Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incanto
|
|
| 2. Person Singular |
incantas
|
|
| 3. Person Singular |
incantat
|
|
| 1. Person Plural |
incantamus
|
|
| 2. Person Plural |
incantatis
|
|
| 3. Person Plural |
incantant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantor
|
|
| 2. Person Singular |
incantaris incantare
|
|
| 3. Person Singular |
incantatur
|
|
| 1. Person Plural |
incantamur
|
|
| 2. Person Plural |
incantamini
|
|
| 3. Person Plural |
incantantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantem
|
|
| 2. Person Singular |
incantes
|
|
| 3. Person Singular |
incantet
|
|
| 1. Person Plural |
incantemus
|
|
| 2. Person Plural |
incantetis
|
|
| 3. Person Plural |
incantent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incanter
|
|
| 2. Person Singular |
incanteris incantere
|
|
| 3. Person Singular |
incantetur
|
|
| 1. Person Plural |
incantemur
|
|
| 2. Person Plural |
incantemini
|
|
| 3. Person Plural |
incantentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabam
|
|
| 2. Person Singular |
incantabas
|
|
| 3. Person Singular |
incantabat
|
|
| 1. Person Plural |
incantabamus
|
|
| 2. Person Plural |
incantabatis
|
|
| 3. Person Plural |
incantabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabar
|
|
| 2. Person Singular |
incantabaris incantabare
|
|
| 3. Person Singular |
incantabatur
|
|
| 1. Person Plural |
incantabamur
|
|
| 2. Person Plural |
incantabamini
|
|
| 3. Person Plural |
incantabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantarem
|
|
| 2. Person Singular |
incantares
|
|
| 3. Person Singular |
incantaret
|
|
| 1. Person Plural |
incantaremus
|
|
| 2. Person Plural |
incantaretis
|
|
| 3. Person Plural |
incantarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantarer
|
|
| 2. Person Singular |
incantareris incantarere
|
|
| 3. Person Singular |
incantaretur
|
|
| 1. Person Plural |
incantaremur
|
|
| 2. Person Plural |
incantaremini
|
|
| 3. Person Plural |
incantarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabo
|
|
| 2. Person Singular |
incantabis
|
|
| 3. Person Singular |
incantabit
|
|
| 1. Person Plural |
incantabimus
|
|
| 2. Person Plural |
incantabitis
|
|
| 3. Person Plural |
incantabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabor
|
|
| 2. Person Singular |
incantaberis incantabere
|
|
| 3. Person Singular |
incantabitur
|
|
| 1. Person Plural |
incantabimur
|
|
| 2. Person Plural |
incantabimini
|
|
| 3. Person Plural |
incantabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavi
|
|
| 2. Person Singular |
incantavisti
|
|
| 3. Person Singular |
incantavit
|
|
| 1. Person Plural |
incantavimus
|
|
| 2. Person Plural |
incantavistis
|
|
| 3. Person Plural |
incantaverunt incantavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
incantatus es
|
|
| 3. Person Singular |
incantatus est
|
|
| 1. Person Plural |
incantati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
incantati estis
|
|
| 3. Person Plural |
incantati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantaverim
|
|
| 2. Person Singular |
incantaveris
|
|
| 3. Person Singular |
incantaverit
|
|
| 1. Person Plural |
incantaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
incantaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
incantaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
incantatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
incantatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
incantati simus
|
|
| 2. Person Plural |
incantati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
incantati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantaveram
|
|
| 2. Person Singular |
incantaveras
|
|
| 3. Person Singular |
incantaverat
|
|
| 1. Person Plural |
incantaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
incantaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
incantaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
incantatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
incantatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
incantati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
incantati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
incantati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavissem
|
|
| 2. Person Singular |
incantavisses
|
|
| 3. Person Singular |
incantavisset
|
|
| 1. Person Plural |
incantavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
incantavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
incantavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
incantatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
incantatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
incantati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
incantati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
incantati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavero
|
|
| 2. Person Singular |
incantaveris
|
|
| 3. Person Singular |
incantaverit
|
|
| 1. Person Plural |
incantaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
incantaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
incantaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
incantatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
incantatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
incantati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
incantati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
incantati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incantare
|
|
| Vorzeitigkeit |
incantavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incantaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incantari incantarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
incantatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incantatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incanta
|
! |
| 2. Person Plural |
incantate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incantato
|
| 3. Person Singular |
incantato
|
| 2. Person Plural |
incantatote
|
| 3. Person Plural |
incantanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incantare
|
das |
| Genitiv |
incantandi
|
des es |
| Dativ |
incantando
|
dem |
| Akkusativ |
incantandum
|
das |
| Ablativ |
incantando
|
durch das |
| Vokativ |
incantande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantandus
|
incantanda
|
incantandum
|
| Genitiv |
incantandi
|
incantandae
|
incantandi
|
| Dativ |
incantando
|
incantandae
|
incantando
|
| Akkusativ |
incantandum
|
incantandam
|
incantandum
|
| Ablativ |
incantando
|
incantanda
|
incantando
|
| Vokativ |
incantande
|
incantanda
|
incantandum
|
Plural
| Nominativ |
incantandi
|
incantandae
|
incantanda
|
| Genitiv |
incantandorum
|
incantandarum
|
incantandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incantandos
|
incantandas
|
incantanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incantandi
|
incantandae
|
incantanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantans
|
incantans
|
incantans
|
| Genitiv |
incantantis
|
incantantis
|
incantantis
|
| Dativ |
incantanti
|
incantanti
|
incantanti
|
| Akkusativ |
incantantem
|
incantantem
|
incantans
|
| Ablativ |
incantanti incantante
|
incantanti incantante
|
incantanti incantante
|
| Vokativ |
incantans
|
incantans
|
incantans
|
Plural
| Nominativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
| Genitiv |
incantantium incantantum
|
incantantium incantantum
|
incantantium incantantum
|
| Dativ |
incantantibus
|
incantantibus
|
incantantibus
|
| Akkusativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
| Ablativ |
incantantibus
|
incantantibus
|
incantantibus
|
| Vokativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantatus
|
incantata
|
incantatum
|
| Genitiv |
incantati
|
incantatae
|
incantati
|
| Dativ |
incantato
|
incantatae
|
incantato
|
| Akkusativ |
incantatum
|
incantatam
|
incantatum
|
| Ablativ |
incantato
|
incantata
|
incantato
|
| Vokativ |
incantate
|
incantata
|
incantatum
|
Plural
| Nominativ |
incantati
|
incantatae
|
incantata
|
| Genitiv |
incantatorum
|
incantatarum
|
incantatorum
|
| Dativ |
incantatis
|
incantatis
|
incantatis
|
| Akkusativ |
incantatos
|
incantatas
|
incantata
|
| Ablativ |
incantatis
|
incantatis
|
incantatis
|
| Vokativ |
incantati
|
incantatae
|
incantata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantaturus
|
incantatura
|
incantaturum
|
| Genitiv |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantaturi
|
| Dativ |
incantaturo
|
incantaturae
|
incantaturo
|
| Akkusativ |
incantaturum
|
incantaturam
|
incantaturum
|
| Ablativ |
incantaturo
|
incantatura
|
incantaturo
|
| Vokativ |
incantature
|
incantatura
|
incantaturum
|
Plural
| Nominativ |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantatura
|
| Genitiv |
incantaturorum
|
incantaturarum
|
incantaturorum
|
| Dativ |
incantaturis
|
incantaturis
|
incantaturis
|
| Akkusativ |
incantaturos
|
incantaturas
|
incantatura
|
| Ablativ |
incantaturis
|
incantaturis
|
incantaturis
|
| Vokativ |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incantatum
|
incantatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incanto
|
ich beschwöre |
| 2. Person Singular |
incantas
|
du beschwörst |
| 3. Person Singular |
incantat
|
er/sie/es beschwört |
| 1. Person Plural |
incantamus
|
wir beschwören |
| 2. Person Plural |
incantatis
|
ihr beschwört |
| 3. Person Plural |
incantant
|
sie beschwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantor
|
ich werde beschworen |
| 2. Person Singular |
incantaris incantare
|
du wirst beschworen |
| 3. Person Singular |
incantatur
|
er/sie/es wird beschworen |
| 1. Person Plural |
incantamur
|
wir werden beschworen |
| 2. Person Plural |
incantamini
|
ihr werdet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantantur
|
sie werden beschworen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantem
|
ich beschwöre |
| 2. Person Singular |
incantes
|
du beschwörest |
| 3. Person Singular |
incantet
|
er/sie/es beschwöre |
| 1. Person Plural |
incantemus
|
wir beschwören |
| 2. Person Plural |
incantetis
|
ihr beschwöret |
| 3. Person Plural |
incantent
|
sie beschwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incanter
|
ich werde beschworen |
| 2. Person Singular |
incanteris incantere
|
du werdest beschworen |
| 3. Person Singular |
incantetur
|
er/sie/es werde beschworen |
| 1. Person Plural |
incantemur
|
wir werden beschworen |
| 2. Person Plural |
incantemini
|
ihr werdet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantentur
|
sie werden beschworen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabam
|
ich beschwor; beschwörte; beschwur |
| 2. Person Singular |
incantabas
|
du beschworst; beschwörtest; beschwurst |
| 3. Person Singular |
incantabat
|
er/sie/es beschwor; beschwörte; beschwur |
| 1. Person Plural |
incantabamus
|
wir beschworen; beschwörten; beschwuren |
| 2. Person Plural |
incantabatis
|
ihr beschwort; beschwörtet; beschwurt |
| 3. Person Plural |
incantabant
|
sie beschworen; beschwörten; beschwuren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabar
|
ich wurde beschworen |
| 2. Person Singular |
incantabaris incantabare
|
du wurdest beschworen |
| 3. Person Singular |
incantabatur
|
er/sie/es wurde beschworen |
| 1. Person Plural |
incantabamur
|
wir wurden beschworen |
| 2. Person Plural |
incantabamini
|
ihr wurdet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantabantur
|
sie wurden beschworen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantarem
|
ich beschwüre; beschwöre |
| 2. Person Singular |
incantares
|
du beschwürest; beschwörest |
| 3. Person Singular |
incantaret
|
er/sie/es beschwüre; beschwöre |
| 1. Person Plural |
incantaremus
|
wir beschwüren; beschwören |
| 2. Person Plural |
incantaretis
|
ihr beschwüret; beschwöret |
| 3. Person Plural |
incantarent
|
sie beschwüren; beschwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantarer
|
ich würde beschworen |
| 2. Person Singular |
incantareris incantarere
|
du würdest beschworen |
| 3. Person Singular |
incantaretur
|
er/sie/es würde beschworen |
| 1. Person Plural |
incantaremur
|
wir würden beschworen |
| 2. Person Plural |
incantaremini
|
ihr würdet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantarentur
|
sie würden beschworen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabo
|
ich werde beschwören |
| 2. Person Singular |
incantabis
|
du wirst beschwören |
| 3. Person Singular |
incantabit
|
er/sie/es wird beschwören |
| 1. Person Plural |
incantabimus
|
wir werden beschwören |
| 2. Person Plural |
incantabitis
|
ihr werdet beschwören |
| 3. Person Plural |
incantabunt
|
sie werden beschwören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabor
|
ich werde beschworen |
| 2. Person Singular |
incantaberis incantabere
|
du wirst beschworen |
| 3. Person Singular |
incantabitur
|
er/sie/es wird beschworen |
| 1. Person Plural |
incantabimur
|
wir werden beschworen |
| 2. Person Plural |
incantabimini
|
ihr werdet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantabuntur
|
sie werden beschworen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavi
|
ich habe beschworen |
| 2. Person Singular |
incantavisti
|
du hast beschworen |
| 3. Person Singular |
incantavit
|
er/sie/es hat beschworen |
| 1. Person Plural |
incantavimus
|
wir haben beschworen |
| 2. Person Plural |
incantavistis
|
ihr habt beschworen |
| 3. Person Plural |
incantaverunt incantavere
|
sie haben beschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus sum
|
ich bin beschworen worden |
| 2. Person Singular |
incantatus es
|
du bist beschworen worden |
| 3. Person Singular |
incantatus est
|
er/sie/es ist beschworen worden |
| 1. Person Plural |
incantati sumus
|
wir sind beschworen worden |
| 2. Person Plural |
incantati estis
|
ihr seid beschworen worden |
| 3. Person Plural |
incantati sunt
|
sie sind beschworen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantaverim
|
ich habe beschworen |
| 2. Person Singular |
incantaveris
|
du habest beschworen |
| 3. Person Singular |
incantaverit
|
er/sie/es habe beschworen |
| 1. Person Plural |
incantaverimus
|
wir haben beschworen |
| 2. Person Plural |
incantaveritis
|
ihr habet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantaverint
|
sie haben beschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus sim
|
ich sei beschworen worden |
| 2. Person Singular |
incantatus sis
|
du seiest beschworen worden |
| 3. Person Singular |
incantatus sit
|
er/sie/es sei beschworen worden |
| 1. Person Plural |
incantati simus
|
wir seien beschworen worden |
| 2. Person Plural |
incantati sitis
|
ihr seiet beschworen worden |
| 3. Person Plural |
incantati sint
|
sie seien beschworen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantaveram
|
ich hatte beschworen |
| 2. Person Singular |
incantaveras
|
du hattest beschworen |
| 3. Person Singular |
incantaverat
|
er/sie/es hatte beschworen |
| 1. Person Plural |
incantaveramus
|
wir hatten beschworen |
| 2. Person Plural |
incantaveratis
|
ihr hattet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantaverant
|
sie hatten beschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus eram
|
ich war beschworen worden |
| 2. Person Singular |
incantatus eras
|
du warst beschworen worden |
| 3. Person Singular |
incantatus erat
|
er/sie/es war beschworen worden |
| 1. Person Plural |
incantati eramus
|
wir waren beschworen worden |
| 2. Person Plural |
incantati eratis
|
ihr warst beschworen worden |
| 3. Person Plural |
incantati erant
|
sie waren beschworen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavissem
|
ich hätte beschworen |
| 2. Person Singular |
incantavisses
|
du hättest beschworen |
| 3. Person Singular |
incantavisset
|
er/sie/es hätte beschworen |
| 1. Person Plural |
incantavissemus
|
wir hätten beschworen |
| 2. Person Plural |
incantavissetis
|
ihr hättet beschworen |
| 3. Person Plural |
incantavissent
|
sie hätten beschworen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus essem
|
ich wäre beschworen worden |
| 2. Person Singular |
incantatus esses
|
du wärest beschworen worden |
| 3. Person Singular |
incantatus esset
|
er/sie/es wäre beschworen worden |
| 1. Person Plural |
incantati essemus
|
wir wären beschworen worden |
| 2. Person Plural |
incantati essetis
|
ihr wäret beschworen worden |
| 3. Person Plural |
incantati essent
|
sie wären beschworen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavero
|
ich werde beschworen haben |
| 2. Person Singular |
incantaveris
|
du wirst beschworen haben |
| 3. Person Singular |
incantaverit
|
er/sie/es wird beschworen haben |
| 1. Person Plural |
incantaverimus
|
wir werden beschworen haben |
| 2. Person Plural |
incantaveritis
|
ihr werdet beschworen haben |
| 3. Person Plural |
incantaverint
|
sie werden beschworen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus ero
|
ich werde beschworen worden sein |
| 2. Person Singular |
incantatus eris
|
du werdest beschworen worden sein |
| 3. Person Singular |
incantatus erit
|
er/sie/es werde beschworen worden sein |
| 1. Person Plural |
incantati erimus
|
wir werden beschworen worden sein |
| 2. Person Plural |
incantati eritis
|
ihr werdet beschworen worden sein |
| 3. Person Plural |
incantati erunt
|
sie werden beschworen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incantare
|
beschwören |
| Vorzeitigkeit |
incantavisse
|
beschworen haben |
| Nachzeitigkeit |
incantaturum esse
|
beschwören werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incantari incantarier
|
beschworen werden |
| Vorzeitigkeit |
incantatum esse
|
beschworen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
incantatum iri
|
künftig beschworen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incanta
|
beschwöre! |
| 2. Person Plural |
incantate
|
beschwört! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incantato
|
| 3. Person Singular |
incantato
|
| 2. Person Plural |
incantatote
|
| 3. Person Plural |
incantanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incantare
|
das Beschwören |
| Genitiv |
incantandi
|
des Beschwörens |
| Dativ |
incantando
|
dem Beschwören |
| Akkusativ |
incantandum
|
das Beschwören |
| Ablativ |
incantando
|
durch das Beschwören |
| Vokativ |
incantande
|
Beschwören! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantandus
|
incantanda
|
incantandum
|
| Genitiv |
incantandi
|
incantandae
|
incantandi
|
| Dativ |
incantando
|
incantandae
|
incantando
|
| Akkusativ |
incantandum
|
incantandam
|
incantandum
|
| Ablativ |
incantando
|
incantanda
|
incantando
|
| Vokativ |
incantande
|
incantanda
|
incantandum
|
Plural
| Nominativ |
incantandi
|
incantandae
|
incantanda
|
| Genitiv |
incantandorum
|
incantandarum
|
incantandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incantandos
|
incantandas
|
incantanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incantandi
|
incantandae
|
incantanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantans
|
incantans
|
incantans
|
| Genitiv |
incantantis
|
incantantis
|
incantantis
|
| Dativ |
incantanti
|
incantanti
|
incantanti
|
| Akkusativ |
incantantem
|
incantantem
|
incantans
|
| Ablativ |
incantanti incantante
|
incantanti incantante
|
incantanti incantante
|
| Vokativ |
incantans
|
incantans
|
incantans
|
Plural
| Nominativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
| Genitiv |
incantantium incantantum
|
incantantium incantantum
|
incantantium incantantum
|
| Dativ |
incantantibus
|
incantantibus
|
incantantibus
|
| Akkusativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
| Ablativ |
incantantibus
|
incantantibus
|
incantantibus
|
| Vokativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantatus
|
incantata
|
incantatum
|
| Genitiv |
incantati
|
incantatae
|
incantati
|
| Dativ |
incantato
|
incantatae
|
incantato
|
| Akkusativ |
incantatum
|
incantatam
|
incantatum
|
| Ablativ |
incantato
|
incantata
|
incantato
|
| Vokativ |
incantate
|
incantata
|
incantatum
|
Plural
| Nominativ |
incantati
|
incantatae
|
incantata
|
| Genitiv |
incantatorum
|
incantatarum
|
incantatorum
|
| Dativ |
incantatis
|
incantatis
|
incantatis
|
| Akkusativ |
incantatos
|
incantatas
|
incantata
|
| Ablativ |
incantatis
|
incantatis
|
incantatis
|
| Vokativ |
incantati
|
incantatae
|
incantata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantaturus
|
incantatura
|
incantaturum
|
| Genitiv |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantaturi
|
| Dativ |
incantaturo
|
incantaturae
|
incantaturo
|
| Akkusativ |
incantaturum
|
incantaturam
|
incantaturum
|
| Ablativ |
incantaturo
|
incantatura
|
incantaturo
|
| Vokativ |
incantature
|
incantatura
|
incantaturum
|
Plural
| Nominativ |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantatura
|
| Genitiv |
incantaturorum
|
incantaturarum
|
incantaturorum
|
| Dativ |
incantaturis
|
incantaturis
|
incantaturis
|
| Akkusativ |
incantaturos
|
incantaturas
|
incantatura
|
| Ablativ |
incantaturis
|
incantaturis
|
incantaturis
|
| Vokativ |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incantatum
|
incantatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incanto
|
ich zaubere; zaubre |
| 2. Person Singular |
incantas
|
du zauberst |
| 3. Person Singular |
incantat
|
er/sie/es zaubert |
| 1. Person Plural |
incantamus
|
wir zaubern |
| 2. Person Plural |
incantatis
|
ihr zaubert |
| 3. Person Plural |
incantant
|
sie zaubern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantor
|
ich werde gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantaris incantare
|
du wirst gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantatur
|
er/sie/es wird gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantamur
|
wir werden gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantamini
|
ihr werdet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantantur
|
sie werden gezaubert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantem
|
ich zaubere; zaubre |
| 2. Person Singular |
incantes
|
du zauberest; zaubrest |
| 3. Person Singular |
incantet
|
er/sie/es zaubere; zaubre |
| 1. Person Plural |
incantemus
|
wir zauberen |
| 2. Person Plural |
incantetis
|
ihr zauberet |
| 3. Person Plural |
incantent
|
sie zauberen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incanter
|
ich werde gezaubert |
| 2. Person Singular |
incanteris incantere
|
du werdest gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantetur
|
er/sie/es werde gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantemur
|
wir werden gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantemini
|
ihr werdet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantentur
|
sie werden gezaubert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabam
|
ich zauberte |
| 2. Person Singular |
incantabas
|
du zaubertest |
| 3. Person Singular |
incantabat
|
er/sie/es zauberte |
| 1. Person Plural |
incantabamus
|
wir zauberten |
| 2. Person Plural |
incantabatis
|
ihr zaubertet |
| 3. Person Plural |
incantabant
|
sie zauberten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabar
|
ich wurde gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantabaris incantabare
|
du wurdest gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantabatur
|
er/sie/es wurde gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantabamur
|
wir wurden gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantabamini
|
ihr wurdet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantabantur
|
sie wurden gezaubert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantarem
|
ich zauberte |
| 2. Person Singular |
incantares
|
du zaubertest |
| 3. Person Singular |
incantaret
|
er/sie/es zauberte |
| 1. Person Plural |
incantaremus
|
wir zauberten |
| 2. Person Plural |
incantaretis
|
ihr zaubertet |
| 3. Person Plural |
incantarent
|
sie zauberten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantarer
|
ich würde gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantareris incantarere
|
du würdest gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantaretur
|
er/sie/es würde gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantaremur
|
wir würden gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantaremini
|
ihr würdet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantarentur
|
sie würden gezaubert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabo
|
ich werde zaubern |
| 2. Person Singular |
incantabis
|
du wirst zaubern |
| 3. Person Singular |
incantabit
|
er/sie/es wird zaubern |
| 1. Person Plural |
incantabimus
|
wir werden zaubern |
| 2. Person Plural |
incantabitis
|
ihr werdet zaubern |
| 3. Person Plural |
incantabunt
|
sie werden zaubern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantabor
|
ich werde gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantaberis incantabere
|
du wirst gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantabitur
|
er/sie/es wird gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantabimur
|
wir werden gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantabimini
|
ihr werdet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantabuntur
|
sie werden gezaubert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavi
|
ich habe gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantavisti
|
du hast gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantavit
|
er/sie/es hat gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantavimus
|
wir haben gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantavistis
|
ihr habt gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantaverunt incantavere
|
sie haben gezaubert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus sum
|
ich bin gezaubert worden |
| 2. Person Singular |
incantatus es
|
du bist gezaubert worden |
| 3. Person Singular |
incantatus est
|
er/sie/es ist gezaubert worden |
| 1. Person Plural |
incantati sumus
|
wir sind gezaubert worden |
| 2. Person Plural |
incantati estis
|
ihr seid gezaubert worden |
| 3. Person Plural |
incantati sunt
|
sie sind gezaubert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantaverim
|
ich habe gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantaveris
|
du habest gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantaverit
|
er/sie/es habe gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantaverimus
|
wir haben gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantaveritis
|
ihr habet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantaverint
|
sie haben gezaubert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus sim
|
ich sei gezaubert worden |
| 2. Person Singular |
incantatus sis
|
du seiest gezaubert worden |
| 3. Person Singular |
incantatus sit
|
er/sie/es sei gezaubert worden |
| 1. Person Plural |
incantati simus
|
wir seien gezaubert worden |
| 2. Person Plural |
incantati sitis
|
ihr seiet gezaubert worden |
| 3. Person Plural |
incantati sint
|
sie seien gezaubert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantaveram
|
ich hatte gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantaveras
|
du hattest gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantaverat
|
er/sie/es hatte gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantaveramus
|
wir hatten gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantaveratis
|
ihr hattet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantaverant
|
sie hatten gezaubert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus eram
|
ich war gezaubert worden |
| 2. Person Singular |
incantatus eras
|
du warst gezaubert worden |
| 3. Person Singular |
incantatus erat
|
er/sie/es war gezaubert worden |
| 1. Person Plural |
incantati eramus
|
wir waren gezaubert worden |
| 2. Person Plural |
incantati eratis
|
ihr warst gezaubert worden |
| 3. Person Plural |
incantati erant
|
sie waren gezaubert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavissem
|
ich hätte gezaubert |
| 2. Person Singular |
incantavisses
|
du hättest gezaubert |
| 3. Person Singular |
incantavisset
|
er/sie/es hätte gezaubert |
| 1. Person Plural |
incantavissemus
|
wir hätten gezaubert |
| 2. Person Plural |
incantavissetis
|
ihr hättet gezaubert |
| 3. Person Plural |
incantavissent
|
sie hätten gezaubert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus essem
|
ich wäre gezaubert worden |
| 2. Person Singular |
incantatus esses
|
du wärest gezaubert worden |
| 3. Person Singular |
incantatus esset
|
er/sie/es wäre gezaubert worden |
| 1. Person Plural |
incantati essemus
|
wir wären gezaubert worden |
| 2. Person Plural |
incantati essetis
|
ihr wäret gezaubert worden |
| 3. Person Plural |
incantati essent
|
sie wären gezaubert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incantavero
|
ich werde gezaubert haben |
| 2. Person Singular |
incantaveris
|
du wirst gezaubert haben |
| 3. Person Singular |
incantaverit
|
er/sie/es wird gezaubert haben |
| 1. Person Plural |
incantaverimus
|
wir werden gezaubert haben |
| 2. Person Plural |
incantaveritis
|
ihr werdet gezaubert haben |
| 3. Person Plural |
incantaverint
|
sie werden gezaubert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incantatus ero
|
ich werde gezaubert worden sein |
| 2. Person Singular |
incantatus eris
|
du werdest gezaubert worden sein |
| 3. Person Singular |
incantatus erit
|
er/sie/es werde gezaubert worden sein |
| 1. Person Plural |
incantati erimus
|
wir werden gezaubert worden sein |
| 2. Person Plural |
incantati eritis
|
ihr werdet gezaubert worden sein |
| 3. Person Plural |
incantati erunt
|
sie werden gezaubert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incantare
|
zaubern |
| Vorzeitigkeit |
incantavisse
|
gezaubert haben |
| Nachzeitigkeit |
incantaturum esse
|
zaubern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incantari incantarier
|
gezaubert werden |
| Vorzeitigkeit |
incantatum esse
|
gezaubert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
incantatum iri
|
künftig gezaubert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incanta
|
zaubere; zaubre! |
| 2. Person Plural |
incantate
|
zaubert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incantato
|
| 3. Person Singular |
incantato
|
| 2. Person Plural |
incantatote
|
| 3. Person Plural |
incantanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incantare
|
das Zaubern |
| Genitiv |
incantandi
|
des Zaubernes |
| Dativ |
incantando
|
dem Zaubern |
| Akkusativ |
incantandum
|
das Zaubern |
| Ablativ |
incantando
|
durch das Zaubern |
| Vokativ |
incantande
|
Zaubern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantandus
|
incantanda
|
incantandum
|
| Genitiv |
incantandi
|
incantandae
|
incantandi
|
| Dativ |
incantando
|
incantandae
|
incantando
|
| Akkusativ |
incantandum
|
incantandam
|
incantandum
|
| Ablativ |
incantando
|
incantanda
|
incantando
|
| Vokativ |
incantande
|
incantanda
|
incantandum
|
Plural
| Nominativ |
incantandi
|
incantandae
|
incantanda
|
| Genitiv |
incantandorum
|
incantandarum
|
incantandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incantandos
|
incantandas
|
incantanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incantandi
|
incantandae
|
incantanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantans
|
incantans
|
incantans
|
| Genitiv |
incantantis
|
incantantis
|
incantantis
|
| Dativ |
incantanti
|
incantanti
|
incantanti
|
| Akkusativ |
incantantem
|
incantantem
|
incantans
|
| Ablativ |
incantanti incantante
|
incantanti incantante
|
incantanti incantante
|
| Vokativ |
incantans
|
incantans
|
incantans
|
Plural
| Nominativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
| Genitiv |
incantantium incantantum
|
incantantium incantantum
|
incantantium incantantum
|
| Dativ |
incantantibus
|
incantantibus
|
incantantibus
|
| Akkusativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
| Ablativ |
incantantibus
|
incantantibus
|
incantantibus
|
| Vokativ |
incantantes
|
incantantes
|
incantantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantatus
|
incantata
|
incantatum
|
| Genitiv |
incantati
|
incantatae
|
incantati
|
| Dativ |
incantato
|
incantatae
|
incantato
|
| Akkusativ |
incantatum
|
incantatam
|
incantatum
|
| Ablativ |
incantato
|
incantata
|
incantato
|
| Vokativ |
incantate
|
incantata
|
incantatum
|
Plural
| Nominativ |
incantati
|
incantatae
|
incantata
|
| Genitiv |
incantatorum
|
incantatarum
|
incantatorum
|
| Dativ |
incantatis
|
incantatis
|
incantatis
|
| Akkusativ |
incantatos
|
incantatas
|
incantata
|
| Ablativ |
incantatis
|
incantatis
|
incantatis
|
| Vokativ |
incantati
|
incantatae
|
incantata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incantaturus
|
incantatura
|
incantaturum
|
| Genitiv |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantaturi
|
| Dativ |
incantaturo
|
incantaturae
|
incantaturo
|
| Akkusativ |
incantaturum
|
incantaturam
|
incantaturum
|
| Ablativ |
incantaturo
|
incantatura
|
incantaturo
|
| Vokativ |
incantature
|
incantatura
|
incantaturum
|
Plural
| Nominativ |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantatura
|
| Genitiv |
incantaturorum
|
incantaturarum
|
incantaturorum
|
| Dativ |
incantaturis
|
incantaturis
|
incantaturis
|
| Akkusativ |
incantaturos
|
incantaturas
|
incantatura
|
| Ablativ |
incantaturis
|
incantaturis
|
incantaturis
|
| Vokativ |
incantaturi
|
incantaturae
|
incantatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incantatum
|
incantatu
|