Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humo
|
ich beerdige |
| 2. Person Singular |
humas
|
du beerdigst |
| 3. Person Singular |
humat
|
er/sie/es beerdigt |
| 1. Person Plural |
humamus
|
wir beerdigen |
| 2. Person Plural |
humatis
|
ihr beerdigt |
| 3. Person Plural |
humant
|
sie beerdigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humor
|
ich werde beerdigt |
| 2. Person Singular |
humaris humare
|
du wirst beerdigt |
| 3. Person Singular |
humatur
|
er/sie/es wird beerdigt |
| 1. Person Plural |
humamur
|
wir werden beerdigt |
| 2. Person Plural |
humamini
|
ihr werdet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humantur
|
sie werden beerdigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humem
|
ich beerdige |
| 2. Person Singular |
humes
|
du beerdigest |
| 3. Person Singular |
humet
|
er/sie/es beerdige |
| 1. Person Plural |
humemus
|
wir beerdigen |
| 2. Person Plural |
humetis
|
ihr beerdiget |
| 3. Person Plural |
hument
|
sie beerdigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humer
|
ich werde beerdigt |
| 2. Person Singular |
humeris humere
|
du werdest beerdigt |
| 3. Person Singular |
humetur
|
er/sie/es werde beerdigt |
| 1. Person Plural |
humemur
|
wir werden beerdigt |
| 2. Person Plural |
humemini
|
ihr werdet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humentur
|
sie werden beerdigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humabam
|
ich beerdigte |
| 2. Person Singular |
humabas
|
du beerdigtest |
| 3. Person Singular |
humabat
|
er/sie/es beerdigte |
| 1. Person Plural |
humabamus
|
wir beerdigten |
| 2. Person Plural |
humabatis
|
ihr beerdigtet |
| 3. Person Plural |
humabant
|
sie beerdigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humabar
|
ich wurde beerdigt |
| 2. Person Singular |
humabaris humabare
|
du wurdest beerdigt |
| 3. Person Singular |
humabatur
|
er/sie/es wurde beerdigt |
| 1. Person Plural |
humabamur
|
wir wurden beerdigt |
| 2. Person Plural |
humabamini
|
ihr wurdet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humabantur
|
sie wurden beerdigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humarem
|
ich beerdigte |
| 2. Person Singular |
humares
|
du beerdigtest |
| 3. Person Singular |
humaret
|
er/sie/es beerdigte |
| 1. Person Plural |
humaremus
|
wir beerdigten |
| 2. Person Plural |
humaretis
|
ihr beerdigtet |
| 3. Person Plural |
humarent
|
sie beerdigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humarer
|
ich würde beerdigt |
| 2. Person Singular |
humareris humarere
|
du würdest beerdigt |
| 3. Person Singular |
humaretur
|
er/sie/es würde beerdigt |
| 1. Person Plural |
humaremur
|
wir würden beerdigt |
| 2. Person Plural |
humaremini
|
ihr würdet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humarentur
|
sie würden beerdigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humabo
|
ich werde beerdigen |
| 2. Person Singular |
humabis
|
du wirst beerdigen |
| 3. Person Singular |
humabit
|
er/sie/es wird beerdigen |
| 1. Person Plural |
humabimus
|
wir werden beerdigen |
| 2. Person Plural |
humabitis
|
ihr werdet beerdigen |
| 3. Person Plural |
humabunt
|
sie werden beerdigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humabor
|
ich werde beerdigt |
| 2. Person Singular |
humaberis humabere
|
du wirst beerdigt |
| 3. Person Singular |
humabitur
|
er/sie/es wird beerdigt |
| 1. Person Plural |
humabimur
|
wir werden beerdigt |
| 2. Person Plural |
humabimini
|
ihr werdet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humabuntur
|
sie werden beerdigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humavi
|
ich habe beerdigt |
| 2. Person Singular |
humavisti
|
du hast beerdigt |
| 3. Person Singular |
humavit
|
er/sie/es hat beerdigt |
| 1. Person Plural |
humavimus
|
wir haben beerdigt |
| 2. Person Plural |
humavistis
|
ihr habt beerdigt |
| 3. Person Plural |
humaverunt humavere
|
sie haben beerdigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus sum
|
ich bin beerdigt worden |
| 2. Person Singular |
humatus es
|
du bist beerdigt worden |
| 3. Person Singular |
humatus est
|
er/sie/es ist beerdigt worden |
| 1. Person Plural |
humati sumus
|
wir sind beerdigt worden |
| 2. Person Plural |
humati estis
|
ihr seid beerdigt worden |
| 3. Person Plural |
humati sunt
|
sie sind beerdigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humaverim
|
ich habe beerdigt |
| 2. Person Singular |
humaveris
|
du habest beerdigt |
| 3. Person Singular |
humaverit
|
er/sie/es habe beerdigt |
| 1. Person Plural |
humaverimus
|
wir haben beerdigt |
| 2. Person Plural |
humaveritis
|
ihr habet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humaverint
|
sie haben beerdigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus sim
|
ich sei beerdigt worden |
| 2. Person Singular |
humatus sis
|
du seiest beerdigt worden |
| 3. Person Singular |
humatus sit
|
er/sie/es sei beerdigt worden |
| 1. Person Plural |
humati simus
|
wir seien beerdigt worden |
| 2. Person Plural |
humati sitis
|
ihr seiet beerdigt worden |
| 3. Person Plural |
humati sint
|
sie seien beerdigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humaveram
|
ich hatte beerdigt |
| 2. Person Singular |
humaveras
|
du hattest beerdigt |
| 3. Person Singular |
humaverat
|
er/sie/es hatte beerdigt |
| 1. Person Plural |
humaveramus
|
wir hatten beerdigt |
| 2. Person Plural |
humaveratis
|
ihr hattet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humaverant
|
sie hatten beerdigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus eram
|
ich war beerdigt worden |
| 2. Person Singular |
humatus eras
|
du warst beerdigt worden |
| 3. Person Singular |
humatus erat
|
er/sie/es war beerdigt worden |
| 1. Person Plural |
humati eramus
|
wir waren beerdigt worden |
| 2. Person Plural |
humati eratis
|
ihr warst beerdigt worden |
| 3. Person Plural |
humati erant
|
sie waren beerdigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humavissem
|
ich hätte beerdigt |
| 2. Person Singular |
humavisses
|
du hättest beerdigt |
| 3. Person Singular |
humavisset
|
er/sie/es hätte beerdigt |
| 1. Person Plural |
humavissemus
|
wir hätten beerdigt |
| 2. Person Plural |
humavissetis
|
ihr hättet beerdigt |
| 3. Person Plural |
humavissent
|
sie hätten beerdigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus essem
|
ich wäre beerdigt worden |
| 2. Person Singular |
humatus esses
|
du wärest beerdigt worden |
| 3. Person Singular |
humatus esset
|
er/sie/es wäre beerdigt worden |
| 1. Person Plural |
humati essemus
|
wir wären beerdigt worden |
| 2. Person Plural |
humati essetis
|
ihr wäret beerdigt worden |
| 3. Person Plural |
humati essent
|
sie wären beerdigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humavero
|
ich werde beerdigt haben |
| 2. Person Singular |
humaveris
|
du wirst beerdigt haben |
| 3. Person Singular |
humaverit
|
er/sie/es wird beerdigt haben |
| 1. Person Plural |
humaverimus
|
wir werden beerdigt haben |
| 2. Person Plural |
humaveritis
|
ihr werdet beerdigt haben |
| 3. Person Plural |
humaverint
|
sie werden beerdigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus ero
|
ich werde beerdigt worden sein |
| 2. Person Singular |
humatus eris
|
du werdest beerdigt worden sein |
| 3. Person Singular |
humatus erit
|
er/sie/es werde beerdigt worden sein |
| 1. Person Plural |
humati erimus
|
wir werden beerdigt worden sein |
| 2. Person Plural |
humati eritis
|
ihr werdet beerdigt worden sein |
| 3. Person Plural |
humati erunt
|
sie werden beerdigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
humare
|
beerdigen |
| Vorzeitigkeit |
humavisse
|
beerdigt haben |
| Nachzeitigkeit |
humaturum esse
|
beerdigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
humari humarier
|
beerdigt werden |
| Vorzeitigkeit |
humatum esse
|
beerdigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
humatum iri
|
künftig beerdigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
huma
|
beerdige! |
| 2. Person Plural |
humate
|
beerdigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
humato
|
| 3. Person Singular |
humato
|
| 2. Person Plural |
humatote
|
| 3. Person Plural |
humanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
humare
|
das Beerdigen |
| Genitiv |
humandi
|
des Beerdigens |
| Dativ |
humando
|
dem Beerdigen |
| Akkusativ |
humandum
|
das Beerdigen |
| Ablativ |
humando
|
durch das Beerdigen |
| Vokativ |
humande
|
Beerdigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humandus
|
humanda
|
humandum
|
| Genitiv |
humandi
|
humandae
|
humandi
|
| Dativ |
humando
|
humandae
|
humando
|
| Akkusativ |
humandum
|
humandam
|
humandum
|
| Ablativ |
humando
|
humanda
|
humando
|
| Vokativ |
humande
|
humanda
|
humandum
|
Plural
| Nominativ |
humandi
|
humandae
|
humanda
|
| Genitiv |
humandorum
|
humandarum
|
humandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
humandos
|
humandas
|
humanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
humandi
|
humandae
|
humanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humans
|
humans
|
humans
|
| Genitiv |
humantis
|
humantis
|
humantis
|
| Dativ |
humanti
|
humanti
|
humanti
|
| Akkusativ |
humantem
|
humantem
|
humans
|
| Ablativ |
humanti humante
|
humanti humante
|
humanti humante
|
| Vokativ |
humans
|
humans
|
humans
|
Plural
| Nominativ |
humantes
|
humantes
|
humantia
|
| Genitiv |
humantium humantum
|
humantium humantum
|
humantium humantum
|
| Dativ |
humantibus
|
humantibus
|
humantibus
|
| Akkusativ |
humantes
|
humantes
|
humantia
|
| Ablativ |
humantibus
|
humantibus
|
humantibus
|
| Vokativ |
humantes
|
humantes
|
humantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humatus
|
humata
|
humatum
|
| Genitiv |
humati
|
humatae
|
humati
|
| Dativ |
humato
|
humatae
|
humato
|
| Akkusativ |
humatum
|
humatam
|
humatum
|
| Ablativ |
humato
|
humata
|
humato
|
| Vokativ |
humate
|
humata
|
humatum
|
Plural
| Nominativ |
humati
|
humatae
|
humata
|
| Genitiv |
humatorum
|
humatarum
|
humatorum
|
| Dativ |
humatis
|
humatis
|
humatis
|
| Akkusativ |
humatos
|
humatas
|
humata
|
| Ablativ |
humatis
|
humatis
|
humatis
|
| Vokativ |
humati
|
humatae
|
humata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humaturus
|
humatura
|
humaturum
|
| Genitiv |
humaturi
|
humaturae
|
humaturi
|
| Dativ |
humaturo
|
humaturae
|
humaturo
|
| Akkusativ |
humaturum
|
humaturam
|
humaturum
|
| Ablativ |
humaturo
|
humatura
|
humaturo
|
| Vokativ |
humature
|
humatura
|
humaturum
|
Plural
| Nominativ |
humaturi
|
humaturae
|
humatura
|
| Genitiv |
humaturorum
|
humaturarum
|
humaturorum
|
| Dativ |
humaturis
|
humaturis
|
humaturis
|
| Akkusativ |
humaturos
|
humaturas
|
humatura
|
| Ablativ |
humaturis
|
humaturis
|
humaturis
|
| Vokativ |
humaturi
|
humaturae
|
humatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
humatum
|
humatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humo
|
ich begrabe |
| 2. Person Singular |
humas
|
du begräbst |
| 3. Person Singular |
humat
|
er/sie/es begräbt |
| 1. Person Plural |
humamus
|
wir begraben |
| 2. Person Plural |
humatis
|
ihr begrabt |
| 3. Person Plural |
humant
|
sie begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humor
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
humaris humare
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
humatur
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
humamur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
humamini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
humantur
|
sie werden begraben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humem
|
ich begrabe |
| 2. Person Singular |
humes
|
du begrabest |
| 3. Person Singular |
humet
|
er/sie/es begrabe |
| 1. Person Plural |
humemus
|
wir begraben |
| 2. Person Plural |
humetis
|
ihr begrabet |
| 3. Person Plural |
hument
|
sie begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humer
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
humeris humere
|
du werdest begraben |
| 3. Person Singular |
humetur
|
er/sie/es werde begraben |
| 1. Person Plural |
humemur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
humemini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
humentur
|
sie werden begraben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humabam
|
ich begrub |
| 2. Person Singular |
humabas
|
du begrubst |
| 3. Person Singular |
humabat
|
er/sie/es begrub |
| 1. Person Plural |
humabamus
|
wir begruben |
| 2. Person Plural |
humabatis
|
ihr begrubt |
| 3. Person Plural |
humabant
|
sie begruben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humabar
|
ich wurde begraben |
| 2. Person Singular |
humabaris humabare
|
du wurdest begraben |
| 3. Person Singular |
humabatur
|
er/sie/es wurde begraben |
| 1. Person Plural |
humabamur
|
wir wurden begraben |
| 2. Person Plural |
humabamini
|
ihr wurdet begraben |
| 3. Person Plural |
humabantur
|
sie wurden begraben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humarem
|
ich begrübe |
| 2. Person Singular |
humares
|
du begrübest |
| 3. Person Singular |
humaret
|
er/sie/es begrübe |
| 1. Person Plural |
humaremus
|
wir begrüben |
| 2. Person Plural |
humaretis
|
ihr begrübet |
| 3. Person Plural |
humarent
|
sie begrüben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humarer
|
ich würde begraben |
| 2. Person Singular |
humareris humarere
|
du würdest begraben |
| 3. Person Singular |
humaretur
|
er/sie/es würde begraben |
| 1. Person Plural |
humaremur
|
wir würden begraben |
| 2. Person Plural |
humaremini
|
ihr würdet begraben |
| 3. Person Plural |
humarentur
|
sie würden begraben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humabo
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
humabis
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
humabit
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
humabimus
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
humabitis
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
humabunt
|
sie werden begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humabor
|
ich werde begraben |
| 2. Person Singular |
humaberis humabere
|
du wirst begraben |
| 3. Person Singular |
humabitur
|
er/sie/es wird begraben |
| 1. Person Plural |
humabimur
|
wir werden begraben |
| 2. Person Plural |
humabimini
|
ihr werdet begraben |
| 3. Person Plural |
humabuntur
|
sie werden begraben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humavi
|
ich habe begraben |
| 2. Person Singular |
humavisti
|
du hast begraben |
| 3. Person Singular |
humavit
|
er/sie/es hat begraben |
| 1. Person Plural |
humavimus
|
wir haben begraben |
| 2. Person Plural |
humavistis
|
ihr habt begraben |
| 3. Person Plural |
humaverunt humavere
|
sie haben begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus sum
|
ich bin begraben worden |
| 2. Person Singular |
humatus es
|
du bist begraben worden |
| 3. Person Singular |
humatus est
|
er/sie/es ist begraben worden |
| 1. Person Plural |
humati sumus
|
wir sind begraben worden |
| 2. Person Plural |
humati estis
|
ihr seid begraben worden |
| 3. Person Plural |
humati sunt
|
sie sind begraben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humaverim
|
ich habe begraben |
| 2. Person Singular |
humaveris
|
du habest begraben |
| 3. Person Singular |
humaverit
|
er/sie/es habe begraben |
| 1. Person Plural |
humaverimus
|
wir haben begraben |
| 2. Person Plural |
humaveritis
|
ihr habet begraben |
| 3. Person Plural |
humaverint
|
sie haben begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus sim
|
ich sei begraben worden |
| 2. Person Singular |
humatus sis
|
du seiest begraben worden |
| 3. Person Singular |
humatus sit
|
er/sie/es sei begraben worden |
| 1. Person Plural |
humati simus
|
wir seien begraben worden |
| 2. Person Plural |
humati sitis
|
ihr seiet begraben worden |
| 3. Person Plural |
humati sint
|
sie seien begraben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humaveram
|
ich hatte begraben |
| 2. Person Singular |
humaveras
|
du hattest begraben |
| 3. Person Singular |
humaverat
|
er/sie/es hatte begraben |
| 1. Person Plural |
humaveramus
|
wir hatten begraben |
| 2. Person Plural |
humaveratis
|
ihr hattet begraben |
| 3. Person Plural |
humaverant
|
sie hatten begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus eram
|
ich war begraben worden |
| 2. Person Singular |
humatus eras
|
du warst begraben worden |
| 3. Person Singular |
humatus erat
|
er/sie/es war begraben worden |
| 1. Person Plural |
humati eramus
|
wir waren begraben worden |
| 2. Person Plural |
humati eratis
|
ihr warst begraben worden |
| 3. Person Plural |
humati erant
|
sie waren begraben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humavissem
|
ich hätte begraben |
| 2. Person Singular |
humavisses
|
du hättest begraben |
| 3. Person Singular |
humavisset
|
er/sie/es hätte begraben |
| 1. Person Plural |
humavissemus
|
wir hätten begraben |
| 2. Person Plural |
humavissetis
|
ihr hättet begraben |
| 3. Person Plural |
humavissent
|
sie hätten begraben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus essem
|
ich wäre begraben worden |
| 2. Person Singular |
humatus esses
|
du wärest begraben worden |
| 3. Person Singular |
humatus esset
|
er/sie/es wäre begraben worden |
| 1. Person Plural |
humati essemus
|
wir wären begraben worden |
| 2. Person Plural |
humati essetis
|
ihr wäret begraben worden |
| 3. Person Plural |
humati essent
|
sie wären begraben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
humavero
|
ich werde begraben haben |
| 2. Person Singular |
humaveris
|
du wirst begraben haben |
| 3. Person Singular |
humaverit
|
er/sie/es wird begraben haben |
| 1. Person Plural |
humaverimus
|
wir werden begraben haben |
| 2. Person Plural |
humaveritis
|
ihr werdet begraben haben |
| 3. Person Plural |
humaverint
|
sie werden begraben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
humatus ero
|
ich werde begraben worden sein |
| 2. Person Singular |
humatus eris
|
du werdest begraben worden sein |
| 3. Person Singular |
humatus erit
|
er/sie/es werde begraben worden sein |
| 1. Person Plural |
humati erimus
|
wir werden begraben worden sein |
| 2. Person Plural |
humati eritis
|
ihr werdet begraben worden sein |
| 3. Person Plural |
humati erunt
|
sie werden begraben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
humare
|
begraben |
| Vorzeitigkeit |
humavisse
|
begraben haben |
| Nachzeitigkeit |
humaturum esse
|
begraben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
humari humarier
|
begraben werden |
| Vorzeitigkeit |
humatum esse
|
begraben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
humatum iri
|
künftig begraben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
huma
|
begrabe; begrab! |
| 2. Person Plural |
humate
|
begrabt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
humato
|
| 3. Person Singular |
humato
|
| 2. Person Plural |
humatote
|
| 3. Person Plural |
humanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
humare
|
das Begraben |
| Genitiv |
humandi
|
des Begrabens |
| Dativ |
humando
|
dem Begraben |
| Akkusativ |
humandum
|
das Begraben |
| Ablativ |
humando
|
durch das Begraben |
| Vokativ |
humande
|
Begraben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humandus
|
humanda
|
humandum
|
| Genitiv |
humandi
|
humandae
|
humandi
|
| Dativ |
humando
|
humandae
|
humando
|
| Akkusativ |
humandum
|
humandam
|
humandum
|
| Ablativ |
humando
|
humanda
|
humando
|
| Vokativ |
humande
|
humanda
|
humandum
|
Plural
| Nominativ |
humandi
|
humandae
|
humanda
|
| Genitiv |
humandorum
|
humandarum
|
humandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
humandos
|
humandas
|
humanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
humandi
|
humandae
|
humanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humans
|
humans
|
humans
|
| Genitiv |
humantis
|
humantis
|
humantis
|
| Dativ |
humanti
|
humanti
|
humanti
|
| Akkusativ |
humantem
|
humantem
|
humans
|
| Ablativ |
humanti humante
|
humanti humante
|
humanti humante
|
| Vokativ |
humans
|
humans
|
humans
|
Plural
| Nominativ |
humantes
|
humantes
|
humantia
|
| Genitiv |
humantium humantum
|
humantium humantum
|
humantium humantum
|
| Dativ |
humantibus
|
humantibus
|
humantibus
|
| Akkusativ |
humantes
|
humantes
|
humantia
|
| Ablativ |
humantibus
|
humantibus
|
humantibus
|
| Vokativ |
humantes
|
humantes
|
humantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humatus
|
humata
|
humatum
|
| Genitiv |
humati
|
humatae
|
humati
|
| Dativ |
humato
|
humatae
|
humato
|
| Akkusativ |
humatum
|
humatam
|
humatum
|
| Ablativ |
humato
|
humata
|
humato
|
| Vokativ |
humate
|
humata
|
humatum
|
Plural
| Nominativ |
humati
|
humatae
|
humata
|
| Genitiv |
humatorum
|
humatarum
|
humatorum
|
| Dativ |
humatis
|
humatis
|
humatis
|
| Akkusativ |
humatos
|
humatas
|
humata
|
| Ablativ |
humatis
|
humatis
|
humatis
|
| Vokativ |
humati
|
humatae
|
humata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
humaturus
|
humatura
|
humaturum
|
| Genitiv |
humaturi
|
humaturae
|
humaturi
|
| Dativ |
humaturo
|
humaturae
|
humaturo
|
| Akkusativ |
humaturum
|
humaturam
|
humaturum
|
| Ablativ |
humaturo
|
humatura
|
humaturo
|
| Vokativ |
humature
|
humatura
|
humaturum
|
Plural
| Nominativ |
humaturi
|
humaturae
|
humatura
|
| Genitiv |
humaturorum
|
humaturarum
|
humaturorum
|
| Dativ |
humaturis
|
humaturis
|
humaturis
|
| Akkusativ |
humaturos
|
humaturas
|
humatura
|
| Ablativ |
humaturis
|
humaturis
|
humaturis
|
| Vokativ |
humaturi
|
humaturae
|
humatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
humatum
|
humatu
|