Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobro
|
|
| 2. Person Singular |
exprobras
|
|
| 3. Person Singular |
exprobrat
|
|
| 1. Person Plural |
exprobramus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobratis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobror
|
|
| 2. Person Singular |
exprobraris exprobrare
|
|
| 3. Person Singular |
exprobratur
|
|
| 1. Person Plural |
exprobramur
|
|
| 2. Person Plural |
exprobramini
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrem
|
|
| 2. Person Singular |
exprobres
|
|
| 3. Person Singular |
exprobret
|
|
| 1. Person Plural |
exprobremus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobretis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrer
|
|
| 2. Person Singular |
exprobreris exprobrere
|
|
| 3. Person Singular |
exprobretur
|
|
| 1. Person Plural |
exprobremur
|
|
| 2. Person Plural |
exprobremini
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrabam
|
|
| 2. Person Singular |
exprobrabas
|
|
| 3. Person Singular |
exprobrabat
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrabamus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrabatis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrabar
|
|
| 2. Person Singular |
exprobrabaris exprobrabare
|
|
| 3. Person Singular |
exprobrabatur
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrabamur
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrabamini
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrarem
|
|
| 2. Person Singular |
exprobrares
|
|
| 3. Person Singular |
exprobraret
|
|
| 1. Person Plural |
exprobraremus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobraretis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrarer
|
|
| 2. Person Singular |
exprobrareris exprobrarere
|
|
| 3. Person Singular |
exprobraretur
|
|
| 1. Person Plural |
exprobraremur
|
|
| 2. Person Plural |
exprobraremini
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrabo
|
|
| 2. Person Singular |
exprobrabis
|
|
| 3. Person Singular |
exprobrabit
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrabimus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrabitis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobrabor
|
|
| 2. Person Singular |
exprobraberis exprobrabere
|
|
| 3. Person Singular |
exprobrabitur
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrabimur
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrabimini
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobravi
|
|
| 2. Person Singular |
exprobravisti
|
|
| 3. Person Singular |
exprobravit
|
|
| 1. Person Plural |
exprobravimus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobravistis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobraverunt exprobravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
exprobratus es
|
|
| 3. Person Singular |
exprobratus est
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrati estis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobraverim
|
|
| 2. Person Singular |
exprobraveris
|
|
| 3. Person Singular |
exprobraverit
|
|
| 1. Person Plural |
exprobraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
exprobratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
exprobratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrati simus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobraveram
|
|
| 2. Person Singular |
exprobraveras
|
|
| 3. Person Singular |
exprobraverat
|
|
| 1. Person Plural |
exprobraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
exprobratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
exprobratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobravissem
|
|
| 2. Person Singular |
exprobravisses
|
|
| 3. Person Singular |
exprobravisset
|
|
| 1. Person Plural |
exprobravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
exprobratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
exprobratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobravero
|
|
| 2. Person Singular |
exprobraveris
|
|
| 3. Person Singular |
exprobraverit
|
|
| 1. Person Plural |
exprobraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exprobratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
exprobratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
exprobratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
exprobrati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
exprobrati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
exprobrati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exprobrare
|
|
| Vorzeitigkeit |
exprobravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
exprobraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exprobrari exprobrarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
exprobratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
exprobratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
exprobra
|
! |
| 2. Person Plural |
exprobrate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exprobrato
|
| 3. Person Singular |
exprobrato
|
| 2. Person Plural |
exprobratote
|
| 3. Person Plural |
exprobranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exprobrare
|
das |
| Genitiv |
exprobrandi
|
des es |
| Dativ |
exprobrando
|
dem |
| Akkusativ |
exprobrandum
|
das |
| Ablativ |
exprobrando
|
durch das |
| Vokativ |
exprobrande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exprobrandus
|
exprobranda
|
exprobrandum
|
| Genitiv |
exprobrandi
|
exprobrandae
|
exprobrandi
|
| Dativ |
exprobrando
|
exprobrandae
|
exprobrando
|
| Akkusativ |
exprobrandum
|
exprobrandam
|
exprobrandum
|
| Ablativ |
exprobrando
|
exprobranda
|
exprobrando
|
| Vokativ |
exprobrande
|
exprobranda
|
exprobrandum
|
Plural
| Nominativ |
exprobrandi
|
exprobrandae
|
exprobranda
|
| Genitiv |
exprobrandorum
|
exprobrandarum
|
exprobrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exprobrandos
|
exprobrandas
|
exprobranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exprobrandi
|
exprobrandae
|
exprobranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exprobrans
|
exprobrans
|
exprobrans
|
| Genitiv |
exprobrantis
|
exprobrantis
|
exprobrantis
|
| Dativ |
exprobranti
|
exprobranti
|
exprobranti
|
| Akkusativ |
exprobrantem
|
exprobrantem
|
exprobrans
|
| Ablativ |
exprobranti exprobrante
|
exprobranti exprobrante
|
exprobranti exprobrante
|
| Vokativ |
exprobrans
|
exprobrans
|
exprobrans
|
Plural
| Nominativ |
exprobrantes
|
exprobrantes
|
exprobrantia
|
| Genitiv |
exprobrantium exprobrantum
|
exprobrantium exprobrantum
|
exprobrantium exprobrantum
|
| Dativ |
exprobrantibus
|
exprobrantibus
|
exprobrantibus
|
| Akkusativ |
exprobrantes
|
exprobrantes
|
exprobrantia
|
| Ablativ |
exprobrantibus
|
exprobrantibus
|
exprobrantibus
|
| Vokativ |
exprobrantes
|
exprobrantes
|
exprobrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exprobratus
|
exprobrata
|
exprobratum
|
| Genitiv |
exprobrati
|
exprobratae
|
exprobrati
|
| Dativ |
exprobrato
|
exprobratae
|
exprobrato
|
| Akkusativ |
exprobratum
|
exprobratam
|
exprobratum
|
| Ablativ |
exprobrato
|
exprobrata
|
exprobrato
|
| Vokativ |
exprobrate
|
exprobrata
|
exprobratum
|
Plural
| Nominativ |
exprobrati
|
exprobratae
|
exprobrata
|
| Genitiv |
exprobratorum
|
exprobratarum
|
exprobratorum
|
| Dativ |
exprobratis
|
exprobratis
|
exprobratis
|
| Akkusativ |
exprobratos
|
exprobratas
|
exprobrata
|
| Ablativ |
exprobratis
|
exprobratis
|
exprobratis
|
| Vokativ |
exprobrati
|
exprobratae
|
exprobrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exprobraturus
|
exprobratura
|
exprobraturum
|
| Genitiv |
exprobraturi
|
exprobraturae
|
exprobraturi
|
| Dativ |
exprobraturo
|
exprobraturae
|
exprobraturo
|
| Akkusativ |
exprobraturum
|
exprobraturam
|
exprobraturum
|
| Ablativ |
exprobraturo
|
exprobratura
|
exprobraturo
|
| Vokativ |
exprobrature
|
exprobratura
|
exprobraturum
|
Plural
| Nominativ |
exprobraturi
|
exprobraturae
|
exprobratura
|
| Genitiv |
exprobraturorum
|
exprobraturarum
|
exprobraturorum
|
| Dativ |
exprobraturis
|
exprobraturis
|
exprobraturis
|
| Akkusativ |
exprobraturos
|
exprobraturas
|
exprobratura
|
| Ablativ |
exprobraturis
|
exprobraturis
|
exprobraturis
|
| Vokativ |
exprobraturi
|
exprobraturae
|
exprobratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exprobratum
|
exprobratu
|