Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpito
  | 
    ich beschimpfe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitas
  | 
    du beschimpfst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitat
  | 
    er/sie/es beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitamus
  | 
    wir beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitatis
  | 
    ihr beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitant
  | 
    sie beschimpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitor
  | 
    ich werde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitaris increpitare
  | 
    du wirst beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitatur
  | 
    er/sie/es wird beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitamur
  | 
    wir werden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitamini
  | 
    ihr werdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitantur
  | 
    sie werden beschimpft | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitem
  | 
    ich beschimpfe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpites
  | 
    du beschimpfest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitet
  | 
    er/sie/es beschimpfe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitemus
  | 
    wir beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitetis
  | 
    ihr beschimpfet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitent
  | 
    sie beschimpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpiter
  | 
    ich werde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpiteris increpitere
  | 
    du werdest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitetur
  | 
    er/sie/es werde beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitemur
  | 
    wir werden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitemini
  | 
    ihr werdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitentur
  | 
    sie werden beschimpft | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitabam
  | 
    ich beschimpfte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitabas
  | 
    du beschimpftest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitabat
  | 
    er/sie/es beschimpfte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitabamus
  | 
    wir beschimpften | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitabatis
  | 
    ihr beschimpftet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitabant
  | 
    sie beschimpften | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitabar
  | 
    ich wurde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitabaris increpitabare
  | 
    du wurdest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitabatur
  | 
    er/sie/es wurde beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitabamur
  | 
    wir wurden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitabamini
  | 
    ihr wurdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitabantur
  | 
    sie wurden beschimpft | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitarem
  | 
    ich beschimpfte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitares
  | 
    du beschimpftest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitaret
  | 
    er/sie/es beschimpfte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitaremus
  | 
    wir beschimpften | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitaretis
  | 
    ihr beschimpftet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitarent
  | 
    sie beschimpften | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitarer
  | 
    ich würde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitareris increpitarere
  | 
    du würdest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitaretur
  | 
    er/sie/es würde beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitaremur
  | 
    wir würden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitaremini
  | 
    ihr würdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitarentur
  | 
    sie würden beschimpft | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitabo
  | 
    ich werde beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitabis
  | 
    du wirst beschimpfen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitabit
  | 
    er/sie/es wird beschimpfen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitabimus
  | 
    wir werden beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitabitis
  | 
    ihr werdet beschimpfen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitabunt
  | 
    sie werden beschimpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitabor
  | 
    ich werde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitaberis increpitabere
  | 
    du wirst beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitabitur
  | 
    er/sie/es wird beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitabimur
  | 
    wir werden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitabimini
  | 
    ihr werdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitabuntur
  | 
    sie werden beschimpft | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitavi
  | 
    ich habe beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitavisti
  | 
    du hast beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitavit
  | 
    er/sie/es hat beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitavimus
  | 
    wir haben beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitavistis
  | 
    ihr habt beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitaverunt increpitavere
  | 
    sie haben beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitatus sum
  | 
    ich bin beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitatus es
  | 
    du bist beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitatus est
  | 
    er/sie/es ist beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitati sumus
  | 
    wir sind beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitati estis
  | 
    ihr seid beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitati sunt
  | 
    sie sind beschimpft worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitaverim
  | 
    ich habe beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitaveris
  | 
    du habest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitaverit
  | 
    er/sie/es habe beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitaverimus
  | 
    wir haben beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitaveritis
  | 
    ihr habet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitaverint
  | 
    sie haben beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitatus sim
  | 
    ich sei beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitatus sis
  | 
    du seiest beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitatus sit
  | 
    er/sie/es sei beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitati simus
  | 
    wir seien beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitati sitis
  | 
    ihr seiet beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitati sint
  | 
    sie seien beschimpft worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitaveram
  | 
    ich hatte beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitaveras
  | 
    du hattest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitaverat
  | 
    er/sie/es hatte beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitaveramus
  | 
    wir hatten beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitaveratis
  | 
    ihr hattet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitaverant
  | 
    sie hatten beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitatus eram
  | 
    ich war beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitatus eras
  | 
    du warst beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitatus erat
  | 
    er/sie/es war beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitati eramus
  | 
    wir waren beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitati eratis
  | 
    ihr warst beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitati erant
  | 
    sie waren beschimpft worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitavissem
  | 
    ich hätte beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitavisses
  | 
    du hättest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitavisset
  | 
    er/sie/es hätte beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitavissemus
  | 
    wir hätten beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitavissetis
  | 
    ihr hättet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitavissent
  | 
    sie hätten beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitatus essem
  | 
    ich wäre beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitatus esses
  | 
    du wärest beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitati essemus
  | 
    wir wären beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitati essetis
  | 
    ihr wäret beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitati essent
  | 
    sie wären beschimpft worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitavero
  | 
    ich werde beschimpft haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitaveris
  | 
    du wirst beschimpft haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitaverit
  | 
    er/sie/es wird beschimpft haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitaverimus
  | 
    wir werden beschimpft haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitaveritis
  | 
    ihr werdet beschimpft haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitaverint
  | 
    sie werden beschimpft haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    increpitatus ero
  | 
    ich werde beschimpft worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitatus eris
  | 
    du werdest beschimpft worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitatus erit
  | 
    er/sie/es werde beschimpft worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    increpitati erimus
  | 
    wir werden beschimpft worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitati eritis
  | 
    ihr werdet beschimpft worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitati erunt
  | 
    sie werden beschimpft worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    increpitare
  | 
    beschimpfen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    increpitavisse
  | 
    beschimpft haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    increpitaturum esse
  | 
    beschimpfen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    increpitari increpitarier
  | 
    beschimpft werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    increpitatum esse
  | 
    beschimpft worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    increpitatum iri
  | 
    künftig beschimpft werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    increpita
  | 
    beschimpfe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitate
  | 
    beschimpft! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    increpitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    increpitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    increpitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    increpitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    increpitare
  | 
    das Beschimpfen | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitandi
  | 
    des Beschimpfens | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitando
  | 
    dem Beschimpfen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitandum
  | 
    das Beschimpfen | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitando
  | 
    durch das Beschimpfen | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitande
  | 
    Beschimpfen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    increpitandus
  | 
    increpitanda
  | 
    increpitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitandi
  | 
    increpitandae
  | 
    increpitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitando
  | 
    increpitandae
  | 
    increpitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitandum
  | 
    increpitandam
  | 
    increpitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitando
  | 
    increpitanda
  | 
    increpitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitande
  | 
    increpitanda
  | 
    increpitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    increpitandi
  | 
    increpitandae
  | 
    increpitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitandorum
  | 
    increpitandarum
  | 
    increpitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitandos
  | 
    increpitandas
  | 
    increpitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitandi
  | 
    increpitandae
  | 
    increpitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    increpitans
  | 
    increpitans
  | 
    increpitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitantis
  | 
    increpitantis
  | 
    increpitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitanti
  | 
    increpitanti
  | 
    increpitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitantem
  | 
    increpitantem
  | 
    increpitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitanti increpitante
  | 
    increpitanti increpitante
  | 
    increpitanti increpitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitans
  | 
    increpitans
  | 
    increpitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    increpitantes
  | 
    increpitantes
  | 
    increpitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitantium increpitantum
  | 
    increpitantium increpitantum
  | 
    increpitantium increpitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitantibus
  | 
    increpitantibus
  | 
    increpitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitantes
  | 
    increpitantes
  | 
    increpitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitantibus
  | 
    increpitantibus
  | 
    increpitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitantes
  | 
    increpitantes
  | 
    increpitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    increpitatus
  | 
    increpitata
  | 
    increpitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitati
  | 
    increpitatae
  | 
    increpitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitato
  | 
    increpitatae
  | 
    increpitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitatum
  | 
    increpitatam
  | 
    increpitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitato
  | 
    increpitata
  | 
    increpitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitate
  | 
    increpitata
  | 
    increpitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    increpitati
  | 
    increpitatae
  | 
    increpitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitatorum
  | 
    increpitatarum
  | 
    increpitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitatis
  | 
    increpitatis
  | 
    increpitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitatos
  | 
    increpitatas
  | 
    increpitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitatis
  | 
    increpitatis
  | 
    increpitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitati
  | 
    increpitatae
  | 
    increpitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    increpitaturus
  | 
    increpitatura
  | 
    increpitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitaturi
  | 
    increpitaturae
  | 
    increpitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitaturo
  | 
    increpitaturae
  | 
    increpitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitaturum
  | 
    increpitaturam
  | 
    increpitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitaturo
  | 
    increpitatura
  | 
    increpitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitature
  | 
    increpitatura
  | 
    increpitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    increpitaturi
  | 
    increpitaturae
  | 
    increpitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    increpitaturorum
  | 
    increpitaturarum
  | 
    increpitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    increpitaturis
  | 
    increpitaturis
  | 
    increpitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    increpitaturos
  | 
    increpitaturas
  | 
    increpitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    increpitaturis
  | 
    increpitaturis
  | 
    increpitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    increpitaturi
  | 
    increpitaturae
  | 
    increpitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    increpitatum
  | 
    increpitatu
  |