Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expio
|
ich wende ab |
| 2. Person Singular |
expias
|
du wendest ab |
| 3. Person Singular |
expiat
|
er/sie/es wendet ab |
| 1. Person Plural |
expiamus
|
wir wenden ab |
| 2. Person Plural |
expiatis
|
ihr wendet ab |
| 3. Person Plural |
expiant
|
sie wenden ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expior
|
ich werde abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiaris expiare
|
du wirst abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiatur
|
er/sie/es wird abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiamur
|
wir werden abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiamini
|
ihr werdet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiantur
|
sie werden abgewandt; abgewendet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiem
|
ich wende ab |
| 2. Person Singular |
expies
|
du wendest ab |
| 3. Person Singular |
expiet
|
er/sie/es wende ab |
| 1. Person Plural |
expiemus
|
wir wenden ab |
| 2. Person Plural |
expietis
|
ihr wendet ab |
| 3. Person Plural |
expient
|
sie wenden ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expier
|
ich werde abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expieris expiere
|
du werdest abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expietur
|
er/sie/es werde abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiemur
|
wir werden abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiemini
|
ihr werdet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expientur
|
sie werden abgewandt; abgewendet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabam
|
ich wandte ab; wendete ab |
| 2. Person Singular |
expiabas
|
du wandtest ab; wendetest ab |
| 3. Person Singular |
expiabat
|
er/sie/es wandte ab; wendete ab |
| 1. Person Plural |
expiabamus
|
wir wandten ab; wendeten ab |
| 2. Person Plural |
expiabatis
|
ihr wandtet ab; wendetet ab |
| 3. Person Plural |
expiabant
|
sie wandten ab; wendeten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabar
|
ich wurde abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiabaris expiabare
|
du wurdest abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiabatur
|
er/sie/es wurde abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiabamur
|
wir wurden abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiabamini
|
ihr wurdet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiabantur
|
sie wurden abgewandt; abgewendet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiarem
|
ich wendete ab |
| 2. Person Singular |
expiares
|
du wendetest ab |
| 3. Person Singular |
expiaret
|
er/sie/es wendete ab |
| 1. Person Plural |
expiaremus
|
wir wendeten ab |
| 2. Person Plural |
expiaretis
|
ihr wendetet ab |
| 3. Person Plural |
expiarent
|
sie wendeten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiarer
|
ich würde abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiareris expiarere
|
du würdest abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiaretur
|
er/sie/es würde abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiaremur
|
wir würden abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiaremini
|
ihr würdet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiarentur
|
sie würden abgewandt; abgewendet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabo
|
ich werde abwenden |
| 2. Person Singular |
expiabis
|
du wirst abwenden |
| 3. Person Singular |
expiabit
|
er/sie/es wird abwenden |
| 1. Person Plural |
expiabimus
|
wir werden abwenden |
| 2. Person Plural |
expiabitis
|
ihr werdet abwenden |
| 3. Person Plural |
expiabunt
|
sie werden abwenden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabor
|
ich werde abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiaberis expiabere
|
du wirst abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiabitur
|
er/sie/es wird abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiabimur
|
wir werden abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiabimini
|
ihr werdet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiabuntur
|
sie werden abgewandt; abgewendet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavi
|
ich habe abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiavisti
|
du hast abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiavit
|
er/sie/es hat abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiavimus
|
wir haben abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiavistis
|
ihr habt abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiaverunt expiavere
|
sie haben abgewandt; abgewendet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus sum
|
ich bin abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Singular |
expiatus es
|
du bist abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Singular |
expiatus est
|
er/sie/es ist abgewandt; abgewendet worden |
| 1. Person Plural |
expiati sumus
|
wir sind abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Plural |
expiati estis
|
ihr seid abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Plural |
expiati sunt
|
sie sind abgewandt; abgewendet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiaverim
|
ich habe abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiaveris
|
du habest abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiaverit
|
er/sie/es habe abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiaverimus
|
wir haben abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiaveritis
|
ihr habet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiaverint
|
sie haben abgewandt; abgewendet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus sim
|
ich sei abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Singular |
expiatus sis
|
du seiest abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Singular |
expiatus sit
|
er/sie/es sei abgewandt; abgewendet worden |
| 1. Person Plural |
expiati simus
|
wir seien abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Plural |
expiati sitis
|
ihr seiet abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Plural |
expiati sint
|
sie seien abgewandt; abgewendet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiaveram
|
ich hatte abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiaveras
|
du hattest abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiaverat
|
er/sie/es hatte abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiaveramus
|
wir hatten abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiaveratis
|
ihr hattet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiaverant
|
sie hatten abgewandt; abgewendet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus eram
|
ich war abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Singular |
expiatus eras
|
du warst abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Singular |
expiatus erat
|
er/sie/es war abgewandt; abgewendet worden |
| 1. Person Plural |
expiati eramus
|
wir waren abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Plural |
expiati eratis
|
ihr warst abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Plural |
expiati erant
|
sie waren abgewandt; abgewendet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavissem
|
ich hätte abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Singular |
expiavisses
|
du hättest abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Singular |
expiavisset
|
er/sie/es hätte abgewandt; abgewendet |
| 1. Person Plural |
expiavissemus
|
wir hätten abgewandt; abgewendet |
| 2. Person Plural |
expiavissetis
|
ihr hättet abgewandt; abgewendet |
| 3. Person Plural |
expiavissent
|
sie hätten abgewandt; abgewendet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus essem
|
ich wäre abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Singular |
expiatus esses
|
du wärest abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Singular |
expiatus esset
|
er/sie/es wäre abgewandt; abgewendet worden |
| 1. Person Plural |
expiati essemus
|
wir wären abgewandt; abgewendet worden |
| 2. Person Plural |
expiati essetis
|
ihr wäret abgewandt; abgewendet worden |
| 3. Person Plural |
expiati essent
|
sie wären abgewandt; abgewendet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavero
|
ich werde abgewandt; abgewendet haben |
| 2. Person Singular |
expiaveris
|
du wirst abgewandt; abgewendet haben |
| 3. Person Singular |
expiaverit
|
er/sie/es wird abgewandt; abgewendet haben |
| 1. Person Plural |
expiaverimus
|
wir werden abgewandt; abgewendet haben |
| 2. Person Plural |
expiaveritis
|
ihr werdet abgewandt; abgewendet haben |
| 3. Person Plural |
expiaverint
|
sie werden abgewandt; abgewendet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus ero
|
ich werde abgewandt; abgewendet worden sein |
| 2. Person Singular |
expiatus eris
|
du werdest abgewandt; abgewendet worden sein |
| 3. Person Singular |
expiatus erit
|
er/sie/es werde abgewandt; abgewendet worden sein |
| 1. Person Plural |
expiati erimus
|
wir werden abgewandt; abgewendet worden sein |
| 2. Person Plural |
expiati eritis
|
ihr werdet abgewandt; abgewendet worden sein |
| 3. Person Plural |
expiati erunt
|
sie werden abgewandt; abgewendet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expiare
|
abwenden |
| Vorzeitigkeit |
expiavisse
|
abgewandt; abgewendet haben |
| Nachzeitigkeit |
expiaturum esse
|
abwenden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expiari expiarier
|
abgewandt; abgewendet werden |
| Vorzeitigkeit |
expiatum esse
|
abgewandt; abgewendet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
expiatum iri
|
künftig abgewandt; abgewendet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expia
|
wende ab! |
| 2. Person Plural |
expiate
|
wendet ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expiato
|
| 3. Person Singular |
expiato
|
| 2. Person Plural |
expiatote
|
| 3. Person Plural |
expianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expiare
|
das Abwenden |
| Genitiv |
expiandi
|
des Abwendens |
| Dativ |
expiando
|
dem Abwenden |
| Akkusativ |
expiandum
|
das Abwenden |
| Ablativ |
expiando
|
durch das Abwenden |
| Vokativ |
expiande
|
Abwenden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiandus
|
expianda
|
expiandum
|
| Genitiv |
expiandi
|
expiandae
|
expiandi
|
| Dativ |
expiando
|
expiandae
|
expiando
|
| Akkusativ |
expiandum
|
expiandam
|
expiandum
|
| Ablativ |
expiando
|
expianda
|
expiando
|
| Vokativ |
expiande
|
expianda
|
expiandum
|
Plural
| Nominativ |
expiandi
|
expiandae
|
expianda
|
| Genitiv |
expiandorum
|
expiandarum
|
expiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expiandos
|
expiandas
|
expianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expiandi
|
expiandae
|
expianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expians
|
expians
|
expians
|
| Genitiv |
expiantis
|
expiantis
|
expiantis
|
| Dativ |
expianti
|
expianti
|
expianti
|
| Akkusativ |
expiantem
|
expiantem
|
expians
|
| Ablativ |
expianti expiante
|
expianti expiante
|
expianti expiante
|
| Vokativ |
expians
|
expians
|
expians
|
Plural
| Nominativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
| Genitiv |
expiantium expiantum
|
expiantium expiantum
|
expiantium expiantum
|
| Dativ |
expiantibus
|
expiantibus
|
expiantibus
|
| Akkusativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
| Ablativ |
expiantibus
|
expiantibus
|
expiantibus
|
| Vokativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiatus
|
expiata
|
expiatum
|
| Genitiv |
expiati
|
expiatae
|
expiati
|
| Dativ |
expiato
|
expiatae
|
expiato
|
| Akkusativ |
expiatum
|
expiatam
|
expiatum
|
| Ablativ |
expiato
|
expiata
|
expiato
|
| Vokativ |
expiate
|
expiata
|
expiatum
|
Plural
| Nominativ |
expiati
|
expiatae
|
expiata
|
| Genitiv |
expiatorum
|
expiatarum
|
expiatorum
|
| Dativ |
expiatis
|
expiatis
|
expiatis
|
| Akkusativ |
expiatos
|
expiatas
|
expiata
|
| Ablativ |
expiatis
|
expiatis
|
expiatis
|
| Vokativ |
expiati
|
expiatae
|
expiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiaturus
|
expiatura
|
expiaturum
|
| Genitiv |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiaturi
|
| Dativ |
expiaturo
|
expiaturae
|
expiaturo
|
| Akkusativ |
expiaturum
|
expiaturam
|
expiaturum
|
| Ablativ |
expiaturo
|
expiatura
|
expiaturo
|
| Vokativ |
expiature
|
expiatura
|
expiaturum
|
Plural
| Nominativ |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiatura
|
| Genitiv |
expiaturorum
|
expiaturarum
|
expiaturorum
|
| Dativ |
expiaturis
|
expiaturis
|
expiaturis
|
| Akkusativ |
expiaturos
|
expiaturas
|
expiatura
|
| Ablativ |
expiaturis
|
expiaturis
|
expiaturis
|
| Vokativ |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expiatum
|
expiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expio
|
ich büße |
| 2. Person Singular |
expias
|
du büßt |
| 3. Person Singular |
expiat
|
er/sie/es büßt |
| 1. Person Plural |
expiamus
|
wir büßen |
| 2. Person Plural |
expiatis
|
ihr büßt |
| 3. Person Plural |
expiant
|
sie büßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expior
|
ich werde gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiaris expiare
|
du wirst gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiatur
|
er/sie/es wird gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiamur
|
wir werden gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiamini
|
ihr werdet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiantur
|
sie werden gebüßt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiem
|
ich büße |
| 2. Person Singular |
expies
|
du büßest |
| 3. Person Singular |
expiet
|
er/sie/es büße |
| 1. Person Plural |
expiemus
|
wir büßen |
| 2. Person Plural |
expietis
|
ihr büßet |
| 3. Person Plural |
expient
|
sie büßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expier
|
ich werde gebüßt |
| 2. Person Singular |
expieris expiere
|
du werdest gebüßt |
| 3. Person Singular |
expietur
|
er/sie/es werde gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiemur
|
wir werden gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiemini
|
ihr werdet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expientur
|
sie werden gebüßt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabam
|
ich büßte |
| 2. Person Singular |
expiabas
|
du büßtest |
| 3. Person Singular |
expiabat
|
er/sie/es büßte |
| 1. Person Plural |
expiabamus
|
wir büßten |
| 2. Person Plural |
expiabatis
|
ihr büßtet |
| 3. Person Plural |
expiabant
|
sie büßten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabar
|
ich wurde gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiabaris expiabare
|
du wurdest gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiabatur
|
er/sie/es wurde gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiabamur
|
wir wurden gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiabamini
|
ihr wurdet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiabantur
|
sie wurden gebüßt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiarem
|
ich büßte |
| 2. Person Singular |
expiares
|
du büßtest |
| 3. Person Singular |
expiaret
|
er/sie/es büßte |
| 1. Person Plural |
expiaremus
|
wir büßten |
| 2. Person Plural |
expiaretis
|
ihr büßtet |
| 3. Person Plural |
expiarent
|
sie büßten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiarer
|
ich würde gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiareris expiarere
|
du würdest gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiaretur
|
er/sie/es würde gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiaremur
|
wir würden gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiaremini
|
ihr würdet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiarentur
|
sie würden gebüßt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabo
|
ich werde büßen |
| 2. Person Singular |
expiabis
|
du wirst büßen |
| 3. Person Singular |
expiabit
|
er/sie/es wird büßen |
| 1. Person Plural |
expiabimus
|
wir werden büßen |
| 2. Person Plural |
expiabitis
|
ihr werdet büßen |
| 3. Person Plural |
expiabunt
|
sie werden büßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabor
|
ich werde gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiaberis expiabere
|
du wirst gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiabitur
|
er/sie/es wird gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiabimur
|
wir werden gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiabimini
|
ihr werdet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiabuntur
|
sie werden gebüßt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavi
|
ich habe gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiavisti
|
du hast gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiavit
|
er/sie/es hat gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiavimus
|
wir haben gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiavistis
|
ihr habt gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiaverunt expiavere
|
sie haben gebüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus sum
|
ich bin gebüßt worden |
| 2. Person Singular |
expiatus es
|
du bist gebüßt worden |
| 3. Person Singular |
expiatus est
|
er/sie/es ist gebüßt worden |
| 1. Person Plural |
expiati sumus
|
wir sind gebüßt worden |
| 2. Person Plural |
expiati estis
|
ihr seid gebüßt worden |
| 3. Person Plural |
expiati sunt
|
sie sind gebüßt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiaverim
|
ich habe gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiaveris
|
du habest gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiaverit
|
er/sie/es habe gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiaverimus
|
wir haben gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiaveritis
|
ihr habet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiaverint
|
sie haben gebüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus sim
|
ich sei gebüßt worden |
| 2. Person Singular |
expiatus sis
|
du seiest gebüßt worden |
| 3. Person Singular |
expiatus sit
|
er/sie/es sei gebüßt worden |
| 1. Person Plural |
expiati simus
|
wir seien gebüßt worden |
| 2. Person Plural |
expiati sitis
|
ihr seiet gebüßt worden |
| 3. Person Plural |
expiati sint
|
sie seien gebüßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiaveram
|
ich hatte gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiaveras
|
du hattest gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiaverat
|
er/sie/es hatte gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiaveramus
|
wir hatten gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiaveratis
|
ihr hattet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiaverant
|
sie hatten gebüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus eram
|
ich war gebüßt worden |
| 2. Person Singular |
expiatus eras
|
du warst gebüßt worden |
| 3. Person Singular |
expiatus erat
|
er/sie/es war gebüßt worden |
| 1. Person Plural |
expiati eramus
|
wir waren gebüßt worden |
| 2. Person Plural |
expiati eratis
|
ihr warst gebüßt worden |
| 3. Person Plural |
expiati erant
|
sie waren gebüßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavissem
|
ich hätte gebüßt |
| 2. Person Singular |
expiavisses
|
du hättest gebüßt |
| 3. Person Singular |
expiavisset
|
er/sie/es hätte gebüßt |
| 1. Person Plural |
expiavissemus
|
wir hätten gebüßt |
| 2. Person Plural |
expiavissetis
|
ihr hättet gebüßt |
| 3. Person Plural |
expiavissent
|
sie hätten gebüßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus essem
|
ich wäre gebüßt worden |
| 2. Person Singular |
expiatus esses
|
du wärest gebüßt worden |
| 3. Person Singular |
expiatus esset
|
er/sie/es wäre gebüßt worden |
| 1. Person Plural |
expiati essemus
|
wir wären gebüßt worden |
| 2. Person Plural |
expiati essetis
|
ihr wäret gebüßt worden |
| 3. Person Plural |
expiati essent
|
sie wären gebüßt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavero
|
ich werde gebüßt haben |
| 2. Person Singular |
expiaveris
|
du wirst gebüßt haben |
| 3. Person Singular |
expiaverit
|
er/sie/es wird gebüßt haben |
| 1. Person Plural |
expiaverimus
|
wir werden gebüßt haben |
| 2. Person Plural |
expiaveritis
|
ihr werdet gebüßt haben |
| 3. Person Plural |
expiaverint
|
sie werden gebüßt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus ero
|
ich werde gebüßt worden sein |
| 2. Person Singular |
expiatus eris
|
du werdest gebüßt worden sein |
| 3. Person Singular |
expiatus erit
|
er/sie/es werde gebüßt worden sein |
| 1. Person Plural |
expiati erimus
|
wir werden gebüßt worden sein |
| 2. Person Plural |
expiati eritis
|
ihr werdet gebüßt worden sein |
| 3. Person Plural |
expiati erunt
|
sie werden gebüßt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expiare
|
büßen |
| Vorzeitigkeit |
expiavisse
|
gebüßt haben |
| Nachzeitigkeit |
expiaturum esse
|
büßen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expiari expiarier
|
gebüßt werden |
| Vorzeitigkeit |
expiatum esse
|
gebüßt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
expiatum iri
|
künftig gebüßt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expia
|
büße! |
| 2. Person Plural |
expiate
|
büßt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expiato
|
| 3. Person Singular |
expiato
|
| 2. Person Plural |
expiatote
|
| 3. Person Plural |
expianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expiare
|
das Büßen |
| Genitiv |
expiandi
|
des Büßens |
| Dativ |
expiando
|
dem Büßen |
| Akkusativ |
expiandum
|
das Büßen |
| Ablativ |
expiando
|
durch das Büßen |
| Vokativ |
expiande
|
Büßen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiandus
|
expianda
|
expiandum
|
| Genitiv |
expiandi
|
expiandae
|
expiandi
|
| Dativ |
expiando
|
expiandae
|
expiando
|
| Akkusativ |
expiandum
|
expiandam
|
expiandum
|
| Ablativ |
expiando
|
expianda
|
expiando
|
| Vokativ |
expiande
|
expianda
|
expiandum
|
Plural
| Nominativ |
expiandi
|
expiandae
|
expianda
|
| Genitiv |
expiandorum
|
expiandarum
|
expiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expiandos
|
expiandas
|
expianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expiandi
|
expiandae
|
expianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expians
|
expians
|
expians
|
| Genitiv |
expiantis
|
expiantis
|
expiantis
|
| Dativ |
expianti
|
expianti
|
expianti
|
| Akkusativ |
expiantem
|
expiantem
|
expians
|
| Ablativ |
expianti expiante
|
expianti expiante
|
expianti expiante
|
| Vokativ |
expians
|
expians
|
expians
|
Plural
| Nominativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
| Genitiv |
expiantium expiantum
|
expiantium expiantum
|
expiantium expiantum
|
| Dativ |
expiantibus
|
expiantibus
|
expiantibus
|
| Akkusativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
| Ablativ |
expiantibus
|
expiantibus
|
expiantibus
|
| Vokativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiatus
|
expiata
|
expiatum
|
| Genitiv |
expiati
|
expiatae
|
expiati
|
| Dativ |
expiato
|
expiatae
|
expiato
|
| Akkusativ |
expiatum
|
expiatam
|
expiatum
|
| Ablativ |
expiato
|
expiata
|
expiato
|
| Vokativ |
expiate
|
expiata
|
expiatum
|
Plural
| Nominativ |
expiati
|
expiatae
|
expiata
|
| Genitiv |
expiatorum
|
expiatarum
|
expiatorum
|
| Dativ |
expiatis
|
expiatis
|
expiatis
|
| Akkusativ |
expiatos
|
expiatas
|
expiata
|
| Ablativ |
expiatis
|
expiatis
|
expiatis
|
| Vokativ |
expiati
|
expiatae
|
expiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiaturus
|
expiatura
|
expiaturum
|
| Genitiv |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiaturi
|
| Dativ |
expiaturo
|
expiaturae
|
expiaturo
|
| Akkusativ |
expiaturum
|
expiaturam
|
expiaturum
|
| Ablativ |
expiaturo
|
expiatura
|
expiaturo
|
| Vokativ |
expiature
|
expiatura
|
expiaturum
|
Plural
| Nominativ |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiatura
|
| Genitiv |
expiaturorum
|
expiaturarum
|
expiaturorum
|
| Dativ |
expiaturis
|
expiaturis
|
expiaturis
|
| Akkusativ |
expiaturos
|
expiaturas
|
expiatura
|
| Ablativ |
expiaturis
|
expiaturis
|
expiaturis
|
| Vokativ |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expiatum
|
expiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expio
|
|
| 2. Person Singular |
expias
|
|
| 3. Person Singular |
expiat
|
|
| 1. Person Plural |
expiamus
|
|
| 2. Person Plural |
expiatis
|
|
| 3. Person Plural |
expiant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expior
|
|
| 2. Person Singular |
expiaris expiare
|
|
| 3. Person Singular |
expiatur
|
|
| 1. Person Plural |
expiamur
|
|
| 2. Person Plural |
expiamini
|
|
| 3. Person Plural |
expiantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiem
|
|
| 2. Person Singular |
expies
|
|
| 3. Person Singular |
expiet
|
|
| 1. Person Plural |
expiemus
|
|
| 2. Person Plural |
expietis
|
|
| 3. Person Plural |
expient
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expier
|
|
| 2. Person Singular |
expieris expiere
|
|
| 3. Person Singular |
expietur
|
|
| 1. Person Plural |
expiemur
|
|
| 2. Person Plural |
expiemini
|
|
| 3. Person Plural |
expientur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabam
|
|
| 2. Person Singular |
expiabas
|
|
| 3. Person Singular |
expiabat
|
|
| 1. Person Plural |
expiabamus
|
|
| 2. Person Plural |
expiabatis
|
|
| 3. Person Plural |
expiabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabar
|
|
| 2. Person Singular |
expiabaris expiabare
|
|
| 3. Person Singular |
expiabatur
|
|
| 1. Person Plural |
expiabamur
|
|
| 2. Person Plural |
expiabamini
|
|
| 3. Person Plural |
expiabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiarem
|
|
| 2. Person Singular |
expiares
|
|
| 3. Person Singular |
expiaret
|
|
| 1. Person Plural |
expiaremus
|
|
| 2. Person Plural |
expiaretis
|
|
| 3. Person Plural |
expiarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiarer
|
|
| 2. Person Singular |
expiareris expiarere
|
|
| 3. Person Singular |
expiaretur
|
|
| 1. Person Plural |
expiaremur
|
|
| 2. Person Plural |
expiaremini
|
|
| 3. Person Plural |
expiarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabo
|
|
| 2. Person Singular |
expiabis
|
|
| 3. Person Singular |
expiabit
|
|
| 1. Person Plural |
expiabimus
|
|
| 2. Person Plural |
expiabitis
|
|
| 3. Person Plural |
expiabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiabor
|
|
| 2. Person Singular |
expiaberis expiabere
|
|
| 3. Person Singular |
expiabitur
|
|
| 1. Person Plural |
expiabimur
|
|
| 2. Person Plural |
expiabimini
|
|
| 3. Person Plural |
expiabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavi
|
|
| 2. Person Singular |
expiavisti
|
|
| 3. Person Singular |
expiavit
|
|
| 1. Person Plural |
expiavimus
|
|
| 2. Person Plural |
expiavistis
|
|
| 3. Person Plural |
expiaverunt expiavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
expiatus es
|
|
| 3. Person Singular |
expiatus est
|
|
| 1. Person Plural |
expiati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
expiati estis
|
|
| 3. Person Plural |
expiati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiaverim
|
|
| 2. Person Singular |
expiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
expiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
expiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
expiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
expiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
expiatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
expiatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
expiati simus
|
|
| 2. Person Plural |
expiati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
expiati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiaveram
|
|
| 2. Person Singular |
expiaveras
|
|
| 3. Person Singular |
expiaverat
|
|
| 1. Person Plural |
expiaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
expiaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
expiaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
expiatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
expiatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
expiati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
expiati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
expiati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavissem
|
|
| 2. Person Singular |
expiavisses
|
|
| 3. Person Singular |
expiavisset
|
|
| 1. Person Plural |
expiavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
expiavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
expiavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
expiatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
expiatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
expiati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
expiati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
expiati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expiavero
|
|
| 2. Person Singular |
expiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
expiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
expiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
expiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
expiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expiatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
expiatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
expiatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
expiati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
expiati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
expiati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expiare
|
|
| Vorzeitigkeit |
expiavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
expiaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expiari expiarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
expiatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
expiatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expia
|
! |
| 2. Person Plural |
expiate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expiato
|
| 3. Person Singular |
expiato
|
| 2. Person Plural |
expiatote
|
| 3. Person Plural |
expianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expiare
|
das |
| Genitiv |
expiandi
|
des es |
| Dativ |
expiando
|
dem |
| Akkusativ |
expiandum
|
das |
| Ablativ |
expiando
|
durch das |
| Vokativ |
expiande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiandus
|
expianda
|
expiandum
|
| Genitiv |
expiandi
|
expiandae
|
expiandi
|
| Dativ |
expiando
|
expiandae
|
expiando
|
| Akkusativ |
expiandum
|
expiandam
|
expiandum
|
| Ablativ |
expiando
|
expianda
|
expiando
|
| Vokativ |
expiande
|
expianda
|
expiandum
|
Plural
| Nominativ |
expiandi
|
expiandae
|
expianda
|
| Genitiv |
expiandorum
|
expiandarum
|
expiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expiandos
|
expiandas
|
expianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expiandi
|
expiandae
|
expianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expians
|
expians
|
expians
|
| Genitiv |
expiantis
|
expiantis
|
expiantis
|
| Dativ |
expianti
|
expianti
|
expianti
|
| Akkusativ |
expiantem
|
expiantem
|
expians
|
| Ablativ |
expianti expiante
|
expianti expiante
|
expianti expiante
|
| Vokativ |
expians
|
expians
|
expians
|
Plural
| Nominativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
| Genitiv |
expiantium expiantum
|
expiantium expiantum
|
expiantium expiantum
|
| Dativ |
expiantibus
|
expiantibus
|
expiantibus
|
| Akkusativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
| Ablativ |
expiantibus
|
expiantibus
|
expiantibus
|
| Vokativ |
expiantes
|
expiantes
|
expiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiatus
|
expiata
|
expiatum
|
| Genitiv |
expiati
|
expiatae
|
expiati
|
| Dativ |
expiato
|
expiatae
|
expiato
|
| Akkusativ |
expiatum
|
expiatam
|
expiatum
|
| Ablativ |
expiato
|
expiata
|
expiato
|
| Vokativ |
expiate
|
expiata
|
expiatum
|
Plural
| Nominativ |
expiati
|
expiatae
|
expiata
|
| Genitiv |
expiatorum
|
expiatarum
|
expiatorum
|
| Dativ |
expiatis
|
expiatis
|
expiatis
|
| Akkusativ |
expiatos
|
expiatas
|
expiata
|
| Ablativ |
expiatis
|
expiatis
|
expiatis
|
| Vokativ |
expiati
|
expiatae
|
expiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expiaturus
|
expiatura
|
expiaturum
|
| Genitiv |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiaturi
|
| Dativ |
expiaturo
|
expiaturae
|
expiaturo
|
| Akkusativ |
expiaturum
|
expiaturam
|
expiaturum
|
| Ablativ |
expiaturo
|
expiatura
|
expiaturo
|
| Vokativ |
expiature
|
expiatura
|
expiaturum
|
Plural
| Nominativ |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiatura
|
| Genitiv |
expiaturorum
|
expiaturarum
|
expiaturorum
|
| Dativ |
expiaturis
|
expiaturis
|
expiaturis
|
| Akkusativ |
expiaturos
|
expiaturas
|
expiatura
|
| Ablativ |
expiaturis
|
expiaturis
|
expiaturis
|
| Vokativ |
expiaturi
|
expiaturae
|
expiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expiatum
|
expiatu
|