Neben denen auf dieser Seite zu findenden Formen von exsultare (Verb) entspricht Ihr Suchwort exsultare auch noch Formen von:

Kurzübersicht

Latein Typ Flexionsart Form Deutsch
exsultare Verb A-Konjugation Infinitiv jubeln
in die Höhe springen
hochspringen
jauchzen
vor Freude springen
exsultare Verb A-Konjugation 3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv sie haben gejubelt
sie sind hochgesprungen
sie haben gejauchzt

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsulto
ich juble
2. Person Singular exsultas
du jubelst
3. Person Singular exsultat
er/sie/es jubelt
1. Person Plural exsultamus
wir jubeln
2. Person Plural exsultatis
ihr jubelt
3. Person Plural exsultant
sie jubeln
  Passiv  
1. Person Singular exsultor
ich werde gejubelt
2. Person Singular exsultaris
exsultare
du wirst gejubelt
3. Person Singular exsultatur
er/sie/es wird gejubelt
1. Person Plural exsultamur
wir werden gejubelt
2. Person Plural exsultamini
ihr werdet gejubelt
3. Person Plural exsultantur
sie werden gejubelt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultem
ich juble
2. Person Singular exsultes
du jublest
3. Person Singular exsultet
er/sie/es juble
1. Person Plural exsultemus
wir jublen
2. Person Plural exsultetis
ihr jublet
3. Person Plural exsultent
sie jublen
  Passiv  
1. Person Singular exsulter
ich werde gejubelt
2. Person Singular exsulteris
exsultere
du werdest gejubelt
3. Person Singular exsultetur
er/sie/es werde gejubelt
1. Person Plural exsultemur
wir werden gejubelt
2. Person Plural exsultemini
ihr werdet gejubelt
3. Person Plural exsultentur
sie werden gejubelt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabam
ich jubelte
2. Person Singular exsultabas
du jubeltest
3. Person Singular exsultabat
er/sie/es jubelte
1. Person Plural exsultabamus
wir jubelten
2. Person Plural exsultabatis
ihr jubeltet
3. Person Plural exsultabant
sie jubelten
  Passiv  
1. Person Singular exsultabar
ich wurde gejubelt
2. Person Singular exsultabaris
exsultabare
du wurdest gejubelt
3. Person Singular exsultabatur
er/sie/es wurde gejubelt
1. Person Plural exsultabamur
wir wurden gejubelt
2. Person Plural exsultabamini
ihr wurdet gejubelt
3. Person Plural exsultabantur
sie wurden gejubelt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultarem
ich jubelte
2. Person Singular exsultares
du jubeltest
3. Person Singular exsultaret
er/sie/es jubelte
1. Person Plural exsultaremus
wir jubelten
2. Person Plural exsultaretis
ihr jubeltet
3. Person Plural exsultarent
sie jubelten
  Passiv  
1. Person Singular exsultarer
ich würde gejubelt
2. Person Singular exsultareris
exsultarere
du würdest gejubelt
3. Person Singular exsultaretur
er/sie/es würde gejubelt
1. Person Plural exsultaremur
wir würden gejubelt
2. Person Plural exsultaremini
ihr würdet gejubelt
3. Person Plural exsultarentur
sie würden gejubelt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabo
ich werde jubeln
2. Person Singular exsultabis
du wirst jubeln
3. Person Singular exsultabit
er/sie/es wird jubeln
1. Person Plural exsultabimus
wir werden jubeln
2. Person Plural exsultabitis
ihr werdet jubeln
3. Person Plural exsultabunt
sie werden jubeln
  Passiv  
1. Person Singular exsultabor
ich werde gejubelt
2. Person Singular exsultaberis
exsultabere
du wirst gejubelt
3. Person Singular exsultabitur
er/sie/es wird gejubelt
1. Person Plural exsultabimur
wir werden gejubelt
2. Person Plural exsultabimini
ihr werdet gejubelt
3. Person Plural exsultabuntur
sie werden gejubelt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavi
ich habe gejubelt
2. Person Singular exsultavisti
du hast gejubelt
3. Person Singular exsultavit
er/sie/es hat gejubelt
1. Person Plural exsultavimus
wir haben gejubelt
2. Person Plural exsultavistis
ihr habt gejubelt
3. Person Plural exsultaverunt
exsultavere
sie haben gejubelt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sum
ich bin gejubelt worden
2. Person Singular exsultatus es
du bist gejubelt worden
3. Person Singular exsultatus est
er/sie/es ist gejubelt worden
1. Person Plural exsultati sumus
wir sind gejubelt worden
2. Person Plural exsultati estis
ihr seid gejubelt worden
3. Person Plural exsultati sunt
sie sind gejubelt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaverim
ich habe gejubelt
2. Person Singular exsultaveris
du habest gejubelt
3. Person Singular exsultaverit
er/sie/es habe gejubelt
1. Person Plural exsultaverimus
wir haben gejubelt
2. Person Plural exsultaveritis
ihr habet gejubelt
3. Person Plural exsultaverint
sie haben gejubelt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sim
ich sei gejubelt worden
2. Person Singular exsultatus sis
du seiest gejubelt worden
3. Person Singular exsultatus sit
er/sie/es sei gejubelt worden
1. Person Plural exsultati simus
wir seien gejubelt worden
2. Person Plural exsultati sitis
ihr seiet gejubelt worden
3. Person Plural exsultati sint
sie seien gejubelt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaveram
ich hatte gejubelt
2. Person Singular exsultaveras
du hattest gejubelt
3. Person Singular exsultaverat
er/sie/es hatte gejubelt
1. Person Plural exsultaveramus
wir hatten gejubelt
2. Person Plural exsultaveratis
ihr hattet gejubelt
3. Person Plural exsultaverant
sie hatten gejubelt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus eram
ich war gejubelt worden
2. Person Singular exsultatus eras
du warst gejubelt worden
3. Person Singular exsultatus erat
er/sie/es war gejubelt worden
1. Person Plural exsultati eramus
wir waren gejubelt worden
2. Person Plural exsultati eratis
ihr warst gejubelt worden
3. Person Plural exsultati erant
sie waren gejubelt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavissem
ich hätte gejubelt
2. Person Singular exsultavisses
du hättest gejubelt
3. Person Singular exsultavisset
er/sie/es hätte gejubelt
1. Person Plural exsultavissemus
wir hätten gejubelt
2. Person Plural exsultavissetis
ihr hättet gejubelt
3. Person Plural exsultavissent
sie hätten gejubelt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus essem
ich wäre gejubelt worden
2. Person Singular exsultatus esses
du wärest gejubelt worden
3. Person Singular exsultatus esset
er/sie/es wäre gejubelt worden
1. Person Plural exsultati essemus
wir wären gejubelt worden
2. Person Plural exsultati essetis
ihr wäret gejubelt worden
3. Person Plural exsultati essent
sie wären gejubelt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavero
ich werde gejubelt haben
2. Person Singular exsultaveris
du wirst gejubelt haben
3. Person Singular exsultaverit
er/sie/es wird gejubelt haben
1. Person Plural exsultaverimus
wir werden gejubelt haben
2. Person Plural exsultaveritis
ihr werdet gejubelt haben
3. Person Plural exsultaverint
sie werden gejubelt haben
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus ero
ich werde gejubelt worden sein
2. Person Singular exsultatus eris
du werdest gejubelt worden sein
3. Person Singular exsultatus erit
er/sie/es werde gejubelt worden sein
1. Person Plural exsultati erimus
wir werden gejubelt worden sein
2. Person Plural exsultati eritis
ihr werdet gejubelt worden sein
3. Person Plural exsultati erunt
sie werden gejubelt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit exsultare
jubeln
Vorzeitigkeit exsultavisse
gejubelt haben
Nachzeitigkeit exsultaturum esse
jubeln werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit exsultari
exsultarier
gejubelt werden
Vorzeitigkeit exsultatum esse
gejubelt worden sein
Nachzeitigkeit exsultatum iri
künftig gejubelt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular exsulta
juble!
2. Person Plural exsultate
jubelt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular exsultato
3. Person Singular exsultato
2. Person Plural exsultatote
3. Person Plural exsultanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ exsultare
das Jubeln
Genitiv exsultandi
des Jubelnes
Dativ exsultando
dem Jubeln
Akkusativ exsultandum
das Jubeln
Ablativ exsultando
durch das Jubeln
Vokativ exsultande
Jubeln!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultandus
exsultanda
exsultandum
Genitiv exsultandi
exsultandae
exsultandi
Dativ exsultando
exsultandae
exsultando
Akkusativ exsultandum
exsultandam
exsultandum
Ablativ exsultando
exsultanda
exsultando
Vokativ exsultande
exsultanda
exsultandum

Plural

Nominativ exsultandi
exsultandae
exsultanda
Genitiv exsultandorum
exsultandarum
exsultandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ exsultandos
exsultandas
exsultanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ exsultandi
exsultandae
exsultanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultans
exsultans
exsultans
Genitiv exsultantis
exsultantis
exsultantis
Dativ exsultanti
exsultanti
exsultanti
Akkusativ exsultantem
exsultantem
exsultans
Ablativ exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
Vokativ exsultans
exsultans
exsultans

Plural

Nominativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Genitiv exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
Dativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Akkusativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Ablativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Vokativ exsultantes
exsultantes
exsultantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultatus
exsultata
exsultatum
Genitiv exsultati
exsultatae
exsultati
Dativ exsultato
exsultatae
exsultato
Akkusativ exsultatum
exsultatam
exsultatum
Ablativ exsultato
exsultata
exsultato
Vokativ exsultate
exsultata
exsultatum

Plural

Nominativ exsultati
exsultatae
exsultata
Genitiv exsultatorum
exsultatarum
exsultatorum
Dativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Akkusativ exsultatos
exsultatas
exsultata
Ablativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Vokativ exsultati
exsultatae
exsultata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultaturus
exsultatura
exsultaturum
Genitiv exsultaturi
exsultaturae
exsultaturi
Dativ exsultaturo
exsultaturae
exsultaturo
Akkusativ exsultaturum
exsultaturam
exsultaturum
Ablativ exsultaturo
exsultatura
exsultaturo
Vokativ exsultature
exsultatura
exsultaturum

Plural

Nominativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura
Genitiv exsultaturorum
exsultaturarum
exsultaturorum
Dativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Akkusativ exsultaturos
exsultaturas
exsultatura
Ablativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Vokativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura

Supina

Supin I Supin II
exsultatum
exsultatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsulto
2. Person Singular exsultas
3. Person Singular exsultat
1. Person Plural exsultamus
2. Person Plural exsultatis
3. Person Plural exsultant
  Passiv  
1. Person Singular exsultor
2. Person Singular exsultaris
exsultare
3. Person Singular exsultatur
1. Person Plural exsultamur
2. Person Plural exsultamini
3. Person Plural exsultantur

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultem
2. Person Singular exsultes
3. Person Singular exsultet
1. Person Plural exsultemus
2. Person Plural exsultetis
3. Person Plural exsultent
  Passiv  
1. Person Singular exsulter
2. Person Singular exsulteris
exsultere
3. Person Singular exsultetur
1. Person Plural exsultemur
2. Person Plural exsultemini
3. Person Plural exsultentur

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabam
2. Person Singular exsultabas
3. Person Singular exsultabat
1. Person Plural exsultabamus
2. Person Plural exsultabatis
3. Person Plural exsultabant
  Passiv  
1. Person Singular exsultabar
2. Person Singular exsultabaris
exsultabare
3. Person Singular exsultabatur
1. Person Plural exsultabamur
2. Person Plural exsultabamini
3. Person Plural exsultabantur

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultarem
2. Person Singular exsultares
3. Person Singular exsultaret
1. Person Plural exsultaremus
2. Person Plural exsultaretis
3. Person Plural exsultarent
  Passiv  
1. Person Singular exsultarer
2. Person Singular exsultareris
exsultarere
3. Person Singular exsultaretur
1. Person Plural exsultaremur
2. Person Plural exsultaremini
3. Person Plural exsultarentur

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabo
2. Person Singular exsultabis
3. Person Singular exsultabit
1. Person Plural exsultabimus
2. Person Plural exsultabitis
3. Person Plural exsultabunt
  Passiv  
1. Person Singular exsultabor
2. Person Singular exsultaberis
exsultabere
3. Person Singular exsultabitur
1. Person Plural exsultabimur
2. Person Plural exsultabimini
3. Person Plural exsultabuntur

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavi
2. Person Singular exsultavisti
3. Person Singular exsultavit
1. Person Plural exsultavimus
2. Person Plural exsultavistis
3. Person Plural exsultaverunt
exsultavere
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sum
2. Person Singular exsultatus es
3. Person Singular exsultatus est
1. Person Plural exsultati sumus
2. Person Plural exsultati estis
3. Person Plural exsultati sunt

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaverim
2. Person Singular exsultaveris
3. Person Singular exsultaverit
1. Person Plural exsultaverimus
2. Person Plural exsultaveritis
3. Person Plural exsultaverint
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sim
2. Person Singular exsultatus sis
3. Person Singular exsultatus sit
1. Person Plural exsultati simus
2. Person Plural exsultati sitis
3. Person Plural exsultati sint

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaveram
2. Person Singular exsultaveras
3. Person Singular exsultaverat
1. Person Plural exsultaveramus
2. Person Plural exsultaveratis
3. Person Plural exsultaverant
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus eram
2. Person Singular exsultatus eras
3. Person Singular exsultatus erat
1. Person Plural exsultati eramus
2. Person Plural exsultati eratis
3. Person Plural exsultati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavissem
2. Person Singular exsultavisses
3. Person Singular exsultavisset
1. Person Plural exsultavissemus
2. Person Plural exsultavissetis
3. Person Plural exsultavissent
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus essem
2. Person Singular exsultatus esses
3. Person Singular exsultatus esset
1. Person Plural exsultati essemus
2. Person Plural exsultati essetis
3. Person Plural exsultati essent

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavero
2. Person Singular exsultaveris
3. Person Singular exsultaverit
1. Person Plural exsultaverimus
2. Person Plural exsultaveritis
3. Person Plural exsultaverint
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus ero
2. Person Singular exsultatus eris
3. Person Singular exsultatus erit
1. Person Plural exsultati erimus
2. Person Plural exsultati eritis
3. Person Plural exsultati erunt

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit exsultare
Vorzeitigkeit exsultavisse
Nachzeitigkeit exsultaturum esse
  Passiv  
Gleichzeitigkeit exsultari
exsultarier
Vorzeitigkeit exsultatum esse
Nachzeitigkeit exsultatum iri

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular exsulta
!
2. Person Plural exsultate
!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular exsultato
3. Person Singular exsultato
2. Person Plural exsultatote
3. Person Plural exsultanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ exsultare
das
Genitiv exsultandi
des es
Dativ exsultando
dem
Akkusativ exsultandum
das
Ablativ exsultando
durch das
Vokativ exsultande
!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultandus
exsultanda
exsultandum
Genitiv exsultandi
exsultandae
exsultandi
Dativ exsultando
exsultandae
exsultando
Akkusativ exsultandum
exsultandam
exsultandum
Ablativ exsultando
exsultanda
exsultando
Vokativ exsultande
exsultanda
exsultandum

Plural

Nominativ exsultandi
exsultandae
exsultanda
Genitiv exsultandorum
exsultandarum
exsultandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ exsultandos
exsultandas
exsultanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ exsultandi
exsultandae
exsultanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultans
exsultans
exsultans
Genitiv exsultantis
exsultantis
exsultantis
Dativ exsultanti
exsultanti
exsultanti
Akkusativ exsultantem
exsultantem
exsultans
Ablativ exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
Vokativ exsultans
exsultans
exsultans

Plural

Nominativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Genitiv exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
Dativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Akkusativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Ablativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Vokativ exsultantes
exsultantes
exsultantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultatus
exsultata
exsultatum
Genitiv exsultati
exsultatae
exsultati
Dativ exsultato
exsultatae
exsultato
Akkusativ exsultatum
exsultatam
exsultatum
Ablativ exsultato
exsultata
exsultato
Vokativ exsultate
exsultata
exsultatum

Plural

Nominativ exsultati
exsultatae
exsultata
Genitiv exsultatorum
exsultatarum
exsultatorum
Dativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Akkusativ exsultatos
exsultatas
exsultata
Ablativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Vokativ exsultati
exsultatae
exsultata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultaturus
exsultatura
exsultaturum
Genitiv exsultaturi
exsultaturae
exsultaturi
Dativ exsultaturo
exsultaturae
exsultaturo
Akkusativ exsultaturum
exsultaturam
exsultaturum
Ablativ exsultaturo
exsultatura
exsultaturo
Vokativ exsultature
exsultatura
exsultaturum

Plural

Nominativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura
Genitiv exsultaturorum
exsultaturarum
exsultaturorum
Dativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Akkusativ exsultaturos
exsultaturas
exsultatura
Ablativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Vokativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura

Supina

Supin I Supin II
exsultatum
exsultatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsulto
ich springe hoch
2. Person Singular exsultas
du springst hoch
3. Person Singular exsultat
er/sie/es springt hoch
1. Person Plural exsultamus
wir springen hoch
2. Person Plural exsultatis
ihr springt hoch
3. Person Plural exsultant
sie springen hoch
  Passiv  
1. Person Singular exsultor
ich werde hochgesprungen
2. Person Singular exsultaris
exsultare
du wirst hochgesprungen
3. Person Singular exsultatur
er/sie/es wird hochgesprungen
1. Person Plural exsultamur
wir werden hochgesprungen
2. Person Plural exsultamini
ihr werdet hochgesprungen
3. Person Plural exsultantur
sie werden hochgesprungen

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultem
ich springe hoch
2. Person Singular exsultes
du springest hoch
3. Person Singular exsultet
er/sie/es springe hoch
1. Person Plural exsultemus
wir springen hoch
2. Person Plural exsultetis
ihr springet hoch
3. Person Plural exsultent
sie springen hoch
  Passiv  
1. Person Singular exsulter
ich werde hochgesprungen
2. Person Singular exsulteris
exsultere
du werdest hochgesprungen
3. Person Singular exsultetur
er/sie/es werde hochgesprungen
1. Person Plural exsultemur
wir werden hochgesprungen
2. Person Plural exsultemini
ihr werdet hochgesprungen
3. Person Plural exsultentur
sie werden hochgesprungen

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabam
ich sprang hoch
2. Person Singular exsultabas
du sprangst hoch
3. Person Singular exsultabat
er/sie/es sprang hoch
1. Person Plural exsultabamus
wir sprangen hoch
2. Person Plural exsultabatis
ihr sprangt hoch
3. Person Plural exsultabant
sie sprangen hoch
  Passiv  
1. Person Singular exsultabar
ich wurde hochgesprungen
2. Person Singular exsultabaris
exsultabare
du wurdest hochgesprungen
3. Person Singular exsultabatur
er/sie/es wurde hochgesprungen
1. Person Plural exsultabamur
wir wurden hochgesprungen
2. Person Plural exsultabamini
ihr wurdet hochgesprungen
3. Person Plural exsultabantur
sie wurden hochgesprungen

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultarem
ich spränge hoch
2. Person Singular exsultares
du sprängest hoch
3. Person Singular exsultaret
er/sie/es spränge hoch
1. Person Plural exsultaremus
wir sprängen hoch
2. Person Plural exsultaretis
ihr spränget hoch
3. Person Plural exsultarent
sie sprängen hoch
  Passiv  
1. Person Singular exsultarer
ich würde hochgesprungen
2. Person Singular exsultareris
exsultarere
du würdest hochgesprungen
3. Person Singular exsultaretur
er/sie/es würde hochgesprungen
1. Person Plural exsultaremur
wir würden hochgesprungen
2. Person Plural exsultaremini
ihr würdet hochgesprungen
3. Person Plural exsultarentur
sie würden hochgesprungen

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabo
ich werde hochspringen
2. Person Singular exsultabis
du wirst hochspringen
3. Person Singular exsultabit
er/sie/es wird hochspringen
1. Person Plural exsultabimus
wir werden hochspringen
2. Person Plural exsultabitis
ihr werdet hochspringen
3. Person Plural exsultabunt
sie werden hochspringen
  Passiv  
1. Person Singular exsultabor
ich werde hochgesprungen
2. Person Singular exsultaberis
exsultabere
du wirst hochgesprungen
3. Person Singular exsultabitur
er/sie/es wird hochgesprungen
1. Person Plural exsultabimur
wir werden hochgesprungen
2. Person Plural exsultabimini
ihr werdet hochgesprungen
3. Person Plural exsultabuntur
sie werden hochgesprungen

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavi
ich bin hochgesprungen
2. Person Singular exsultavisti
du bist hochgesprungen
3. Person Singular exsultavit
er/sie/es ist hochgesprungen
1. Person Plural exsultavimus
wir sind hochgesprungen
2. Person Plural exsultavistis
ihr seid hochgesprungen
3. Person Plural exsultaverunt
exsultavere
sie sind hochgesprungen
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sum
ich bin hochgesprungen worden
2. Person Singular exsultatus es
du bist hochgesprungen worden
3. Person Singular exsultatus est
er/sie/es ist hochgesprungen worden
1. Person Plural exsultati sumus
wir sind hochgesprungen worden
2. Person Plural exsultati estis
ihr seid hochgesprungen worden
3. Person Plural exsultati sunt
sie sind hochgesprungen worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaverim
ich sei hochgesprungen
2. Person Singular exsultaveris
du seiest hochgesprungen
3. Person Singular exsultaverit
er/sie/es sei hochgesprungen
1. Person Plural exsultaverimus
wir seien hochgesprungen
2. Person Plural exsultaveritis
ihr seiet hochgesprungen
3. Person Plural exsultaverint
sie seien hochgesprungen
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sim
ich sei hochgesprungen worden
2. Person Singular exsultatus sis
du seiest hochgesprungen worden
3. Person Singular exsultatus sit
er/sie/es sei hochgesprungen worden
1. Person Plural exsultati simus
wir seien hochgesprungen worden
2. Person Plural exsultati sitis
ihr seiet hochgesprungen worden
3. Person Plural exsultati sint
sie seien hochgesprungen worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaveram
ich war hochgesprungen
2. Person Singular exsultaveras
du warst hochgesprungen
3. Person Singular exsultaverat
er/sie/es war hochgesprungen
1. Person Plural exsultaveramus
wir waren hochgesprungen
2. Person Plural exsultaveratis
ihr wart hochgesprungen
3. Person Plural exsultaverant
sie waren hochgesprungen
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus eram
ich war hochgesprungen worden
2. Person Singular exsultatus eras
du warst hochgesprungen worden
3. Person Singular exsultatus erat
er/sie/es war hochgesprungen worden
1. Person Plural exsultati eramus
wir waren hochgesprungen worden
2. Person Plural exsultati eratis
ihr warst hochgesprungen worden
3. Person Plural exsultati erant
sie waren hochgesprungen worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavissem
ich wäre hochgesprungen
2. Person Singular exsultavisses
du wärest hochgesprungen
3. Person Singular exsultavisset
er/sie/es wäre hochgesprungen
1. Person Plural exsultavissemus
wir wären hochgesprungen
2. Person Plural exsultavissetis
ihr wäret hochgesprungen
3. Person Plural exsultavissent
sie wären hochgesprungen
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus essem
ich wäre hochgesprungen worden
2. Person Singular exsultatus esses
du wärest hochgesprungen worden
3. Person Singular exsultatus esset
er/sie/es wäre hochgesprungen worden
1. Person Plural exsultati essemus
wir wären hochgesprungen worden
2. Person Plural exsultati essetis
ihr wäret hochgesprungen worden
3. Person Plural exsultati essent
sie wären hochgesprungen worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavero
ich werde hochgesprungen sein
2. Person Singular exsultaveris
du wirst hochgesprungen sein
3. Person Singular exsultaverit
er/sie/es wird hochgesprungen sein
1. Person Plural exsultaverimus
wir werden hochgesprungen sein
2. Person Plural exsultaveritis
ihr werdet hochgesprungen sein
3. Person Plural exsultaverint
sie werden hochgesprungen sein
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus ero
ich werde hochgesprungen worden sein
2. Person Singular exsultatus eris
du werdest hochgesprungen worden sein
3. Person Singular exsultatus erit
er/sie/es werde hochgesprungen worden sein
1. Person Plural exsultati erimus
wir werden hochgesprungen worden sein
2. Person Plural exsultati eritis
ihr werdet hochgesprungen worden sein
3. Person Plural exsultati erunt
sie werden hochgesprungen worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit exsultare
hochspringen
Vorzeitigkeit exsultavisse
hochgesprungen haben
Nachzeitigkeit exsultaturum esse
hochspringen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit exsultari
exsultarier
hochgesprungen werden
Vorzeitigkeit exsultatum esse
hochgesprungen worden sein
Nachzeitigkeit exsultatum iri
künftig hochgesprungen werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular exsulta
springe hoch; spring hoch!
2. Person Plural exsultate
springt hoch!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular exsultato
3. Person Singular exsultato
2. Person Plural exsultatote
3. Person Plural exsultanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ exsultare
das Hochspringen
Genitiv exsultandi
des Hochspringens
Dativ exsultando
dem Hochspringen
Akkusativ exsultandum
das Hochspringen
Ablativ exsultando
durch das Hochspringen
Vokativ exsultande
Hochspringen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultandus
exsultanda
exsultandum
Genitiv exsultandi
exsultandae
exsultandi
Dativ exsultando
exsultandae
exsultando
Akkusativ exsultandum
exsultandam
exsultandum
Ablativ exsultando
exsultanda
exsultando
Vokativ exsultande
exsultanda
exsultandum

Plural

Nominativ exsultandi
exsultandae
exsultanda
Genitiv exsultandorum
exsultandarum
exsultandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ exsultandos
exsultandas
exsultanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ exsultandi
exsultandae
exsultanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultans
exsultans
exsultans
Genitiv exsultantis
exsultantis
exsultantis
Dativ exsultanti
exsultanti
exsultanti
Akkusativ exsultantem
exsultantem
exsultans
Ablativ exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
Vokativ exsultans
exsultans
exsultans

Plural

Nominativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Genitiv exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
Dativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Akkusativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Ablativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Vokativ exsultantes
exsultantes
exsultantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultatus
exsultata
exsultatum
Genitiv exsultati
exsultatae
exsultati
Dativ exsultato
exsultatae
exsultato
Akkusativ exsultatum
exsultatam
exsultatum
Ablativ exsultato
exsultata
exsultato
Vokativ exsultate
exsultata
exsultatum

Plural

Nominativ exsultati
exsultatae
exsultata
Genitiv exsultatorum
exsultatarum
exsultatorum
Dativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Akkusativ exsultatos
exsultatas
exsultata
Ablativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Vokativ exsultati
exsultatae
exsultata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultaturus
exsultatura
exsultaturum
Genitiv exsultaturi
exsultaturae
exsultaturi
Dativ exsultaturo
exsultaturae
exsultaturo
Akkusativ exsultaturum
exsultaturam
exsultaturum
Ablativ exsultaturo
exsultatura
exsultaturo
Vokativ exsultature
exsultatura
exsultaturum

Plural

Nominativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura
Genitiv exsultaturorum
exsultaturarum
exsultaturorum
Dativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Akkusativ exsultaturos
exsultaturas
exsultatura
Ablativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Vokativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura

Supina

Supin I Supin II
exsultatum
exsultatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsulto
ich jauchze
2. Person Singular exsultas
du jauchzt
3. Person Singular exsultat
er/sie/es jauchzt
1. Person Plural exsultamus
wir jauchzen
2. Person Plural exsultatis
ihr jauchzt
3. Person Plural exsultant
sie jauchzen
  Passiv  
1. Person Singular exsultor
ich werde gejauchzt
2. Person Singular exsultaris
exsultare
du wirst gejauchzt
3. Person Singular exsultatur
er/sie/es wird gejauchzt
1. Person Plural exsultamur
wir werden gejauchzt
2. Person Plural exsultamini
ihr werdet gejauchzt
3. Person Plural exsultantur
sie werden gejauchzt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultem
ich jauchze
2. Person Singular exsultes
du jauchzest
3. Person Singular exsultet
er/sie/es jauchze
1. Person Plural exsultemus
wir jauchzen
2. Person Plural exsultetis
ihr jauchzet
3. Person Plural exsultent
sie jauchzen
  Passiv  
1. Person Singular exsulter
ich werde gejauchzt
2. Person Singular exsulteris
exsultere
du werdest gejauchzt
3. Person Singular exsultetur
er/sie/es werde gejauchzt
1. Person Plural exsultemur
wir werden gejauchzt
2. Person Plural exsultemini
ihr werdet gejauchzt
3. Person Plural exsultentur
sie werden gejauchzt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabam
ich jauchzte
2. Person Singular exsultabas
du jauchztest
3. Person Singular exsultabat
er/sie/es jauchzte
1. Person Plural exsultabamus
wir jauchzten
2. Person Plural exsultabatis
ihr jauchztet
3. Person Plural exsultabant
sie jauchzten
  Passiv  
1. Person Singular exsultabar
ich wurde gejauchzt
2. Person Singular exsultabaris
exsultabare
du wurdest gejauchzt
3. Person Singular exsultabatur
er/sie/es wurde gejauchzt
1. Person Plural exsultabamur
wir wurden gejauchzt
2. Person Plural exsultabamini
ihr wurdet gejauchzt
3. Person Plural exsultabantur
sie wurden gejauchzt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultarem
ich jauchzte
2. Person Singular exsultares
du jauchztest
3. Person Singular exsultaret
er/sie/es jauchzte
1. Person Plural exsultaremus
wir jauchzten
2. Person Plural exsultaretis
ihr jauchztet
3. Person Plural exsultarent
sie jauchzten
  Passiv  
1. Person Singular exsultarer
ich würde gejauchzt
2. Person Singular exsultareris
exsultarere
du würdest gejauchzt
3. Person Singular exsultaretur
er/sie/es würde gejauchzt
1. Person Plural exsultaremur
wir würden gejauchzt
2. Person Plural exsultaremini
ihr würdet gejauchzt
3. Person Plural exsultarentur
sie würden gejauchzt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabo
ich werde jauchzen
2. Person Singular exsultabis
du wirst jauchzen
3. Person Singular exsultabit
er/sie/es wird jauchzen
1. Person Plural exsultabimus
wir werden jauchzen
2. Person Plural exsultabitis
ihr werdet jauchzen
3. Person Plural exsultabunt
sie werden jauchzen
  Passiv  
1. Person Singular exsultabor
ich werde gejauchzt
2. Person Singular exsultaberis
exsultabere
du wirst gejauchzt
3. Person Singular exsultabitur
er/sie/es wird gejauchzt
1. Person Plural exsultabimur
wir werden gejauchzt
2. Person Plural exsultabimini
ihr werdet gejauchzt
3. Person Plural exsultabuntur
sie werden gejauchzt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavi
ich habe gejauchzt
2. Person Singular exsultavisti
du hast gejauchzt
3. Person Singular exsultavit
er/sie/es hat gejauchzt
1. Person Plural exsultavimus
wir haben gejauchzt
2. Person Plural exsultavistis
ihr habt gejauchzt
3. Person Plural exsultaverunt
exsultavere
sie haben gejauchzt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sum
ich bin gejauchzt worden
2. Person Singular exsultatus es
du bist gejauchzt worden
3. Person Singular exsultatus est
er/sie/es ist gejauchzt worden
1. Person Plural exsultati sumus
wir sind gejauchzt worden
2. Person Plural exsultati estis
ihr seid gejauchzt worden
3. Person Plural exsultati sunt
sie sind gejauchzt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaverim
ich habe gejauchzt
2. Person Singular exsultaveris
du habest gejauchzt
3. Person Singular exsultaverit
er/sie/es habe gejauchzt
1. Person Plural exsultaverimus
wir haben gejauchzt
2. Person Plural exsultaveritis
ihr habet gejauchzt
3. Person Plural exsultaverint
sie haben gejauchzt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sim
ich sei gejauchzt worden
2. Person Singular exsultatus sis
du seiest gejauchzt worden
3. Person Singular exsultatus sit
er/sie/es sei gejauchzt worden
1. Person Plural exsultati simus
wir seien gejauchzt worden
2. Person Plural exsultati sitis
ihr seiet gejauchzt worden
3. Person Plural exsultati sint
sie seien gejauchzt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaveram
ich hatte gejauchzt
2. Person Singular exsultaveras
du hattest gejauchzt
3. Person Singular exsultaverat
er/sie/es hatte gejauchzt
1. Person Plural exsultaveramus
wir hatten gejauchzt
2. Person Plural exsultaveratis
ihr hattet gejauchzt
3. Person Plural exsultaverant
sie hatten gejauchzt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus eram
ich war gejauchzt worden
2. Person Singular exsultatus eras
du warst gejauchzt worden
3. Person Singular exsultatus erat
er/sie/es war gejauchzt worden
1. Person Plural exsultati eramus
wir waren gejauchzt worden
2. Person Plural exsultati eratis
ihr warst gejauchzt worden
3. Person Plural exsultati erant
sie waren gejauchzt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavissem
ich hätte gejauchzt
2. Person Singular exsultavisses
du hättest gejauchzt
3. Person Singular exsultavisset
er/sie/es hätte gejauchzt
1. Person Plural exsultavissemus
wir hätten gejauchzt
2. Person Plural exsultavissetis
ihr hättet gejauchzt
3. Person Plural exsultavissent
sie hätten gejauchzt
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus essem
ich wäre gejauchzt worden
2. Person Singular exsultatus esses
du wärest gejauchzt worden
3. Person Singular exsultatus esset
er/sie/es wäre gejauchzt worden
1. Person Plural exsultati essemus
wir wären gejauchzt worden
2. Person Plural exsultati essetis
ihr wäret gejauchzt worden
3. Person Plural exsultati essent
sie wären gejauchzt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavero
ich werde gejauchzt haben
2. Person Singular exsultaveris
du wirst gejauchzt haben
3. Person Singular exsultaverit
er/sie/es wird gejauchzt haben
1. Person Plural exsultaverimus
wir werden gejauchzt haben
2. Person Plural exsultaveritis
ihr werdet gejauchzt haben
3. Person Plural exsultaverint
sie werden gejauchzt haben
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus ero
ich werde gejauchzt worden sein
2. Person Singular exsultatus eris
du werdest gejauchzt worden sein
3. Person Singular exsultatus erit
er/sie/es werde gejauchzt worden sein
1. Person Plural exsultati erimus
wir werden gejauchzt worden sein
2. Person Plural exsultati eritis
ihr werdet gejauchzt worden sein
3. Person Plural exsultati erunt
sie werden gejauchzt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit exsultare
jauchzen
Vorzeitigkeit exsultavisse
gejauchzt haben
Nachzeitigkeit exsultaturum esse
jauchzen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit exsultari
exsultarier
gejauchzt werden
Vorzeitigkeit exsultatum esse
gejauchzt worden sein
Nachzeitigkeit exsultatum iri
künftig gejauchzt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular exsulta
jauchze!
2. Person Plural exsultate
jauchzt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular exsultato
3. Person Singular exsultato
2. Person Plural exsultatote
3. Person Plural exsultanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ exsultare
das Jauchzen
Genitiv exsultandi
des Jauchzens
Dativ exsultando
dem Jauchzen
Akkusativ exsultandum
das Jauchzen
Ablativ exsultando
durch das Jauchzen
Vokativ exsultande
Jauchzen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultandus
exsultanda
exsultandum
Genitiv exsultandi
exsultandae
exsultandi
Dativ exsultando
exsultandae
exsultando
Akkusativ exsultandum
exsultandam
exsultandum
Ablativ exsultando
exsultanda
exsultando
Vokativ exsultande
exsultanda
exsultandum

Plural

Nominativ exsultandi
exsultandae
exsultanda
Genitiv exsultandorum
exsultandarum
exsultandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ exsultandos
exsultandas
exsultanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ exsultandi
exsultandae
exsultanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultans
exsultans
exsultans
Genitiv exsultantis
exsultantis
exsultantis
Dativ exsultanti
exsultanti
exsultanti
Akkusativ exsultantem
exsultantem
exsultans
Ablativ exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
Vokativ exsultans
exsultans
exsultans

Plural

Nominativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Genitiv exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
Dativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Akkusativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Ablativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Vokativ exsultantes
exsultantes
exsultantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultatus
exsultata
exsultatum
Genitiv exsultati
exsultatae
exsultati
Dativ exsultato
exsultatae
exsultato
Akkusativ exsultatum
exsultatam
exsultatum
Ablativ exsultato
exsultata
exsultato
Vokativ exsultate
exsultata
exsultatum

Plural

Nominativ exsultati
exsultatae
exsultata
Genitiv exsultatorum
exsultatarum
exsultatorum
Dativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Akkusativ exsultatos
exsultatas
exsultata
Ablativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Vokativ exsultati
exsultatae
exsultata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultaturus
exsultatura
exsultaturum
Genitiv exsultaturi
exsultaturae
exsultaturi
Dativ exsultaturo
exsultaturae
exsultaturo
Akkusativ exsultaturum
exsultaturam
exsultaturum
Ablativ exsultaturo
exsultatura
exsultaturo
Vokativ exsultature
exsultatura
exsultaturum

Plural

Nominativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura
Genitiv exsultaturorum
exsultaturarum
exsultaturorum
Dativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Akkusativ exsultaturos
exsultaturas
exsultatura
Ablativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Vokativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura

Supina

Supin I Supin II
exsultatum
exsultatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsulto
2. Person Singular exsultas
3. Person Singular exsultat
1. Person Plural exsultamus
2. Person Plural exsultatis
3. Person Plural exsultant
  Passiv  
1. Person Singular exsultor
2. Person Singular exsultaris
exsultare
3. Person Singular exsultatur
1. Person Plural exsultamur
2. Person Plural exsultamini
3. Person Plural exsultantur

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultem
2. Person Singular exsultes
3. Person Singular exsultet
1. Person Plural exsultemus
2. Person Plural exsultetis
3. Person Plural exsultent
  Passiv  
1. Person Singular exsulter
2. Person Singular exsulteris
exsultere
3. Person Singular exsultetur
1. Person Plural exsultemur
2. Person Plural exsultemini
3. Person Plural exsultentur

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabam
2. Person Singular exsultabas
3. Person Singular exsultabat
1. Person Plural exsultabamus
2. Person Plural exsultabatis
3. Person Plural exsultabant
  Passiv  
1. Person Singular exsultabar
2. Person Singular exsultabaris
exsultabare
3. Person Singular exsultabatur
1. Person Plural exsultabamur
2. Person Plural exsultabamini
3. Person Plural exsultabantur

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultarem
2. Person Singular exsultares
3. Person Singular exsultaret
1. Person Plural exsultaremus
2. Person Plural exsultaretis
3. Person Plural exsultarent
  Passiv  
1. Person Singular exsultarer
2. Person Singular exsultareris
exsultarere
3. Person Singular exsultaretur
1. Person Plural exsultaremur
2. Person Plural exsultaremini
3. Person Plural exsultarentur

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular exsultabo
2. Person Singular exsultabis
3. Person Singular exsultabit
1. Person Plural exsultabimus
2. Person Plural exsultabitis
3. Person Plural exsultabunt
  Passiv  
1. Person Singular exsultabor
2. Person Singular exsultaberis
exsultabere
3. Person Singular exsultabitur
1. Person Plural exsultabimur
2. Person Plural exsultabimini
3. Person Plural exsultabuntur

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavi
2. Person Singular exsultavisti
3. Person Singular exsultavit
1. Person Plural exsultavimus
2. Person Plural exsultavistis
3. Person Plural exsultaverunt
exsultavere
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sum
2. Person Singular exsultatus es
3. Person Singular exsultatus est
1. Person Plural exsultati sumus
2. Person Plural exsultati estis
3. Person Plural exsultati sunt

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaverim
2. Person Singular exsultaveris
3. Person Singular exsultaverit
1. Person Plural exsultaverimus
2. Person Plural exsultaveritis
3. Person Plural exsultaverint
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus sim
2. Person Singular exsultatus sis
3. Person Singular exsultatus sit
1. Person Plural exsultati simus
2. Person Plural exsultati sitis
3. Person Plural exsultati sint

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular exsultaveram
2. Person Singular exsultaveras
3. Person Singular exsultaverat
1. Person Plural exsultaveramus
2. Person Plural exsultaveratis
3. Person Plural exsultaverant
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus eram
2. Person Singular exsultatus eras
3. Person Singular exsultatus erat
1. Person Plural exsultati eramus
2. Person Plural exsultati eratis
3. Person Plural exsultati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavissem
2. Person Singular exsultavisses
3. Person Singular exsultavisset
1. Person Plural exsultavissemus
2. Person Plural exsultavissetis
3. Person Plural exsultavissent
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus essem
2. Person Singular exsultatus esses
3. Person Singular exsultatus esset
1. Person Plural exsultati essemus
2. Person Plural exsultati essetis
3. Person Plural exsultati essent

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular exsultavero
2. Person Singular exsultaveris
3. Person Singular exsultaverit
1. Person Plural exsultaverimus
2. Person Plural exsultaveritis
3. Person Plural exsultaverint
  Passiv  
1. Person Singular exsultatus ero
2. Person Singular exsultatus eris
3. Person Singular exsultatus erit
1. Person Plural exsultati erimus
2. Person Plural exsultati eritis
3. Person Plural exsultati erunt

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit exsultare
Vorzeitigkeit exsultavisse
Nachzeitigkeit exsultaturum esse
  Passiv  
Gleichzeitigkeit exsultari
exsultarier
Vorzeitigkeit exsultatum esse
Nachzeitigkeit exsultatum iri

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular exsulta
!
2. Person Plural exsultate
!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular exsultato
3. Person Singular exsultato
2. Person Plural exsultatote
3. Person Plural exsultanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ exsultare
das
Genitiv exsultandi
des es
Dativ exsultando
dem
Akkusativ exsultandum
das
Ablativ exsultando
durch das
Vokativ exsultande
!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultandus
exsultanda
exsultandum
Genitiv exsultandi
exsultandae
exsultandi
Dativ exsultando
exsultandae
exsultando
Akkusativ exsultandum
exsultandam
exsultandum
Ablativ exsultando
exsultanda
exsultando
Vokativ exsultande
exsultanda
exsultandum

Plural

Nominativ exsultandi
exsultandae
exsultanda
Genitiv exsultandorum
exsultandarum
exsultandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ exsultandos
exsultandas
exsultanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ exsultandi
exsultandae
exsultanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultans
exsultans
exsultans
Genitiv exsultantis
exsultantis
exsultantis
Dativ exsultanti
exsultanti
exsultanti
Akkusativ exsultantem
exsultantem
exsultans
Ablativ exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
exsultanti
exsultante
Vokativ exsultans
exsultans
exsultans

Plural

Nominativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Genitiv exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
exsultantium
exsultantum
Dativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Akkusativ exsultantes
exsultantes
exsultantia
Ablativ exsultantibus
exsultantibus
exsultantibus
Vokativ exsultantes
exsultantes
exsultantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultatus
exsultata
exsultatum
Genitiv exsultati
exsultatae
exsultati
Dativ exsultato
exsultatae
exsultato
Akkusativ exsultatum
exsultatam
exsultatum
Ablativ exsultato
exsultata
exsultato
Vokativ exsultate
exsultata
exsultatum

Plural

Nominativ exsultati
exsultatae
exsultata
Genitiv exsultatorum
exsultatarum
exsultatorum
Dativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Akkusativ exsultatos
exsultatas
exsultata
Ablativ exsultatis
exsultatis
exsultatis
Vokativ exsultati
exsultatae
exsultata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ exsultaturus
exsultatura
exsultaturum
Genitiv exsultaturi
exsultaturae
exsultaturi
Dativ exsultaturo
exsultaturae
exsultaturo
Akkusativ exsultaturum
exsultaturam
exsultaturum
Ablativ exsultaturo
exsultatura
exsultaturo
Vokativ exsultature
exsultatura
exsultaturum

Plural

Nominativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura
Genitiv exsultaturorum
exsultaturarum
exsultaturorum
Dativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Akkusativ exsultaturos
exsultaturas
exsultatura
Ablativ exsultaturis
exsultaturis
exsultaturis
Vokativ exsultaturi
exsultaturae
exsultatura

Supina

Supin I Supin II
exsultatum
exsultatu