Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
impero
|
|
| 2. Person Singular |
imperas
|
|
| 3. Person Singular |
imperat
|
|
| 1. Person Plural |
imperamus
|
|
| 2. Person Plural |
imperatis
|
|
| 3. Person Plural |
imperant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperor
|
|
| 2. Person Singular |
imperaris imperare
|
|
| 3. Person Singular |
imperatur
|
|
| 1. Person Plural |
imperamur
|
|
| 2. Person Plural |
imperamini
|
|
| 3. Person Plural |
imperantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperem
|
|
| 2. Person Singular |
imperes
|
|
| 3. Person Singular |
imperet
|
|
| 1. Person Plural |
imperemus
|
|
| 2. Person Plural |
imperetis
|
|
| 3. Person Plural |
imperent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperer
|
|
| 2. Person Singular |
impereris imperere
|
|
| 3. Person Singular |
imperetur
|
|
| 1. Person Plural |
imperemur
|
|
| 2. Person Plural |
imperemini
|
|
| 3. Person Plural |
imperentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperabam
|
|
| 2. Person Singular |
imperabas
|
|
| 3. Person Singular |
imperabat
|
|
| 1. Person Plural |
imperabamus
|
|
| 2. Person Plural |
imperabatis
|
|
| 3. Person Plural |
imperabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperabar
|
|
| 2. Person Singular |
imperabaris imperabare
|
|
| 3. Person Singular |
imperabatur
|
|
| 1. Person Plural |
imperabamur
|
|
| 2. Person Plural |
imperabamini
|
|
| 3. Person Plural |
imperabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperarem
|
|
| 2. Person Singular |
imperares
|
|
| 3. Person Singular |
imperaret
|
|
| 1. Person Plural |
imperaremus
|
|
| 2. Person Plural |
imperaretis
|
|
| 3. Person Plural |
imperarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperarer
|
|
| 2. Person Singular |
imperareris imperarere
|
|
| 3. Person Singular |
imperaretur
|
|
| 1. Person Plural |
imperaremur
|
|
| 2. Person Plural |
imperaremini
|
|
| 3. Person Plural |
imperarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperabo
|
|
| 2. Person Singular |
imperabis
|
|
| 3. Person Singular |
imperabit
|
|
| 1. Person Plural |
imperabimus
|
|
| 2. Person Plural |
imperabitis
|
|
| 3. Person Plural |
imperabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperabor
|
|
| 2. Person Singular |
imperaberis imperabere
|
|
| 3. Person Singular |
imperabitur
|
|
| 1. Person Plural |
imperabimur
|
|
| 2. Person Plural |
imperabimini
|
|
| 3. Person Plural |
imperabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperavi
|
|
| 2. Person Singular |
imperavisti
|
|
| 3. Person Singular |
imperavit
|
|
| 1. Person Plural |
imperavimus
|
|
| 2. Person Plural |
imperavistis
|
|
| 3. Person Plural |
imperaverunt imperavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
imperatus es
|
|
| 3. Person Singular |
imperatus est
|
|
| 1. Person Plural |
imperati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
imperati estis
|
|
| 3. Person Plural |
imperati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperaverim
|
|
| 2. Person Singular |
imperaveris
|
|
| 3. Person Singular |
imperaverit
|
|
| 1. Person Plural |
imperaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
imperaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
imperaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
imperatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
imperatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
imperati simus
|
|
| 2. Person Plural |
imperati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
imperati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperaveram
|
|
| 2. Person Singular |
imperaveras
|
|
| 3. Person Singular |
imperaverat
|
|
| 1. Person Plural |
imperaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
imperaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
imperaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
imperatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
imperatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
imperati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
imperati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
imperati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperavissem
|
|
| 2. Person Singular |
imperavisses
|
|
| 3. Person Singular |
imperavisset
|
|
| 1. Person Plural |
imperavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
imperavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
imperavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
imperatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
imperatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
imperati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
imperati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
imperati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imperavero
|
|
| 2. Person Singular |
imperaveris
|
|
| 3. Person Singular |
imperaverit
|
|
| 1. Person Plural |
imperaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
imperaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
imperaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imperatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
imperatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
imperatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
imperati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
imperati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
imperati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
imperare
|
|
| Vorzeitigkeit |
imperavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
imperaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
imperari imperarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
imperatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
imperatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
impera
|
! |
| 2. Person Plural |
imperate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
imperato
|
| 3. Person Singular |
imperato
|
| 2. Person Plural |
imperatote
|
| 3. Person Plural |
imperanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
imperare
|
das |
| Genitiv |
imperandi
|
des es |
| Dativ |
imperando
|
dem |
| Akkusativ |
imperandum
|
das |
| Ablativ |
imperando
|
durch das |
| Vokativ |
imperande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imperandus
|
imperanda
|
imperandum
|
| Genitiv |
imperandi
|
imperandae
|
imperandi
|
| Dativ |
imperando
|
imperandae
|
imperando
|
| Akkusativ |
imperandum
|
imperandam
|
imperandum
|
| Ablativ |
imperando
|
imperanda
|
imperando
|
| Vokativ |
imperande
|
imperanda
|
imperandum
|
Plural
| Nominativ |
imperandi
|
imperandae
|
imperanda
|
| Genitiv |
imperandorum
|
imperandarum
|
imperandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
imperandos
|
imperandas
|
imperanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
imperandi
|
imperandae
|
imperanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imperans
|
imperans
|
imperans
|
| Genitiv |
imperantis
|
imperantis
|
imperantis
|
| Dativ |
imperanti
|
imperanti
|
imperanti
|
| Akkusativ |
imperantem
|
imperantem
|
imperans
|
| Ablativ |
imperanti imperante
|
imperanti imperante
|
imperanti imperante
|
| Vokativ |
imperans
|
imperans
|
imperans
|
Plural
| Nominativ |
imperantes
|
imperantes
|
imperantia
|
| Genitiv |
imperantium imperantum
|
imperantium imperantum
|
imperantium imperantum
|
| Dativ |
imperantibus
|
imperantibus
|
imperantibus
|
| Akkusativ |
imperantes
|
imperantes
|
imperantia
|
| Ablativ |
imperantibus
|
imperantibus
|
imperantibus
|
| Vokativ |
imperantes
|
imperantes
|
imperantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imperatus
|
imperata
|
imperatum
|
| Genitiv |
imperati
|
imperatae
|
imperati
|
| Dativ |
imperato
|
imperatae
|
imperato
|
| Akkusativ |
imperatum
|
imperatam
|
imperatum
|
| Ablativ |
imperato
|
imperata
|
imperato
|
| Vokativ |
imperate
|
imperata
|
imperatum
|
Plural
| Nominativ |
imperati
|
imperatae
|
imperata
|
| Genitiv |
imperatorum
|
imperatarum
|
imperatorum
|
| Dativ |
imperatis
|
imperatis
|
imperatis
|
| Akkusativ |
imperatos
|
imperatas
|
imperata
|
| Ablativ |
imperatis
|
imperatis
|
imperatis
|
| Vokativ |
imperati
|
imperatae
|
imperata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imperaturus
|
imperatura
|
imperaturum
|
| Genitiv |
imperaturi
|
imperaturae
|
imperaturi
|
| Dativ |
imperaturo
|
imperaturae
|
imperaturo
|
| Akkusativ |
imperaturum
|
imperaturam
|
imperaturum
|
| Ablativ |
imperaturo
|
imperatura
|
imperaturo
|
| Vokativ |
imperature
|
imperatura
|
imperaturum
|
Plural
| Nominativ |
imperaturi
|
imperaturae
|
imperatura
|
| Genitiv |
imperaturorum
|
imperaturarum
|
imperaturorum
|
| Dativ |
imperaturis
|
imperaturis
|
imperaturis
|
| Akkusativ |
imperaturos
|
imperaturas
|
imperatura
|
| Ablativ |
imperaturis
|
imperaturis
|
imperaturis
|
| Vokativ |
imperaturi
|
imperaturae
|
imperatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
imperatum
|
imperatu
|