Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratifico
|
ich befriedige |
| 2. Person Singular |
gratificas
|
du befriedigst |
| 3. Person Singular |
gratificat
|
er/sie/es befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificamus
|
wir befriedigen |
| 2. Person Plural |
gratificatis
|
ihr befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificant
|
sie befriedigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificor
|
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificaris gratificare
|
du wirst befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificatur
|
er/sie/es wird befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificamur
|
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificamini
|
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificantur
|
sie werden befriedigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificem
|
ich befriedige |
| 2. Person Singular |
gratifices
|
du befriedigest |
| 3. Person Singular |
gratificet
|
er/sie/es befriedige |
| 1. Person Plural |
gratificemus
|
wir befriedigen |
| 2. Person Plural |
gratificetis
|
ihr befriediget |
| 3. Person Plural |
gratificent
|
sie befriedigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificer
|
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificeris gratificere
|
du werdest befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificetur
|
er/sie/es werde befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificemur
|
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificemini
|
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificentur
|
sie werden befriedigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabam
|
ich befriedigte |
| 2. Person Singular |
gratificabas
|
du befriedigtest |
| 3. Person Singular |
gratificabat
|
er/sie/es befriedigte |
| 1. Person Plural |
gratificabamus
|
wir befriedigten |
| 2. Person Plural |
gratificabatis
|
ihr befriedigtet |
| 3. Person Plural |
gratificabant
|
sie befriedigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabar
|
ich wurde befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificabaris gratificabare
|
du wurdest befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificabatur
|
er/sie/es wurde befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificabamur
|
wir wurden befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificabamini
|
ihr wurdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificabantur
|
sie wurden befriedigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarem
|
ich befriedigte |
| 2. Person Singular |
gratificares
|
du befriedigtest |
| 3. Person Singular |
gratificaret
|
er/sie/es befriedigte |
| 1. Person Plural |
gratificaremus
|
wir befriedigten |
| 2. Person Plural |
gratificaretis
|
ihr befriedigtet |
| 3. Person Plural |
gratificarent
|
sie befriedigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarer
|
ich würde befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificareris gratificarere
|
du würdest befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificaretur
|
er/sie/es würde befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificaremur
|
wir würden befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificaremini
|
ihr würdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificarentur
|
sie würden befriedigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabo
|
ich werde befriedigen |
| 2. Person Singular |
gratificabis
|
du wirst befriedigen |
| 3. Person Singular |
gratificabit
|
er/sie/es wird befriedigen |
| 1. Person Plural |
gratificabimus
|
wir werden befriedigen |
| 2. Person Plural |
gratificabitis
|
ihr werdet befriedigen |
| 3. Person Plural |
gratificabunt
|
sie werden befriedigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabor
|
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificaberis gratificabere
|
du wirst befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificabitur
|
er/sie/es wird befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificabimur
|
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificabimini
|
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificabuntur
|
sie werden befriedigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavi
|
ich habe befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificavisti
|
du hast befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificavit
|
er/sie/es hat befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificavimus
|
wir haben befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificavistis
|
ihr habt befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificaverunt gratificavere
|
sie haben befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sum
|
ich bin befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus es
|
du bist befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus est
|
er/sie/es ist befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati sumus
|
wir sind befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati estis
|
ihr seid befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sunt
|
sie sind befriedigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaverim
|
ich habe befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du habest befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es habe befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir haben befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr habet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie haben befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sim
|
ich sei befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus sis
|
du seiest befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus sit
|
er/sie/es sei befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati simus
|
wir seien befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati sitis
|
ihr seiet befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sint
|
sie seien befriedigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaveram
|
ich hatte befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificaveras
|
du hattest befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificaverat
|
er/sie/es hatte befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificaveramus
|
wir hatten befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificaveratis
|
ihr hattet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificaverant
|
sie hatten befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus eram
|
ich war befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus eras
|
du warst befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus erat
|
er/sie/es war befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati eramus
|
wir waren befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati eratis
|
ihr warst befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati erant
|
sie waren befriedigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavissem
|
ich hätte befriedigt |
| 2. Person Singular |
gratificavisses
|
du hättest befriedigt |
| 3. Person Singular |
gratificavisset
|
er/sie/es hätte befriedigt |
| 1. Person Plural |
gratificavissemus
|
wir hätten befriedigt |
| 2. Person Plural |
gratificavissetis
|
ihr hättet befriedigt |
| 3. Person Plural |
gratificavissent
|
sie hätten befriedigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus essem
|
ich wäre befriedigt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus esses
|
du wärest befriedigt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus esset
|
er/sie/es wäre befriedigt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati essemus
|
wir wären befriedigt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati essetis
|
ihr wäret befriedigt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati essent
|
sie wären befriedigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavero
|
ich werde befriedigt haben |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du wirst befriedigt haben |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es wird befriedigt haben |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir werden befriedigt haben |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr werdet befriedigt haben |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie werden befriedigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus ero
|
ich werde befriedigt worden sein |
| 2. Person Singular |
gratificatus eris
|
du werdest befriedigt worden sein |
| 3. Person Singular |
gratificatus erit
|
er/sie/es werde befriedigt worden sein |
| 1. Person Plural |
gratificati erimus
|
wir werden befriedigt worden sein |
| 2. Person Plural |
gratificati eritis
|
ihr werdet befriedigt worden sein |
| 3. Person Plural |
gratificati erunt
|
sie werden befriedigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificare
|
befriedigen |
| Vorzeitigkeit |
gratificavisse
|
befriedigt haben |
| Nachzeitigkeit |
gratificaturum esse
|
befriedigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificari gratificarier
|
befriedigt werden |
| Vorzeitigkeit |
gratificatum esse
|
befriedigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
gratificatum iri
|
künftig befriedigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
gratifica
|
befriedige! |
| 2. Person Plural |
gratificate
|
befriedigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
gratificato
|
| 3. Person Singular |
gratificato
|
| 2. Person Plural |
gratificatote
|
| 3. Person Plural |
gratificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
gratificare
|
das Befriedigen |
| Genitiv |
gratificandi
|
des Befriedigens |
| Dativ |
gratificando
|
dem Befriedigen |
| Akkusativ |
gratificandum
|
das Befriedigen |
| Ablativ |
gratificando
|
durch das Befriedigen |
| Vokativ |
gratificande
|
Befriedigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificandus
|
gratificanda
|
gratificandum
|
| Genitiv |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificandi
|
| Dativ |
gratificando
|
gratificandae
|
gratificando
|
| Akkusativ |
gratificandum
|
gratificandam
|
gratificandum
|
| Ablativ |
gratificando
|
gratificanda
|
gratificando
|
| Vokativ |
gratificande
|
gratificanda
|
gratificandum
|
Plural
| Nominativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
| Genitiv |
gratificandorum
|
gratificandarum
|
gratificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
gratificandos
|
gratificandas
|
gratificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
| Genitiv |
gratificantis
|
gratificantis
|
gratificantis
|
| Dativ |
gratificanti
|
gratificanti
|
gratificanti
|
| Akkusativ |
gratificantem
|
gratificantem
|
gratificans
|
| Ablativ |
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
| Vokativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
Plural
| Nominativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Genitiv |
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
| Dativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Akkusativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Ablativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Vokativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificatus
|
gratificata
|
gratificatum
|
| Genitiv |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificati
|
| Dativ |
gratificato
|
gratificatae
|
gratificato
|
| Akkusativ |
gratificatum
|
gratificatam
|
gratificatum
|
| Ablativ |
gratificato
|
gratificata
|
gratificato
|
| Vokativ |
gratificate
|
gratificata
|
gratificatum
|
Plural
| Nominativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
| Genitiv |
gratificatorum
|
gratificatarum
|
gratificatorum
|
| Dativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Akkusativ |
gratificatos
|
gratificatas
|
gratificata
|
| Ablativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Vokativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificaturus
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
| Genitiv |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificaturi
|
| Dativ |
gratificaturo
|
gratificaturae
|
gratificaturo
|
| Akkusativ |
gratificaturum
|
gratificaturam
|
gratificaturum
|
| Ablativ |
gratificaturo
|
gratificatura
|
gratificaturo
|
| Vokativ |
gratificature
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
Plural
| Nominativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
| Genitiv |
gratificaturorum
|
gratificaturarum
|
gratificaturorum
|
| Dativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Akkusativ |
gratificaturos
|
gratificaturas
|
gratificatura
|
| Ablativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Vokativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
gratificatum
|
gratificatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratifico
|
|
| 2. Person Singular |
gratificas
|
|
| 3. Person Singular |
gratificat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificamus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificatis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificor
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaris gratificare
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificamur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificamini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificem
|
|
| 2. Person Singular |
gratifices
|
|
| 3. Person Singular |
gratificet
|
|
| 1. Person Plural |
gratificemus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificetis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificer
|
|
| 2. Person Singular |
gratificeris gratificere
|
|
| 3. Person Singular |
gratificetur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificemur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificemini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabam
|
|
| 2. Person Singular |
gratificabas
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabamus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabatis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabar
|
|
| 2. Person Singular |
gratificabaris gratificabare
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabatur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabamur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabamini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarem
|
|
| 2. Person Singular |
gratificares
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaret
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaremus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaretis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarer
|
|
| 2. Person Singular |
gratificareris gratificarere
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaretur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaremur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaremini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabo
|
|
| 2. Person Singular |
gratificabis
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabitis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabor
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaberis gratificabere
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabitur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabimur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabimini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavi
|
|
| 2. Person Singular |
gratificavisti
|
|
| 3. Person Singular |
gratificavit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificavimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificavistis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverunt gratificavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus es
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus est
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati estis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaverim
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati simus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaveram
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaveras
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaverat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavissem
|
|
| 2. Person Singular |
gratificavisses
|
|
| 3. Person Singular |
gratificavisset
|
|
| 1. Person Plural |
gratificavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavero
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificare
|
|
| Vorzeitigkeit |
gratificavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
gratificaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificari gratificarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
gratificatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
gratificatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
gratifica
|
! |
| 2. Person Plural |
gratificate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
gratificato
|
| 3. Person Singular |
gratificato
|
| 2. Person Plural |
gratificatote
|
| 3. Person Plural |
gratificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
gratificare
|
das |
| Genitiv |
gratificandi
|
des es |
| Dativ |
gratificando
|
dem |
| Akkusativ |
gratificandum
|
das |
| Ablativ |
gratificando
|
durch das |
| Vokativ |
gratificande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificandus
|
gratificanda
|
gratificandum
|
| Genitiv |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificandi
|
| Dativ |
gratificando
|
gratificandae
|
gratificando
|
| Akkusativ |
gratificandum
|
gratificandam
|
gratificandum
|
| Ablativ |
gratificando
|
gratificanda
|
gratificando
|
| Vokativ |
gratificande
|
gratificanda
|
gratificandum
|
Plural
| Nominativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
| Genitiv |
gratificandorum
|
gratificandarum
|
gratificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
gratificandos
|
gratificandas
|
gratificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
| Genitiv |
gratificantis
|
gratificantis
|
gratificantis
|
| Dativ |
gratificanti
|
gratificanti
|
gratificanti
|
| Akkusativ |
gratificantem
|
gratificantem
|
gratificans
|
| Ablativ |
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
| Vokativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
Plural
| Nominativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Genitiv |
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
| Dativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Akkusativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Ablativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Vokativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificatus
|
gratificata
|
gratificatum
|
| Genitiv |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificati
|
| Dativ |
gratificato
|
gratificatae
|
gratificato
|
| Akkusativ |
gratificatum
|
gratificatam
|
gratificatum
|
| Ablativ |
gratificato
|
gratificata
|
gratificato
|
| Vokativ |
gratificate
|
gratificata
|
gratificatum
|
Plural
| Nominativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
| Genitiv |
gratificatorum
|
gratificatarum
|
gratificatorum
|
| Dativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Akkusativ |
gratificatos
|
gratificatas
|
gratificata
|
| Ablativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Vokativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificaturus
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
| Genitiv |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificaturi
|
| Dativ |
gratificaturo
|
gratificaturae
|
gratificaturo
|
| Akkusativ |
gratificaturum
|
gratificaturam
|
gratificaturum
|
| Ablativ |
gratificaturo
|
gratificatura
|
gratificaturo
|
| Vokativ |
gratificature
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
Plural
| Nominativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
| Genitiv |
gratificaturorum
|
gratificaturarum
|
gratificaturorum
|
| Dativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Akkusativ |
gratificaturos
|
gratificaturas
|
gratificatura
|
| Ablativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Vokativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
gratificatum
|
gratificatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratifico
|
|
| 2. Person Singular |
gratificas
|
|
| 3. Person Singular |
gratificat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificamus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificatis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificor
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaris gratificare
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificamur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificamini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificem
|
|
| 2. Person Singular |
gratifices
|
|
| 3. Person Singular |
gratificet
|
|
| 1. Person Plural |
gratificemus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificetis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificer
|
|
| 2. Person Singular |
gratificeris gratificere
|
|
| 3. Person Singular |
gratificetur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificemur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificemini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabam
|
|
| 2. Person Singular |
gratificabas
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabamus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabatis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabar
|
|
| 2. Person Singular |
gratificabaris gratificabare
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabatur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabamur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabamini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarem
|
|
| 2. Person Singular |
gratificares
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaret
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaremus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaretis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarer
|
|
| 2. Person Singular |
gratificareris gratificarere
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaretur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaremur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaremini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabo
|
|
| 2. Person Singular |
gratificabis
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabitis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabor
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaberis gratificabere
|
|
| 3. Person Singular |
gratificabitur
|
|
| 1. Person Plural |
gratificabimur
|
|
| 2. Person Plural |
gratificabimini
|
|
| 3. Person Plural |
gratificabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavi
|
|
| 2. Person Singular |
gratificavisti
|
|
| 3. Person Singular |
gratificavit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificavimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificavistis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverunt gratificavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus es
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus est
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati estis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaverim
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati simus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaveram
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaveras
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaverat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavissem
|
|
| 2. Person Singular |
gratificavisses
|
|
| 3. Person Singular |
gratificavisset
|
|
| 1. Person Plural |
gratificavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavero
|
|
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
|
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
gratificatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
gratificatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
gratificati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
gratificati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
gratificati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificare
|
|
| Vorzeitigkeit |
gratificavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
gratificaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificari gratificarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
gratificatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
gratificatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
gratifica
|
! |
| 2. Person Plural |
gratificate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
gratificato
|
| 3. Person Singular |
gratificato
|
| 2. Person Plural |
gratificatote
|
| 3. Person Plural |
gratificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
gratificare
|
das |
| Genitiv |
gratificandi
|
des es |
| Dativ |
gratificando
|
dem |
| Akkusativ |
gratificandum
|
das |
| Ablativ |
gratificando
|
durch das |
| Vokativ |
gratificande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificandus
|
gratificanda
|
gratificandum
|
| Genitiv |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificandi
|
| Dativ |
gratificando
|
gratificandae
|
gratificando
|
| Akkusativ |
gratificandum
|
gratificandam
|
gratificandum
|
| Ablativ |
gratificando
|
gratificanda
|
gratificando
|
| Vokativ |
gratificande
|
gratificanda
|
gratificandum
|
Plural
| Nominativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
| Genitiv |
gratificandorum
|
gratificandarum
|
gratificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
gratificandos
|
gratificandas
|
gratificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
| Genitiv |
gratificantis
|
gratificantis
|
gratificantis
|
| Dativ |
gratificanti
|
gratificanti
|
gratificanti
|
| Akkusativ |
gratificantem
|
gratificantem
|
gratificans
|
| Ablativ |
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
| Vokativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
Plural
| Nominativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Genitiv |
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
| Dativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Akkusativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Ablativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Vokativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificatus
|
gratificata
|
gratificatum
|
| Genitiv |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificati
|
| Dativ |
gratificato
|
gratificatae
|
gratificato
|
| Akkusativ |
gratificatum
|
gratificatam
|
gratificatum
|
| Ablativ |
gratificato
|
gratificata
|
gratificato
|
| Vokativ |
gratificate
|
gratificata
|
gratificatum
|
Plural
| Nominativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
| Genitiv |
gratificatorum
|
gratificatarum
|
gratificatorum
|
| Dativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Akkusativ |
gratificatos
|
gratificatas
|
gratificata
|
| Ablativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Vokativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificaturus
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
| Genitiv |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificaturi
|
| Dativ |
gratificaturo
|
gratificaturae
|
gratificaturo
|
| Akkusativ |
gratificaturum
|
gratificaturam
|
gratificaturum
|
| Ablativ |
gratificaturo
|
gratificatura
|
gratificaturo
|
| Vokativ |
gratificature
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
Plural
| Nominativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
| Genitiv |
gratificaturorum
|
gratificaturarum
|
gratificaturorum
|
| Dativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Akkusativ |
gratificaturos
|
gratificaturas
|
gratificatura
|
| Ablativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Vokativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
gratificatum
|
gratificatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratifico
|
ich gebe nach |
| 2. Person Singular |
gratificas
|
du gibst nach |
| 3. Person Singular |
gratificat
|
er/sie/es gibt nach |
| 1. Person Plural |
gratificamus
|
wir geben nach |
| 2. Person Plural |
gratificatis
|
ihr gebt nach |
| 3. Person Plural |
gratificant
|
sie geben nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificor
|
ich werde nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificaris gratificare
|
du wirst nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificatur
|
er/sie/es wird nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificamur
|
wir werden nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificamini
|
ihr werdet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificantur
|
sie werden nachgegeben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificem
|
ich gebe nach |
| 2. Person Singular |
gratifices
|
du gebest nach |
| 3. Person Singular |
gratificet
|
er/sie/es gebe nach |
| 1. Person Plural |
gratificemus
|
wir geben nach |
| 2. Person Plural |
gratificetis
|
ihr gebet nach |
| 3. Person Plural |
gratificent
|
sie geben nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificer
|
ich werde nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificeris gratificere
|
du werdest nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificetur
|
er/sie/es werde nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificemur
|
wir werden nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificemini
|
ihr werdet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificentur
|
sie werden nachgegeben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabam
|
ich gab nach |
| 2. Person Singular |
gratificabas
|
du gabst nach |
| 3. Person Singular |
gratificabat
|
er/sie/es gab nach |
| 1. Person Plural |
gratificabamus
|
wir gaben nach |
| 2. Person Plural |
gratificabatis
|
ihr gabt nach |
| 3. Person Plural |
gratificabant
|
sie gaben nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabar
|
ich wurde nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificabaris gratificabare
|
du wurdest nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificabatur
|
er/sie/es wurde nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificabamur
|
wir wurden nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificabamini
|
ihr wurdet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificabantur
|
sie wurden nachgegeben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarem
|
ich gäbe nach |
| 2. Person Singular |
gratificares
|
du gäbest nach |
| 3. Person Singular |
gratificaret
|
er/sie/es gäbe nach |
| 1. Person Plural |
gratificaremus
|
wir gäben nach |
| 2. Person Plural |
gratificaretis
|
ihr gäbet nach |
| 3. Person Plural |
gratificarent
|
sie gäben nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarer
|
ich würde nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificareris gratificarere
|
du würdest nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificaretur
|
er/sie/es würde nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificaremur
|
wir würden nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificaremini
|
ihr würdet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificarentur
|
sie würden nachgegeben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabo
|
ich werde nachgeben |
| 2. Person Singular |
gratificabis
|
du wirst nachgeben |
| 3. Person Singular |
gratificabit
|
er/sie/es wird nachgeben |
| 1. Person Plural |
gratificabimus
|
wir werden nachgeben |
| 2. Person Plural |
gratificabitis
|
ihr werdet nachgeben |
| 3. Person Plural |
gratificabunt
|
sie werden nachgeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabor
|
ich werde nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificaberis gratificabere
|
du wirst nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificabitur
|
er/sie/es wird nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificabimur
|
wir werden nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificabimini
|
ihr werdet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificabuntur
|
sie werden nachgegeben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavi
|
ich habe nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificavisti
|
du hast nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificavit
|
er/sie/es hat nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificavimus
|
wir haben nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificavistis
|
ihr habt nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificaverunt gratificavere
|
sie haben nachgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sum
|
ich bin nachgegeben worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus es
|
du bist nachgegeben worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus est
|
er/sie/es ist nachgegeben worden |
| 1. Person Plural |
gratificati sumus
|
wir sind nachgegeben worden |
| 2. Person Plural |
gratificati estis
|
ihr seid nachgegeben worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sunt
|
sie sind nachgegeben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaverim
|
ich habe nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du habest nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es habe nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir haben nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr habet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie haben nachgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sim
|
ich sei nachgegeben worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus sis
|
du seiest nachgegeben worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus sit
|
er/sie/es sei nachgegeben worden |
| 1. Person Plural |
gratificati simus
|
wir seien nachgegeben worden |
| 2. Person Plural |
gratificati sitis
|
ihr seiet nachgegeben worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sint
|
sie seien nachgegeben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaveram
|
ich hatte nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificaveras
|
du hattest nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificaverat
|
er/sie/es hatte nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificaveramus
|
wir hatten nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificaveratis
|
ihr hattet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificaverant
|
sie hatten nachgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus eram
|
ich war nachgegeben worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus eras
|
du warst nachgegeben worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus erat
|
er/sie/es war nachgegeben worden |
| 1. Person Plural |
gratificati eramus
|
wir waren nachgegeben worden |
| 2. Person Plural |
gratificati eratis
|
ihr warst nachgegeben worden |
| 3. Person Plural |
gratificati erant
|
sie waren nachgegeben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavissem
|
ich hätte nachgegeben |
| 2. Person Singular |
gratificavisses
|
du hättest nachgegeben |
| 3. Person Singular |
gratificavisset
|
er/sie/es hätte nachgegeben |
| 1. Person Plural |
gratificavissemus
|
wir hätten nachgegeben |
| 2. Person Plural |
gratificavissetis
|
ihr hättet nachgegeben |
| 3. Person Plural |
gratificavissent
|
sie hätten nachgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus essem
|
ich wäre nachgegeben worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus esses
|
du wärest nachgegeben worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus esset
|
er/sie/es wäre nachgegeben worden |
| 1. Person Plural |
gratificati essemus
|
wir wären nachgegeben worden |
| 2. Person Plural |
gratificati essetis
|
ihr wäret nachgegeben worden |
| 3. Person Plural |
gratificati essent
|
sie wären nachgegeben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavero
|
ich werde nachgegeben haben |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du wirst nachgegeben haben |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es wird nachgegeben haben |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir werden nachgegeben haben |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr werdet nachgegeben haben |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie werden nachgegeben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus ero
|
ich werde nachgegeben worden sein |
| 2. Person Singular |
gratificatus eris
|
du werdest nachgegeben worden sein |
| 3. Person Singular |
gratificatus erit
|
er/sie/es werde nachgegeben worden sein |
| 1. Person Plural |
gratificati erimus
|
wir werden nachgegeben worden sein |
| 2. Person Plural |
gratificati eritis
|
ihr werdet nachgegeben worden sein |
| 3. Person Plural |
gratificati erunt
|
sie werden nachgegeben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificare
|
nachgeben |
| Vorzeitigkeit |
gratificavisse
|
nachgegeben haben |
| Nachzeitigkeit |
gratificaturum esse
|
nachgeben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificari gratificarier
|
nachgegeben werden |
| Vorzeitigkeit |
gratificatum esse
|
nachgegeben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
gratificatum iri
|
künftig nachgegeben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
gratifica
|
gib nach! |
| 2. Person Plural |
gratificate
|
gebt nach! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
gratificato
|
| 3. Person Singular |
gratificato
|
| 2. Person Plural |
gratificatote
|
| 3. Person Plural |
gratificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
gratificare
|
das Nachgeben |
| Genitiv |
gratificandi
|
des Nachgebens |
| Dativ |
gratificando
|
dem Nachgeben |
| Akkusativ |
gratificandum
|
das Nachgeben |
| Ablativ |
gratificando
|
durch das Nachgeben |
| Vokativ |
gratificande
|
Nachgeben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificandus
|
gratificanda
|
gratificandum
|
| Genitiv |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificandi
|
| Dativ |
gratificando
|
gratificandae
|
gratificando
|
| Akkusativ |
gratificandum
|
gratificandam
|
gratificandum
|
| Ablativ |
gratificando
|
gratificanda
|
gratificando
|
| Vokativ |
gratificande
|
gratificanda
|
gratificandum
|
Plural
| Nominativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
| Genitiv |
gratificandorum
|
gratificandarum
|
gratificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
gratificandos
|
gratificandas
|
gratificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
| Genitiv |
gratificantis
|
gratificantis
|
gratificantis
|
| Dativ |
gratificanti
|
gratificanti
|
gratificanti
|
| Akkusativ |
gratificantem
|
gratificantem
|
gratificans
|
| Ablativ |
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
| Vokativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
Plural
| Nominativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Genitiv |
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
| Dativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Akkusativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Ablativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Vokativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificatus
|
gratificata
|
gratificatum
|
| Genitiv |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificati
|
| Dativ |
gratificato
|
gratificatae
|
gratificato
|
| Akkusativ |
gratificatum
|
gratificatam
|
gratificatum
|
| Ablativ |
gratificato
|
gratificata
|
gratificato
|
| Vokativ |
gratificate
|
gratificata
|
gratificatum
|
Plural
| Nominativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
| Genitiv |
gratificatorum
|
gratificatarum
|
gratificatorum
|
| Dativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Akkusativ |
gratificatos
|
gratificatas
|
gratificata
|
| Ablativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Vokativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificaturus
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
| Genitiv |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificaturi
|
| Dativ |
gratificaturo
|
gratificaturae
|
gratificaturo
|
| Akkusativ |
gratificaturum
|
gratificaturam
|
gratificaturum
|
| Ablativ |
gratificaturo
|
gratificatura
|
gratificaturo
|
| Vokativ |
gratificature
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
Plural
| Nominativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
| Genitiv |
gratificaturorum
|
gratificaturarum
|
gratificaturorum
|
| Dativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Akkusativ |
gratificaturos
|
gratificaturas
|
gratificatura
|
| Ablativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Vokativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
gratificatum
|
gratificatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratifico
|
ich schenke |
| 2. Person Singular |
gratificas
|
du schenkst |
| 3. Person Singular |
gratificat
|
er/sie/es schenkt |
| 1. Person Plural |
gratificamus
|
wir schenken |
| 2. Person Plural |
gratificatis
|
ihr schenkt |
| 3. Person Plural |
gratificant
|
sie schenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificor
|
ich werde geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificaris gratificare
|
du wirst geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificatur
|
er/sie/es wird geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificamur
|
wir werden geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificamini
|
ihr werdet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificantur
|
sie werden geschenkt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificem
|
ich schenke |
| 2. Person Singular |
gratifices
|
du schenkest |
| 3. Person Singular |
gratificet
|
er/sie/es schenke |
| 1. Person Plural |
gratificemus
|
wir schenken |
| 2. Person Plural |
gratificetis
|
ihr schenket |
| 3. Person Plural |
gratificent
|
sie schenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificer
|
ich werde geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificeris gratificere
|
du werdest geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificetur
|
er/sie/es werde geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificemur
|
wir werden geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificemini
|
ihr werdet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificentur
|
sie werden geschenkt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabam
|
ich schenkte |
| 2. Person Singular |
gratificabas
|
du schenktest |
| 3. Person Singular |
gratificabat
|
er/sie/es schenkte |
| 1. Person Plural |
gratificabamus
|
wir schenkten |
| 2. Person Plural |
gratificabatis
|
ihr schenktet |
| 3. Person Plural |
gratificabant
|
sie schenkten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabar
|
ich wurde geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificabaris gratificabare
|
du wurdest geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificabatur
|
er/sie/es wurde geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificabamur
|
wir wurden geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificabamini
|
ihr wurdet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificabantur
|
sie wurden geschenkt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarem
|
ich schenkte |
| 2. Person Singular |
gratificares
|
du schenktest |
| 3. Person Singular |
gratificaret
|
er/sie/es schenkte |
| 1. Person Plural |
gratificaremus
|
wir schenkten |
| 2. Person Plural |
gratificaretis
|
ihr schenktet |
| 3. Person Plural |
gratificarent
|
sie schenkten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarer
|
ich würde geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificareris gratificarere
|
du würdest geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificaretur
|
er/sie/es würde geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificaremur
|
wir würden geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificaremini
|
ihr würdet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificarentur
|
sie würden geschenkt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabo
|
ich werde schenken |
| 2. Person Singular |
gratificabis
|
du wirst schenken |
| 3. Person Singular |
gratificabit
|
er/sie/es wird schenken |
| 1. Person Plural |
gratificabimus
|
wir werden schenken |
| 2. Person Plural |
gratificabitis
|
ihr werdet schenken |
| 3. Person Plural |
gratificabunt
|
sie werden schenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabor
|
ich werde geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificaberis gratificabere
|
du wirst geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificabitur
|
er/sie/es wird geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificabimur
|
wir werden geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificabimini
|
ihr werdet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificabuntur
|
sie werden geschenkt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavi
|
ich habe geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificavisti
|
du hast geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificavit
|
er/sie/es hat geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificavimus
|
wir haben geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificavistis
|
ihr habt geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificaverunt gratificavere
|
sie haben geschenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sum
|
ich bin geschenkt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus es
|
du bist geschenkt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus est
|
er/sie/es ist geschenkt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati sumus
|
wir sind geschenkt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati estis
|
ihr seid geschenkt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sunt
|
sie sind geschenkt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaverim
|
ich habe geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du habest geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es habe geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir haben geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr habet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie haben geschenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sim
|
ich sei geschenkt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus sis
|
du seiest geschenkt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus sit
|
er/sie/es sei geschenkt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati simus
|
wir seien geschenkt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati sitis
|
ihr seiet geschenkt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sint
|
sie seien geschenkt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaveram
|
ich hatte geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificaveras
|
du hattest geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificaverat
|
er/sie/es hatte geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificaveramus
|
wir hatten geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificaveratis
|
ihr hattet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificaverant
|
sie hatten geschenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus eram
|
ich war geschenkt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus eras
|
du warst geschenkt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus erat
|
er/sie/es war geschenkt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati eramus
|
wir waren geschenkt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati eratis
|
ihr warst geschenkt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati erant
|
sie waren geschenkt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavissem
|
ich hätte geschenkt |
| 2. Person Singular |
gratificavisses
|
du hättest geschenkt |
| 3. Person Singular |
gratificavisset
|
er/sie/es hätte geschenkt |
| 1. Person Plural |
gratificavissemus
|
wir hätten geschenkt |
| 2. Person Plural |
gratificavissetis
|
ihr hättet geschenkt |
| 3. Person Plural |
gratificavissent
|
sie hätten geschenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus essem
|
ich wäre geschenkt worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus esses
|
du wärest geschenkt worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus esset
|
er/sie/es wäre geschenkt worden |
| 1. Person Plural |
gratificati essemus
|
wir wären geschenkt worden |
| 2. Person Plural |
gratificati essetis
|
ihr wäret geschenkt worden |
| 3. Person Plural |
gratificati essent
|
sie wären geschenkt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavero
|
ich werde geschenkt haben |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du wirst geschenkt haben |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es wird geschenkt haben |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir werden geschenkt haben |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr werdet geschenkt haben |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie werden geschenkt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus ero
|
ich werde geschenkt worden sein |
| 2. Person Singular |
gratificatus eris
|
du werdest geschenkt worden sein |
| 3. Person Singular |
gratificatus erit
|
er/sie/es werde geschenkt worden sein |
| 1. Person Plural |
gratificati erimus
|
wir werden geschenkt worden sein |
| 2. Person Plural |
gratificati eritis
|
ihr werdet geschenkt worden sein |
| 3. Person Plural |
gratificati erunt
|
sie werden geschenkt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificare
|
schenken |
| Vorzeitigkeit |
gratificavisse
|
geschenkt haben |
| Nachzeitigkeit |
gratificaturum esse
|
schenken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificari gratificarier
|
geschenkt werden |
| Vorzeitigkeit |
gratificatum esse
|
geschenkt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
gratificatum iri
|
künftig geschenkt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
gratifica
|
schenke! |
| 2. Person Plural |
gratificate
|
schenkt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
gratificato
|
| 3. Person Singular |
gratificato
|
| 2. Person Plural |
gratificatote
|
| 3. Person Plural |
gratificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
gratificare
|
das Schenken |
| Genitiv |
gratificandi
|
des Schenkens |
| Dativ |
gratificando
|
dem Schenken |
| Akkusativ |
gratificandum
|
das Schenken |
| Ablativ |
gratificando
|
durch das Schenken |
| Vokativ |
gratificande
|
Schenken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificandus
|
gratificanda
|
gratificandum
|
| Genitiv |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificandi
|
| Dativ |
gratificando
|
gratificandae
|
gratificando
|
| Akkusativ |
gratificandum
|
gratificandam
|
gratificandum
|
| Ablativ |
gratificando
|
gratificanda
|
gratificando
|
| Vokativ |
gratificande
|
gratificanda
|
gratificandum
|
Plural
| Nominativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
| Genitiv |
gratificandorum
|
gratificandarum
|
gratificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
gratificandos
|
gratificandas
|
gratificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
| Genitiv |
gratificantis
|
gratificantis
|
gratificantis
|
| Dativ |
gratificanti
|
gratificanti
|
gratificanti
|
| Akkusativ |
gratificantem
|
gratificantem
|
gratificans
|
| Ablativ |
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
| Vokativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
Plural
| Nominativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Genitiv |
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
| Dativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Akkusativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Ablativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Vokativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificatus
|
gratificata
|
gratificatum
|
| Genitiv |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificati
|
| Dativ |
gratificato
|
gratificatae
|
gratificato
|
| Akkusativ |
gratificatum
|
gratificatam
|
gratificatum
|
| Ablativ |
gratificato
|
gratificata
|
gratificato
|
| Vokativ |
gratificate
|
gratificata
|
gratificatum
|
Plural
| Nominativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
| Genitiv |
gratificatorum
|
gratificatarum
|
gratificatorum
|
| Dativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Akkusativ |
gratificatos
|
gratificatas
|
gratificata
|
| Ablativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Vokativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificaturus
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
| Genitiv |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificaturi
|
| Dativ |
gratificaturo
|
gratificaturae
|
gratificaturo
|
| Akkusativ |
gratificaturum
|
gratificaturam
|
gratificaturum
|
| Ablativ |
gratificaturo
|
gratificatura
|
gratificaturo
|
| Vokativ |
gratificature
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
Plural
| Nominativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
| Genitiv |
gratificaturorum
|
gratificaturarum
|
gratificaturorum
|
| Dativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Akkusativ |
gratificaturos
|
gratificaturas
|
gratificatura
|
| Ablativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Vokativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
gratificatum
|
gratificatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratifico
|
ich verpflichte |
| 2. Person Singular |
gratificas
|
du verpflichtest |
| 3. Person Singular |
gratificat
|
er/sie/es verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificamus
|
wir verpflichten |
| 2. Person Plural |
gratificatis
|
ihr verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificant
|
sie verpflichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificor
|
ich werde verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificaris gratificare
|
du wirst verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificatur
|
er/sie/es wird verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificamur
|
wir werden verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificamini
|
ihr werdet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificantur
|
sie werden verpflichtet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificem
|
ich verpflichte |
| 2. Person Singular |
gratifices
|
du verpflichtest |
| 3. Person Singular |
gratificet
|
er/sie/es verpflichte |
| 1. Person Plural |
gratificemus
|
wir verpflichten |
| 2. Person Plural |
gratificetis
|
ihr verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificent
|
sie verpflichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificer
|
ich werde verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificeris gratificere
|
du werdest verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificetur
|
er/sie/es werde verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificemur
|
wir werden verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificemini
|
ihr werdet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificentur
|
sie werden verpflichtet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabam
|
ich verpflichtete |
| 2. Person Singular |
gratificabas
|
du verpflichtetest |
| 3. Person Singular |
gratificabat
|
er/sie/es verpflichtete |
| 1. Person Plural |
gratificabamus
|
wir verpflichteten |
| 2. Person Plural |
gratificabatis
|
ihr verpflichtetet |
| 3. Person Plural |
gratificabant
|
sie verpflichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabar
|
ich wurde verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificabaris gratificabare
|
du wurdest verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificabatur
|
er/sie/es wurde verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificabamur
|
wir wurden verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificabamini
|
ihr wurdet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificabantur
|
sie wurden verpflichtet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarem
|
ich verpflichtete |
| 2. Person Singular |
gratificares
|
du verpflichtetest |
| 3. Person Singular |
gratificaret
|
er/sie/es verpflichtete |
| 1. Person Plural |
gratificaremus
|
wir verpflichteten |
| 2. Person Plural |
gratificaretis
|
ihr verpflichtetet |
| 3. Person Plural |
gratificarent
|
sie verpflichteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificarer
|
ich würde verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificareris gratificarere
|
du würdest verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificaretur
|
er/sie/es würde verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificaremur
|
wir würden verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificaremini
|
ihr würdet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificarentur
|
sie würden verpflichtet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabo
|
ich werde verpflichten |
| 2. Person Singular |
gratificabis
|
du wirst verpflichten |
| 3. Person Singular |
gratificabit
|
er/sie/es wird verpflichten |
| 1. Person Plural |
gratificabimus
|
wir werden verpflichten |
| 2. Person Plural |
gratificabitis
|
ihr werdet verpflichten |
| 3. Person Plural |
gratificabunt
|
sie werden verpflichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificabor
|
ich werde verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificaberis gratificabere
|
du wirst verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificabitur
|
er/sie/es wird verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificabimur
|
wir werden verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificabimini
|
ihr werdet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificabuntur
|
sie werden verpflichtet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavi
|
ich habe verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificavisti
|
du hast verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificavit
|
er/sie/es hat verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificavimus
|
wir haben verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificavistis
|
ihr habt verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificaverunt gratificavere
|
sie haben verpflichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sum
|
ich bin verpflichtet worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus es
|
du bist verpflichtet worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus est
|
er/sie/es ist verpflichtet worden |
| 1. Person Plural |
gratificati sumus
|
wir sind verpflichtet worden |
| 2. Person Plural |
gratificati estis
|
ihr seid verpflichtet worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sunt
|
sie sind verpflichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaverim
|
ich habe verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du habest verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es habe verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir haben verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr habet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie haben verpflichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus sim
|
ich sei verpflichtet worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus sis
|
du seiest verpflichtet worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus sit
|
er/sie/es sei verpflichtet worden |
| 1. Person Plural |
gratificati simus
|
wir seien verpflichtet worden |
| 2. Person Plural |
gratificati sitis
|
ihr seiet verpflichtet worden |
| 3. Person Plural |
gratificati sint
|
sie seien verpflichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificaveram
|
ich hatte verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificaveras
|
du hattest verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificaverat
|
er/sie/es hatte verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificaveramus
|
wir hatten verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificaveratis
|
ihr hattet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificaverant
|
sie hatten verpflichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus eram
|
ich war verpflichtet worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus eras
|
du warst verpflichtet worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus erat
|
er/sie/es war verpflichtet worden |
| 1. Person Plural |
gratificati eramus
|
wir waren verpflichtet worden |
| 2. Person Plural |
gratificati eratis
|
ihr warst verpflichtet worden |
| 3. Person Plural |
gratificati erant
|
sie waren verpflichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavissem
|
ich hätte verpflichtet |
| 2. Person Singular |
gratificavisses
|
du hättest verpflichtet |
| 3. Person Singular |
gratificavisset
|
er/sie/es hätte verpflichtet |
| 1. Person Plural |
gratificavissemus
|
wir hätten verpflichtet |
| 2. Person Plural |
gratificavissetis
|
ihr hättet verpflichtet |
| 3. Person Plural |
gratificavissent
|
sie hätten verpflichtet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus essem
|
ich wäre verpflichtet worden |
| 2. Person Singular |
gratificatus esses
|
du wärest verpflichtet worden |
| 3. Person Singular |
gratificatus esset
|
er/sie/es wäre verpflichtet worden |
| 1. Person Plural |
gratificati essemus
|
wir wären verpflichtet worden |
| 2. Person Plural |
gratificati essetis
|
ihr wäret verpflichtet worden |
| 3. Person Plural |
gratificati essent
|
sie wären verpflichtet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificavero
|
ich werde verpflichtet haben |
| 2. Person Singular |
gratificaveris
|
du wirst verpflichtet haben |
| 3. Person Singular |
gratificaverit
|
er/sie/es wird verpflichtet haben |
| 1. Person Plural |
gratificaverimus
|
wir werden verpflichtet haben |
| 2. Person Plural |
gratificaveritis
|
ihr werdet verpflichtet haben |
| 3. Person Plural |
gratificaverint
|
sie werden verpflichtet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
gratificatus ero
|
ich werde verpflichtet worden sein |
| 2. Person Singular |
gratificatus eris
|
du werdest verpflichtet worden sein |
| 3. Person Singular |
gratificatus erit
|
er/sie/es werde verpflichtet worden sein |
| 1. Person Plural |
gratificati erimus
|
wir werden verpflichtet worden sein |
| 2. Person Plural |
gratificati eritis
|
ihr werdet verpflichtet worden sein |
| 3. Person Plural |
gratificati erunt
|
sie werden verpflichtet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificare
|
verpflichten |
| Vorzeitigkeit |
gratificavisse
|
verpflichtet haben |
| Nachzeitigkeit |
gratificaturum esse
|
verpflichten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
gratificari gratificarier
|
verpflichtet werden |
| Vorzeitigkeit |
gratificatum esse
|
verpflichtet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
gratificatum iri
|
künftig verpflichtet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
gratifica
|
verpflichte! |
| 2. Person Plural |
gratificate
|
verpflichtet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
gratificato
|
| 3. Person Singular |
gratificato
|
| 2. Person Plural |
gratificatote
|
| 3. Person Plural |
gratificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
gratificare
|
das Verpflichten |
| Genitiv |
gratificandi
|
des Verpflichtens |
| Dativ |
gratificando
|
dem Verpflichten |
| Akkusativ |
gratificandum
|
das Verpflichten |
| Ablativ |
gratificando
|
durch das Verpflichten |
| Vokativ |
gratificande
|
Verpflichten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificandus
|
gratificanda
|
gratificandum
|
| Genitiv |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificandi
|
| Dativ |
gratificando
|
gratificandae
|
gratificando
|
| Akkusativ |
gratificandum
|
gratificandam
|
gratificandum
|
| Ablativ |
gratificando
|
gratificanda
|
gratificando
|
| Vokativ |
gratificande
|
gratificanda
|
gratificandum
|
Plural
| Nominativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
| Genitiv |
gratificandorum
|
gratificandarum
|
gratificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
gratificandos
|
gratificandas
|
gratificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
gratificandi
|
gratificandae
|
gratificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
| Genitiv |
gratificantis
|
gratificantis
|
gratificantis
|
| Dativ |
gratificanti
|
gratificanti
|
gratificanti
|
| Akkusativ |
gratificantem
|
gratificantem
|
gratificans
|
| Ablativ |
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
gratificanti gratificante
|
| Vokativ |
gratificans
|
gratificans
|
gratificans
|
Plural
| Nominativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Genitiv |
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
gratificantium gratificantum
|
| Dativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Akkusativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
| Ablativ |
gratificantibus
|
gratificantibus
|
gratificantibus
|
| Vokativ |
gratificantes
|
gratificantes
|
gratificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificatus
|
gratificata
|
gratificatum
|
| Genitiv |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificati
|
| Dativ |
gratificato
|
gratificatae
|
gratificato
|
| Akkusativ |
gratificatum
|
gratificatam
|
gratificatum
|
| Ablativ |
gratificato
|
gratificata
|
gratificato
|
| Vokativ |
gratificate
|
gratificata
|
gratificatum
|
Plural
| Nominativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
| Genitiv |
gratificatorum
|
gratificatarum
|
gratificatorum
|
| Dativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Akkusativ |
gratificatos
|
gratificatas
|
gratificata
|
| Ablativ |
gratificatis
|
gratificatis
|
gratificatis
|
| Vokativ |
gratificati
|
gratificatae
|
gratificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
gratificaturus
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
| Genitiv |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificaturi
|
| Dativ |
gratificaturo
|
gratificaturae
|
gratificaturo
|
| Akkusativ |
gratificaturum
|
gratificaturam
|
gratificaturum
|
| Ablativ |
gratificaturo
|
gratificatura
|
gratificaturo
|
| Vokativ |
gratificature
|
gratificatura
|
gratificaturum
|
Plural
| Nominativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
| Genitiv |
gratificaturorum
|
gratificaturarum
|
gratificaturorum
|
| Dativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Akkusativ |
gratificaturos
|
gratificaturas
|
gratificatura
|
| Ablativ |
gratificaturis
|
gratificaturis
|
gratificaturis
|
| Vokativ |
gratificaturi
|
gratificaturae
|
gratificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
gratificatum
|
gratificatu
|