Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incito
|
ich treibe an |
| 2. Person Singular |
incitas
|
du treibst an |
| 3. Person Singular |
incitat
|
er/sie/es treibt an |
| 1. Person Plural |
incitamus
|
wir treiben an |
| 2. Person Plural |
incitatis
|
ihr treibt an |
| 3. Person Plural |
incitant
|
sie treiben an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitor
|
ich werde angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitaris incitare
|
du wirst angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitatur
|
er/sie/es wird angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitamur
|
wir werden angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitamini
|
ihr werdet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitantur
|
sie werden angetrieben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitem
|
ich treibe an |
| 2. Person Singular |
incites
|
du treibest an |
| 3. Person Singular |
incitet
|
er/sie/es treibe an |
| 1. Person Plural |
incitemus
|
wir treiben an |
| 2. Person Plural |
incitetis
|
ihr treibet an |
| 3. Person Plural |
incitent
|
sie treiben an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inciter
|
ich werde angetrieben |
| 2. Person Singular |
inciteris incitere
|
du werdest angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitetur
|
er/sie/es werde angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitemur
|
wir werden angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitemini
|
ihr werdet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitentur
|
sie werden angetrieben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabam
|
ich trieb an |
| 2. Person Singular |
incitabas
|
du triebst an |
| 3. Person Singular |
incitabat
|
er/sie/es trieb an |
| 1. Person Plural |
incitabamus
|
wir trieben an |
| 2. Person Plural |
incitabatis
|
ihr triebt an |
| 3. Person Plural |
incitabant
|
sie trieben an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabar
|
ich wurde angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitabaris incitabare
|
du wurdest angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitabatur
|
er/sie/es wurde angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitabamur
|
wir wurden angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitabamini
|
ihr wurdet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitabantur
|
sie wurden angetrieben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitarem
|
ich triebe an |
| 2. Person Singular |
incitares
|
du triebest an |
| 3. Person Singular |
incitaret
|
er/sie/es triebe an |
| 1. Person Plural |
incitaremus
|
wir trieben an |
| 2. Person Plural |
incitaretis
|
ihr triebet an |
| 3. Person Plural |
incitarent
|
sie trieben an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitarer
|
ich würde angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitareris incitarere
|
du würdest angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitaretur
|
er/sie/es würde angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitaremur
|
wir würden angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitaremini
|
ihr würdet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitarentur
|
sie würden angetrieben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabo
|
ich werde antreiben |
| 2. Person Singular |
incitabis
|
du wirst antreiben |
| 3. Person Singular |
incitabit
|
er/sie/es wird antreiben |
| 1. Person Plural |
incitabimus
|
wir werden antreiben |
| 2. Person Plural |
incitabitis
|
ihr werdet antreiben |
| 3. Person Plural |
incitabunt
|
sie werden antreiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabor
|
ich werde angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitaberis incitabere
|
du wirst angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitabitur
|
er/sie/es wird angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitabimur
|
wir werden angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitabimini
|
ihr werdet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitabuntur
|
sie werden angetrieben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavi
|
ich habe angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitavisti
|
du hast angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitavit
|
er/sie/es hat angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitavimus
|
wir haben angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitavistis
|
ihr habt angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitaverunt incitavere
|
sie haben angetrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus sum
|
ich bin angetrieben worden |
| 2. Person Singular |
incitatus es
|
du bist angetrieben worden |
| 3. Person Singular |
incitatus est
|
er/sie/es ist angetrieben worden |
| 1. Person Plural |
incitati sumus
|
wir sind angetrieben worden |
| 2. Person Plural |
incitati estis
|
ihr seid angetrieben worden |
| 3. Person Plural |
incitati sunt
|
sie sind angetrieben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitaverim
|
ich habe angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitaveris
|
du habest angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitaverit
|
er/sie/es habe angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitaverimus
|
wir haben angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitaveritis
|
ihr habet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitaverint
|
sie haben angetrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus sim
|
ich sei angetrieben worden |
| 2. Person Singular |
incitatus sis
|
du seiest angetrieben worden |
| 3. Person Singular |
incitatus sit
|
er/sie/es sei angetrieben worden |
| 1. Person Plural |
incitati simus
|
wir seien angetrieben worden |
| 2. Person Plural |
incitati sitis
|
ihr seiet angetrieben worden |
| 3. Person Plural |
incitati sint
|
sie seien angetrieben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitaveram
|
ich hatte angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitaveras
|
du hattest angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitaverat
|
er/sie/es hatte angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitaveramus
|
wir hatten angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitaveratis
|
ihr hattet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitaverant
|
sie hatten angetrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus eram
|
ich war angetrieben worden |
| 2. Person Singular |
incitatus eras
|
du warst angetrieben worden |
| 3. Person Singular |
incitatus erat
|
er/sie/es war angetrieben worden |
| 1. Person Plural |
incitati eramus
|
wir waren angetrieben worden |
| 2. Person Plural |
incitati eratis
|
ihr warst angetrieben worden |
| 3. Person Plural |
incitati erant
|
sie waren angetrieben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavissem
|
ich hätte angetrieben |
| 2. Person Singular |
incitavisses
|
du hättest angetrieben |
| 3. Person Singular |
incitavisset
|
er/sie/es hätte angetrieben |
| 1. Person Plural |
incitavissemus
|
wir hätten angetrieben |
| 2. Person Plural |
incitavissetis
|
ihr hättet angetrieben |
| 3. Person Plural |
incitavissent
|
sie hätten angetrieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus essem
|
ich wäre angetrieben worden |
| 2. Person Singular |
incitatus esses
|
du wärest angetrieben worden |
| 3. Person Singular |
incitatus esset
|
er/sie/es wäre angetrieben worden |
| 1. Person Plural |
incitati essemus
|
wir wären angetrieben worden |
| 2. Person Plural |
incitati essetis
|
ihr wäret angetrieben worden |
| 3. Person Plural |
incitati essent
|
sie wären angetrieben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavero
|
ich werde angetrieben haben |
| 2. Person Singular |
incitaveris
|
du wirst angetrieben haben |
| 3. Person Singular |
incitaverit
|
er/sie/es wird angetrieben haben |
| 1. Person Plural |
incitaverimus
|
wir werden angetrieben haben |
| 2. Person Plural |
incitaveritis
|
ihr werdet angetrieben haben |
| 3. Person Plural |
incitaverint
|
sie werden angetrieben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus ero
|
ich werde angetrieben worden sein |
| 2. Person Singular |
incitatus eris
|
du werdest angetrieben worden sein |
| 3. Person Singular |
incitatus erit
|
er/sie/es werde angetrieben worden sein |
| 1. Person Plural |
incitati erimus
|
wir werden angetrieben worden sein |
| 2. Person Plural |
incitati eritis
|
ihr werdet angetrieben worden sein |
| 3. Person Plural |
incitati erunt
|
sie werden angetrieben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incitare
|
antreiben |
| Vorzeitigkeit |
incitavisse
|
angetrieben haben |
| Nachzeitigkeit |
incitaturum esse
|
antreiben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incitari incitarier
|
angetrieben werden |
| Vorzeitigkeit |
incitatum esse
|
angetrieben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
incitatum iri
|
künftig angetrieben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incita
|
treibe an; treib an! |
| 2. Person Plural |
incitate
|
treibt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incitato
|
| 3. Person Singular |
incitato
|
| 2. Person Plural |
incitatote
|
| 3. Person Plural |
incitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incitare
|
das Antreiben |
| Genitiv |
incitandi
|
des Antreibens |
| Dativ |
incitando
|
dem Antreiben |
| Akkusativ |
incitandum
|
das Antreiben |
| Ablativ |
incitando
|
durch das Antreiben |
| Vokativ |
incitande
|
Antreiben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitandus
|
incitanda
|
incitandum
|
| Genitiv |
incitandi
|
incitandae
|
incitandi
|
| Dativ |
incitando
|
incitandae
|
incitando
|
| Akkusativ |
incitandum
|
incitandam
|
incitandum
|
| Ablativ |
incitando
|
incitanda
|
incitando
|
| Vokativ |
incitande
|
incitanda
|
incitandum
|
Plural
| Nominativ |
incitandi
|
incitandae
|
incitanda
|
| Genitiv |
incitandorum
|
incitandarum
|
incitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incitandos
|
incitandas
|
incitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incitandi
|
incitandae
|
incitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitans
|
incitans
|
incitans
|
| Genitiv |
incitantis
|
incitantis
|
incitantis
|
| Dativ |
incitanti
|
incitanti
|
incitanti
|
| Akkusativ |
incitantem
|
incitantem
|
incitans
|
| Ablativ |
incitanti incitante
|
incitanti incitante
|
incitanti incitante
|
| Vokativ |
incitans
|
incitans
|
incitans
|
Plural
| Nominativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
| Genitiv |
incitantium incitantum
|
incitantium incitantum
|
incitantium incitantum
|
| Dativ |
incitantibus
|
incitantibus
|
incitantibus
|
| Akkusativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
| Ablativ |
incitantibus
|
incitantibus
|
incitantibus
|
| Vokativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitatus
|
incitata
|
incitatum
|
| Genitiv |
incitati
|
incitatae
|
incitati
|
| Dativ |
incitato
|
incitatae
|
incitato
|
| Akkusativ |
incitatum
|
incitatam
|
incitatum
|
| Ablativ |
incitato
|
incitata
|
incitato
|
| Vokativ |
incitate
|
incitata
|
incitatum
|
Plural
| Nominativ |
incitati
|
incitatae
|
incitata
|
| Genitiv |
incitatorum
|
incitatarum
|
incitatorum
|
| Dativ |
incitatis
|
incitatis
|
incitatis
|
| Akkusativ |
incitatos
|
incitatas
|
incitata
|
| Ablativ |
incitatis
|
incitatis
|
incitatis
|
| Vokativ |
incitati
|
incitatae
|
incitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitaturus
|
incitatura
|
incitaturum
|
| Genitiv |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitaturi
|
| Dativ |
incitaturo
|
incitaturae
|
incitaturo
|
| Akkusativ |
incitaturum
|
incitaturam
|
incitaturum
|
| Ablativ |
incitaturo
|
incitatura
|
incitaturo
|
| Vokativ |
incitature
|
incitatura
|
incitaturum
|
Plural
| Nominativ |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitatura
|
| Genitiv |
incitaturorum
|
incitaturarum
|
incitaturorum
|
| Dativ |
incitaturis
|
incitaturis
|
incitaturis
|
| Akkusativ |
incitaturos
|
incitaturas
|
incitatura
|
| Ablativ |
incitaturis
|
incitaturis
|
incitaturis
|
| Vokativ |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incitatum
|
incitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incito
|
ich reize |
| 2. Person Singular |
incitas
|
du reizt |
| 3. Person Singular |
incitat
|
er/sie/es reizt |
| 1. Person Plural |
incitamus
|
wir reizen |
| 2. Person Plural |
incitatis
|
ihr reizt |
| 3. Person Plural |
incitant
|
sie reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitor
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
incitaris incitare
|
du wirst gereizt |
| 3. Person Singular |
incitatur
|
er/sie/es wird gereizt |
| 1. Person Plural |
incitamur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
incitamini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitantur
|
sie werden gereizt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitem
|
ich reize |
| 2. Person Singular |
incites
|
du reizest |
| 3. Person Singular |
incitet
|
er/sie/es reize |
| 1. Person Plural |
incitemus
|
wir reizen |
| 2. Person Plural |
incitetis
|
ihr reizet |
| 3. Person Plural |
incitent
|
sie reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inciter
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
inciteris incitere
|
du werdest gereizt |
| 3. Person Singular |
incitetur
|
er/sie/es werde gereizt |
| 1. Person Plural |
incitemur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
incitemini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitentur
|
sie werden gereizt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabam
|
ich reizte |
| 2. Person Singular |
incitabas
|
du reiztest |
| 3. Person Singular |
incitabat
|
er/sie/es reizte |
| 1. Person Plural |
incitabamus
|
wir reizten |
| 2. Person Plural |
incitabatis
|
ihr reiztet |
| 3. Person Plural |
incitabant
|
sie reizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabar
|
ich wurde gereizt |
| 2. Person Singular |
incitabaris incitabare
|
du wurdest gereizt |
| 3. Person Singular |
incitabatur
|
er/sie/es wurde gereizt |
| 1. Person Plural |
incitabamur
|
wir wurden gereizt |
| 2. Person Plural |
incitabamini
|
ihr wurdet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitabantur
|
sie wurden gereizt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitarem
|
ich reizte |
| 2. Person Singular |
incitares
|
du reiztest |
| 3. Person Singular |
incitaret
|
er/sie/es reizte |
| 1. Person Plural |
incitaremus
|
wir reizten |
| 2. Person Plural |
incitaretis
|
ihr reiztet |
| 3. Person Plural |
incitarent
|
sie reizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitarer
|
ich würde gereizt |
| 2. Person Singular |
incitareris incitarere
|
du würdest gereizt |
| 3. Person Singular |
incitaretur
|
er/sie/es würde gereizt |
| 1. Person Plural |
incitaremur
|
wir würden gereizt |
| 2. Person Plural |
incitaremini
|
ihr würdet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitarentur
|
sie würden gereizt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabo
|
ich werde reizen |
| 2. Person Singular |
incitabis
|
du wirst reizen |
| 3. Person Singular |
incitabit
|
er/sie/es wird reizen |
| 1. Person Plural |
incitabimus
|
wir werden reizen |
| 2. Person Plural |
incitabitis
|
ihr werdet reizen |
| 3. Person Plural |
incitabunt
|
sie werden reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabor
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
incitaberis incitabere
|
du wirst gereizt |
| 3. Person Singular |
incitabitur
|
er/sie/es wird gereizt |
| 1. Person Plural |
incitabimur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
incitabimini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitabuntur
|
sie werden gereizt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavi
|
ich habe gereizt |
| 2. Person Singular |
incitavisti
|
du hast gereizt |
| 3. Person Singular |
incitavit
|
er/sie/es hat gereizt |
| 1. Person Plural |
incitavimus
|
wir haben gereizt |
| 2. Person Plural |
incitavistis
|
ihr habt gereizt |
| 3. Person Plural |
incitaverunt incitavere
|
sie haben gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus sum
|
ich bin gereizt worden |
| 2. Person Singular |
incitatus es
|
du bist gereizt worden |
| 3. Person Singular |
incitatus est
|
er/sie/es ist gereizt worden |
| 1. Person Plural |
incitati sumus
|
wir sind gereizt worden |
| 2. Person Plural |
incitati estis
|
ihr seid gereizt worden |
| 3. Person Plural |
incitati sunt
|
sie sind gereizt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitaverim
|
ich habe gereizt |
| 2. Person Singular |
incitaveris
|
du habest gereizt |
| 3. Person Singular |
incitaverit
|
er/sie/es habe gereizt |
| 1. Person Plural |
incitaverimus
|
wir haben gereizt |
| 2. Person Plural |
incitaveritis
|
ihr habet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitaverint
|
sie haben gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus sim
|
ich sei gereizt worden |
| 2. Person Singular |
incitatus sis
|
du seiest gereizt worden |
| 3. Person Singular |
incitatus sit
|
er/sie/es sei gereizt worden |
| 1. Person Plural |
incitati simus
|
wir seien gereizt worden |
| 2. Person Plural |
incitati sitis
|
ihr seiet gereizt worden |
| 3. Person Plural |
incitati sint
|
sie seien gereizt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitaveram
|
ich hatte gereizt |
| 2. Person Singular |
incitaveras
|
du hattest gereizt |
| 3. Person Singular |
incitaverat
|
er/sie/es hatte gereizt |
| 1. Person Plural |
incitaveramus
|
wir hatten gereizt |
| 2. Person Plural |
incitaveratis
|
ihr hattet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitaverant
|
sie hatten gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus eram
|
ich war gereizt worden |
| 2. Person Singular |
incitatus eras
|
du warst gereizt worden |
| 3. Person Singular |
incitatus erat
|
er/sie/es war gereizt worden |
| 1. Person Plural |
incitati eramus
|
wir waren gereizt worden |
| 2. Person Plural |
incitati eratis
|
ihr warst gereizt worden |
| 3. Person Plural |
incitati erant
|
sie waren gereizt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavissem
|
ich hätte gereizt |
| 2. Person Singular |
incitavisses
|
du hättest gereizt |
| 3. Person Singular |
incitavisset
|
er/sie/es hätte gereizt |
| 1. Person Plural |
incitavissemus
|
wir hätten gereizt |
| 2. Person Plural |
incitavissetis
|
ihr hättet gereizt |
| 3. Person Plural |
incitavissent
|
sie hätten gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus essem
|
ich wäre gereizt worden |
| 2. Person Singular |
incitatus esses
|
du wärest gereizt worden |
| 3. Person Singular |
incitatus esset
|
er/sie/es wäre gereizt worden |
| 1. Person Plural |
incitati essemus
|
wir wären gereizt worden |
| 2. Person Plural |
incitati essetis
|
ihr wäret gereizt worden |
| 3. Person Plural |
incitati essent
|
sie wären gereizt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavero
|
ich werde gereizt haben |
| 2. Person Singular |
incitaveris
|
du wirst gereizt haben |
| 3. Person Singular |
incitaverit
|
er/sie/es wird gereizt haben |
| 1. Person Plural |
incitaverimus
|
wir werden gereizt haben |
| 2. Person Plural |
incitaveritis
|
ihr werdet gereizt haben |
| 3. Person Plural |
incitaverint
|
sie werden gereizt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus ero
|
ich werde gereizt worden sein |
| 2. Person Singular |
incitatus eris
|
du werdest gereizt worden sein |
| 3. Person Singular |
incitatus erit
|
er/sie/es werde gereizt worden sein |
| 1. Person Plural |
incitati erimus
|
wir werden gereizt worden sein |
| 2. Person Plural |
incitati eritis
|
ihr werdet gereizt worden sein |
| 3. Person Plural |
incitati erunt
|
sie werden gereizt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incitare
|
reizen |
| Vorzeitigkeit |
incitavisse
|
gereizt haben |
| Nachzeitigkeit |
incitaturum esse
|
reizen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incitari incitarier
|
gereizt werden |
| Vorzeitigkeit |
incitatum esse
|
gereizt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
incitatum iri
|
künftig gereizt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incita
|
reize! |
| 2. Person Plural |
incitate
|
reizt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incitato
|
| 3. Person Singular |
incitato
|
| 2. Person Plural |
incitatote
|
| 3. Person Plural |
incitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incitare
|
das Reizen |
| Genitiv |
incitandi
|
des Reizens |
| Dativ |
incitando
|
dem Reizen |
| Akkusativ |
incitandum
|
das Reizen |
| Ablativ |
incitando
|
durch das Reizen |
| Vokativ |
incitande
|
Reizen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitandus
|
incitanda
|
incitandum
|
| Genitiv |
incitandi
|
incitandae
|
incitandi
|
| Dativ |
incitando
|
incitandae
|
incitando
|
| Akkusativ |
incitandum
|
incitandam
|
incitandum
|
| Ablativ |
incitando
|
incitanda
|
incitando
|
| Vokativ |
incitande
|
incitanda
|
incitandum
|
Plural
| Nominativ |
incitandi
|
incitandae
|
incitanda
|
| Genitiv |
incitandorum
|
incitandarum
|
incitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incitandos
|
incitandas
|
incitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incitandi
|
incitandae
|
incitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitans
|
incitans
|
incitans
|
| Genitiv |
incitantis
|
incitantis
|
incitantis
|
| Dativ |
incitanti
|
incitanti
|
incitanti
|
| Akkusativ |
incitantem
|
incitantem
|
incitans
|
| Ablativ |
incitanti incitante
|
incitanti incitante
|
incitanti incitante
|
| Vokativ |
incitans
|
incitans
|
incitans
|
Plural
| Nominativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
| Genitiv |
incitantium incitantum
|
incitantium incitantum
|
incitantium incitantum
|
| Dativ |
incitantibus
|
incitantibus
|
incitantibus
|
| Akkusativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
| Ablativ |
incitantibus
|
incitantibus
|
incitantibus
|
| Vokativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitatus
|
incitata
|
incitatum
|
| Genitiv |
incitati
|
incitatae
|
incitati
|
| Dativ |
incitato
|
incitatae
|
incitato
|
| Akkusativ |
incitatum
|
incitatam
|
incitatum
|
| Ablativ |
incitato
|
incitata
|
incitato
|
| Vokativ |
incitate
|
incitata
|
incitatum
|
Plural
| Nominativ |
incitati
|
incitatae
|
incitata
|
| Genitiv |
incitatorum
|
incitatarum
|
incitatorum
|
| Dativ |
incitatis
|
incitatis
|
incitatis
|
| Akkusativ |
incitatos
|
incitatas
|
incitata
|
| Ablativ |
incitatis
|
incitatis
|
incitatis
|
| Vokativ |
incitati
|
incitatae
|
incitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitaturus
|
incitatura
|
incitaturum
|
| Genitiv |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitaturi
|
| Dativ |
incitaturo
|
incitaturae
|
incitaturo
|
| Akkusativ |
incitaturum
|
incitaturam
|
incitaturum
|
| Ablativ |
incitaturo
|
incitatura
|
incitaturo
|
| Vokativ |
incitature
|
incitatura
|
incitaturum
|
Plural
| Nominativ |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitatura
|
| Genitiv |
incitaturorum
|
incitaturarum
|
incitaturorum
|
| Dativ |
incitaturis
|
incitaturis
|
incitaturis
|
| Akkusativ |
incitaturos
|
incitaturas
|
incitatura
|
| Ablativ |
incitaturis
|
incitaturis
|
incitaturis
|
| Vokativ |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incitatum
|
incitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incito
|
|
| 2. Person Singular |
incitas
|
|
| 3. Person Singular |
incitat
|
|
| 1. Person Plural |
incitamus
|
|
| 2. Person Plural |
incitatis
|
|
| 3. Person Plural |
incitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitor
|
|
| 2. Person Singular |
incitaris incitare
|
|
| 3. Person Singular |
incitatur
|
|
| 1. Person Plural |
incitamur
|
|
| 2. Person Plural |
incitamini
|
|
| 3. Person Plural |
incitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitem
|
|
| 2. Person Singular |
incites
|
|
| 3. Person Singular |
incitet
|
|
| 1. Person Plural |
incitemus
|
|
| 2. Person Plural |
incitetis
|
|
| 3. Person Plural |
incitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inciter
|
|
| 2. Person Singular |
inciteris incitere
|
|
| 3. Person Singular |
incitetur
|
|
| 1. Person Plural |
incitemur
|
|
| 2. Person Plural |
incitemini
|
|
| 3. Person Plural |
incitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabam
|
|
| 2. Person Singular |
incitabas
|
|
| 3. Person Singular |
incitabat
|
|
| 1. Person Plural |
incitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
incitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
incitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabar
|
|
| 2. Person Singular |
incitabaris incitabare
|
|
| 3. Person Singular |
incitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
incitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
incitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
incitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitarem
|
|
| 2. Person Singular |
incitares
|
|
| 3. Person Singular |
incitaret
|
|
| 1. Person Plural |
incitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
incitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
incitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitarer
|
|
| 2. Person Singular |
incitareris incitarere
|
|
| 3. Person Singular |
incitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
incitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
incitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
incitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabo
|
|
| 2. Person Singular |
incitabis
|
|
| 3. Person Singular |
incitabit
|
|
| 1. Person Plural |
incitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
incitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
incitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitabor
|
|
| 2. Person Singular |
incitaberis incitabere
|
|
| 3. Person Singular |
incitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
incitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
incitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
incitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavi
|
|
| 2. Person Singular |
incitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
incitavit
|
|
| 1. Person Plural |
incitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
incitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
incitaverunt incitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
incitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
incitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
incitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
incitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
incitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
incitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
incitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
incitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
incitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
incitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
incitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
incitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
incitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
incitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
incitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
incitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
incitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
incitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
incitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
incitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
incitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
incitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
incitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
incitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
incitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
incitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
incitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
incitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
incitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
incitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
incitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
incitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
incitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
incitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
incitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incitavero
|
|
| 2. Person Singular |
incitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
incitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
incitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
incitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
incitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
incitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
incitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
incitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
incitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
incitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
incitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incitari incitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
incitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incita
|
! |
| 2. Person Plural |
incitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incitato
|
| 3. Person Singular |
incitato
|
| 2. Person Plural |
incitatote
|
| 3. Person Plural |
incitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incitare
|
das |
| Genitiv |
incitandi
|
des es |
| Dativ |
incitando
|
dem |
| Akkusativ |
incitandum
|
das |
| Ablativ |
incitando
|
durch das |
| Vokativ |
incitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitandus
|
incitanda
|
incitandum
|
| Genitiv |
incitandi
|
incitandae
|
incitandi
|
| Dativ |
incitando
|
incitandae
|
incitando
|
| Akkusativ |
incitandum
|
incitandam
|
incitandum
|
| Ablativ |
incitando
|
incitanda
|
incitando
|
| Vokativ |
incitande
|
incitanda
|
incitandum
|
Plural
| Nominativ |
incitandi
|
incitandae
|
incitanda
|
| Genitiv |
incitandorum
|
incitandarum
|
incitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incitandos
|
incitandas
|
incitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incitandi
|
incitandae
|
incitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitans
|
incitans
|
incitans
|
| Genitiv |
incitantis
|
incitantis
|
incitantis
|
| Dativ |
incitanti
|
incitanti
|
incitanti
|
| Akkusativ |
incitantem
|
incitantem
|
incitans
|
| Ablativ |
incitanti incitante
|
incitanti incitante
|
incitanti incitante
|
| Vokativ |
incitans
|
incitans
|
incitans
|
Plural
| Nominativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
| Genitiv |
incitantium incitantum
|
incitantium incitantum
|
incitantium incitantum
|
| Dativ |
incitantibus
|
incitantibus
|
incitantibus
|
| Akkusativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
| Ablativ |
incitantibus
|
incitantibus
|
incitantibus
|
| Vokativ |
incitantes
|
incitantes
|
incitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitatus
|
incitata
|
incitatum
|
| Genitiv |
incitati
|
incitatae
|
incitati
|
| Dativ |
incitato
|
incitatae
|
incitato
|
| Akkusativ |
incitatum
|
incitatam
|
incitatum
|
| Ablativ |
incitato
|
incitata
|
incitato
|
| Vokativ |
incitate
|
incitata
|
incitatum
|
Plural
| Nominativ |
incitati
|
incitatae
|
incitata
|
| Genitiv |
incitatorum
|
incitatarum
|
incitatorum
|
| Dativ |
incitatis
|
incitatis
|
incitatis
|
| Akkusativ |
incitatos
|
incitatas
|
incitata
|
| Ablativ |
incitatis
|
incitatis
|
incitatis
|
| Vokativ |
incitati
|
incitatae
|
incitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incitaturus
|
incitatura
|
incitaturum
|
| Genitiv |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitaturi
|
| Dativ |
incitaturo
|
incitaturae
|
incitaturo
|
| Akkusativ |
incitaturum
|
incitaturam
|
incitaturum
|
| Ablativ |
incitaturo
|
incitatura
|
incitaturo
|
| Vokativ |
incitature
|
incitatura
|
incitaturum
|
Plural
| Nominativ |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitatura
|
| Genitiv |
incitaturorum
|
incitaturarum
|
incitaturorum
|
| Dativ |
incitaturis
|
incitaturis
|
incitaturis
|
| Akkusativ |
incitaturos
|
incitaturas
|
incitatura
|
| Ablativ |
incitaturis
|
incitaturis
|
incitaturis
|
| Vokativ |
incitaturi
|
incitaturae
|
incitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incitatum
|
incitatu
|