Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficio
|
ich leugne |
| 2. Person Singular |
inficias
|
du leugnest |
| 3. Person Singular |
inficiat
|
er/sie/es leugnet |
| 1. Person Plural |
inficiamus
|
wir leugnen |
| 2. Person Plural |
inficiatis
|
ihr leugnet |
| 3. Person Plural |
inficiant
|
sie leugnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficior
|
ich werde geleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiaris inficiare
|
du wirst geleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiatur
|
er/sie/es wird geleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiamur
|
wir werden geleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiamini
|
ihr werdet geleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiantur
|
sie werden geleugnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiem
|
ich leugne |
| 2. Person Singular |
inficies
|
du leugnest |
| 3. Person Singular |
inficiet
|
er/sie/es leugne |
| 1. Person Plural |
inficiemus
|
wir leugnen |
| 2. Person Plural |
inficietis
|
ihr leugnet |
| 3. Person Plural |
inficient
|
sie leugnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficier
|
ich werde geleugnet |
| 2. Person Singular |
inficieris inficiere
|
du werdest geleugnet |
| 3. Person Singular |
inficietur
|
er/sie/es werde geleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiemur
|
wir werden geleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiemini
|
ihr werdet geleugnet |
| 3. Person Plural |
inficientur
|
sie werden geleugnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabam
|
ich leugnete |
| 2. Person Singular |
inficiabas
|
du leugnetest |
| 3. Person Singular |
inficiabat
|
er/sie/es leugnete |
| 1. Person Plural |
inficiabamus
|
wir leugneten |
| 2. Person Plural |
inficiabatis
|
ihr leugnetet |
| 3. Person Plural |
inficiabant
|
sie leugneten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabar
|
ich wurde geleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiabaris inficiabare
|
du wurdest geleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiabatur
|
er/sie/es wurde geleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiabamur
|
wir wurden geleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiabamini
|
ihr wurdet geleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiabantur
|
sie wurden geleugnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarem
|
ich leugnete |
| 2. Person Singular |
inficiares
|
du leugnetest |
| 3. Person Singular |
inficiaret
|
er/sie/es leugnete |
| 1. Person Plural |
inficiaremus
|
wir leugneten |
| 2. Person Plural |
inficiaretis
|
ihr leugnetet |
| 3. Person Plural |
inficiarent
|
sie leugneten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarer
|
ich würde geleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiareris inficiarere
|
du würdest geleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiaretur
|
er/sie/es würde geleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiaremur
|
wir würden geleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiaremini
|
ihr würdet geleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiarentur
|
sie würden geleugnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabo
|
ich werde leugnen |
| 2. Person Singular |
inficiabis
|
du wirst leugnen |
| 3. Person Singular |
inficiabit
|
er/sie/es wird leugnen |
| 1. Person Plural |
inficiabimus
|
wir werden leugnen |
| 2. Person Plural |
inficiabitis
|
ihr werdet leugnen |
| 3. Person Plural |
inficiabunt
|
sie werden leugnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabor
|
ich werde geleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiaberis inficiabere
|
du wirst geleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiabitur
|
er/sie/es wird geleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiabimur
|
wir werden geleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiabimini
|
ihr werdet geleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiabuntur
|
sie werden geleugnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe geleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast geleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat geleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben geleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt geleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben geleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sum
|
ich bin geleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus es
|
du bist geleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus est
|
er/sie/es ist geleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati sumus
|
wir sind geleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati estis
|
ihr seid geleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sunt
|
sie sind geleugnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe geleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest geleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe geleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben geleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet geleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben geleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sim
|
ich sei geleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus sis
|
du seiest geleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus sit
|
er/sie/es sei geleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati simus
|
wir seien geleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati sitis
|
ihr seiet geleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sint
|
sie seien geleugnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte geleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest geleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte geleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten geleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet geleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten geleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus eram
|
ich war geleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus eras
|
du warst geleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus erat
|
er/sie/es war geleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati eramus
|
wir waren geleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati eratis
|
ihr warst geleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati erant
|
sie waren geleugnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte geleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest geleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte geleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten geleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet geleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten geleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus essem
|
ich wäre geleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus esses
|
du wärest geleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus esset
|
er/sie/es wäre geleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati essemus
|
wir wären geleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati essetis
|
ihr wäret geleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati essent
|
sie wären geleugnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde geleugnet haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst geleugnet haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird geleugnet haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden geleugnet haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet geleugnet haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden geleugnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus ero
|
ich werde geleugnet worden sein |
| 2. Person Singular |
inficiatus eris
|
du werdest geleugnet worden sein |
| 3. Person Singular |
inficiatus erit
|
er/sie/es werde geleugnet worden sein |
| 1. Person Plural |
inficiati erimus
|
wir werden geleugnet worden sein |
| 2. Person Plural |
inficiati eritis
|
ihr werdet geleugnet worden sein |
| 3. Person Plural |
inficiati erunt
|
sie werden geleugnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiare
|
leugnen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
geleugnet haben |
| Nachzeitigkeit |
inficiaturum esse
|
leugnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiari inficiarier
|
geleugnet werden |
| Vorzeitigkeit |
inficiatum esse
|
geleugnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inficiatum iri
|
künftig geleugnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inficia
|
leugne! |
| 2. Person Plural |
inficiate
|
leugnet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inficiato
|
| 3. Person Singular |
inficiato
|
| 2. Person Plural |
inficiatote
|
| 3. Person Plural |
inficianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inficiare
|
das Leugnen |
| Genitiv |
inficiandi
|
des Leugnens |
| Dativ |
inficiando
|
dem Leugnen |
| Akkusativ |
inficiandum
|
das Leugnen |
| Ablativ |
inficiando
|
durch das Leugnen |
| Vokativ |
inficiande
|
Leugnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiandus
|
inficianda
|
inficiandum
|
| Genitiv |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficiandi
|
| Dativ |
inficiando
|
inficiandae
|
inficiando
|
| Akkusativ |
inficiandum
|
inficiandam
|
inficiandum
|
| Ablativ |
inficiando
|
inficianda
|
inficiando
|
| Vokativ |
inficiande
|
inficianda
|
inficiandum
|
Plural
| Nominativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
| Genitiv |
inficiandorum
|
inficiandarum
|
inficiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inficiandos
|
inficiandas
|
inficianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
| Genitiv |
inficiantis
|
inficiantis
|
inficiantis
|
| Dativ |
inficianti
|
inficianti
|
inficianti
|
| Akkusativ |
inficiantem
|
inficiantem
|
inficians
|
| Ablativ |
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
| Vokativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
Plural
| Nominativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Genitiv |
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
| Dativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Akkusativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Ablativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Vokativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiatus
|
inficiata
|
inficiatum
|
| Genitiv |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiati
|
| Dativ |
inficiato
|
inficiatae
|
inficiato
|
| Akkusativ |
inficiatum
|
inficiatam
|
inficiatum
|
| Ablativ |
inficiato
|
inficiata
|
inficiato
|
| Vokativ |
inficiate
|
inficiata
|
inficiatum
|
Plural
| Nominativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
| Genitiv |
inficiatorum
|
inficiatarum
|
inficiatorum
|
| Dativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Akkusativ |
inficiatos
|
inficiatas
|
inficiata
|
| Ablativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Vokativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiaturus
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
| Genitiv |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiaturi
|
| Dativ |
inficiaturo
|
inficiaturae
|
inficiaturo
|
| Akkusativ |
inficiaturum
|
inficiaturam
|
inficiaturum
|
| Ablativ |
inficiaturo
|
inficiatura
|
inficiaturo
|
| Vokativ |
inficiature
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
| Genitiv |
inficiaturorum
|
inficiaturarum
|
inficiaturorum
|
| Dativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Akkusativ |
inficiaturos
|
inficiaturas
|
inficiatura
|
| Ablativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Vokativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inficiatum
|
inficiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficio
|
|
| 2. Person Singular |
inficias
|
|
| 3. Person Singular |
inficiat
|
|
| 1. Person Plural |
inficiamus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiatis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficior
|
|
| 2. Person Singular |
inficiaris inficiare
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiamur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiamini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiem
|
|
| 2. Person Singular |
inficies
|
|
| 3. Person Singular |
inficiet
|
|
| 1. Person Plural |
inficiemus
|
|
| 2. Person Plural |
inficietis
|
|
| 3. Person Plural |
inficient
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficier
|
|
| 2. Person Singular |
inficieris inficiere
|
|
| 3. Person Singular |
inficietur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiemur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiemini
|
|
| 3. Person Plural |
inficientur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabam
|
|
| 2. Person Singular |
inficiabas
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabat
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabamus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabatis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabar
|
|
| 2. Person Singular |
inficiabaris inficiabare
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabatur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabamur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabamini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarem
|
|
| 2. Person Singular |
inficiares
|
|
| 3. Person Singular |
inficiaret
|
|
| 1. Person Plural |
inficiaremus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiaretis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarer
|
|
| 2. Person Singular |
inficiareris inficiarere
|
|
| 3. Person Singular |
inficiaretur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiaremur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiaremini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabo
|
|
| 2. Person Singular |
inficiabis
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabit
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabimus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabitis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabor
|
|
| 2. Person Singular |
inficiaberis inficiabere
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabitur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabimur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabimini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus es
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus est
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati estis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati simus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiare
|
|
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
|
| Nachzeitigkeit |
inficiaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiari inficiarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
inficiatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
inficiatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inficia
|
! |
| 2. Person Plural |
inficiate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inficiato
|
| 3. Person Singular |
inficiato
|
| 2. Person Plural |
inficiatote
|
| 3. Person Plural |
inficianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inficiare
|
das |
| Genitiv |
inficiandi
|
des es |
| Dativ |
inficiando
|
dem |
| Akkusativ |
inficiandum
|
das |
| Ablativ |
inficiando
|
durch das |
| Vokativ |
inficiande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiandus
|
inficianda
|
inficiandum
|
| Genitiv |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficiandi
|
| Dativ |
inficiando
|
inficiandae
|
inficiando
|
| Akkusativ |
inficiandum
|
inficiandam
|
inficiandum
|
| Ablativ |
inficiando
|
inficianda
|
inficiando
|
| Vokativ |
inficiande
|
inficianda
|
inficiandum
|
Plural
| Nominativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
| Genitiv |
inficiandorum
|
inficiandarum
|
inficiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inficiandos
|
inficiandas
|
inficianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
| Genitiv |
inficiantis
|
inficiantis
|
inficiantis
|
| Dativ |
inficianti
|
inficianti
|
inficianti
|
| Akkusativ |
inficiantem
|
inficiantem
|
inficians
|
| Ablativ |
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
| Vokativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
Plural
| Nominativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Genitiv |
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
| Dativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Akkusativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Ablativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Vokativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiatus
|
inficiata
|
inficiatum
|
| Genitiv |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiati
|
| Dativ |
inficiato
|
inficiatae
|
inficiato
|
| Akkusativ |
inficiatum
|
inficiatam
|
inficiatum
|
| Ablativ |
inficiato
|
inficiata
|
inficiato
|
| Vokativ |
inficiate
|
inficiata
|
inficiatum
|
Plural
| Nominativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
| Genitiv |
inficiatorum
|
inficiatarum
|
inficiatorum
|
| Dativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Akkusativ |
inficiatos
|
inficiatas
|
inficiata
|
| Ablativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Vokativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiaturus
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
| Genitiv |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiaturi
|
| Dativ |
inficiaturo
|
inficiaturae
|
inficiaturo
|
| Akkusativ |
inficiaturum
|
inficiaturam
|
inficiaturum
|
| Ablativ |
inficiaturo
|
inficiatura
|
inficiaturo
|
| Vokativ |
inficiature
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
| Genitiv |
inficiaturorum
|
inficiaturarum
|
inficiaturorum
|
| Dativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Akkusativ |
inficiaturos
|
inficiaturas
|
inficiatura
|
| Ablativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Vokativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inficiatum
|
inficiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficio
|
ich verleugne |
| 2. Person Singular |
inficias
|
du verleugnest |
| 3. Person Singular |
inficiat
|
er/sie/es verleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiamus
|
wir verleugnen |
| 2. Person Plural |
inficiatis
|
ihr verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiant
|
sie verleugnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficior
|
ich werde verleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiaris inficiare
|
du wirst verleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiatur
|
er/sie/es wird verleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiamur
|
wir werden verleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiamini
|
ihr werdet verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiantur
|
sie werden verleugnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiem
|
ich verleugne |
| 2. Person Singular |
inficies
|
du verleugnest |
| 3. Person Singular |
inficiet
|
er/sie/es verleugne |
| 1. Person Plural |
inficiemus
|
wir verleugnen |
| 2. Person Plural |
inficietis
|
ihr verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficient
|
sie verleugnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficier
|
ich werde verleugnet |
| 2. Person Singular |
inficieris inficiere
|
du werdest verleugnet |
| 3. Person Singular |
inficietur
|
er/sie/es werde verleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiemur
|
wir werden verleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiemini
|
ihr werdet verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficientur
|
sie werden verleugnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabam
|
ich verleugnete |
| 2. Person Singular |
inficiabas
|
du verleugnetest |
| 3. Person Singular |
inficiabat
|
er/sie/es verleugnete |
| 1. Person Plural |
inficiabamus
|
wir verleugneten |
| 2. Person Plural |
inficiabatis
|
ihr verleugnetet |
| 3. Person Plural |
inficiabant
|
sie verleugneten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabar
|
ich wurde verleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiabaris inficiabare
|
du wurdest verleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiabatur
|
er/sie/es wurde verleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiabamur
|
wir wurden verleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiabamini
|
ihr wurdet verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiabantur
|
sie wurden verleugnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarem
|
ich verleugnete |
| 2. Person Singular |
inficiares
|
du verleugnetest |
| 3. Person Singular |
inficiaret
|
er/sie/es verleugnete |
| 1. Person Plural |
inficiaremus
|
wir verleugneten |
| 2. Person Plural |
inficiaretis
|
ihr verleugnetet |
| 3. Person Plural |
inficiarent
|
sie verleugneten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarer
|
ich würde verleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiareris inficiarere
|
du würdest verleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiaretur
|
er/sie/es würde verleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiaremur
|
wir würden verleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiaremini
|
ihr würdet verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiarentur
|
sie würden verleugnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabo
|
ich werde verleugnen |
| 2. Person Singular |
inficiabis
|
du wirst verleugnen |
| 3. Person Singular |
inficiabit
|
er/sie/es wird verleugnen |
| 1. Person Plural |
inficiabimus
|
wir werden verleugnen |
| 2. Person Plural |
inficiabitis
|
ihr werdet verleugnen |
| 3. Person Plural |
inficiabunt
|
sie werden verleugnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabor
|
ich werde verleugnet |
| 2. Person Singular |
inficiaberis inficiabere
|
du wirst verleugnet |
| 3. Person Singular |
inficiabitur
|
er/sie/es wird verleugnet |
| 1. Person Plural |
inficiabimur
|
wir werden verleugnet |
| 2. Person Plural |
inficiabimini
|
ihr werdet verleugnet |
| 3. Person Plural |
inficiabuntur
|
sie werden verleugnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe verleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast verleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat verleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben verleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt verleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben verleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sum
|
ich bin verleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus es
|
du bist verleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus est
|
er/sie/es ist verleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati sumus
|
wir sind verleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati estis
|
ihr seid verleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sunt
|
sie sind verleugnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe verleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest verleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe verleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben verleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet verleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben verleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sim
|
ich sei verleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus sis
|
du seiest verleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus sit
|
er/sie/es sei verleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati simus
|
wir seien verleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati sitis
|
ihr seiet verleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sint
|
sie seien verleugnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte verleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest verleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte verleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten verleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet verleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten verleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus eram
|
ich war verleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus eras
|
du warst verleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus erat
|
er/sie/es war verleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati eramus
|
wir waren verleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati eratis
|
ihr warst verleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati erant
|
sie waren verleugnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte verleugnet |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest verleugnet |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte verleugnet |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten verleugnet |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet verleugnet |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten verleugnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus essem
|
ich wäre verleugnet worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus esses
|
du wärest verleugnet worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus esset
|
er/sie/es wäre verleugnet worden |
| 1. Person Plural |
inficiati essemus
|
wir wären verleugnet worden |
| 2. Person Plural |
inficiati essetis
|
ihr wäret verleugnet worden |
| 3. Person Plural |
inficiati essent
|
sie wären verleugnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde verleugnet haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst verleugnet haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird verleugnet haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden verleugnet haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet verleugnet haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden verleugnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus ero
|
ich werde verleugnet worden sein |
| 2. Person Singular |
inficiatus eris
|
du werdest verleugnet worden sein |
| 3. Person Singular |
inficiatus erit
|
er/sie/es werde verleugnet worden sein |
| 1. Person Plural |
inficiati erimus
|
wir werden verleugnet worden sein |
| 2. Person Plural |
inficiati eritis
|
ihr werdet verleugnet worden sein |
| 3. Person Plural |
inficiati erunt
|
sie werden verleugnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiare
|
verleugnen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
verleugnet haben |
| Nachzeitigkeit |
inficiaturum esse
|
verleugnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiari inficiarier
|
verleugnet werden |
| Vorzeitigkeit |
inficiatum esse
|
verleugnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inficiatum iri
|
künftig verleugnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inficia
|
verleugne! |
| 2. Person Plural |
inficiate
|
verleugnet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inficiato
|
| 3. Person Singular |
inficiato
|
| 2. Person Plural |
inficiatote
|
| 3. Person Plural |
inficianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inficiare
|
das Verleugnen |
| Genitiv |
inficiandi
|
des Verleugnens |
| Dativ |
inficiando
|
dem Verleugnen |
| Akkusativ |
inficiandum
|
das Verleugnen |
| Ablativ |
inficiando
|
durch das Verleugnen |
| Vokativ |
inficiande
|
Verleugnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiandus
|
inficianda
|
inficiandum
|
| Genitiv |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficiandi
|
| Dativ |
inficiando
|
inficiandae
|
inficiando
|
| Akkusativ |
inficiandum
|
inficiandam
|
inficiandum
|
| Ablativ |
inficiando
|
inficianda
|
inficiando
|
| Vokativ |
inficiande
|
inficianda
|
inficiandum
|
Plural
| Nominativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
| Genitiv |
inficiandorum
|
inficiandarum
|
inficiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inficiandos
|
inficiandas
|
inficianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
| Genitiv |
inficiantis
|
inficiantis
|
inficiantis
|
| Dativ |
inficianti
|
inficianti
|
inficianti
|
| Akkusativ |
inficiantem
|
inficiantem
|
inficians
|
| Ablativ |
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
| Vokativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
Plural
| Nominativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Genitiv |
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
| Dativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Akkusativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Ablativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Vokativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiatus
|
inficiata
|
inficiatum
|
| Genitiv |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiati
|
| Dativ |
inficiato
|
inficiatae
|
inficiato
|
| Akkusativ |
inficiatum
|
inficiatam
|
inficiatum
|
| Ablativ |
inficiato
|
inficiata
|
inficiato
|
| Vokativ |
inficiate
|
inficiata
|
inficiatum
|
Plural
| Nominativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
| Genitiv |
inficiatorum
|
inficiatarum
|
inficiatorum
|
| Dativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Akkusativ |
inficiatos
|
inficiatas
|
inficiata
|
| Ablativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Vokativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiaturus
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
| Genitiv |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiaturi
|
| Dativ |
inficiaturo
|
inficiaturae
|
inficiaturo
|
| Akkusativ |
inficiaturum
|
inficiaturam
|
inficiaturum
|
| Ablativ |
inficiaturo
|
inficiatura
|
inficiaturo
|
| Vokativ |
inficiature
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
| Genitiv |
inficiaturorum
|
inficiaturarum
|
inficiaturorum
|
| Dativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Akkusativ |
inficiaturos
|
inficiaturas
|
inficiatura
|
| Ablativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Vokativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inficiatum
|
inficiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficio
|
|
| 2. Person Singular |
inficias
|
|
| 3. Person Singular |
inficiat
|
|
| 1. Person Plural |
inficiamus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiatis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficior
|
|
| 2. Person Singular |
inficiaris inficiare
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiamur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiamini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiem
|
|
| 2. Person Singular |
inficies
|
|
| 3. Person Singular |
inficiet
|
|
| 1. Person Plural |
inficiemus
|
|
| 2. Person Plural |
inficietis
|
|
| 3. Person Plural |
inficient
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficier
|
|
| 2. Person Singular |
inficieris inficiere
|
|
| 3. Person Singular |
inficietur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiemur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiemini
|
|
| 3. Person Plural |
inficientur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabam
|
|
| 2. Person Singular |
inficiabas
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabat
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabamus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabatis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabar
|
|
| 2. Person Singular |
inficiabaris inficiabare
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabatur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabamur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabamini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarem
|
|
| 2. Person Singular |
inficiares
|
|
| 3. Person Singular |
inficiaret
|
|
| 1. Person Plural |
inficiaremus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiaretis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarer
|
|
| 2. Person Singular |
inficiareris inficiarere
|
|
| 3. Person Singular |
inficiaretur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiaremur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiaremini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabo
|
|
| 2. Person Singular |
inficiabis
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabit
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabimus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabitis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabor
|
|
| 2. Person Singular |
inficiaberis inficiabere
|
|
| 3. Person Singular |
inficiabitur
|
|
| 1. Person Plural |
inficiabimur
|
|
| 2. Person Plural |
inficiabimini
|
|
| 3. Person Plural |
inficiabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus es
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus est
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati estis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati simus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
|
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
|
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
inficiatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
inficiatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
inficiati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
inficiati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
inficiati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiare
|
|
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
|
| Nachzeitigkeit |
inficiaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiari inficiarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
inficiatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
inficiatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inficia
|
! |
| 2. Person Plural |
inficiate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inficiato
|
| 3. Person Singular |
inficiato
|
| 2. Person Plural |
inficiatote
|
| 3. Person Plural |
inficianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inficiare
|
das |
| Genitiv |
inficiandi
|
des es |
| Dativ |
inficiando
|
dem |
| Akkusativ |
inficiandum
|
das |
| Ablativ |
inficiando
|
durch das |
| Vokativ |
inficiande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiandus
|
inficianda
|
inficiandum
|
| Genitiv |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficiandi
|
| Dativ |
inficiando
|
inficiandae
|
inficiando
|
| Akkusativ |
inficiandum
|
inficiandam
|
inficiandum
|
| Ablativ |
inficiando
|
inficianda
|
inficiando
|
| Vokativ |
inficiande
|
inficianda
|
inficiandum
|
Plural
| Nominativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
| Genitiv |
inficiandorum
|
inficiandarum
|
inficiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inficiandos
|
inficiandas
|
inficianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
| Genitiv |
inficiantis
|
inficiantis
|
inficiantis
|
| Dativ |
inficianti
|
inficianti
|
inficianti
|
| Akkusativ |
inficiantem
|
inficiantem
|
inficians
|
| Ablativ |
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
| Vokativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
Plural
| Nominativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Genitiv |
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
| Dativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Akkusativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Ablativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Vokativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiatus
|
inficiata
|
inficiatum
|
| Genitiv |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiati
|
| Dativ |
inficiato
|
inficiatae
|
inficiato
|
| Akkusativ |
inficiatum
|
inficiatam
|
inficiatum
|
| Ablativ |
inficiato
|
inficiata
|
inficiato
|
| Vokativ |
inficiate
|
inficiata
|
inficiatum
|
Plural
| Nominativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
| Genitiv |
inficiatorum
|
inficiatarum
|
inficiatorum
|
| Dativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Akkusativ |
inficiatos
|
inficiatas
|
inficiata
|
| Ablativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Vokativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiaturus
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
| Genitiv |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiaturi
|
| Dativ |
inficiaturo
|
inficiaturae
|
inficiaturo
|
| Akkusativ |
inficiaturum
|
inficiaturam
|
inficiaturum
|
| Ablativ |
inficiaturo
|
inficiatura
|
inficiaturo
|
| Vokativ |
inficiature
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
| Genitiv |
inficiaturorum
|
inficiaturarum
|
inficiaturorum
|
| Dativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Akkusativ |
inficiaturos
|
inficiaturas
|
inficiatura
|
| Ablativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Vokativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inficiatum
|
inficiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficio
|
ich halte zurück |
| 2. Person Singular |
inficias
|
du hältst zurück |
| 3. Person Singular |
inficiat
|
er/sie/es hält zurück |
| 1. Person Plural |
inficiamus
|
wir halten zurück |
| 2. Person Plural |
inficiatis
|
ihr haltet zurück |
| 3. Person Plural |
inficiant
|
sie halten zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficior
|
ich werde zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
inficiaris inficiare
|
du wirst zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
inficiatur
|
er/sie/es wird zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
inficiamur
|
wir werden zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
inficiamini
|
ihr werdet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
inficiantur
|
sie werden zurückgehalten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiem
|
ich halte zurück |
| 2. Person Singular |
inficies
|
du haltest zurück |
| 3. Person Singular |
inficiet
|
er/sie/es halte zurück |
| 1. Person Plural |
inficiemus
|
wir halten zurück |
| 2. Person Plural |
inficietis
|
ihr haltet zurück |
| 3. Person Plural |
inficient
|
sie halten zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficier
|
ich werde zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
inficieris inficiere
|
du werdest zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
inficietur
|
er/sie/es werde zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
inficiemur
|
wir werden zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
inficiemini
|
ihr werdet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
inficientur
|
sie werden zurückgehalten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabam
|
ich hielt zurück |
| 2. Person Singular |
inficiabas
|
du hieltest zurück |
| 3. Person Singular |
inficiabat
|
er/sie/es hielt zurück |
| 1. Person Plural |
inficiabamus
|
wir hielten zurück |
| 2. Person Plural |
inficiabatis
|
ihr hieltet zurück |
| 3. Person Plural |
inficiabant
|
sie hielten zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabar
|
ich wurde zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
inficiabaris inficiabare
|
du wurdest zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
inficiabatur
|
er/sie/es wurde zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
inficiabamur
|
wir wurden zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
inficiabamini
|
ihr wurdet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
inficiabantur
|
sie wurden zurückgehalten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarem
|
ich hielte zurück |
| 2. Person Singular |
inficiares
|
du hieltest zurück |
| 3. Person Singular |
inficiaret
|
er/sie/es hielte zurück |
| 1. Person Plural |
inficiaremus
|
wir hielten zurück |
| 2. Person Plural |
inficiaretis
|
ihr hieltet zurück |
| 3. Person Plural |
inficiarent
|
sie hielten zurück |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarer
|
ich würde zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
inficiareris inficiarere
|
du würdest zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
inficiaretur
|
er/sie/es würde zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
inficiaremur
|
wir würden zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
inficiaremini
|
ihr würdet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
inficiarentur
|
sie würden zurückgehalten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabo
|
ich werde zurückhalten |
| 2. Person Singular |
inficiabis
|
du wirst zurückhalten |
| 3. Person Singular |
inficiabit
|
er/sie/es wird zurückhalten |
| 1. Person Plural |
inficiabimus
|
wir werden zurückhalten |
| 2. Person Plural |
inficiabitis
|
ihr werdet zurückhalten |
| 3. Person Plural |
inficiabunt
|
sie werden zurückhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabor
|
ich werde zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
inficiaberis inficiabere
|
du wirst zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
inficiabitur
|
er/sie/es wird zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
inficiabimur
|
wir werden zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
inficiabimini
|
ihr werdet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
inficiabuntur
|
sie werden zurückgehalten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben zurückgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sum
|
ich bin zurückgehalten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus es
|
du bist zurückgehalten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus est
|
er/sie/es ist zurückgehalten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati sumus
|
wir sind zurückgehalten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati estis
|
ihr seid zurückgehalten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sunt
|
sie sind zurückgehalten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben zurückgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sim
|
ich sei zurückgehalten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus sis
|
du seiest zurückgehalten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus sit
|
er/sie/es sei zurückgehalten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati simus
|
wir seien zurückgehalten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati sitis
|
ihr seiet zurückgehalten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sint
|
sie seien zurückgehalten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten zurückgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus eram
|
ich war zurückgehalten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus eras
|
du warst zurückgehalten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus erat
|
er/sie/es war zurückgehalten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati eramus
|
wir waren zurückgehalten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati eratis
|
ihr warst zurückgehalten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati erant
|
sie waren zurückgehalten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte zurückgehalten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest zurückgehalten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte zurückgehalten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten zurückgehalten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet zurückgehalten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten zurückgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus essem
|
ich wäre zurückgehalten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus esses
|
du wärest zurückgehalten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus esset
|
er/sie/es wäre zurückgehalten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati essemus
|
wir wären zurückgehalten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati essetis
|
ihr wäret zurückgehalten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati essent
|
sie wären zurückgehalten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde zurückgehalten haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst zurückgehalten haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird zurückgehalten haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden zurückgehalten haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet zurückgehalten haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden zurückgehalten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus ero
|
ich werde zurückgehalten worden sein |
| 2. Person Singular |
inficiatus eris
|
du werdest zurückgehalten worden sein |
| 3. Person Singular |
inficiatus erit
|
er/sie/es werde zurückgehalten worden sein |
| 1. Person Plural |
inficiati erimus
|
wir werden zurückgehalten worden sein |
| 2. Person Plural |
inficiati eritis
|
ihr werdet zurückgehalten worden sein |
| 3. Person Plural |
inficiati erunt
|
sie werden zurückgehalten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiare
|
zurückhalten |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
zurückgehalten haben |
| Nachzeitigkeit |
inficiaturum esse
|
zurückhalten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiari inficiarier
|
zurückgehalten werden |
| Vorzeitigkeit |
inficiatum esse
|
zurückgehalten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inficiatum iri
|
künftig zurückgehalten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inficia
|
halte zurück; halt zurück! |
| 2. Person Plural |
inficiate
|
haltet zurück! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inficiato
|
| 3. Person Singular |
inficiato
|
| 2. Person Plural |
inficiatote
|
| 3. Person Plural |
inficianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inficiare
|
das Zurückhalten |
| Genitiv |
inficiandi
|
des Zurückhaltens |
| Dativ |
inficiando
|
dem Zurückhalten |
| Akkusativ |
inficiandum
|
das Zurückhalten |
| Ablativ |
inficiando
|
durch das Zurückhalten |
| Vokativ |
inficiande
|
Zurückhalten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiandus
|
inficianda
|
inficiandum
|
| Genitiv |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficiandi
|
| Dativ |
inficiando
|
inficiandae
|
inficiando
|
| Akkusativ |
inficiandum
|
inficiandam
|
inficiandum
|
| Ablativ |
inficiando
|
inficianda
|
inficiando
|
| Vokativ |
inficiande
|
inficianda
|
inficiandum
|
Plural
| Nominativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
| Genitiv |
inficiandorum
|
inficiandarum
|
inficiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inficiandos
|
inficiandas
|
inficianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
| Genitiv |
inficiantis
|
inficiantis
|
inficiantis
|
| Dativ |
inficianti
|
inficianti
|
inficianti
|
| Akkusativ |
inficiantem
|
inficiantem
|
inficians
|
| Ablativ |
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
| Vokativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
Plural
| Nominativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Genitiv |
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
| Dativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Akkusativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Ablativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Vokativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiatus
|
inficiata
|
inficiatum
|
| Genitiv |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiati
|
| Dativ |
inficiato
|
inficiatae
|
inficiato
|
| Akkusativ |
inficiatum
|
inficiatam
|
inficiatum
|
| Ablativ |
inficiato
|
inficiata
|
inficiato
|
| Vokativ |
inficiate
|
inficiata
|
inficiatum
|
Plural
| Nominativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
| Genitiv |
inficiatorum
|
inficiatarum
|
inficiatorum
|
| Dativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Akkusativ |
inficiatos
|
inficiatas
|
inficiata
|
| Ablativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Vokativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiaturus
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
| Genitiv |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiaturi
|
| Dativ |
inficiaturo
|
inficiaturae
|
inficiaturo
|
| Akkusativ |
inficiaturum
|
inficiaturam
|
inficiaturum
|
| Ablativ |
inficiaturo
|
inficiatura
|
inficiaturo
|
| Vokativ |
inficiature
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
| Genitiv |
inficiaturorum
|
inficiaturarum
|
inficiaturorum
|
| Dativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Akkusativ |
inficiaturos
|
inficiaturas
|
inficiatura
|
| Ablativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Vokativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inficiatum
|
inficiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficio
|
ich streite ab |
| 2. Person Singular |
inficias
|
du streitest ab |
| 3. Person Singular |
inficiat
|
er/sie/es streitet ab |
| 1. Person Plural |
inficiamus
|
wir streiten ab |
| 2. Person Plural |
inficiatis
|
ihr streitet ab |
| 3. Person Plural |
inficiant
|
sie streiten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficior
|
ich werde abgestritten |
| 2. Person Singular |
inficiaris inficiare
|
du wirst abgestritten |
| 3. Person Singular |
inficiatur
|
er/sie/es wird abgestritten |
| 1. Person Plural |
inficiamur
|
wir werden abgestritten |
| 2. Person Plural |
inficiamini
|
ihr werdet abgestritten |
| 3. Person Plural |
inficiantur
|
sie werden abgestritten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiem
|
ich streite ab |
| 2. Person Singular |
inficies
|
du streitest ab |
| 3. Person Singular |
inficiet
|
er/sie/es streite ab |
| 1. Person Plural |
inficiemus
|
wir streiten ab |
| 2. Person Plural |
inficietis
|
ihr streitet ab |
| 3. Person Plural |
inficient
|
sie streiten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficier
|
ich werde abgestritten |
| 2. Person Singular |
inficieris inficiere
|
du werdest abgestritten |
| 3. Person Singular |
inficietur
|
er/sie/es werde abgestritten |
| 1. Person Plural |
inficiemur
|
wir werden abgestritten |
| 2. Person Plural |
inficiemini
|
ihr werdet abgestritten |
| 3. Person Plural |
inficientur
|
sie werden abgestritten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabam
|
ich stritt ab |
| 2. Person Singular |
inficiabas
|
du strittest ab |
| 3. Person Singular |
inficiabat
|
er/sie/es stritt ab |
| 1. Person Plural |
inficiabamus
|
wir stritten ab |
| 2. Person Plural |
inficiabatis
|
ihr strittet ab |
| 3. Person Plural |
inficiabant
|
sie stritten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabar
|
ich wurde abgestritten |
| 2. Person Singular |
inficiabaris inficiabare
|
du wurdest abgestritten |
| 3. Person Singular |
inficiabatur
|
er/sie/es wurde abgestritten |
| 1. Person Plural |
inficiabamur
|
wir wurden abgestritten |
| 2. Person Plural |
inficiabamini
|
ihr wurdet abgestritten |
| 3. Person Plural |
inficiabantur
|
sie wurden abgestritten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarem
|
ich stritte ab |
| 2. Person Singular |
inficiares
|
du strittest ab |
| 3. Person Singular |
inficiaret
|
er/sie/es stritte ab |
| 1. Person Plural |
inficiaremus
|
wir stritten ab |
| 2. Person Plural |
inficiaretis
|
ihr strittet ab |
| 3. Person Plural |
inficiarent
|
sie stritten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiarer
|
ich würde abgestritten |
| 2. Person Singular |
inficiareris inficiarere
|
du würdest abgestritten |
| 3. Person Singular |
inficiaretur
|
er/sie/es würde abgestritten |
| 1. Person Plural |
inficiaremur
|
wir würden abgestritten |
| 2. Person Plural |
inficiaremini
|
ihr würdet abgestritten |
| 3. Person Plural |
inficiarentur
|
sie würden abgestritten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabo
|
ich werde abstreiten |
| 2. Person Singular |
inficiabis
|
du wirst abstreiten |
| 3. Person Singular |
inficiabit
|
er/sie/es wird abstreiten |
| 1. Person Plural |
inficiabimus
|
wir werden abstreiten |
| 2. Person Plural |
inficiabitis
|
ihr werdet abstreiten |
| 3. Person Plural |
inficiabunt
|
sie werden abstreiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiabor
|
ich werde abgestritten |
| 2. Person Singular |
inficiaberis inficiabere
|
du wirst abgestritten |
| 3. Person Singular |
inficiabitur
|
er/sie/es wird abgestritten |
| 1. Person Plural |
inficiabimur
|
wir werden abgestritten |
| 2. Person Plural |
inficiabimini
|
ihr werdet abgestritten |
| 3. Person Plural |
inficiabuntur
|
sie werden abgestritten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe abgestritten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast abgestritten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat abgestritten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben abgestritten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt abgestritten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben abgestritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sum
|
ich bin abgestritten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus es
|
du bist abgestritten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus est
|
er/sie/es ist abgestritten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati sumus
|
wir sind abgestritten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati estis
|
ihr seid abgestritten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sunt
|
sie sind abgestritten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe abgestritten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest abgestritten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe abgestritten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben abgestritten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet abgestritten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben abgestritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus sim
|
ich sei abgestritten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus sis
|
du seiest abgestritten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus sit
|
er/sie/es sei abgestritten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati simus
|
wir seien abgestritten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati sitis
|
ihr seiet abgestritten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati sint
|
sie seien abgestritten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte abgestritten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest abgestritten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte abgestritten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten abgestritten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet abgestritten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten abgestritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus eram
|
ich war abgestritten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus eras
|
du warst abgestritten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus erat
|
er/sie/es war abgestritten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati eramus
|
wir waren abgestritten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati eratis
|
ihr warst abgestritten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati erant
|
sie waren abgestritten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte abgestritten |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest abgestritten |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte abgestritten |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten abgestritten |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet abgestritten |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten abgestritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus essem
|
ich wäre abgestritten worden |
| 2. Person Singular |
inficiatus esses
|
du wärest abgestritten worden |
| 3. Person Singular |
inficiatus esset
|
er/sie/es wäre abgestritten worden |
| 1. Person Plural |
inficiati essemus
|
wir wären abgestritten worden |
| 2. Person Plural |
inficiati essetis
|
ihr wäret abgestritten worden |
| 3. Person Plural |
inficiati essent
|
sie wären abgestritten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde abgestritten haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst abgestritten haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird abgestritten haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden abgestritten haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet abgestritten haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden abgestritten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inficiatus ero
|
ich werde abgestritten worden sein |
| 2. Person Singular |
inficiatus eris
|
du werdest abgestritten worden sein |
| 3. Person Singular |
inficiatus erit
|
er/sie/es werde abgestritten worden sein |
| 1. Person Plural |
inficiati erimus
|
wir werden abgestritten worden sein |
| 2. Person Plural |
inficiati eritis
|
ihr werdet abgestritten worden sein |
| 3. Person Plural |
inficiati erunt
|
sie werden abgestritten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiare
|
abstreiten |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
abgestritten haben |
| Nachzeitigkeit |
inficiaturum esse
|
abstreiten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inficiari inficiarier
|
abgestritten werden |
| Vorzeitigkeit |
inficiatum esse
|
abgestritten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inficiatum iri
|
künftig abgestritten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inficia
|
streite ab! |
| 2. Person Plural |
inficiate
|
streitet ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inficiato
|
| 3. Person Singular |
inficiato
|
| 2. Person Plural |
inficiatote
|
| 3. Person Plural |
inficianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inficiare
|
das Abstreiten |
| Genitiv |
inficiandi
|
des Abstreitens |
| Dativ |
inficiando
|
dem Abstreiten |
| Akkusativ |
inficiandum
|
das Abstreiten |
| Ablativ |
inficiando
|
durch das Abstreiten |
| Vokativ |
inficiande
|
Abstreiten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiandus
|
inficianda
|
inficiandum
|
| Genitiv |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficiandi
|
| Dativ |
inficiando
|
inficiandae
|
inficiando
|
| Akkusativ |
inficiandum
|
inficiandam
|
inficiandum
|
| Ablativ |
inficiando
|
inficianda
|
inficiando
|
| Vokativ |
inficiande
|
inficianda
|
inficiandum
|
Plural
| Nominativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
| Genitiv |
inficiandorum
|
inficiandarum
|
inficiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inficiandos
|
inficiandas
|
inficianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inficiandi
|
inficiandae
|
inficianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
| Genitiv |
inficiantis
|
inficiantis
|
inficiantis
|
| Dativ |
inficianti
|
inficianti
|
inficianti
|
| Akkusativ |
inficiantem
|
inficiantem
|
inficians
|
| Ablativ |
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
inficianti inficiante
|
| Vokativ |
inficians
|
inficians
|
inficians
|
Plural
| Nominativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Genitiv |
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
inficiantium inficiantum
|
| Dativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Akkusativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
| Ablativ |
inficiantibus
|
inficiantibus
|
inficiantibus
|
| Vokativ |
inficiantes
|
inficiantes
|
inficiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiatus
|
inficiata
|
inficiatum
|
| Genitiv |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiati
|
| Dativ |
inficiato
|
inficiatae
|
inficiato
|
| Akkusativ |
inficiatum
|
inficiatam
|
inficiatum
|
| Ablativ |
inficiato
|
inficiata
|
inficiato
|
| Vokativ |
inficiate
|
inficiata
|
inficiatum
|
Plural
| Nominativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
| Genitiv |
inficiatorum
|
inficiatarum
|
inficiatorum
|
| Dativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Akkusativ |
inficiatos
|
inficiatas
|
inficiata
|
| Ablativ |
inficiatis
|
inficiatis
|
inficiatis
|
| Vokativ |
inficiati
|
inficiatae
|
inficiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inficiaturus
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
| Genitiv |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiaturi
|
| Dativ |
inficiaturo
|
inficiaturae
|
inficiaturo
|
| Akkusativ |
inficiaturum
|
inficiaturam
|
inficiaturum
|
| Ablativ |
inficiaturo
|
inficiatura
|
inficiaturo
|
| Vokativ |
inficiature
|
inficiatura
|
inficiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
| Genitiv |
inficiaturorum
|
inficiaturarum
|
inficiaturorum
|
| Dativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Akkusativ |
inficiaturos
|
inficiaturas
|
inficiatura
|
| Ablativ |
inficiaturis
|
inficiaturis
|
inficiaturis
|
| Vokativ |
inficiaturi
|
inficiaturae
|
inficiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inficiatum
|
inficiatu
|