Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habito
|
ich wohne |
| 2. Person Singular |
habitas
|
du wohnst |
| 3. Person Singular |
habitat
|
er/sie/es wohnt |
| 1. Person Plural |
habitamus
|
wir wohnen |
| 2. Person Plural |
habitatis
|
ihr wohnt |
| 3. Person Plural |
habitant
|
sie wohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitor
|
ich werde gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaris habitare
|
du wirst gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitatur
|
er/sie/es wird gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitamur
|
wir werden gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitamini
|
ihr werdet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitantur
|
sie werden gewohnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitem
|
ich wohne |
| 2. Person Singular |
habites
|
du wohnest |
| 3. Person Singular |
habitet
|
er/sie/es wohne |
| 1. Person Plural |
habitemus
|
wir wohnen |
| 2. Person Plural |
habitetis
|
ihr wohnet |
| 3. Person Plural |
habitent
|
sie wohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habiter
|
ich werde gewohnt |
| 2. Person Singular |
habiteris habitere
|
du werdest gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitetur
|
er/sie/es werde gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitemur
|
wir werden gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitemini
|
ihr werdet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitentur
|
sie werden gewohnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabam
|
ich wohnte |
| 2. Person Singular |
habitabas
|
du wohntest |
| 3. Person Singular |
habitabat
|
er/sie/es wohnte |
| 1. Person Plural |
habitabamus
|
wir wohnten |
| 2. Person Plural |
habitabatis
|
ihr wohntet |
| 3. Person Plural |
habitabant
|
sie wohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabar
|
ich wurde gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitabaris habitabare
|
du wurdest gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitabatur
|
er/sie/es wurde gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitabamur
|
wir wurden gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitabamini
|
ihr wurdet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitabantur
|
sie wurden gewohnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarem
|
ich wohnte |
| 2. Person Singular |
habitares
|
du wohntest |
| 3. Person Singular |
habitaret
|
er/sie/es wohnte |
| 1. Person Plural |
habitaremus
|
wir wohnten |
| 2. Person Plural |
habitaretis
|
ihr wohntet |
| 3. Person Plural |
habitarent
|
sie wohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarer
|
ich würde gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitareris habitarere
|
du würdest gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitaretur
|
er/sie/es würde gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitaremur
|
wir würden gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitaremini
|
ihr würdet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitarentur
|
sie würden gewohnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabo
|
ich werde wohnen |
| 2. Person Singular |
habitabis
|
du wirst wohnen |
| 3. Person Singular |
habitabit
|
er/sie/es wird wohnen |
| 1. Person Plural |
habitabimus
|
wir werden wohnen |
| 2. Person Plural |
habitabitis
|
ihr werdet wohnen |
| 3. Person Plural |
habitabunt
|
sie werden wohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabor
|
ich werde gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaberis habitabere
|
du wirst gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitabitur
|
er/sie/es wird gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitabimur
|
wir werden gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitabimini
|
ihr werdet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitabuntur
|
sie werden gewohnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavi
|
ich habe gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitavisti
|
du hast gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitavit
|
er/sie/es hat gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitavimus
|
wir haben gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitavistis
|
ihr habt gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitaverunt habitavere
|
sie haben gewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sum
|
ich bin gewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus es
|
du bist gewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus est
|
er/sie/es ist gewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati sumus
|
wir sind gewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati estis
|
ihr seid gewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati sunt
|
sie sind gewohnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaverim
|
ich habe gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
du habest gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
er/sie/es habe gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
wir haben gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
ihr habet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
sie haben gewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sim
|
ich sei gewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus sis
|
du seiest gewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus sit
|
er/sie/es sei gewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati simus
|
wir seien gewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati sitis
|
ihr seiet gewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati sint
|
sie seien gewohnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaveram
|
ich hatte gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaveras
|
du hattest gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitaverat
|
er/sie/es hatte gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitaveramus
|
wir hatten gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitaveratis
|
ihr hattet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitaverant
|
sie hatten gewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus eram
|
ich war gewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus eras
|
du warst gewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus erat
|
er/sie/es war gewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati eramus
|
wir waren gewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati eratis
|
ihr warst gewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati erant
|
sie waren gewohnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavissem
|
ich hätte gewohnt |
| 2. Person Singular |
habitavisses
|
du hättest gewohnt |
| 3. Person Singular |
habitavisset
|
er/sie/es hätte gewohnt |
| 1. Person Plural |
habitavissemus
|
wir hätten gewohnt |
| 2. Person Plural |
habitavissetis
|
ihr hättet gewohnt |
| 3. Person Plural |
habitavissent
|
sie hätten gewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus essem
|
ich wäre gewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus esses
|
du wärest gewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus esset
|
er/sie/es wäre gewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati essemus
|
wir wären gewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati essetis
|
ihr wäret gewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati essent
|
sie wären gewohnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavero
|
ich werde gewohnt haben |
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
du wirst gewohnt haben |
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
er/sie/es wird gewohnt haben |
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
wir werden gewohnt haben |
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
ihr werdet gewohnt haben |
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
sie werden gewohnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus ero
|
ich werde gewohnt worden sein |
| 2. Person Singular |
habitatus eris
|
du werdest gewohnt worden sein |
| 3. Person Singular |
habitatus erit
|
er/sie/es werde gewohnt worden sein |
| 1. Person Plural |
habitati erimus
|
wir werden gewohnt worden sein |
| 2. Person Plural |
habitati eritis
|
ihr werdet gewohnt worden sein |
| 3. Person Plural |
habitati erunt
|
sie werden gewohnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitare
|
wohnen |
| Vorzeitigkeit |
habitavisse
|
gewohnt haben |
| Nachzeitigkeit |
habitaturum esse
|
wohnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitari habitarier
|
gewohnt werden |
| Vorzeitigkeit |
habitatum esse
|
gewohnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
habitatum iri
|
künftig gewohnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
habita
|
wohne! |
| 2. Person Plural |
habitate
|
wohnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
habitato
|
| 3. Person Singular |
habitato
|
| 2. Person Plural |
habitatote
|
| 3. Person Plural |
habitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
habitare
|
das Wohnen |
| Genitiv |
habitandi
|
des Wohnens |
| Dativ |
habitando
|
dem Wohnen |
| Akkusativ |
habitandum
|
das Wohnen |
| Ablativ |
habitando
|
durch das Wohnen |
| Vokativ |
habitande
|
Wohnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitandus
|
habitanda
|
habitandum
|
| Genitiv |
habitandi
|
habitandae
|
habitandi
|
| Dativ |
habitando
|
habitandae
|
habitando
|
| Akkusativ |
habitandum
|
habitandam
|
habitandum
|
| Ablativ |
habitando
|
habitanda
|
habitando
|
| Vokativ |
habitande
|
habitanda
|
habitandum
|
Plural
| Nominativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
| Genitiv |
habitandorum
|
habitandarum
|
habitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
habitandos
|
habitandas
|
habitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
| Genitiv |
habitantis
|
habitantis
|
habitantis
|
| Dativ |
habitanti
|
habitanti
|
habitanti
|
| Akkusativ |
habitantem
|
habitantem
|
habitans
|
| Ablativ |
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
| Vokativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
Plural
| Nominativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Genitiv |
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
| Dativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Akkusativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Ablativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Vokativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitatus
|
habitata
|
habitatum
|
| Genitiv |
habitati
|
habitatae
|
habitati
|
| Dativ |
habitato
|
habitatae
|
habitato
|
| Akkusativ |
habitatum
|
habitatam
|
habitatum
|
| Ablativ |
habitato
|
habitata
|
habitato
|
| Vokativ |
habitate
|
habitata
|
habitatum
|
Plural
| Nominativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
| Genitiv |
habitatorum
|
habitatarum
|
habitatorum
|
| Dativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Akkusativ |
habitatos
|
habitatas
|
habitata
|
| Ablativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Vokativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitaturus
|
habitatura
|
habitaturum
|
| Genitiv |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitaturi
|
| Dativ |
habitaturo
|
habitaturae
|
habitaturo
|
| Akkusativ |
habitaturum
|
habitaturam
|
habitaturum
|
| Ablativ |
habitaturo
|
habitatura
|
habitaturo
|
| Vokativ |
habitature
|
habitatura
|
habitaturum
|
Plural
| Nominativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
| Genitiv |
habitaturorum
|
habitaturarum
|
habitaturorum
|
| Dativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Akkusativ |
habitaturos
|
habitaturas
|
habitatura
|
| Ablativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Vokativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
habitatum
|
habitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habito
|
ich bewohne |
| 2. Person Singular |
habitas
|
du bewohnst |
| 3. Person Singular |
habitat
|
er/sie/es bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitamus
|
wir bewohnen |
| 2. Person Plural |
habitatis
|
ihr bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitant
|
sie bewohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitor
|
ich werde bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaris habitare
|
du wirst bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitatur
|
er/sie/es wird bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitamur
|
wir werden bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitamini
|
ihr werdet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitantur
|
sie werden bewohnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitem
|
ich bewohne |
| 2. Person Singular |
habites
|
du bewohnest |
| 3. Person Singular |
habitet
|
er/sie/es bewohne |
| 1. Person Plural |
habitemus
|
wir bewohnen |
| 2. Person Plural |
habitetis
|
ihr bewohnet |
| 3. Person Plural |
habitent
|
sie bewohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habiter
|
ich werde bewohnt |
| 2. Person Singular |
habiteris habitere
|
du werdest bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitetur
|
er/sie/es werde bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitemur
|
wir werden bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitemini
|
ihr werdet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitentur
|
sie werden bewohnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabam
|
ich bewohnte |
| 2. Person Singular |
habitabas
|
du bewohntest |
| 3. Person Singular |
habitabat
|
er/sie/es bewohnte |
| 1. Person Plural |
habitabamus
|
wir bewohnten |
| 2. Person Plural |
habitabatis
|
ihr bewohntet |
| 3. Person Plural |
habitabant
|
sie bewohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabar
|
ich wurde bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitabaris habitabare
|
du wurdest bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitabatur
|
er/sie/es wurde bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitabamur
|
wir wurden bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitabamini
|
ihr wurdet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitabantur
|
sie wurden bewohnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarem
|
ich bewohnte |
| 2. Person Singular |
habitares
|
du bewohntest |
| 3. Person Singular |
habitaret
|
er/sie/es bewohnte |
| 1. Person Plural |
habitaremus
|
wir bewohnten |
| 2. Person Plural |
habitaretis
|
ihr bewohntet |
| 3. Person Plural |
habitarent
|
sie bewohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarer
|
ich würde bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitareris habitarere
|
du würdest bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitaretur
|
er/sie/es würde bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitaremur
|
wir würden bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitaremini
|
ihr würdet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitarentur
|
sie würden bewohnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabo
|
ich werde bewohnen |
| 2. Person Singular |
habitabis
|
du wirst bewohnen |
| 3. Person Singular |
habitabit
|
er/sie/es wird bewohnen |
| 1. Person Plural |
habitabimus
|
wir werden bewohnen |
| 2. Person Plural |
habitabitis
|
ihr werdet bewohnen |
| 3. Person Plural |
habitabunt
|
sie werden bewohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabor
|
ich werde bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaberis habitabere
|
du wirst bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitabitur
|
er/sie/es wird bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitabimur
|
wir werden bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitabimini
|
ihr werdet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitabuntur
|
sie werden bewohnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavi
|
ich habe bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitavisti
|
du hast bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitavit
|
er/sie/es hat bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitavimus
|
wir haben bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitavistis
|
ihr habt bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitaverunt habitavere
|
sie haben bewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sum
|
ich bin bewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus es
|
du bist bewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus est
|
er/sie/es ist bewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati sumus
|
wir sind bewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati estis
|
ihr seid bewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati sunt
|
sie sind bewohnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaverim
|
ich habe bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
du habest bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
er/sie/es habe bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
wir haben bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
ihr habet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
sie haben bewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sim
|
ich sei bewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus sis
|
du seiest bewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus sit
|
er/sie/es sei bewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati simus
|
wir seien bewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati sitis
|
ihr seiet bewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati sint
|
sie seien bewohnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaveram
|
ich hatte bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitaveras
|
du hattest bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitaverat
|
er/sie/es hatte bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitaveramus
|
wir hatten bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitaveratis
|
ihr hattet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitaverant
|
sie hatten bewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus eram
|
ich war bewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus eras
|
du warst bewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus erat
|
er/sie/es war bewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati eramus
|
wir waren bewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati eratis
|
ihr warst bewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati erant
|
sie waren bewohnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavissem
|
ich hätte bewohnt |
| 2. Person Singular |
habitavisses
|
du hättest bewohnt |
| 3. Person Singular |
habitavisset
|
er/sie/es hätte bewohnt |
| 1. Person Plural |
habitavissemus
|
wir hätten bewohnt |
| 2. Person Plural |
habitavissetis
|
ihr hättet bewohnt |
| 3. Person Plural |
habitavissent
|
sie hätten bewohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus essem
|
ich wäre bewohnt worden |
| 2. Person Singular |
habitatus esses
|
du wärest bewohnt worden |
| 3. Person Singular |
habitatus esset
|
er/sie/es wäre bewohnt worden |
| 1. Person Plural |
habitati essemus
|
wir wären bewohnt worden |
| 2. Person Plural |
habitati essetis
|
ihr wäret bewohnt worden |
| 3. Person Plural |
habitati essent
|
sie wären bewohnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavero
|
ich werde bewohnt haben |
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
du wirst bewohnt haben |
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
er/sie/es wird bewohnt haben |
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
wir werden bewohnt haben |
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
ihr werdet bewohnt haben |
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
sie werden bewohnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus ero
|
ich werde bewohnt worden sein |
| 2. Person Singular |
habitatus eris
|
du werdest bewohnt worden sein |
| 3. Person Singular |
habitatus erit
|
er/sie/es werde bewohnt worden sein |
| 1. Person Plural |
habitati erimus
|
wir werden bewohnt worden sein |
| 2. Person Plural |
habitati eritis
|
ihr werdet bewohnt worden sein |
| 3. Person Plural |
habitati erunt
|
sie werden bewohnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitare
|
bewohnen |
| Vorzeitigkeit |
habitavisse
|
bewohnt haben |
| Nachzeitigkeit |
habitaturum esse
|
bewohnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitari habitarier
|
bewohnt werden |
| Vorzeitigkeit |
habitatum esse
|
bewohnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
habitatum iri
|
künftig bewohnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
habita
|
bewohne! |
| 2. Person Plural |
habitate
|
bewohnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
habitato
|
| 3. Person Singular |
habitato
|
| 2. Person Plural |
habitatote
|
| 3. Person Plural |
habitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
habitare
|
das Bewohnen |
| Genitiv |
habitandi
|
des Bewohnens |
| Dativ |
habitando
|
dem Bewohnen |
| Akkusativ |
habitandum
|
das Bewohnen |
| Ablativ |
habitando
|
durch das Bewohnen |
| Vokativ |
habitande
|
Bewohnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitandus
|
habitanda
|
habitandum
|
| Genitiv |
habitandi
|
habitandae
|
habitandi
|
| Dativ |
habitando
|
habitandae
|
habitando
|
| Akkusativ |
habitandum
|
habitandam
|
habitandum
|
| Ablativ |
habitando
|
habitanda
|
habitando
|
| Vokativ |
habitande
|
habitanda
|
habitandum
|
Plural
| Nominativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
| Genitiv |
habitandorum
|
habitandarum
|
habitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
habitandos
|
habitandas
|
habitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
| Genitiv |
habitantis
|
habitantis
|
habitantis
|
| Dativ |
habitanti
|
habitanti
|
habitanti
|
| Akkusativ |
habitantem
|
habitantem
|
habitans
|
| Ablativ |
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
| Vokativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
Plural
| Nominativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Genitiv |
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
| Dativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Akkusativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Ablativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Vokativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitatus
|
habitata
|
habitatum
|
| Genitiv |
habitati
|
habitatae
|
habitati
|
| Dativ |
habitato
|
habitatae
|
habitato
|
| Akkusativ |
habitatum
|
habitatam
|
habitatum
|
| Ablativ |
habitato
|
habitata
|
habitato
|
| Vokativ |
habitate
|
habitata
|
habitatum
|
Plural
| Nominativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
| Genitiv |
habitatorum
|
habitatarum
|
habitatorum
|
| Dativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Akkusativ |
habitatos
|
habitatas
|
habitata
|
| Ablativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Vokativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitaturus
|
habitatura
|
habitaturum
|
| Genitiv |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitaturi
|
| Dativ |
habitaturo
|
habitaturae
|
habitaturo
|
| Akkusativ |
habitaturum
|
habitaturam
|
habitaturum
|
| Ablativ |
habitaturo
|
habitatura
|
habitaturo
|
| Vokativ |
habitature
|
habitatura
|
habitaturum
|
Plural
| Nominativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
| Genitiv |
habitaturorum
|
habitaturarum
|
habitaturorum
|
| Dativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Akkusativ |
habitaturos
|
habitaturas
|
habitatura
|
| Ablativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Vokativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
habitatum
|
habitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habito
|
|
| 2. Person Singular |
habitas
|
|
| 3. Person Singular |
habitat
|
|
| 1. Person Plural |
habitamus
|
|
| 2. Person Plural |
habitatis
|
|
| 3. Person Plural |
habitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitor
|
|
| 2. Person Singular |
habitaris habitare
|
|
| 3. Person Singular |
habitatur
|
|
| 1. Person Plural |
habitamur
|
|
| 2. Person Plural |
habitamini
|
|
| 3. Person Plural |
habitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitem
|
|
| 2. Person Singular |
habites
|
|
| 3. Person Singular |
habitet
|
|
| 1. Person Plural |
habitemus
|
|
| 2. Person Plural |
habitetis
|
|
| 3. Person Plural |
habitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habiter
|
|
| 2. Person Singular |
habiteris habitere
|
|
| 3. Person Singular |
habitetur
|
|
| 1. Person Plural |
habitemur
|
|
| 2. Person Plural |
habitemini
|
|
| 3. Person Plural |
habitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabam
|
|
| 2. Person Singular |
habitabas
|
|
| 3. Person Singular |
habitabat
|
|
| 1. Person Plural |
habitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
habitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
habitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabar
|
|
| 2. Person Singular |
habitabaris habitabare
|
|
| 3. Person Singular |
habitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
habitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
habitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
habitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarem
|
|
| 2. Person Singular |
habitares
|
|
| 3. Person Singular |
habitaret
|
|
| 1. Person Plural |
habitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
habitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
habitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarer
|
|
| 2. Person Singular |
habitareris habitarere
|
|
| 3. Person Singular |
habitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
habitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
habitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
habitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabo
|
|
| 2. Person Singular |
habitabis
|
|
| 3. Person Singular |
habitabit
|
|
| 1. Person Plural |
habitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
habitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
habitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabor
|
|
| 2. Person Singular |
habitaberis habitabere
|
|
| 3. Person Singular |
habitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
habitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
habitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
habitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavi
|
|
| 2. Person Singular |
habitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
habitavit
|
|
| 1. Person Plural |
habitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
habitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
habitaverunt habitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
habitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
habitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
habitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
habitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
habitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
habitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
habitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
habitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
habitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
habitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
habitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
habitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
habitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
habitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
habitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
habitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
habitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
habitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
habitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
habitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
habitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
habitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
habitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
habitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
habitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
habitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
habitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
habitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
habitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
habitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavero
|
|
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
habitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
habitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
habitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
habitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
habitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
habitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
habitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitari habitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
habitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
habitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
habita
|
! |
| 2. Person Plural |
habitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
habitato
|
| 3. Person Singular |
habitato
|
| 2. Person Plural |
habitatote
|
| 3. Person Plural |
habitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
habitare
|
das |
| Genitiv |
habitandi
|
des es |
| Dativ |
habitando
|
dem |
| Akkusativ |
habitandum
|
das |
| Ablativ |
habitando
|
durch das |
| Vokativ |
habitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitandus
|
habitanda
|
habitandum
|
| Genitiv |
habitandi
|
habitandae
|
habitandi
|
| Dativ |
habitando
|
habitandae
|
habitando
|
| Akkusativ |
habitandum
|
habitandam
|
habitandum
|
| Ablativ |
habitando
|
habitanda
|
habitando
|
| Vokativ |
habitande
|
habitanda
|
habitandum
|
Plural
| Nominativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
| Genitiv |
habitandorum
|
habitandarum
|
habitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
habitandos
|
habitandas
|
habitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
| Genitiv |
habitantis
|
habitantis
|
habitantis
|
| Dativ |
habitanti
|
habitanti
|
habitanti
|
| Akkusativ |
habitantem
|
habitantem
|
habitans
|
| Ablativ |
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
| Vokativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
Plural
| Nominativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Genitiv |
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
| Dativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Akkusativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Ablativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Vokativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitatus
|
habitata
|
habitatum
|
| Genitiv |
habitati
|
habitatae
|
habitati
|
| Dativ |
habitato
|
habitatae
|
habitato
|
| Akkusativ |
habitatum
|
habitatam
|
habitatum
|
| Ablativ |
habitato
|
habitata
|
habitato
|
| Vokativ |
habitate
|
habitata
|
habitatum
|
Plural
| Nominativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
| Genitiv |
habitatorum
|
habitatarum
|
habitatorum
|
| Dativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Akkusativ |
habitatos
|
habitatas
|
habitata
|
| Ablativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Vokativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitaturus
|
habitatura
|
habitaturum
|
| Genitiv |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitaturi
|
| Dativ |
habitaturo
|
habitaturae
|
habitaturo
|
| Akkusativ |
habitaturum
|
habitaturam
|
habitaturum
|
| Ablativ |
habitaturo
|
habitatura
|
habitaturo
|
| Vokativ |
habitature
|
habitatura
|
habitaturum
|
Plural
| Nominativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
| Genitiv |
habitaturorum
|
habitaturarum
|
habitaturorum
|
| Dativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Akkusativ |
habitaturos
|
habitaturas
|
habitatura
|
| Ablativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Vokativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
habitatum
|
habitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habito
|
ich hause |
| 2. Person Singular |
habitas
|
du haust |
| 3. Person Singular |
habitat
|
er/sie/es haust |
| 1. Person Plural |
habitamus
|
wir hausen |
| 2. Person Plural |
habitatis
|
ihr haust |
| 3. Person Plural |
habitant
|
sie hausen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitor
|
ich werde gehaust |
| 2. Person Singular |
habitaris habitare
|
du wirst gehaust |
| 3. Person Singular |
habitatur
|
er/sie/es wird gehaust |
| 1. Person Plural |
habitamur
|
wir werden gehaust |
| 2. Person Plural |
habitamini
|
ihr werdet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitantur
|
sie werden gehaust |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitem
|
ich hause |
| 2. Person Singular |
habites
|
du hausest |
| 3. Person Singular |
habitet
|
er/sie/es hause |
| 1. Person Plural |
habitemus
|
wir hausen |
| 2. Person Plural |
habitetis
|
ihr hauset |
| 3. Person Plural |
habitent
|
sie hausen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habiter
|
ich werde gehaust |
| 2. Person Singular |
habiteris habitere
|
du werdest gehaust |
| 3. Person Singular |
habitetur
|
er/sie/es werde gehaust |
| 1. Person Plural |
habitemur
|
wir werden gehaust |
| 2. Person Plural |
habitemini
|
ihr werdet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitentur
|
sie werden gehaust |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabam
|
ich hauste |
| 2. Person Singular |
habitabas
|
du haustest |
| 3. Person Singular |
habitabat
|
er/sie/es hauste |
| 1. Person Plural |
habitabamus
|
wir hausten |
| 2. Person Plural |
habitabatis
|
ihr haustet |
| 3. Person Plural |
habitabant
|
sie hausten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabar
|
ich wurde gehaust |
| 2. Person Singular |
habitabaris habitabare
|
du wurdest gehaust |
| 3. Person Singular |
habitabatur
|
er/sie/es wurde gehaust |
| 1. Person Plural |
habitabamur
|
wir wurden gehaust |
| 2. Person Plural |
habitabamini
|
ihr wurdet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitabantur
|
sie wurden gehaust |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarem
|
ich hauste |
| 2. Person Singular |
habitares
|
du haustest |
| 3. Person Singular |
habitaret
|
er/sie/es hauste |
| 1. Person Plural |
habitaremus
|
wir hausten |
| 2. Person Plural |
habitaretis
|
ihr haustet |
| 3. Person Plural |
habitarent
|
sie hausten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitarer
|
ich würde gehaust |
| 2. Person Singular |
habitareris habitarere
|
du würdest gehaust |
| 3. Person Singular |
habitaretur
|
er/sie/es würde gehaust |
| 1. Person Plural |
habitaremur
|
wir würden gehaust |
| 2. Person Plural |
habitaremini
|
ihr würdet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitarentur
|
sie würden gehaust |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabo
|
ich werde hausen |
| 2. Person Singular |
habitabis
|
du wirst hausen |
| 3. Person Singular |
habitabit
|
er/sie/es wird hausen |
| 1. Person Plural |
habitabimus
|
wir werden hausen |
| 2. Person Plural |
habitabitis
|
ihr werdet hausen |
| 3. Person Plural |
habitabunt
|
sie werden hausen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitabor
|
ich werde gehaust |
| 2. Person Singular |
habitaberis habitabere
|
du wirst gehaust |
| 3. Person Singular |
habitabitur
|
er/sie/es wird gehaust |
| 1. Person Plural |
habitabimur
|
wir werden gehaust |
| 2. Person Plural |
habitabimini
|
ihr werdet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitabuntur
|
sie werden gehaust |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavi
|
ich habe gehaust |
| 2. Person Singular |
habitavisti
|
du hast gehaust |
| 3. Person Singular |
habitavit
|
er/sie/es hat gehaust |
| 1. Person Plural |
habitavimus
|
wir haben gehaust |
| 2. Person Plural |
habitavistis
|
ihr habt gehaust |
| 3. Person Plural |
habitaverunt habitavere
|
sie haben gehaust |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sum
|
ich bin gehaust worden |
| 2. Person Singular |
habitatus es
|
du bist gehaust worden |
| 3. Person Singular |
habitatus est
|
er/sie/es ist gehaust worden |
| 1. Person Plural |
habitati sumus
|
wir sind gehaust worden |
| 2. Person Plural |
habitati estis
|
ihr seid gehaust worden |
| 3. Person Plural |
habitati sunt
|
sie sind gehaust worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaverim
|
ich habe gehaust |
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
du habest gehaust |
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
er/sie/es habe gehaust |
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
wir haben gehaust |
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
ihr habet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
sie haben gehaust |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus sim
|
ich sei gehaust worden |
| 2. Person Singular |
habitatus sis
|
du seiest gehaust worden |
| 3. Person Singular |
habitatus sit
|
er/sie/es sei gehaust worden |
| 1. Person Plural |
habitati simus
|
wir seien gehaust worden |
| 2. Person Plural |
habitati sitis
|
ihr seiet gehaust worden |
| 3. Person Plural |
habitati sint
|
sie seien gehaust worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitaveram
|
ich hatte gehaust |
| 2. Person Singular |
habitaveras
|
du hattest gehaust |
| 3. Person Singular |
habitaverat
|
er/sie/es hatte gehaust |
| 1. Person Plural |
habitaveramus
|
wir hatten gehaust |
| 2. Person Plural |
habitaveratis
|
ihr hattet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitaverant
|
sie hatten gehaust |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus eram
|
ich war gehaust worden |
| 2. Person Singular |
habitatus eras
|
du warst gehaust worden |
| 3. Person Singular |
habitatus erat
|
er/sie/es war gehaust worden |
| 1. Person Plural |
habitati eramus
|
wir waren gehaust worden |
| 2. Person Plural |
habitati eratis
|
ihr warst gehaust worden |
| 3. Person Plural |
habitati erant
|
sie waren gehaust worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavissem
|
ich hätte gehaust |
| 2. Person Singular |
habitavisses
|
du hättest gehaust |
| 3. Person Singular |
habitavisset
|
er/sie/es hätte gehaust |
| 1. Person Plural |
habitavissemus
|
wir hätten gehaust |
| 2. Person Plural |
habitavissetis
|
ihr hättet gehaust |
| 3. Person Plural |
habitavissent
|
sie hätten gehaust |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus essem
|
ich wäre gehaust worden |
| 2. Person Singular |
habitatus esses
|
du wärest gehaust worden |
| 3. Person Singular |
habitatus esset
|
er/sie/es wäre gehaust worden |
| 1. Person Plural |
habitati essemus
|
wir wären gehaust worden |
| 2. Person Plural |
habitati essetis
|
ihr wäret gehaust worden |
| 3. Person Plural |
habitati essent
|
sie wären gehaust worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
habitavero
|
ich werde gehaust haben |
| 2. Person Singular |
habitaveris
|
du wirst gehaust haben |
| 3. Person Singular |
habitaverit
|
er/sie/es wird gehaust haben |
| 1. Person Plural |
habitaverimus
|
wir werden gehaust haben |
| 2. Person Plural |
habitaveritis
|
ihr werdet gehaust haben |
| 3. Person Plural |
habitaverint
|
sie werden gehaust haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
habitatus ero
|
ich werde gehaust worden sein |
| 2. Person Singular |
habitatus eris
|
du werdest gehaust worden sein |
| 3. Person Singular |
habitatus erit
|
er/sie/es werde gehaust worden sein |
| 1. Person Plural |
habitati erimus
|
wir werden gehaust worden sein |
| 2. Person Plural |
habitati eritis
|
ihr werdet gehaust worden sein |
| 3. Person Plural |
habitati erunt
|
sie werden gehaust worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitare
|
hausen |
| Vorzeitigkeit |
habitavisse
|
gehaust haben |
| Nachzeitigkeit |
habitaturum esse
|
hausen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
habitari habitarier
|
gehaust werden |
| Vorzeitigkeit |
habitatum esse
|
gehaust worden sein |
| Nachzeitigkeit |
habitatum iri
|
künftig gehaust werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
habita
|
hause! |
| 2. Person Plural |
habitate
|
haust! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
habitato
|
| 3. Person Singular |
habitato
|
| 2. Person Plural |
habitatote
|
| 3. Person Plural |
habitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
habitare
|
das Hausen |
| Genitiv |
habitandi
|
des Hausens |
| Dativ |
habitando
|
dem Hausen |
| Akkusativ |
habitandum
|
das Hausen |
| Ablativ |
habitando
|
durch das Hausen |
| Vokativ |
habitande
|
Hausen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitandus
|
habitanda
|
habitandum
|
| Genitiv |
habitandi
|
habitandae
|
habitandi
|
| Dativ |
habitando
|
habitandae
|
habitando
|
| Akkusativ |
habitandum
|
habitandam
|
habitandum
|
| Ablativ |
habitando
|
habitanda
|
habitando
|
| Vokativ |
habitande
|
habitanda
|
habitandum
|
Plural
| Nominativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
| Genitiv |
habitandorum
|
habitandarum
|
habitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
habitandos
|
habitandas
|
habitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
habitandi
|
habitandae
|
habitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
| Genitiv |
habitantis
|
habitantis
|
habitantis
|
| Dativ |
habitanti
|
habitanti
|
habitanti
|
| Akkusativ |
habitantem
|
habitantem
|
habitans
|
| Ablativ |
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
habitanti habitante
|
| Vokativ |
habitans
|
habitans
|
habitans
|
Plural
| Nominativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Genitiv |
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
habitantium habitantum
|
| Dativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Akkusativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
| Ablativ |
habitantibus
|
habitantibus
|
habitantibus
|
| Vokativ |
habitantes
|
habitantes
|
habitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitatus
|
habitata
|
habitatum
|
| Genitiv |
habitati
|
habitatae
|
habitati
|
| Dativ |
habitato
|
habitatae
|
habitato
|
| Akkusativ |
habitatum
|
habitatam
|
habitatum
|
| Ablativ |
habitato
|
habitata
|
habitato
|
| Vokativ |
habitate
|
habitata
|
habitatum
|
Plural
| Nominativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
| Genitiv |
habitatorum
|
habitatarum
|
habitatorum
|
| Dativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Akkusativ |
habitatos
|
habitatas
|
habitata
|
| Ablativ |
habitatis
|
habitatis
|
habitatis
|
| Vokativ |
habitati
|
habitatae
|
habitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
habitaturus
|
habitatura
|
habitaturum
|
| Genitiv |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitaturi
|
| Dativ |
habitaturo
|
habitaturae
|
habitaturo
|
| Akkusativ |
habitaturum
|
habitaturam
|
habitaturum
|
| Ablativ |
habitaturo
|
habitatura
|
habitaturo
|
| Vokativ |
habitature
|
habitatura
|
habitaturum
|
Plural
| Nominativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
| Genitiv |
habitaturorum
|
habitaturarum
|
habitaturorum
|
| Dativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Akkusativ |
habitaturos
|
habitaturas
|
habitatura
|
| Ablativ |
habitaturis
|
habitaturis
|
habitaturis
|
| Vokativ |
habitaturi
|
habitaturae
|
habitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
habitatum
|
habitatu
|