Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induro
  | 
    ich härte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induras
  | 
    du härtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    indurat
  | 
    er/sie/es härtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induramus
  | 
    wir härten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induratis
  | 
    ihr härtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurant
  | 
    sie härten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induror
  | 
    ich werde gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induraris indurare
  | 
    du wirst gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induratur
  | 
    er/sie/es wird gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induramur
  | 
    wir werden gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induramini
  | 
    ihr werdet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurantur
  | 
    sie werden gehärtet | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurem
  | 
    ich härte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indures
  | 
    du härtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induret
  | 
    er/sie/es härte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induremus
  | 
    wir härten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induretis
  | 
    ihr härtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurent
  | 
    sie härten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurer
  | 
    ich werde gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indureris indurere
  | 
    du werdest gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induretur
  | 
    er/sie/es werde gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induremur
  | 
    wir werden gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induremini
  | 
    ihr werdet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurentur
  | 
    sie werden gehärtet | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurabam
  | 
    ich härtete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indurabas
  | 
    du härtetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    indurabat
  | 
    er/sie/es härtete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurabamus
  | 
    wir härteten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurabatis
  | 
    ihr härtetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurabant
  | 
    sie härteten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurabar
  | 
    ich wurde gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indurabaris indurabare
  | 
    du wurdest gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    indurabatur
  | 
    er/sie/es wurde gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurabamur
  | 
    wir wurden gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurabamini
  | 
    ihr wurdet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurabantur
  | 
    sie wurden gehärtet | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurarem
  | 
    ich härtete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indurares
  | 
    du härtetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induraret
  | 
    er/sie/es härtete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induraremus
  | 
    wir härteten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induraretis
  | 
    ihr härtetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurarent
  | 
    sie härteten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurarer
  | 
    ich würde gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indurareris indurarere
  | 
    du würdest gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induraretur
  | 
    er/sie/es würde gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induraremur
  | 
    wir würden gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induraremini
  | 
    ihr würdet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurarentur
  | 
    sie würden gehärtet | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurabo
  | 
    ich werde härten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    indurabis
  | 
    du wirst härten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    indurabit
  | 
    er/sie/es wird härten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurabimus
  | 
    wir werden härten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurabitis
  | 
    ihr werdet härten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurabunt
  | 
    sie werden härten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    indurabor
  | 
    ich werde gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induraberis indurabere
  | 
    du wirst gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    indurabitur
  | 
    er/sie/es wird gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurabimur
  | 
    wir werden gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurabimini
  | 
    ihr werdet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurabuntur
  | 
    sie werden gehärtet | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induravi
  | 
    ich habe gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induravisti
  | 
    du hast gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induravit
  | 
    er/sie/es hat gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induravimus
  | 
    wir haben gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induravistis
  | 
    ihr habt gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    induraverunt induravere
  | 
    sie haben gehärtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induratus sum
  | 
    ich bin gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induratus es
  | 
    du bist gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induratus est
  | 
    er/sie/es ist gehärtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurati sumus
  | 
    wir sind gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurati estis
  | 
    ihr seid gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurati sunt
  | 
    sie sind gehärtet worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induraverim
  | 
    ich habe gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induraveris
  | 
    du habest gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induraverit
  | 
    er/sie/es habe gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induraverimus
  | 
    wir haben gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induraveritis
  | 
    ihr habet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    induraverint
  | 
    sie haben gehärtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induratus sim
  | 
    ich sei gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induratus sis
  | 
    du seiest gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induratus sit
  | 
    er/sie/es sei gehärtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurati simus
  | 
    wir seien gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurati sitis
  | 
    ihr seiet gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurati sint
  | 
    sie seien gehärtet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induraveram
  | 
    ich hatte gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induraveras
  | 
    du hattest gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induraverat
  | 
    er/sie/es hatte gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induraveramus
  | 
    wir hatten gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induraveratis
  | 
    ihr hattet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    induraverant
  | 
    sie hatten gehärtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induratus eram
  | 
    ich war gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induratus eras
  | 
    du warst gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induratus erat
  | 
    er/sie/es war gehärtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurati eramus
  | 
    wir waren gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurati eratis
  | 
    ihr warst gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurati erant
  | 
    sie waren gehärtet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induravissem
  | 
    ich hätte gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induravisses
  | 
    du hättest gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induravisset
  | 
    er/sie/es hätte gehärtet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induravissemus
  | 
    wir hätten gehärtet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induravissetis
  | 
    ihr hättet gehärtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    induravissent
  | 
    sie hätten gehärtet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induratus essem
  | 
    ich wäre gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induratus esses
  | 
    du wärest gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induratus esset
  | 
    er/sie/es wäre gehärtet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurati essemus
  | 
    wir wären gehärtet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurati essetis
  | 
    ihr wäret gehärtet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurati essent
  | 
    sie wären gehärtet worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induravero
  | 
    ich werde gehärtet haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induraveris
  | 
    du wirst gehärtet haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induraverit
  | 
    er/sie/es wird gehärtet haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    induraverimus
  | 
    wir werden gehärtet haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    induraveritis
  | 
    ihr werdet gehärtet haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    induraverint
  | 
    sie werden gehärtet haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    induratus ero
  | 
    ich werde gehärtet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    induratus eris
  | 
    du werdest gehärtet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    induratus erit
  | 
    er/sie/es werde gehärtet worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    indurati erimus
  | 
    wir werden gehärtet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurati eritis
  | 
    ihr werdet gehärtet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    indurati erunt
  | 
    sie werden gehärtet worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    indurare
  | 
    härten | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    induravisse
  | 
    gehärtet haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    induraturum esse
  | 
    härten werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    indurari indurarier
  | 
    gehärtet werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    induratum esse
  | 
    gehärtet worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    induratum iri
  | 
    künftig gehärtet werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    indura
  | 
    härte! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    indurate
  | 
    härtet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    indurato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    indurato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    induratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    induranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    indurare
  | 
    das Härten | 
  
  
    | Genitiv | 
    indurandi
  | 
    des Härtens | 
  
  
    | Dativ | 
    indurando
  | 
    dem Härten | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    indurandum
  | 
    das Härten | 
  
  
    | Ablativ | 
    indurando
  | 
    durch das Härten | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurande
  | 
    Härten! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    indurandus
  | 
    induranda
  | 
    indurandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    indurandi
  | 
    indurandae
  | 
    indurandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    indurando
  | 
    indurandae
  | 
    indurando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    indurandum
  | 
    indurandam
  | 
    indurandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    indurando
  | 
    induranda
  | 
    indurando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurande
  | 
    induranda
  | 
    indurandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    indurandi
  | 
    indurandae
  | 
    induranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    indurandorum
  | 
    indurandarum
  | 
    indurandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    indurandos
  | 
    indurandas
  | 
    induranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurandi
  | 
    indurandae
  | 
    induranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    indurans
  | 
    indurans
  | 
    indurans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    indurantis
  | 
    indurantis
  | 
    indurantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    induranti
  | 
    induranti
  | 
    induranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    indurantem
  | 
    indurantem
  | 
    indurans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    induranti indurante
  | 
    induranti indurante
  | 
    induranti indurante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurans
  | 
    indurans
  | 
    indurans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    indurantes
  | 
    indurantes
  | 
    indurantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    indurantium indurantum
  | 
    indurantium indurantum
  | 
    indurantium indurantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    indurantibus
  | 
    indurantibus
  | 
    indurantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    indurantes
  | 
    indurantes
  | 
    indurantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    indurantibus
  | 
    indurantibus
  | 
    indurantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurantes
  | 
    indurantes
  | 
    indurantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    induratus
  | 
    indurata
  | 
    induratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    indurati
  | 
    induratae
  | 
    indurati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    indurato
  | 
    induratae
  | 
    indurato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    induratum
  | 
    induratam
  | 
    induratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    indurato
  | 
    indurata
  | 
    indurato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurate
  | 
    indurata
  | 
    induratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    indurati
  | 
    induratae
  | 
    indurata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    induratorum
  | 
    induratarum
  | 
    induratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    induratis
  | 
    induratis
  | 
    induratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    induratos
  | 
    induratas
  | 
    indurata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    induratis
  | 
    induratis
  | 
    induratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurati
  | 
    induratae
  | 
    indurata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    induraturus
  | 
    induratura
  | 
    induraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    induraturi
  | 
    induraturae
  | 
    induraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    induraturo
  | 
    induraturae
  | 
    induraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    induraturum
  | 
    induraturam
  | 
    induraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    induraturo
  | 
    induratura
  | 
    induraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    indurature
  | 
    induratura
  | 
    induraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    induraturi
  | 
    induraturae
  | 
    induratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    induraturorum
  | 
    induraturarum
  | 
    induraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    induraturis
  | 
    induraturis
  | 
    induraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    induraturos
  | 
    induraturas
  | 
    induratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    induraturis
  | 
    induraturis
  | 
    induraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    induraturi
  | 
    induraturae
  | 
    induratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    induratum
  | 
    induratu
  |