Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolo
  | 
    ich bewohne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolas
  | 
    du bewohnst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolat
  | 
    er/sie/es bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamus
  | 
    wir bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatis
  | 
    ihr bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolant
  | 
    sie bewohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolor
  | 
    ich werde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaris incolare
  | 
    du wirst bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatur
  | 
    er/sie/es wird bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamur
  | 
    wir werden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolamini
  | 
    ihr werdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolantur
  | 
    sie werden bewohnt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolem
  | 
    ich bewohne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoles
  | 
    du bewohnest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolet
  | 
    er/sie/es bewohne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemus
  | 
    wir bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incoletis
  | 
    ihr bewohnet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolent
  | 
    sie bewohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incoler
  | 
    ich werde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoleris incolere
  | 
    du werdest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incoletur
  | 
    er/sie/es werde bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemur
  | 
    wir werden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolemini
  | 
    ihr werdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolentur
  | 
    sie werden bewohnt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabam
  | 
    ich bewohnte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabas
  | 
    du bewohntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabat
  | 
    er/sie/es bewohnte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamus
  | 
    wir bewohnten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabatis
  | 
    ihr bewohntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabant
  | 
    sie bewohnten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabar
  | 
    ich wurde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabaris incolabare
  | 
    du wurdest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabatur
  | 
    er/sie/es wurde bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamur
  | 
    wir wurden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabamini
  | 
    ihr wurdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabantur
  | 
    sie wurden bewohnt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarem
  | 
    ich bewohnte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolares
  | 
    du bewohntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaret
  | 
    er/sie/es bewohnte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremus
  | 
    wir bewohnten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaretis
  | 
    ihr bewohntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarent
  | 
    sie bewohnten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarer
  | 
    ich würde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolareris incolarere
  | 
    du würdest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaretur
  | 
    er/sie/es würde bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremur
  | 
    wir würden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaremini
  | 
    ihr würdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarentur
  | 
    sie würden bewohnt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabo
  | 
    ich werde bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabis
  | 
    du wirst bewohnen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabit
  | 
    er/sie/es wird bewohnen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimus
  | 
    wir werden bewohnen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabitis
  | 
    ihr werdet bewohnen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabunt
  | 
    sie werden bewohnen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabor
  | 
    ich werde bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaberis incolabere
  | 
    du wirst bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabitur
  | 
    er/sie/es wird bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimur
  | 
    wir werden bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabimini
  | 
    ihr werdet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabuntur
  | 
    sie werden bewohnt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavi
  | 
    ich habe bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisti
  | 
    du hast bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavit
  | 
    er/sie/es hat bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavimus
  | 
    wir haben bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavistis
  | 
    ihr habt bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverunt incolavere
  | 
    sie haben bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sum
  | 
    ich bin bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus es
  | 
    du bist bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus est
  | 
    er/sie/es ist bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati sumus
  | 
    wir sind bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati estis
  | 
    ihr seid bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sunt
  | 
    sie sind bewohnt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaverim
  | 
    ich habe bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
    du habest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
    er/sie/es habe bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
    wir haben bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
    ihr habet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
    sie haben bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sim
  | 
    ich sei bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus sis
  | 
    du seiest bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus sit
  | 
    er/sie/es sei bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati simus
  | 
    wir seien bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati sitis
  | 
    ihr seiet bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sint
  | 
    sie seien bewohnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaveram
  | 
    ich hatte bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveras
  | 
    du hattest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverat
  | 
    er/sie/es hatte bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaveramus
  | 
    wir hatten bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveratis
  | 
    ihr hattet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverant
  | 
    sie hatten bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus eram
  | 
    ich war bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eras
  | 
    du warst bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erat
  | 
    er/sie/es war bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati eramus
  | 
    wir waren bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eratis
  | 
    ihr warst bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erant
  | 
    sie waren bewohnt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavissem
  | 
    ich hätte bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisses
  | 
    du hättest bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavisset
  | 
    er/sie/es hätte bewohnt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavissemus
  | 
    wir hätten bewohnt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavissetis
  | 
    ihr hättet bewohnt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolavissent
  | 
    sie hätten bewohnt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus essem
  | 
    ich wäre bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus esses
  | 
    du wärest bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus esset
  | 
    er/sie/es wäre bewohnt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati essemus
  | 
    wir wären bewohnt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati essetis
  | 
    ihr wäret bewohnt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati essent
  | 
    sie wären bewohnt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavero
  | 
    ich werde bewohnt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
    du wirst bewohnt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
    er/sie/es wird bewohnt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
    wir werden bewohnt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
    ihr werdet bewohnt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
    sie werden bewohnt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus ero
  | 
    ich werde bewohnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eris
  | 
    du werdest bewohnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erit
  | 
    er/sie/es werde bewohnt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati erimus
  | 
    wir werden bewohnt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eritis
  | 
    ihr werdet bewohnt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erunt
  | 
    sie werden bewohnt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolare
  | 
    bewohnen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolavisse
  | 
    bewohnt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolaturum esse
  | 
    bewohnen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolari incolarier
  | 
    bewohnt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolatum esse
  | 
    bewohnt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolatum iri
  | 
    künftig bewohnt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incola
  | 
    bewohne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolate
  | 
    bewohnt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    incolanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    incolare
  | 
    das Bewohnen | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    des Bewohnens | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    dem Bewohnen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    das Bewohnen | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    durch das Bewohnen | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    Bewohnen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolandus
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    incolandae
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    incolandam
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    incolanda
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandorum
  | 
    incolandarum
  | 
    incolandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandos
  | 
    incolandas
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantem
  | 
    incolantem
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolatus
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolato
  | 
    incolatae
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatum
  | 
    incolatam
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolato
  | 
    incolata
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolate
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolatorum
  | 
    incolatarum
  | 
    incolatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatos
  | 
    incolatas
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolaturus
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturo
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturum
  | 
    incolaturam
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturo
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolature
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturorum
  | 
    incolaturarum
  | 
    incolaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturos
  | 
    incolaturas
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    incolatum
  | 
    incolatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolo
  | 
    ich lebe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolas
  | 
    du lebst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolat
  | 
    er/sie/es lebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamus
  | 
    wir leben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatis
  | 
    ihr lebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolant
  | 
    sie leben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolor
  | 
    ich werde gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaris incolare
  | 
    du wirst gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatur
  | 
    er/sie/es wird gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamur
  | 
    wir werden gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolamini
  | 
    ihr werdet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolantur
  | 
    sie werden gelebt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolem
  | 
    ich lebe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoles
  | 
    du lebest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolet
  | 
    er/sie/es lebe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemus
  | 
    wir leben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incoletis
  | 
    ihr lebet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolent
  | 
    sie leben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incoler
  | 
    ich werde gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoleris incolere
  | 
    du werdest gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incoletur
  | 
    er/sie/es werde gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemur
  | 
    wir werden gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolemini
  | 
    ihr werdet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolentur
  | 
    sie werden gelebt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabam
  | 
    ich lebte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabas
  | 
    du lebtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabat
  | 
    er/sie/es lebte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamus
  | 
    wir lebten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabatis
  | 
    ihr lebtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabant
  | 
    sie lebten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabar
  | 
    ich wurde gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabaris incolabare
  | 
    du wurdest gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabatur
  | 
    er/sie/es wurde gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamur
  | 
    wir wurden gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabamini
  | 
    ihr wurdet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabantur
  | 
    sie wurden gelebt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarem
  | 
    ich lebte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolares
  | 
    du lebtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaret
  | 
    er/sie/es lebte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremus
  | 
    wir lebten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaretis
  | 
    ihr lebtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarent
  | 
    sie lebten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarer
  | 
    ich würde gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolareris incolarere
  | 
    du würdest gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaretur
  | 
    er/sie/es würde gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremur
  | 
    wir würden gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaremini
  | 
    ihr würdet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarentur
  | 
    sie würden gelebt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabo
  | 
    ich werde leben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabis
  | 
    du wirst leben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabit
  | 
    er/sie/es wird leben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimus
  | 
    wir werden leben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabitis
  | 
    ihr werdet leben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabunt
  | 
    sie werden leben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabor
  | 
    ich werde gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaberis incolabere
  | 
    du wirst gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabitur
  | 
    er/sie/es wird gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimur
  | 
    wir werden gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabimini
  | 
    ihr werdet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabuntur
  | 
    sie werden gelebt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavi
  | 
    ich habe gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisti
  | 
    du hast gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavit
  | 
    er/sie/es hat gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavimus
  | 
    wir haben gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavistis
  | 
    ihr habt gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverunt incolavere
  | 
    sie haben gelebt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sum
  | 
    ich bin gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus es
  | 
    du bist gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus est
  | 
    er/sie/es ist gelebt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati sumus
  | 
    wir sind gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati estis
  | 
    ihr seid gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sunt
  | 
    sie sind gelebt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaverim
  | 
    ich habe gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
    du habest gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
    er/sie/es habe gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
    wir haben gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
    ihr habet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
    sie haben gelebt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sim
  | 
    ich sei gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus sis
  | 
    du seiest gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus sit
  | 
    er/sie/es sei gelebt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati simus
  | 
    wir seien gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati sitis
  | 
    ihr seiet gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sint
  | 
    sie seien gelebt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaveram
  | 
    ich hatte gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveras
  | 
    du hattest gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverat
  | 
    er/sie/es hatte gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaveramus
  | 
    wir hatten gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveratis
  | 
    ihr hattet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverant
  | 
    sie hatten gelebt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus eram
  | 
    ich war gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eras
  | 
    du warst gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erat
  | 
    er/sie/es war gelebt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati eramus
  | 
    wir waren gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eratis
  | 
    ihr warst gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erant
  | 
    sie waren gelebt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavissem
  | 
    ich hätte gelebt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisses
  | 
    du hättest gelebt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavisset
  | 
    er/sie/es hätte gelebt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavissemus
  | 
    wir hätten gelebt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavissetis
  | 
    ihr hättet gelebt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolavissent
  | 
    sie hätten gelebt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus essem
  | 
    ich wäre gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus esses
  | 
    du wärest gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gelebt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati essemus
  | 
    wir wären gelebt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati essetis
  | 
    ihr wäret gelebt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati essent
  | 
    sie wären gelebt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavero
  | 
    ich werde gelebt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
    du wirst gelebt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
    er/sie/es wird gelebt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
    wir werden gelebt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
    ihr werdet gelebt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
    sie werden gelebt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus ero
  | 
    ich werde gelebt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eris
  | 
    du werdest gelebt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erit
  | 
    er/sie/es werde gelebt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati erimus
  | 
    wir werden gelebt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eritis
  | 
    ihr werdet gelebt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erunt
  | 
    sie werden gelebt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolare
  | 
    leben | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolavisse
  | 
    gelebt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolaturum esse
  | 
    leben werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolari incolarier
  | 
    gelebt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolatum esse
  | 
    gelebt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolatum iri
  | 
    künftig gelebt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incola
  | 
    lebe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolate
  | 
    lebt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    incolanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    incolare
  | 
    das Leben | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    des Lebens | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    dem Leben | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    das Leben | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    durch das Leben | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    Leben! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolandus
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    incolandae
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    incolandam
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    incolanda
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandorum
  | 
    incolandarum
  | 
    incolandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandos
  | 
    incolandas
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantem
  | 
    incolantem
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolatus
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolato
  | 
    incolatae
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatum
  | 
    incolatam
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolato
  | 
    incolata
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolate
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolatorum
  | 
    incolatarum
  | 
    incolatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatos
  | 
    incolatas
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolaturus
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturo
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturum
  | 
    incolaturam
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturo
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolature
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturorum
  | 
    incolaturarum
  | 
    incolaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturos
  | 
    incolaturas
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    incolatum
  | 
    incolatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaris incolare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoles
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incoletis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incoler
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoleris incolere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incoletur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabaris incolabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolareris incolarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaberis incolabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverunt incolavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolari incolarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incola
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    incolanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    incolare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolandus
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    incolandae
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    incolandam
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    incolanda
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandorum
  | 
    incolandarum
  | 
    incolandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandos
  | 
    incolandas
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantem
  | 
    incolantem
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolatus
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolato
  | 
    incolatae
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatum
  | 
    incolatam
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolato
  | 
    incolata
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolate
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolatorum
  | 
    incolatarum
  | 
    incolatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatos
  | 
    incolatas
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolaturus
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturo
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturum
  | 
    incolaturam
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturo
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolature
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturorum
  | 
    incolaturarum
  | 
    incolaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturos
  | 
    incolaturas
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    incolatum
  | 
    incolatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaris incolare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoles
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incoletis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incoler
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incoleris incolere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incoletur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabaris incolabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolareris incolarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaberis incolabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverunt incolavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    incolatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    incolatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    incolatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    incolati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    incolati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    incolari incolarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    incolatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    incolatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incola
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    incolate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    incolato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    incolatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    incolanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    incolare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolandus
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolando
  | 
    incolandae
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandum
  | 
    incolandam
  | 
    incolandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolando
  | 
    incolanda
  | 
    incolando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolande
  | 
    incolanda
  | 
    incolandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolandorum
  | 
    incolandarum
  | 
    incolandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolandos
  | 
    incolandas
  | 
    incolanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolandi
  | 
    incolandae
  | 
    incolanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
    incolantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
    incolanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantem
  | 
    incolantem
  | 
    incolans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
    incolanti incolante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
    incolans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
    incolantium incolantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
    incolantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolantes
  | 
    incolantes
  | 
    incolantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolatus
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolato
  | 
    incolatae
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatum
  | 
    incolatam
  | 
    incolatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolato
  | 
    incolata
  | 
    incolato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolate
  | 
    incolata
  | 
    incolatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolatorum
  | 
    incolatarum
  | 
    incolatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolatos
  | 
    incolatas
  | 
    incolata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
    incolatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolati
  | 
    incolatae
  | 
    incolata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    incolaturus
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturo
  | 
    incolaturae
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturum
  | 
    incolaturam
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturo
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolature
  | 
    incolatura
  | 
    incolaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    incolaturorum
  | 
    incolaturarum
  | 
    incolaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    incolaturos
  | 
    incolaturas
  | 
    incolatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
    incolaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    incolaturi
  | 
    incolaturae
  | 
    incolatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    incolatum
  | 
    incolatu
  |