Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indigno
|
|
| 2. Person Singular |
indignas
|
|
| 3. Person Singular |
indignat
|
|
| 1. Person Plural |
indignamus
|
|
| 2. Person Plural |
indignatis
|
|
| 3. Person Plural |
indignant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignor
|
|
| 2. Person Singular |
indignaris indignare
|
|
| 3. Person Singular |
indignatur
|
|
| 1. Person Plural |
indignamur
|
|
| 2. Person Plural |
indignamini
|
|
| 3. Person Plural |
indignantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignem
|
|
| 2. Person Singular |
indignes
|
|
| 3. Person Singular |
indignet
|
|
| 1. Person Plural |
indignemus
|
|
| 2. Person Plural |
indignetis
|
|
| 3. Person Plural |
indignent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indigner
|
|
| 2. Person Singular |
indigneris indignere
|
|
| 3. Person Singular |
indignetur
|
|
| 1. Person Plural |
indignemur
|
|
| 2. Person Plural |
indignemini
|
|
| 3. Person Plural |
indignentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabam
|
|
| 2. Person Singular |
indignabas
|
|
| 3. Person Singular |
indignabat
|
|
| 1. Person Plural |
indignabamus
|
|
| 2. Person Plural |
indignabatis
|
|
| 3. Person Plural |
indignabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabar
|
|
| 2. Person Singular |
indignabaris indignabare
|
|
| 3. Person Singular |
indignabatur
|
|
| 1. Person Plural |
indignabamur
|
|
| 2. Person Plural |
indignabamini
|
|
| 3. Person Plural |
indignabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignarem
|
|
| 2. Person Singular |
indignares
|
|
| 3. Person Singular |
indignaret
|
|
| 1. Person Plural |
indignaremus
|
|
| 2. Person Plural |
indignaretis
|
|
| 3. Person Plural |
indignarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignarer
|
|
| 2. Person Singular |
indignareris indignarere
|
|
| 3. Person Singular |
indignaretur
|
|
| 1. Person Plural |
indignaremur
|
|
| 2. Person Plural |
indignaremini
|
|
| 3. Person Plural |
indignarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabo
|
|
| 2. Person Singular |
indignabis
|
|
| 3. Person Singular |
indignabit
|
|
| 1. Person Plural |
indignabimus
|
|
| 2. Person Plural |
indignabitis
|
|
| 3. Person Plural |
indignabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabor
|
|
| 2. Person Singular |
indignaberis indignabere
|
|
| 3. Person Singular |
indignabitur
|
|
| 1. Person Plural |
indignabimur
|
|
| 2. Person Plural |
indignabimini
|
|
| 3. Person Plural |
indignabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus es
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus est
|
|
| 1. Person Plural |
indignati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati estis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
indignati simus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
indignati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
indignati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
indignati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indignare
|
|
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
|
| Nachzeitigkeit |
indignaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indignari indignarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
indignatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
indignatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
indigna
|
! |
| 2. Person Plural |
indignate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
indignato
|
| 3. Person Singular |
indignato
|
| 2. Person Plural |
indignatote
|
| 3. Person Plural |
indignanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
indignare
|
das |
| Genitiv |
indignandi
|
des es |
| Dativ |
indignando
|
dem |
| Akkusativ |
indignandum
|
das |
| Ablativ |
indignando
|
durch das |
| Vokativ |
indignande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignandus
|
indignanda
|
indignandum
|
| Genitiv |
indignandi
|
indignandae
|
indignandi
|
| Dativ |
indignando
|
indignandae
|
indignando
|
| Akkusativ |
indignandum
|
indignandam
|
indignandum
|
| Ablativ |
indignando
|
indignanda
|
indignando
|
| Vokativ |
indignande
|
indignanda
|
indignandum
|
Plural
| Nominativ |
indignandi
|
indignandae
|
indignanda
|
| Genitiv |
indignandorum
|
indignandarum
|
indignandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
indignandos
|
indignandas
|
indignanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
indignandi
|
indignandae
|
indignanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignans
|
indignans
|
indignans
|
| Genitiv |
indignantis
|
indignantis
|
indignantis
|
| Dativ |
indignanti
|
indignanti
|
indignanti
|
| Akkusativ |
indignantem
|
indignantem
|
indignans
|
| Ablativ |
indignanti indignante
|
indignanti indignante
|
indignanti indignante
|
| Vokativ |
indignans
|
indignans
|
indignans
|
Plural
| Nominativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
| Genitiv |
indignantium indignantum
|
indignantium indignantum
|
indignantium indignantum
|
| Dativ |
indignantibus
|
indignantibus
|
indignantibus
|
| Akkusativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
| Ablativ |
indignantibus
|
indignantibus
|
indignantibus
|
| Vokativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignatus
|
indignata
|
indignatum
|
| Genitiv |
indignati
|
indignatae
|
indignati
|
| Dativ |
indignato
|
indignatae
|
indignato
|
| Akkusativ |
indignatum
|
indignatam
|
indignatum
|
| Ablativ |
indignato
|
indignata
|
indignato
|
| Vokativ |
indignate
|
indignata
|
indignatum
|
Plural
| Nominativ |
indignati
|
indignatae
|
indignata
|
| Genitiv |
indignatorum
|
indignatarum
|
indignatorum
|
| Dativ |
indignatis
|
indignatis
|
indignatis
|
| Akkusativ |
indignatos
|
indignatas
|
indignata
|
| Ablativ |
indignatis
|
indignatis
|
indignatis
|
| Vokativ |
indignati
|
indignatae
|
indignata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignaturus
|
indignatura
|
indignaturum
|
| Genitiv |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignaturi
|
| Dativ |
indignaturo
|
indignaturae
|
indignaturo
|
| Akkusativ |
indignaturum
|
indignaturam
|
indignaturum
|
| Ablativ |
indignaturo
|
indignatura
|
indignaturo
|
| Vokativ |
indignature
|
indignatura
|
indignaturum
|
Plural
| Nominativ |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignatura
|
| Genitiv |
indignaturorum
|
indignaturarum
|
indignaturorum
|
| Dativ |
indignaturis
|
indignaturis
|
indignaturis
|
| Akkusativ |
indignaturos
|
indignaturas
|
indignatura
|
| Ablativ |
indignaturis
|
indignaturis
|
indignaturis
|
| Vokativ |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
indignatum
|
indignatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indigno
|
|
| 2. Person Singular |
indignas
|
|
| 3. Person Singular |
indignat
|
|
| 1. Person Plural |
indignamus
|
|
| 2. Person Plural |
indignatis
|
|
| 3. Person Plural |
indignant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignor
|
|
| 2. Person Singular |
indignaris indignare
|
|
| 3. Person Singular |
indignatur
|
|
| 1. Person Plural |
indignamur
|
|
| 2. Person Plural |
indignamini
|
|
| 3. Person Plural |
indignantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignem
|
|
| 2. Person Singular |
indignes
|
|
| 3. Person Singular |
indignet
|
|
| 1. Person Plural |
indignemus
|
|
| 2. Person Plural |
indignetis
|
|
| 3. Person Plural |
indignent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indigner
|
|
| 2. Person Singular |
indigneris indignere
|
|
| 3. Person Singular |
indignetur
|
|
| 1. Person Plural |
indignemur
|
|
| 2. Person Plural |
indignemini
|
|
| 3. Person Plural |
indignentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabam
|
|
| 2. Person Singular |
indignabas
|
|
| 3. Person Singular |
indignabat
|
|
| 1. Person Plural |
indignabamus
|
|
| 2. Person Plural |
indignabatis
|
|
| 3. Person Plural |
indignabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabar
|
|
| 2. Person Singular |
indignabaris indignabare
|
|
| 3. Person Singular |
indignabatur
|
|
| 1. Person Plural |
indignabamur
|
|
| 2. Person Plural |
indignabamini
|
|
| 3. Person Plural |
indignabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignarem
|
|
| 2. Person Singular |
indignares
|
|
| 3. Person Singular |
indignaret
|
|
| 1. Person Plural |
indignaremus
|
|
| 2. Person Plural |
indignaretis
|
|
| 3. Person Plural |
indignarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignarer
|
|
| 2. Person Singular |
indignareris indignarere
|
|
| 3. Person Singular |
indignaretur
|
|
| 1. Person Plural |
indignaremur
|
|
| 2. Person Plural |
indignaremini
|
|
| 3. Person Plural |
indignarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabo
|
|
| 2. Person Singular |
indignabis
|
|
| 3. Person Singular |
indignabit
|
|
| 1. Person Plural |
indignabimus
|
|
| 2. Person Plural |
indignabitis
|
|
| 3. Person Plural |
indignabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabor
|
|
| 2. Person Singular |
indignaberis indignabere
|
|
| 3. Person Singular |
indignabitur
|
|
| 1. Person Plural |
indignabimur
|
|
| 2. Person Plural |
indignabimini
|
|
| 3. Person Plural |
indignabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus es
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus est
|
|
| 1. Person Plural |
indignati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati estis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
indignati simus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
indignati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
indignati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
indignati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indignare
|
|
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
|
| Nachzeitigkeit |
indignaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indignari indignarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
indignatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
indignatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
indigna
|
! |
| 2. Person Plural |
indignate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
indignato
|
| 3. Person Singular |
indignato
|
| 2. Person Plural |
indignatote
|
| 3. Person Plural |
indignanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
indignare
|
das |
| Genitiv |
indignandi
|
des es |
| Dativ |
indignando
|
dem |
| Akkusativ |
indignandum
|
das |
| Ablativ |
indignando
|
durch das |
| Vokativ |
indignande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignandus
|
indignanda
|
indignandum
|
| Genitiv |
indignandi
|
indignandae
|
indignandi
|
| Dativ |
indignando
|
indignandae
|
indignando
|
| Akkusativ |
indignandum
|
indignandam
|
indignandum
|
| Ablativ |
indignando
|
indignanda
|
indignando
|
| Vokativ |
indignande
|
indignanda
|
indignandum
|
Plural
| Nominativ |
indignandi
|
indignandae
|
indignanda
|
| Genitiv |
indignandorum
|
indignandarum
|
indignandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
indignandos
|
indignandas
|
indignanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
indignandi
|
indignandae
|
indignanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignans
|
indignans
|
indignans
|
| Genitiv |
indignantis
|
indignantis
|
indignantis
|
| Dativ |
indignanti
|
indignanti
|
indignanti
|
| Akkusativ |
indignantem
|
indignantem
|
indignans
|
| Ablativ |
indignanti indignante
|
indignanti indignante
|
indignanti indignante
|
| Vokativ |
indignans
|
indignans
|
indignans
|
Plural
| Nominativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
| Genitiv |
indignantium indignantum
|
indignantium indignantum
|
indignantium indignantum
|
| Dativ |
indignantibus
|
indignantibus
|
indignantibus
|
| Akkusativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
| Ablativ |
indignantibus
|
indignantibus
|
indignantibus
|
| Vokativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignatus
|
indignata
|
indignatum
|
| Genitiv |
indignati
|
indignatae
|
indignati
|
| Dativ |
indignato
|
indignatae
|
indignato
|
| Akkusativ |
indignatum
|
indignatam
|
indignatum
|
| Ablativ |
indignato
|
indignata
|
indignato
|
| Vokativ |
indignate
|
indignata
|
indignatum
|
Plural
| Nominativ |
indignati
|
indignatae
|
indignata
|
| Genitiv |
indignatorum
|
indignatarum
|
indignatorum
|
| Dativ |
indignatis
|
indignatis
|
indignatis
|
| Akkusativ |
indignatos
|
indignatas
|
indignata
|
| Ablativ |
indignatis
|
indignatis
|
indignatis
|
| Vokativ |
indignati
|
indignatae
|
indignata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignaturus
|
indignatura
|
indignaturum
|
| Genitiv |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignaturi
|
| Dativ |
indignaturo
|
indignaturae
|
indignaturo
|
| Akkusativ |
indignaturum
|
indignaturam
|
indignaturum
|
| Ablativ |
indignaturo
|
indignatura
|
indignaturo
|
| Vokativ |
indignature
|
indignatura
|
indignaturum
|
Plural
| Nominativ |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignatura
|
| Genitiv |
indignaturorum
|
indignaturarum
|
indignaturorum
|
| Dativ |
indignaturis
|
indignaturis
|
indignaturis
|
| Akkusativ |
indignaturos
|
indignaturas
|
indignatura
|
| Ablativ |
indignaturis
|
indignaturis
|
indignaturis
|
| Vokativ |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
indignatum
|
indignatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indigno
|
|
| 2. Person Singular |
indignas
|
|
| 3. Person Singular |
indignat
|
|
| 1. Person Plural |
indignamus
|
|
| 2. Person Plural |
indignatis
|
|
| 3. Person Plural |
indignant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignor
|
|
| 2. Person Singular |
indignaris indignare
|
|
| 3. Person Singular |
indignatur
|
|
| 1. Person Plural |
indignamur
|
|
| 2. Person Plural |
indignamini
|
|
| 3. Person Plural |
indignantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignem
|
|
| 2. Person Singular |
indignes
|
|
| 3. Person Singular |
indignet
|
|
| 1. Person Plural |
indignemus
|
|
| 2. Person Plural |
indignetis
|
|
| 3. Person Plural |
indignent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indigner
|
|
| 2. Person Singular |
indigneris indignere
|
|
| 3. Person Singular |
indignetur
|
|
| 1. Person Plural |
indignemur
|
|
| 2. Person Plural |
indignemini
|
|
| 3. Person Plural |
indignentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabam
|
|
| 2. Person Singular |
indignabas
|
|
| 3. Person Singular |
indignabat
|
|
| 1. Person Plural |
indignabamus
|
|
| 2. Person Plural |
indignabatis
|
|
| 3. Person Plural |
indignabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabar
|
|
| 2. Person Singular |
indignabaris indignabare
|
|
| 3. Person Singular |
indignabatur
|
|
| 1. Person Plural |
indignabamur
|
|
| 2. Person Plural |
indignabamini
|
|
| 3. Person Plural |
indignabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignarem
|
|
| 2. Person Singular |
indignares
|
|
| 3. Person Singular |
indignaret
|
|
| 1. Person Plural |
indignaremus
|
|
| 2. Person Plural |
indignaretis
|
|
| 3. Person Plural |
indignarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignarer
|
|
| 2. Person Singular |
indignareris indignarere
|
|
| 3. Person Singular |
indignaretur
|
|
| 1. Person Plural |
indignaremur
|
|
| 2. Person Plural |
indignaremini
|
|
| 3. Person Plural |
indignarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabo
|
|
| 2. Person Singular |
indignabis
|
|
| 3. Person Singular |
indignabit
|
|
| 1. Person Plural |
indignabimus
|
|
| 2. Person Plural |
indignabitis
|
|
| 3. Person Plural |
indignabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignabor
|
|
| 2. Person Singular |
indignaberis indignabere
|
|
| 3. Person Singular |
indignabitur
|
|
| 1. Person Plural |
indignabimur
|
|
| 2. Person Plural |
indignabimini
|
|
| 3. Person Plural |
indignabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus es
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus est
|
|
| 1. Person Plural |
indignati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati estis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
indignati simus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
indignati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
indignati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indignatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
indignatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
indignatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
indignati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
indignati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
indignati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indignare
|
|
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
|
| Nachzeitigkeit |
indignaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indignari indignarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
indignatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
indignatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
indigna
|
! |
| 2. Person Plural |
indignate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
indignato
|
| 3. Person Singular |
indignato
|
| 2. Person Plural |
indignatote
|
| 3. Person Plural |
indignanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
indignare
|
das |
| Genitiv |
indignandi
|
des es |
| Dativ |
indignando
|
dem |
| Akkusativ |
indignandum
|
das |
| Ablativ |
indignando
|
durch das |
| Vokativ |
indignande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignandus
|
indignanda
|
indignandum
|
| Genitiv |
indignandi
|
indignandae
|
indignandi
|
| Dativ |
indignando
|
indignandae
|
indignando
|
| Akkusativ |
indignandum
|
indignandam
|
indignandum
|
| Ablativ |
indignando
|
indignanda
|
indignando
|
| Vokativ |
indignande
|
indignanda
|
indignandum
|
Plural
| Nominativ |
indignandi
|
indignandae
|
indignanda
|
| Genitiv |
indignandorum
|
indignandarum
|
indignandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
indignandos
|
indignandas
|
indignanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
indignandi
|
indignandae
|
indignanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignans
|
indignans
|
indignans
|
| Genitiv |
indignantis
|
indignantis
|
indignantis
|
| Dativ |
indignanti
|
indignanti
|
indignanti
|
| Akkusativ |
indignantem
|
indignantem
|
indignans
|
| Ablativ |
indignanti indignante
|
indignanti indignante
|
indignanti indignante
|
| Vokativ |
indignans
|
indignans
|
indignans
|
Plural
| Nominativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
| Genitiv |
indignantium indignantum
|
indignantium indignantum
|
indignantium indignantum
|
| Dativ |
indignantibus
|
indignantibus
|
indignantibus
|
| Akkusativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
| Ablativ |
indignantibus
|
indignantibus
|
indignantibus
|
| Vokativ |
indignantes
|
indignantes
|
indignantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignatus
|
indignata
|
indignatum
|
| Genitiv |
indignati
|
indignatae
|
indignati
|
| Dativ |
indignato
|
indignatae
|
indignato
|
| Akkusativ |
indignatum
|
indignatam
|
indignatum
|
| Ablativ |
indignato
|
indignata
|
indignato
|
| Vokativ |
indignate
|
indignata
|
indignatum
|
Plural
| Nominativ |
indignati
|
indignatae
|
indignata
|
| Genitiv |
indignatorum
|
indignatarum
|
indignatorum
|
| Dativ |
indignatis
|
indignatis
|
indignatis
|
| Akkusativ |
indignatos
|
indignatas
|
indignata
|
| Ablativ |
indignatis
|
indignatis
|
indignatis
|
| Vokativ |
indignati
|
indignatae
|
indignata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indignaturus
|
indignatura
|
indignaturum
|
| Genitiv |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignaturi
|
| Dativ |
indignaturo
|
indignaturae
|
indignaturo
|
| Akkusativ |
indignaturum
|
indignaturam
|
indignaturum
|
| Ablativ |
indignaturo
|
indignatura
|
indignaturo
|
| Vokativ |
indignature
|
indignatura
|
indignaturum
|
Plural
| Nominativ |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignatura
|
| Genitiv |
indignaturorum
|
indignaturarum
|
indignaturorum
|
| Dativ |
indignaturis
|
indignaturis
|
indignaturis
|
| Akkusativ |
indignaturos
|
indignaturas
|
indignatura
|
| Ablativ |
indignaturis
|
indignaturis
|
indignaturis
|
| Vokativ |
indignaturi
|
indignaturae
|
indignatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
indignatum
|
indignatu
|