Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulo
|
ich beanspruche |
| 2. Person Singular |
expostulas
|
du beanspruchst |
| 3. Person Singular |
expostulat
|
er/sie/es beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulamus
|
wir beanspruchen |
| 2. Person Plural |
expostulatis
|
ihr beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulant
|
sie beanspruchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulor
|
ich werde beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostularis expostulare
|
du wirst beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulatur
|
er/sie/es wird beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulamur
|
wir werden beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulamini
|
ihr werdet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulantur
|
sie werden beansprucht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulem
|
ich beanspruche |
| 2. Person Singular |
expostules
|
du beanspruchest |
| 3. Person Singular |
expostulet
|
er/sie/es beanspruche |
| 1. Person Plural |
expostulemus
|
wir beanspruchen |
| 2. Person Plural |
expostuletis
|
ihr beanspruchet |
| 3. Person Plural |
expostulent
|
sie beanspruchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostuler
|
ich werde beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostuleris expostulere
|
du werdest beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostuletur
|
er/sie/es werde beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulemur
|
wir werden beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulemini
|
ihr werdet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulentur
|
sie werden beansprucht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabam
|
ich beanspruchte |
| 2. Person Singular |
expostulabas
|
du beanspruchtest |
| 3. Person Singular |
expostulabat
|
er/sie/es beanspruchte |
| 1. Person Plural |
expostulabamus
|
wir beanspruchten |
| 2. Person Plural |
expostulabatis
|
ihr beanspruchtet |
| 3. Person Plural |
expostulabant
|
sie beanspruchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabar
|
ich wurde beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulabaris expostulabare
|
du wurdest beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulabatur
|
er/sie/es wurde beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulabamur
|
wir wurden beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulabamini
|
ihr wurdet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulabantur
|
sie wurden beansprucht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularem
|
ich beanspruchte |
| 2. Person Singular |
expostulares
|
du beanspruchtest |
| 3. Person Singular |
expostularet
|
er/sie/es beanspruchte |
| 1. Person Plural |
expostularemus
|
wir beanspruchten |
| 2. Person Plural |
expostularetis
|
ihr beanspruchtet |
| 3. Person Plural |
expostularent
|
sie beanspruchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularer
|
ich würde beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulareris expostularere
|
du würdest beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostularetur
|
er/sie/es würde beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostularemur
|
wir würden beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostularemini
|
ihr würdet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostularentur
|
sie würden beansprucht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabo
|
ich werde beanspruchen |
| 2. Person Singular |
expostulabis
|
du wirst beanspruchen |
| 3. Person Singular |
expostulabit
|
er/sie/es wird beanspruchen |
| 1. Person Plural |
expostulabimus
|
wir werden beanspruchen |
| 2. Person Plural |
expostulabitis
|
ihr werdet beanspruchen |
| 3. Person Plural |
expostulabunt
|
sie werden beanspruchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabor
|
ich werde beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulaberis expostulabere
|
du wirst beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulabitur
|
er/sie/es wird beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulabimur
|
wir werden beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulabimini
|
ihr werdet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulabuntur
|
sie werden beansprucht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavi
|
ich habe beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulavisti
|
du hast beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulavit
|
er/sie/es hat beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulavimus
|
wir haben beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulavistis
|
ihr habt beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulaverunt expostulavere
|
sie haben beansprucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sum
|
ich bin beansprucht worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus es
|
du bist beansprucht worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus est
|
er/sie/es ist beansprucht worden |
| 1. Person Plural |
expostulati sumus
|
wir sind beansprucht worden |
| 2. Person Plural |
expostulati estis
|
ihr seid beansprucht worden |
| 3. Person Plural |
expostulati sunt
|
sie sind beansprucht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaverim
|
ich habe beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
du habest beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
er/sie/es habe beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
wir haben beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
ihr habet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
sie haben beansprucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sim
|
ich sei beansprucht worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus sis
|
du seiest beansprucht worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus sit
|
er/sie/es sei beansprucht worden |
| 1. Person Plural |
expostulati simus
|
wir seien beansprucht worden |
| 2. Person Plural |
expostulati sitis
|
ihr seiet beansprucht worden |
| 3. Person Plural |
expostulati sint
|
sie seien beansprucht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaveram
|
ich hatte beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulaveras
|
du hattest beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulaverat
|
er/sie/es hatte beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulaveramus
|
wir hatten beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulaveratis
|
ihr hattet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulaverant
|
sie hatten beansprucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus eram
|
ich war beansprucht worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus eras
|
du warst beansprucht worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus erat
|
er/sie/es war beansprucht worden |
| 1. Person Plural |
expostulati eramus
|
wir waren beansprucht worden |
| 2. Person Plural |
expostulati eratis
|
ihr warst beansprucht worden |
| 3. Person Plural |
expostulati erant
|
sie waren beansprucht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavissem
|
ich hätte beansprucht |
| 2. Person Singular |
expostulavisses
|
du hättest beansprucht |
| 3. Person Singular |
expostulavisset
|
er/sie/es hätte beansprucht |
| 1. Person Plural |
expostulavissemus
|
wir hätten beansprucht |
| 2. Person Plural |
expostulavissetis
|
ihr hättet beansprucht |
| 3. Person Plural |
expostulavissent
|
sie hätten beansprucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus essem
|
ich wäre beansprucht worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus esses
|
du wärest beansprucht worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus esset
|
er/sie/es wäre beansprucht worden |
| 1. Person Plural |
expostulati essemus
|
wir wären beansprucht worden |
| 2. Person Plural |
expostulati essetis
|
ihr wäret beansprucht worden |
| 3. Person Plural |
expostulati essent
|
sie wären beansprucht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavero
|
ich werde beansprucht haben |
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
du wirst beansprucht haben |
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
er/sie/es wird beansprucht haben |
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
wir werden beansprucht haben |
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
ihr werdet beansprucht haben |
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
sie werden beansprucht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus ero
|
ich werde beansprucht worden sein |
| 2. Person Singular |
expostulatus eris
|
du werdest beansprucht worden sein |
| 3. Person Singular |
expostulatus erit
|
er/sie/es werde beansprucht worden sein |
| 1. Person Plural |
expostulati erimus
|
wir werden beansprucht worden sein |
| 2. Person Plural |
expostulati eritis
|
ihr werdet beansprucht worden sein |
| 3. Person Plural |
expostulati erunt
|
sie werden beansprucht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulare
|
beanspruchen |
| Vorzeitigkeit |
expostulavisse
|
beansprucht haben |
| Nachzeitigkeit |
expostulaturum esse
|
beanspruchen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulari expostularier
|
beansprucht werden |
| Vorzeitigkeit |
expostulatum esse
|
beansprucht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
expostulatum iri
|
künftig beansprucht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expostula
|
beanspruche! |
| 2. Person Plural |
expostulate
|
beansprucht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expostulato
|
| 3. Person Singular |
expostulato
|
| 2. Person Plural |
expostulatote
|
| 3. Person Plural |
expostulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expostulare
|
das Beanspruchen |
| Genitiv |
expostulandi
|
des Beanspruchens |
| Dativ |
expostulando
|
dem Beanspruchen |
| Akkusativ |
expostulandum
|
das Beanspruchen |
| Ablativ |
expostulando
|
durch das Beanspruchen |
| Vokativ |
expostulande
|
Beanspruchen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulandus
|
expostulanda
|
expostulandum
|
| Genitiv |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulandi
|
| Dativ |
expostulando
|
expostulandae
|
expostulando
|
| Akkusativ |
expostulandum
|
expostulandam
|
expostulandum
|
| Ablativ |
expostulando
|
expostulanda
|
expostulando
|
| Vokativ |
expostulande
|
expostulanda
|
expostulandum
|
Plural
| Nominativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
| Genitiv |
expostulandorum
|
expostulandarum
|
expostulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expostulandos
|
expostulandas
|
expostulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
| Genitiv |
expostulantis
|
expostulantis
|
expostulantis
|
| Dativ |
expostulanti
|
expostulanti
|
expostulanti
|
| Akkusativ |
expostulantem
|
expostulantem
|
expostulans
|
| Ablativ |
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
| Vokativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
Plural
| Nominativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Genitiv |
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
| Dativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Akkusativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Ablativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Vokativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulatus
|
expostulata
|
expostulatum
|
| Genitiv |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulati
|
| Dativ |
expostulato
|
expostulatae
|
expostulato
|
| Akkusativ |
expostulatum
|
expostulatam
|
expostulatum
|
| Ablativ |
expostulato
|
expostulata
|
expostulato
|
| Vokativ |
expostulate
|
expostulata
|
expostulatum
|
Plural
| Nominativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
| Genitiv |
expostulatorum
|
expostulatarum
|
expostulatorum
|
| Dativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Akkusativ |
expostulatos
|
expostulatas
|
expostulata
|
| Ablativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Vokativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulaturus
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
| Genitiv |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulaturi
|
| Dativ |
expostulaturo
|
expostulaturae
|
expostulaturo
|
| Akkusativ |
expostulaturum
|
expostulaturam
|
expostulaturum
|
| Ablativ |
expostulaturo
|
expostulatura
|
expostulaturo
|
| Vokativ |
expostulature
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
Plural
| Nominativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
| Genitiv |
expostulaturorum
|
expostulaturarum
|
expostulaturorum
|
| Dativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Akkusativ |
expostulaturos
|
expostulaturas
|
expostulatura
|
| Ablativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Vokativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expostulatum
|
expostulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulo
|
|
| 2. Person Singular |
expostulas
|
|
| 3. Person Singular |
expostulat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulamus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulatis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulor
|
|
| 2. Person Singular |
expostularis expostulare
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulamur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulamini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulem
|
|
| 2. Person Singular |
expostules
|
|
| 3. Person Singular |
expostulet
|
|
| 1. Person Plural |
expostulemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostuletis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostuler
|
|
| 2. Person Singular |
expostuleris expostulere
|
|
| 3. Person Singular |
expostuletur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulemur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulemini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabam
|
|
| 2. Person Singular |
expostulabas
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabar
|
|
| 2. Person Singular |
expostulabaris expostulabare
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularem
|
|
| 2. Person Singular |
expostulares
|
|
| 3. Person Singular |
expostularet
|
|
| 1. Person Plural |
expostularemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostularetis
|
|
| 3. Person Plural |
expostularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularer
|
|
| 2. Person Singular |
expostulareris expostularere
|
|
| 3. Person Singular |
expostularetur
|
|
| 1. Person Plural |
expostularemur
|
|
| 2. Person Plural |
expostularemini
|
|
| 3. Person Plural |
expostularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabo
|
|
| 2. Person Singular |
expostulabis
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabor
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaberis expostulabere
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavi
|
|
| 2. Person Singular |
expostulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
expostulavit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverunt expostulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
expostulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
expostulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
expostulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
expostulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavero
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
expostulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
expostulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulari expostularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
expostulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
expostulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expostula
|
! |
| 2. Person Plural |
expostulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expostulato
|
| 3. Person Singular |
expostulato
|
| 2. Person Plural |
expostulatote
|
| 3. Person Plural |
expostulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expostulare
|
das |
| Genitiv |
expostulandi
|
des es |
| Dativ |
expostulando
|
dem |
| Akkusativ |
expostulandum
|
das |
| Ablativ |
expostulando
|
durch das |
| Vokativ |
expostulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulandus
|
expostulanda
|
expostulandum
|
| Genitiv |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulandi
|
| Dativ |
expostulando
|
expostulandae
|
expostulando
|
| Akkusativ |
expostulandum
|
expostulandam
|
expostulandum
|
| Ablativ |
expostulando
|
expostulanda
|
expostulando
|
| Vokativ |
expostulande
|
expostulanda
|
expostulandum
|
Plural
| Nominativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
| Genitiv |
expostulandorum
|
expostulandarum
|
expostulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expostulandos
|
expostulandas
|
expostulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
| Genitiv |
expostulantis
|
expostulantis
|
expostulantis
|
| Dativ |
expostulanti
|
expostulanti
|
expostulanti
|
| Akkusativ |
expostulantem
|
expostulantem
|
expostulans
|
| Ablativ |
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
| Vokativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
Plural
| Nominativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Genitiv |
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
| Dativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Akkusativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Ablativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Vokativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulatus
|
expostulata
|
expostulatum
|
| Genitiv |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulati
|
| Dativ |
expostulato
|
expostulatae
|
expostulato
|
| Akkusativ |
expostulatum
|
expostulatam
|
expostulatum
|
| Ablativ |
expostulato
|
expostulata
|
expostulato
|
| Vokativ |
expostulate
|
expostulata
|
expostulatum
|
Plural
| Nominativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
| Genitiv |
expostulatorum
|
expostulatarum
|
expostulatorum
|
| Dativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Akkusativ |
expostulatos
|
expostulatas
|
expostulata
|
| Ablativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Vokativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulaturus
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
| Genitiv |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulaturi
|
| Dativ |
expostulaturo
|
expostulaturae
|
expostulaturo
|
| Akkusativ |
expostulaturum
|
expostulaturam
|
expostulaturum
|
| Ablativ |
expostulaturo
|
expostulatura
|
expostulaturo
|
| Vokativ |
expostulature
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
Plural
| Nominativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
| Genitiv |
expostulaturorum
|
expostulaturarum
|
expostulaturorum
|
| Dativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Akkusativ |
expostulaturos
|
expostulaturas
|
expostulatura
|
| Ablativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Vokativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expostulatum
|
expostulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulo
|
ich fordere; fordre |
| 2. Person Singular |
expostulas
|
du forderst |
| 3. Person Singular |
expostulat
|
er/sie/es fordert |
| 1. Person Plural |
expostulamus
|
wir fordern |
| 2. Person Plural |
expostulatis
|
ihr fordert |
| 3. Person Plural |
expostulant
|
sie fordern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulor
|
ich werde gefordert |
| 2. Person Singular |
expostularis expostulare
|
du wirst gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulatur
|
er/sie/es wird gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulamur
|
wir werden gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulamini
|
ihr werdet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulantur
|
sie werden gefordert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulem
|
ich fordere; fordre |
| 2. Person Singular |
expostules
|
du forderest; fordrest |
| 3. Person Singular |
expostulet
|
er/sie/es fordere; fordre |
| 1. Person Plural |
expostulemus
|
wir forderen |
| 2. Person Plural |
expostuletis
|
ihr forderet |
| 3. Person Plural |
expostulent
|
sie forderen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostuler
|
ich werde gefordert |
| 2. Person Singular |
expostuleris expostulere
|
du werdest gefordert |
| 3. Person Singular |
expostuletur
|
er/sie/es werde gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulemur
|
wir werden gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulemini
|
ihr werdet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulentur
|
sie werden gefordert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabam
|
ich forderte |
| 2. Person Singular |
expostulabas
|
du fordertest |
| 3. Person Singular |
expostulabat
|
er/sie/es forderte |
| 1. Person Plural |
expostulabamus
|
wir forderten |
| 2. Person Plural |
expostulabatis
|
ihr fordertet |
| 3. Person Plural |
expostulabant
|
sie forderten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabar
|
ich wurde gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulabaris expostulabare
|
du wurdest gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulabatur
|
er/sie/es wurde gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulabamur
|
wir wurden gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulabamini
|
ihr wurdet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulabantur
|
sie wurden gefordert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularem
|
ich forderte |
| 2. Person Singular |
expostulares
|
du fordertest |
| 3. Person Singular |
expostularet
|
er/sie/es forderte |
| 1. Person Plural |
expostularemus
|
wir forderten |
| 2. Person Plural |
expostularetis
|
ihr fordertet |
| 3. Person Plural |
expostularent
|
sie forderten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularer
|
ich würde gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulareris expostularere
|
du würdest gefordert |
| 3. Person Singular |
expostularetur
|
er/sie/es würde gefordert |
| 1. Person Plural |
expostularemur
|
wir würden gefordert |
| 2. Person Plural |
expostularemini
|
ihr würdet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostularentur
|
sie würden gefordert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabo
|
ich werde fordern |
| 2. Person Singular |
expostulabis
|
du wirst fordern |
| 3. Person Singular |
expostulabit
|
er/sie/es wird fordern |
| 1. Person Plural |
expostulabimus
|
wir werden fordern |
| 2. Person Plural |
expostulabitis
|
ihr werdet fordern |
| 3. Person Plural |
expostulabunt
|
sie werden fordern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabor
|
ich werde gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulaberis expostulabere
|
du wirst gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulabitur
|
er/sie/es wird gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulabimur
|
wir werden gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulabimini
|
ihr werdet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulabuntur
|
sie werden gefordert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavi
|
ich habe gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulavisti
|
du hast gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulavit
|
er/sie/es hat gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulavimus
|
wir haben gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulavistis
|
ihr habt gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulaverunt expostulavere
|
sie haben gefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sum
|
ich bin gefordert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus es
|
du bist gefordert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus est
|
er/sie/es ist gefordert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati sumus
|
wir sind gefordert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati estis
|
ihr seid gefordert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati sunt
|
sie sind gefordert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaverim
|
ich habe gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
du habest gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
er/sie/es habe gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
wir haben gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
ihr habet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
sie haben gefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sim
|
ich sei gefordert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus sis
|
du seiest gefordert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus sit
|
er/sie/es sei gefordert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati simus
|
wir seien gefordert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati sitis
|
ihr seiet gefordert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati sint
|
sie seien gefordert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaveram
|
ich hatte gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulaveras
|
du hattest gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulaverat
|
er/sie/es hatte gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulaveramus
|
wir hatten gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulaveratis
|
ihr hattet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulaverant
|
sie hatten gefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus eram
|
ich war gefordert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus eras
|
du warst gefordert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus erat
|
er/sie/es war gefordert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati eramus
|
wir waren gefordert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati eratis
|
ihr warst gefordert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati erant
|
sie waren gefordert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavissem
|
ich hätte gefordert |
| 2. Person Singular |
expostulavisses
|
du hättest gefordert |
| 3. Person Singular |
expostulavisset
|
er/sie/es hätte gefordert |
| 1. Person Plural |
expostulavissemus
|
wir hätten gefordert |
| 2. Person Plural |
expostulavissetis
|
ihr hättet gefordert |
| 3. Person Plural |
expostulavissent
|
sie hätten gefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus essem
|
ich wäre gefordert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus esses
|
du wärest gefordert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus esset
|
er/sie/es wäre gefordert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati essemus
|
wir wären gefordert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati essetis
|
ihr wäret gefordert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati essent
|
sie wären gefordert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavero
|
ich werde gefordert haben |
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
du wirst gefordert haben |
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
er/sie/es wird gefordert haben |
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
wir werden gefordert haben |
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
ihr werdet gefordert haben |
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
sie werden gefordert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus ero
|
ich werde gefordert worden sein |
| 2. Person Singular |
expostulatus eris
|
du werdest gefordert worden sein |
| 3. Person Singular |
expostulatus erit
|
er/sie/es werde gefordert worden sein |
| 1. Person Plural |
expostulati erimus
|
wir werden gefordert worden sein |
| 2. Person Plural |
expostulati eritis
|
ihr werdet gefordert worden sein |
| 3. Person Plural |
expostulati erunt
|
sie werden gefordert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulare
|
fordern |
| Vorzeitigkeit |
expostulavisse
|
gefordert haben |
| Nachzeitigkeit |
expostulaturum esse
|
fordern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulari expostularier
|
gefordert werden |
| Vorzeitigkeit |
expostulatum esse
|
gefordert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
expostulatum iri
|
künftig gefordert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expostula
|
fordere; fordre! |
| 2. Person Plural |
expostulate
|
fordert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expostulato
|
| 3. Person Singular |
expostulato
|
| 2. Person Plural |
expostulatote
|
| 3. Person Plural |
expostulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expostulare
|
das Fordern |
| Genitiv |
expostulandi
|
des Fordernes |
| Dativ |
expostulando
|
dem Fordern |
| Akkusativ |
expostulandum
|
das Fordern |
| Ablativ |
expostulando
|
durch das Fordern |
| Vokativ |
expostulande
|
Fordern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulandus
|
expostulanda
|
expostulandum
|
| Genitiv |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulandi
|
| Dativ |
expostulando
|
expostulandae
|
expostulando
|
| Akkusativ |
expostulandum
|
expostulandam
|
expostulandum
|
| Ablativ |
expostulando
|
expostulanda
|
expostulando
|
| Vokativ |
expostulande
|
expostulanda
|
expostulandum
|
Plural
| Nominativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
| Genitiv |
expostulandorum
|
expostulandarum
|
expostulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expostulandos
|
expostulandas
|
expostulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
| Genitiv |
expostulantis
|
expostulantis
|
expostulantis
|
| Dativ |
expostulanti
|
expostulanti
|
expostulanti
|
| Akkusativ |
expostulantem
|
expostulantem
|
expostulans
|
| Ablativ |
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
| Vokativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
Plural
| Nominativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Genitiv |
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
| Dativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Akkusativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Ablativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Vokativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulatus
|
expostulata
|
expostulatum
|
| Genitiv |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulati
|
| Dativ |
expostulato
|
expostulatae
|
expostulato
|
| Akkusativ |
expostulatum
|
expostulatam
|
expostulatum
|
| Ablativ |
expostulato
|
expostulata
|
expostulato
|
| Vokativ |
expostulate
|
expostulata
|
expostulatum
|
Plural
| Nominativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
| Genitiv |
expostulatorum
|
expostulatarum
|
expostulatorum
|
| Dativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Akkusativ |
expostulatos
|
expostulatas
|
expostulata
|
| Ablativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Vokativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulaturus
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
| Genitiv |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulaturi
|
| Dativ |
expostulaturo
|
expostulaturae
|
expostulaturo
|
| Akkusativ |
expostulaturum
|
expostulaturam
|
expostulaturum
|
| Ablativ |
expostulaturo
|
expostulatura
|
expostulaturo
|
| Vokativ |
expostulature
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
Plural
| Nominativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
| Genitiv |
expostulaturorum
|
expostulaturarum
|
expostulaturorum
|
| Dativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Akkusativ |
expostulaturos
|
expostulaturas
|
expostulatura
|
| Ablativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Vokativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expostulatum
|
expostulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulo
|
ich protestiere |
| 2. Person Singular |
expostulas
|
du protestierst |
| 3. Person Singular |
expostulat
|
er/sie/es protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulamus
|
wir protestieren |
| 2. Person Plural |
expostulatis
|
ihr protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulant
|
sie protestieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulor
|
ich werde protestiert |
| 2. Person Singular |
expostularis expostulare
|
du wirst protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulatur
|
er/sie/es wird protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulamur
|
wir werden protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulamini
|
ihr werdet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulantur
|
sie werden protestiert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulem
|
ich protestiere |
| 2. Person Singular |
expostules
|
du protestierest |
| 3. Person Singular |
expostulet
|
er/sie/es protestiere |
| 1. Person Plural |
expostulemus
|
wir protestieren |
| 2. Person Plural |
expostuletis
|
ihr protestieret |
| 3. Person Plural |
expostulent
|
sie protestieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostuler
|
ich werde protestiert |
| 2. Person Singular |
expostuleris expostulere
|
du werdest protestiert |
| 3. Person Singular |
expostuletur
|
er/sie/es werde protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulemur
|
wir werden protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulemini
|
ihr werdet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulentur
|
sie werden protestiert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabam
|
ich protestierte |
| 2. Person Singular |
expostulabas
|
du protestiertest |
| 3. Person Singular |
expostulabat
|
er/sie/es protestierte |
| 1. Person Plural |
expostulabamus
|
wir protestierten |
| 2. Person Plural |
expostulabatis
|
ihr protestiertet |
| 3. Person Plural |
expostulabant
|
sie protestierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabar
|
ich wurde protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulabaris expostulabare
|
du wurdest protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulabatur
|
er/sie/es wurde protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulabamur
|
wir wurden protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulabamini
|
ihr wurdet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulabantur
|
sie wurden protestiert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularem
|
ich protestierte |
| 2. Person Singular |
expostulares
|
du protestiertest |
| 3. Person Singular |
expostularet
|
er/sie/es protestierte |
| 1. Person Plural |
expostularemus
|
wir protestierten |
| 2. Person Plural |
expostularetis
|
ihr protestiertet |
| 3. Person Plural |
expostularent
|
sie protestierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularer
|
ich würde protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulareris expostularere
|
du würdest protestiert |
| 3. Person Singular |
expostularetur
|
er/sie/es würde protestiert |
| 1. Person Plural |
expostularemur
|
wir würden protestiert |
| 2. Person Plural |
expostularemini
|
ihr würdet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostularentur
|
sie würden protestiert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabo
|
ich werde protestieren |
| 2. Person Singular |
expostulabis
|
du wirst protestieren |
| 3. Person Singular |
expostulabit
|
er/sie/es wird protestieren |
| 1. Person Plural |
expostulabimus
|
wir werden protestieren |
| 2. Person Plural |
expostulabitis
|
ihr werdet protestieren |
| 3. Person Plural |
expostulabunt
|
sie werden protestieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabor
|
ich werde protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulaberis expostulabere
|
du wirst protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulabitur
|
er/sie/es wird protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulabimur
|
wir werden protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulabimini
|
ihr werdet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulabuntur
|
sie werden protestiert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavi
|
ich habe protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulavisti
|
du hast protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulavit
|
er/sie/es hat protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulavimus
|
wir haben protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulavistis
|
ihr habt protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulaverunt expostulavere
|
sie haben protestiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sum
|
ich bin protestiert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus es
|
du bist protestiert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus est
|
er/sie/es ist protestiert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati sumus
|
wir sind protestiert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati estis
|
ihr seid protestiert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati sunt
|
sie sind protestiert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaverim
|
ich habe protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
du habest protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
er/sie/es habe protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
wir haben protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
ihr habet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
sie haben protestiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sim
|
ich sei protestiert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus sis
|
du seiest protestiert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus sit
|
er/sie/es sei protestiert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati simus
|
wir seien protestiert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati sitis
|
ihr seiet protestiert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati sint
|
sie seien protestiert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaveram
|
ich hatte protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulaveras
|
du hattest protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulaverat
|
er/sie/es hatte protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulaveramus
|
wir hatten protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulaveratis
|
ihr hattet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulaverant
|
sie hatten protestiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus eram
|
ich war protestiert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus eras
|
du warst protestiert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus erat
|
er/sie/es war protestiert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati eramus
|
wir waren protestiert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati eratis
|
ihr warst protestiert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati erant
|
sie waren protestiert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavissem
|
ich hätte protestiert |
| 2. Person Singular |
expostulavisses
|
du hättest protestiert |
| 3. Person Singular |
expostulavisset
|
er/sie/es hätte protestiert |
| 1. Person Plural |
expostulavissemus
|
wir hätten protestiert |
| 2. Person Plural |
expostulavissetis
|
ihr hättet protestiert |
| 3. Person Plural |
expostulavissent
|
sie hätten protestiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus essem
|
ich wäre protestiert worden |
| 2. Person Singular |
expostulatus esses
|
du wärest protestiert worden |
| 3. Person Singular |
expostulatus esset
|
er/sie/es wäre protestiert worden |
| 1. Person Plural |
expostulati essemus
|
wir wären protestiert worden |
| 2. Person Plural |
expostulati essetis
|
ihr wäret protestiert worden |
| 3. Person Plural |
expostulati essent
|
sie wären protestiert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavero
|
ich werde protestiert haben |
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
du wirst protestiert haben |
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
er/sie/es wird protestiert haben |
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
wir werden protestiert haben |
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
ihr werdet protestiert haben |
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
sie werden protestiert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus ero
|
ich werde protestiert worden sein |
| 2. Person Singular |
expostulatus eris
|
du werdest protestiert worden sein |
| 3. Person Singular |
expostulatus erit
|
er/sie/es werde protestiert worden sein |
| 1. Person Plural |
expostulati erimus
|
wir werden protestiert worden sein |
| 2. Person Plural |
expostulati eritis
|
ihr werdet protestiert worden sein |
| 3. Person Plural |
expostulati erunt
|
sie werden protestiert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulare
|
protestieren |
| Vorzeitigkeit |
expostulavisse
|
protestiert haben |
| Nachzeitigkeit |
expostulaturum esse
|
protestieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulari expostularier
|
protestiert werden |
| Vorzeitigkeit |
expostulatum esse
|
protestiert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
expostulatum iri
|
künftig protestiert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expostula
|
protestiere! |
| 2. Person Plural |
expostulate
|
protestiert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expostulato
|
| 3. Person Singular |
expostulato
|
| 2. Person Plural |
expostulatote
|
| 3. Person Plural |
expostulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expostulare
|
das Protestieren |
| Genitiv |
expostulandi
|
des Protestierens |
| Dativ |
expostulando
|
dem Protestieren |
| Akkusativ |
expostulandum
|
das Protestieren |
| Ablativ |
expostulando
|
durch das Protestieren |
| Vokativ |
expostulande
|
Protestieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulandus
|
expostulanda
|
expostulandum
|
| Genitiv |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulandi
|
| Dativ |
expostulando
|
expostulandae
|
expostulando
|
| Akkusativ |
expostulandum
|
expostulandam
|
expostulandum
|
| Ablativ |
expostulando
|
expostulanda
|
expostulando
|
| Vokativ |
expostulande
|
expostulanda
|
expostulandum
|
Plural
| Nominativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
| Genitiv |
expostulandorum
|
expostulandarum
|
expostulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expostulandos
|
expostulandas
|
expostulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
| Genitiv |
expostulantis
|
expostulantis
|
expostulantis
|
| Dativ |
expostulanti
|
expostulanti
|
expostulanti
|
| Akkusativ |
expostulantem
|
expostulantem
|
expostulans
|
| Ablativ |
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
| Vokativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
Plural
| Nominativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Genitiv |
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
| Dativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Akkusativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Ablativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Vokativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulatus
|
expostulata
|
expostulatum
|
| Genitiv |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulati
|
| Dativ |
expostulato
|
expostulatae
|
expostulato
|
| Akkusativ |
expostulatum
|
expostulatam
|
expostulatum
|
| Ablativ |
expostulato
|
expostulata
|
expostulato
|
| Vokativ |
expostulate
|
expostulata
|
expostulatum
|
Plural
| Nominativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
| Genitiv |
expostulatorum
|
expostulatarum
|
expostulatorum
|
| Dativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Akkusativ |
expostulatos
|
expostulatas
|
expostulata
|
| Ablativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Vokativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulaturus
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
| Genitiv |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulaturi
|
| Dativ |
expostulaturo
|
expostulaturae
|
expostulaturo
|
| Akkusativ |
expostulaturum
|
expostulaturam
|
expostulaturum
|
| Ablativ |
expostulaturo
|
expostulatura
|
expostulaturo
|
| Vokativ |
expostulature
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
Plural
| Nominativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
| Genitiv |
expostulaturorum
|
expostulaturarum
|
expostulaturorum
|
| Dativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Akkusativ |
expostulaturos
|
expostulaturas
|
expostulatura
|
| Ablativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Vokativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expostulatum
|
expostulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulo
|
|
| 2. Person Singular |
expostulas
|
|
| 3. Person Singular |
expostulat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulamus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulatis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulor
|
|
| 2. Person Singular |
expostularis expostulare
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulamur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulamini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulem
|
|
| 2. Person Singular |
expostules
|
|
| 3. Person Singular |
expostulet
|
|
| 1. Person Plural |
expostulemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostuletis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostuler
|
|
| 2. Person Singular |
expostuleris expostulere
|
|
| 3. Person Singular |
expostuletur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulemur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulemini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabam
|
|
| 2. Person Singular |
expostulabas
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabar
|
|
| 2. Person Singular |
expostulabaris expostulabare
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularem
|
|
| 2. Person Singular |
expostulares
|
|
| 3. Person Singular |
expostularet
|
|
| 1. Person Plural |
expostularemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostularetis
|
|
| 3. Person Plural |
expostularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostularer
|
|
| 2. Person Singular |
expostulareris expostularere
|
|
| 3. Person Singular |
expostularetur
|
|
| 1. Person Plural |
expostularemur
|
|
| 2. Person Plural |
expostularemini
|
|
| 3. Person Plural |
expostularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabo
|
|
| 2. Person Singular |
expostulabis
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulabor
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaberis expostulabere
|
|
| 3. Person Singular |
expostulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
expostulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
expostulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
expostulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavi
|
|
| 2. Person Singular |
expostulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
expostulavit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverunt expostulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
expostulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
expostulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
expostulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
expostulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulavero
|
|
| 2. Person Singular |
expostulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
expostulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
expostulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
expostulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
expostulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
expostulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
expostulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
expostulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
expostulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
expostulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
expostulari expostularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
expostulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
expostulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
expostula
|
! |
| 2. Person Plural |
expostulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
expostulato
|
| 3. Person Singular |
expostulato
|
| 2. Person Plural |
expostulatote
|
| 3. Person Plural |
expostulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
expostulare
|
das |
| Genitiv |
expostulandi
|
des es |
| Dativ |
expostulando
|
dem |
| Akkusativ |
expostulandum
|
das |
| Ablativ |
expostulando
|
durch das |
| Vokativ |
expostulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulandus
|
expostulanda
|
expostulandum
|
| Genitiv |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulandi
|
| Dativ |
expostulando
|
expostulandae
|
expostulando
|
| Akkusativ |
expostulandum
|
expostulandam
|
expostulandum
|
| Ablativ |
expostulando
|
expostulanda
|
expostulando
|
| Vokativ |
expostulande
|
expostulanda
|
expostulandum
|
Plural
| Nominativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
| Genitiv |
expostulandorum
|
expostulandarum
|
expostulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
expostulandos
|
expostulandas
|
expostulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
expostulandi
|
expostulandae
|
expostulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
| Genitiv |
expostulantis
|
expostulantis
|
expostulantis
|
| Dativ |
expostulanti
|
expostulanti
|
expostulanti
|
| Akkusativ |
expostulantem
|
expostulantem
|
expostulans
|
| Ablativ |
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
expostulanti expostulante
|
| Vokativ |
expostulans
|
expostulans
|
expostulans
|
Plural
| Nominativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Genitiv |
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
expostulantium expostulantum
|
| Dativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Akkusativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
| Ablativ |
expostulantibus
|
expostulantibus
|
expostulantibus
|
| Vokativ |
expostulantes
|
expostulantes
|
expostulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulatus
|
expostulata
|
expostulatum
|
| Genitiv |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulati
|
| Dativ |
expostulato
|
expostulatae
|
expostulato
|
| Akkusativ |
expostulatum
|
expostulatam
|
expostulatum
|
| Ablativ |
expostulato
|
expostulata
|
expostulato
|
| Vokativ |
expostulate
|
expostulata
|
expostulatum
|
Plural
| Nominativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
| Genitiv |
expostulatorum
|
expostulatarum
|
expostulatorum
|
| Dativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Akkusativ |
expostulatos
|
expostulatas
|
expostulata
|
| Ablativ |
expostulatis
|
expostulatis
|
expostulatis
|
| Vokativ |
expostulati
|
expostulatae
|
expostulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
expostulaturus
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
| Genitiv |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulaturi
|
| Dativ |
expostulaturo
|
expostulaturae
|
expostulaturo
|
| Akkusativ |
expostulaturum
|
expostulaturam
|
expostulaturum
|
| Ablativ |
expostulaturo
|
expostulatura
|
expostulaturo
|
| Vokativ |
expostulature
|
expostulatura
|
expostulaturum
|
Plural
| Nominativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
| Genitiv |
expostulaturorum
|
expostulaturarum
|
expostulaturorum
|
| Dativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Akkusativ |
expostulaturos
|
expostulaturas
|
expostulatura
|
| Ablativ |
expostulaturis
|
expostulaturis
|
expostulaturis
|
| Vokativ |
expostulaturi
|
expostulaturae
|
expostulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
expostulatum
|
expostulatu
|