Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
---|---|---|---|---|
expedit.e VPAR 3 4 VOC S M PERF PASSIVE PPL Always mostfreq | Verb | Infinitiv | ||
expedite | Verb im Partizip | Plural Präsens Aktiv | ||
expedite | Verb im Partizip | Vokativ Maskulin Singular Partizip Perfekt Passiv |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expedio |
|
2. Person Singular | expedis |
|
3. Person Singular | expedit |
|
1. Person Plural | expedimus |
|
2. Person Plural | expeditis |
|
3. Person Plural | expediunt |
Passiv | ||
1. Person Singular | expedior |
|
2. Person Singular | expediris expedire |
|
3. Person Singular | expeditur |
|
1. Person Plural | expedimur |
|
2. Person Plural | expedimini |
|
3. Person Plural | expediuntur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expediam |
|
2. Person Singular | expedias |
|
3. Person Singular | expediat |
|
1. Person Plural | expediamus |
|
2. Person Plural | expediatis |
|
3. Person Plural | expediant |
Passiv | ||
1. Person Singular | expediar |
|
2. Person Singular | expediaris expediare |
|
3. Person Singular | expediatur |
|
1. Person Plural | expediamur |
|
2. Person Plural | expediamini |
|
3. Person Plural | expediantur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expediebam expedbam |
|
2. Person Singular | expediebas expedbas |
|
3. Person Singular | expediebat expedbat |
|
1. Person Plural | expediebamus expedbamus |
|
2. Person Plural | expediebatis expedbatis |
|
3. Person Plural | expediebant expedbant |
Passiv | ||
1. Person Singular | expediebar |
|
2. Person Singular | expediebaris expediebare |
|
3. Person Singular | expediebatur |
|
1. Person Plural | expediebamur |
|
2. Person Plural | expediebamini |
|
3. Person Plural | expediebantur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expedirem |
|
2. Person Singular | expedires |
|
3. Person Singular | expediret |
|
1. Person Plural | expediremus |
|
2. Person Plural | expediretis |
|
3. Person Plural | expedirent |
Passiv | ||
1. Person Singular | expedirer |
|
2. Person Singular | expedireris expedirere |
|
3. Person Singular | expediretur |
|
1. Person Plural | expediremur |
|
2. Person Plural | expediremini |
|
3. Person Plural | expedirentur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expediam expedibo |
|
2. Person Singular | expedies expedibis |
|
3. Person Singular | expediet expedibit |
|
1. Person Plural | expediemus expedibimus |
|
2. Person Plural | expedietis expedibitis |
|
3. Person Plural | expedient expedibunt |
Passiv | ||
1. Person Singular | expediar expedibor |
|
2. Person Singular | expedieris expediere expediberis |
|
3. Person Singular | expedietur expediberit |
|
1. Person Plural | expediemur expedibimur |
|
2. Person Plural | expediemini expedibimini |
|
3. Person Plural | expedientur expedibuntur |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expedivi |
|
2. Person Singular | expedivisti |
|
3. Person Singular | expedivit |
|
1. Person Plural | expedivimus |
|
2. Person Plural | expedivistis |
|
3. Person Plural | expediverunt expedivere |
Passiv | ||
1. Person Singular | expeditus sum |
|
2. Person Singular | expeditus es |
|
3. Person Singular | expeditus est |
|
1. Person Plural | expediti sumus |
|
2. Person Plural | expediti estis |
|
3. Person Plural | expediti sunt |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expediverim |
|
2. Person Singular | expediveris |
|
3. Person Singular | expediverit |
|
1. Person Plural | expediverimus |
|
2. Person Plural | expediveritis |
|
3. Person Plural | expediverint |
Passiv | ||
1. Person Singular | expeditus sim |
|
2. Person Singular | expeditus sis |
|
3. Person Singular | expeditus sit |
|
1. Person Plural | expediti simus |
|
2. Person Plural | expediti sitis |
|
3. Person Plural | expediti sint |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expediveram |
|
2. Person Singular | expediveras |
|
3. Person Singular | expediverat |
|
1. Person Plural | expediveramus |
|
2. Person Plural | expediveratis |
|
3. Person Plural | expediverant |
Passiv | ||
1. Person Singular | expeditus eram |
|
2. Person Singular | expeditus eras |
|
3. Person Singular | expeditus erat |
|
1. Person Plural | expediti eramus |
|
2. Person Plural | expediti eratis |
|
3. Person Plural | expediti erant |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expedivissem |
|
2. Person Singular | expedivisses |
|
3. Person Singular | expedivisset |
|
1. Person Plural | expedivissemus |
|
2. Person Plural | expedivissetis |
|
3. Person Plural | expedivissent |
Passiv | ||
1. Person Singular | expeditus essem |
|
2. Person Singular | expeditus esses |
|
3. Person Singular | expeditus esset |
|
1. Person Plural | expediti essemus |
|
2. Person Plural | expediti essetis |
|
3. Person Plural | expediti essent |
Aktiv | ||
1. Person Singular | expedivero |
|
2. Person Singular | expediveris |
|
3. Person Singular | expediverit |
|
1. Person Plural | expediverimus |
|
2. Person Plural | expediveritis |
|
3. Person Plural | expediverint |
Passiv | ||
1. Person Singular | expeditus ero |
|
2. Person Singular | expeditus eris |
|
3. Person Singular | expeditus erit |
|
1. Person Plural | expediti erimus |
|
2. Person Plural | expediti eritis |
|
3. Person Plural | expediti erunt |
Aktiv | ||
Gleichzeitigkeit | expedire |
|
Vorzeitigkeit | expedivisse |
|
Nachzeitigkeit | expediturum esse |
|
Passiv | ||
Gleichzeitigkeit | expediri expedirier |
|
Vorzeitigkeit | expeditum esse |
|
Nachzeitigkeit | expeditum iri |
Latein | Deutsch | |
2. Person Singular | expedi |
! |
2. Person Plural | expedite |
! |
Latein | |
2. Person Singular | expedito |
3. Person Singular | expedito |
2. Person Plural | expeditote |
3. Person Plural | expediunto |
Latein | Deutsch | |
Nominativ | expedire |
das |
Genitiv | expediendi expediundi |
des es |
Dativ | expediendo expediundo |
dem |
Akkusativ | expediendum expediundum |
das |
Ablativ | expediendo expediundo |
durch das |
Vokativ | expediende expediunde |
! |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | expediendus expediundus |
expedienda expediunda |
expediendum expediundum |
Genitiv | expediendi expediundi |
expediendae expediundae |
expediendi expediundi |
Dativ | expediendo expediundo |
expediendae expediundae |
expediendo expediundo |
Akkusativ | expediendum expediundum |
expediendam expediundam |
expediendum expediundum |
Ablativ | expediendo expediundo |
expedienda expediunda |
expediendo expediundo |
Vokativ | expediende expediunde |
expedienda expediunda |
expediendum expediundum |
Nominativ | expediendi expediundi |
expediendae expediundae |
expedienda expediunda |
Genitiv | expediendorum expediundorum |
expediendarum expediundarum |
expediendorum expediundorum |
Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
Akkusativ | expediendos expediundos |
expediendas expediundas |
expedienda expediunda |
Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
Vokativ | expediendi expediundi |
expediendae expediundae |
expedienda expediunda |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | expediens |
expediens |
expediens |
Genitiv | expedientis |
expedientis |
expedientis |
Dativ | expedienti |
expedienti |
expedienti |
Akkusativ | expedientem |
expedientem |
expediens |
Ablativ | expedienti expediente |
expedienti expediente |
expedienti expediente |
Vokativ | expediens |
expediens |
expediens |
Nominativ | expedientes |
expedientes |
expedientia |
Genitiv | expedientium expedientum |
expedientium expedientum |
expedientium expedientum |
Dativ | expedientibus |
expedientibus |
expedientibus |
Akkusativ | expedientes |
expedientes |
expedientia |
Ablativ | expedientibus |
expedientibus |
expedientibus |
Vokativ | expedientes |
expedientes |
expedientia |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | expeditus |
expedita |
expeditum |
Genitiv | expediti |
expeditae |
expediti |
Dativ | expedito |
expeditae |
expedito |
Akkusativ | expeditum |
expeditam |
expeditum |
Ablativ | expedito |
expedita |
expedito |
Vokativ | expedite |
expedita |
expeditum |
Nominativ | expediti |
expeditae |
expedita |
Genitiv | expeditorum |
expeditarum |
expeditorum |
Dativ | expeditis |
expeditis |
expeditis |
Akkusativ | expeditos |
expeditas |
expedita |
Ablativ | expeditis |
expeditis |
expeditis |
Vokativ | expediti |
expeditae |
expedita |
Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
Nominativ | expediturus |
expeditura |
expediturum |
Genitiv | expedituri |
expediturae |
expedituri |
Dativ | expedituro |
expediturae |
expedituro |
Akkusativ | expediturum |
expedituram |
expediturum |
Ablativ | expedituro |
expeditura |
expedituro |
Vokativ | expediture |
expeditura |
expediturum |
Nominativ | expedituri |
expediturae |
expeditura |
Genitiv | expediturorum |
expediturarum |
expediturorum |
Dativ | expedituris |
expedituris |
expedituris |
Akkusativ | expedituros |
expedituras |
expeditura |
Ablativ | expedituris |
expedituris |
expedituris |
Vokativ | expedituri |
expediturae |
expeditura |
Supin I | Supin II |
expeditum |
expeditu |