Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impreco
|
|
2. Person Singular |
imprecas
|
|
3. Person Singular |
imprecat
|
|
1. Person Plural |
imprecamus
|
|
2. Person Plural |
imprecatis
|
|
3. Person Plural |
imprecant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecor
|
|
2. Person Singular |
imprecaris imprecare
|
|
3. Person Singular |
imprecatur
|
|
1. Person Plural |
imprecamur
|
|
2. Person Plural |
imprecamini
|
|
3. Person Plural |
imprecantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
imprecem
|
|
2. Person Singular |
impreces
|
|
3. Person Singular |
imprecet
|
|
1. Person Plural |
imprecemus
|
|
2. Person Plural |
imprecetis
|
|
3. Person Plural |
imprecent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecer
|
|
2. Person Singular |
impreceris imprecere
|
|
3. Person Singular |
imprecetur
|
|
1. Person Plural |
imprecemur
|
|
2. Person Plural |
imprecemini
|
|
3. Person Plural |
imprecentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
imprecabam
|
|
2. Person Singular |
imprecabas
|
|
3. Person Singular |
imprecabat
|
|
1. Person Plural |
imprecabamus
|
|
2. Person Plural |
imprecabatis
|
|
3. Person Plural |
imprecabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecabar
|
|
2. Person Singular |
imprecabaris imprecabare
|
|
3. Person Singular |
imprecabatur
|
|
1. Person Plural |
imprecabamur
|
|
2. Person Plural |
imprecabamini
|
|
3. Person Plural |
imprecabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
imprecarem
|
|
2. Person Singular |
imprecares
|
|
3. Person Singular |
imprecaret
|
|
1. Person Plural |
imprecaremus
|
|
2. Person Plural |
imprecaretis
|
|
3. Person Plural |
imprecarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecarer
|
|
2. Person Singular |
imprecareris imprecarere
|
|
3. Person Singular |
imprecaretur
|
|
1. Person Plural |
imprecaremur
|
|
2. Person Plural |
imprecaremini
|
|
3. Person Plural |
imprecarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
imprecabo
|
|
2. Person Singular |
imprecabis
|
|
3. Person Singular |
imprecabit
|
|
1. Person Plural |
imprecabimus
|
|
2. Person Plural |
imprecabitis
|
|
3. Person Plural |
imprecabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecabor
|
|
2. Person Singular |
imprecaberis imprecabere
|
|
3. Person Singular |
imprecabitur
|
|
1. Person Plural |
imprecabimur
|
|
2. Person Plural |
imprecabimini
|
|
3. Person Plural |
imprecabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecatus sum
|
|
2. Person Singular |
imprecatus es
|
|
3. Person Singular |
imprecatus est
|
|
1. Person Plural |
imprecati sumus
|
|
2. Person Plural |
imprecati estis
|
|
3. Person Plural |
imprecati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecatus sim
|
|
2. Person Singular |
imprecatus sis
|
|
3. Person Singular |
imprecatus sit
|
|
1. Person Plural |
imprecati simus
|
|
2. Person Plural |
imprecati sitis
|
|
3. Person Plural |
imprecati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecatus eram
|
|
2. Person Singular |
imprecatus eras
|
|
3. Person Singular |
imprecatus erat
|
|
1. Person Plural |
imprecati eramus
|
|
2. Person Plural |
imprecati eratis
|
|
3. Person Plural |
imprecati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecatus essem
|
|
2. Person Singular |
imprecatus esses
|
|
3. Person Singular |
imprecatus esset
|
|
1. Person Plural |
imprecati essemus
|
|
2. Person Plural |
imprecati essetis
|
|
3. Person Plural |
imprecati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
imprecatus ero
|
|
2. Person Singular |
imprecatus eris
|
|
3. Person Singular |
imprecatus erit
|
|
1. Person Plural |
imprecati erimus
|
|
2. Person Plural |
imprecati eritis
|
|
3. Person Plural |
imprecati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
imprecare
|
|
Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
|
Nachzeitigkeit |
imprecaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
imprecari imprecarier
|
|
Vorzeitigkeit |
imprecatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
imprecatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
impreca
|
! |
2. Person Plural |
imprecate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
imprecato
|
3. Person Singular |
imprecato
|
2. Person Plural |
imprecatote
|
3. Person Plural |
imprecanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
imprecare
|
das |
Genitiv |
imprecandi
|
des es |
Dativ |
imprecando
|
dem |
Akkusativ |
imprecandum
|
das |
Ablativ |
imprecando
|
durch das |
Vokativ |
imprecande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
imprecandus
|
imprecanda
|
imprecandum
|
Genitiv |
imprecandi
|
imprecandae
|
imprecandi
|
Dativ |
imprecando
|
imprecandae
|
imprecando
|
Akkusativ |
imprecandum
|
imprecandam
|
imprecandum
|
Ablativ |
imprecando
|
imprecanda
|
imprecando
|
Vokativ |
imprecande
|
imprecanda
|
imprecandum
|
Plural
Nominativ |
imprecandi
|
imprecandae
|
imprecanda
|
Genitiv |
imprecandorum
|
imprecandarum
|
imprecandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
imprecandos
|
imprecandas
|
imprecanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
imprecandi
|
imprecandae
|
imprecanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
imprecans
|
imprecans
|
imprecans
|
Genitiv |
imprecantis
|
imprecantis
|
imprecantis
|
Dativ |
imprecanti
|
imprecanti
|
imprecanti
|
Akkusativ |
imprecantem
|
imprecantem
|
imprecans
|
Ablativ |
imprecanti imprecante
|
imprecanti imprecante
|
imprecanti imprecante
|
Vokativ |
imprecans
|
imprecans
|
imprecans
|
Plural
Nominativ |
imprecantes
|
imprecantes
|
imprecantia
|
Genitiv |
imprecantium imprecantum
|
imprecantium imprecantum
|
imprecantium imprecantum
|
Dativ |
imprecantibus
|
imprecantibus
|
imprecantibus
|
Akkusativ |
imprecantes
|
imprecantes
|
imprecantia
|
Ablativ |
imprecantibus
|
imprecantibus
|
imprecantibus
|
Vokativ |
imprecantes
|
imprecantes
|
imprecantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
imprecatus
|
imprecata
|
imprecatum
|
Genitiv |
imprecati
|
imprecatae
|
imprecati
|
Dativ |
imprecato
|
imprecatae
|
imprecato
|
Akkusativ |
imprecatum
|
imprecatam
|
imprecatum
|
Ablativ |
imprecato
|
imprecata
|
imprecato
|
Vokativ |
imprecate
|
imprecata
|
imprecatum
|
Plural
Nominativ |
imprecati
|
imprecatae
|
imprecata
|
Genitiv |
imprecatorum
|
imprecatarum
|
imprecatorum
|
Dativ |
imprecatis
|
imprecatis
|
imprecatis
|
Akkusativ |
imprecatos
|
imprecatas
|
imprecata
|
Ablativ |
imprecatis
|
imprecatis
|
imprecatis
|
Vokativ |
imprecati
|
imprecatae
|
imprecata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
imprecaturus
|
imprecatura
|
imprecaturum
|
Genitiv |
imprecaturi
|
imprecaturae
|
imprecaturi
|
Dativ |
imprecaturo
|
imprecaturae
|
imprecaturo
|
Akkusativ |
imprecaturum
|
imprecaturam
|
imprecaturum
|
Ablativ |
imprecaturo
|
imprecatura
|
imprecaturo
|
Vokativ |
imprecature
|
imprecatura
|
imprecaturum
|
Plural
Nominativ |
imprecaturi
|
imprecaturae
|
imprecatura
|
Genitiv |
imprecaturorum
|
imprecaturarum
|
imprecaturorum
|
Dativ |
imprecaturis
|
imprecaturis
|
imprecaturis
|
Akkusativ |
imprecaturos
|
imprecaturas
|
imprecatura
|
Ablativ |
imprecaturis
|
imprecaturis
|
imprecaturis
|
Vokativ |
imprecaturi
|
imprecaturae
|
imprecatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
imprecatum
|
imprecatu
|