Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulo
|
ich entfremde |
| 2. Person Singular |
exsulas
|
du entfremdest |
| 3. Person Singular |
exsulat
|
er/sie/es entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulamus
|
wir entfremden |
| 2. Person Plural |
exsulatis
|
ihr entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulant
|
sie entfremden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulor
|
ich werde entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsularis exsulare
|
du wirst entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulatur
|
er/sie/es wird entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulamur
|
wir werden entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulamini
|
ihr werdet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulantur
|
sie werden entfremdet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulem
|
ich entfremde |
| 2. Person Singular |
exsules
|
du entfremdest |
| 3. Person Singular |
exsulet
|
er/sie/es entfremde |
| 1. Person Plural |
exsulemus
|
wir entfremden |
| 2. Person Plural |
exsuletis
|
ihr entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulent
|
sie entfremden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsuler
|
ich werde entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsuleris exsulere
|
du werdest entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsuletur
|
er/sie/es werde entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulemur
|
wir werden entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulemini
|
ihr werdet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulentur
|
sie werden entfremdet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabam
|
ich entfremdete |
| 2. Person Singular |
exsulabas
|
du entfremdetest |
| 3. Person Singular |
exsulabat
|
er/sie/es entfremdete |
| 1. Person Plural |
exsulabamus
|
wir entfremdeten |
| 2. Person Plural |
exsulabatis
|
ihr entfremdetet |
| 3. Person Plural |
exsulabant
|
sie entfremdeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabar
|
ich wurde entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulabaris exsulabare
|
du wurdest entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulabatur
|
er/sie/es wurde entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulabamur
|
wir wurden entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulabamini
|
ihr wurdet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulabantur
|
sie wurden entfremdet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsularem
|
ich entfremdete |
| 2. Person Singular |
exsulares
|
du entfremdetest |
| 3. Person Singular |
exsularet
|
er/sie/es entfremdete |
| 1. Person Plural |
exsularemus
|
wir entfremdeten |
| 2. Person Plural |
exsularetis
|
ihr entfremdetet |
| 3. Person Plural |
exsularent
|
sie entfremdeten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsularer
|
ich würde entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulareris exsularere
|
du würdest entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsularetur
|
er/sie/es würde entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsularemur
|
wir würden entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsularemini
|
ihr würdet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsularentur
|
sie würden entfremdet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabo
|
ich werde entfremden |
| 2. Person Singular |
exsulabis
|
du wirst entfremden |
| 3. Person Singular |
exsulabit
|
er/sie/es wird entfremden |
| 1. Person Plural |
exsulabimus
|
wir werden entfremden |
| 2. Person Plural |
exsulabitis
|
ihr werdet entfremden |
| 3. Person Plural |
exsulabunt
|
sie werden entfremden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabor
|
ich werde entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulaberis exsulabere
|
du wirst entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulabitur
|
er/sie/es wird entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulabimur
|
wir werden entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulabimini
|
ihr werdet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulabuntur
|
sie werden entfremdet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulavi
|
ich habe entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulavisti
|
du hast entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulavit
|
er/sie/es hat entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulavimus
|
wir haben entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulavistis
|
ihr habt entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulaverunt exsulavere
|
sie haben entfremdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus sum
|
ich bin entfremdet worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus es
|
du bist entfremdet worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus est
|
er/sie/es ist entfremdet worden |
| 1. Person Plural |
exsulati sumus
|
wir sind entfremdet worden |
| 2. Person Plural |
exsulati estis
|
ihr seid entfremdet worden |
| 3. Person Plural |
exsulati sunt
|
sie sind entfremdet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulaverim
|
ich habe entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulaveris
|
du habest entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulaverit
|
er/sie/es habe entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulaverimus
|
wir haben entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulaveritis
|
ihr habet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulaverint
|
sie haben entfremdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus sim
|
ich sei entfremdet worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus sis
|
du seiest entfremdet worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus sit
|
er/sie/es sei entfremdet worden |
| 1. Person Plural |
exsulati simus
|
wir seien entfremdet worden |
| 2. Person Plural |
exsulati sitis
|
ihr seiet entfremdet worden |
| 3. Person Plural |
exsulati sint
|
sie seien entfremdet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulaveram
|
ich hatte entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulaveras
|
du hattest entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulaverat
|
er/sie/es hatte entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulaveramus
|
wir hatten entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulaveratis
|
ihr hattet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulaverant
|
sie hatten entfremdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus eram
|
ich war entfremdet worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus eras
|
du warst entfremdet worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus erat
|
er/sie/es war entfremdet worden |
| 1. Person Plural |
exsulati eramus
|
wir waren entfremdet worden |
| 2. Person Plural |
exsulati eratis
|
ihr warst entfremdet worden |
| 3. Person Plural |
exsulati erant
|
sie waren entfremdet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulavissem
|
ich hätte entfremdet |
| 2. Person Singular |
exsulavisses
|
du hättest entfremdet |
| 3. Person Singular |
exsulavisset
|
er/sie/es hätte entfremdet |
| 1. Person Plural |
exsulavissemus
|
wir hätten entfremdet |
| 2. Person Plural |
exsulavissetis
|
ihr hättet entfremdet |
| 3. Person Plural |
exsulavissent
|
sie hätten entfremdet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus essem
|
ich wäre entfremdet worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus esses
|
du wärest entfremdet worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus esset
|
er/sie/es wäre entfremdet worden |
| 1. Person Plural |
exsulati essemus
|
wir wären entfremdet worden |
| 2. Person Plural |
exsulati essetis
|
ihr wäret entfremdet worden |
| 3. Person Plural |
exsulati essent
|
sie wären entfremdet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulavero
|
ich werde entfremdet haben |
| 2. Person Singular |
exsulaveris
|
du wirst entfremdet haben |
| 3. Person Singular |
exsulaverit
|
er/sie/es wird entfremdet haben |
| 1. Person Plural |
exsulaverimus
|
wir werden entfremdet haben |
| 2. Person Plural |
exsulaveritis
|
ihr werdet entfremdet haben |
| 3. Person Plural |
exsulaverint
|
sie werden entfremdet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus ero
|
ich werde entfremdet worden sein |
| 2. Person Singular |
exsulatus eris
|
du werdest entfremdet worden sein |
| 3. Person Singular |
exsulatus erit
|
er/sie/es werde entfremdet worden sein |
| 1. Person Plural |
exsulati erimus
|
wir werden entfremdet worden sein |
| 2. Person Plural |
exsulati eritis
|
ihr werdet entfremdet worden sein |
| 3. Person Plural |
exsulati erunt
|
sie werden entfremdet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exsulare
|
entfremden |
| Vorzeitigkeit |
exsulavisse
|
entfremdet haben |
| Nachzeitigkeit |
exsulaturum esse
|
entfremden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exsulari exsularier
|
entfremdet werden |
| Vorzeitigkeit |
exsulatum esse
|
entfremdet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exsulatum iri
|
künftig entfremdet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
exsula
|
entfremde! |
| 2. Person Plural |
exsulate
|
entfremdet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exsulato
|
| 3. Person Singular |
exsulato
|
| 2. Person Plural |
exsulatote
|
| 3. Person Plural |
exsulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exsulare
|
das Entfremden |
| Genitiv |
exsulandi
|
des Entfremdens |
| Dativ |
exsulando
|
dem Entfremden |
| Akkusativ |
exsulandum
|
das Entfremden |
| Ablativ |
exsulando
|
durch das Entfremden |
| Vokativ |
exsulande
|
Entfremden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulandus
|
exsulanda
|
exsulandum
|
| Genitiv |
exsulandi
|
exsulandae
|
exsulandi
|
| Dativ |
exsulando
|
exsulandae
|
exsulando
|
| Akkusativ |
exsulandum
|
exsulandam
|
exsulandum
|
| Ablativ |
exsulando
|
exsulanda
|
exsulando
|
| Vokativ |
exsulande
|
exsulanda
|
exsulandum
|
Plural
| Nominativ |
exsulandi
|
exsulandae
|
exsulanda
|
| Genitiv |
exsulandorum
|
exsulandarum
|
exsulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exsulandos
|
exsulandas
|
exsulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exsulandi
|
exsulandae
|
exsulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulans
|
exsulans
|
exsulans
|
| Genitiv |
exsulantis
|
exsulantis
|
exsulantis
|
| Dativ |
exsulanti
|
exsulanti
|
exsulanti
|
| Akkusativ |
exsulantem
|
exsulantem
|
exsulans
|
| Ablativ |
exsulanti exsulante
|
exsulanti exsulante
|
exsulanti exsulante
|
| Vokativ |
exsulans
|
exsulans
|
exsulans
|
Plural
| Nominativ |
exsulantes
|
exsulantes
|
exsulantia
|
| Genitiv |
exsulantium exsulantum
|
exsulantium exsulantum
|
exsulantium exsulantum
|
| Dativ |
exsulantibus
|
exsulantibus
|
exsulantibus
|
| Akkusativ |
exsulantes
|
exsulantes
|
exsulantia
|
| Ablativ |
exsulantibus
|
exsulantibus
|
exsulantibus
|
| Vokativ |
exsulantes
|
exsulantes
|
exsulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulatus
|
exsulata
|
exsulatum
|
| Genitiv |
exsulati
|
exsulatae
|
exsulati
|
| Dativ |
exsulato
|
exsulatae
|
exsulato
|
| Akkusativ |
exsulatum
|
exsulatam
|
exsulatum
|
| Ablativ |
exsulato
|
exsulata
|
exsulato
|
| Vokativ |
exsulate
|
exsulata
|
exsulatum
|
Plural
| Nominativ |
exsulati
|
exsulatae
|
exsulata
|
| Genitiv |
exsulatorum
|
exsulatarum
|
exsulatorum
|
| Dativ |
exsulatis
|
exsulatis
|
exsulatis
|
| Akkusativ |
exsulatos
|
exsulatas
|
exsulata
|
| Ablativ |
exsulatis
|
exsulatis
|
exsulatis
|
| Vokativ |
exsulati
|
exsulatae
|
exsulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulaturus
|
exsulatura
|
exsulaturum
|
| Genitiv |
exsulaturi
|
exsulaturae
|
exsulaturi
|
| Dativ |
exsulaturo
|
exsulaturae
|
exsulaturo
|
| Akkusativ |
exsulaturum
|
exsulaturam
|
exsulaturum
|
| Ablativ |
exsulaturo
|
exsulatura
|
exsulaturo
|
| Vokativ |
exsulature
|
exsulatura
|
exsulaturum
|
Plural
| Nominativ |
exsulaturi
|
exsulaturae
|
exsulatura
|
| Genitiv |
exsulaturorum
|
exsulaturarum
|
exsulaturorum
|
| Dativ |
exsulaturis
|
exsulaturis
|
exsulaturis
|
| Akkusativ |
exsulaturos
|
exsulaturas
|
exsulatura
|
| Ablativ |
exsulaturis
|
exsulaturis
|
exsulaturis
|
| Vokativ |
exsulaturi
|
exsulaturae
|
exsulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exsulatum
|
exsulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulo
|
ich verbanne |
| 2. Person Singular |
exsulas
|
du verbannst |
| 3. Person Singular |
exsulat
|
er/sie/es verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulamus
|
wir verbannen |
| 2. Person Plural |
exsulatis
|
ihr verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulant
|
sie verbannen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulor
|
ich werde verbannt |
| 2. Person Singular |
exsularis exsulare
|
du wirst verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulatur
|
er/sie/es wird verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulamur
|
wir werden verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulamini
|
ihr werdet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulantur
|
sie werden verbannt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulem
|
ich verbanne |
| 2. Person Singular |
exsules
|
du verbannest |
| 3. Person Singular |
exsulet
|
er/sie/es verbanne |
| 1. Person Plural |
exsulemus
|
wir verbannen |
| 2. Person Plural |
exsuletis
|
ihr verbannet |
| 3. Person Plural |
exsulent
|
sie verbannen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsuler
|
ich werde verbannt |
| 2. Person Singular |
exsuleris exsulere
|
du werdest verbannt |
| 3. Person Singular |
exsuletur
|
er/sie/es werde verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulemur
|
wir werden verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulemini
|
ihr werdet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulentur
|
sie werden verbannt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabam
|
ich verbannte |
| 2. Person Singular |
exsulabas
|
du verbanntest |
| 3. Person Singular |
exsulabat
|
er/sie/es verbannte |
| 1. Person Plural |
exsulabamus
|
wir verbannten |
| 2. Person Plural |
exsulabatis
|
ihr verbanntet |
| 3. Person Plural |
exsulabant
|
sie verbannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabar
|
ich wurde verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulabaris exsulabare
|
du wurdest verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulabatur
|
er/sie/es wurde verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulabamur
|
wir wurden verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulabamini
|
ihr wurdet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulabantur
|
sie wurden verbannt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsularem
|
ich verbannte |
| 2. Person Singular |
exsulares
|
du verbanntest |
| 3. Person Singular |
exsularet
|
er/sie/es verbannte |
| 1. Person Plural |
exsularemus
|
wir verbannten |
| 2. Person Plural |
exsularetis
|
ihr verbanntet |
| 3. Person Plural |
exsularent
|
sie verbannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsularer
|
ich würde verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulareris exsularere
|
du würdest verbannt |
| 3. Person Singular |
exsularetur
|
er/sie/es würde verbannt |
| 1. Person Plural |
exsularemur
|
wir würden verbannt |
| 2. Person Plural |
exsularemini
|
ihr würdet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsularentur
|
sie würden verbannt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabo
|
ich werde verbannen |
| 2. Person Singular |
exsulabis
|
du wirst verbannen |
| 3. Person Singular |
exsulabit
|
er/sie/es wird verbannen |
| 1. Person Plural |
exsulabimus
|
wir werden verbannen |
| 2. Person Plural |
exsulabitis
|
ihr werdet verbannen |
| 3. Person Plural |
exsulabunt
|
sie werden verbannen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulabor
|
ich werde verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulaberis exsulabere
|
du wirst verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulabitur
|
er/sie/es wird verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulabimur
|
wir werden verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulabimini
|
ihr werdet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulabuntur
|
sie werden verbannt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulavi
|
ich habe verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulavisti
|
du hast verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulavit
|
er/sie/es hat verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulavimus
|
wir haben verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulavistis
|
ihr habt verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulaverunt exsulavere
|
sie haben verbannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus sum
|
ich bin verbannt worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus es
|
du bist verbannt worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus est
|
er/sie/es ist verbannt worden |
| 1. Person Plural |
exsulati sumus
|
wir sind verbannt worden |
| 2. Person Plural |
exsulati estis
|
ihr seid verbannt worden |
| 3. Person Plural |
exsulati sunt
|
sie sind verbannt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulaverim
|
ich habe verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulaveris
|
du habest verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulaverit
|
er/sie/es habe verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulaverimus
|
wir haben verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulaveritis
|
ihr habet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulaverint
|
sie haben verbannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus sim
|
ich sei verbannt worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus sis
|
du seiest verbannt worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus sit
|
er/sie/es sei verbannt worden |
| 1. Person Plural |
exsulati simus
|
wir seien verbannt worden |
| 2. Person Plural |
exsulati sitis
|
ihr seiet verbannt worden |
| 3. Person Plural |
exsulati sint
|
sie seien verbannt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulaveram
|
ich hatte verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulaveras
|
du hattest verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulaverat
|
er/sie/es hatte verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulaveramus
|
wir hatten verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulaveratis
|
ihr hattet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulaverant
|
sie hatten verbannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus eram
|
ich war verbannt worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus eras
|
du warst verbannt worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus erat
|
er/sie/es war verbannt worden |
| 1. Person Plural |
exsulati eramus
|
wir waren verbannt worden |
| 2. Person Plural |
exsulati eratis
|
ihr warst verbannt worden |
| 3. Person Plural |
exsulati erant
|
sie waren verbannt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulavissem
|
ich hätte verbannt |
| 2. Person Singular |
exsulavisses
|
du hättest verbannt |
| 3. Person Singular |
exsulavisset
|
er/sie/es hätte verbannt |
| 1. Person Plural |
exsulavissemus
|
wir hätten verbannt |
| 2. Person Plural |
exsulavissetis
|
ihr hättet verbannt |
| 3. Person Plural |
exsulavissent
|
sie hätten verbannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus essem
|
ich wäre verbannt worden |
| 2. Person Singular |
exsulatus esses
|
du wärest verbannt worden |
| 3. Person Singular |
exsulatus esset
|
er/sie/es wäre verbannt worden |
| 1. Person Plural |
exsulati essemus
|
wir wären verbannt worden |
| 2. Person Plural |
exsulati essetis
|
ihr wäret verbannt worden |
| 3. Person Plural |
exsulati essent
|
sie wären verbannt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulavero
|
ich werde verbannt haben |
| 2. Person Singular |
exsulaveris
|
du wirst verbannt haben |
| 3. Person Singular |
exsulaverit
|
er/sie/es wird verbannt haben |
| 1. Person Plural |
exsulaverimus
|
wir werden verbannt haben |
| 2. Person Plural |
exsulaveritis
|
ihr werdet verbannt haben |
| 3. Person Plural |
exsulaverint
|
sie werden verbannt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
exsulatus ero
|
ich werde verbannt worden sein |
| 2. Person Singular |
exsulatus eris
|
du werdest verbannt worden sein |
| 3. Person Singular |
exsulatus erit
|
er/sie/es werde verbannt worden sein |
| 1. Person Plural |
exsulati erimus
|
wir werden verbannt worden sein |
| 2. Person Plural |
exsulati eritis
|
ihr werdet verbannt worden sein |
| 3. Person Plural |
exsulati erunt
|
sie werden verbannt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exsulare
|
verbannen |
| Vorzeitigkeit |
exsulavisse
|
verbannt haben |
| Nachzeitigkeit |
exsulaturum esse
|
verbannen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
exsulari exsularier
|
verbannt werden |
| Vorzeitigkeit |
exsulatum esse
|
verbannt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
exsulatum iri
|
künftig verbannt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
exsula
|
verbanne! |
| 2. Person Plural |
exsulate
|
verbannt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
exsulato
|
| 3. Person Singular |
exsulato
|
| 2. Person Plural |
exsulatote
|
| 3. Person Plural |
exsulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
exsulare
|
das Verbannen |
| Genitiv |
exsulandi
|
des Verbannens |
| Dativ |
exsulando
|
dem Verbannen |
| Akkusativ |
exsulandum
|
das Verbannen |
| Ablativ |
exsulando
|
durch das Verbannen |
| Vokativ |
exsulande
|
Verbannen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulandus
|
exsulanda
|
exsulandum
|
| Genitiv |
exsulandi
|
exsulandae
|
exsulandi
|
| Dativ |
exsulando
|
exsulandae
|
exsulando
|
| Akkusativ |
exsulandum
|
exsulandam
|
exsulandum
|
| Ablativ |
exsulando
|
exsulanda
|
exsulando
|
| Vokativ |
exsulande
|
exsulanda
|
exsulandum
|
Plural
| Nominativ |
exsulandi
|
exsulandae
|
exsulanda
|
| Genitiv |
exsulandorum
|
exsulandarum
|
exsulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
exsulandos
|
exsulandas
|
exsulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
exsulandi
|
exsulandae
|
exsulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulans
|
exsulans
|
exsulans
|
| Genitiv |
exsulantis
|
exsulantis
|
exsulantis
|
| Dativ |
exsulanti
|
exsulanti
|
exsulanti
|
| Akkusativ |
exsulantem
|
exsulantem
|
exsulans
|
| Ablativ |
exsulanti exsulante
|
exsulanti exsulante
|
exsulanti exsulante
|
| Vokativ |
exsulans
|
exsulans
|
exsulans
|
Plural
| Nominativ |
exsulantes
|
exsulantes
|
exsulantia
|
| Genitiv |
exsulantium exsulantum
|
exsulantium exsulantum
|
exsulantium exsulantum
|
| Dativ |
exsulantibus
|
exsulantibus
|
exsulantibus
|
| Akkusativ |
exsulantes
|
exsulantes
|
exsulantia
|
| Ablativ |
exsulantibus
|
exsulantibus
|
exsulantibus
|
| Vokativ |
exsulantes
|
exsulantes
|
exsulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulatus
|
exsulata
|
exsulatum
|
| Genitiv |
exsulati
|
exsulatae
|
exsulati
|
| Dativ |
exsulato
|
exsulatae
|
exsulato
|
| Akkusativ |
exsulatum
|
exsulatam
|
exsulatum
|
| Ablativ |
exsulato
|
exsulata
|
exsulato
|
| Vokativ |
exsulate
|
exsulata
|
exsulatum
|
Plural
| Nominativ |
exsulati
|
exsulatae
|
exsulata
|
| Genitiv |
exsulatorum
|
exsulatarum
|
exsulatorum
|
| Dativ |
exsulatis
|
exsulatis
|
exsulatis
|
| Akkusativ |
exsulatos
|
exsulatas
|
exsulata
|
| Ablativ |
exsulatis
|
exsulatis
|
exsulatis
|
| Vokativ |
exsulati
|
exsulatae
|
exsulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
exsulaturus
|
exsulatura
|
exsulaturum
|
| Genitiv |
exsulaturi
|
exsulaturae
|
exsulaturi
|
| Dativ |
exsulaturo
|
exsulaturae
|
exsulaturo
|
| Akkusativ |
exsulaturum
|
exsulaturam
|
exsulaturum
|
| Ablativ |
exsulaturo
|
exsulatura
|
exsulaturo
|
| Vokativ |
exsulature
|
exsulatura
|
exsulaturum
|
Plural
| Nominativ |
exsulaturi
|
exsulaturae
|
exsulatura
|
| Genitiv |
exsulaturorum
|
exsulaturarum
|
exsulaturorum
|
| Dativ |
exsulaturis
|
exsulaturis
|
exsulaturis
|
| Akkusativ |
exsulaturos
|
exsulaturas
|
exsulatura
|
| Ablativ |
exsulaturis
|
exsulaturis
|
exsulaturis
|
| Vokativ |
exsulaturi
|
exsulaturae
|
exsulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
exsulatum
|
exsulatu
|