
exceptabis
|
du wirst herausnehmen |
| 3. Person Singular |
exceptabit
|
er/sie/es wird herausnehmen |
| 1. Person Plural |
exceptabimus
|
wir werden herausnehmen |
| 2. Person Plural |
exceptabitis
|
ihr werdet herausnehmen |
| 3. Person Plural |
exceptabunt
|
sie werden herausnehmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptabor
|
ich werde herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaberis exceptabere
|
du wirst herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptabitur
|
er/sie/es wird herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptabimur
|
wir werden herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptabimini
|
ihr werdet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptabuntur
|
sie werden herausgenommen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavi
|
ich habe herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptavisti
|
du hast herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptavit
|
er/sie/es hat herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptavimus
|
wir haben herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptavistis
|
ihr habt herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptaverunt exceptavere
|
sie haben herausgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus sum
|
ich bin herausgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus es
|
du bist herausgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus est
|
er/sie/es ist herausgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati sumus
|
wir sind herausgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati estis
|
ihr seid herausgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati sunt
|
sie sind herausgenommen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptaverim
|
ich habe herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaveris
|
du habest herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptaverit
|
er/sie/es habe herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptaverimus
|
wir haben herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptaveritis
|
ihr habet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptaverint
|
sie haben herausgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus sim
|
ich sei herausgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus sis
|
du seiest herausgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus sit
|
er/sie/es sei herausgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati simus
|
wir seien herausgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati sitis
|
ihr seiet herausgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati sint
|
sie seien herausgenommen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptaveram
|
ich hatte herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptaveras
|
du hattest herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptaverat
|
er/sie/es hatte herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptaveramus
|
wir hatten herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptaveratis
|
ihr hattet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptaverant
|
sie hatten herausgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus eram
|
ich war herausgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus eras
|
du warst herausgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus erat
|
er/sie/es war herausgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati eramus
|
wir waren herausgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati eratis
|
ihr warst herausgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati erant
|
sie waren herausgenommen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavissem
|
ich hätte herausgenommen |
| 2. Person Singular |
exceptavisses
|
du hättest herausgenommen |
| 3. Person Singular |
exceptavisset
|
er/sie/es hätte herausgenommen |
| 1. Person Plural |
exceptavissemus
|
wir hätten herausgenommen |
| 2. Person Plural |
exceptavissetis
|
ihr hättet herausgenommen |
| 3. Person Plural |
exceptavissent
|
sie hätten herausgenommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus essem
|
ich wäre herausgenommen worden |
| 2. Person Singular |
exceptatus esses
|
du wärest herausgenommen worden |
| 3. Person Singular |
exceptatus esset
|
er/sie/es wäre herausgenommen worden |
| 1. Person Plural |
exceptati essemus
|
wir wären herausgenommen worden |
| 2. Person Plural |
exceptati essetis
|
ihr wäret herausgenommen worden |
| 3. Person Plural |
exceptati essent
|
sie wären herausgenommen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptavero
|
ich werde herausgenommen haben |
| 2. Person Singular |
exceptaveris
|
du wirst herausgenommen haben |
| 3. Person Singular |
exceptaverit
|
er/sie/es wird herausgenommen haben |
| 1. Person Plural |
exceptaverimus
|
wir werden herausgenommen haben |
| 2. Person Plural |
exceptaveritis
|
ihr werdet herausgenommen haben |
| 3. Person Plural |
exceptaverint
|
sie werden herausgenommen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exceptatus ero
|
ich werde herausgenommen worden sein |
| 2. Person Singular |
exceptatus eris
|
du werdest herausgenommen worden sein |
| 3. Person Singular |
exceptatus erit
|
er/sie/es werde herausgenommen worden sein |
| 1. Person Plural |
exceptati erimus
|
wir werden herausgenommen worden sein |
| 2. Person Plural |
exceptati eritis
|
ihr werdet herausgenommen worden sein |
| 3. Person Plural |
exceptati erunt
|
sie werden herausgenommen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exceptare
|
herausnehmen |
| Vorzeitigkeit |
exceptavisse
|
herausgenommen haben |
| Nachzeitigkeit |
exceptaturum esse
|
herausnehmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exceptari exceptarier
|
herausgenommen werden |
| Vorzeitigkeit |
exceptatum esse
|
herausgenommen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exceptatum iri
|
künftig herausgenommen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
excepta
|
nimm heraus! |
| 2. Person Plural |
exceptate
|
nehmt heraus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exceptato
|
| 3. Person Singular |
exceptato
|
| 2. Person Plural |
exceptatote
|
| 3. Person Plural |
exceptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exceptare
|
das Herausnehmen |
| Genitiv |
exceptandi
|
des Herausnehmens |
| Dativ |
exceptando
|
dem Herausnehmen |
| Akkusativ |
exceptandum
|
das Herausnehmen |
| Ablativ |
exceptando
|
durch das Herausnehmen |
| Vokativ |
exceptande
|
Herausnehmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptandus
|
exceptanda
|
exceptandum
|
| Genitiv |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptandi
|
| Dativ |
exceptando
|
exceptandae
|
exceptando
|
| Akkusativ |
exceptandum
|
exceptandam
|
exceptandum
|
| Ablativ |
exceptando
|
exceptanda
|
exceptando
|
| Vokativ |
exceptande
|
exceptanda
|
exceptandum
|
Plural
| Nominativ |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptanda
|
| Genitiv |
exceptandorum
|
exceptandarum
|
exceptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exceptandos
|
exceptandas
|
exceptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exceptandi
|
exceptandae
|
exceptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptans
|
exceptans
|
exceptans
|
| Genitiv |
exceptantis
|
exceptantis
|
exceptantis
|
| Dativ |
exceptanti
|
exceptanti
|
exceptanti
|
| Akkusativ |
exceptantem
|
exceptantem
|
exceptans
|
| Ablativ |
exceptanti exceptante
|
exceptanti exceptante
|
exceptanti exceptante
|
| Vokativ |
exceptans
|
exceptans
|
exceptans
|
Plural
| Nominativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
| Genitiv |
exceptantium exceptantum
|
exceptantium exceptantum
|
exceptantium exceptantum
|
| Dativ |
exceptantibus
|
exceptantibus
|
exceptantibus
|
| Akkusativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
| Ablativ |
exceptantibus
|
exceptantibus
|
exceptantibus
|
| Vokativ |
exceptantes
|
exceptantes
|
exceptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptatus
|
exceptata
|
exceptatum
|
| Genitiv |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptati
|
| Dativ |
exceptato
|
exceptatae
|
exceptato
|
| Akkusativ |
exceptatum
|
exceptatam
|
exceptatum
|
| Ablativ |
exceptato
|
exceptata
|
exceptato
|
| Vokativ |
exceptate
|
exceptata
|
exceptatum
|
Plural
| Nominativ |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptata
|
| Genitiv |
exceptatorum
|
exceptatarum
|
exceptatorum
|
| Dativ |
exceptatis
|
exceptatis
|
exceptatis
|
| Akkusativ |
exceptatos
|
exceptatas
|
exceptata
|
| Ablativ |
exceptatis
|
exceptatis
|
exceptatis
|
| Vokativ |
exceptati
|
exceptatae
|
exceptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exceptaturus
|
exceptatura
|
exceptaturum
|
| Genitiv |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptaturi
|
| Dativ |
exceptaturo
|
exceptaturae
|
exceptaturo
|
| Akkusativ |
exceptaturum
|
exceptaturam
|
exceptaturum
|
| Ablativ |
exceptaturo
|
exceptatura
|
exceptaturo
|
| Vokativ |
exceptature
|
exceptatura
|
exceptaturum
|
Plural
| Nominativ |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptatura
|
| Genitiv |
exceptaturorum
|
exceptaturarum
|
exceptaturorum
|
| Dativ |
exceptaturis
|
exceptaturis
|
exceptaturis
|
| Akkusativ |
exceptaturos
|
exceptaturas
|
exceptatura
|
| Ablativ |
exceptaturis
|
exceptaturis
|
exceptaturis
|
| Vokativ |
exceptaturi
|
exceptaturae
|
exceptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exceptatum
|
exceptatu
|