Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgito
  | 
    ich fresse | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitas
  | 
    du frißt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitat
  | 
    er/sie/es frißt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitamus
  | 
    wir fressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitatis
  | 
    ihr freßt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitant
  | 
    sie fressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitor
  | 
    ich werde gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaris ingurgitare
  | 
    du wirst gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatur
  | 
    er/sie/es wird gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitamur
  | 
    wir werden gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitamini
  | 
    ihr werdet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitantur
  | 
    sie werden gefressen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitem
  | 
    ich fresse | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgites
  | 
    du fressest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitet
  | 
    er/sie/es fresse | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitemus
  | 
    wir fressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitetis
  | 
    ihr fresset | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitent
  | 
    sie fressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgiter
  | 
    ich werde gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgiteris ingurgitere
  | 
    du werdest gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitetur
  | 
    er/sie/es werde gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitemur
  | 
    wir werden gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitemini
  | 
    ihr werdet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitentur
  | 
    sie werden gefressen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabam
  | 
    ich fraß | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabas
  | 
    du fraßest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabat
  | 
    er/sie/es fraß | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabamus
  | 
    wir fraßen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabatis
  | 
    ihr fraßt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabant
  | 
    sie fraßen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabar
  | 
    ich wurde gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabaris ingurgitabare
  | 
    du wurdest gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabamur
  | 
    wir wurden gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabamini
  | 
    ihr wurdet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabantur
  | 
    sie wurden gefressen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitarem
  | 
    ich fräße | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitares
  | 
    du fräßest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaret
  | 
    er/sie/es fräße | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaremus
  | 
    wir fräßen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaretis
  | 
    ihr fräßet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitarent
  | 
    sie fräßen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitarer
  | 
    ich würde gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitareris ingurgitarere
  | 
    du würdest gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaretur
  | 
    er/sie/es würde gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaremur
  | 
    wir würden gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaremini
  | 
    ihr würdet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitarentur
  | 
    sie würden gefressen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabo
  | 
    ich werde fressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabis
  | 
    du wirst fressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabit
  | 
    er/sie/es wird fressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabimus
  | 
    wir werden fressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabitis
  | 
    ihr werdet fressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabunt
  | 
    sie werden fressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabor
  | 
    ich werde gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaberis ingurgitabere
  | 
    du wirst gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabitur
  | 
    er/sie/es wird gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabimur
  | 
    wir werden gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabimini
  | 
    ihr werdet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabuntur
  | 
    sie werden gefressen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavi
  | 
    ich habe gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitavisti
  | 
    du hast gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitavit
  | 
    er/sie/es hat gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitavimus
  | 
    wir haben gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitavistis
  | 
    ihr habt gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverunt ingurgitavere
  | 
    sie haben gefressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus sum
  | 
    ich bin gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus es
  | 
    du bist gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus est
  | 
    er/sie/es ist gefressen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati sumus
  | 
    wir sind gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati estis
  | 
    ihr seid gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati sunt
  | 
    sie sind gefressen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitaverim
  | 
    ich habe gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveris
  | 
    du habest gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverit
  | 
    er/sie/es habe gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaverimus
  | 
    wir haben gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveritis
  | 
    ihr habet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverint
  | 
    sie haben gefressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus sim
  | 
    ich sei gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus sis
  | 
    du seiest gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gefressen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati simus
  | 
    wir seien gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati sitis
  | 
    ihr seiet gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati sint
  | 
    sie seien gefressen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitaveram
  | 
    ich hatte gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveras
  | 
    du hattest gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaveramus
  | 
    wir hatten gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveratis
  | 
    ihr hattet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverant
  | 
    sie hatten gefressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus eram
  | 
    ich war gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus eras
  | 
    du warst gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus erat
  | 
    er/sie/es war gefressen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati eramus
  | 
    wir waren gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati eratis
  | 
    ihr warst gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati erant
  | 
    sie waren gefressen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavissem
  | 
    ich hätte gefressen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitavisses
  | 
    du hättest gefressen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gefressen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitavissemus
  | 
    wir hätten gefressen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitavissetis
  | 
    ihr hättet gefressen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitavissent
  | 
    sie hätten gefressen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus essem
  | 
    ich wäre gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus esses
  | 
    du wärest gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gefressen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati essemus
  | 
    wir wären gefressen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati essetis
  | 
    ihr wäret gefressen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati essent
  | 
    sie wären gefressen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavero
  | 
    ich werde gefressen haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveris
  | 
    du wirst gefressen haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverit
  | 
    er/sie/es wird gefressen haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaverimus
  | 
    wir werden gefressen haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveritis
  | 
    ihr werdet gefressen haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverint
  | 
    sie werden gefressen haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus ero
  | 
    ich werde gefressen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus eris
  | 
    du werdest gefressen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gefressen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati erimus
  | 
    wir werden gefressen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati eritis
  | 
    ihr werdet gefressen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati erunt
  | 
    sie werden gefressen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ingurgitare
  | 
    fressen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ingurgitavisse
  | 
    gefressen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ingurgitaturum esse
  | 
    fressen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ingurgitari ingurgitarier
  | 
    gefressen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ingurgitatum esse
  | 
    gefressen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ingurgitatum iri
  | 
    künftig gefressen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgita
  | 
    friß! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitate
  | 
    freßt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitare
  | 
    das Fressen | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandi
  | 
    des Fressens | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitando
  | 
    dem Fressen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandum
  | 
    das Fressen | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitando
  | 
    durch das Fressen | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitande
  | 
    Fressen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitandus
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitando
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandum
  | 
    ingurgitandam
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitando
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitande
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandorum
  | 
    ingurgitandarum
  | 
    ingurgitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandos
  | 
    ingurgitandas
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitantis
  | 
    ingurgitantis
  | 
    ingurgitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitanti
  | 
    ingurgitanti
  | 
    ingurgitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitantem
  | 
    ingurgitantem
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitatus
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitato
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitatum
  | 
    ingurgitatam
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitato
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitate
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitatorum
  | 
    ingurgitatarum
  | 
    ingurgitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitatos
  | 
    ingurgitatas
  | 
    ingurgitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitaturus
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitaturo
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitaturum
  | 
    ingurgitaturam
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitaturo
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitature
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitaturorum
  | 
    ingurgitaturarum
  | 
    ingurgitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitaturos
  | 
    ingurgitaturas
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    ingurgitatum
  | 
    ingurgitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgito
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaris ingurgitare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgites
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgiter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgiteris ingurgitere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabaris ingurgitabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitareris ingurgitarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaberis ingurgitabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverunt ingurgitavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ingurgitare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ingurgitavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ingurgitaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ingurgitari ingurgitarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ingurgitatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ingurgitatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgita
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitandus
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitando
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandum
  | 
    ingurgitandam
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitando
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitande
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandorum
  | 
    ingurgitandarum
  | 
    ingurgitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandos
  | 
    ingurgitandas
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitantis
  | 
    ingurgitantis
  | 
    ingurgitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitanti
  | 
    ingurgitanti
  | 
    ingurgitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitantem
  | 
    ingurgitantem
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitatus
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitato
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitatum
  | 
    ingurgitatam
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitato
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitate
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitatorum
  | 
    ingurgitatarum
  | 
    ingurgitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitatos
  | 
    ingurgitatas
  | 
    ingurgitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitaturus
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitaturo
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitaturum
  | 
    ingurgitaturam
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitaturo
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitature
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitaturorum
  | 
    ingurgitaturarum
  | 
    ingurgitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitaturos
  | 
    ingurgitaturas
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    ingurgitatum
  | 
    ingurgitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgito
  | 
    ich saufe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitas
  | 
    du säufst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitat
  | 
    er/sie/es säuft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitamus
  | 
    wir saufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitatis
  | 
    ihr sauft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitant
  | 
    sie saufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitor
  | 
    ich werde gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaris ingurgitare
  | 
    du wirst gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatur
  | 
    er/sie/es wird gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitamur
  | 
    wir werden gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitamini
  | 
    ihr werdet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitantur
  | 
    sie werden gesoffen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitem
  | 
    ich saufe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgites
  | 
    du saufest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitet
  | 
    er/sie/es saufe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitemus
  | 
    wir saufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitetis
  | 
    ihr saufet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitent
  | 
    sie saufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgiter
  | 
    ich werde gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgiteris ingurgitere
  | 
    du werdest gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitetur
  | 
    er/sie/es werde gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitemur
  | 
    wir werden gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitemini
  | 
    ihr werdet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitentur
  | 
    sie werden gesoffen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabam
  | 
    ich soff | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabas
  | 
    du soffest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabat
  | 
    er/sie/es soff | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabamus
  | 
    wir soffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabatis
  | 
    ihr soffet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabant
  | 
    sie soffen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabar
  | 
    ich wurde gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabaris ingurgitabare
  | 
    du wurdest gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabamur
  | 
    wir wurden gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabamini
  | 
    ihr wurdet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabantur
  | 
    sie wurden gesoffen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitarem
  | 
    ich söffe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitares
  | 
    du söffest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaret
  | 
    er/sie/es söffe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaremus
  | 
    wir söffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaretis
  | 
    ihr söffet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitarent
  | 
    sie söffen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitarer
  | 
    ich würde gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitareris ingurgitarere
  | 
    du würdest gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaretur
  | 
    er/sie/es würde gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaremur
  | 
    wir würden gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaremini
  | 
    ihr würdet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitarentur
  | 
    sie würden gesoffen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabo
  | 
    ich werde saufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitabis
  | 
    du wirst saufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabit
  | 
    er/sie/es wird saufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabimus
  | 
    wir werden saufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabitis
  | 
    ihr werdet saufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabunt
  | 
    sie werden saufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitabor
  | 
    ich werde gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaberis ingurgitabere
  | 
    du wirst gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitabitur
  | 
    er/sie/es wird gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitabimur
  | 
    wir werden gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitabimini
  | 
    ihr werdet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitabuntur
  | 
    sie werden gesoffen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavi
  | 
    ich habe gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitavisti
  | 
    du hast gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitavit
  | 
    er/sie/es hat gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitavimus
  | 
    wir haben gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitavistis
  | 
    ihr habt gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverunt ingurgitavere
  | 
    sie haben gesoffen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus sum
  | 
    ich bin gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus es
  | 
    du bist gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus est
  | 
    er/sie/es ist gesoffen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati sumus
  | 
    wir sind gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati estis
  | 
    ihr seid gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati sunt
  | 
    sie sind gesoffen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitaverim
  | 
    ich habe gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveris
  | 
    du habest gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverit
  | 
    er/sie/es habe gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaverimus
  | 
    wir haben gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveritis
  | 
    ihr habet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverint
  | 
    sie haben gesoffen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus sim
  | 
    ich sei gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus sis
  | 
    du seiest gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gesoffen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati simus
  | 
    wir seien gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati sitis
  | 
    ihr seiet gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati sint
  | 
    sie seien gesoffen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitaveram
  | 
    ich hatte gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveras
  | 
    du hattest gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaveramus
  | 
    wir hatten gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveratis
  | 
    ihr hattet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverant
  | 
    sie hatten gesoffen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus eram
  | 
    ich war gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus eras
  | 
    du warst gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus erat
  | 
    er/sie/es war gesoffen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati eramus
  | 
    wir waren gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati eratis
  | 
    ihr warst gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati erant
  | 
    sie waren gesoffen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavissem
  | 
    ich hätte gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitavisses
  | 
    du hättest gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gesoffen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitavissemus
  | 
    wir hätten gesoffen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitavissetis
  | 
    ihr hättet gesoffen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitavissent
  | 
    sie hätten gesoffen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus essem
  | 
    ich wäre gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus esses
  | 
    du wärest gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gesoffen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati essemus
  | 
    wir wären gesoffen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati essetis
  | 
    ihr wäret gesoffen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati essent
  | 
    sie wären gesoffen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitavero
  | 
    ich werde gesoffen haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitaveris
  | 
    du wirst gesoffen haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitaverit
  | 
    er/sie/es wird gesoffen haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitaverimus
  | 
    wir werden gesoffen haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitaveritis
  | 
    ihr werdet gesoffen haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitaverint
  | 
    sie werden gesoffen haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ingurgitatus ero
  | 
    ich werde gesoffen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitatus eris
  | 
    du werdest gesoffen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gesoffen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ingurgitati erimus
  | 
    wir werden gesoffen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitati eritis
  | 
    ihr werdet gesoffen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitati erunt
  | 
    sie werden gesoffen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ingurgitare
  | 
    saufen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ingurgitavisse
  | 
    gesoffen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ingurgitaturum esse
  | 
    saufen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ingurgitari ingurgitarier
  | 
    gesoffen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ingurgitatum esse
  | 
    gesoffen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ingurgitatum iri
  | 
    künftig gesoffen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgita
  | 
    saufe; sauf! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitate
  | 
    sauft! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ingurgitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    ingurgitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    ingurgitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    ingurgitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitare
  | 
    das Saufen | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandi
  | 
    des Saufens | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitando
  | 
    dem Saufen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandum
  | 
    das Saufen | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitando
  | 
    durch das Saufen | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitande
  | 
    Saufen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitandus
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitando
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandum
  | 
    ingurgitandam
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitando
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitande
  | 
    ingurgitanda
  | 
    ingurgitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitandorum
  | 
    ingurgitandarum
  | 
    ingurgitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitandos
  | 
    ingurgitandas
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitandi
  | 
    ingurgitandae
  | 
    ingurgitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitantis
  | 
    ingurgitantis
  | 
    ingurgitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitanti
  | 
    ingurgitanti
  | 
    ingurgitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitantem
  | 
    ingurgitantem
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
    ingurgitanti ingurgitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
    ingurgitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
    ingurgitantium ingurgitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
    ingurgitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantes
  | 
    ingurgitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitatus
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitato
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitatum
  | 
    ingurgitatam
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitato
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitate
  | 
    ingurgitata
  | 
    ingurgitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitatorum
  | 
    ingurgitatarum
  | 
    ingurgitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitatos
  | 
    ingurgitatas
  | 
    ingurgitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
    ingurgitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitati
  | 
    ingurgitatae
  | 
    ingurgitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ingurgitaturus
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitaturo
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitaturum
  | 
    ingurgitaturam
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitaturo
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitature
  | 
    ingurgitatura
  | 
    ingurgitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ingurgitaturorum
  | 
    ingurgitaturarum
  | 
    ingurgitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ingurgitaturos
  | 
    ingurgitaturas
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
    ingurgitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ingurgitaturi
  | 
    ingurgitaturae
  | 
    ingurgitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    ingurgitatum
  | 
    ingurgitatu
  |