Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habito
  | 
    ich wohne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitas
  | 
    du wohnst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitat
  | 
    er/sie/es wohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamus
  | 
    wir wohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatis
  | 
    ihr wohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitant
  | 
    sie wohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitor
  | 
    ich werde gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaris habitare
  | 
    du wirst gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatur
  | 
    er/sie/es wird gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamur
  | 
    wir werden gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitamini
  | 
    ihr werdet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitantur
  | 
    sie werden gewohnt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitem
  | 
    ich wohne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habites
  | 
    du wohnest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitet
  | 
    er/sie/es wohne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemus
  | 
    wir wohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitetis
  | 
    ihr wohnet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitent
  | 
    sie wohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habiter
  | 
    ich werde gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habiteris habitere
  | 
    du werdest gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitetur
  | 
    er/sie/es werde gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemur
  | 
    wir werden gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitemini
  | 
    ihr werdet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitentur
  | 
    sie werden gewohnt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabam
  | 
    ich wohnte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabas
  | 
    du wohntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabat
  | 
    er/sie/es wohnte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamus
  | 
    wir wohnten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabatis
  | 
    ihr wohntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabant
  | 
    sie wohnten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabar
  | 
    ich wurde gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabaris habitabare
  | 
    du wurdest gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamur
  | 
    wir wurden gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabamini
  | 
    ihr wurdet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabantur
  | 
    sie wurden gewohnt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarem
  | 
    ich wohnte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitares
  | 
    du wohntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaret
  | 
    er/sie/es wohnte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremus
  | 
    wir wohnten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaretis
  | 
    ihr wohntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarent
  | 
    sie wohnten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarer
  | 
    ich würde gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitareris habitarere
  | 
    du würdest gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaretur
  | 
    er/sie/es würde gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremur
  | 
    wir würden gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaremini
  | 
    ihr würdet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarentur
  | 
    sie würden gewohnt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabo
  | 
    ich werde wohnen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabis
  | 
    du wirst wohnen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabit
  | 
    er/sie/es wird wohnen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimus
  | 
    wir werden wohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabitis
  | 
    ihr werdet wohnen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabunt
  | 
    sie werden wohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabor
  | 
    ich werde gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaberis habitabere
  | 
    du wirst gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabitur
  | 
    er/sie/es wird gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimur
  | 
    wir werden gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabimini
  | 
    ihr werdet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabuntur
  | 
    sie werden gewohnt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavi
  | 
    ich habe gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisti
  | 
    du hast gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavit
  | 
    er/sie/es hat gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavimus
  | 
    wir haben gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavistis
  | 
    ihr habt gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverunt habitavere
  | 
    sie haben gewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sum
  | 
    ich bin gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus es
  | 
    du bist gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus est
  | 
    er/sie/es ist gewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati sumus
  | 
    wir sind gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati estis
  | 
    ihr seid gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sunt
  | 
    sie sind gewohnt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaverim
  | 
    ich habe gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
    du habest gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
    er/sie/es habe gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
    wir haben gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
    ihr habet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
    sie haben gewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sim
  | 
    ich sei gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus sis
  | 
    du seiest gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati simus
  | 
    wir seien gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati sitis
  | 
    ihr seiet gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sint
  | 
    sie seien gewohnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaveram
  | 
    ich hatte gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveras
  | 
    du hattest gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaveramus
  | 
    wir hatten gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveratis
  | 
    ihr hattet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverant
  | 
    sie hatten gewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus eram
  | 
    ich war gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eras
  | 
    du warst gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erat
  | 
    er/sie/es war gewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati eramus
  | 
    wir waren gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eratis
  | 
    ihr warst gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erant
  | 
    sie waren gewohnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavissem
  | 
    ich hätte gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisses
  | 
    du hättest gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavissemus
  | 
    wir hätten gewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavissetis
  | 
    ihr hättet gewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitavissent
  | 
    sie hätten gewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus essem
  | 
    ich wäre gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus esses
  | 
    du wärest gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati essemus
  | 
    wir wären gewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati essetis
  | 
    ihr wäret gewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati essent
  | 
    sie wären gewohnt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavero
  | 
    ich werde gewohnt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
    du wirst gewohnt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
    er/sie/es wird gewohnt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
    wir werden gewohnt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
    ihr werdet gewohnt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
    sie werden gewohnt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus ero
  | 
    ich werde gewohnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eris
  | 
    du werdest gewohnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gewohnt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati erimus
  | 
    wir werden gewohnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eritis
  | 
    ihr werdet gewohnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erunt
  | 
    sie werden gewohnt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitare
  | 
    wohnen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitavisse
  | 
    gewohnt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitaturum esse
  | 
    wohnen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitari habitarier
  | 
    gewohnt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitatum esse
  | 
    gewohnt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitatum iri
  | 
    künftig gewohnt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habita
  | 
    wohne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitate
  | 
    wohnt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    habitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    habitare
  | 
    das Wohnen | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    des Wohnens | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    dem Wohnen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    das Wohnen | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    durch das Wohnen | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    Wohnen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitandus
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    habitandae
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    habitandam
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    habitanda
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandorum
  | 
    habitandarum
  | 
    habitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandos
  | 
    habitandas
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantem
  | 
    habitantem
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitatus
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitato
  | 
    habitatae
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatum
  | 
    habitatam
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitato
  | 
    habitata
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitate
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitatorum
  | 
    habitatarum
  | 
    habitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatos
  | 
    habitatas
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitaturus
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturo
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturum
  | 
    habitaturam
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturo
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitature
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturorum
  | 
    habitaturarum
  | 
    habitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturos
  | 
    habitaturas
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    habitatum
  | 
    habitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habito
  | 
    ich bewohne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitas
  | 
    du bewohnst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitat
  | 
    er/sie/es bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamus
  | 
    wir bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatis
  | 
    ihr bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitant
  | 
    sie bewohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitor
  | 
    ich werde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaris habitare
  | 
    du wirst bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatur
  | 
    er/sie/es wird bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamur
  | 
    wir werden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitamini
  | 
    ihr werdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitantur
  | 
    sie werden bewohnt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitem
  | 
    ich bewohne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habites
  | 
    du bewohnest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitet
  | 
    er/sie/es bewohne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemus
  | 
    wir bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitetis
  | 
    ihr bewohnet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitent
  | 
    sie bewohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habiter
  | 
    ich werde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habiteris habitere
  | 
    du werdest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitetur
  | 
    er/sie/es werde bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemur
  | 
    wir werden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitemini
  | 
    ihr werdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitentur
  | 
    sie werden bewohnt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabam
  | 
    ich bewohnte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabas
  | 
    du bewohntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabat
  | 
    er/sie/es bewohnte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamus
  | 
    wir bewohnten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabatis
  | 
    ihr bewohntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabant
  | 
    sie bewohnten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabar
  | 
    ich wurde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabaris habitabare
  | 
    du wurdest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabatur
  | 
    er/sie/es wurde bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamur
  | 
    wir wurden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabamini
  | 
    ihr wurdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabantur
  | 
    sie wurden bewohnt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarem
  | 
    ich bewohnte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitares
  | 
    du bewohntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaret
  | 
    er/sie/es bewohnte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremus
  | 
    wir bewohnten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaretis
  | 
    ihr bewohntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarent
  | 
    sie bewohnten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarer
  | 
    ich würde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitareris habitarere
  | 
    du würdest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaretur
  | 
    er/sie/es würde bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremur
  | 
    wir würden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaremini
  | 
    ihr würdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarentur
  | 
    sie würden bewohnt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabo
  | 
    ich werde bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabis
  | 
    du wirst bewohnen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabit
  | 
    er/sie/es wird bewohnen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimus
  | 
    wir werden bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabitis
  | 
    ihr werdet bewohnen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabunt
  | 
    sie werden bewohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabor
  | 
    ich werde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaberis habitabere
  | 
    du wirst bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabitur
  | 
    er/sie/es wird bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimur
  | 
    wir werden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabimini
  | 
    ihr werdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabuntur
  | 
    sie werden bewohnt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavi
  | 
    ich habe bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisti
  | 
    du hast bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavit
  | 
    er/sie/es hat bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavimus
  | 
    wir haben bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavistis
  | 
    ihr habt bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverunt habitavere
  | 
    sie haben bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sum
  | 
    ich bin bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus es
  | 
    du bist bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus est
  | 
    er/sie/es ist bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati sumus
  | 
    wir sind bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati estis
  | 
    ihr seid bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sunt
  | 
    sie sind bewohnt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaverim
  | 
    ich habe bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
    du habest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
    er/sie/es habe bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
    wir haben bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
    ihr habet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
    sie haben bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sim
  | 
    ich sei bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus sis
  | 
    du seiest bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus sit
  | 
    er/sie/es sei bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati simus
  | 
    wir seien bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati sitis
  | 
    ihr seiet bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sint
  | 
    sie seien bewohnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaveram
  | 
    ich hatte bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveras
  | 
    du hattest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverat
  | 
    er/sie/es hatte bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaveramus
  | 
    wir hatten bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveratis
  | 
    ihr hattet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverant
  | 
    sie hatten bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus eram
  | 
    ich war bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eras
  | 
    du warst bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erat
  | 
    er/sie/es war bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati eramus
  | 
    wir waren bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eratis
  | 
    ihr warst bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erant
  | 
    sie waren bewohnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavissem
  | 
    ich hätte bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisses
  | 
    du hättest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavisset
  | 
    er/sie/es hätte bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavissemus
  | 
    wir hätten bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavissetis
  | 
    ihr hättet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitavissent
  | 
    sie hätten bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus essem
  | 
    ich wäre bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus esses
  | 
    du wärest bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati essemus
  | 
    wir wären bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati essetis
  | 
    ihr wäret bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati essent
  | 
    sie wären bewohnt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavero
  | 
    ich werde bewohnt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
    du wirst bewohnt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
    er/sie/es wird bewohnt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
    wir werden bewohnt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
    ihr werdet bewohnt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
    sie werden bewohnt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus ero
  | 
    ich werde bewohnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eris
  | 
    du werdest bewohnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erit
  | 
    er/sie/es werde bewohnt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati erimus
  | 
    wir werden bewohnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eritis
  | 
    ihr werdet bewohnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erunt
  | 
    sie werden bewohnt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitare
  | 
    bewohnen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitavisse
  | 
    bewohnt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitaturum esse
  | 
    bewohnen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitari habitarier
  | 
    bewohnt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitatum esse
  | 
    bewohnt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitatum iri
  | 
    künftig bewohnt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habita
  | 
    bewohne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitate
  | 
    bewohnt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    habitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    habitare
  | 
    das Bewohnen | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    des Bewohnens | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    dem Bewohnen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    das Bewohnen | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    durch das Bewohnen | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    Bewohnen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitandus
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    habitandae
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    habitandam
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    habitanda
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandorum
  | 
    habitandarum
  | 
    habitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandos
  | 
    habitandas
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantem
  | 
    habitantem
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitatus
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitato
  | 
    habitatae
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatum
  | 
    habitatam
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitato
  | 
    habitata
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitate
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitatorum
  | 
    habitatarum
  | 
    habitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatos
  | 
    habitatas
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitaturus
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturo
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturum
  | 
    habitaturam
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturo
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitature
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturorum
  | 
    habitaturarum
  | 
    habitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturos
  | 
    habitaturas
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    habitatum
  | 
    habitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habito
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaris habitare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habites
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habiter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habiteris habitere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabaris habitabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitareris habitarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaberis habitabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverunt habitavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitari habitarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habita
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    habitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    habitare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitandus
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    habitandae
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    habitandam
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    habitanda
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandorum
  | 
    habitandarum
  | 
    habitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandos
  | 
    habitandas
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantem
  | 
    habitantem
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitatus
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitato
  | 
    habitatae
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatum
  | 
    habitatam
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitato
  | 
    habitata
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitate
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitatorum
  | 
    habitatarum
  | 
    habitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatos
  | 
    habitatas
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitaturus
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturo
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturum
  | 
    habitaturam
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturo
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitature
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturorum
  | 
    habitaturarum
  | 
    habitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturos
  | 
    habitaturas
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    habitatum
  | 
    habitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habito
  | 
    ich hause | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitas
  | 
    du haust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitat
  | 
    er/sie/es haust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamus
  | 
    wir hausen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatis
  | 
    ihr haust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitant
  | 
    sie hausen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitor
  | 
    ich werde gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaris habitare
  | 
    du wirst gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatur
  | 
    er/sie/es wird gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitamur
  | 
    wir werden gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitamini
  | 
    ihr werdet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitantur
  | 
    sie werden gehaust | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitem
  | 
    ich hause | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habites
  | 
    du hausest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitet
  | 
    er/sie/es hause | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemus
  | 
    wir hausen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitetis
  | 
    ihr hauset | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitent
  | 
    sie hausen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habiter
  | 
    ich werde gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habiteris habitere
  | 
    du werdest gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitetur
  | 
    er/sie/es werde gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitemur
  | 
    wir werden gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitemini
  | 
    ihr werdet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitentur
  | 
    sie werden gehaust | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabam
  | 
    ich hauste | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabas
  | 
    du haustest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabat
  | 
    er/sie/es hauste | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamus
  | 
    wir hausten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabatis
  | 
    ihr haustet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabant
  | 
    sie hausten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabar
  | 
    ich wurde gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabaris habitabare
  | 
    du wurdest gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabamur
  | 
    wir wurden gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabamini
  | 
    ihr wurdet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabantur
  | 
    sie wurden gehaust | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarem
  | 
    ich hauste | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitares
  | 
    du haustest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaret
  | 
    er/sie/es hauste | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremus
  | 
    wir hausten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaretis
  | 
    ihr haustet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarent
  | 
    sie hausten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitarer
  | 
    ich würde gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitareris habitarere
  | 
    du würdest gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaretur
  | 
    er/sie/es würde gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaremur
  | 
    wir würden gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaremini
  | 
    ihr würdet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitarentur
  | 
    sie würden gehaust | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabo
  | 
    ich werde hausen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitabis
  | 
    du wirst hausen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabit
  | 
    er/sie/es wird hausen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimus
  | 
    wir werden hausen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabitis
  | 
    ihr werdet hausen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabunt
  | 
    sie werden hausen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitabor
  | 
    ich werde gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaberis habitabere
  | 
    du wirst gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitabitur
  | 
    er/sie/es wird gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitabimur
  | 
    wir werden gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitabimini
  | 
    ihr werdet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitabuntur
  | 
    sie werden gehaust | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavi
  | 
    ich habe gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisti
  | 
    du hast gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavit
  | 
    er/sie/es hat gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavimus
  | 
    wir haben gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavistis
  | 
    ihr habt gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverunt habitavere
  | 
    sie haben gehaust | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sum
  | 
    ich bin gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus es
  | 
    du bist gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus est
  | 
    er/sie/es ist gehaust worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati sumus
  | 
    wir sind gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati estis
  | 
    ihr seid gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sunt
  | 
    sie sind gehaust worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaverim
  | 
    ich habe gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
    du habest gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
    er/sie/es habe gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
    wir haben gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
    ihr habet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
    sie haben gehaust | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus sim
  | 
    ich sei gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus sis
  | 
    du seiest gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gehaust worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati simus
  | 
    wir seien gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati sitis
  | 
    ihr seiet gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati sint
  | 
    sie seien gehaust worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitaveram
  | 
    ich hatte gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveras
  | 
    du hattest gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaveramus
  | 
    wir hatten gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveratis
  | 
    ihr hattet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverant
  | 
    sie hatten gehaust | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus eram
  | 
    ich war gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eras
  | 
    du warst gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erat
  | 
    er/sie/es war gehaust worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati eramus
  | 
    wir waren gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eratis
  | 
    ihr warst gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erant
  | 
    sie waren gehaust worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavissem
  | 
    ich hätte gehaust | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitavisses
  | 
    du hättest gehaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gehaust | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitavissemus
  | 
    wir hätten gehaust | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitavissetis
  | 
    ihr hättet gehaust | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitavissent
  | 
    sie hätten gehaust | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus essem
  | 
    ich wäre gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus esses
  | 
    du wärest gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gehaust worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati essemus
  | 
    wir wären gehaust worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati essetis
  | 
    ihr wäret gehaust worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati essent
  | 
    sie wären gehaust worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitavero
  | 
    ich werde gehaust haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitaveris
  | 
    du wirst gehaust haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitaverit
  | 
    er/sie/es wird gehaust haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitaverimus
  | 
    wir werden gehaust haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitaveritis
  | 
    ihr werdet gehaust haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitaverint
  | 
    sie werden gehaust haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    habitatus ero
  | 
    ich werde gehaust worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    habitatus eris
  | 
    du werdest gehaust worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    habitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gehaust worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    habitati erimus
  | 
    wir werden gehaust worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitati eritis
  | 
    ihr werdet gehaust worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    habitati erunt
  | 
    sie werden gehaust worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitare
  | 
    hausen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitavisse
  | 
    gehaust haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitaturum esse
  | 
    hausen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    habitari habitarier
  | 
    gehaust werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    habitatum esse
  | 
    gehaust worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    habitatum iri
  | 
    künftig gehaust werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habita
  | 
    hause! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    habitate
  | 
    haust! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    habitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    habitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    habitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    habitare
  | 
    das Hausen | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    des Hausens | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    dem Hausen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    das Hausen | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    durch das Hausen | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    Hausen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitandus
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitando
  | 
    habitandae
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandum
  | 
    habitandam
  | 
    habitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitando
  | 
    habitanda
  | 
    habitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitande
  | 
    habitanda
  | 
    habitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitandorum
  | 
    habitandarum
  | 
    habitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitandos
  | 
    habitandas
  | 
    habitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitandi
  | 
    habitandae
  | 
    habitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
    habitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
    habitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantem
  | 
    habitantem
  | 
    habitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
    habitanti habitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
    habitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
    habitantium habitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
    habitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitantes
  | 
    habitantes
  | 
    habitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitatus
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitato
  | 
    habitatae
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatum
  | 
    habitatam
  | 
    habitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitato
  | 
    habitata
  | 
    habitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitate
  | 
    habitata
  | 
    habitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitatorum
  | 
    habitatarum
  | 
    habitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitatos
  | 
    habitatas
  | 
    habitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
    habitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitati
  | 
    habitatae
  | 
    habitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    habitaturus
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturo
  | 
    habitaturae
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturum
  | 
    habitaturam
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturo
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitature
  | 
    habitatura
  | 
    habitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    habitaturorum
  | 
    habitaturarum
  | 
    habitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    habitaturos
  | 
    habitaturas
  | 
    habitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
    habitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    habitaturi
  | 
    habitaturae
  | 
    habitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    habitatum
  | 
    habitatu
  |