Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagro
  | 
    ich brenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagras
  | 
    du brennst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrat
  | 
    er/sie/es brennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagramus
  | 
    wir brennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagratis
  | 
    ihr brennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrant
  | 
    sie brennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagror
  | 
    ich werde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraris flagrare
  | 
    du wirst gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratur
  | 
    er/sie/es wird gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagramur
  | 
    wir werden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagramini
  | 
    ihr werdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrantur
  | 
    sie werden gebrannt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrem
  | 
    ich brenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagres
  | 
    du brennest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagret
  | 
    er/sie/es brenne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagremus
  | 
    wir brennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagretis
  | 
    ihr brennet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrent
  | 
    sie brennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrer
  | 
    ich werde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagreris flagrere
  | 
    du werdest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagretur
  | 
    er/sie/es werde gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagremur
  | 
    wir werden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagremini
  | 
    ihr werdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrentur
  | 
    sie werden gebrannt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabam
  | 
    ich brannte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabas
  | 
    du branntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabat
  | 
    er/sie/es brannte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabamus
  | 
    wir brannten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabatis
  | 
    ihr branntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabant
  | 
    sie brannten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabar
  | 
    ich wurde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabaris flagrabare
  | 
    du wurdest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabatur
  | 
    er/sie/es wurde gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabamur
  | 
    wir wurden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabamini
  | 
    ihr wurdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabantur
  | 
    sie wurden gebrannt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrarem
  | 
    ich brennte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrares
  | 
    du brenntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraret
  | 
    er/sie/es brennte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraremus
  | 
    wir brennten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraretis
  | 
    ihr brenntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrarent
  | 
    sie brennten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrarer
  | 
    ich würde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrareris flagrarere
  | 
    du würdest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraretur
  | 
    er/sie/es würde gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraremur
  | 
    wir würden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraremini
  | 
    ihr würdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrarentur
  | 
    sie würden gebrannt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabo
  | 
    ich werde brennen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabis
  | 
    du wirst brennen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabit
  | 
    er/sie/es wird brennen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabimus
  | 
    wir werden brennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabitis
  | 
    ihr werdet brennen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabunt
  | 
    sie werden brennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabor
  | 
    ich werde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraberis flagrabere
  | 
    du wirst gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabitur
  | 
    er/sie/es wird gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabimur
  | 
    wir werden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabimini
  | 
    ihr werdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabuntur
  | 
    sie werden gebrannt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravi
  | 
    ich habe gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagravisti
  | 
    du hast gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagravit
  | 
    er/sie/es hat gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagravimus
  | 
    wir haben gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagravistis
  | 
    ihr habt gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverunt flagravere
  | 
    sie haben gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus sum
  | 
    ich bin gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus es
  | 
    du bist gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus est
  | 
    er/sie/es ist gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati sumus
  | 
    wir sind gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati estis
  | 
    ihr seid gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati sunt
  | 
    sie sind gebrannt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagraverim
  | 
    ich habe gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveris
  | 
    du habest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverit
  | 
    er/sie/es habe gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraverimus
  | 
    wir haben gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveritis
  | 
    ihr habet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverint
  | 
    sie haben gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus sim
  | 
    ich sei gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus sis
  | 
    du seiest gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus sit
  | 
    er/sie/es sei gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati simus
  | 
    wir seien gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati sitis
  | 
    ihr seiet gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati sint
  | 
    sie seien gebrannt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagraveram
  | 
    ich hatte gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveras
  | 
    du hattest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverat
  | 
    er/sie/es hatte gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraveramus
  | 
    wir hatten gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveratis
  | 
    ihr hattet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverant
  | 
    sie hatten gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus eram
  | 
    ich war gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus eras
  | 
    du warst gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus erat
  | 
    er/sie/es war gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati eramus
  | 
    wir waren gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati eratis
  | 
    ihr warst gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati erant
  | 
    sie waren gebrannt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravissem
  | 
    ich hätte gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagravisses
  | 
    du hättest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagravisset
  | 
    er/sie/es hätte gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagravissemus
  | 
    wir hätten gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagravissetis
  | 
    ihr hättet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagravissent
  | 
    sie hätten gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus essem
  | 
    ich wäre gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus esses
  | 
    du wärest gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus esset
  | 
    er/sie/es wäre gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati essemus
  | 
    wir wären gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati essetis
  | 
    ihr wäret gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati essent
  | 
    sie wären gebrannt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravero
  | 
    ich werde gebrannt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveris
  | 
    du wirst gebrannt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverit
  | 
    er/sie/es wird gebrannt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraverimus
  | 
    wir werden gebrannt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveritis
  | 
    ihr werdet gebrannt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverint
  | 
    sie werden gebrannt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus ero
  | 
    ich werde gebrannt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus eris
  | 
    du werdest gebrannt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus erit
  | 
    er/sie/es werde gebrannt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati erimus
  | 
    wir werden gebrannt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati eritis
  | 
    ihr werdet gebrannt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati erunt
  | 
    sie werden gebrannt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    flagrare
  | 
    brennen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    flagravisse
  | 
    gebrannt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    flagraturum esse
  | 
    brennen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    flagrari flagrarier
  | 
    gebrannt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    flagratum esse
  | 
    gebrannt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    flagratum iri
  | 
    künftig gebrannt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    flagra
  | 
    brenne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrate
  | 
    brennt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    flagratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    flagranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    flagrare
  | 
    das Brennen | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandi
  | 
    des Brennens | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrando
  | 
    dem Brennen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandum
  | 
    das Brennen | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrando
  | 
    durch das Brennen | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrande
  | 
    Brennen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagrandus
  | 
    flagranda
  | 
    flagrandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagrandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrando
  | 
    flagrandae
  | 
    flagrando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandum
  | 
    flagrandam
  | 
    flagrandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrando
  | 
    flagranda
  | 
    flagrando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrande
  | 
    flagranda
  | 
    flagrandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandorum
  | 
    flagrandarum
  | 
    flagrandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandos
  | 
    flagrandas
  | 
    flagranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrantis
  | 
    flagrantis
  | 
    flagrantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagranti
  | 
    flagranti
  | 
    flagranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrantem
  | 
    flagrantem
  | 
    flagrans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagranti flagrante
  | 
    flagranti flagrante
  | 
    flagranti flagrante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrantium flagrantum
  | 
    flagrantium flagrantum
  | 
    flagrantium flagrantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagratus
  | 
    flagrata
  | 
    flagratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrato
  | 
    flagratae
  | 
    flagrato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagratum
  | 
    flagratam
  | 
    flagratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrato
  | 
    flagrata
  | 
    flagrato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrate
  | 
    flagrata
  | 
    flagratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagratorum
  | 
    flagratarum
  | 
    flagratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagratos
  | 
    flagratas
  | 
    flagrata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagraturus
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagraturo
  | 
    flagraturae
  | 
    flagraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagraturum
  | 
    flagraturam
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagraturo
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrature
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagraturorum
  | 
    flagraturarum
  | 
    flagraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagraturos
  | 
    flagraturas
  | 
    flagratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    flagratum
  | 
    flagratu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagro
  | 
    ich lodere; lodre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagras
  | 
    du loderst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrat
  | 
    er/sie/es lodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagramus
  | 
    wir lodern | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagratis
  | 
    ihr lodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrant
  | 
    sie lodern | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagror
  | 
    ich werde gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraris flagrare
  | 
    du wirst gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratur
  | 
    er/sie/es wird gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagramur
  | 
    wir werden gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagramini
  | 
    ihr werdet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrantur
  | 
    sie werden gelodert | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrem
  | 
    ich lodere; lodre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagres
  | 
    du loderest; lodrest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagret
  | 
    er/sie/es lodere; lodre | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagremus
  | 
    wir loderen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagretis
  | 
    ihr loderet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrent
  | 
    sie loderen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrer
  | 
    ich werde gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagreris flagrere
  | 
    du werdest gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagretur
  | 
    er/sie/es werde gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagremur
  | 
    wir werden gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagremini
  | 
    ihr werdet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrentur
  | 
    sie werden gelodert | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabam
  | 
    ich loderte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabas
  | 
    du lodertest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabat
  | 
    er/sie/es loderte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabamus
  | 
    wir loderten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabatis
  | 
    ihr lodertet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabant
  | 
    sie loderten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabar
  | 
    ich wurde gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabaris flagrabare
  | 
    du wurdest gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabatur
  | 
    er/sie/es wurde gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabamur
  | 
    wir wurden gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabamini
  | 
    ihr wurdet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabantur
  | 
    sie wurden gelodert | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrarem
  | 
    ich loderte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrares
  | 
    du lodertest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraret
  | 
    er/sie/es loderte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraremus
  | 
    wir loderten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraretis
  | 
    ihr lodertet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrarent
  | 
    sie loderten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrarer
  | 
    ich würde gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrareris flagrarere
  | 
    du würdest gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraretur
  | 
    er/sie/es würde gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraremur
  | 
    wir würden gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraremini
  | 
    ihr würdet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrarentur
  | 
    sie würden gelodert | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabo
  | 
    ich werde lodern | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabis
  | 
    du wirst lodern | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabit
  | 
    er/sie/es wird lodern | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabimus
  | 
    wir werden lodern | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabitis
  | 
    ihr werdet lodern | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabunt
  | 
    sie werden lodern | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabor
  | 
    ich werde gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraberis flagrabere
  | 
    du wirst gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabitur
  | 
    er/sie/es wird gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabimur
  | 
    wir werden gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabimini
  | 
    ihr werdet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabuntur
  | 
    sie werden gelodert | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravi
  | 
    ich habe gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagravisti
  | 
    du hast gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagravit
  | 
    er/sie/es hat gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagravimus
  | 
    wir haben gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagravistis
  | 
    ihr habt gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverunt flagravere
  | 
    sie haben gelodert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus sum
  | 
    ich bin gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus es
  | 
    du bist gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus est
  | 
    er/sie/es ist gelodert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati sumus
  | 
    wir sind gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati estis
  | 
    ihr seid gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati sunt
  | 
    sie sind gelodert worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagraverim
  | 
    ich habe gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveris
  | 
    du habest gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverit
  | 
    er/sie/es habe gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraverimus
  | 
    wir haben gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveritis
  | 
    ihr habet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverint
  | 
    sie haben gelodert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus sim
  | 
    ich sei gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus sis
  | 
    du seiest gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus sit
  | 
    er/sie/es sei gelodert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati simus
  | 
    wir seien gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati sitis
  | 
    ihr seiet gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati sint
  | 
    sie seien gelodert worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagraveram
  | 
    ich hatte gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveras
  | 
    du hattest gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverat
  | 
    er/sie/es hatte gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraveramus
  | 
    wir hatten gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveratis
  | 
    ihr hattet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverant
  | 
    sie hatten gelodert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus eram
  | 
    ich war gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus eras
  | 
    du warst gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus erat
  | 
    er/sie/es war gelodert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati eramus
  | 
    wir waren gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati eratis
  | 
    ihr warst gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati erant
  | 
    sie waren gelodert worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravissem
  | 
    ich hätte gelodert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagravisses
  | 
    du hättest gelodert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagravisset
  | 
    er/sie/es hätte gelodert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagravissemus
  | 
    wir hätten gelodert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagravissetis
  | 
    ihr hättet gelodert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagravissent
  | 
    sie hätten gelodert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus essem
  | 
    ich wäre gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus esses
  | 
    du wärest gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus esset
  | 
    er/sie/es wäre gelodert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati essemus
  | 
    wir wären gelodert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati essetis
  | 
    ihr wäret gelodert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati essent
  | 
    sie wären gelodert worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravero
  | 
    ich werde gelodert haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveris
  | 
    du wirst gelodert haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverit
  | 
    er/sie/es wird gelodert haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraverimus
  | 
    wir werden gelodert haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveritis
  | 
    ihr werdet gelodert haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverint
  | 
    sie werden gelodert haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus ero
  | 
    ich werde gelodert worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus eris
  | 
    du werdest gelodert worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus erit
  | 
    er/sie/es werde gelodert worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati erimus
  | 
    wir werden gelodert worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati eritis
  | 
    ihr werdet gelodert worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati erunt
  | 
    sie werden gelodert worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    flagrare
  | 
    lodern | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    flagravisse
  | 
    gelodert haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    flagraturum esse
  | 
    lodern werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    flagrari flagrarier
  | 
    gelodert werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    flagratum esse
  | 
    gelodert worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    flagratum iri
  | 
    künftig gelodert werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    flagra
  | 
    lodere; lodre! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrate
  | 
    lodert! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    flagratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    flagranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    flagrare
  | 
    das Lodern | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandi
  | 
    des Lodernes | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrando
  | 
    dem Lodern | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandum
  | 
    das Lodern | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrando
  | 
    durch das Lodern | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrande
  | 
    Lodern! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagrandus
  | 
    flagranda
  | 
    flagrandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagrandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrando
  | 
    flagrandae
  | 
    flagrando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandum
  | 
    flagrandam
  | 
    flagrandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrando
  | 
    flagranda
  | 
    flagrando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrande
  | 
    flagranda
  | 
    flagrandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandorum
  | 
    flagrandarum
  | 
    flagrandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandos
  | 
    flagrandas
  | 
    flagranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrantis
  | 
    flagrantis
  | 
    flagrantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagranti
  | 
    flagranti
  | 
    flagranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrantem
  | 
    flagrantem
  | 
    flagrans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagranti flagrante
  | 
    flagranti flagrante
  | 
    flagranti flagrante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrantium flagrantum
  | 
    flagrantium flagrantum
  | 
    flagrantium flagrantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagratus
  | 
    flagrata
  | 
    flagratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrato
  | 
    flagratae
  | 
    flagrato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagratum
  | 
    flagratam
  | 
    flagratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrato
  | 
    flagrata
  | 
    flagrato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrate
  | 
    flagrata
  | 
    flagratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagratorum
  | 
    flagratarum
  | 
    flagratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagratos
  | 
    flagratas
  | 
    flagrata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagraturus
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagraturo
  | 
    flagraturae
  | 
    flagraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagraturum
  | 
    flagraturam
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagraturo
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrature
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagraturorum
  | 
    flagraturarum
  | 
    flagraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagraturos
  | 
    flagraturas
  | 
    flagratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    flagratum
  | 
    flagratu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagro
  | 
    ich glühe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagras
  | 
    du glühst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrat
  | 
    er/sie/es glüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagramus
  | 
    wir glühen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagratis
  | 
    ihr glüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrant
  | 
    sie glühen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagror
  | 
    ich werde geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraris flagrare
  | 
    du wirst geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratur
  | 
    er/sie/es wird geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagramur
  | 
    wir werden geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagramini
  | 
    ihr werdet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrantur
  | 
    sie werden geglüht | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrem
  | 
    ich glühe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagres
  | 
    du glühest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagret
  | 
    er/sie/es glühe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagremus
  | 
    wir glühen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagretis
  | 
    ihr glühet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrent
  | 
    sie glühen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrer
  | 
    ich werde geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagreris flagrere
  | 
    du werdest geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagretur
  | 
    er/sie/es werde geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagremur
  | 
    wir werden geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagremini
  | 
    ihr werdet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrentur
  | 
    sie werden geglüht | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabam
  | 
    ich glühte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabas
  | 
    du glühtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabat
  | 
    er/sie/es glühte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabamus
  | 
    wir glühten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabatis
  | 
    ihr glühtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabant
  | 
    sie glühten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabar
  | 
    ich wurde geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabaris flagrabare
  | 
    du wurdest geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabatur
  | 
    er/sie/es wurde geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabamur
  | 
    wir wurden geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabamini
  | 
    ihr wurdet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabantur
  | 
    sie wurden geglüht | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrarem
  | 
    ich glühte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrares
  | 
    du glühtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraret
  | 
    er/sie/es glühte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraremus
  | 
    wir glühten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraretis
  | 
    ihr glühtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrarent
  | 
    sie glühten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrarer
  | 
    ich würde geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrareris flagrarere
  | 
    du würdest geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraretur
  | 
    er/sie/es würde geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraremur
  | 
    wir würden geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraremini
  | 
    ihr würdet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrarentur
  | 
    sie würden geglüht | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabo
  | 
    ich werde glühen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrabis
  | 
    du wirst glühen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabit
  | 
    er/sie/es wird glühen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabimus
  | 
    wir werden glühen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabitis
  | 
    ihr werdet glühen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabunt
  | 
    sie werden glühen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagrabor
  | 
    ich werde geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraberis flagrabere
  | 
    du wirst geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrabitur
  | 
    er/sie/es wird geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrabimur
  | 
    wir werden geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrabimini
  | 
    ihr werdet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrabuntur
  | 
    sie werden geglüht | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravi
  | 
    ich habe geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagravisti
  | 
    du hast geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagravit
  | 
    er/sie/es hat geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagravimus
  | 
    wir haben geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagravistis
  | 
    ihr habt geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverunt flagravere
  | 
    sie haben geglüht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus sum
  | 
    ich bin geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus es
  | 
    du bist geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus est
  | 
    er/sie/es ist geglüht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati sumus
  | 
    wir sind geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati estis
  | 
    ihr seid geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati sunt
  | 
    sie sind geglüht worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagraverim
  | 
    ich habe geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveris
  | 
    du habest geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverit
  | 
    er/sie/es habe geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraverimus
  | 
    wir haben geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveritis
  | 
    ihr habet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverint
  | 
    sie haben geglüht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus sim
  | 
    ich sei geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus sis
  | 
    du seiest geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus sit
  | 
    er/sie/es sei geglüht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati simus
  | 
    wir seien geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati sitis
  | 
    ihr seiet geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati sint
  | 
    sie seien geglüht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagraveram
  | 
    ich hatte geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveras
  | 
    du hattest geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverat
  | 
    er/sie/es hatte geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraveramus
  | 
    wir hatten geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveratis
  | 
    ihr hattet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverant
  | 
    sie hatten geglüht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus eram
  | 
    ich war geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus eras
  | 
    du warst geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus erat
  | 
    er/sie/es war geglüht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati eramus
  | 
    wir waren geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati eratis
  | 
    ihr warst geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati erant
  | 
    sie waren geglüht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravissem
  | 
    ich hätte geglüht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagravisses
  | 
    du hättest geglüht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagravisset
  | 
    er/sie/es hätte geglüht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagravissemus
  | 
    wir hätten geglüht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagravissetis
  | 
    ihr hättet geglüht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagravissent
  | 
    sie hätten geglüht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus essem
  | 
    ich wäre geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus esses
  | 
    du wärest geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus esset
  | 
    er/sie/es wäre geglüht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati essemus
  | 
    wir wären geglüht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati essetis
  | 
    ihr wäret geglüht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati essent
  | 
    sie wären geglüht worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagravero
  | 
    ich werde geglüht haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagraveris
  | 
    du wirst geglüht haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagraverit
  | 
    er/sie/es wird geglüht haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagraverimus
  | 
    wir werden geglüht haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagraveritis
  | 
    ihr werdet geglüht haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagraverint
  | 
    sie werden geglüht haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    flagratus ero
  | 
    ich werde geglüht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    flagratus eris
  | 
    du werdest geglüht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    flagratus erit
  | 
    er/sie/es werde geglüht worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    flagrati erimus
  | 
    wir werden geglüht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrati eritis
  | 
    ihr werdet geglüht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    flagrati erunt
  | 
    sie werden geglüht worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    flagrare
  | 
    glühen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    flagravisse
  | 
    geglüht haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    flagraturum esse
  | 
    glühen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    flagrari flagrarier
  | 
    geglüht werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    flagratum esse
  | 
    geglüht worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    flagratum iri
  | 
    künftig geglüht werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    flagra
  | 
    glühe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    flagrate
  | 
    glüht! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    flagrato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    flagrato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    flagratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    flagranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    flagrare
  | 
    das Glühen | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandi
  | 
    des Glühens | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrando
  | 
    dem Glühen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandum
  | 
    das Glühen | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrando
  | 
    durch das Glühen | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrande
  | 
    Glühen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagrandus
  | 
    flagranda
  | 
    flagrandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagrandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrando
  | 
    flagrandae
  | 
    flagrando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandum
  | 
    flagrandam
  | 
    flagrandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrando
  | 
    flagranda
  | 
    flagrando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrande
  | 
    flagranda
  | 
    flagrandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrandorum
  | 
    flagrandarum
  | 
    flagrandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrandos
  | 
    flagrandas
  | 
    flagranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrandi
  | 
    flagrandae
  | 
    flagranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrantis
  | 
    flagrantis
  | 
    flagrantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagranti
  | 
    flagranti
  | 
    flagranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrantem
  | 
    flagrantem
  | 
    flagrans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagranti flagrante
  | 
    flagranti flagrante
  | 
    flagranti flagrante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
    flagrans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrantium flagrantum
  | 
    flagrantium flagrantum
  | 
    flagrantium flagrantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
    flagrantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrantes
  | 
    flagrantes
  | 
    flagrantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagratus
  | 
    flagrata
  | 
    flagratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagrato
  | 
    flagratae
  | 
    flagrato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagratum
  | 
    flagratam
  | 
    flagratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagrato
  | 
    flagrata
  | 
    flagrato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrate
  | 
    flagrata
  | 
    flagratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagratorum
  | 
    flagratarum
  | 
    flagratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagratos
  | 
    flagratas
  | 
    flagrata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
    flagratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrati
  | 
    flagratae
  | 
    flagrata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    flagraturus
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagraturo
  | 
    flagraturae
  | 
    flagraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagraturum
  | 
    flagraturam
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagraturo
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagrature
  | 
    flagratura
  | 
    flagraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    flagraturorum
  | 
    flagraturarum
  | 
    flagraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    flagraturos
  | 
    flagraturas
  | 
    flagratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
    flagraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    flagraturi
  | 
    flagraturae
  | 
    flagratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    flagratum
  | 
    flagratu
  |