Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhio
|
ich starre an |
| 2. Person Singular |
inhias
|
du starrst an |
| 3. Person Singular |
inhiat
|
er/sie/es starrt an |
| 1. Person Plural |
inhiamus
|
wir starren an |
| 2. Person Plural |
inhiatis
|
ihr starrt an |
| 3. Person Plural |
inhiant
|
sie starren an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhior
|
ich werde angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiaris inhiare
|
du wirst angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiatur
|
er/sie/es wird angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiamur
|
wir werden angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiamini
|
ihr werdet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiantur
|
sie werden angestarrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiem
|
ich starre an |
| 2. Person Singular |
inhies
|
du starrest an |
| 3. Person Singular |
inhiet
|
er/sie/es starre an |
| 1. Person Plural |
inhiemus
|
wir starren an |
| 2. Person Plural |
inhietis
|
ihr starret an |
| 3. Person Plural |
inhient
|
sie starren an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhier
|
ich werde angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhieris inhiere
|
du werdest angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhietur
|
er/sie/es werde angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiemur
|
wir werden angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiemini
|
ihr werdet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhientur
|
sie werden angestarrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabam
|
ich starrte an |
| 2. Person Singular |
inhiabas
|
du starrtest an |
| 3. Person Singular |
inhiabat
|
er/sie/es starrte an |
| 1. Person Plural |
inhiabamus
|
wir starrten an |
| 2. Person Plural |
inhiabatis
|
ihr starrtet an |
| 3. Person Plural |
inhiabant
|
sie starrten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabar
|
ich wurde angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiabaris inhiabare
|
du wurdest angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiabatur
|
er/sie/es wurde angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiabamur
|
wir wurden angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiabamini
|
ihr wurdet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiabantur
|
sie wurden angestarrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarem
|
ich starrte an |
| 2. Person Singular |
inhiares
|
du starrtest an |
| 3. Person Singular |
inhiaret
|
er/sie/es starrte an |
| 1. Person Plural |
inhiaremus
|
wir starrten an |
| 2. Person Plural |
inhiaretis
|
ihr starrtet an |
| 3. Person Plural |
inhiarent
|
sie starrten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarer
|
ich würde angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiareris inhiarere
|
du würdest angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiaretur
|
er/sie/es würde angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiaremur
|
wir würden angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiaremini
|
ihr würdet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiarentur
|
sie würden angestarrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabo
|
ich werde anstarren |
| 2. Person Singular |
inhiabis
|
du wirst anstarren |
| 3. Person Singular |
inhiabit
|
er/sie/es wird anstarren |
| 1. Person Plural |
inhiabimus
|
wir werden anstarren |
| 2. Person Plural |
inhiabitis
|
ihr werdet anstarren |
| 3. Person Plural |
inhiabunt
|
sie werden anstarren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabor
|
ich werde angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiaberis inhiabere
|
du wirst angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiabitur
|
er/sie/es wird angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiabimur
|
wir werden angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiabimini
|
ihr werdet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiabuntur
|
sie werden angestarrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavi
|
ich habe angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiavisti
|
du hast angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiavit
|
er/sie/es hat angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiavimus
|
wir haben angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiavistis
|
ihr habt angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiaverunt inhiavere
|
sie haben angestarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sum
|
ich bin angestarrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus es
|
du bist angestarrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus est
|
er/sie/es ist angestarrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati sumus
|
wir sind angestarrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati estis
|
ihr seid angestarrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sunt
|
sie sind angestarrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaverim
|
ich habe angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du habest angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es habe angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir haben angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr habet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie haben angestarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sim
|
ich sei angestarrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus sis
|
du seiest angestarrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus sit
|
er/sie/es sei angestarrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati simus
|
wir seien angestarrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati sitis
|
ihr seiet angestarrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sint
|
sie seien angestarrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaveram
|
ich hatte angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiaveras
|
du hattest angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiaverat
|
er/sie/es hatte angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiaveramus
|
wir hatten angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiaveratis
|
ihr hattet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiaverant
|
sie hatten angestarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus eram
|
ich war angestarrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus eras
|
du warst angestarrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus erat
|
er/sie/es war angestarrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati eramus
|
wir waren angestarrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati eratis
|
ihr warst angestarrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati erant
|
sie waren angestarrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavissem
|
ich hätte angestarrt |
| 2. Person Singular |
inhiavisses
|
du hättest angestarrt |
| 3. Person Singular |
inhiavisset
|
er/sie/es hätte angestarrt |
| 1. Person Plural |
inhiavissemus
|
wir hätten angestarrt |
| 2. Person Plural |
inhiavissetis
|
ihr hättet angestarrt |
| 3. Person Plural |
inhiavissent
|
sie hätten angestarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus essem
|
ich wäre angestarrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus esses
|
du wärest angestarrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus esset
|
er/sie/es wäre angestarrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati essemus
|
wir wären angestarrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati essetis
|
ihr wäret angestarrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati essent
|
sie wären angestarrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavero
|
ich werde angestarrt haben |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du wirst angestarrt haben |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es wird angestarrt haben |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir werden angestarrt haben |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr werdet angestarrt haben |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie werden angestarrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus ero
|
ich werde angestarrt worden sein |
| 2. Person Singular |
inhiatus eris
|
du werdest angestarrt worden sein |
| 3. Person Singular |
inhiatus erit
|
er/sie/es werde angestarrt worden sein |
| 1. Person Plural |
inhiati erimus
|
wir werden angestarrt worden sein |
| 2. Person Plural |
inhiati eritis
|
ihr werdet angestarrt worden sein |
| 3. Person Plural |
inhiati erunt
|
sie werden angestarrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiare
|
anstarren |
| Vorzeitigkeit |
inhiavisse
|
angestarrt haben |
| Nachzeitigkeit |
inhiaturum esse
|
anstarren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiari inhiarier
|
angestarrt werden |
| Vorzeitigkeit |
inhiatum esse
|
angestarrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inhiatum iri
|
künftig angestarrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inhia
|
starre an! |
| 2. Person Plural |
inhiate
|
starrt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inhiato
|
| 3. Person Singular |
inhiato
|
| 2. Person Plural |
inhiatote
|
| 3. Person Plural |
inhianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inhiare
|
das Anstarren |
| Genitiv |
inhiandi
|
des Anstarrens |
| Dativ |
inhiando
|
dem Anstarren |
| Akkusativ |
inhiandum
|
das Anstarren |
| Ablativ |
inhiando
|
durch das Anstarren |
| Vokativ |
inhiande
|
Anstarren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiandus
|
inhianda
|
inhiandum
|
| Genitiv |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhiandi
|
| Dativ |
inhiando
|
inhiandae
|
inhiando
|
| Akkusativ |
inhiandum
|
inhiandam
|
inhiandum
|
| Ablativ |
inhiando
|
inhianda
|
inhiando
|
| Vokativ |
inhiande
|
inhianda
|
inhiandum
|
Plural
| Nominativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
| Genitiv |
inhiandorum
|
inhiandarum
|
inhiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inhiandos
|
inhiandas
|
inhianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
| Genitiv |
inhiantis
|
inhiantis
|
inhiantis
|
| Dativ |
inhianti
|
inhianti
|
inhianti
|
| Akkusativ |
inhiantem
|
inhiantem
|
inhians
|
| Ablativ |
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
| Vokativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
Plural
| Nominativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Genitiv |
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
| Dativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Akkusativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Ablativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Vokativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiatus
|
inhiata
|
inhiatum
|
| Genitiv |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiati
|
| Dativ |
inhiato
|
inhiatae
|
inhiato
|
| Akkusativ |
inhiatum
|
inhiatam
|
inhiatum
|
| Ablativ |
inhiato
|
inhiata
|
inhiato
|
| Vokativ |
inhiate
|
inhiata
|
inhiatum
|
Plural
| Nominativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
| Genitiv |
inhiatorum
|
inhiatarum
|
inhiatorum
|
| Dativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Akkusativ |
inhiatos
|
inhiatas
|
inhiata
|
| Ablativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Vokativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiaturus
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
| Genitiv |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiaturi
|
| Dativ |
inhiaturo
|
inhiaturae
|
inhiaturo
|
| Akkusativ |
inhiaturum
|
inhiaturam
|
inhiaturum
|
| Ablativ |
inhiaturo
|
inhiatura
|
inhiaturo
|
| Vokativ |
inhiature
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
| Genitiv |
inhiaturorum
|
inhiaturarum
|
inhiaturorum
|
| Dativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Akkusativ |
inhiaturos
|
inhiaturas
|
inhiatura
|
| Ablativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Vokativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inhiatum
|
inhiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhio
|
ich begehre |
| 2. Person Singular |
inhias
|
du begehrst |
| 3. Person Singular |
inhiat
|
er/sie/es begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiamus
|
wir begehren |
| 2. Person Plural |
inhiatis
|
ihr begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiant
|
sie begehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhior
|
ich werde begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiaris inhiare
|
du wirst begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiatur
|
er/sie/es wird begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiamur
|
wir werden begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiamini
|
ihr werdet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiantur
|
sie werden begehrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiem
|
ich begehre |
| 2. Person Singular |
inhies
|
du begehrest |
| 3. Person Singular |
inhiet
|
er/sie/es begehre |
| 1. Person Plural |
inhiemus
|
wir begehren |
| 2. Person Plural |
inhietis
|
ihr begehret |
| 3. Person Plural |
inhient
|
sie begehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhier
|
ich werde begehrt |
| 2. Person Singular |
inhieris inhiere
|
du werdest begehrt |
| 3. Person Singular |
inhietur
|
er/sie/es werde begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiemur
|
wir werden begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiemini
|
ihr werdet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhientur
|
sie werden begehrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabam
|
ich begehrte |
| 2. Person Singular |
inhiabas
|
du begehrtest |
| 3. Person Singular |
inhiabat
|
er/sie/es begehrte |
| 1. Person Plural |
inhiabamus
|
wir begehrten |
| 2. Person Plural |
inhiabatis
|
ihr begehrtet |
| 3. Person Plural |
inhiabant
|
sie begehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabar
|
ich wurde begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiabaris inhiabare
|
du wurdest begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiabatur
|
er/sie/es wurde begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiabamur
|
wir wurden begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiabamini
|
ihr wurdet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiabantur
|
sie wurden begehrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarem
|
ich begehrte |
| 2. Person Singular |
inhiares
|
du begehrtest |
| 3. Person Singular |
inhiaret
|
er/sie/es begehrte |
| 1. Person Plural |
inhiaremus
|
wir begehrten |
| 2. Person Plural |
inhiaretis
|
ihr begehrtet |
| 3. Person Plural |
inhiarent
|
sie begehrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarer
|
ich würde begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiareris inhiarere
|
du würdest begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiaretur
|
er/sie/es würde begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiaremur
|
wir würden begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiaremini
|
ihr würdet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiarentur
|
sie würden begehrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabo
|
ich werde begehren |
| 2. Person Singular |
inhiabis
|
du wirst begehren |
| 3. Person Singular |
inhiabit
|
er/sie/es wird begehren |
| 1. Person Plural |
inhiabimus
|
wir werden begehren |
| 2. Person Plural |
inhiabitis
|
ihr werdet begehren |
| 3. Person Plural |
inhiabunt
|
sie werden begehren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabor
|
ich werde begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiaberis inhiabere
|
du wirst begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiabitur
|
er/sie/es wird begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiabimur
|
wir werden begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiabimini
|
ihr werdet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiabuntur
|
sie werden begehrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavi
|
ich habe begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiavisti
|
du hast begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiavit
|
er/sie/es hat begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiavimus
|
wir haben begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiavistis
|
ihr habt begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiaverunt inhiavere
|
sie haben begehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sum
|
ich bin begehrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus es
|
du bist begehrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus est
|
er/sie/es ist begehrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati sumus
|
wir sind begehrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati estis
|
ihr seid begehrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sunt
|
sie sind begehrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaverim
|
ich habe begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du habest begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es habe begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir haben begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr habet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie haben begehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sim
|
ich sei begehrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus sis
|
du seiest begehrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus sit
|
er/sie/es sei begehrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati simus
|
wir seien begehrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati sitis
|
ihr seiet begehrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sint
|
sie seien begehrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaveram
|
ich hatte begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiaveras
|
du hattest begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiaverat
|
er/sie/es hatte begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiaveramus
|
wir hatten begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiaveratis
|
ihr hattet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiaverant
|
sie hatten begehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus eram
|
ich war begehrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus eras
|
du warst begehrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus erat
|
er/sie/es war begehrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati eramus
|
wir waren begehrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati eratis
|
ihr warst begehrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati erant
|
sie waren begehrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavissem
|
ich hätte begehrt |
| 2. Person Singular |
inhiavisses
|
du hättest begehrt |
| 3. Person Singular |
inhiavisset
|
er/sie/es hätte begehrt |
| 1. Person Plural |
inhiavissemus
|
wir hätten begehrt |
| 2. Person Plural |
inhiavissetis
|
ihr hättet begehrt |
| 3. Person Plural |
inhiavissent
|
sie hätten begehrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus essem
|
ich wäre begehrt worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus esses
|
du wärest begehrt worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus esset
|
er/sie/es wäre begehrt worden |
| 1. Person Plural |
inhiati essemus
|
wir wären begehrt worden |
| 2. Person Plural |
inhiati essetis
|
ihr wäret begehrt worden |
| 3. Person Plural |
inhiati essent
|
sie wären begehrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavero
|
ich werde begehrt haben |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du wirst begehrt haben |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es wird begehrt haben |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir werden begehrt haben |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr werdet begehrt haben |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie werden begehrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus ero
|
ich werde begehrt worden sein |
| 2. Person Singular |
inhiatus eris
|
du werdest begehrt worden sein |
| 3. Person Singular |
inhiatus erit
|
er/sie/es werde begehrt worden sein |
| 1. Person Plural |
inhiati erimus
|
wir werden begehrt worden sein |
| 2. Person Plural |
inhiati eritis
|
ihr werdet begehrt worden sein |
| 3. Person Plural |
inhiati erunt
|
sie werden begehrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiare
|
begehren |
| Vorzeitigkeit |
inhiavisse
|
begehrt haben |
| Nachzeitigkeit |
inhiaturum esse
|
begehren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiari inhiarier
|
begehrt werden |
| Vorzeitigkeit |
inhiatum esse
|
begehrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inhiatum iri
|
künftig begehrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inhia
|
begehre! |
| 2. Person Plural |
inhiate
|
begehrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inhiato
|
| 3. Person Singular |
inhiato
|
| 2. Person Plural |
inhiatote
|
| 3. Person Plural |
inhianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inhiare
|
das Begehren |
| Genitiv |
inhiandi
|
des Begehrens |
| Dativ |
inhiando
|
dem Begehren |
| Akkusativ |
inhiandum
|
das Begehren |
| Ablativ |
inhiando
|
durch das Begehren |
| Vokativ |
inhiande
|
Begehren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiandus
|
inhianda
|
inhiandum
|
| Genitiv |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhiandi
|
| Dativ |
inhiando
|
inhiandae
|
inhiando
|
| Akkusativ |
inhiandum
|
inhiandam
|
inhiandum
|
| Ablativ |
inhiando
|
inhianda
|
inhiando
|
| Vokativ |
inhiande
|
inhianda
|
inhiandum
|
Plural
| Nominativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
| Genitiv |
inhiandorum
|
inhiandarum
|
inhiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inhiandos
|
inhiandas
|
inhianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
| Genitiv |
inhiantis
|
inhiantis
|
inhiantis
|
| Dativ |
inhianti
|
inhianti
|
inhianti
|
| Akkusativ |
inhiantem
|
inhiantem
|
inhians
|
| Ablativ |
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
| Vokativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
Plural
| Nominativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Genitiv |
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
| Dativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Akkusativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Ablativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Vokativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiatus
|
inhiata
|
inhiatum
|
| Genitiv |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiati
|
| Dativ |
inhiato
|
inhiatae
|
inhiato
|
| Akkusativ |
inhiatum
|
inhiatam
|
inhiatum
|
| Ablativ |
inhiato
|
inhiata
|
inhiato
|
| Vokativ |
inhiate
|
inhiata
|
inhiatum
|
Plural
| Nominativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
| Genitiv |
inhiatorum
|
inhiatarum
|
inhiatorum
|
| Dativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Akkusativ |
inhiatos
|
inhiatas
|
inhiata
|
| Ablativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Vokativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiaturus
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
| Genitiv |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiaturi
|
| Dativ |
inhiaturo
|
inhiaturae
|
inhiaturo
|
| Akkusativ |
inhiaturum
|
inhiaturam
|
inhiaturum
|
| Ablativ |
inhiaturo
|
inhiatura
|
inhiaturo
|
| Vokativ |
inhiature
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
| Genitiv |
inhiaturorum
|
inhiaturarum
|
inhiaturorum
|
| Dativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Akkusativ |
inhiaturos
|
inhiaturas
|
inhiatura
|
| Ablativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Vokativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inhiatum
|
inhiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhio
|
ich gaffe |
| 2. Person Singular |
inhias
|
du gaffst |
| 3. Person Singular |
inhiat
|
er/sie/es gafft |
| 1. Person Plural |
inhiamus
|
wir gaffen |
| 2. Person Plural |
inhiatis
|
ihr gafft |
| 3. Person Plural |
inhiant
|
sie gaffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhior
|
ich werde gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiaris inhiare
|
du wirst gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiatur
|
er/sie/es wird gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiamur
|
wir werden gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiamini
|
ihr werdet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiantur
|
sie werden gegafft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiem
|
ich gaffe |
| 2. Person Singular |
inhies
|
du gaffest |
| 3. Person Singular |
inhiet
|
er/sie/es gaffe |
| 1. Person Plural |
inhiemus
|
wir gaffen |
| 2. Person Plural |
inhietis
|
ihr gaffet |
| 3. Person Plural |
inhient
|
sie gaffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhier
|
ich werde gegafft |
| 2. Person Singular |
inhieris inhiere
|
du werdest gegafft |
| 3. Person Singular |
inhietur
|
er/sie/es werde gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiemur
|
wir werden gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiemini
|
ihr werdet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhientur
|
sie werden gegafft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabam
|
ich gaffte |
| 2. Person Singular |
inhiabas
|
du gafftest |
| 3. Person Singular |
inhiabat
|
er/sie/es gaffte |
| 1. Person Plural |
inhiabamus
|
wir gafften |
| 2. Person Plural |
inhiabatis
|
ihr gafftet |
| 3. Person Plural |
inhiabant
|
sie gafften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabar
|
ich wurde gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiabaris inhiabare
|
du wurdest gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiabatur
|
er/sie/es wurde gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiabamur
|
wir wurden gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiabamini
|
ihr wurdet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiabantur
|
sie wurden gegafft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarem
|
ich gaffte |
| 2. Person Singular |
inhiares
|
du gafftest |
| 3. Person Singular |
inhiaret
|
er/sie/es gaffte |
| 1. Person Plural |
inhiaremus
|
wir gafften |
| 2. Person Plural |
inhiaretis
|
ihr gafftet |
| 3. Person Plural |
inhiarent
|
sie gafften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarer
|
ich würde gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiareris inhiarere
|
du würdest gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiaretur
|
er/sie/es würde gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiaremur
|
wir würden gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiaremini
|
ihr würdet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiarentur
|
sie würden gegafft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabo
|
ich werde gaffen |
| 2. Person Singular |
inhiabis
|
du wirst gaffen |
| 3. Person Singular |
inhiabit
|
er/sie/es wird gaffen |
| 1. Person Plural |
inhiabimus
|
wir werden gaffen |
| 2. Person Plural |
inhiabitis
|
ihr werdet gaffen |
| 3. Person Plural |
inhiabunt
|
sie werden gaffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabor
|
ich werde gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiaberis inhiabere
|
du wirst gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiabitur
|
er/sie/es wird gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiabimur
|
wir werden gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiabimini
|
ihr werdet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiabuntur
|
sie werden gegafft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavi
|
ich habe gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiavisti
|
du hast gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiavit
|
er/sie/es hat gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiavimus
|
wir haben gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiavistis
|
ihr habt gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiaverunt inhiavere
|
sie haben gegafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sum
|
ich bin gegafft worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus es
|
du bist gegafft worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus est
|
er/sie/es ist gegafft worden |
| 1. Person Plural |
inhiati sumus
|
wir sind gegafft worden |
| 2. Person Plural |
inhiati estis
|
ihr seid gegafft worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sunt
|
sie sind gegafft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaverim
|
ich habe gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du habest gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es habe gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir haben gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr habet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie haben gegafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sim
|
ich sei gegafft worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus sis
|
du seiest gegafft worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus sit
|
er/sie/es sei gegafft worden |
| 1. Person Plural |
inhiati simus
|
wir seien gegafft worden |
| 2. Person Plural |
inhiati sitis
|
ihr seiet gegafft worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sint
|
sie seien gegafft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaveram
|
ich hatte gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiaveras
|
du hattest gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiaverat
|
er/sie/es hatte gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiaveramus
|
wir hatten gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiaveratis
|
ihr hattet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiaverant
|
sie hatten gegafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus eram
|
ich war gegafft worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus eras
|
du warst gegafft worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus erat
|
er/sie/es war gegafft worden |
| 1. Person Plural |
inhiati eramus
|
wir waren gegafft worden |
| 2. Person Plural |
inhiati eratis
|
ihr warst gegafft worden |
| 3. Person Plural |
inhiati erant
|
sie waren gegafft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavissem
|
ich hätte gegafft |
| 2. Person Singular |
inhiavisses
|
du hättest gegafft |
| 3. Person Singular |
inhiavisset
|
er/sie/es hätte gegafft |
| 1. Person Plural |
inhiavissemus
|
wir hätten gegafft |
| 2. Person Plural |
inhiavissetis
|
ihr hättet gegafft |
| 3. Person Plural |
inhiavissent
|
sie hätten gegafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus essem
|
ich wäre gegafft worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus esses
|
du wärest gegafft worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus esset
|
er/sie/es wäre gegafft worden |
| 1. Person Plural |
inhiati essemus
|
wir wären gegafft worden |
| 2. Person Plural |
inhiati essetis
|
ihr wäret gegafft worden |
| 3. Person Plural |
inhiati essent
|
sie wären gegafft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavero
|
ich werde gegafft haben |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du wirst gegafft haben |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es wird gegafft haben |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir werden gegafft haben |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr werdet gegafft haben |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie werden gegafft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus ero
|
ich werde gegafft worden sein |
| 2. Person Singular |
inhiatus eris
|
du werdest gegafft worden sein |
| 3. Person Singular |
inhiatus erit
|
er/sie/es werde gegafft worden sein |
| 1. Person Plural |
inhiati erimus
|
wir werden gegafft worden sein |
| 2. Person Plural |
inhiati eritis
|
ihr werdet gegafft worden sein |
| 3. Person Plural |
inhiati erunt
|
sie werden gegafft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiare
|
gaffen |
| Vorzeitigkeit |
inhiavisse
|
gegafft haben |
| Nachzeitigkeit |
inhiaturum esse
|
gaffen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiari inhiarier
|
gegafft werden |
| Vorzeitigkeit |
inhiatum esse
|
gegafft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inhiatum iri
|
künftig gegafft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inhia
|
gaffe! |
| 2. Person Plural |
inhiate
|
gafft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inhiato
|
| 3. Person Singular |
inhiato
|
| 2. Person Plural |
inhiatote
|
| 3. Person Plural |
inhianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inhiare
|
das Gaffen |
| Genitiv |
inhiandi
|
des Gaffens |
| Dativ |
inhiando
|
dem Gaffen |
| Akkusativ |
inhiandum
|
das Gaffen |
| Ablativ |
inhiando
|
durch das Gaffen |
| Vokativ |
inhiande
|
Gaffen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiandus
|
inhianda
|
inhiandum
|
| Genitiv |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhiandi
|
| Dativ |
inhiando
|
inhiandae
|
inhiando
|
| Akkusativ |
inhiandum
|
inhiandam
|
inhiandum
|
| Ablativ |
inhiando
|
inhianda
|
inhiando
|
| Vokativ |
inhiande
|
inhianda
|
inhiandum
|
Plural
| Nominativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
| Genitiv |
inhiandorum
|
inhiandarum
|
inhiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inhiandos
|
inhiandas
|
inhianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
| Genitiv |
inhiantis
|
inhiantis
|
inhiantis
|
| Dativ |
inhianti
|
inhianti
|
inhianti
|
| Akkusativ |
inhiantem
|
inhiantem
|
inhians
|
| Ablativ |
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
| Vokativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
Plural
| Nominativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Genitiv |
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
| Dativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Akkusativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Ablativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Vokativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiatus
|
inhiata
|
inhiatum
|
| Genitiv |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiati
|
| Dativ |
inhiato
|
inhiatae
|
inhiato
|
| Akkusativ |
inhiatum
|
inhiatam
|
inhiatum
|
| Ablativ |
inhiato
|
inhiata
|
inhiato
|
| Vokativ |
inhiate
|
inhiata
|
inhiatum
|
Plural
| Nominativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
| Genitiv |
inhiatorum
|
inhiatarum
|
inhiatorum
|
| Dativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Akkusativ |
inhiatos
|
inhiatas
|
inhiata
|
| Ablativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Vokativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiaturus
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
| Genitiv |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiaturi
|
| Dativ |
inhiaturo
|
inhiaturae
|
inhiaturo
|
| Akkusativ |
inhiaturum
|
inhiaturam
|
inhiaturum
|
| Ablativ |
inhiaturo
|
inhiatura
|
inhiaturo
|
| Vokativ |
inhiature
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
| Genitiv |
inhiaturorum
|
inhiaturarum
|
inhiaturorum
|
| Dativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Akkusativ |
inhiaturos
|
inhiaturas
|
inhiatura
|
| Ablativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Vokativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inhiatum
|
inhiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhio
|
ich wünsche |
| 2. Person Singular |
inhias
|
du wünscht |
| 3. Person Singular |
inhiat
|
er/sie/es wünscht |
| 1. Person Plural |
inhiamus
|
wir wünschen |
| 2. Person Plural |
inhiatis
|
ihr wünscht |
| 3. Person Plural |
inhiant
|
sie wünschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhior
|
ich werde gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiaris inhiare
|
du wirst gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiatur
|
er/sie/es wird gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiamur
|
wir werden gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiamini
|
ihr werdet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiantur
|
sie werden gewünscht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiem
|
ich wünsche |
| 2. Person Singular |
inhies
|
du wünschest |
| 3. Person Singular |
inhiet
|
er/sie/es wünsche |
| 1. Person Plural |
inhiemus
|
wir wünschen |
| 2. Person Plural |
inhietis
|
ihr wünschet |
| 3. Person Plural |
inhient
|
sie wünschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhier
|
ich werde gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhieris inhiere
|
du werdest gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhietur
|
er/sie/es werde gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiemur
|
wir werden gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiemini
|
ihr werdet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhientur
|
sie werden gewünscht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabam
|
ich wünschte |
| 2. Person Singular |
inhiabas
|
du wünschtest |
| 3. Person Singular |
inhiabat
|
er/sie/es wünschte |
| 1. Person Plural |
inhiabamus
|
wir wünschten |
| 2. Person Plural |
inhiabatis
|
ihr wünschtet |
| 3. Person Plural |
inhiabant
|
sie wünschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabar
|
ich wurde gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiabaris inhiabare
|
du wurdest gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiabatur
|
er/sie/es wurde gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiabamur
|
wir wurden gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiabamini
|
ihr wurdet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiabantur
|
sie wurden gewünscht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarem
|
ich wünschte |
| 2. Person Singular |
inhiares
|
du wünschtest |
| 3. Person Singular |
inhiaret
|
er/sie/es wünschte |
| 1. Person Plural |
inhiaremus
|
wir wünschten |
| 2. Person Plural |
inhiaretis
|
ihr wünschtet |
| 3. Person Plural |
inhiarent
|
sie wünschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiarer
|
ich würde gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiareris inhiarere
|
du würdest gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiaretur
|
er/sie/es würde gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiaremur
|
wir würden gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiaremini
|
ihr würdet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiarentur
|
sie würden gewünscht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabo
|
ich werde wünschen |
| 2. Person Singular |
inhiabis
|
du wirst wünschen |
| 3. Person Singular |
inhiabit
|
er/sie/es wird wünschen |
| 1. Person Plural |
inhiabimus
|
wir werden wünschen |
| 2. Person Plural |
inhiabitis
|
ihr werdet wünschen |
| 3. Person Plural |
inhiabunt
|
sie werden wünschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiabor
|
ich werde gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiaberis inhiabere
|
du wirst gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiabitur
|
er/sie/es wird gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiabimur
|
wir werden gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiabimini
|
ihr werdet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiabuntur
|
sie werden gewünscht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavi
|
ich habe gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiavisti
|
du hast gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiavit
|
er/sie/es hat gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiavimus
|
wir haben gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiavistis
|
ihr habt gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiaverunt inhiavere
|
sie haben gewünscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sum
|
ich bin gewünscht worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus es
|
du bist gewünscht worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus est
|
er/sie/es ist gewünscht worden |
| 1. Person Plural |
inhiati sumus
|
wir sind gewünscht worden |
| 2. Person Plural |
inhiati estis
|
ihr seid gewünscht worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sunt
|
sie sind gewünscht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaverim
|
ich habe gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du habest gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es habe gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir haben gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr habet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie haben gewünscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus sim
|
ich sei gewünscht worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus sis
|
du seiest gewünscht worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus sit
|
er/sie/es sei gewünscht worden |
| 1. Person Plural |
inhiati simus
|
wir seien gewünscht worden |
| 2. Person Plural |
inhiati sitis
|
ihr seiet gewünscht worden |
| 3. Person Plural |
inhiati sint
|
sie seien gewünscht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiaveram
|
ich hatte gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiaveras
|
du hattest gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiaverat
|
er/sie/es hatte gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiaveramus
|
wir hatten gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiaveratis
|
ihr hattet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiaverant
|
sie hatten gewünscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus eram
|
ich war gewünscht worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus eras
|
du warst gewünscht worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus erat
|
er/sie/es war gewünscht worden |
| 1. Person Plural |
inhiati eramus
|
wir waren gewünscht worden |
| 2. Person Plural |
inhiati eratis
|
ihr warst gewünscht worden |
| 3. Person Plural |
inhiati erant
|
sie waren gewünscht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavissem
|
ich hätte gewünscht |
| 2. Person Singular |
inhiavisses
|
du hättest gewünscht |
| 3. Person Singular |
inhiavisset
|
er/sie/es hätte gewünscht |
| 1. Person Plural |
inhiavissemus
|
wir hätten gewünscht |
| 2. Person Plural |
inhiavissetis
|
ihr hättet gewünscht |
| 3. Person Plural |
inhiavissent
|
sie hätten gewünscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus essem
|
ich wäre gewünscht worden |
| 2. Person Singular |
inhiatus esses
|
du wärest gewünscht worden |
| 3. Person Singular |
inhiatus esset
|
er/sie/es wäre gewünscht worden |
| 1. Person Plural |
inhiati essemus
|
wir wären gewünscht worden |
| 2. Person Plural |
inhiati essetis
|
ihr wäret gewünscht worden |
| 3. Person Plural |
inhiati essent
|
sie wären gewünscht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiavero
|
ich werde gewünscht haben |
| 2. Person Singular |
inhiaveris
|
du wirst gewünscht haben |
| 3. Person Singular |
inhiaverit
|
er/sie/es wird gewünscht haben |
| 1. Person Plural |
inhiaverimus
|
wir werden gewünscht haben |
| 2. Person Plural |
inhiaveritis
|
ihr werdet gewünscht haben |
| 3. Person Plural |
inhiaverint
|
sie werden gewünscht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
inhiatus ero
|
ich werde gewünscht worden sein |
| 2. Person Singular |
inhiatus eris
|
du werdest gewünscht worden sein |
| 3. Person Singular |
inhiatus erit
|
er/sie/es werde gewünscht worden sein |
| 1. Person Plural |
inhiati erimus
|
wir werden gewünscht worden sein |
| 2. Person Plural |
inhiati eritis
|
ihr werdet gewünscht worden sein |
| 3. Person Plural |
inhiati erunt
|
sie werden gewünscht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiare
|
wünschen |
| Vorzeitigkeit |
inhiavisse
|
gewünscht haben |
| Nachzeitigkeit |
inhiaturum esse
|
wünschen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
inhiari inhiarier
|
gewünscht werden |
| Vorzeitigkeit |
inhiatum esse
|
gewünscht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
inhiatum iri
|
künftig gewünscht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
inhia
|
wünsche! |
| 2. Person Plural |
inhiate
|
wünscht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
inhiato
|
| 3. Person Singular |
inhiato
|
| 2. Person Plural |
inhiatote
|
| 3. Person Plural |
inhianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
inhiare
|
das Wünschen |
| Genitiv |
inhiandi
|
des Wünschens |
| Dativ |
inhiando
|
dem Wünschen |
| Akkusativ |
inhiandum
|
das Wünschen |
| Ablativ |
inhiando
|
durch das Wünschen |
| Vokativ |
inhiande
|
Wünschen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiandus
|
inhianda
|
inhiandum
|
| Genitiv |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhiandi
|
| Dativ |
inhiando
|
inhiandae
|
inhiando
|
| Akkusativ |
inhiandum
|
inhiandam
|
inhiandum
|
| Ablativ |
inhiando
|
inhianda
|
inhiando
|
| Vokativ |
inhiande
|
inhianda
|
inhiandum
|
Plural
| Nominativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
| Genitiv |
inhiandorum
|
inhiandarum
|
inhiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
inhiandos
|
inhiandas
|
inhianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
inhiandi
|
inhiandae
|
inhianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
| Genitiv |
inhiantis
|
inhiantis
|
inhiantis
|
| Dativ |
inhianti
|
inhianti
|
inhianti
|
| Akkusativ |
inhiantem
|
inhiantem
|
inhians
|
| Ablativ |
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
inhianti inhiante
|
| Vokativ |
inhians
|
inhians
|
inhians
|
Plural
| Nominativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Genitiv |
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
inhiantium inhiantum
|
| Dativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Akkusativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
| Ablativ |
inhiantibus
|
inhiantibus
|
inhiantibus
|
| Vokativ |
inhiantes
|
inhiantes
|
inhiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiatus
|
inhiata
|
inhiatum
|
| Genitiv |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiati
|
| Dativ |
inhiato
|
inhiatae
|
inhiato
|
| Akkusativ |
inhiatum
|
inhiatam
|
inhiatum
|
| Ablativ |
inhiato
|
inhiata
|
inhiato
|
| Vokativ |
inhiate
|
inhiata
|
inhiatum
|
Plural
| Nominativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
| Genitiv |
inhiatorum
|
inhiatarum
|
inhiatorum
|
| Dativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Akkusativ |
inhiatos
|
inhiatas
|
inhiata
|
| Ablativ |
inhiatis
|
inhiatis
|
inhiatis
|
| Vokativ |
inhiati
|
inhiatae
|
inhiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
inhiaturus
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
| Genitiv |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiaturi
|
| Dativ |
inhiaturo
|
inhiaturae
|
inhiaturo
|
| Akkusativ |
inhiaturum
|
inhiaturam
|
inhiaturum
|
| Ablativ |
inhiaturo
|
inhiatura
|
inhiaturo
|
| Vokativ |
inhiature
|
inhiatura
|
inhiaturum
|
Plural
| Nominativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
| Genitiv |
inhiaturorum
|
inhiaturarum
|
inhiaturorum
|
| Dativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Akkusativ |
inhiaturos
|
inhiaturas
|
inhiatura
|
| Ablativ |
inhiaturis
|
inhiaturis
|
inhiaturis
|
| Vokativ |
inhiaturi
|
inhiaturae
|
inhiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
inhiatum
|
inhiatu
|