Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubo
|
ich brüte |
| 2. Person Singular |
incubas
|
du brütest |
| 3. Person Singular |
incubat
|
er/sie/es brütet |
| 1. Person Plural |
incubamus
|
wir brüten |
| 2. Person Plural |
incubatis
|
ihr brütet |
| 3. Person Plural |
incubant
|
sie brüten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubor
|
ich werde gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubaris incubare
|
du wirst gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubatur
|
er/sie/es wird gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubamur
|
wir werden gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubamini
|
ihr werdet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubantur
|
sie werden gebrütet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubem
|
ich brüte |
| 2. Person Singular |
incubes
|
du brütest |
| 3. Person Singular |
incubet
|
er/sie/es brüte |
| 1. Person Plural |
incubemus
|
wir brüten |
| 2. Person Plural |
incubetis
|
ihr brütet |
| 3. Person Plural |
incubent
|
sie brüten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incuber
|
ich werde gebrütet |
| 2. Person Singular |
incuberis incubere
|
du werdest gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubetur
|
er/sie/es werde gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubemur
|
wir werden gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubemini
|
ihr werdet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubentur
|
sie werden gebrütet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabam
|
ich brütete |
| 2. Person Singular |
incubabas
|
du brütetest |
| 3. Person Singular |
incubabat
|
er/sie/es brütete |
| 1. Person Plural |
incubabamus
|
wir brüteten |
| 2. Person Plural |
incubabatis
|
ihr brütetet |
| 3. Person Plural |
incubabant
|
sie brüteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabar
|
ich wurde gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubabaris incubabare
|
du wurdest gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubabatur
|
er/sie/es wurde gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubabamur
|
wir wurden gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubabamini
|
ihr wurdet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubabantur
|
sie wurden gebrütet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubarem
|
ich brütete |
| 2. Person Singular |
incubares
|
du brütetest |
| 3. Person Singular |
incubaret
|
er/sie/es brütete |
| 1. Person Plural |
incubaremus
|
wir brüteten |
| 2. Person Plural |
incubaretis
|
ihr brütetet |
| 3. Person Plural |
incubarent
|
sie brüteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubarer
|
ich würde gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubareris incubarere
|
du würdest gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubaretur
|
er/sie/es würde gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubaremur
|
wir würden gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubaremini
|
ihr würdet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubarentur
|
sie würden gebrütet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabo
|
ich werde brüten |
| 2. Person Singular |
incubabis
|
du wirst brüten |
| 3. Person Singular |
incubabit
|
er/sie/es wird brüten |
| 1. Person Plural |
incubabimus
|
wir werden brüten |
| 2. Person Plural |
incubabitis
|
ihr werdet brüten |
| 3. Person Plural |
incubabunt
|
sie werden brüten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabor
|
ich werde gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubaberis incubabere
|
du wirst gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubabitur
|
er/sie/es wird gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubabimur
|
wir werden gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubabimini
|
ihr werdet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubabuntur
|
sie werden gebrütet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubui
|
ich habe gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubuisti
|
du hast gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubuit
|
er/sie/es hat gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubuimus
|
wir haben gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubuistis
|
ihr habt gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubuerunt incubuere
|
sie haben gebrütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus sum
|
ich bin gebrütet worden |
| 2. Person Singular |
incubitus es
|
du bist gebrütet worden |
| 3. Person Singular |
incubitus est
|
er/sie/es ist gebrütet worden |
| 1. Person Plural |
incubiti sumus
|
wir sind gebrütet worden |
| 2. Person Plural |
incubiti estis
|
ihr seid gebrütet worden |
| 3. Person Plural |
incubiti sunt
|
sie sind gebrütet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuerim
|
ich habe gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubueris
|
du habest gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubuerit
|
er/sie/es habe gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubuerimus
|
wir haben gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubueritis
|
ihr habet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubuerint
|
sie haben gebrütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus sim
|
ich sei gebrütet worden |
| 2. Person Singular |
incubitus sis
|
du seiest gebrütet worden |
| 3. Person Singular |
incubitus sit
|
er/sie/es sei gebrütet worden |
| 1. Person Plural |
incubiti simus
|
wir seien gebrütet worden |
| 2. Person Plural |
incubiti sitis
|
ihr seiet gebrütet worden |
| 3. Person Plural |
incubiti sint
|
sie seien gebrütet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubueram
|
ich hatte gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubueras
|
du hattest gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubuerat
|
er/sie/es hatte gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubueramus
|
wir hatten gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubueratis
|
ihr hattet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubuerant
|
sie hatten gebrütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus eram
|
ich war gebrütet worden |
| 2. Person Singular |
incubitus eras
|
du warst gebrütet worden |
| 3. Person Singular |
incubitus erat
|
er/sie/es war gebrütet worden |
| 1. Person Plural |
incubiti eramus
|
wir waren gebrütet worden |
| 2. Person Plural |
incubiti eratis
|
ihr warst gebrütet worden |
| 3. Person Plural |
incubiti erant
|
sie waren gebrütet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuissem
|
ich hätte gebrütet |
| 2. Person Singular |
incubuisses
|
du hättest gebrütet |
| 3. Person Singular |
incubuisset
|
er/sie/es hätte gebrütet |
| 1. Person Plural |
incubuissemus
|
wir hätten gebrütet |
| 2. Person Plural |
incubuissetis
|
ihr hättet gebrütet |
| 3. Person Plural |
incubuissent
|
sie hätten gebrütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus essem
|
ich wäre gebrütet worden |
| 2. Person Singular |
incubitus esses
|
du wärest gebrütet worden |
| 3. Person Singular |
incubitus esset
|
er/sie/es wäre gebrütet worden |
| 1. Person Plural |
incubiti essemus
|
wir wären gebrütet worden |
| 2. Person Plural |
incubiti essetis
|
ihr wäret gebrütet worden |
| 3. Person Plural |
incubiti essent
|
sie wären gebrütet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuero
|
ich werde gebrütet haben |
| 2. Person Singular |
incubueris
|
du wirst gebrütet haben |
| 3. Person Singular |
incubuerit
|
er/sie/es wird gebrütet haben |
| 1. Person Plural |
incubuerimus
|
wir werden gebrütet haben |
| 2. Person Plural |
incubueritis
|
ihr werdet gebrütet haben |
| 3. Person Plural |
incubuerint
|
sie werden gebrütet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus ero
|
ich werde gebrütet worden sein |
| 2. Person Singular |
incubitus eris
|
du werdest gebrütet worden sein |
| 3. Person Singular |
incubitus erit
|
er/sie/es werde gebrütet worden sein |
| 1. Person Plural |
incubiti erimus
|
wir werden gebrütet worden sein |
| 2. Person Plural |
incubiti eritis
|
ihr werdet gebrütet worden sein |
| 3. Person Plural |
incubiti erunt
|
sie werden gebrütet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incubare
|
brüten |
| Vorzeitigkeit |
incubuisse
|
gebrütet haben |
| Nachzeitigkeit |
incubiturum esse
|
brüten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incubari incubarier
|
gebrütet werden |
| Vorzeitigkeit |
incubitum esse
|
gebrütet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
incubitum iri
|
künftig gebrütet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incuba
|
brüte! |
| 2. Person Plural |
incubate
|
brütet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incubato
|
| 3. Person Singular |
incubato
|
| 2. Person Plural |
incubatote
|
| 3. Person Plural |
incubanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incubare
|
das Brüten |
| Genitiv |
incubandi
|
des Brütens |
| Dativ |
incubando
|
dem Brüten |
| Akkusativ |
incubandum
|
das Brüten |
| Ablativ |
incubando
|
durch das Brüten |
| Vokativ |
incubande
|
Brüten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubandus
|
incubanda
|
incubandum
|
| Genitiv |
incubandi
|
incubandae
|
incubandi
|
| Dativ |
incubando
|
incubandae
|
incubando
|
| Akkusativ |
incubandum
|
incubandam
|
incubandum
|
| Ablativ |
incubando
|
incubanda
|
incubando
|
| Vokativ |
incubande
|
incubanda
|
incubandum
|
Plural
| Nominativ |
incubandi
|
incubandae
|
incubanda
|
| Genitiv |
incubandorum
|
incubandarum
|
incubandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incubandos
|
incubandas
|
incubanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incubandi
|
incubandae
|
incubanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubans
|
incubans
|
incubans
|
| Genitiv |
incubantis
|
incubantis
|
incubantis
|
| Dativ |
incubanti
|
incubanti
|
incubanti
|
| Akkusativ |
incubantem
|
incubantem
|
incubans
|
| Ablativ |
incubanti incubante
|
incubanti incubante
|
incubanti incubante
|
| Vokativ |
incubans
|
incubans
|
incubans
|
Plural
| Nominativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
| Genitiv |
incubantium incubantum
|
incubantium incubantum
|
incubantium incubantum
|
| Dativ |
incubantibus
|
incubantibus
|
incubantibus
|
| Akkusativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
| Ablativ |
incubantibus
|
incubantibus
|
incubantibus
|
| Vokativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubitus
|
incubita
|
incubitum
|
| Genitiv |
incubiti
|
incubitae
|
incubiti
|
| Dativ |
incubito
|
incubitae
|
incubito
|
| Akkusativ |
incubitum
|
incubitam
|
incubitum
|
| Ablativ |
incubito
|
incubita
|
incubito
|
| Vokativ |
incubite
|
incubita
|
incubitum
|
Plural
| Nominativ |
incubiti
|
incubitae
|
incubita
|
| Genitiv |
incubitorum
|
incubitarum
|
incubitorum
|
| Dativ |
incubitis
|
incubitis
|
incubitis
|
| Akkusativ |
incubitos
|
incubitas
|
incubita
|
| Ablativ |
incubitis
|
incubitis
|
incubitis
|
| Vokativ |
incubiti
|
incubitae
|
incubita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubiturus
|
incubitura
|
incubiturum
|
| Genitiv |
incubituri
|
incubiturae
|
incubituri
|
| Dativ |
incubituro
|
incubiturae
|
incubituro
|
| Akkusativ |
incubiturum
|
incubituram
|
incubiturum
|
| Ablativ |
incubituro
|
incubitura
|
incubituro
|
| Vokativ |
incubiture
|
incubitura
|
incubiturum
|
Plural
| Nominativ |
incubituri
|
incubiturae
|
incubitura
|
| Genitiv |
incubiturorum
|
incubiturarum
|
incubiturorum
|
| Dativ |
incubituris
|
incubituris
|
incubituris
|
| Akkusativ |
incubituros
|
incubituras
|
incubitura
|
| Ablativ |
incubituris
|
incubituris
|
incubituris
|
| Vokativ |
incubituri
|
incubiturae
|
incubitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incubitum
|
incubitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubo
|
|
| 2. Person Singular |
incubas
|
|
| 3. Person Singular |
incubat
|
|
| 1. Person Plural |
incubamus
|
|
| 2. Person Plural |
incubatis
|
|
| 3. Person Plural |
incubant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubor
|
|
| 2. Person Singular |
incubaris incubare
|
|
| 3. Person Singular |
incubatur
|
|
| 1. Person Plural |
incubamur
|
|
| 2. Person Plural |
incubamini
|
|
| 3. Person Plural |
incubantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubem
|
|
| 2. Person Singular |
incubes
|
|
| 3. Person Singular |
incubet
|
|
| 1. Person Plural |
incubemus
|
|
| 2. Person Plural |
incubetis
|
|
| 3. Person Plural |
incubent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incuber
|
|
| 2. Person Singular |
incuberis incubere
|
|
| 3. Person Singular |
incubetur
|
|
| 1. Person Plural |
incubemur
|
|
| 2. Person Plural |
incubemini
|
|
| 3. Person Plural |
incubentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabam
|
|
| 2. Person Singular |
incubabas
|
|
| 3. Person Singular |
incubabat
|
|
| 1. Person Plural |
incubabamus
|
|
| 2. Person Plural |
incubabatis
|
|
| 3. Person Plural |
incubabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabar
|
|
| 2. Person Singular |
incubabaris incubabare
|
|
| 3. Person Singular |
incubabatur
|
|
| 1. Person Plural |
incubabamur
|
|
| 2. Person Plural |
incubabamini
|
|
| 3. Person Plural |
incubabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubarem
|
|
| 2. Person Singular |
incubares
|
|
| 3. Person Singular |
incubaret
|
|
| 1. Person Plural |
incubaremus
|
|
| 2. Person Plural |
incubaretis
|
|
| 3. Person Plural |
incubarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubarer
|
|
| 2. Person Singular |
incubareris incubarere
|
|
| 3. Person Singular |
incubaretur
|
|
| 1. Person Plural |
incubaremur
|
|
| 2. Person Plural |
incubaremini
|
|
| 3. Person Plural |
incubarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabo
|
|
| 2. Person Singular |
incubabis
|
|
| 3. Person Singular |
incubabit
|
|
| 1. Person Plural |
incubabimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubabitis
|
|
| 3. Person Plural |
incubabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabor
|
|
| 2. Person Singular |
incubaberis incubabere
|
|
| 3. Person Singular |
incubabitur
|
|
| 1. Person Plural |
incubabimur
|
|
| 2. Person Plural |
incubabimini
|
|
| 3. Person Plural |
incubabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubui
|
|
| 2. Person Singular |
incubuisti
|
|
| 3. Person Singular |
incubuit
|
|
| 1. Person Plural |
incubuimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubuistis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerunt incubuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus sum
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus es
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus est
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti estis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuerim
|
|
| 2. Person Singular |
incubueris
|
|
| 3. Person Singular |
incubuerit
|
|
| 1. Person Plural |
incubuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubueritis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus sim
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus sis
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus sit
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti simus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubueram
|
|
| 2. Person Singular |
incubueras
|
|
| 3. Person Singular |
incubuerat
|
|
| 1. Person Plural |
incubueramus
|
|
| 2. Person Plural |
incubueratis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus eram
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus eras
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus erat
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuissem
|
|
| 2. Person Singular |
incubuisses
|
|
| 3. Person Singular |
incubuisset
|
|
| 1. Person Plural |
incubuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
incubuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus essem
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus esses
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus esset
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuero
|
|
| 2. Person Singular |
incubueris
|
|
| 3. Person Singular |
incubuerit
|
|
| 1. Person Plural |
incubuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubueritis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus ero
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus eris
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus erit
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incubare
|
|
| Vorzeitigkeit |
incubuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incubiturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incubari incubarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
incubitum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incubitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incuba
|
! |
| 2. Person Plural |
incubate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incubato
|
| 3. Person Singular |
incubato
|
| 2. Person Plural |
incubatote
|
| 3. Person Plural |
incubanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incubare
|
das |
| Genitiv |
incubandi
|
des es |
| Dativ |
incubando
|
dem |
| Akkusativ |
incubandum
|
das |
| Ablativ |
incubando
|
durch das |
| Vokativ |
incubande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubandus
|
incubanda
|
incubandum
|
| Genitiv |
incubandi
|
incubandae
|
incubandi
|
| Dativ |
incubando
|
incubandae
|
incubando
|
| Akkusativ |
incubandum
|
incubandam
|
incubandum
|
| Ablativ |
incubando
|
incubanda
|
incubando
|
| Vokativ |
incubande
|
incubanda
|
incubandum
|
Plural
| Nominativ |
incubandi
|
incubandae
|
incubanda
|
| Genitiv |
incubandorum
|
incubandarum
|
incubandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incubandos
|
incubandas
|
incubanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incubandi
|
incubandae
|
incubanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubans
|
incubans
|
incubans
|
| Genitiv |
incubantis
|
incubantis
|
incubantis
|
| Dativ |
incubanti
|
incubanti
|
incubanti
|
| Akkusativ |
incubantem
|
incubantem
|
incubans
|
| Ablativ |
incubanti incubante
|
incubanti incubante
|
incubanti incubante
|
| Vokativ |
incubans
|
incubans
|
incubans
|
Plural
| Nominativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
| Genitiv |
incubantium incubantum
|
incubantium incubantum
|
incubantium incubantum
|
| Dativ |
incubantibus
|
incubantibus
|
incubantibus
|
| Akkusativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
| Ablativ |
incubantibus
|
incubantibus
|
incubantibus
|
| Vokativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubitus
|
incubita
|
incubitum
|
| Genitiv |
incubiti
|
incubitae
|
incubiti
|
| Dativ |
incubito
|
incubitae
|
incubito
|
| Akkusativ |
incubitum
|
incubitam
|
incubitum
|
| Ablativ |
incubito
|
incubita
|
incubito
|
| Vokativ |
incubite
|
incubita
|
incubitum
|
Plural
| Nominativ |
incubiti
|
incubitae
|
incubita
|
| Genitiv |
incubitorum
|
incubitarum
|
incubitorum
|
| Dativ |
incubitis
|
incubitis
|
incubitis
|
| Akkusativ |
incubitos
|
incubitas
|
incubita
|
| Ablativ |
incubitis
|
incubitis
|
incubitis
|
| Vokativ |
incubiti
|
incubitae
|
incubita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubiturus
|
incubitura
|
incubiturum
|
| Genitiv |
incubituri
|
incubiturae
|
incubituri
|
| Dativ |
incubituro
|
incubiturae
|
incubituro
|
| Akkusativ |
incubiturum
|
incubituram
|
incubiturum
|
| Ablativ |
incubituro
|
incubitura
|
incubituro
|
| Vokativ |
incubiture
|
incubitura
|
incubiturum
|
Plural
| Nominativ |
incubituri
|
incubiturae
|
incubitura
|
| Genitiv |
incubiturorum
|
incubiturarum
|
incubiturorum
|
| Dativ |
incubituris
|
incubituris
|
incubituris
|
| Akkusativ |
incubituros
|
incubituras
|
incubitura
|
| Ablativ |
incubituris
|
incubituris
|
incubituris
|
| Vokativ |
incubituri
|
incubiturae
|
incubitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incubitum
|
incubitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubo
|
|
| 2. Person Singular |
incubas
|
|
| 3. Person Singular |
incubat
|
|
| 1. Person Plural |
incubamus
|
|
| 2. Person Plural |
incubatis
|
|
| 3. Person Plural |
incubant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubor
|
|
| 2. Person Singular |
incubaris incubare
|
|
| 3. Person Singular |
incubatur
|
|
| 1. Person Plural |
incubamur
|
|
| 2. Person Plural |
incubamini
|
|
| 3. Person Plural |
incubantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubem
|
|
| 2. Person Singular |
incubes
|
|
| 3. Person Singular |
incubet
|
|
| 1. Person Plural |
incubemus
|
|
| 2. Person Plural |
incubetis
|
|
| 3. Person Plural |
incubent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incuber
|
|
| 2. Person Singular |
incuberis incubere
|
|
| 3. Person Singular |
incubetur
|
|
| 1. Person Plural |
incubemur
|
|
| 2. Person Plural |
incubemini
|
|
| 3. Person Plural |
incubentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabam
|
|
| 2. Person Singular |
incubabas
|
|
| 3. Person Singular |
incubabat
|
|
| 1. Person Plural |
incubabamus
|
|
| 2. Person Plural |
incubabatis
|
|
| 3. Person Plural |
incubabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabar
|
|
| 2. Person Singular |
incubabaris incubabare
|
|
| 3. Person Singular |
incubabatur
|
|
| 1. Person Plural |
incubabamur
|
|
| 2. Person Plural |
incubabamini
|
|
| 3. Person Plural |
incubabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubarem
|
|
| 2. Person Singular |
incubares
|
|
| 3. Person Singular |
incubaret
|
|
| 1. Person Plural |
incubaremus
|
|
| 2. Person Plural |
incubaretis
|
|
| 3. Person Plural |
incubarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubarer
|
|
| 2. Person Singular |
incubareris incubarere
|
|
| 3. Person Singular |
incubaretur
|
|
| 1. Person Plural |
incubaremur
|
|
| 2. Person Plural |
incubaremini
|
|
| 3. Person Plural |
incubarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabo
|
|
| 2. Person Singular |
incubabis
|
|
| 3. Person Singular |
incubabit
|
|
| 1. Person Plural |
incubabimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubabitis
|
|
| 3. Person Plural |
incubabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubabor
|
|
| 2. Person Singular |
incubaberis incubabere
|
|
| 3. Person Singular |
incubabitur
|
|
| 1. Person Plural |
incubabimur
|
|
| 2. Person Plural |
incubabimini
|
|
| 3. Person Plural |
incubabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubui
|
|
| 2. Person Singular |
incubuisti
|
|
| 3. Person Singular |
incubuit
|
|
| 1. Person Plural |
incubuimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubuistis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerunt incubuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus sum
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus es
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus est
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti estis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuerim
|
|
| 2. Person Singular |
incubueris
|
|
| 3. Person Singular |
incubuerit
|
|
| 1. Person Plural |
incubuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubueritis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus sim
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus sis
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus sit
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti simus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubueram
|
|
| 2. Person Singular |
incubueras
|
|
| 3. Person Singular |
incubuerat
|
|
| 1. Person Plural |
incubueramus
|
|
| 2. Person Plural |
incubueratis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus eram
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus eras
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus erat
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuissem
|
|
| 2. Person Singular |
incubuisses
|
|
| 3. Person Singular |
incubuisset
|
|
| 1. Person Plural |
incubuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
incubuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus essem
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus esses
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus esset
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
incubuero
|
|
| 2. Person Singular |
incubueris
|
|
| 3. Person Singular |
incubuerit
|
|
| 1. Person Plural |
incubuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubueritis
|
|
| 3. Person Plural |
incubuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
incubitus ero
|
|
| 2. Person Singular |
incubitus eris
|
|
| 3. Person Singular |
incubitus erit
|
|
| 1. Person Plural |
incubiti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
incubiti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
incubiti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incubare
|
|
| Vorzeitigkeit |
incubuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incubiturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
incubari incubarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
incubitum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
incubitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
incuba
|
! |
| 2. Person Plural |
incubate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
incubato
|
| 3. Person Singular |
incubato
|
| 2. Person Plural |
incubatote
|
| 3. Person Plural |
incubanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
incubare
|
das |
| Genitiv |
incubandi
|
des es |
| Dativ |
incubando
|
dem |
| Akkusativ |
incubandum
|
das |
| Ablativ |
incubando
|
durch das |
| Vokativ |
incubande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubandus
|
incubanda
|
incubandum
|
| Genitiv |
incubandi
|
incubandae
|
incubandi
|
| Dativ |
incubando
|
incubandae
|
incubando
|
| Akkusativ |
incubandum
|
incubandam
|
incubandum
|
| Ablativ |
incubando
|
incubanda
|
incubando
|
| Vokativ |
incubande
|
incubanda
|
incubandum
|
Plural
| Nominativ |
incubandi
|
incubandae
|
incubanda
|
| Genitiv |
incubandorum
|
incubandarum
|
incubandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
incubandos
|
incubandas
|
incubanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
incubandi
|
incubandae
|
incubanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubans
|
incubans
|
incubans
|
| Genitiv |
incubantis
|
incubantis
|
incubantis
|
| Dativ |
incubanti
|
incubanti
|
incubanti
|
| Akkusativ |
incubantem
|
incubantem
|
incubans
|
| Ablativ |
incubanti incubante
|
incubanti incubante
|
incubanti incubante
|
| Vokativ |
incubans
|
incubans
|
incubans
|
Plural
| Nominativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
| Genitiv |
incubantium incubantum
|
incubantium incubantum
|
incubantium incubantum
|
| Dativ |
incubantibus
|
incubantibus
|
incubantibus
|
| Akkusativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
| Ablativ |
incubantibus
|
incubantibus
|
incubantibus
|
| Vokativ |
incubantes
|
incubantes
|
incubantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubitus
|
incubita
|
incubitum
|
| Genitiv |
incubiti
|
incubitae
|
incubiti
|
| Dativ |
incubito
|
incubitae
|
incubito
|
| Akkusativ |
incubitum
|
incubitam
|
incubitum
|
| Ablativ |
incubito
|
incubita
|
incubito
|
| Vokativ |
incubite
|
incubita
|
incubitum
|
Plural
| Nominativ |
incubiti
|
incubitae
|
incubita
|
| Genitiv |
incubitorum
|
incubitarum
|
incubitorum
|
| Dativ |
incubitis
|
incubitis
|
incubitis
|
| Akkusativ |
incubitos
|
incubitas
|
incubita
|
| Ablativ |
incubitis
|
incubitis
|
incubitis
|
| Vokativ |
incubiti
|
incubitae
|
incubita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
incubiturus
|
incubitura
|
incubiturum
|
| Genitiv |
incubituri
|
incubiturae
|
incubituri
|
| Dativ |
incubituro
|
incubiturae
|
incubituro
|
| Akkusativ |
incubiturum
|
incubituram
|
incubiturum
|
| Ablativ |
incubituro
|
incubitura
|
incubituro
|
| Vokativ |
incubiture
|
incubitura
|
incubiturum
|
Plural
| Nominativ |
incubituri
|
incubiturae
|
incubitura
|
| Genitiv |
incubiturorum
|
incubiturarum
|
incubiturorum
|
| Dativ |
incubituris
|
incubituris
|
incubituris
|
| Akkusativ |
incubituros
|
incubituras
|
incubitura
|
| Ablativ |
incubituris
|
incubituris
|
incubituris
|
| Vokativ |
incubituri
|
incubiturae
|
incubitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
incubitum
|
incubitu
|