Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboro
|
ich mühe ab |
| 2. Person Singular |
illaboras
|
du mühst ab |
| 3. Person Singular |
illaborat
|
er/sie/es müht ab |
| 1. Person Plural |
illaboramus
|
wir mühen ab |
| 2. Person Plural |
illaboratis
|
ihr müht ab |
| 3. Person Plural |
illaborant
|
sie mühen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboror
|
ich werde abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboraris illaborare
|
du wirst abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboratur
|
er/sie/es wird abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboramur
|
wir werden abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboramini
|
ihr werdet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaborantur
|
sie werden abgemüht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborem
|
ich mühe ab |
| 2. Person Singular |
illabores
|
du mühest ab |
| 3. Person Singular |
illaboret
|
er/sie/es mühe ab |
| 1. Person Plural |
illaboremus
|
wir mühen ab |
| 2. Person Plural |
illaboretis
|
ihr mühet ab |
| 3. Person Plural |
illaborent
|
sie mühen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborer
|
ich werde abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboreris illaborere
|
du werdest abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboretur
|
er/sie/es werde abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboremur
|
wir werden abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboremini
|
ihr werdet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaborentur
|
sie werden abgemüht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabam
|
ich mühte ab |
| 2. Person Singular |
illaborabas
|
du mühtest ab |
| 3. Person Singular |
illaborabat
|
er/sie/es mühte ab |
| 1. Person Plural |
illaborabamus
|
wir mühten ab |
| 2. Person Plural |
illaborabatis
|
ihr mühtet ab |
| 3. Person Plural |
illaborabant
|
sie mühten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabar
|
ich wurde abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaborabaris illaborabare
|
du wurdest abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaborabatur
|
er/sie/es wurde abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaborabamur
|
wir wurden abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaborabamini
|
ihr wurdet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaborabantur
|
sie wurden abgemüht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborarem
|
ich mühte ab |
| 2. Person Singular |
illaborares
|
du mühtest ab |
| 3. Person Singular |
illaboraret
|
er/sie/es mühte ab |
| 1. Person Plural |
illaboraremus
|
wir mühten ab |
| 2. Person Plural |
illaboraretis
|
ihr mühtet ab |
| 3. Person Plural |
illaborarent
|
sie mühten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborarer
|
ich würde abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaborareris illaborarere
|
du würdest abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboraretur
|
er/sie/es würde abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboraremur
|
wir würden abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboraremini
|
ihr würdet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaborarentur
|
sie würden abgemüht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabo
|
ich werde abmühen |
| 2. Person Singular |
illaborabis
|
du wirst abmühen |
| 3. Person Singular |
illaborabit
|
er/sie/es wird abmühen |
| 1. Person Plural |
illaborabimus
|
wir werden abmühen |
| 2. Person Plural |
illaborabitis
|
ihr werdet abmühen |
| 3. Person Plural |
illaborabunt
|
sie werden abmühen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabor
|
ich werde abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboraberis illaborabere
|
du wirst abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaborabitur
|
er/sie/es wird abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaborabimur
|
wir werden abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaborabimini
|
ihr werdet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaborabuntur
|
sie werden abgemüht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboravi
|
ich habe abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboravisti
|
du hast abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboravit
|
er/sie/es hat abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboravimus
|
wir haben abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboravistis
|
ihr habt abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaboraverunt illaboravere
|
sie haben abgemüht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus sum
|
ich bin abgemüht worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus es
|
du bist abgemüht worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus est
|
er/sie/es ist abgemüht worden |
| 1. Person Plural |
illaborati sumus
|
wir sind abgemüht worden |
| 2. Person Plural |
illaborati estis
|
ihr seid abgemüht worden |
| 3. Person Plural |
illaborati sunt
|
sie sind abgemüht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboraverim
|
ich habe abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboraveris
|
du habest abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboraverit
|
er/sie/es habe abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboraverimus
|
wir haben abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboraveritis
|
ihr habet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaboraverint
|
sie haben abgemüht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus sim
|
ich sei abgemüht worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus sis
|
du seiest abgemüht worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus sit
|
er/sie/es sei abgemüht worden |
| 1. Person Plural |
illaborati simus
|
wir seien abgemüht worden |
| 2. Person Plural |
illaborati sitis
|
ihr seiet abgemüht worden |
| 3. Person Plural |
illaborati sint
|
sie seien abgemüht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboraveram
|
ich hatte abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboraveras
|
du hattest abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboraverat
|
er/sie/es hatte abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboraveramus
|
wir hatten abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboraveratis
|
ihr hattet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaboraverant
|
sie hatten abgemüht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus eram
|
ich war abgemüht worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus eras
|
du warst abgemüht worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus erat
|
er/sie/es war abgemüht worden |
| 1. Person Plural |
illaborati eramus
|
wir waren abgemüht worden |
| 2. Person Plural |
illaborati eratis
|
ihr warst abgemüht worden |
| 3. Person Plural |
illaborati erant
|
sie waren abgemüht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboravissem
|
ich hätte abgemüht |
| 2. Person Singular |
illaboravisses
|
du hättest abgemüht |
| 3. Person Singular |
illaboravisset
|
er/sie/es hätte abgemüht |
| 1. Person Plural |
illaboravissemus
|
wir hätten abgemüht |
| 2. Person Plural |
illaboravissetis
|
ihr hättet abgemüht |
| 3. Person Plural |
illaboravissent
|
sie hätten abgemüht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus essem
|
ich wäre abgemüht worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus esses
|
du wärest abgemüht worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus esset
|
er/sie/es wäre abgemüht worden |
| 1. Person Plural |
illaborati essemus
|
wir wären abgemüht worden |
| 2. Person Plural |
illaborati essetis
|
ihr wäret abgemüht worden |
| 3. Person Plural |
illaborati essent
|
sie wären abgemüht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboravero
|
ich werde abgemüht haben |
| 2. Person Singular |
illaboraveris
|
du wirst abgemüht haben |
| 3. Person Singular |
illaboraverit
|
er/sie/es wird abgemüht haben |
| 1. Person Plural |
illaboraverimus
|
wir werden abgemüht haben |
| 2. Person Plural |
illaboraveritis
|
ihr werdet abgemüht haben |
| 3. Person Plural |
illaboraverint
|
sie werden abgemüht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus ero
|
ich werde abgemüht worden sein |
| 2. Person Singular |
illaboratus eris
|
du werdest abgemüht worden sein |
| 3. Person Singular |
illaboratus erit
|
er/sie/es werde abgemüht worden sein |
| 1. Person Plural |
illaborati erimus
|
wir werden abgemüht worden sein |
| 2. Person Plural |
illaborati eritis
|
ihr werdet abgemüht worden sein |
| 3. Person Plural |
illaborati erunt
|
sie werden abgemüht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
illaborare
|
abmühen |
| Vorzeitigkeit |
illaboravisse
|
abgemüht haben |
| Nachzeitigkeit |
illaboraturum esse
|
abmühen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
illaborari illaborarier
|
abgemüht werden |
| Vorzeitigkeit |
illaboratum esse
|
abgemüht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
illaboratum iri
|
künftig abgemüht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
illabora
|
mühe ab! |
| 2. Person Plural |
illaborate
|
müht ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
illaborato
|
| 3. Person Singular |
illaborato
|
| 2. Person Plural |
illaboratote
|
| 3. Person Plural |
illaboranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
illaborare
|
das Abmühen |
| Genitiv |
illaborandi
|
des Abmühens |
| Dativ |
illaborando
|
dem Abmühen |
| Akkusativ |
illaborandum
|
das Abmühen |
| Ablativ |
illaborando
|
durch das Abmühen |
| Vokativ |
illaborande
|
Abmühen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaborandus
|
illaboranda
|
illaborandum
|
| Genitiv |
illaborandi
|
illaborandae
|
illaborandi
|
| Dativ |
illaborando
|
illaborandae
|
illaborando
|
| Akkusativ |
illaborandum
|
illaborandam
|
illaborandum
|
| Ablativ |
illaborando
|
illaboranda
|
illaborando
|
| Vokativ |
illaborande
|
illaboranda
|
illaborandum
|
Plural
| Nominativ |
illaborandi
|
illaborandae
|
illaboranda
|
| Genitiv |
illaborandorum
|
illaborandarum
|
illaborandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
illaborandos
|
illaborandas
|
illaboranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
illaborandi
|
illaborandae
|
illaboranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaborans
|
illaborans
|
illaborans
|
| Genitiv |
illaborantis
|
illaborantis
|
illaborantis
|
| Dativ |
illaboranti
|
illaboranti
|
illaboranti
|
| Akkusativ |
illaborantem
|
illaborantem
|
illaborans
|
| Ablativ |
illaboranti illaborante
|
illaboranti illaborante
|
illaboranti illaborante
|
| Vokativ |
illaborans
|
illaborans
|
illaborans
|
Plural
| Nominativ |
illaborantes
|
illaborantes
|
illaborantia
|
| Genitiv |
illaborantium illaborantum
|
illaborantium illaborantum
|
illaborantium illaborantum
|
| Dativ |
illaborantibus
|
illaborantibus
|
illaborantibus
|
| Akkusativ |
illaborantes
|
illaborantes
|
illaborantia
|
| Ablativ |
illaborantibus
|
illaborantibus
|
illaborantibus
|
| Vokativ |
illaborantes
|
illaborantes
|
illaborantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaboratus
|
illaborata
|
illaboratum
|
| Genitiv |
illaborati
|
illaboratae
|
illaborati
|
| Dativ |
illaborato
|
illaboratae
|
illaborato
|
| Akkusativ |
illaboratum
|
illaboratam
|
illaboratum
|
| Ablativ |
illaborato
|
illaborata
|
illaborato
|
| Vokativ |
illaborate
|
illaborata
|
illaboratum
|
Plural
| Nominativ |
illaborati
|
illaboratae
|
illaborata
|
| Genitiv |
illaboratorum
|
illaboratarum
|
illaboratorum
|
| Dativ |
illaboratis
|
illaboratis
|
illaboratis
|
| Akkusativ |
illaboratos
|
illaboratas
|
illaborata
|
| Ablativ |
illaboratis
|
illaboratis
|
illaboratis
|
| Vokativ |
illaborati
|
illaboratae
|
illaborata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaboraturus
|
illaboratura
|
illaboraturum
|
| Genitiv |
illaboraturi
|
illaboraturae
|
illaboraturi
|
| Dativ |
illaboraturo
|
illaboraturae
|
illaboraturo
|
| Akkusativ |
illaboraturum
|
illaboraturam
|
illaboraturum
|
| Ablativ |
illaboraturo
|
illaboratura
|
illaboraturo
|
| Vokativ |
illaborature
|
illaboratura
|
illaboraturum
|
Plural
| Nominativ |
illaboraturi
|
illaboraturae
|
illaboratura
|
| Genitiv |
illaboraturorum
|
illaboraturarum
|
illaboraturorum
|
| Dativ |
illaboraturis
|
illaboraturis
|
illaboraturis
|
| Akkusativ |
illaboraturos
|
illaboraturas
|
illaboratura
|
| Ablativ |
illaboraturis
|
illaboraturis
|
illaboraturis
|
| Vokativ |
illaboraturi
|
illaboraturae
|
illaboratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
illaboratum
|
illaboratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboro
|
ich arbeite |
| 2. Person Singular |
illaboras
|
du arbeitest |
| 3. Person Singular |
illaborat
|
er/sie/es arbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboramus
|
wir arbeiten |
| 2. Person Plural |
illaboratis
|
ihr arbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborant
|
sie arbeiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboror
|
ich werde gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboraris illaborare
|
du wirst gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboratur
|
er/sie/es wird gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboramur
|
wir werden gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboramini
|
ihr werdet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborantur
|
sie werden gearbeitet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborem
|
ich arbeite |
| 2. Person Singular |
illabores
|
du arbeitest |
| 3. Person Singular |
illaboret
|
er/sie/es arbeite |
| 1. Person Plural |
illaboremus
|
wir arbeiten |
| 2. Person Plural |
illaboretis
|
ihr arbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborent
|
sie arbeiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborer
|
ich werde gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboreris illaborere
|
du werdest gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboretur
|
er/sie/es werde gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboremur
|
wir werden gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboremini
|
ihr werdet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborentur
|
sie werden gearbeitet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabam
|
ich arbeitete |
| 2. Person Singular |
illaborabas
|
du arbeitetest |
| 3. Person Singular |
illaborabat
|
er/sie/es arbeitete |
| 1. Person Plural |
illaborabamus
|
wir arbeiteten |
| 2. Person Plural |
illaborabatis
|
ihr arbeitetet |
| 3. Person Plural |
illaborabant
|
sie arbeiteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabar
|
ich wurde gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaborabaris illaborabare
|
du wurdest gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaborabatur
|
er/sie/es wurde gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaborabamur
|
wir wurden gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaborabamini
|
ihr wurdet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborabantur
|
sie wurden gearbeitet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborarem
|
ich arbeitete |
| 2. Person Singular |
illaborares
|
du arbeitetest |
| 3. Person Singular |
illaboraret
|
er/sie/es arbeitete |
| 1. Person Plural |
illaboraremus
|
wir arbeiteten |
| 2. Person Plural |
illaboraretis
|
ihr arbeitetet |
| 3. Person Plural |
illaborarent
|
sie arbeiteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborarer
|
ich würde gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaborareris illaborarere
|
du würdest gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboraretur
|
er/sie/es würde gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboraremur
|
wir würden gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboraremini
|
ihr würdet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborarentur
|
sie würden gearbeitet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabo
|
ich werde arbeiten |
| 2. Person Singular |
illaborabis
|
du wirst arbeiten |
| 3. Person Singular |
illaborabit
|
er/sie/es wird arbeiten |
| 1. Person Plural |
illaborabimus
|
wir werden arbeiten |
| 2. Person Plural |
illaborabitis
|
ihr werdet arbeiten |
| 3. Person Plural |
illaborabunt
|
sie werden arbeiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaborabor
|
ich werde gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboraberis illaborabere
|
du wirst gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaborabitur
|
er/sie/es wird gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaborabimur
|
wir werden gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaborabimini
|
ihr werdet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaborabuntur
|
sie werden gearbeitet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboravi
|
ich habe gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboravisti
|
du hast gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboravit
|
er/sie/es hat gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboravimus
|
wir haben gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboravistis
|
ihr habt gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaboraverunt illaboravere
|
sie haben gearbeitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus sum
|
ich bin gearbeitet worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus es
|
du bist gearbeitet worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus est
|
er/sie/es ist gearbeitet worden |
| 1. Person Plural |
illaborati sumus
|
wir sind gearbeitet worden |
| 2. Person Plural |
illaborati estis
|
ihr seid gearbeitet worden |
| 3. Person Plural |
illaborati sunt
|
sie sind gearbeitet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboraverim
|
ich habe gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboraveris
|
du habest gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboraverit
|
er/sie/es habe gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboraverimus
|
wir haben gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboraveritis
|
ihr habet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaboraverint
|
sie haben gearbeitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus sim
|
ich sei gearbeitet worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus sis
|
du seiest gearbeitet worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus sit
|
er/sie/es sei gearbeitet worden |
| 1. Person Plural |
illaborati simus
|
wir seien gearbeitet worden |
| 2. Person Plural |
illaborati sitis
|
ihr seiet gearbeitet worden |
| 3. Person Plural |
illaborati sint
|
sie seien gearbeitet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboraveram
|
ich hatte gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboraveras
|
du hattest gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboraverat
|
er/sie/es hatte gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboraveramus
|
wir hatten gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboraveratis
|
ihr hattet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaboraverant
|
sie hatten gearbeitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus eram
|
ich war gearbeitet worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus eras
|
du warst gearbeitet worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus erat
|
er/sie/es war gearbeitet worden |
| 1. Person Plural |
illaborati eramus
|
wir waren gearbeitet worden |
| 2. Person Plural |
illaborati eratis
|
ihr warst gearbeitet worden |
| 3. Person Plural |
illaborati erant
|
sie waren gearbeitet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboravissem
|
ich hätte gearbeitet |
| 2. Person Singular |
illaboravisses
|
du hättest gearbeitet |
| 3. Person Singular |
illaboravisset
|
er/sie/es hätte gearbeitet |
| 1. Person Plural |
illaboravissemus
|
wir hätten gearbeitet |
| 2. Person Plural |
illaboravissetis
|
ihr hättet gearbeitet |
| 3. Person Plural |
illaboravissent
|
sie hätten gearbeitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus essem
|
ich wäre gearbeitet worden |
| 2. Person Singular |
illaboratus esses
|
du wärest gearbeitet worden |
| 3. Person Singular |
illaboratus esset
|
er/sie/es wäre gearbeitet worden |
| 1. Person Plural |
illaborati essemus
|
wir wären gearbeitet worden |
| 2. Person Plural |
illaborati essetis
|
ihr wäret gearbeitet worden |
| 3. Person Plural |
illaborati essent
|
sie wären gearbeitet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboravero
|
ich werde gearbeitet haben |
| 2. Person Singular |
illaboraveris
|
du wirst gearbeitet haben |
| 3. Person Singular |
illaboraverit
|
er/sie/es wird gearbeitet haben |
| 1. Person Plural |
illaboraverimus
|
wir werden gearbeitet haben |
| 2. Person Plural |
illaboraveritis
|
ihr werdet gearbeitet haben |
| 3. Person Plural |
illaboraverint
|
sie werden gearbeitet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
illaboratus ero
|
ich werde gearbeitet worden sein |
| 2. Person Singular |
illaboratus eris
|
du werdest gearbeitet worden sein |
| 3. Person Singular |
illaboratus erit
|
er/sie/es werde gearbeitet worden sein |
| 1. Person Plural |
illaborati erimus
|
wir werden gearbeitet worden sein |
| 2. Person Plural |
illaborati eritis
|
ihr werdet gearbeitet worden sein |
| 3. Person Plural |
illaborati erunt
|
sie werden gearbeitet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
illaborare
|
arbeiten |
| Vorzeitigkeit |
illaboravisse
|
gearbeitet haben |
| Nachzeitigkeit |
illaboraturum esse
|
arbeiten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
illaborari illaborarier
|
gearbeitet werden |
| Vorzeitigkeit |
illaboratum esse
|
gearbeitet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
illaboratum iri
|
künftig gearbeitet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
illabora
|
arbeite! |
| 2. Person Plural |
illaborate
|
arbeitet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
illaborato
|
| 3. Person Singular |
illaborato
|
| 2. Person Plural |
illaboratote
|
| 3. Person Plural |
illaboranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
illaborare
|
das Arbeiten |
| Genitiv |
illaborandi
|
des Arbeitens |
| Dativ |
illaborando
|
dem Arbeiten |
| Akkusativ |
illaborandum
|
das Arbeiten |
| Ablativ |
illaborando
|
durch das Arbeiten |
| Vokativ |
illaborande
|
Arbeiten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaborandus
|
illaboranda
|
illaborandum
|
| Genitiv |
illaborandi
|
illaborandae
|
illaborandi
|
| Dativ |
illaborando
|
illaborandae
|
illaborando
|
| Akkusativ |
illaborandum
|
illaborandam
|
illaborandum
|
| Ablativ |
illaborando
|
illaboranda
|
illaborando
|
| Vokativ |
illaborande
|
illaboranda
|
illaborandum
|
Plural
| Nominativ |
illaborandi
|
illaborandae
|
illaboranda
|
| Genitiv |
illaborandorum
|
illaborandarum
|
illaborandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
illaborandos
|
illaborandas
|
illaboranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
illaborandi
|
illaborandae
|
illaboranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaborans
|
illaborans
|
illaborans
|
| Genitiv |
illaborantis
|
illaborantis
|
illaborantis
|
| Dativ |
illaboranti
|
illaboranti
|
illaboranti
|
| Akkusativ |
illaborantem
|
illaborantem
|
illaborans
|
| Ablativ |
illaboranti illaborante
|
illaboranti illaborante
|
illaboranti illaborante
|
| Vokativ |
illaborans
|
illaborans
|
illaborans
|
Plural
| Nominativ |
illaborantes
|
illaborantes
|
illaborantia
|
| Genitiv |
illaborantium illaborantum
|
illaborantium illaborantum
|
illaborantium illaborantum
|
| Dativ |
illaborantibus
|
illaborantibus
|
illaborantibus
|
| Akkusativ |
illaborantes
|
illaborantes
|
illaborantia
|
| Ablativ |
illaborantibus
|
illaborantibus
|
illaborantibus
|
| Vokativ |
illaborantes
|
illaborantes
|
illaborantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaboratus
|
illaborata
|
illaboratum
|
| Genitiv |
illaborati
|
illaboratae
|
illaborati
|
| Dativ |
illaborato
|
illaboratae
|
illaborato
|
| Akkusativ |
illaboratum
|
illaboratam
|
illaboratum
|
| Ablativ |
illaborato
|
illaborata
|
illaborato
|
| Vokativ |
illaborate
|
illaborata
|
illaboratum
|
Plural
| Nominativ |
illaborati
|
illaboratae
|
illaborata
|
| Genitiv |
illaboratorum
|
illaboratarum
|
illaboratorum
|
| Dativ |
illaboratis
|
illaboratis
|
illaboratis
|
| Akkusativ |
illaboratos
|
illaboratas
|
illaborata
|
| Ablativ |
illaboratis
|
illaboratis
|
illaboratis
|
| Vokativ |
illaborati
|
illaboratae
|
illaborata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
illaboraturus
|
illaboratura
|
illaboraturum
|
| Genitiv |
illaboraturi
|
illaboraturae
|
illaboraturi
|
| Dativ |
illaboraturo
|
illaboraturae
|
illaboraturo
|
| Akkusativ |
illaboraturum
|
illaboraturam
|
illaboraturum
|
| Ablativ |
illaboraturo
|
illaboratura
|
illaboraturo
|
| Vokativ |
illaborature
|
illaboratura
|
illaboraturum
|
Plural
| Nominativ |
illaboraturi
|
illaboraturae
|
illaboratura
|
| Genitiv |
illaboraturorum
|
illaboraturarum
|
illaboraturorum
|
| Dativ |
illaboraturis
|
illaboraturis
|
illaboraturis
|
| Akkusativ |
illaboraturos
|
illaboraturas
|
illaboratura
|
| Ablativ |
illaboraturis
|
illaboraturis
|
illaboraturis
|
| Vokativ |
illaboraturi
|
illaboraturae
|
illaboratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
illaboratum
|
illaboratu
|