Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculco
|
ich nötige auf |
2. Person Singular |
inculcas
|
du nötigst auf |
3. Person Singular |
inculcat
|
er/sie/es nötigt auf |
1. Person Plural |
inculcamus
|
wir nötigen auf |
2. Person Plural |
inculcatis
|
ihr nötigt auf |
3. Person Plural |
inculcant
|
sie nötigen auf |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcor
|
ich werde aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcaris inculcare
|
du wirst aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcatur
|
er/sie/es wird aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcamur
|
wir werden aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcamini
|
ihr werdet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcantur
|
sie werden aufgenötigt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcem
|
ich nötige auf |
2. Person Singular |
inculces
|
du nötigest auf |
3. Person Singular |
inculcet
|
er/sie/es nötige auf |
1. Person Plural |
inculcemus
|
wir nötigen auf |
2. Person Plural |
inculcetis
|
ihr nötiget auf |
3. Person Plural |
inculcent
|
sie nötigen auf |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcer
|
ich werde aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculceris inculcere
|
du werdest aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcetur
|
er/sie/es werde aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcemur
|
wir werden aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcemini
|
ihr werdet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcentur
|
sie werden aufgenötigt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcabam
|
ich nötigte auf |
2. Person Singular |
inculcabas
|
du nötigtest auf |
3. Person Singular |
inculcabat
|
er/sie/es nötigte auf |
1. Person Plural |
inculcabamus
|
wir nötigten auf |
2. Person Plural |
inculcabatis
|
ihr nötigtet auf |
3. Person Plural |
inculcabant
|
sie nötigten auf |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcabar
|
ich wurde aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcabaris inculcabare
|
du wurdest aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcabatur
|
er/sie/es wurde aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcabamur
|
wir wurden aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcabamini
|
ihr wurdet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcabantur
|
sie wurden aufgenötigt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcarem
|
ich nötigte auf |
2. Person Singular |
inculcares
|
du nötigtest auf |
3. Person Singular |
inculcaret
|
er/sie/es nötigte auf |
1. Person Plural |
inculcaremus
|
wir nötigten auf |
2. Person Plural |
inculcaretis
|
ihr nötigtet auf |
3. Person Plural |
inculcarent
|
sie nötigten auf |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcarer
|
ich würde aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcareris inculcarere
|
du würdest aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcaretur
|
er/sie/es würde aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcaremur
|
wir würden aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcaremini
|
ihr würdet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcarentur
|
sie würden aufgenötigt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcabo
|
ich werde aufnötigen |
2. Person Singular |
inculcabis
|
du wirst aufnötigen |
3. Person Singular |
inculcabit
|
er/sie/es wird aufnötigen |
1. Person Plural |
inculcabimus
|
wir werden aufnötigen |
2. Person Plural |
inculcabitis
|
ihr werdet aufnötigen |
3. Person Plural |
inculcabunt
|
sie werden aufnötigen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcabor
|
ich werde aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcaberis inculcabere
|
du wirst aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcabitur
|
er/sie/es wird aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcabimur
|
wir werden aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcabimini
|
ihr werdet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcabuntur
|
sie werden aufgenötigt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavi
|
ich habe aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcavisti
|
du hast aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcavit
|
er/sie/es hat aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcavimus
|
wir haben aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcavistis
|
ihr habt aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcaverunt inculcavere
|
sie haben aufgenötigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus sum
|
ich bin aufgenötigt worden |
2. Person Singular |
inculcatus es
|
du bist aufgenötigt worden |
3. Person Singular |
inculcatus est
|
er/sie/es ist aufgenötigt worden |
1. Person Plural |
inculcati sumus
|
wir sind aufgenötigt worden |
2. Person Plural |
inculcati estis
|
ihr seid aufgenötigt worden |
3. Person Plural |
inculcati sunt
|
sie sind aufgenötigt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcaverim
|
ich habe aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcaveris
|
du habest aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcaverit
|
er/sie/es habe aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcaverimus
|
wir haben aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcaveritis
|
ihr habet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcaverint
|
sie haben aufgenötigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus sim
|
ich sei aufgenötigt worden |
2. Person Singular |
inculcatus sis
|
du seiest aufgenötigt worden |
3. Person Singular |
inculcatus sit
|
er/sie/es sei aufgenötigt worden |
1. Person Plural |
inculcati simus
|
wir seien aufgenötigt worden |
2. Person Plural |
inculcati sitis
|
ihr seiet aufgenötigt worden |
3. Person Plural |
inculcati sint
|
sie seien aufgenötigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcaveram
|
ich hatte aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcaveras
|
du hattest aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcaverat
|
er/sie/es hatte aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcaveramus
|
wir hatten aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcaveratis
|
ihr hattet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcaverant
|
sie hatten aufgenötigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus eram
|
ich war aufgenötigt worden |
2. Person Singular |
inculcatus eras
|
du warst aufgenötigt worden |
3. Person Singular |
inculcatus erat
|
er/sie/es war aufgenötigt worden |
1. Person Plural |
inculcati eramus
|
wir waren aufgenötigt worden |
2. Person Plural |
inculcati eratis
|
ihr warst aufgenötigt worden |
3. Person Plural |
inculcati erant
|
sie waren aufgenötigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavissem
|
ich hätte aufgenötigt |
2. Person Singular |
inculcavisses
|
du hättest aufgenötigt |
3. Person Singular |
inculcavisset
|
er/sie/es hätte aufgenötigt |
1. Person Plural |
inculcavissemus
|
wir hätten aufgenötigt |
2. Person Plural |
inculcavissetis
|
ihr hättet aufgenötigt |
3. Person Plural |
inculcavissent
|
sie hätten aufgenötigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus essem
|
ich wäre aufgenötigt worden |
2. Person Singular |
inculcatus esses
|
du wärest aufgenötigt worden |
3. Person Singular |
inculcatus esset
|
er/sie/es wäre aufgenötigt worden |
1. Person Plural |
inculcati essemus
|
wir wären aufgenötigt worden |
2. Person Plural |
inculcati essetis
|
ihr wäret aufgenötigt worden |
3. Person Plural |
inculcati essent
|
sie wären aufgenötigt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavero
|
ich werde aufgenötigt haben |
2. Person Singular |
inculcaveris
|
du wirst aufgenötigt haben |
3. Person Singular |
inculcaverit
|
er/sie/es wird aufgenötigt haben |
1. Person Plural |
inculcaverimus
|
wir werden aufgenötigt haben |
2. Person Plural |
inculcaveritis
|
ihr werdet aufgenötigt haben |
3. Person Plural |
inculcaverint
|
sie werden aufgenötigt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus ero
|
ich werde aufgenötigt worden sein |
2. Person Singular |
inculcatus eris
|
du werdest aufgenötigt worden sein |
3. Person Singular |
inculcatus erit
|
er/sie/es werde aufgenötigt worden sein |
1. Person Plural |
inculcati erimus
|
wir werden aufgenötigt worden sein |
2. Person Plural |
inculcati eritis
|
ihr werdet aufgenötigt worden sein |
3. Person Plural |
inculcati erunt
|
sie werden aufgenötigt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
inculcare
|
aufnötigen |
Vorzeitigkeit |
inculcavisse
|
aufgenötigt haben |
Nachzeitigkeit |
inculcaturum esse
|
aufnötigen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
inculcari inculcarier
|
aufgenötigt werden |
Vorzeitigkeit |
inculcatum esse
|
aufgenötigt worden sein |
Nachzeitigkeit |
inculcatum iri
|
künftig aufgenötigt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
inculca
|
nötige auf! |
2. Person Plural |
inculcate
|
nötigt auf! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
inculcato
|
3. Person Singular |
inculcato
|
2. Person Plural |
inculcatote
|
3. Person Plural |
inculcanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
inculcare
|
das Aufnötigen |
Genitiv |
inculcandi
|
des Aufnötigens |
Dativ |
inculcando
|
dem Aufnötigen |
Akkusativ |
inculcandum
|
das Aufnötigen |
Ablativ |
inculcando
|
durch das Aufnötigen |
Vokativ |
inculcande
|
Aufnötigen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcandus
|
inculcanda
|
inculcandum
|
Genitiv |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcandi
|
Dativ |
inculcando
|
inculcandae
|
inculcando
|
Akkusativ |
inculcandum
|
inculcandam
|
inculcandum
|
Ablativ |
inculcando
|
inculcanda
|
inculcando
|
Vokativ |
inculcande
|
inculcanda
|
inculcandum
|
Plural
Nominativ |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcanda
|
Genitiv |
inculcandorum
|
inculcandarum
|
inculcandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
inculcandos
|
inculcandas
|
inculcanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcans
|
inculcans
|
inculcans
|
Genitiv |
inculcantis
|
inculcantis
|
inculcantis
|
Dativ |
inculcanti
|
inculcanti
|
inculcanti
|
Akkusativ |
inculcantem
|
inculcantem
|
inculcans
|
Ablativ |
inculcanti inculcante
|
inculcanti inculcante
|
inculcanti inculcante
|
Vokativ |
inculcans
|
inculcans
|
inculcans
|
Plural
Nominativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Genitiv |
inculcantium inculcantum
|
inculcantium inculcantum
|
inculcantium inculcantum
|
Dativ |
inculcantibus
|
inculcantibus
|
inculcantibus
|
Akkusativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Ablativ |
inculcantibus
|
inculcantibus
|
inculcantibus
|
Vokativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcatus
|
inculcata
|
inculcatum
|
Genitiv |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcati
|
Dativ |
inculcato
|
inculcatae
|
inculcato
|
Akkusativ |
inculcatum
|
inculcatam
|
inculcatum
|
Ablativ |
inculcato
|
inculcata
|
inculcato
|
Vokativ |
inculcate
|
inculcata
|
inculcatum
|
Plural
Nominativ |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcata
|
Genitiv |
inculcatorum
|
inculcatarum
|
inculcatorum
|
Dativ |
inculcatis
|
inculcatis
|
inculcatis
|
Akkusativ |
inculcatos
|
inculcatas
|
inculcata
|
Ablativ |
inculcatis
|
inculcatis
|
inculcatis
|
Vokativ |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcaturus
|
inculcatura
|
inculcaturum
|
Genitiv |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcaturi
|
Dativ |
inculcaturo
|
inculcaturae
|
inculcaturo
|
Akkusativ |
inculcaturum
|
inculcaturam
|
inculcaturum
|
Ablativ |
inculcaturo
|
inculcatura
|
inculcaturo
|
Vokativ |
inculcature
|
inculcatura
|
inculcaturum
|
Plural
Nominativ |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcatura
|
Genitiv |
inculcaturorum
|
inculcaturarum
|
inculcaturorum
|
Dativ |
inculcaturis
|
inculcaturis
|
inculcaturis
|
Akkusativ |
inculcaturos
|
inculcaturas
|
inculcatura
|
Ablativ |
inculcaturis
|
inculcaturis
|
inculcaturis
|
Vokativ |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
inculcatum
|
inculcatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculco
|
ich präge ein |
2. Person Singular |
inculcas
|
du prägst ein |
3. Person Singular |
inculcat
|
er/sie/es prägt ein |
1. Person Plural |
inculcamus
|
wir prägen ein |
2. Person Plural |
inculcatis
|
ihr prägt ein |
3. Person Plural |
inculcant
|
sie prägen ein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcor
|
ich werde eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcaris inculcare
|
du wirst eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcatur
|
er/sie/es wird eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcamur
|
wir werden eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcamini
|
ihr werdet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcantur
|
sie werden eingeprägt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcem
|
ich präge ein |
2. Person Singular |
inculces
|
du prägest ein |
3. Person Singular |
inculcet
|
er/sie/es präge ein |
1. Person Plural |
inculcemus
|
wir prägen ein |
2. Person Plural |
inculcetis
|
ihr präget ein |
3. Person Plural |
inculcent
|
sie prägen ein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcer
|
ich werde eingeprägt |
2. Person Singular |
inculceris inculcere
|
du werdest eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcetur
|
er/sie/es werde eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcemur
|
wir werden eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcemini
|
ihr werdet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcentur
|
sie werden eingeprägt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcabam
|
ich prägte ein |
2. Person Singular |
inculcabas
|
du prägtest ein |
3. Person Singular |
inculcabat
|
er/sie/es prägte ein |
1. Person Plural |
inculcabamus
|
wir prägten ein |
2. Person Plural |
inculcabatis
|
ihr prägtet ein |
3. Person Plural |
inculcabant
|
sie prägten ein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcabar
|
ich wurde eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcabaris inculcabare
|
du wurdest eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcabatur
|
er/sie/es wurde eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcabamur
|
wir wurden eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcabamini
|
ihr wurdet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcabantur
|
sie wurden eingeprägt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcarem
|
ich prägte ein |
2. Person Singular |
inculcares
|
du prägtest ein |
3. Person Singular |
inculcaret
|
er/sie/es prägte ein |
1. Person Plural |
inculcaremus
|
wir prägten ein |
2. Person Plural |
inculcaretis
|
ihr prägtet ein |
3. Person Plural |
inculcarent
|
sie prägten ein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcarer
|
ich würde eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcareris inculcarere
|
du würdest eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcaretur
|
er/sie/es würde eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcaremur
|
wir würden eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcaremini
|
ihr würdet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcarentur
|
sie würden eingeprägt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcabo
|
ich werde einprägen |
2. Person Singular |
inculcabis
|
du wirst einprägen |
3. Person Singular |
inculcabit
|
er/sie/es wird einprägen |
1. Person Plural |
inculcabimus
|
wir werden einprägen |
2. Person Plural |
inculcabitis
|
ihr werdet einprägen |
3. Person Plural |
inculcabunt
|
sie werden einprägen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcabor
|
ich werde eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcaberis inculcabere
|
du wirst eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcabitur
|
er/sie/es wird eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcabimur
|
wir werden eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcabimini
|
ihr werdet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcabuntur
|
sie werden eingeprägt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavi
|
ich habe eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcavisti
|
du hast eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcavit
|
er/sie/es hat eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcavimus
|
wir haben eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcavistis
|
ihr habt eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcaverunt inculcavere
|
sie haben eingeprägt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus sum
|
ich bin eingeprägt worden |
2. Person Singular |
inculcatus es
|
du bist eingeprägt worden |
3. Person Singular |
inculcatus est
|
er/sie/es ist eingeprägt worden |
1. Person Plural |
inculcati sumus
|
wir sind eingeprägt worden |
2. Person Plural |
inculcati estis
|
ihr seid eingeprägt worden |
3. Person Plural |
inculcati sunt
|
sie sind eingeprägt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcaverim
|
ich habe eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcaveris
|
du habest eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcaverit
|
er/sie/es habe eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcaverimus
|
wir haben eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcaveritis
|
ihr habet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcaverint
|
sie haben eingeprägt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus sim
|
ich sei eingeprägt worden |
2. Person Singular |
inculcatus sis
|
du seiest eingeprägt worden |
3. Person Singular |
inculcatus sit
|
er/sie/es sei eingeprägt worden |
1. Person Plural |
inculcati simus
|
wir seien eingeprägt worden |
2. Person Plural |
inculcati sitis
|
ihr seiet eingeprägt worden |
3. Person Plural |
inculcati sint
|
sie seien eingeprägt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcaveram
|
ich hatte eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcaveras
|
du hattest eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcaverat
|
er/sie/es hatte eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcaveramus
|
wir hatten eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcaveratis
|
ihr hattet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcaverant
|
sie hatten eingeprägt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus eram
|
ich war eingeprägt worden |
2. Person Singular |
inculcatus eras
|
du warst eingeprägt worden |
3. Person Singular |
inculcatus erat
|
er/sie/es war eingeprägt worden |
1. Person Plural |
inculcati eramus
|
wir waren eingeprägt worden |
2. Person Plural |
inculcati eratis
|
ihr warst eingeprägt worden |
3. Person Plural |
inculcati erant
|
sie waren eingeprägt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavissem
|
ich hätte eingeprägt |
2. Person Singular |
inculcavisses
|
du hättest eingeprägt |
3. Person Singular |
inculcavisset
|
er/sie/es hätte eingeprägt |
1. Person Plural |
inculcavissemus
|
wir hätten eingeprägt |
2. Person Plural |
inculcavissetis
|
ihr hättet eingeprägt |
3. Person Plural |
inculcavissent
|
sie hätten eingeprägt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus essem
|
ich wäre eingeprägt worden |
2. Person Singular |
inculcatus esses
|
du wärest eingeprägt worden |
3. Person Singular |
inculcatus esset
|
er/sie/es wäre eingeprägt worden |
1. Person Plural |
inculcati essemus
|
wir wären eingeprägt worden |
2. Person Plural |
inculcati essetis
|
ihr wäret eingeprägt worden |
3. Person Plural |
inculcati essent
|
sie wären eingeprägt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavero
|
ich werde eingeprägt haben |
2. Person Singular |
inculcaveris
|
du wirst eingeprägt haben |
3. Person Singular |
inculcaverit
|
er/sie/es wird eingeprägt haben |
1. Person Plural |
inculcaverimus
|
wir werden eingeprägt haben |
2. Person Plural |
inculcaveritis
|
ihr werdet eingeprägt haben |
3. Person Plural |
inculcaverint
|
sie werden eingeprägt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus ero
|
ich werde eingeprägt worden sein |
2. Person Singular |
inculcatus eris
|
du werdest eingeprägt worden sein |
3. Person Singular |
inculcatus erit
|
er/sie/es werde eingeprägt worden sein |
1. Person Plural |
inculcati erimus
|
wir werden eingeprägt worden sein |
2. Person Plural |
inculcati eritis
|
ihr werdet eingeprägt worden sein |
3. Person Plural |
inculcati erunt
|
sie werden eingeprägt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
inculcare
|
einprägen |
Vorzeitigkeit |
inculcavisse
|
eingeprägt haben |
Nachzeitigkeit |
inculcaturum esse
|
einprägen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
inculcari inculcarier
|
eingeprägt werden |
Vorzeitigkeit |
inculcatum esse
|
eingeprägt worden sein |
Nachzeitigkeit |
inculcatum iri
|
künftig eingeprägt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
inculca
|
präge ein! |
2. Person Plural |
inculcate
|
prägt ein! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
inculcato
|
3. Person Singular |
inculcato
|
2. Person Plural |
inculcatote
|
3. Person Plural |
inculcanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
inculcare
|
das Einprägen |
Genitiv |
inculcandi
|
des Einprägens |
Dativ |
inculcando
|
dem Einprägen |
Akkusativ |
inculcandum
|
das Einprägen |
Ablativ |
inculcando
|
durch das Einprägen |
Vokativ |
inculcande
|
Einprägen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcandus
|
inculcanda
|
inculcandum
|
Genitiv |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcandi
|
Dativ |
inculcando
|
inculcandae
|
inculcando
|
Akkusativ |
inculcandum
|
inculcandam
|
inculcandum
|
Ablativ |
inculcando
|
inculcanda
|
inculcando
|
Vokativ |
inculcande
|
inculcanda
|
inculcandum
|
Plural
Nominativ |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcanda
|
Genitiv |
inculcandorum
|
inculcandarum
|
inculcandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
inculcandos
|
inculcandas
|
inculcanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcans
|
inculcans
|
inculcans
|
Genitiv |
inculcantis
|
inculcantis
|
inculcantis
|
Dativ |
inculcanti
|
inculcanti
|
inculcanti
|
Akkusativ |
inculcantem
|
inculcantem
|
inculcans
|
Ablativ |
inculcanti inculcante
|
inculcanti inculcante
|
inculcanti inculcante
|
Vokativ |
inculcans
|
inculcans
|
inculcans
|
Plural
Nominativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Genitiv |
inculcantium inculcantum
|
inculcantium inculcantum
|
inculcantium inculcantum
|
Dativ |
inculcantibus
|
inculcantibus
|
inculcantibus
|
Akkusativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Ablativ |
inculcantibus
|
inculcantibus
|
inculcantibus
|
Vokativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcatus
|
inculcata
|
inculcatum
|
Genitiv |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcati
|
Dativ |
inculcato
|
inculcatae
|
inculcato
|
Akkusativ |
inculcatum
|
inculcatam
|
inculcatum
|
Ablativ |
inculcato
|
inculcata
|
inculcato
|
Vokativ |
inculcate
|
inculcata
|
inculcatum
|
Plural
Nominativ |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcata
|
Genitiv |
inculcatorum
|
inculcatarum
|
inculcatorum
|
Dativ |
inculcatis
|
inculcatis
|
inculcatis
|
Akkusativ |
inculcatos
|
inculcatas
|
inculcata
|
Ablativ |
inculcatis
|
inculcatis
|
inculcatis
|
Vokativ |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcaturus
|
inculcatura
|
inculcaturum
|
Genitiv |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcaturi
|
Dativ |
inculcaturo
|
inculcaturae
|
inculcaturo
|
Akkusativ |
inculcaturum
|
inculcaturam
|
inculcaturum
|
Ablativ |
inculcaturo
|
inculcatura
|
inculcaturo
|
Vokativ |
inculcature
|
inculcatura
|
inculcaturum
|
Plural
Nominativ |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcatura
|
Genitiv |
inculcaturorum
|
inculcaturarum
|
inculcaturorum
|
Dativ |
inculcaturis
|
inculcaturis
|
inculcaturis
|
Akkusativ |
inculcaturos
|
inculcaturas
|
inculcatura
|
Ablativ |
inculcaturis
|
inculcaturis
|
inculcaturis
|
Vokativ |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
inculcatum
|
inculcatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculco
|
ich presse hinein |
2. Person Singular |
inculcas
|
du preßt hinein |
3. Person Singular |
inculcat
|
er/sie/es preßt hinein |
1. Person Plural |
inculcamus
|
wir pressen hinein |
2. Person Plural |
inculcatis
|
ihr preßt hinein |
3. Person Plural |
inculcant
|
sie pressen hinein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcor
|
ich werde hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcaris inculcare
|
du wirst hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcatur
|
er/sie/es wird hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcamur
|
wir werden hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcamini
|
ihr werdet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcantur
|
sie werden hineingepreßt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcem
|
ich presse hinein |
2. Person Singular |
inculces
|
du pressest hinein |
3. Person Singular |
inculcet
|
er/sie/es presse hinein |
1. Person Plural |
inculcemus
|
wir pressen hinein |
2. Person Plural |
inculcetis
|
ihr presset hinein |
3. Person Plural |
inculcent
|
sie pressen hinein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcer
|
ich werde hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculceris inculcere
|
du werdest hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcetur
|
er/sie/es werde hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcemur
|
wir werden hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcemini
|
ihr werdet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcentur
|
sie werden hineingepreßt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcabam
|
ich preßte hinein |
2. Person Singular |
inculcabas
|
du preßtest hinein |
3. Person Singular |
inculcabat
|
er/sie/es preßte hinein |
1. Person Plural |
inculcabamus
|
wir preßten hinein |
2. Person Plural |
inculcabatis
|
ihr preßtet hinein |
3. Person Plural |
inculcabant
|
sie preßten hinein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcabar
|
ich wurde hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcabaris inculcabare
|
du wurdest hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcabatur
|
er/sie/es wurde hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcabamur
|
wir wurden hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcabamini
|
ihr wurdet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcabantur
|
sie wurden hineingepreßt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcarem
|
ich preßte hinein |
2. Person Singular |
inculcares
|
du preßtest hinein |
3. Person Singular |
inculcaret
|
er/sie/es preßte hinein |
1. Person Plural |
inculcaremus
|
wir preßten hinein |
2. Person Plural |
inculcaretis
|
ihr preßtet hinein |
3. Person Plural |
inculcarent
|
sie preßten hinein |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcarer
|
ich würde hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcareris inculcarere
|
du würdest hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcaretur
|
er/sie/es würde hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcaremur
|
wir würden hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcaremini
|
ihr würdet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcarentur
|
sie würden hineingepreßt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcabo
|
ich werde hineinpressen |
2. Person Singular |
inculcabis
|
du wirst hineinpressen |
3. Person Singular |
inculcabit
|
er/sie/es wird hineinpressen |
1. Person Plural |
inculcabimus
|
wir werden hineinpressen |
2. Person Plural |
inculcabitis
|
ihr werdet hineinpressen |
3. Person Plural |
inculcabunt
|
sie werden hineinpressen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcabor
|
ich werde hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcaberis inculcabere
|
du wirst hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcabitur
|
er/sie/es wird hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcabimur
|
wir werden hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcabimini
|
ihr werdet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcabuntur
|
sie werden hineingepreßt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavi
|
ich habe hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcavisti
|
du hast hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcavit
|
er/sie/es hat hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcavimus
|
wir haben hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcavistis
|
ihr habt hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcaverunt inculcavere
|
sie haben hineingepreßt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus sum
|
ich bin hineingepreßt worden |
2. Person Singular |
inculcatus es
|
du bist hineingepreßt worden |
3. Person Singular |
inculcatus est
|
er/sie/es ist hineingepreßt worden |
1. Person Plural |
inculcati sumus
|
wir sind hineingepreßt worden |
2. Person Plural |
inculcati estis
|
ihr seid hineingepreßt worden |
3. Person Plural |
inculcati sunt
|
sie sind hineingepreßt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcaverim
|
ich habe hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcaveris
|
du habest hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcaverit
|
er/sie/es habe hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcaverimus
|
wir haben hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcaveritis
|
ihr habet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcaverint
|
sie haben hineingepreßt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus sim
|
ich sei hineingepreßt worden |
2. Person Singular |
inculcatus sis
|
du seiest hineingepreßt worden |
3. Person Singular |
inculcatus sit
|
er/sie/es sei hineingepreßt worden |
1. Person Plural |
inculcati simus
|
wir seien hineingepreßt worden |
2. Person Plural |
inculcati sitis
|
ihr seiet hineingepreßt worden |
3. Person Plural |
inculcati sint
|
sie seien hineingepreßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcaveram
|
ich hatte hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcaveras
|
du hattest hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcaverat
|
er/sie/es hatte hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcaveramus
|
wir hatten hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcaveratis
|
ihr hattet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcaverant
|
sie hatten hineingepreßt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus eram
|
ich war hineingepreßt worden |
2. Person Singular |
inculcatus eras
|
du warst hineingepreßt worden |
3. Person Singular |
inculcatus erat
|
er/sie/es war hineingepreßt worden |
1. Person Plural |
inculcati eramus
|
wir waren hineingepreßt worden |
2. Person Plural |
inculcati eratis
|
ihr warst hineingepreßt worden |
3. Person Plural |
inculcati erant
|
sie waren hineingepreßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavissem
|
ich hätte hineingepreßt |
2. Person Singular |
inculcavisses
|
du hättest hineingepreßt |
3. Person Singular |
inculcavisset
|
er/sie/es hätte hineingepreßt |
1. Person Plural |
inculcavissemus
|
wir hätten hineingepreßt |
2. Person Plural |
inculcavissetis
|
ihr hättet hineingepreßt |
3. Person Plural |
inculcavissent
|
sie hätten hineingepreßt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus essem
|
ich wäre hineingepreßt worden |
2. Person Singular |
inculcatus esses
|
du wärest hineingepreßt worden |
3. Person Singular |
inculcatus esset
|
er/sie/es wäre hineingepreßt worden |
1. Person Plural |
inculcati essemus
|
wir wären hineingepreßt worden |
2. Person Plural |
inculcati essetis
|
ihr wäret hineingepreßt worden |
3. Person Plural |
inculcati essent
|
sie wären hineingepreßt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
inculcavero
|
ich werde hineingepreßt haben |
2. Person Singular |
inculcaveris
|
du wirst hineingepreßt haben |
3. Person Singular |
inculcaverit
|
er/sie/es wird hineingepreßt haben |
1. Person Plural |
inculcaverimus
|
wir werden hineingepreßt haben |
2. Person Plural |
inculcaveritis
|
ihr werdet hineingepreßt haben |
3. Person Plural |
inculcaverint
|
sie werden hineingepreßt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
inculcatus ero
|
ich werde hineingepreßt worden sein |
2. Person Singular |
inculcatus eris
|
du werdest hineingepreßt worden sein |
3. Person Singular |
inculcatus erit
|
er/sie/es werde hineingepreßt worden sein |
1. Person Plural |
inculcati erimus
|
wir werden hineingepreßt worden sein |
2. Person Plural |
inculcati eritis
|
ihr werdet hineingepreßt worden sein |
3. Person Plural |
inculcati erunt
|
sie werden hineingepreßt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
inculcare
|
hineinpressen |
Vorzeitigkeit |
inculcavisse
|
hineingepreßt haben |
Nachzeitigkeit |
inculcaturum esse
|
hineinpressen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
inculcari inculcarier
|
hineingepreßt werden |
Vorzeitigkeit |
inculcatum esse
|
hineingepreßt worden sein |
Nachzeitigkeit |
inculcatum iri
|
künftig hineingepreßt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
inculca
|
presse hinein! |
2. Person Plural |
inculcate
|
preßt hinein! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
inculcato
|
3. Person Singular |
inculcato
|
2. Person Plural |
inculcatote
|
3. Person Plural |
inculcanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
inculcare
|
das Hineinpressen |
Genitiv |
inculcandi
|
des Hineinpressens |
Dativ |
inculcando
|
dem Hineinpressen |
Akkusativ |
inculcandum
|
das Hineinpressen |
Ablativ |
inculcando
|
durch das Hineinpressen |
Vokativ |
inculcande
|
Hineinpressen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcandus
|
inculcanda
|
inculcandum
|
Genitiv |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcandi
|
Dativ |
inculcando
|
inculcandae
|
inculcando
|
Akkusativ |
inculcandum
|
inculcandam
|
inculcandum
|
Ablativ |
inculcando
|
inculcanda
|
inculcando
|
Vokativ |
inculcande
|
inculcanda
|
inculcandum
|
Plural
Nominativ |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcanda
|
Genitiv |
inculcandorum
|
inculcandarum
|
inculcandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
inculcandos
|
inculcandas
|
inculcanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
inculcandi
|
inculcandae
|
inculcanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcans
|
inculcans
|
inculcans
|
Genitiv |
inculcantis
|
inculcantis
|
inculcantis
|
Dativ |
inculcanti
|
inculcanti
|
inculcanti
|
Akkusativ |
inculcantem
|
inculcantem
|
inculcans
|
Ablativ |
inculcanti inculcante
|
inculcanti inculcante
|
inculcanti inculcante
|
Vokativ |
inculcans
|
inculcans
|
inculcans
|
Plural
Nominativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Genitiv |
inculcantium inculcantum
|
inculcantium inculcantum
|
inculcantium inculcantum
|
Dativ |
inculcantibus
|
inculcantibus
|
inculcantibus
|
Akkusativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Ablativ |
inculcantibus
|
inculcantibus
|
inculcantibus
|
Vokativ |
inculcantes
|
inculcantes
|
inculcantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcatus
|
inculcata
|
inculcatum
|
Genitiv |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcati
|
Dativ |
inculcato
|
inculcatae
|
inculcato
|
Akkusativ |
inculcatum
|
inculcatam
|
inculcatum
|
Ablativ |
inculcato
|
inculcata
|
inculcato
|
Vokativ |
inculcate
|
inculcata
|
inculcatum
|
Plural
Nominativ |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcata
|
Genitiv |
inculcatorum
|
inculcatarum
|
inculcatorum
|
Dativ |
inculcatis
|
inculcatis
|
inculcatis
|
Akkusativ |
inculcatos
|
inculcatas
|
inculcata
|
Ablativ |
inculcatis
|
inculcatis
|
inculcatis
|
Vokativ |
inculcati
|
inculcatae
|
inculcata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
inculcaturus
|
inculcatura
|
inculcaturum
|
Genitiv |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcaturi
|
Dativ |
inculcaturo
|
inculcaturae
|
inculcaturo
|
Akkusativ |
inculcaturum
|
inculcaturam
|
inculcaturum
|
Ablativ |
inculcaturo
|
inculcatura
|
inculcaturo
|
Vokativ |
inculcature
|
inculcatura
|
inculcaturum
|
Plural
Nominativ |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcatura
|
Genitiv |
inculcaturorum
|
inculcaturarum
|
inculcaturorum
|
Dativ |
inculcaturis
|
inculcaturis
|
inculcaturis
|
Akkusativ |
inculcaturos
|
inculcaturas
|
inculcatura
|
Ablativ |
inculcaturis
|
inculcaturis
|
inculcaturis
|
Vokativ |
inculcaturi
|
inculcaturae
|
inculcatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
inculcatum
|
inculcatu
|