Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputo
|
ich rechne an |
| 2. Person Singular |
imputas
|
du rechnest an |
| 3. Person Singular |
imputat
|
er/sie/es rechnet an |
| 1. Person Plural |
imputamus
|
wir rechnen an |
| 2. Person Plural |
imputatis
|
ihr rechnet an |
| 3. Person Plural |
imputant
|
sie rechnen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputor
|
ich werde angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaris imputare
|
du wirst angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputatur
|
er/sie/es wird angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputamur
|
wir werden angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputamini
|
ihr werdet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputantur
|
sie werden angerechnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputem
|
ich rechne an |
| 2. Person Singular |
imputes
|
du rechnest an |
| 3. Person Singular |
imputet
|
er/sie/es rechne an |
| 1. Person Plural |
imputemus
|
wir rechnen an |
| 2. Person Plural |
imputetis
|
ihr rechnet an |
| 3. Person Plural |
imputent
|
sie rechnen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputer
|
ich werde angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputeris imputere
|
du werdest angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputetur
|
er/sie/es werde angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputemur
|
wir werden angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputemini
|
ihr werdet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputentur
|
sie werden angerechnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabam
|
ich rechnete an |
| 2. Person Singular |
imputabas
|
du rechnetest an |
| 3. Person Singular |
imputabat
|
er/sie/es rechnete an |
| 1. Person Plural |
imputabamus
|
wir rechneten an |
| 2. Person Plural |
imputabatis
|
ihr rechnetet an |
| 3. Person Plural |
imputabant
|
sie rechneten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabar
|
ich wurde angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputabaris imputabare
|
du wurdest angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputabatur
|
er/sie/es wurde angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputabamur
|
wir wurden angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputabamini
|
ihr wurdet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputabantur
|
sie wurden angerechnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputarem
|
ich rechnete an |
| 2. Person Singular |
imputares
|
du rechnetest an |
| 3. Person Singular |
imputaret
|
er/sie/es rechnete an |
| 1. Person Plural |
imputaremus
|
wir rechneten an |
| 2. Person Plural |
imputaretis
|
ihr rechnetet an |
| 3. Person Plural |
imputarent
|
sie rechneten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputarer
|
ich würde angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputareris imputarere
|
du würdest angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputaretur
|
er/sie/es würde angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputaremur
|
wir würden angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputaremini
|
ihr würdet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputarentur
|
sie würden angerechnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabo
|
ich werde anrechnen |
| 2. Person Singular |
imputabis
|
du wirst anrechnen |
| 3. Person Singular |
imputabit
|
er/sie/es wird anrechnen |
| 1. Person Plural |
imputabimus
|
wir werden anrechnen |
| 2. Person Plural |
imputabitis
|
ihr werdet anrechnen |
| 3. Person Plural |
imputabunt
|
sie werden anrechnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabor
|
ich werde angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaberis imputabere
|
du wirst angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputabitur
|
er/sie/es wird angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputabimur
|
wir werden angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputabimini
|
ihr werdet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputabuntur
|
sie werden angerechnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputavi
|
ich habe angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputavisti
|
du hast angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputavit
|
er/sie/es hat angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputavimus
|
wir haben angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputavistis
|
ihr habt angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputaverunt imputavere
|
sie haben angerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus sum
|
ich bin angerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus es
|
du bist angerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus est
|
er/sie/es ist angerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati sumus
|
wir sind angerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati estis
|
ihr seid angerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati sunt
|
sie sind angerechnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputaverim
|
ich habe angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaveris
|
du habest angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputaverit
|
er/sie/es habe angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputaverimus
|
wir haben angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputaveritis
|
ihr habet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputaverint
|
sie haben angerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus sim
|
ich sei angerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus sis
|
du seiest angerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus sit
|
er/sie/es sei angerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati simus
|
wir seien angerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati sitis
|
ihr seiet angerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati sint
|
sie seien angerechnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputaveram
|
ich hatte angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaveras
|
du hattest angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputaverat
|
er/sie/es hatte angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputaveramus
|
wir hatten angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputaveratis
|
ihr hattet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputaverant
|
sie hatten angerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus eram
|
ich war angerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus eras
|
du warst angerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus erat
|
er/sie/es war angerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati eramus
|
wir waren angerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati eratis
|
ihr warst angerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati erant
|
sie waren angerechnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputavissem
|
ich hätte angerechnet |
| 2. Person Singular |
imputavisses
|
du hättest angerechnet |
| 3. Person Singular |
imputavisset
|
er/sie/es hätte angerechnet |
| 1. Person Plural |
imputavissemus
|
wir hätten angerechnet |
| 2. Person Plural |
imputavissetis
|
ihr hättet angerechnet |
| 3. Person Plural |
imputavissent
|
sie hätten angerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus essem
|
ich wäre angerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus esses
|
du wärest angerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus esset
|
er/sie/es wäre angerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati essemus
|
wir wären angerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati essetis
|
ihr wäret angerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati essent
|
sie wären angerechnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputavero
|
ich werde angerechnet haben |
| 2. Person Singular |
imputaveris
|
du wirst angerechnet haben |
| 3. Person Singular |
imputaverit
|
er/sie/es wird angerechnet haben |
| 1. Person Plural |
imputaverimus
|
wir werden angerechnet haben |
| 2. Person Plural |
imputaveritis
|
ihr werdet angerechnet haben |
| 3. Person Plural |
imputaverint
|
sie werden angerechnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus ero
|
ich werde angerechnet worden sein |
| 2. Person Singular |
imputatus eris
|
du werdest angerechnet worden sein |
| 3. Person Singular |
imputatus erit
|
er/sie/es werde angerechnet worden sein |
| 1. Person Plural |
imputati erimus
|
wir werden angerechnet worden sein |
| 2. Person Plural |
imputati eritis
|
ihr werdet angerechnet worden sein |
| 3. Person Plural |
imputati erunt
|
sie werden angerechnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
imputare
|
anrechnen |
| Vorzeitigkeit |
imputavisse
|
angerechnet haben |
| Nachzeitigkeit |
imputaturum esse
|
anrechnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
imputari imputarier
|
angerechnet werden |
| Vorzeitigkeit |
imputatum esse
|
angerechnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
imputatum iri
|
künftig angerechnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
imputa
|
rechne an! |
| 2. Person Plural |
imputate
|
rechnet an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
imputato
|
| 3. Person Singular |
imputato
|
| 2. Person Plural |
imputatote
|
| 3. Person Plural |
imputanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
imputare
|
das Anrechnen |
| Genitiv |
imputandi
|
des Anrechnens |
| Dativ |
imputando
|
dem Anrechnen |
| Akkusativ |
imputandum
|
das Anrechnen |
| Ablativ |
imputando
|
durch das Anrechnen |
| Vokativ |
imputande
|
Anrechnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputandus
|
imputanda
|
imputandum
|
| Genitiv |
imputandi
|
imputandae
|
imputandi
|
| Dativ |
imputando
|
imputandae
|
imputando
|
| Akkusativ |
imputandum
|
imputandam
|
imputandum
|
| Ablativ |
imputando
|
imputanda
|
imputando
|
| Vokativ |
imputande
|
imputanda
|
imputandum
|
Plural
| Nominativ |
imputandi
|
imputandae
|
imputanda
|
| Genitiv |
imputandorum
|
imputandarum
|
imputandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
imputandos
|
imputandas
|
imputanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
imputandi
|
imputandae
|
imputanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputans
|
imputans
|
imputans
|
| Genitiv |
imputantis
|
imputantis
|
imputantis
|
| Dativ |
imputanti
|
imputanti
|
imputanti
|
| Akkusativ |
imputantem
|
imputantem
|
imputans
|
| Ablativ |
imputanti imputante
|
imputanti imputante
|
imputanti imputante
|
| Vokativ |
imputans
|
imputans
|
imputans
|
Plural
| Nominativ |
imputantes
|
imputantes
|
imputantia
|
| Genitiv |
imputantium imputantum
|
imputantium imputantum
|
imputantium imputantum
|
| Dativ |
imputantibus
|
imputantibus
|
imputantibus
|
| Akkusativ |
imputantes
|
imputantes
|
imputantia
|
| Ablativ |
imputantibus
|
imputantibus
|
imputantibus
|
| Vokativ |
imputantes
|
imputantes
|
imputantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputatus
|
imputata
|
imputatum
|
| Genitiv |
imputati
|
imputatae
|
imputati
|
| Dativ |
imputato
|
imputatae
|
imputato
|
| Akkusativ |
imputatum
|
imputatam
|
imputatum
|
| Ablativ |
imputato
|
imputata
|
imputato
|
| Vokativ |
imputate
|
imputata
|
imputatum
|
Plural
| Nominativ |
imputati
|
imputatae
|
imputata
|
| Genitiv |
imputatorum
|
imputatarum
|
imputatorum
|
| Dativ |
imputatis
|
imputatis
|
imputatis
|
| Akkusativ |
imputatos
|
imputatas
|
imputata
|
| Ablativ |
imputatis
|
imputatis
|
imputatis
|
| Vokativ |
imputati
|
imputatae
|
imputata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputaturus
|
imputatura
|
imputaturum
|
| Genitiv |
imputaturi
|
imputaturae
|
imputaturi
|
| Dativ |
imputaturo
|
imputaturae
|
imputaturo
|
| Akkusativ |
imputaturum
|
imputaturam
|
imputaturum
|
| Ablativ |
imputaturo
|
imputatura
|
imputaturo
|
| Vokativ |
imputature
|
imputatura
|
imputaturum
|
Plural
| Nominativ |
imputaturi
|
imputaturae
|
imputatura
|
| Genitiv |
imputaturorum
|
imputaturarum
|
imputaturorum
|
| Dativ |
imputaturis
|
imputaturis
|
imputaturis
|
| Akkusativ |
imputaturos
|
imputaturas
|
imputatura
|
| Ablativ |
imputaturis
|
imputaturis
|
imputaturis
|
| Vokativ |
imputaturi
|
imputaturae
|
imputatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
imputatum
|
imputatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputo
|
ich rechne zu |
| 2. Person Singular |
imputas
|
du rechnest zu |
| 3. Person Singular |
imputat
|
er/sie/es rechnet zu |
| 1. Person Plural |
imputamus
|
wir rechnen zu |
| 2. Person Plural |
imputatis
|
ihr rechnet zu |
| 3. Person Plural |
imputant
|
sie rechnen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputor
|
ich werde zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaris imputare
|
du wirst zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputatur
|
er/sie/es wird zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputamur
|
wir werden zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputamini
|
ihr werdet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputantur
|
sie werden zugerechnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputem
|
ich rechne zu |
| 2. Person Singular |
imputes
|
du rechnest zu |
| 3. Person Singular |
imputet
|
er/sie/es rechne zu |
| 1. Person Plural |
imputemus
|
wir rechnen zu |
| 2. Person Plural |
imputetis
|
ihr rechnet zu |
| 3. Person Plural |
imputent
|
sie rechnen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputer
|
ich werde zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputeris imputere
|
du werdest zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputetur
|
er/sie/es werde zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputemur
|
wir werden zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputemini
|
ihr werdet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputentur
|
sie werden zugerechnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabam
|
ich rechnete zu |
| 2. Person Singular |
imputabas
|
du rechnetest zu |
| 3. Person Singular |
imputabat
|
er/sie/es rechnete zu |
| 1. Person Plural |
imputabamus
|
wir rechneten zu |
| 2. Person Plural |
imputabatis
|
ihr rechnetet zu |
| 3. Person Plural |
imputabant
|
sie rechneten zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabar
|
ich wurde zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputabaris imputabare
|
du wurdest zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputabatur
|
er/sie/es wurde zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputabamur
|
wir wurden zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputabamini
|
ihr wurdet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputabantur
|
sie wurden zugerechnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputarem
|
ich rechnete zu |
| 2. Person Singular |
imputares
|
du rechnetest zu |
| 3. Person Singular |
imputaret
|
er/sie/es rechnete zu |
| 1. Person Plural |
imputaremus
|
wir rechneten zu |
| 2. Person Plural |
imputaretis
|
ihr rechnetet zu |
| 3. Person Plural |
imputarent
|
sie rechneten zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputarer
|
ich würde zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputareris imputarere
|
du würdest zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputaretur
|
er/sie/es würde zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputaremur
|
wir würden zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputaremini
|
ihr würdet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputarentur
|
sie würden zugerechnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabo
|
ich werde zurechnen |
| 2. Person Singular |
imputabis
|
du wirst zurechnen |
| 3. Person Singular |
imputabit
|
er/sie/es wird zurechnen |
| 1. Person Plural |
imputabimus
|
wir werden zurechnen |
| 2. Person Plural |
imputabitis
|
ihr werdet zurechnen |
| 3. Person Plural |
imputabunt
|
sie werden zurechnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputabor
|
ich werde zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaberis imputabere
|
du wirst zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputabitur
|
er/sie/es wird zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputabimur
|
wir werden zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputabimini
|
ihr werdet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputabuntur
|
sie werden zugerechnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputavi
|
ich habe zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputavisti
|
du hast zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputavit
|
er/sie/es hat zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputavimus
|
wir haben zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputavistis
|
ihr habt zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputaverunt imputavere
|
sie haben zugerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus sum
|
ich bin zugerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus es
|
du bist zugerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus est
|
er/sie/es ist zugerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati sumus
|
wir sind zugerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati estis
|
ihr seid zugerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati sunt
|
sie sind zugerechnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputaverim
|
ich habe zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaveris
|
du habest zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputaverit
|
er/sie/es habe zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputaverimus
|
wir haben zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputaveritis
|
ihr habet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputaverint
|
sie haben zugerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus sim
|
ich sei zugerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus sis
|
du seiest zugerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus sit
|
er/sie/es sei zugerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati simus
|
wir seien zugerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati sitis
|
ihr seiet zugerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati sint
|
sie seien zugerechnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputaveram
|
ich hatte zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputaveras
|
du hattest zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputaverat
|
er/sie/es hatte zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputaveramus
|
wir hatten zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputaveratis
|
ihr hattet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputaverant
|
sie hatten zugerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus eram
|
ich war zugerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus eras
|
du warst zugerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus erat
|
er/sie/es war zugerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati eramus
|
wir waren zugerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati eratis
|
ihr warst zugerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati erant
|
sie waren zugerechnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputavissem
|
ich hätte zugerechnet |
| 2. Person Singular |
imputavisses
|
du hättest zugerechnet |
| 3. Person Singular |
imputavisset
|
er/sie/es hätte zugerechnet |
| 1. Person Plural |
imputavissemus
|
wir hätten zugerechnet |
| 2. Person Plural |
imputavissetis
|
ihr hättet zugerechnet |
| 3. Person Plural |
imputavissent
|
sie hätten zugerechnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus essem
|
ich wäre zugerechnet worden |
| 2. Person Singular |
imputatus esses
|
du wärest zugerechnet worden |
| 3. Person Singular |
imputatus esset
|
er/sie/es wäre zugerechnet worden |
| 1. Person Plural |
imputati essemus
|
wir wären zugerechnet worden |
| 2. Person Plural |
imputati essetis
|
ihr wäret zugerechnet worden |
| 3. Person Plural |
imputati essent
|
sie wären zugerechnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
imputavero
|
ich werde zugerechnet haben |
| 2. Person Singular |
imputaveris
|
du wirst zugerechnet haben |
| 3. Person Singular |
imputaverit
|
er/sie/es wird zugerechnet haben |
| 1. Person Plural |
imputaverimus
|
wir werden zugerechnet haben |
| 2. Person Plural |
imputaveritis
|
ihr werdet zugerechnet haben |
| 3. Person Plural |
imputaverint
|
sie werden zugerechnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
imputatus ero
|
ich werde zugerechnet worden sein |
| 2. Person Singular |
imputatus eris
|
du werdest zugerechnet worden sein |
| 3. Person Singular |
imputatus erit
|
er/sie/es werde zugerechnet worden sein |
| 1. Person Plural |
imputati erimus
|
wir werden zugerechnet worden sein |
| 2. Person Plural |
imputati eritis
|
ihr werdet zugerechnet worden sein |
| 3. Person Plural |
imputati erunt
|
sie werden zugerechnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
imputare
|
zurechnen |
| Vorzeitigkeit |
imputavisse
|
zugerechnet haben |
| Nachzeitigkeit |
imputaturum esse
|
zurechnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
imputari imputarier
|
zugerechnet werden |
| Vorzeitigkeit |
imputatum esse
|
zugerechnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
imputatum iri
|
künftig zugerechnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
imputa
|
rechne zu! |
| 2. Person Plural |
imputate
|
rechnet zu! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
imputato
|
| 3. Person Singular |
imputato
|
| 2. Person Plural |
imputatote
|
| 3. Person Plural |
imputanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
imputare
|
das Zurechnen |
| Genitiv |
imputandi
|
des Zurechnens |
| Dativ |
imputando
|
dem Zurechnen |
| Akkusativ |
imputandum
|
das Zurechnen |
| Ablativ |
imputando
|
durch das Zurechnen |
| Vokativ |
imputande
|
Zurechnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputandus
|
imputanda
|
imputandum
|
| Genitiv |
imputandi
|
imputandae
|
imputandi
|
| Dativ |
imputando
|
imputandae
|
imputando
|
| Akkusativ |
imputandum
|
imputandam
|
imputandum
|
| Ablativ |
imputando
|
imputanda
|
imputando
|
| Vokativ |
imputande
|
imputanda
|
imputandum
|
Plural
| Nominativ |
imputandi
|
imputandae
|
imputanda
|
| Genitiv |
imputandorum
|
imputandarum
|
imputandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
imputandos
|
imputandas
|
imputanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
imputandi
|
imputandae
|
imputanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputans
|
imputans
|
imputans
|
| Genitiv |
imputantis
|
imputantis
|
imputantis
|
| Dativ |
imputanti
|
imputanti
|
imputanti
|
| Akkusativ |
imputantem
|
imputantem
|
imputans
|
| Ablativ |
imputanti imputante
|
imputanti imputante
|
imputanti imputante
|
| Vokativ |
imputans
|
imputans
|
imputans
|
Plural
| Nominativ |
imputantes
|
imputantes
|
imputantia
|
| Genitiv |
imputantium imputantum
|
imputantium imputantum
|
imputantium imputantum
|
| Dativ |
imputantibus
|
imputantibus
|
imputantibus
|
| Akkusativ |
imputantes
|
imputantes
|
imputantia
|
| Ablativ |
imputantibus
|
imputantibus
|
imputantibus
|
| Vokativ |
imputantes
|
imputantes
|
imputantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputatus
|
imputata
|
imputatum
|
| Genitiv |
imputati
|
imputatae
|
imputati
|
| Dativ |
imputato
|
imputatae
|
imputato
|
| Akkusativ |
imputatum
|
imputatam
|
imputatum
|
| Ablativ |
imputato
|
imputata
|
imputato
|
| Vokativ |
imputate
|
imputata
|
imputatum
|
Plural
| Nominativ |
imputati
|
imputatae
|
imputata
|
| Genitiv |
imputatorum
|
imputatarum
|
imputatorum
|
| Dativ |
imputatis
|
imputatis
|
imputatis
|
| Akkusativ |
imputatos
|
imputatas
|
imputata
|
| Ablativ |
imputatis
|
imputatis
|
imputatis
|
| Vokativ |
imputati
|
imputatae
|
imputata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
imputaturus
|
imputatura
|
imputaturum
|
| Genitiv |
imputaturi
|
imputaturae
|
imputaturi
|
| Dativ |
imputaturo
|
imputaturae
|
imputaturo
|
| Akkusativ |
imputaturum
|
imputaturam
|
imputaturum
|
| Ablativ |
imputaturo
|
imputatura
|
imputaturo
|
| Vokativ |
imputature
|
imputatura
|
imputaturum
|
Plural
| Nominativ |
imputaturi
|
imputaturae
|
imputatura
|
| Genitiv |
imputaturorum
|
imputaturarum
|
imputaturorum
|
| Dativ |
imputaturis
|
imputaturis
|
imputaturis
|
| Akkusativ |
imputaturos
|
imputaturas
|
imputatura
|
| Ablativ |
imputaturis
|
imputaturis
|
imputaturis
|
| Vokativ |
imputaturi
|
imputaturae
|
imputatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
imputatum
|
imputatu
|