Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutio
|
ich bekleide |
| 2. Person Singular |
indutias
|
du bekleidest |
| 3. Person Singular |
indutiat
|
er/sie/es bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiamus
|
wir bekleiden |
| 2. Person Plural |
indutiatis
|
ihr bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiant
|
sie bekleiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutior
|
ich werde bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiaris indutiare
|
du wirst bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiatur
|
er/sie/es wird bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiamur
|
wir werden bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiamini
|
ihr werdet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiantur
|
sie werden bekleidet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiem
|
ich bekleide |
| 2. Person Singular |
induties
|
du bekleidest |
| 3. Person Singular |
indutiet
|
er/sie/es bekleide |
| 1. Person Plural |
indutiemus
|
wir bekleiden |
| 2. Person Plural |
indutietis
|
ihr bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutient
|
sie bekleiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutier
|
ich werde bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutieris indutiere
|
du werdest bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutietur
|
er/sie/es werde bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiemur
|
wir werden bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiemini
|
ihr werdet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutientur
|
sie werden bekleidet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabam
|
ich bekleidete |
| 2. Person Singular |
indutiabas
|
du bekleidetest |
| 3. Person Singular |
indutiabat
|
er/sie/es bekleidete |
| 1. Person Plural |
indutiabamus
|
wir bekleideten |
| 2. Person Plural |
indutiabatis
|
ihr bekleidetet |
| 3. Person Plural |
indutiabant
|
sie bekleideten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabar
|
ich wurde bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiabaris indutiabare
|
du wurdest bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiabatur
|
er/sie/es wurde bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiabamur
|
wir wurden bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiabamini
|
ihr wurdet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiabantur
|
sie wurden bekleidet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiarem
|
ich bekleidete |
| 2. Person Singular |
indutiares
|
du bekleidetest |
| 3. Person Singular |
indutiaret
|
er/sie/es bekleidete |
| 1. Person Plural |
indutiaremus
|
wir bekleideten |
| 2. Person Plural |
indutiaretis
|
ihr bekleidetet |
| 3. Person Plural |
indutiarent
|
sie bekleideten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiarer
|
ich würde bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiareris indutiarere
|
du würdest bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiaretur
|
er/sie/es würde bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiaremur
|
wir würden bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiaremini
|
ihr würdet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiarentur
|
sie würden bekleidet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabo
|
ich werde bekleiden |
| 2. Person Singular |
indutiabis
|
du wirst bekleiden |
| 3. Person Singular |
indutiabit
|
er/sie/es wird bekleiden |
| 1. Person Plural |
indutiabimus
|
wir werden bekleiden |
| 2. Person Plural |
indutiabitis
|
ihr werdet bekleiden |
| 3. Person Plural |
indutiabunt
|
sie werden bekleiden |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabor
|
ich werde bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiaberis indutiabere
|
du wirst bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiabitur
|
er/sie/es wird bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiabimur
|
wir werden bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiabimini
|
ihr werdet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiabuntur
|
sie werden bekleidet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiavi
|
ich habe bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiavisti
|
du hast bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiavit
|
er/sie/es hat bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiavimus
|
wir haben bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiavistis
|
ihr habt bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiaverunt indutiavere
|
sie haben bekleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus sum
|
ich bin bekleidet worden |
| 2. Person Singular |
indutiatus es
|
du bist bekleidet worden |
| 3. Person Singular |
indutiatus est
|
er/sie/es ist bekleidet worden |
| 1. Person Plural |
indutiati sumus
|
wir sind bekleidet worden |
| 2. Person Plural |
indutiati estis
|
ihr seid bekleidet worden |
| 3. Person Plural |
indutiati sunt
|
sie sind bekleidet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiaverim
|
ich habe bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiaveris
|
du habest bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiaverit
|
er/sie/es habe bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiaverimus
|
wir haben bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiaveritis
|
ihr habet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiaverint
|
sie haben bekleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus sim
|
ich sei bekleidet worden |
| 2. Person Singular |
indutiatus sis
|
du seiest bekleidet worden |
| 3. Person Singular |
indutiatus sit
|
er/sie/es sei bekleidet worden |
| 1. Person Plural |
indutiati simus
|
wir seien bekleidet worden |
| 2. Person Plural |
indutiati sitis
|
ihr seiet bekleidet worden |
| 3. Person Plural |
indutiati sint
|
sie seien bekleidet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiaveram
|
ich hatte bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiaveras
|
du hattest bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiaverat
|
er/sie/es hatte bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiaveramus
|
wir hatten bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiaveratis
|
ihr hattet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiaverant
|
sie hatten bekleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus eram
|
ich war bekleidet worden |
| 2. Person Singular |
indutiatus eras
|
du warst bekleidet worden |
| 3. Person Singular |
indutiatus erat
|
er/sie/es war bekleidet worden |
| 1. Person Plural |
indutiati eramus
|
wir waren bekleidet worden |
| 2. Person Plural |
indutiati eratis
|
ihr warst bekleidet worden |
| 3. Person Plural |
indutiati erant
|
sie waren bekleidet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiavissem
|
ich hätte bekleidet |
| 2. Person Singular |
indutiavisses
|
du hättest bekleidet |
| 3. Person Singular |
indutiavisset
|
er/sie/es hätte bekleidet |
| 1. Person Plural |
indutiavissemus
|
wir hätten bekleidet |
| 2. Person Plural |
indutiavissetis
|
ihr hättet bekleidet |
| 3. Person Plural |
indutiavissent
|
sie hätten bekleidet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus essem
|
ich wäre bekleidet worden |
| 2. Person Singular |
indutiatus esses
|
du wärest bekleidet worden |
| 3. Person Singular |
indutiatus esset
|
er/sie/es wäre bekleidet worden |
| 1. Person Plural |
indutiati essemus
|
wir wären bekleidet worden |
| 2. Person Plural |
indutiati essetis
|
ihr wäret bekleidet worden |
| 3. Person Plural |
indutiati essent
|
sie wären bekleidet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiavero
|
ich werde bekleidet haben |
| 2. Person Singular |
indutiaveris
|
du wirst bekleidet haben |
| 3. Person Singular |
indutiaverit
|
er/sie/es wird bekleidet haben |
| 1. Person Plural |
indutiaverimus
|
wir werden bekleidet haben |
| 2. Person Plural |
indutiaveritis
|
ihr werdet bekleidet haben |
| 3. Person Plural |
indutiaverint
|
sie werden bekleidet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus ero
|
ich werde bekleidet worden sein |
| 2. Person Singular |
indutiatus eris
|
du werdest bekleidet worden sein |
| 3. Person Singular |
indutiatus erit
|
er/sie/es werde bekleidet worden sein |
| 1. Person Plural |
indutiati erimus
|
wir werden bekleidet worden sein |
| 2. Person Plural |
indutiati eritis
|
ihr werdet bekleidet worden sein |
| 3. Person Plural |
indutiati erunt
|
sie werden bekleidet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indutiare
|
bekleiden |
| Vorzeitigkeit |
indutiavisse
|
bekleidet haben |
| Nachzeitigkeit |
indutiaturum esse
|
bekleiden werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indutiari indutiarier
|
bekleidet werden |
| Vorzeitigkeit |
indutiatum esse
|
bekleidet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
indutiatum iri
|
künftig bekleidet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
indutia
|
bekleide! |
| 2. Person Plural |
indutiate
|
bekleidet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
indutiato
|
| 3. Person Singular |
indutiato
|
| 2. Person Plural |
indutiatote
|
| 3. Person Plural |
indutianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
indutiare
|
das Bekleiden |
| Genitiv |
indutiandi
|
des Bekleidens |
| Dativ |
indutiando
|
dem Bekleiden |
| Akkusativ |
indutiandum
|
das Bekleiden |
| Ablativ |
indutiando
|
durch das Bekleiden |
| Vokativ |
indutiande
|
Bekleiden! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutiandus
|
indutianda
|
indutiandum
|
| Genitiv |
indutiandi
|
indutiandae
|
indutiandi
|
| Dativ |
indutiando
|
indutiandae
|
indutiando
|
| Akkusativ |
indutiandum
|
indutiandam
|
indutiandum
|
| Ablativ |
indutiando
|
indutianda
|
indutiando
|
| Vokativ |
indutiande
|
indutianda
|
indutiandum
|
Plural
| Nominativ |
indutiandi
|
indutiandae
|
indutianda
|
| Genitiv |
indutiandorum
|
indutiandarum
|
indutiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
indutiandos
|
indutiandas
|
indutianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
indutiandi
|
indutiandae
|
indutianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutians
|
indutians
|
indutians
|
| Genitiv |
indutiantis
|
indutiantis
|
indutiantis
|
| Dativ |
indutianti
|
indutianti
|
indutianti
|
| Akkusativ |
indutiantem
|
indutiantem
|
indutians
|
| Ablativ |
indutianti indutiante
|
indutianti indutiante
|
indutianti indutiante
|
| Vokativ |
indutians
|
indutians
|
indutians
|
Plural
| Nominativ |
indutiantes
|
indutiantes
|
indutiantia
|
| Genitiv |
indutiantium indutiantum
|
indutiantium indutiantum
|
indutiantium indutiantum
|
| Dativ |
indutiantibus
|
indutiantibus
|
indutiantibus
|
| Akkusativ |
indutiantes
|
indutiantes
|
indutiantia
|
| Ablativ |
indutiantibus
|
indutiantibus
|
indutiantibus
|
| Vokativ |
indutiantes
|
indutiantes
|
indutiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutiatus
|
indutiata
|
indutiatum
|
| Genitiv |
indutiati
|
indutiatae
|
indutiati
|
| Dativ |
indutiato
|
indutiatae
|
indutiato
|
| Akkusativ |
indutiatum
|
indutiatam
|
indutiatum
|
| Ablativ |
indutiato
|
indutiata
|
indutiato
|
| Vokativ |
indutiate
|
indutiata
|
indutiatum
|
Plural
| Nominativ |
indutiati
|
indutiatae
|
indutiata
|
| Genitiv |
indutiatorum
|
indutiatarum
|
indutiatorum
|
| Dativ |
indutiatis
|
indutiatis
|
indutiatis
|
| Akkusativ |
indutiatos
|
indutiatas
|
indutiata
|
| Ablativ |
indutiatis
|
indutiatis
|
indutiatis
|
| Vokativ |
indutiati
|
indutiatae
|
indutiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutiaturus
|
indutiatura
|
indutiaturum
|
| Genitiv |
indutiaturi
|
indutiaturae
|
indutiaturi
|
| Dativ |
indutiaturo
|
indutiaturae
|
indutiaturo
|
| Akkusativ |
indutiaturum
|
indutiaturam
|
indutiaturum
|
| Ablativ |
indutiaturo
|
indutiatura
|
indutiaturo
|
| Vokativ |
indutiature
|
indutiatura
|
indutiaturum
|
Plural
| Nominativ |
indutiaturi
|
indutiaturae
|
indutiatura
|
| Genitiv |
indutiaturorum
|
indutiaturarum
|
indutiaturorum
|
| Dativ |
indutiaturis
|
indutiaturis
|
indutiaturis
|
| Akkusativ |
indutiaturos
|
indutiaturas
|
indutiatura
|
| Ablativ |
indutiaturis
|
indutiaturis
|
indutiaturis
|
| Vokativ |
indutiaturi
|
indutiaturae
|
indutiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
indutiatum
|
indutiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutio
|
|
| 2. Person Singular |
indutias
|
|
| 3. Person Singular |
indutiat
|
|
| 1. Person Plural |
indutiamus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiatis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutior
|
|
| 2. Person Singular |
indutiaris indutiare
|
|
| 3. Person Singular |
indutiatur
|
|
| 1. Person Plural |
indutiamur
|
|
| 2. Person Plural |
indutiamini
|
|
| 3. Person Plural |
indutiantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiem
|
|
| 2. Person Singular |
induties
|
|
| 3. Person Singular |
indutiet
|
|
| 1. Person Plural |
indutiemus
|
|
| 2. Person Plural |
indutietis
|
|
| 3. Person Plural |
indutient
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutier
|
|
| 2. Person Singular |
indutieris indutiere
|
|
| 3. Person Singular |
indutietur
|
|
| 1. Person Plural |
indutiemur
|
|
| 2. Person Plural |
indutiemini
|
|
| 3. Person Plural |
indutientur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabam
|
|
| 2. Person Singular |
indutiabas
|
|
| 3. Person Singular |
indutiabat
|
|
| 1. Person Plural |
indutiabamus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiabatis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabar
|
|
| 2. Person Singular |
indutiabaris indutiabare
|
|
| 3. Person Singular |
indutiabatur
|
|
| 1. Person Plural |
indutiabamur
|
|
| 2. Person Plural |
indutiabamini
|
|
| 3. Person Plural |
indutiabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiarem
|
|
| 2. Person Singular |
indutiares
|
|
| 3. Person Singular |
indutiaret
|
|
| 1. Person Plural |
indutiaremus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiaretis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiarer
|
|
| 2. Person Singular |
indutiareris indutiarere
|
|
| 3. Person Singular |
indutiaretur
|
|
| 1. Person Plural |
indutiaremur
|
|
| 2. Person Plural |
indutiaremini
|
|
| 3. Person Plural |
indutiarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabo
|
|
| 2. Person Singular |
indutiabis
|
|
| 3. Person Singular |
indutiabit
|
|
| 1. Person Plural |
indutiabimus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiabitis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiabor
|
|
| 2. Person Singular |
indutiaberis indutiabere
|
|
| 3. Person Singular |
indutiabitur
|
|
| 1. Person Plural |
indutiabimur
|
|
| 2. Person Plural |
indutiabimini
|
|
| 3. Person Plural |
indutiabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiavi
|
|
| 2. Person Singular |
indutiavisti
|
|
| 3. Person Singular |
indutiavit
|
|
| 1. Person Plural |
indutiavimus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiavistis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiaverunt indutiavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
indutiatus es
|
|
| 3. Person Singular |
indutiatus est
|
|
| 1. Person Plural |
indutiati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiati estis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiaverim
|
|
| 2. Person Singular |
indutiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
indutiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
indutiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
indutiatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
indutiatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
indutiati simus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiaveram
|
|
| 2. Person Singular |
indutiaveras
|
|
| 3. Person Singular |
indutiaverat
|
|
| 1. Person Plural |
indutiaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
indutiatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
indutiatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
indutiati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiavissem
|
|
| 2. Person Singular |
indutiavisses
|
|
| 3. Person Singular |
indutiavisset
|
|
| 1. Person Plural |
indutiavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
indutiatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
indutiatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
indutiati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiavero
|
|
| 2. Person Singular |
indutiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
indutiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
indutiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
indutiatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
indutiatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
indutiatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
indutiati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
indutiati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
indutiati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indutiare
|
|
| Vorzeitigkeit |
indutiavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
indutiaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
indutiari indutiarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
indutiatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
indutiatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
indutia
|
! |
| 2. Person Plural |
indutiate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
indutiato
|
| 3. Person Singular |
indutiato
|
| 2. Person Plural |
indutiatote
|
| 3. Person Plural |
indutianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
indutiare
|
das |
| Genitiv |
indutiandi
|
des es |
| Dativ |
indutiando
|
dem |
| Akkusativ |
indutiandum
|
das |
| Ablativ |
indutiando
|
durch das |
| Vokativ |
indutiande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutiandus
|
indutianda
|
indutiandum
|
| Genitiv |
indutiandi
|
indutiandae
|
indutiandi
|
| Dativ |
indutiando
|
indutiandae
|
indutiando
|
| Akkusativ |
indutiandum
|
indutiandam
|
indutiandum
|
| Ablativ |
indutiando
|
indutianda
|
indutiando
|
| Vokativ |
indutiande
|
indutianda
|
indutiandum
|
Plural
| Nominativ |
indutiandi
|
indutiandae
|
indutianda
|
| Genitiv |
indutiandorum
|
indutiandarum
|
indutiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
indutiandos
|
indutiandas
|
indutianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
indutiandi
|
indutiandae
|
indutianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutians
|
indutians
|
indutians
|
| Genitiv |
indutiantis
|
indutiantis
|
indutiantis
|
| Dativ |
indutianti
|
indutianti
|
indutianti
|
| Akkusativ |
indutiantem
|
indutiantem
|
indutians
|
| Ablativ |
indutianti indutiante
|
indutianti indutiante
|
indutianti indutiante
|
| Vokativ |
indutians
|
indutians
|
indutians
|
Plural
| Nominativ |
indutiantes
|
indutiantes
|
indutiantia
|
| Genitiv |
indutiantium indutiantum
|
indutiantium indutiantum
|
indutiantium indutiantum
|
| Dativ |
indutiantibus
|
indutiantibus
|
indutiantibus
|
| Akkusativ |
indutiantes
|
indutiantes
|
indutiantia
|
| Ablativ |
indutiantibus
|
indutiantibus
|
indutiantibus
|
| Vokativ |
indutiantes
|
indutiantes
|
indutiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutiatus
|
indutiata
|
indutiatum
|
| Genitiv |
indutiati
|
indutiatae
|
indutiati
|
| Dativ |
indutiato
|
indutiatae
|
indutiato
|
| Akkusativ |
indutiatum
|
indutiatam
|
indutiatum
|
| Ablativ |
indutiato
|
indutiata
|
indutiato
|
| Vokativ |
indutiate
|
indutiata
|
indutiatum
|
Plural
| Nominativ |
indutiati
|
indutiatae
|
indutiata
|
| Genitiv |
indutiatorum
|
indutiatarum
|
indutiatorum
|
| Dativ |
indutiatis
|
indutiatis
|
indutiatis
|
| Akkusativ |
indutiatos
|
indutiatas
|
indutiata
|
| Ablativ |
indutiatis
|
indutiatis
|
indutiatis
|
| Vokativ |
indutiati
|
indutiatae
|
indutiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
indutiaturus
|
indutiatura
|
indutiaturum
|
| Genitiv |
indutiaturi
|
indutiaturae
|
indutiaturi
|
| Dativ |
indutiaturo
|
indutiaturae
|
indutiaturo
|
| Akkusativ |
indutiaturum
|
indutiaturam
|
indutiaturum
|
| Ablativ |
indutiaturo
|
indutiatura
|
indutiaturo
|
| Vokativ |
indutiature
|
indutiatura
|
indutiaturum
|
Plural
| Nominativ |
indutiaturi
|
indutiaturae
|
indutiatura
|
| Genitiv |
indutiaturorum
|
indutiaturarum
|
indutiaturorum
|
| Dativ |
indutiaturis
|
indutiaturis
|
indutiaturis
|
| Akkusativ |
indutiaturos
|
indutiaturas
|
indutiatura
|
| Ablativ |
indutiaturis
|
indutiaturis
|
indutiaturis
|
| Vokativ |
indutiaturi
|
indutiaturae
|
indutiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
indutiatum
|
indutiatu
|